Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 23 Ιανουαρίου 2018.
Φωνή λαού, οργή Θεού. Πάνω από 300 χιλιάδες Έλληνες (πηγή: Reuters) διαδήλωσαν προχθές στη Θεσσαλονίκη την άποψή τους για επιστροφή στην εθνική θέση, δηλαδή την απόρριψη αποδοχής κάθε συμβιβασμού με τον όρο Μακεδονία.
Είναι λάθος ότι η θέση αυτή αναθεωρήθηκε το 2008. Τότε απλώς δημοσιοποιήθηκε η απόλυτη κόκκινη γραμμή της κυβέρνησης χωρίς να τεθεί στο Κοινοβούλιο, ούτε σε αντίστοιχο συμβούλιο αρχηγών (το μόνο ικανό όργανο να την αναθεωρήσει). Είχε χαρακτήρα τακτικής κίνησης, δηλαδή όχι στρατηγικής – μακροπρόθεσμης, η οποία σε συνδυασμό με την απειλή βέτο είχε συγκεκριμένη στόχευση: την ομοφωνία στο Βουκουρέστι για απόρριψη της αίτησης ένταξης της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ «για λόγους ασφαλείας». Δεν ασκήθηκε βέτο, ούτε έγινε επίκληση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Αυτή ακριβώς ήταν η επιτυχία της.
Ο λαός λοιπόν προσήλθε πάνδημα χωρίς κόμματα, Δήμαρχο, Αρχιεπίσκοπο, ΜΜΕ, με προσκόμματα από την αστυνομία, σε ένα κλίμα πρωτοφανούς απαξίωσης και δαιμονοποίησης, όπου δημοσιολόγοι, επιστήμονες, πολιτικοί, και όλων των ειδών τα φρούτα, πετούσαν σωρηδόν επίθετα και χαρακρηρισμούς: «εθνικιστικό παραλήρημα», «παρανοϊκή έξαρση», «ακροδεξιά ρητορική», «φασιστική νοοτροπία», «δεν δικαούται να μιλά ο λαός -ούτε ο κλήρος- για τέτοια θέματα». Όλα αυτά από (ψευτο-)«δημοκράτες», και (ψευτο-)«αντι-εθνικιστές» που υϊοθετούν και επιβραβεύουν τον ακραιφνή εθνικισμό των γειτόνων.
Κυρίως όμως προσήλθε χωρίς ίχνος ατομικών συμφερόντων, κάτι μάλλον σπάνιο. Επανέφερε την εστίαση των κοινών ζητημάτων στην συλλογική σφαίρα: δεν εγκαταλείπουμε την Ιστορία μας, την κληρονομιά μας. Δεν τα παραδίδουμε. Ο κύριος όμως άξονας σκέψης αυτής της θέσης δεν είναι το συναίσθημα. Είναι η λογική. Όσο κι αν προπαγανδίζεται ανελέητα το αντίστροφο. Η λογική επιτάσσει την απόρριψη του συμβιβασμού.
Συνοπτικά:
- μέχρι να υπογράψει η Ελλάδα, η υπόθεση παραμένει απολύτως στα χέρια της.
- Οι διμερείς αναγνωρίσεις ως ΔτΜ δεν είναι διεθνείς. Δεν υπάρχει ούτε μία από διεθνή οργανισμό. Απαγορεύονται ρητά από την Ενδιάμεση Συμφωνία, πχ η Βουλγαρία ως προεδρεύουσα της ΕΕ χρησιμοποιεί το μόνο αποδεκτό διεθνές όνομα «πΓΔΜ».
- Το πρόθεμα «πρώην» (όπως το «Γιουγκοσλαβική») δηλώνει ρητά ότι το υπόλοιπο όνομα είναι προσωρινό. Είναι το πρώην όνομα. Δεν συνιστά επ’ ουδενί αποδοχή του επίμαχου όρου. Γι’ αυτό προστρέχουν σε μας 26 χρόνια τώρα.
- Η όποια «επικοινωνιακή ζημία» έχει ήδη τελεστεί, δεν χειροτερεύει άλλο.
- Ο χρόνος ρέει εμφανώς με το μέρος μας. Αυτοί καίγονται. Στην στρατηγική, ο χρόνος είναι ο υπ΄αριθμόν ένας παράγοντας.
- Η αποσταθεροποίησή τους, είναι ενδημική και ανεξάρτητη από την υπόθεση της ονομασίας.
- Τα ανταλλάγματα δε, των «υποσχέσεων αναχαίτισης του αλυτρωτισμού» είναι εύθραυστα, παροδικά, παιδαριώδη και αβέβαια.
- Η τάση του αυξανόμενου μεριδίου εξουσίας των Σκοπίων από Αλβανούς, θέτει ως πιθανότερο μελλοντικό σενάριο μία ομοσπονδία σε αναζήτηση ουδετεροεθνούς ονόματος με δύο εθνικές συνιστώσες. Τότε, θα υπήρχε ισορροπία μεταξύ δύο εσωτερικών ονομάτων αντί ενός ονόματος κράτους-έθνους-γλώσσας, δηλαδή πλήρως υπέρτερου.
- Τέλος, εντός ΝΑΤΟ θα μετατραπούν σε παραπαίδι της Τουρκίας.
Σαφώς λοιπόν πρώτα επιτάσσει η λογική και μετά το συναίσθημα να απορριφθεί ο συμβιβασμός. Όποιος παρακολούθησε στενά τον τόνο ανακοινώσεων και δηλώσεων, διαπίστωσε ότι ο ελληνικός λαός κινούμενος ενάντια στο ρεύμα, κατάφερε να παρασύρει το πολιτικό σύστημα και να το στρέψει ξανά προς την εθνική θέση του 1992. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, θα πληρώσει το πολιτικό κόστος. Εκεί παραπέμπει το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
================
Φωτογραφίες από το συλλαλητήριο, από δυτικά προς ανατολικά, για να εμπεδωθεί η πλήρης έκτασή του, η οποία πιστοποιείται και από την αστυνομία «Από το παλιό Λιμάνι ως το Μέγαρο Μουσικής»: ιδού τα τεκμήρια.
Ξεκινούμε από την παραλιακή μεταξύ του Λευκού Πύργου και του Λιμανιού.
Εδώ βλέπουμε το «πάχος» του όγκου προς την ΔΕΘ
Εδώ στρεφόμαστε προς τα ανατολικά
Όπως βλέπουμε στο βάθος, πιο πέρα από το Μακεδονία Παλάς υπάρχει πολύς κόσμος στην παραλία.
Ολόκληρο το συλλαλητήριο
27 comments
Συγχαρητήρια για το άρθρο, αγαπητέ Ανδρέα.
Είναι λάθος ότι η θέση αυτή αναθεωρήθηκε το 2008, διότι αναθεωρήθηκε το 2007.
Το γράφει και ο πρέσβης επί τιμή Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς σε άρθρο του:
“Που είμαστε σήμερα λοιπόν; Οι διαπραγματεύσεις για το όνομα έχουν πλέον για την Αθήνα ως αφετηρία και βάση τον Σεπτέμβριο του 2007. Όταν η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή με Υπουργό Εξωτερικών την Ντόρα Μπακογιάννη παρουσίασε στην Βουλή των Ελλήνων και εν συνεχεία έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυρίαρχη και σήμερα εθνική γραμμή «σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων». Την θέση αυτή υιοθέτησαν έκτοτε όλες οι κυβερνήσεις συμπεριλαμβανομένης και την κυβέρνησης του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα κατά τις προγραμματικές δηλώσεις στην Βουλή τον Φεβρουάριο 2015. Υπερψηφίσθηκε τότε από Σύριζα και ΑΝΕΛ.”
Αυτό αναφέρει και η ιστοσελίδα τού ΥΠΕΞ. Ατυχές μεν, αληθές δε. Δυστυχώς!
Σαφώς ήταν λάθος η εγκατάλειψη τής γραμμής τού 1992 (δεν εφαρμόστηκε ποτέ), διότι αν είχαμε εμμείνει σ’ αυτήν, θα είχαμε αποφύγει τόσων ετών άσκοπες συζητήσεις και ταλαιπωρίες και το θέμα, κατά την γνώμη μου, θα είχε λήξει. Ο λαός μίλησε, αλλά οι πολιτικάντηδες άκουσαν; Μέχρι σήμερα δεν είδα κανένα κόμμα (πλην ΧΑ) να εκφράζει καθαρά την θέση του για το σύνθετο ή μη τού ονόματος. Πάλι εν αναμονή, για να δουν κατά πού θα φυσήξει ο άνεμος.
YΓ: Άλλωστε, σωστά γράφεις στον τίτλο Επιστροφή στην εθνική θέση
Δεν το θυμόμουν ότι αναφέρθηκε στις προγραμματικές δηλώσεις το 2007. Έχεις δίκιο! Θα πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός.
Έβαλα το «επιστροφή» (μόνο εδώ, διότι στην εφημερίδα οι τίτλοι είναι μικρότεροι και έβαλα μόνο το δεύτερο σκέλος), διότι η πολιτική στάση φαίνεται να το έχει υϊοθετήσει. Και ασφαλώς επειδή πιστεύω ότι αυτό είναι το μήνυμα του Συλλαλητηρίου.
Ευχαριστώ.
Ανδρέας.
@ admin
Αγαπητέ Ανδρέα,
Σαφώς αυτή η “επιστροφή” ήταν το μήνυμα τού συλλαλητηρίου κι αυτό το συλλαλητήριο έπρεπε να είχε γίνει από το 2007 και όχι μετά από δέκα χρόνια, όταν φθάσαμε στο χείλος τού γκρεμού. Τόσα χρόνια μάς έσωζε η αδιαλλαξία τού Γκρουέφσκι, για την οποία τού είμαι ευγνώμων. Όπως, όμως, βλέπεις και από τον εαυτό σου, πάρα πολύς κόσμος, ίσως ο περισσότερος, δεν είχε/έχει αντιληφθεί την αλλαγή πλεύσης, που συνετελέσθη το 2007, γι αυτό δεν έγινε και τίποτε. “Δημοκρατία” (θέλομε να) έχομε, αλλά για να λειτουργήσει σωστά, χρειάζονται πολίτες ενημερωμένοι και στην Ελλάδα, δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν είναι. Διαφορετικά δεν θα καταντούσαμε στα σημερινά χάλια.
Αν με τις λέξεις “πολιτική στάση” εννοείς τούς πολιτικούς μας τ(ρ)αγούς, σού έγραψα την γνώμη μου (μάλλον την πραγματικότητα, απ’ ό,τι βλέπω και διαβάζω) παραπάνω.
Να είσαι καλά.
Προσέγγιση μέ διαφορετικό τρόπο, τοῦ πόσοι ἤσαν στὴν ΘΕσσαλονίκη, κάνει ὁ Τ. Φαραντᾶτος στό http://www.mynewspoint.gr/2018/01/22/προσοχή-πόσοι-ήμασταν-στο-συλλαλητήρ/
Δεῖτε το
Σύνθετη ονομασία με συνθετικό “Μακεδονία” για το αβάπτιστο, δείχνει τον εκφυλισμό και την κατάντια του ελληνικού πολιτικού συστήματος, την αντίθεση του με την ιστορία, τη γεωγραφία, τον πολιτισμό και το συμφέρον αυτής της χώρας και με το κοινό αίσθημα των κατοίκων της.
Συνεπώς πρόκειται για πολιτική ξεφτίλα των φορέων και των προσώπων που την αποδέχονται κι όχι για “εθνική γραμμή”.
Το έθνος δεν εκφράζεται στα κομματικά γκρουπούσκουλα του κοινοβουλίου, ούτε στους σπεκουλαδόρους φασίστες και δολοφόνους της Χ.Α.
Όποιοι πάνε με θέσεις στρεβλές να “λύσουν” τάχα εθνικά ζητήματα, ο κόσμος και η ιστορία θα τους θάψει μαζί με τη “λύση” τους στα αζήτητα. Εκεί κείται τώρα κι ο άλλος μεγάλος “ρεαλιστής” του “σε δέκα χρόνια θα τόχουνε ξεχάσει”. Το μόνο “real” είναι εκεί που βρίσκεται.
Αν είχαν κότσια και νοιάζονταν για τα πιο σοβαρά με τον Τούρκο, δε θα έσπευδαν να χαρίζουν ονόματα ελληνικής γής σε κλεπταποδόχους.
Είδαμε
Ἠ γραμμὴ τοῦ 1992 καὶ τοῦ 2007 ἦταν πολύ λογικὸ καὶ ἀναμενόμενο νὰ εἶναι ἐλαττωμματικές καὶ ἐλλιπεῖς, διότι τότε ξέραμε πολύ λιγώτερα ἀπὸ ὅσα γνωρίζουμε τώρα καί, πάντως, ἔχουν ἀλλάξει καὶ οἱ συνθῆκες ἀπὸ τότε. Ἁπλῶς τώρα μᾶς συμφέρει νὰ προτείνουμε λύση ἄκρως συμφέρουσα τὸ Σκόπια, λύση λογικὴ καὶ Εὐρωπαϊκή.
Ἡ ἁπλῆ λογικὴ λέει ὅτι οἱ διεθνεῖς ὀργανισμοὶ ὑπάρχουν γιὰ νὰ χαλιναγωγοῦν τὸν ἐθνικισμό, τὸν ἀλυτρωτισμὸ καὶ τὸν τυχοδιωκτισμὸ τῶν ἐπὶ μέρους ἐθνῶν. Εἰδικῶς στὴν παροῦσα χρονικὴ στιγμή, ὁ ἐθνικισμὸς (Πολωνία, Οὐγγαρία, Αὐστρία) καὶ ὁ τυχοδιωκτισμός (Τουρκία) φαίνεται ὅτι ἔχουν τὸ ἐπάνω χέρι μέσα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ στὸ ΝΑΤΟ. Συνεπῶς, δὲν εἶναι καθόλου πρὸς τὸ συμφέρον οὔτε τῆς Ἐλλάδος οὔτε τῶν συμμάχων καὶ ἑταίρων νὰ ἐπιβραβεύσουν, διὰ τῆς εἰσδοχῆς ἀπὸ τὴν μεγάλη πόρτα, τὸν ἐθνικισμό, τὸν ἀλυτρωτισμὸ καὶ τὸν τυχοδιωκτισμὸ τῶν γειτόνων.
Τὸ συμφέρον τῶν Σκοπίων καὶ ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἄλλων ἐνδιαφερομένων εἶναι νὰ ἀπαλλαγοῦν τὰ Σκόπια ἀπὸ τὸν μακεδονισμό, ὅπως ἀπηλλάγησαν ἡ Γερμανία ἀπὸ τὸν Ναζισμὸ καὶ ἡ Ἰταλία ἀπὸ τὸν φασισμό, ὅπως ἀπηλλάγη, μὲ φοβερὲς καταστροφές, ἀπὸ τὴν Μεγάλη Ἰδέα ἡ Ἑλλάδα. Ὅλα αὐτὰ εἶναι καταστροφικὰ ἰδεολογήματα. Τὰ Σκόπια ἔχουν μιὰν εὐκαιρία νὰ μήν πληρώσουν τὸ φρικτὸ τίμημα πού πλήρωσαν οἱ ἄλλοι. Ἰδίως Ἀφοῦ γλύτωσαν μείζονα ἐμπλοκὴ στοὺς πολέμους τῆς διαλύσεως τῆς Γιουγκοσλαβίας. Αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη λύση χωρὶς ἠμίμετρα. Λογικὴ καὶ Εὐρωπαϊκή. Ἂν ὄντως ὑπάρχῃ μέτωπο τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς λογικῆς, αὐτὴν τὴν λύση πρέπει νὰ ὑποστηρίξῃ. Μᾶς πονᾷ βέβαια στὸ συναίσθημά μας ὅλους τοὺς Εὐρωπαίους, διότι μᾶς θυμίζει οἰκεῖα κακά. Πολιτικῶς καὶ διπλωματικῶς, ὅμως, νομίζω στέκει, ὄχι μόνον ὡς θέσις τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ ὡς θέσις πού ἐξυπηρετεῖ ὅλες ἀνεξαιρέτως τὶς πλευρές.
Ἐπανέρχομαι καὶ στὴν χειροπιαστὴ ἰδέα νὰ ἰδρύσουν τὰ Σκόπια μουσεῖο μακεδονισμοῦ, ὅπως αὐτὸ πού ἔχει ἱδρύσει ἡ Γερμανία γιὰ τὸν ναζισμὸ στὴν Νυρεμβέργη.
@ Γεώργιο Ἰακ. Γεωργάνα
“Τὸ συμφέρον τῶν Σκοπίων καὶ ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἄλλων ἐνδιαφερομένων εἶναι νὰ ἀπαλλαγοῦν τὰ Σκόπια ἀπὸ τὸν μακεδονισμό, ὅπως ἀπηλλάγησαν ἡ Γερμανία ἀπὸ τὸν Ναζισμὸ καὶ ἡ Ἰταλία ἀπὸ τὸν φασισμό”
Δεν νομίζω ότι η σύγκριση τού “μακεδονισμού” με τον ναζισμό/φασισμό είναι επιτυχής. Τα δύο τελευταία ήσαν καθεστώτα, που επεβλήθησαν στην Γερμανία/Ιταλία αντιστοίχως, αλλά δεν ανετράφησαν ολόκληρες γενιές με τις ιδέες των. Ο “μακεδονισμός”, αντιθέτως, είναι η ψυχή των Σλάβων των Σκοπίων. Μ’ αυτόν γαλουχήθηκαν και μ’ αυτό ζουν εδώ και 74 χρόνια. Δεν μπορούν να φανταστούν -και δικαιολογημένα- ότι είναι κάτι άλλο, εκτός από “Μακεδόνες”. Είναι η πεμπτουσία τής ύπαρξής των.
Η σύγκριση (παρομοίωση) με την δική μας Μεγάλη Ιδέα, είναι νομίζω κοντύτερα στην πραγματικότητα.
Πατριώτη,
είναι ασφαλώς γνωστή η θέση για το erga omnes από το 2007/08. Την επαναλαμβάνουν τόσο συχνά που δεν μπορεί παρά να έχει περάσει σε όλους. Αυτό που δεν ήξερα, και το έμαθα από το σχόλιό σου, είναι ότι είχε ήδη ανακοινωθεί στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Καραμανλή το 2007.
Κατά τα άλλα, επί της ουσίας δηλαδή, πιστεύω ότι ο κόσμος δέχτηκε εκείνη τη θέση χωρίς διαμαρτυρίες, επειδή συνοδεύτηκε από το εμφανιζόμενο «βέτο στο Βουκουρέστι». Οπότε, δεν είχε λόγο να διαμαρτυρηθεί. Το «βέτο» κυριάρχησε και ο κόσμος στάθηκε σ’ αυτό. Βέβαια, βέτο δεν υπήρξε. Ίσως απειλή βέτο. Η απόφση του 2008 ήταν για λόγους ασφαλείας και όχι για το όνομα. Αίτηση με το όνομα πΓΔΜ μπορεί να κάνει άνετα και η Ελλάδα δεν δικαιούται να προβάλλει βέτο.
Το προχωρώ: αυτή είναι και μία λύση για να εκτονωθεί η κατάσταση. Εφόσον είναι τόσο ζωτικής σημασίας να μπουν στο ΝΑΤΟ, ας μπουν με το προσωρινό τους όνομα. Σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς αυτό συμβαίνει.
Δέν συμφωνῶ ὅτι ὁ «μακεδονισμὸς» εἶναι αὐτοφυὴς στὰ Σκόπια. Μᾶλλον τὸ ἀντίθετο λένε οἱ μαρτυρίες. Ὁ Λέων Μελᾶς, γράφοντας τὸ 1852 ἀπὸ τὴν Πόλη, λέει ὅτι καὶ ὁ Βουλγαρικὸς καὶ οἱ ὑπόλοιποι βαλκανικοὶ ἐθνικισμοὶ προέκυψαν ἀπὸ τὴν φιλαρχία τῶν Ἑλλήνων καὶ ἐξελληνισμένων ἡγεμόνων-τοπαρχῶν ἐπὶ Τουρκοκρατίας, ποὺ ἵδρυσαν σχολεῖα ποὺ δίδασκαν τὴν τοπικὴ γλῶσσα, καὶ ὄχι ἁπλῶς Ἑλληνικά, στὶς ἠγεμονίες τους ! Καὶ ξέρουμε, βέβαια, πόσο αὐθόρμητος ἦταν ὁ μακεδονισμὸς ἀπὸ τὸ 1944. Ὁ διάσημος Καναδὸς ἰστορικός, Οὐΐλλιαμ Χάρντυ Μακ Νήλ, ποὺ τὸ πρῶτο βιβλίο του, «Τὸ Ἑλληνικὸν Δίλημμα», περιγράφει τὴν Ἑλλάδα τοῦ 1944-1946, στὰ γεγονότα τῆς ὁποίας παρέστη ὡς αὐτόπτης μάρτυς, ἐξηγεῖ ὅτι οἱ αὐτονομιστὲς «μακεδονιστές» ἦσαν ἀνεπιθύμητοι στὸν Τίτο, ἀφοῦ ἤθελαν νὰ τοῦ ἀποσπάσουν τὴν Γιουγκοσλαυϊκὴ Μακεδονία καί, γιὰ τὸν λόγο αὐτό, τοὺς «ἐξήγαγε» στὴν Ἐλληνικὴ Μακεδονία. Τέλος, κανένας δὲν ἐπέβαλε τὸν φασισμό καὶ τὸν ναζισμὸ στοὺς Ἰταλοὺς καὶ στούς Γερμανούς. Φθάνει νὰ δῇ κανεὶς τὶς ἐκδηλώσεις λατρείας τῶν λαῶν πρὸς τὰ συγκεκριμένα καθεστῶτα, πού τὰ καθεστῶτα φρόντισαν νὰ φυλάξουν σὲ ἀναρίθμητες κινηματογραφικὲς ταινίες. Φθάνει νὰ διαβάσῃ κανεὶς τί διάβολο βρῆκαν οἱ Συμμαχικές ἀρχές κατοχῆς γιὰ νὰ βροῦν ἑντοπίους ἀνθρώπους νὰ συνδράμουν στὴν καθημερινὴ διοίκηση τὶς ἀρχὲς κατοχῆς, πού νὰ μὴν εἶχαν ξεφωνημένο ναζιστικὸ ἢ φασιστικὸ ἱστορικό.
Ανδρέα,
Στο Βουκουρέστι, τα Σκόπια ζήτησαν να κληθούν έστω και ως πΓΔΜ, αλλά δεν τα δέχτηκαν, διότι το όνομα αυτό είναι προσωρινό. Διάβασε εδώ.
Τι εννοείς με το “Η απόφση του 2008 ήταν για λόγους ασφαλείας και όχι για το όνομα”;
Άλλωστε, τα Σκόπια, αν θυμάσαι, μάς έσυραν στο ΔΔΧ, διότι παραβιάσαμε, λέει, την ενδιάμεση συμφωνία, εμποδίζοντας να τούς καλέσουν με το προσωρινό των όνομα (πΓΔΜ).
Σχετικά με το Βουκουρέστι, ο κόσμος δεν κατάλαβε ότι, αν τα Σκόπια δέχονταν να ονομασθούν π.χ. “Βόρειος Μακεδονία”, όνομα για όλες τις χρήσεις, η Ελλάδα δεν θα έφερνε αντίρρηση. Με την επιστροφή των Καραμανλή-Μπακογιάννη, εξαπολύθηκε τότε φοβερή (προπαγανδιστική) παραπληροφόρηση για δήθεν βέτο που προεβλήθη. Αλλά εγώ μιλώ για διαμαρτυρίες αμέσως μετά τις προγραμματικές δηλώσεις τής κυβερνήσεως τον Σεπτέμβριο τού 2007.
Κύριε Γεωργάνα,
Μίλησα εγώ περί “αυτοφυούς” μακεδονισμού; Καθαρά το λέω: “Μ’ αυτόν γαλουχήθηκαν και μ’ αυτό ζουν εδώ και 74 χρόνια”.
Ακόμη κι αν δεν επεβλήθησαν ο ναζισμός και ο φασισμός στον γερμανικό/ιταλικό λαό αντιστοίχως, πάλι δεν είναι τής ίδιας μορφής με τον “μακεδονισμό” των Σλάβων των Σκοπίων. Γι αυτούς ο “μακεδονισμός” είναι εθνική ταυτότητα, πράγμα που δεν ήσαν ναζισμός/φασισμός.
Συγγνώμην, ἡ φυλετικὴ ταυτότητα δὲν εἶναι (καὶ πολύ περισσότερο στὰ χρόνια ἐκεῖνα ἦταν) καὶ ἐθνικὴ ταυτότητα ; Οὶ ἀπόγονοι καὶ κληρονόμοι τῶν ἀρχαίων Ρωμαίων τοῦ Μουσσολίνι δέν ἔλεγαν ὅτι εἶναι προορισμός τους νὰ κυβερνοῦν τοὺς ὑποτελεῖς λαούς ; Πόσοι σοφοὶ τῆς Γερμανίας δὲν ἔγραψαν καὶ δημοσίευσαν ἀπειράριθμες ἐργασίες γιὰ τὴν ὑπεροχὴ τῆς Ἀρίας φυλῆς ; Ὁ Χίτλερ αὐτὰ τὰ βρῆκε ἕτοιμα, δὲν τὰ δημιούργησε αὐτός. Αὐτὸς ἁπλῶς τὰ ἔβαλε στὰ σχολεῖα γιὰ νὰ μαθαίνουν «Γνώση τῶν Φυλῶν» καὶ οἱ λιγώτερο σοφοί. Καί, ὅπως βλέπουμε στὶς ταινίες ἐπικαίρων τῆς ἐποχῆς, ἡ λαϊκὴ ὑποδοχὴ τῶν διδασκαλιῶν αὐτῶν ἦταν, χωρὶς ὑπερβολή, ἐνθουσιώδης καὶ σχεδὸν ὁμόφωνος. Καὶ ἦταν ὅλα ψευτιές. Ὅπως εἶναι καὶ ὁ μακεδονισμός. Ἔ, λοιπόν, προτείνω ἀνάλογη διαχείριση γιὰ τὸν μακεδονισμό, ὥστε οἱ καλοί μας γείτονες νὰ μὴν πάθουν ὅ,τι ἔπαθε ἡ Γερμανία τοῦ Χίτλερ. Φυσικά, αὐτὸ εἶναι πρῶτα καλὸ γιὰ τοὺς ἰδίους.
Ανδρέα,
Συμφωνούμε σε όλα, νομίζω, εκτός από την διαμαρτυρία, που ανέφερα. Οι δηλώσεις στην Βουλή, με τις οποίες εξαγγέλθηκε η νέα γραμμή και υπερψηφίστηκαν απ’ όλα τα κόμματα, πλην ΛαΟΣ, ήσαν πριν το Βουκουρέστι. Αν οι Έλληνες παρακολουθούσαν και γνώριζαν τι γίνεται στην Βουλή, έπρεπε τότε να ξεσηκωθούν. Γιατί εμπλέκεις το Βουκουρέστι σ’ αυτό, σημείο 6, που ήταν τον επόμενο χρόνο; Ή μήπως κάνω εγώ λάθος;
Μα και σήμερα ακόμη, αν ρωτούσες π.χ. αυτούς που διαδήλωναν στην Θ/νίκη, πόσοι νομίζεις ότι θα ήξεραν ότι έχει εγκαταλειφθεί και επισήμως η γραμμή τού 1992; Πόσοι νομίζεις ότι θα ήξεραν ότι επίσημη γραμμή τού ελληνικού κράτους μετά τον Σεπτέμβριο τού 2007, είναι η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes; Αυτό εννοώ, όταν λέω ότι οι Έλληνες δεν ενημερώνονται, ίσως να μην ενδιαφέρονται κιόλας.
Πατριώτη,
Εννοώ αυτό ακριβώς που λες κι εσύ. Ότι αυτό που έγινε στο Βουκουρέστι ήταν το εξής
1. Τα Σκόπια ζήτησαν ένταξη ως πΓΔΜ
2. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να προβάλλει βέτο, εφόσον η αίτηση γινόταν με το προσωρινό όνομα λόγω Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
3. Η Ελλάδα έπεισε τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ να μην κάνουν δεκτή την αίτηση, ΟΧΙ όμως επειδή δεν έχει λυθεί η υπόθεση του ονόματος.
4. Αυτό και έγινε. Αν διαβάσεις την απόφαση του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει ούτε βέτο, ούτε αναφορά στην ονομασία. Η απόφαση του ΝΑΤΟ είναι απορριπτική της ένταξης για λόγους ασφαλείας της περιοχής. Δηλαδή λόγους που σχετίζονται με την δραστηριότητα του ΝΑΤΟ, στους οποίους δεν μπορεί να υπεισέλθει κανείς.
5. Τα Σκόπια, όπως σωστά λες, μας πήγαν το ΔΔΧ με την κατηγορία ότι παραβιάσαμε την Ενδιάμεση Συμφωνία. Εφόσον όμως δεν υπήρξε ελληνικό βέτο, διότι η απόφαση του ΝΑΤΟ ήταν α. Ομόφωνη και β. Περιείχε σκεπτικό εντελώς διαφορετικό χωρίς μνεία στο όνομα, παρά μόνο «λόγους ασφαλείας της περιοχής» (σε περίπτωση ένταξης), χωρίς βέβαια να διευκρινίζει τι εννοεί, έτσι αθωωθήκαμε. Γνωρίζοντας όλα αυτά, δεν θέλαμε να προβάλλουμε βέτο.
6. Ο λαός δεν αντέδρασε στην αλλαγή θέσης (σύνθετη ονομασία erga omnes) ακριβώς επειδή συνοδεύτηκε με το εμφανιζόμενο βέτο (το οποίο δεν τέθηκε ουσιαστικά ποτέ).
7. Ενδεχομένως αυτό να ήταν το αντάλλαγμα της αλληλεγγύης των μελών του ΝΑΤΟ, δηλαδή μας είπαν: εντάξει, θα σας κάνουμε το χατήρι να απορρίψουμε την αίτηση για άλλους λόγους, αλλά εσείς θα κάνετε ένα βήμα υποχώρησης, να δηλώσετε δημόσια την απόλυτη κόκκινη γραμμή σας, ώστε να λυθεί αυτό το θέμα στο μέλλον και να ενταχθούν με μόνιμο όνομα χωρίς αντίρρηση.
Αυτή είναι η εκτίμησή μου για το τι συνέβη στο Βουκουρέστι, γιατί υποχώρησε η ελληνική πλευρά, πώς συγκροτήθηκε η ομοφωνία, γιατί ουσιαστικά η επιτυχία του ήταν η αποφυγή του βέτο, γιατί ο κόσμος δεν αντέδρασε (το συνέδεσε με μία υπερήφανη απόφαση, και έτσι φάνηκε ότι δέχτηκε την υποχώρηαη και οδήγησε στην «κακή» ανάλυση ότι είμαστε έτοιμοι για υποχώρηση, αλλά όπως δείχνει η επικαιρότητα ο κόσμος ακόμα αντιδρά) και γιατί επιλέχθηκε η συγκεκριμένη επικοινωνιακή τακτική μετά το Βουκουρέστι.
Αν υπάρχει εναλλακτική ερμηνεία, ευχαρίστως να την ακούσουμε.
Όταν όλα αυτά πρέπει να τα γράψεις σε 2 φράσεις, έχεις το αποτέλεσμα που βλέπεις στο άρθρο. Ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να τα πω με περισσότερα λόγια και με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Ανδρέας.
Ναι, έτσι ξεκίνησε αυτό το νήμα. Δεν γνώριζα ότι η νέα θέση είχε ανακοινωθεί ήδη στις προγραμματικές δηλώσεις το 2007. Πίστευα ότι είχε δημοσιοποιηθεί η νέα θέση τις ημέρες του υποτιθέμενου βέτο στο Βουκουρέστι.
Ομολογώ ότι αυτό αφήνει ένα κενό στην περιγραφή μου. Ίσως να υπήρχαν ζυμώσεις για την στάση στο ΝΑΤΟ πριν τις εκλογές του 2007, οι οποίες ήταν μάλιστα πρόωρες. Ομοίως και τώρα, η σύνοδος του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο θα είναι η κρίσιμη και οι ζυμώσεις ξεκίνησαν από τον Δεκέμεβριο.
Ανδρέας.
Δώσε περισσότερη βαρύτητα, Ανδρέα, στο ότι οι Έλληνες δεν ενημερώνονται. Σχεδόν για τίποτε, δυστυχώς. Γι αυτό καταντήσαμε και στα σημερινά χάλια.
Ευχαριστώ για τον ενδιαφέροντα διάλογο.
Όλο το Αντί-βαρο, από το 2001, σ’ αυτό ακριβώς δίνει βαρύ-τητα!
Για να μείνει εδώ, μεταφέρω ανάρτησή μου στo facebook
Τι συνέβη στην Ελλάδα τις τελευταίες 30 ημέρες.
Πολλοί περισσότεροι από ένας με ρώτησαν τις περασμένες εβδομάδες: “ποιος ο σκοπός του συλλαλητηρίου;”. Μερικοί μάλιστα ρώτησαν και μετά: “ποιο το αποτέλεσμα του συλλαλητηρίου;” (εστιάζοντας κυρίως στα παραπολιτικά πικάντικα σχόλια που δεν αφορούν κανέναν).
Όλες οι απαντήσεις σε αυτά και άλλα ερωτήματα. Κυρίως: τι συνέβη στην Ελλάδα τις τελευταίες 30 ημέρες.
1. Από τέλη Δεκεμβρίου υπήρχε η αίσθηση ότι είχε ήδη επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των δύο κυβερνήσεων. Θα αναφέρω ενδεικτικά δημόσια δήλωση του Ζάεφ ότι “το μόνο που απομένει είναι οι δύο πρωθυπουργοί να ανακοινώσουμε το όνομα”. Το ότι αυτή η εξωφρενικά αποκαλυπτική δήλωση πέρασε στα ψιλά από τον τύπο, σε σχέση με το μέγεθος της αλήθειας της, είναι ενδεικτικό όχι κατ’ ανάγκην ότι ο τύπος γνώριζε, αλλά οπωσδήποτε ότι ο τύπος συμφωνούσε με την προοπτική λύσης.
2. Τη συμφωνία αυτή την γνώριζε και την αποδέχτηκε και η ΝΔ. Ενδεικτικά αναφέρω σχετική δήλωση σε εκπομπή του Παντελή Σαββίδη με καλεσμένο τον Μέρτζο (υπέρ του συμβιβασμού) και τον Καρακωστάνογλου (κατά του συμβιβασμού) αρχές Ιανουαρίου. Σε παρέμβαση διπλωμάτη ειπώθηκε το σαφές “μη νομίζετε ότι η ΝΔ δεν συμμετέχει και δεν τα γνωρίζει όλα αυτά”.
3. Η σημειολογία των δηλώσεων, κυρίως Κοτζιά, αλλά και άλλων, ως και του Νίμιτς να βάλει ως πρώτο από τα πέντε το Nova Makedonija, παρέπεμπε σαφώς στο ότι αυτή ήταν η συμφωνία κατά πάσα πιθανότητα. Εξ ου και η θολούρα για την έκφραση “γεωγραφικός προσδιορισμός”, η αποστροφή για τη θέση Καμμένου για “Μακεδονία στα ελληνικά”(!) κλπ.
4. Πολλοί είχαν την ίδια αίσθηση που περιγράφω τώρα. Έτσι κάπως ξεκίνησε το συλλαλητήριο. Ο σκοπός του ήταν η μαζικότητα να ανατρέψει την απόφαση. Το πέτυχε. Νιώθω 100% τους ανθρώπους που το οργάνωσαν και στα λίγα λεπτά που μίλησαν το πρώτο που ήθελαν να πουν ήταν ότι “να που το “δεν γίνεται” διαψεύστηκε. Γίνεται. Έγινε”. Πρόκειται πράγματι για ΜΈΓΑ ΆΘΛΟ που θα μείνει στην Ιστορία. Και μάλιστα έγινε χωρίς καπέλωμα και προστάτες! Από αγνώστους στο ευρύ κοινό. Αυτό πια δεν το χωνεύουν με τίποτα!
5. Τι έγινε δηλαδή: κόντρα σε όλους και σε όλα, σε κλίμα απαξίωσης, εξύβρισης, αδιαφορίας, τσουβαλιάσματος, ταύτισης της κάποτε εθνικής θέσης με τη Χρυσή Αυγή (συγγνώμη, αλλά πρόκειται και για παντελώς ηλίθιους δηλαδή!), εμπόδια, προσκόμματα και ψεύδη, συγκεντρώθηκε ένα μέγα πλήθος 300-350 χιλιάδων ανθρώπων με βάση συντηρητικές εκτιμήσεις ακόμα και ανθρώπων που δεν διακεινται θετικά. (Reuters, δύο αναλύσεις με βάση την πυκνότητα και σειρά τουλάχιστον 20 φωτογραφιών κλπ). Μέγα πλήθος που είχε να συγκεντρωθεί από το 2000 για τις ταυτότητες και το 1992 για το Μακεδονικό. (Και πιο πριν, τις συγκεντρώσεις των κομμάτων την δεκαετία του 1980). Μια από τις κορυφαίες στιγμές του Συλλαλητηρίου ήταν όταν μέλη της Χρυσής Αυγής με κουκούλες εκδώχθηκαν σχεδόν κλωτσηδόν από το Συλλαλητήριο από απλούς συμμετέχοντες. Από το Βασιλικό Θέατρο μέχρι την οδό Αγγελάκη. Υπάρχει βίντεο 6 λεπτών σχετικό. Το περιστατικό συνέβη μερικά λεπτά αφού οι εν λόγω προσπάθησαν να σκίσουν πανώ του Άρδην. Αυτό το βίντεο δεν παίχτηκε πουθενά επειδή χαλάει τη σούπα ότι “Συλλαλητήριο = Χρυσή Αυγή”. Τα ίδια ελπίζουμε να γίνουν και στην Αθήνα στις 4.2: να βγάλουν τις κουκούλες και να απομακρύνει ο απλός και αγνός κόσμος την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά. Το ακραίο κέντρο δεν θα βρίσκεται καν εκεί για να το απομακρύνει κανείς. Έχει άλλες μεθόδους. Λεκτικής βίας. Όχι φυσικής.
6. Μέχρι και ο Πρετεντέρης διαπίστωσε 7 λάθη. Το λάθος του είναι ότι το λάθος ήταν ουσιαστικά ένα μόνο. Το πέμπτο στην αρίθμισή του: το λάθος ανάλυσης. Ότι δηλαδή ο κόσμος βγαίνει από τα ρούχα του για θέματα ταυτότητας. Ναι. Το 2018 η οικονομία παραμένει σε δεύτερη μοίρα. Όπως συνέβαινε πάντοτε στην ανθρώπινη Ιστορία, όσο κι αν από κοινού μαρξισμός και καπιταλισμός θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο. Πρώτα τα ζητήματα ταυτότητας, κοινωνικής συνοχής και συγκρότησης εθνικής ιδιοπροσωπείας και μετά όλα τα υπόλοιπα. Συμβαίνει παντού στον κόσμο. Βγάλτε τα ιδεολογικά γυαλιά και δείτε το.
7. Η μετακίνηση δηλώσεων ως προς τον τόνο, διαφόρων ανθρώπων και ειδικότερα τριών χώρων, είναι ενδεικτική του κύματος που παρέσυρε από κάτω προς τα πάνω το πολιτικό σύστημα, και πιθανώς (διότι ακόμα δεν τελείωσε η μάχη) προς την απόρριψη της συμφωνίας: α. Των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Β. Της Εκκλησίας και ειδικότερα των Μητροπολιτών της Μακεδονίας (ο Άνθιμος από “δεν πάω / θα κάνουμε μόνο προσευχή”, έφτασε στο “αδέρφια, διαδηλώστε” και τελικά πήγε και ο ίδιος) και Γ. Της Νέας Δημοκρατίας, με κορύφωση τη σημερινή δήλωση του Μητσοτάκη που δεν αφήνει πολλά περιθώρια.
«Πού ήταν τότε αυτοί που σήμερα ζητούν εξηγήσεις, αναρωτήθηκε. Θα σας πω εγώ που ήταν. Υπέγραφαν κείμενα να αναγνωρισθούν τα Σκόπια ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο κ. Τσακαλώτος, ο κ. Γαβρόγλου, η κα Χριστοδουλοπούλου, ο κ. Καρανίκας και 200 ακόμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μαθήματα λοιπόν σε μας. Δεν ανέχομαι από κανένα την ανιστόρητη ταύτιση του πατριωτισμού με τον ακραίο εθνικισμό. Για την πατρίδα μας πολέμησαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Δεν ήταν ακραίοι. Πατριώτες ήταν. Εγω, δεν θα διχάσω τους Ελληνες για να ενώσω τα Σκόπια».
Να θυμηθούμε ότι αρχικά η ΝΔ είχε βάλει ανθρώπους της να τηλεφωνούν από τα κεντρικά σε στελέχη της στη Μακεδονία απαγορεύοντάς τους να υπογράφουν κείμενα και να παρίστανται σε συλλαλητήρια. Διένυσε μεγάλη απόσταση από τότε.
Ο αγώνας συνεχίζεται. Αυτές τις ημέρες συναντιούνται Τσίπρας – Ζάεφ και συζητούν το πώς θα μας το ξεφουρνίσουν.
Σημειώσεις
1. Βίντεο με εκδίωξη Χρυσαυγιτών από το Συλλαλητήριο. Στο τέλος φαίνεται και ο Α. Γκλέτσος, συγγενής του γνωστού και στέλεχος της ΧΑ.
https://m.youtube.com/watch?v=wJhfTwuz-JM&feature=youtu.be
2. Το άρθρο του Πρετεντέρη. Προσέξτε το πέμπτο λάθος
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=935308
3. Δήλωση Ζάεφ στις 7.1.18 ότι υπάρχει συμφωνία και μένει η ανακοίνωση
http://www.presspublica.gr/a-zaef-yparchi-lysi-gia-onoma…/
4. Εκπομπή Παντελή Σαββίδη με Μέρτζο και Καρακωστάνογλου
https://youtu.be/GdYs3z4ldAI
5. Στις 11.1 ο Άνθιμος λέει ότι θα κάνει Λειτουργία και όχι Συλλαλητήριο
http://mobile.in.gr/category/greece/article/1500189476
6. Εμπεριστατωμένη ανάλυση με προσδιορισμό της συμμετοχής στο Συλλαλητήριο 340.000 ανθρώπων από το ellininahoaxes
http://ellinikahoaxes.gr/2018/01/23/syllalhthrio-thessalonikh/
7. Ο Γεωργιάδης παραδέχεται χωρις περιστροφές ότι “η ΝΔ άκουσε τον κόσμο και δεν μπορεί να τον αγνοήσει”.
https://youtu.be/PwvSMxzT6Zc
Καλὸ τὸ σενάριο κύριε Σταλίδη.
Νὰ προτείνω ἕνα ἐναλλακτικὸ σενάριο ;
Ἰσχυρίζομαι ὅτι κυκλοφόρησαν δύο μὴ-ἔγγραφα : Ἕνα μὲ ἀναμάσηση τῆς παλαιᾶς ὁνοματολογίας γιὰ κάλυψη. Καὶ ἕνα δεύτερο, τὸ γνήσιο, μὲ ἀλλαγὴ τοῦ κεντρικοῦ διακυβεύματος τῆς διαπραγματεύσεως, ἀπὸ τὸ ὄνομα στὸν μακεδονισμό. Τὸ πρῶτο ἦταν γιὰ νὰ διαλυθῆ ἡ ἀντιπολίτευση καὶ τὸ δεύτερο γιὰ νὰ στηριχθῇ ἡ ἐνότης τοῦ κυβερνητικοῦ συνεταιρισμοῦ. Συνεπῶς, τὸ πρῶτο κυκλοφορήθηκε καὶ τσιμπήσαμε ἀρχικῶς ὅλοι, ἐνῶ τὸ δεύτερο τὸ ἤξεραν οἱ λίγοι. Ἡ «Καθημερινὴ», πού ἄρχισε τὴν κωλοτούμπα ἀπὸ ἀντὶπροχθες καὶ ὁ Παπαχελᾶς τὴν συνέχισε προχθές, ἔκανε φανερὴ τὴν δυσαρέσκειά της πρὸς τοὺς ξένους καὶ τάχα «προνομιακοὺς συνομιλητές» της. Αὐτὸ τὸ σενάριο τὸ πῆρε πρέφα ἡ Νέα Δημοκρατία χθές, καὶ ὁ Μητσοτάκης, κυριολεκτικῶς τὴν τελευταία στιγμή, τά ‘στριψε κι αὐτὸς κι ἄρχισε νὰ μιλᾶ γιὰ μακεδονισμό, μία μόλις ὥρα πρὶν κάνῃ δηλώσεις ὁ Τσίπρας.
Ἡ θεωρία ὅτι ὅλοι ἦταν στὸ ἴδιο κόλπο δὲν ἐξηγεῖ τὸ γιατὶ ὁ Καμμένος, στὰ καλὰ καθούμενα, ἔκανε δηλώσεις ὅτι δὲν συμφωνεῖ (μὲ αὐτὰ πού ἔγραφε τὸ πρῶτο μὴ-ἔγγραφο, ἀφοῦ μὲ τὸ δεύτερο εἶναι αὐτὸς ἐν τάξει, ἀλλὰ δὲν τὸ εἶπε) καὶ τὸ γαϊτανάκι ἄρχισε ἀπὸ ἐκεῖ. Δὲν εἶναι ἀδιανόητο νὰ συμφώνησε ἡ Νέα Δημοκρατία σὲ ὁποιανδήποτε κοινή, ὑποτίθεται ὑπερκομματική, θέση μὲ τὸν ΣΥΡΙΖΑ, χωρὶς νὰ ρωτήσῃ, προηγουμένως, ποῦ στέκει ὁ Καμμένος ;
Ἀλλὰ
Μερικά ἀξιοπροσεκτα κείμενα:
https://www.facebook.com/notes/θανάσης-κ/χοντράδες-και-αλήθειες/511435242574226/
https://www.facebook.com/notes/θανάσης-κ/σκόπια-το-πραγματικό-γεωπολιτικό-επιχείρημα/508128066238277/
https://www.facebook.com/notes/θανάσης-κ/ένα-προπαγανδιστικό-ψέμα-της-κομμουνιστικής-διεθνούς/506511033066647/
Πράγματι Γιώργο! Χαίρομαι ότι ορισμένα σημεία από αυτά τα κείμενα είναι ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος με όσα έχω επισημάνει στα 3 σχετικά μου κείμενα. Αυτό και τα δύο προηγούμενα (περί ηττοπάθειας κλπ). Έχω ήδη σχεδον έτοιμο και τέταρτο για την ερχόμενη Τρίτη.
Πολύ ὡραῖα καὶ διαφωτιστικὰ τὰ ἄρθρα τοῦ Θανάση Κ. Εὐχαριστῶ τὸν κ. Κακαρελίδη γιὰ τὶς παραπομπές. Παρατηρῶ ὅτι ὁ Θανάσης Κ. ἀναφέρει μόνον μιὰ φορὰ τὴν λέξη «ταυτότητα». Ἴσως αύτὸ εἶναι καλὴ ἰδέα, διότι, κατὰ κανόνα, γιὰ τοὺς περισσοτέρους, ἡ ἔννοια τῆς ταυτότητος εἶναι κάτι ἀναλλοίωτο, ὅπως τὸ χρῶμα τοῦ δέρματος, συνεπῶς παραπέμπει σὲ πράγματα ἀνεπιθύμητα, ὅπως ὁ ἐθνοφυλετισμός (ρατσισμός). Μπορεῖ, βεβαίως, κανεὶς νὰ ἐπεξηγήσει, ἀλλὰ αὐτὸ σημαίνει νὰ πάρει χρόνο καὶ προσοχὴ ἀπὸ τὸ κύριο μήνυμα πού θέλει νὰ δώσῃ.
Ἐνδιαφέρουσα ἡ ἐπισήμανση τοῦ κ. Γεωργάνα. ἰδιαίτερα στό ἐπικοινωνιακό ἐπίπεδο.
Ὅπου ἡ κυβέρνηση τάχει κάνει ρόϊδο. Στέλνοντας ἀλλοπρόσαλλα μηνύματα.
Το αλλοπρόσσαλο που εκπέμπει η κυβερνητική προπαγάνδα, προς την οποία συγκλίνει η ΝΔ χωρίς να το λέει ανοιχτά και τελευταία δείχνει τάχα πως τα γυρίζει, αλλά πάλι χωρίς να ξεκαθαρίζει τη θέση της, είναι ότι προτάσουν ως κύριο πρόβλημα προς επίλυση, τον αλυτρωτισμό των γειτόνων υποβαθμίζοντας τη σημασία του ονόματος.
Δεν αντιλαμβάνονται οι ευπειθέστατοι σε πιέσεις, οι μεταλλαγμένοι και συνάμα πανύβλακες ότι αυτά τα δυό πάνε μαζί; Και βγαίνει κι ο πολύς ο Μέρτζος με ύφος βλοσυρό να υποστηρίζει μια τέτοια θέση. Μα ο Μακεδονισμός των γειτόνων πηγάζει ακριβώς από τον όρο Μακεδονία βρε καράβλαχοι!
Ἡ κυβέρνηση κερδίζει ἀπὸ τὴν σύγχυση, ὁπότε δὲν μποροῦμε νὰ τὴν κατηγορήσουμε, ἰδίως ὅταν ἔχει κατορθώσει νὰ «ἀνεβάσῃ» πολύ σημαντικὰ τὸ θέμα τῆς πραγματικῆς ἀπειλῆς, δηλαδὴ τοῦ μακεδονισμοῦ, σὲ σχέση μὲ τὴν προφυλακή του, τὴν ὁνομασία. Οἱ ἀντίπαλοι τῆς κυβερνήσεως εἶναι πού εἶναι ἀξιοθρήνητοι, ἀφοῦ, καὶ τώρα πού πῆραν πρέφα, ἀντὶ νὰ βγοῦν ντόπμπρα καὶ νὰ ποῦν «μᾶς γέλασε ἡ κυβέρνηση» κοιτάζουν νὰ συγκαλύψουν τὸ γεγονὸς ὅτι ἐξαπατήθηκαν. Καὶ φταῖμε κι ἐμεῖς ποὺ καὶ μιὰν εἰλικρινῆ ἀκόμη ὁμολογία λάθους τὴν χρεώνουμε γιὰ ἀδυναμία.
Ανδρέα,
Γράφεις στο σχόλιό σου 25 January 2018 at 11:36
“4. Αυτό και έγινε. Αν διαβάσεις την απόφαση του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει ούτε βέτο, ούτε αναφορά στην ονομασία. Η απόφαση του ΝΑΤΟ είναι απορριπτική της ένταξης για λόγους ασφαλείας της περιοχής. Δηλαδή λόγους που σχετίζονται με την δραστηριότητα του ΝΑΤΟ, στους οποίους δεν μπορεί να υπεισέλθει κανείς.
5. Τα Σκόπια, όπως σωστά λες, μας πήγαν το ΔΔΧ με την κατηγορία ότι παραβιάσαμε την Ενδιάμεση Συμφωνία. Εφόσον όμως δεν υπήρξε ελληνικό βέτο, διότι η απόφαση του ΝΑΤΟ ήταν α. Ομόφωνη και β. Περιείχε σκεπτικό εντελώς διαφορετικό χωρίς μνεία στο όνομα, παρά μόνο «λόγους ασφαλείας της περιοχής» (σε περίπτωση ένταξης), χωρίς βέβαια να διευκρινίζει τι εννοεί, έτσι αθωωθήκαμε.”
Διαβάζοντας ξανά σήμερα σχετικά με το Βουκουρέστι και την Χάγη, βλέπω ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα:
1) Βέτο δεν υπήρξε ποτέ, αλλά η πΓΔΜ δεν εκλήθη επειδή δεν είχε επιλύσει την διαφορά της για το όνομα με την Ελλάδα. Όπου κι αν ανατρέξω, αυτό διαβάζω. Επειδή δεν έχω διαβάσει την πρωτότυπη απόφαση τού ΝΑΤΟ, δεν μπορώ να γνωρίζω ότι δεν γίνεται αναφορά στο όνομα και δεν καταλαβαίνω αυτό το “Η απόφαση του ΝΑΤΟ είναι απορριπτική της ένταξης για λόγους ασφαλείας της περιοχής. Δηλαδή λόγους που σχετίζονται με την δραστηριότητα του ΝΑΤΟ, στους οποίους δεν μπορεί να υπεισέλθει κανείς”, που γράφεις.
2) Στην Χάγη δεν αθωωθήκαμε, όπως γράφεις. Το αντίθετο διαβάζω εγώ, αν βέβαια το καταλαβαίνω σωστά.
Αν και όποτε έχεις καιρό, θα ήθελα μία διευκρίνιση για τα παραπάνω.
Ευχαριστώ.
Διαβάζω στο Bucharest Summit Declaration (Issued by the Heads of State and Government participating in the meeting of the North Atlantic Council in Bucharest on 3 April 2008 ):
20. We recognise the hard work and the commitment demonstrated by the former Yugoslav Republic of Macedonia1 to NATO values and Alliance operations. We commend them for their efforts to build a multi-ethnic society. Within the framework of the UN, many actors have worked hard to resolve the name issue, but the Alliance has noted with regret that these talks have not produced a successful outcome. Therefore we agreed that an invitation to the former Yugoslav Republic of Macedonia will be extended as soon as a mutually acceptable solution to the name issue has been reached. We encourage the negotiations to be resumed without delay and expect them to be concluded as soon as possible.
Άρα γίνεται λόγος για το όνομα και μάλιστα λέει ότι η πΓΔΜ θα προσκληθεί μόλις βρεθεί λύση για το όνομα αμοιβαίως αποδεκτή.