1. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν ήταν ούτε έμπορος ναρκωτικών, ούτε χρήστης. Ναι, είχε συλληφθεί το 2008, αλλά είχε αθωωθεί πανηγυρικά. Ίσως βέβαια πήγε καμιά φορά αδιάβαστος στο σχολείο. Οι συγγενείς του δια δικηγόρου λαμβάνουν νομικά μέτρα εναντίον όσων ευθύνονται για την “διαρροή” της ψευδούς είδησης.2. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν ανήκε σε καμία οργάνωση. Καμία απολύτως.
3. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν έριξε κατά αστυνομικών. Δεν έριξε κατά κανενός. Έριξε στον αέρα με το κυνηγητικό του όπλο τύπου Saiga που μοιάζει οπτικά με Καλάσνικοφ αλλά δεν είναι Καλάσνικοφ (πηγή). Έριξε λοιπόν στον αέρα με άσφαιρα, δηλαδή αβολίδωτα. Μόνο για τον κρότο.
4. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας είχε όνειρο να χτιστεί μια μεγάλη εκκλησία στο χωριό του.
5. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν στοχοποιημένος από την αλβανική αστυνομία. Στις 26.10 είχε προσαχθεί στο τμήμα. Χωρίς λόγο. Έτσι. Του είπαν να μην τολμήσει να ξαναβάλει τη μεγάλη του σημαία στον λόφο. Την έβαλε.
6. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν έριξε κατά αστυνομικών. Το ξαναλέω για εμπέδωση. Αν ήθελε, μπορούσε. Είχε την ευκαιρία. Δεν ήθελε.
7. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ετράπη σε φυγή όταν κατάλαβε ότι θα τον κυνηγήσουν. Τον πυροβόλησαν μέσα στο χωριό. Ανέβηκε στο βουνό. Έφυγε πολύ μακρυά. Συνάντησε και μίλησε με έναν βοσκό για 45 λεπτά. Θα μπορούσε να προχωρήσει και να περάσει τα σύνορα προς Ελλάδα. Το χωριό του απέχει μόνο 6 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Κάποια στιγμή μετάνιωσε και άρχισε να επιστρέφει. Αποφάσισε ότι ήταν η ώρα του να πεθάνει από τα πυρά των Αλβανών. Πάνω από 200 αστυνομικοί είχαν ήδη καταλάβει τα γύρω βουνά στο μεταξύ. Μαζί με ελικόπτερο και drone. Το drone υποθέτω ότι κατέγραψε τον θάνατο σε βίντεο. Ευκαιρία να το ζητήσουν οι ελληνικές αρχές.
8. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας πέθανε με γαλήνιο πρόσωπο, με χαμόγελο και με τα χέρια ανοιχτά και ψηλά κοιτώντας στα μάτια τους εκτελεστές του. Ο έμπειρος Έλληνας ιατροδικαστής που τον είδε για 5 λεπτά (τόσο του επετράπη) είπε ότι δεν έχει δει ποτέ ξανά στην ζωή του τέτοιον νεκρό!
9. Χτυπήθηκε σε δύο σημεία, κοντά στην καρδιά. Τα διαμπερή τραύματα οι Αλβανοί τα έραψαν έχοντας πλύνει το σώμα του, ώστε να μην είναι δυνατή βαθύτερη εξέταση. Όπως είπε ο Έλληνας ιατροδικαστής, χτυπήθηκε από απόσταση 10-15 μέτρων. Ράψιμο τραυμάτων δεν έχει γίνει ποτέ σε νεκρό!
10. Τα δύο χτυπήματα στο αλβανικό περιπολικό είναι σε διαφορετικά σημεία (ένα δεξιά και ένα αριστερά). Εκτός της περίπτωσης να έκανε σβούρα το αυτοκίνητο, δεν είναι δυνατόν να προκλήθηκαν από έναν άνθρωπο σε μία ανταλλαγή πυρών. Είτε προέρχονται από ανταλλαγή πυρών με δύο υπόπτους (δηλαδή σε διαφορετικό περιστατικό), είτε κάτι άλλο συμβαίνει.
11. Στο βίντεο ολίγων δευτερολέπτων μέσα στο χωριό, οι πυροβολισμοί που ακούγονται είναι οι πρώτοι που έπεσαν εκείνη την ημέρα (διότι ένα δευτερόλεπτο πριν ακουστούν, φαίνονται να περπατούν αμέριμνα δύο παιδιά στον δρόμο σαν να δεν συμβαίνει τίποτα, όπως δείχνει το ίδιο το βίντεο) και δεν τους ρίχνει ο Κωνσταντίνος (διότι μόλις ακούγονται σκύβει ενστικτωδώς, ενώ το όπλο του δεν το κρατάει σε στάση βολής).
12. Αφού είχε σκοτωθεί, αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι του, απείλησαν τους γονείς του, έστρεψαν τα όπλα εναντίον τους απειλώντας τους και κατέστρεψαν τα πάντα εκεί για περαιτέρω εκφοβισμό.
13. Όσο επικίνδυνος και αν ήταν, σε τέτοιες συνθήκες το πολύ να τον αφήσεις να τελειώσουν οι σφαίρες του και μετά τον συλλαμβάνεις. Αυτά σε σοβαρές χώρες βέβαια. Επίσης, κάνεις σοβαρή έρευνα στην περιοχή με τους κάλυκες που θα βρεις.
14. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας είχε διπλή υπηκοότητα. Είχε οικογένεια με ένα παιδί. Ζούσε τα τελευταία 5 χρόνια στο χωριό του ως σιδεράς. Έκανε δωρεάν όλα τα μερεμέτια στο σχολείο του χωριού και γενικά ήταν παρών οπότε του το ζητούσαν. Ήταν σχετικά φτωχός άνθρωπος που ούτε το αυτοκίνητο του δεν είχε χρήματα να φτιάξει και κινούταν με λεωφορείο. Είχε πάθος για τη ζωή και μάθαινε στα παιδιά του σχολείου τον ελληνικό εθνικό ύμνο. Μ’ αυτό χαιρόταν.
(Για την κατάσταση της ελληνικής εθνικής μειονότητας και των δικαιωμάτων της τα είπαμε σε προηγούμενη ανάρτηση )
Στη φωτογραφία, ο Σταυρός και η σημαία που έφτιαξε ο ίδιος και τοποθέτησε στον λόφο του χωριού του.
Πηγές
- Βίντεο 1 με τον γαμπρό του Κωνσταντίνου όπου αναφέρονται αρκετά από τα παραπάνω στοιχεία (3, 4, 6, 7, 8, 9, 11)
- Βίντεο 2 με Σόμπολο και Συρίγο (9, 10)
- Βίντεο 3
ΥΓ. Συνέχεια του άρθρου, Εστία 6 Νοεμβρίου 2018: Βόρειος Ήπειρος: Ο ιστορικός αναθεωρητισμός τρώει τους Έλληνες.
ΥΓ 2. Υστερόγραφο κείμενο, 14.11.2018
Κωνσταντίνος Κατσίφας: στην σιωπή υπάρχει ψήγμα άβολης αλήθειας
2013, Αθήνα. Ο 30 χρονος βορειοηπειρώτης Κωνσταντίνος Κατσίφας, αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του, στους Βουλιαράτες, με την οικογένειά του. Δεν είναι πλούσιος στην τσέπη. Είναι πλούσιος στην καρδιά. Κατά βάση είναι βαθύπλουτος για έναν και μόνο λόγο: επειδή αρκείται με τα λίγα που έχει. Είναι σιδεράς, άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Επιστρέφει στο χωριό του και κάνει όλα τα μερεμέτια. Φτιάχνει το σχολείο χωρίς να πάρει χρήματα. Η ανιδιοτέλεια αναδύει από τα μπατζάκια του.
Το 100% των επίσημων κατοίκων του χωριού του είναι Έλληνες. Το 80% είναι μετανάστες στην Ελλάδα. Η πράξη επιστροφής είναι μία ηρωική πράξη, η οποία αφήνει άφωνους πατριώτες και εθνοφοβικούς κάθε απόχρωσης, δηλαδή από όλο το πολιτικό φάσμα. Ίσως τελικά να ήταν η ζήλεια, και ο θαυμασμός για αυτόν τον ηρωισμό και την υπέρβαση της καθημερινότητας που άνοιξαν το φράγμα και επέτρεψαν τον οχετό ψευδών ενανίον του.
Πρώτα έγινε μία διαρροή από την ελληνική αστυνομία, ότι δήθεν ήταν έμπορος ναρκωτικών. Μέσα σε ένα ψέμα υπάρχει καμιά φορά ψήγμα αλήθειας. Ναι, συνελήφθη πριν 10 χρόνια. Έγινε δίκη και αθωώθηκε. Για την διαρροή θα δικαστεί κανείς; Αν δεν έτρωγε το φαγητό του όταν ήταν παιδί, πότε θα το μάθουμε;
Μετά μας είπαν ότι ανήκει στην ΜΑΒΗ. Δοκάρι. ΜΑΒΗ δεν υπάρχει. ΜΑΒΗ ήταν η οργάνωση που δημιουργήθηκε το 1941 όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα και η τρίτη απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου τον χειμώνα του 1940 ακυρώθηκε στην πράξη μετά την παράδοση της Ελλάδας στην κατοχή. Η ΜΑΒΗ ήταν αντιστασιακή οργάνωση, όπως τόσες άλλες. Έσβησε το 1944 όταν εκτελέστηκαν τα μέλη και ο αρχηγός της από τις αλβανικές αρχές. Κάπου εκεί έσβησε. Ας πιάσουμε πάλι το ψήγμα αλήθειας μέσα στον μύθο. 50 χρόνια μετά, το 1994 υπήρξε ένα περιστατικό σε στρατόπεδο της Αλβανίας. Σκοτώθηκε ένας Αλβανός και εκπλάπησαν 7-8 όπλα. Εκεί χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το όνομα της ΜΑΒΗ ξανά. Βέβαια, οι δράστες συνελήφθησαν. Υλικό που να παρέπεμπε σε δράση «απελευθέρωσης της βορείου ηπείρου» δεν βρέθηκε, ούτε διασυνδέσεις με τρίτους ανιχνεύθηκαν. Αν δεν κάνω λάθος, επρόκειτο για 4 άτομα, τα οποία καταδικάστηκαν για «εμπορία όπλων». Τι έγινε δηλαδή; Μπούκαραν στο στρατόπεδο να πάρουν όπλα, έγιναν αντιληπτοί, έγινε ανταλλαγή πυρών, σκοτώθηκε ένας Αλβανός στρατιώτης, αυτοί διέφυγαν. Πήραν τα όπλα, η ελληνική αστυνομία τους έπιασε και τα δικαστήρια τους καταδίκασαν. Τα όπλα ήθελαν. Απλό. Από τότε πέρασαν 24 χρόνια. Η ΜΑΒΗ ξανακούστηκε για πρώτη φορά τώρα, ότι δήθεν είναι η οργάνωση που ανήκει ο Κατσίφας. Ανύπαρκτη 100%.
Τελικά μας είπαν ότι είναι ακραίος και τρελός. Αυτά δηλαδή που είπε από τα πρώτα λεπτά ο Αλβανός πρωθυπουργός. Αυτός ήξερε καλύτερα.
Στην σιωπή υπάρχει ψήγμα άβολης αλήθειας. Αριστοτέλης Γκούμας. Το 2010, τρία μόλις χρόνια πριν ο Κωνσταντίνος Κατσίφας αποφασίσει να επιστρέψει στην πατρίδα του, απειλήθηκε από παρέα 7 Αλβανών επειδή μιλούσε ελληνικά στην Χειμάρρα. Έτσι απλά. Το ίδιο βράδυ, οι 4 από αυτούς τον σκότωσαν. Αυτό το περιστατικό όσο το αγνοεί η ελληνική κοινή γνώμη, τόσο μέρος της καθημερινότητας αποτελεί για τους βορειοηπειρώτες, όπου και να ζουν. Πόσοι άραγε ρώτησαν τον Κωνσταντίνο το 2013 «γιατί πας πίσω ρε Κωνσταντίνε; Είσαι τρελός; Εκεί πια δεν έχει μείνει κανείς. Ούτε ελληνικά δεν μπορείς να μιλήσεις. Δεν είδες τι έγινε με τον Αριστοτέλη τις προάλλες; Πολύ ακραία κίνηση. Ξανασκέψου την».
Τελικά ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν πράγματι ακραίος και τρελός.
Και πράγματι ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ανήκε σε μία οργάνωση. Όχι στην ΜΑΒΗ. Ανήκε στην Εκκλησία. Έλεγε σε όλους ότι το μεγάλο του όνειρο ήταν να φτιάξει μία εκκλησία στο χωριό του. Δεν ανήκε πουθενά αλλού.
Και πράγματι ο Κωνσταντίνος Κατσίφας είχε παραισθήσεις. Όχι από ναρκωτικά. Από την σημαία. Δαπάνησε όλο του το μηνιάτικο τον Ιανουάριο του 2018 για να φτιάξει την μεγάλη ελληνική σημαία, αυτή που μετέφερε ο ίδιος στο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Έφτιαχνε με δικά του έξοδα σημαιούλες και τις έδινε στα παιδιά του χωριού, ενώ στόλιζε και το χωριό στις μεγάλες εθνικές εορτές.
Την μοιραία εκείνη ημέρα είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αν ήθελε αίμα θα είχε αίμα. Αίμα δεν είχαμε επειδή δεν ήθελε ο Κατσίφας. Όχι επειδή έδρασε η αλβανική αστυνομία.
71 comments
Το κείμενο της πρώτης ανάρτησης, την δεύτερη ημέρα μετά το περιστατικό και πριν μάθουμε περισσότερες λεπτομέριες.
Υπόθεση Κατσίφα
1. Η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας είναι αναγνωρισμένη από την Αλβανία ως ελληνική εθνική μειονότητα. Αυτό της δίνει ορισμένα δικαιώματα. Ένα από αυτά είναι η ύψωση της ελληνικής σημαίας, ο ψαλμός του εθνικού ύμνου κλπ. Η Αλβανία αναγνωρίζει ότι 99 χωριά είναι αμιγώς ελληνικά, δηλαδή κατοικούνται 100% από Έλληνες, από μέλη της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Στις περιοχές αυτές στα Δημαρχεία κλπ είναι μονίμως υψωμένες ελληνικές σημαίες (δίπλα στις αλβανικές). Ένα από αυτά τα χωριά είναι το χωριό Βουλιαράτες.
2. Στο νεκροταφείο του χωριού αυτού είναι θαμμένοι πολλοί Έλληνες στρατιώτες από τον πόλεμο του 1940. Μπορεί να είναι και κάποιος συγγενής σας! (Ο δικός μου παππούς πολέμησε στην Αλβανία ως υπολοχαγός, όμως επέστρεψε σώος μετά τον πόλεμο. Θα μπορούσε να είχε ταφεί εκεί όπως και ο δικός σας αν έπεφτε στη μάχη). Κάθε χρόνο – πάμε άλλη μία φορά – ΚΑΘΕ χρόνο στις 28 Οκτωβρίου γίνεται μια τελετή στο νεκροταφείο του χωριού αυτού για να τιμηθούν οι νεκροί. Έτσι και φέτος. Παρευρίσκονται επίσημοι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης και από την Ελλάδα και από την πρεσβεία μας στην Αλβανία. Έτσι έγινε και φέτος. Εψάλλει και ο εθνικός μας ύμνος παρουσία των Αλβανικών αρχών.
Αν δεν τα γνωρίζατε αυτά, μάθετέ τα. Έστω και με την λάθος αφορμή. Το ότι δεν τα γνωρίζουμε δεν είναι τόσο άσχετο με το περιστατικό. Σκεφθείτε την εγκατάλειψη που νιώθουν οι άνθρωποι εκεί σε μια χώρα που σε 2 μήνες, τον Ιανουάριο του 2019 ανοίγει τα σύνορά της με το Κόσοβο, που υποτίθεται ότι ανήκει σε άλλο κράτος! Κάνει ένα βήμα χαλαρής προσάρτησης όντας στραμμένη στον βορρά. Εγκατάλειψη των βορειοηπειρωτών και από την Αλβανία και από την Ελλάδα.
3. Ο Κατσίφας, ο οποίος είχε διπλή υπηκοότητα και εργαζόταν στο χωριό του ως σιδεράς τα τελευταία 5 χρόνια με την οικογένειά του και ένα παιδί, όπως κάθε χρόνο έκανε τον σημαιοστολισμό. Μετά το τέλος της εκδήλωσης και αφού άρχισαν να αποχωρούν οι επίσημοι, οι Αλβανοί αστυνομικοί κατέβασαν μια ελληνική σημαία. Ο Κατσίφας πήγε στο σπίτι του, πήρε μία άλλη σημαία και ένα όπλο. Πλησίασε και επιχείρησε να αναρτήσει την σημαία. Εμποδίστηκε. Πυροβόλησε στον αέρα μπροστά σε 5-6 αστυνομικούς και ετράπη σε φυγή. (Αν ήθελε να βάλλει εναντίον τους, είχε την ευκαιρία). Κλείστηκε στο υδραγωγείο του χωριού και περικυκλώθηκε από πλήθος ειδικών δυνάμεων που κλήθηκαν στο μεταξύ από τους αστυνομικούς. Τελικώς έπεσε νεκρός από δύο σφαίρες: μία στο μέτωπο και μία στην καρδιά. Η ιατροδικαστική έκθεση θα δείξει την απόσταση από την οποία χτυπήθηκε.
4. Η αντίδραση της Αλβανίας με τις διάφορες δηλώσεις επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μία χώρα πολύ μακρυά από την Ελλάδα. Να μην το εξηγήσω περισσότερο.
5. Η αντίδραση ορισμένων Ελλήνων, ίσως δε και της αστυνομίας ακόμη, επιβεβαιώνει ότι το δηλητήριο ηττοπάθειας χύνεται ακόμη στην κοινωνία με μεγάλους ρυθμούς. Η απονεύρωση συνεχίζεται κανονικά.
Κωνσταντίνος Κατσίφας: Η ζωή και ο θάνατος ενός Έλληνα στην Αλβανία
Ακόμη κάποια ενδιαφέροντα άρθρα εδώ.
Τι να σχολιάσει κανείς; Θλίψη και οργή για το ψοφοδεές κράτος που ζούμε.
Η συνέχεια του άρθρου κατά κάποιον τρόπο εδώ
Ο Ιστορικός Αναθεωρητισμός τρώει τους Έλληνες
http://www.antibaro.gr/article/20835
Λοιπόν, επειδή η υπομονή έχει και τα όρια της και θα πέσουν και τα μαλλιά μας με αυτά που διαβάζουμε, ο συγκκεριμένος (Κατσίφας) έβγαλε όπλο, απείλησε αστυνομικούς (μόνο γι’ αυτό έπρεπε να τον είχαν κάνει μαύρο στο ξύλο), πυροβόλησε με το όπλο (μου είναι ΑΔΙΑΦΟΡΟ αν πυροβόλησε στον αέρα ή όχι) και αρνήθηκε να παραδοθεί όταν του το ζήτησαν.
Αυτός υπηρέτησε και στις ειδικές δυνάμεις της Ελλάδας; Λοιπάμαι αλλά η συμπεριφορά του ήταν ανάλογη ενός παιδιού 15 χρονών. Ένας ανώριμος ΗΛΙΘΙΟΣ που έγινε η αιτία να χαρακτηριστεί η ελληνική εθνική μειονότητα της Αλβανίας ως εξτρεμιστική. Στις Ειδικές Δυνάμεις δεν του έμαθαν να διατηρεί την ψυχραιμία του; Αν είναι έτσι, τότε δεν ήταν άξιος για τις Ειδικές Δυνάμεις. Τί δουλειά είχε να βγάλει όπλο και μάλιστα καλάσνικοφ; Κάνω αυτό το ερώτημα διότι στα κανάλια ισχυρίστηκαν ότι πριν το μοιραίο γεγονός τον είχαν προκαλέσει αστυνομικοί.
Λες: “Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ετράπη σε φυγή όταν κατάλαβε ότι θα τον κυνηγήσουν” Δηλαδή δεν το κατάλαβε από την αρχή; Δεν το ήξερε από την αρχή πριν σηκώσει όπλο; Ήταν τόσο ηλίθιος;
Και για να ‘χουμε ερώτημα, τί δουλειά είχε να σηκώσει πανό που έλεγε: “Λευτεριά στη Βόρεια Ήπειρο”; Αυτό το λέω επειδή κάποιοι στα κανάλια υποστήριξαν ότι ο Κατσίφας είχε στοχοποιηθεί από την αλβανική αστυνομία. Τί περίμεναν δηλαδή να συμβεί μ’ αυτή τη συμπεριφορά; Είναι δυνατόν να εξυμνεί δημόσια τη ΜΑΒΗ, τρομοκρατική οργάνωση που ευθύνεται για τη δολοφονία 2 Αλβανών στρατιωτών πριν μερικά χρόνια; Και κάτι ακόμα. Το χωριό του (Βουλιαράτες) ήταν ΓΕΜΑΤΟ ελληνικές σημαίες. Δεν πειράχτηκε ΚΑΜΙΑ σημαία. Μόνο το πανώ/σημαία του Κατσίφα κατέβηκε (γιατί έγραφε αυτό που έγραψα παραπάνω).
Καθόλου ήρωας. Ένας χρήσιμος ηλίθιος απλά, που έδωσε την ευκαιρία στους ακραίους και των δύο λαών να βγάλουν όλο τον σωβινισμό τους. Και για να μην πει κάποιος ότι σκυλεύω τη μνήμη ενός νεκρού, ΜΟΝΟΣ του προκάλεσε τον θάνατο του, για τους λόγους που ανέφερα. Όποιος σηκώνει όπλο και απειλεί, πρέπει να πυροβολείται άμεσα (χωρίς ΚΑΜΙΑ διαπραγμάτευση). Το ίδιο και όποιος απειλεί τα αστυνομικά όργανα πετώντας πέτρες ή όποιος καταστρέφει καίγοντας και σπάζοντας δημόσια και ιδιωτική περιουσία κ.α.
Υ.Γ.
Η δήλωση του Αλβανού πρωθυπουργού για τον Κατσίφα ήταν σωστή, και θα έλεγα πολύ μετριοπαθής. Ευτυχώς που δεν σκοτώθηκε κάποιος αθώος από τα καμώματα ενός εξτρεμιστή. Η ΑΠΟΛΥΤΗ αλήθεια.
Μόνο στην Ελλάδα…… θα μαζευτούν χιλιάδες κόσμος για να πάνε στην κηδεία ενός παράνομου που αποτελούσε δημόσιο κίνδυνο κυκλοφορώντας με βαρύ οπλισμό όπως εμείς πάμε βόλτα. Αντί να παρακαλάνε και η δική μας αστυνομία να απαντά τόσο αποφασιστικά σε παρόμοια χαρακτηριστικά στην χώρα μας, κάνουν ήρωα τον παράνομο μόνο και μόνο επειδή έχει ίδια εθνικότητα με εμάς και αυτοί που ορθώς πράξανε και πατάξανε την παρανομία είναι άλλης εθνικότητας.
Και μετα αναρωτιόμαστε τί πάει στραβά σε αυτή τη χώρα….
Απλή η απάντηση, τα μυαλά μας, αυτά πάνε στραβά, γι’ αυτό και έχουμε και 45 χρόνια αυτές τις κυβερνήσεις οι οποίες μάλιστα αντί να καλυτερεύουν, γίνονται όλο και χειρότερες…
Άμα δεν αλλάξουμε εμείς και δεν επιθυμήσουμε την ευνομόα σε κάθε επίπεδο, πώς θα αλλάξουν αυτοί που έχουν τις τύχες μας στα χέρια τους;;;;;
Αλλά ο Έλληνας γουστάρει το ρουσφέτι, την παρανομία κλπ γιατί τα θεωρεί ΜΑΓΚΙΑ!!! Ξεγέλασα το κράτος λέει…..έλα όμως που το ξεγελάει 1 και μετά υπάρχουν τα μεγάλα ψάρια που το ξεγελάνε 1000……και βεβαίως τα χίλια μετά το κράτος τα ζητάει από τον μικρό που το ξέγελασε 1……
Ο “Αλη Αλ-Γιουνανι” έχει εμφανιστεί δυναμικά, τελευταία, σε πολλά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και στοχεύει κυρίως τον πατριωτικό χώρο. Τα επιχειρήματά του, και ο λόγος του, είναι παιδαριώδη, και θυμίζουν εποχές δημοτικού. Αγαπητέ Ανδρέα Σταλίδη, επειδή σπιλώνει την Μνήμη του Ήρωα Κωνσταντίνου, που τον έχουμε σαν Γένος φρεσκοθαμμένο, θα ήθελα να σε παρακαλέσω να διαγράψεις τα σχόλια αυτού του τρολ. Δεν πρόκειται περί νορμαλ σχολιασμού. Πρόκειται καθαρά για σπαμ.
Αγαπητέ Αλή αλ-Γιουνάνι,
Ας πάρω από την αρχή όσα λέτε
«ο συγκκεριμένος (Κατσίφας) έβγαλε όπλο, απείλησε αστυνομικούς (μόνο γι’ αυτό έπρεπε να τον είχαν κάνει μαύρο στο ξύλο), πυροβόλησε με το όπλο (μου είναι ΑΔΙΑΦΟΡΟ αν πυροβόλησε στον αέρα ή όχι) και αρνήθηκε να παραδοθεί όταν του το ζήτησαν.»
Απαντώ.
Δεν έβγαλε όπλο για να απειλήσει κανέναν. Έβγαλε όπλο για να κάνει θόρυβο στον αέρα, όπως έκανε και άλλοτε. Αν ήθελε να απειλήσει αστυνομικούς, θα μπορούσε να κάνει ό,τι έκανε σήμερα ένας αμερικανός πρώην πεζοναύτης στην Καλιφόρνια που σκότωσε 12 άτομα. Δείτε εδώ https://www.bbc.co.uk/news/world-us-canada-46135459
Δεν θεωρείτε περίεργο ότι ενώ ισχυρίζεστε και εσείς, και ο Αλβανός πρωθυπουργός και όλα αλβανικά ΜΜΕ ότι απείλησε αστυνομικούς ή πυροβόλησε εναντίον τους, δεν υπήρξε ούτε καν ένας τραυματισμός; είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και θα μπορούσε να τους πιάσει στον ύπνο. Όπως γράφω πιο πάνω, το ίδιο το βίντεο που έδωσε η αλβανική αστυνομία ως τεκμήριο ότι πυροβολούσε ο Κατσιφάς, τον δείχνει πράγματι να περπατάει με το όπλο του έξω από το καφενείο, όμως λίγο πιο πριν περπατάνε δύο παιδιά αμέριμνα και τότε ακούγονται οι πρώτοι πυροβολισμοί και αυτός σκύβει ενσικτωδώς να προφυλαχθεί.
Το να κάνουν κάποιον «μαύρο στο ξύλο» (όπως και το να σκοτώσουν), δεν είναι δουλειά της αστυνομίας. Ίσως να μην το ξέρετε. Αφήστε όμως να το πω καλύτερα. Το να σπάσουν κάποιον στο ξύλο ή να σκοτώσουν, δεν είναι δουλειά της αστυνομίας ενός σοβαρού κράτους. Είναι ίσως δουλειά της αστυνομίας ενός τριτοκοσμικού κράτους. Ελπίζω να καταλαβαίνετε την διαφορά. Φαίνεται πάντως η αντίληψη που έχετε για την αστυνομία.
Από το ίδιο βίντεο φαίνεται ότι δεν του ζήτησαν να παραδοθεί, αλλά ότι άρχισαν να πυροβολούν εναντίον του πρώτοι. Όταν μιλάμε για τέτοιας ποιότητας κράτους, λογικό είναι να φέρονται έτσι οι αστυνομικοί. Αυτό το γνώριζε ο Κατσίφας. Ίσως δεν το γνωρίζουν πολλοί Έλληνες της Ελλάδας, οι οποίοι ίσως επειδή έτσι θέλουν να πιστεύουν, θεωρούν ότι η Αλβανία γίνεται σιγά σιγά σοβαρό κράτος.
Λέτε
«Και για να ‘χουμε ερώτημα, τί δουλειά είχε να σηκώσει πανό που έλεγε: “Λευτεριά στη Βόρεια Ήπειρο”; Αυτό το λέω επειδή κάποιοι στα κανάλια υποστήριξαν ότι ο Κατσίφας είχε στοχοποιηθεί από την αλβανική αστυνομία. Τί περίμεναν δηλαδή να συμβεί μ’ αυτή τη συμπεριφορά; Είναι δυνατόν να εξυμνεί δημόσια τη ΜΑΒΗ, τρομοκρατική οργάνωση που ευθύνεται για τη δολοφονία 2 Αλβανών στρατιωτών πριν μερικά χρόνια; Και κάτι ακόμα. Το χωριό του (Βουλιαράτες) ήταν ΓΕΜΑΤΟ ελληνικές σημαίες. Δεν πειράχτηκε ΚΑΜΙΑ σημαία. Μόνο το πανώ/σημαία του Κατσίφα κατέβηκε (γιατί έγραφε αυτό που έγραψα παραπάνω).»
Κατ’ αρχάς το πανώ έγραφε «Βόρεια Ήπειρος. Γη ελληνική». Άλλο πράγμα «γη ελληνική» και άλλο πράγμα «λευτεριά». Δεν λέει ούτε καν «γη ελλαδική». Λέει «ελληνική». Ελληνική σημαίνει ότι κατοικείται από Έλληνες. Αυτό ισχύει και είναι αναγνωρισμένο ότι κατοικείται από Έλληνες ένα τμήμα, που απαρτίζεται από 99 χωριά. Όχι όλη η Βόρεια Ήπειρος. Σημαίες πράγματι υπάρχουν παντού, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Πάντως, πριν 8 χρόνια δολοφονήθηκε ένας άλλος βορειοηπειρώτης, ο Αλέξανδρος Γκούμας, επειδή μιλούσε ελληνικά στην Χειμάρρα. Μόνο γι’ αυτόν τον λόγο. Θα το γνωρίζετε, υποθέτω.
ΜΑΒΗ. Η ΜΑΒΗ κύριέ μου ήταν μία οργάνωση που ξεκίνησε το 1941 και έκλεισε το 1944 με την εκτέλεση του αρχηγού της. Ήταν μία αντιστασιακή οργάνωση, η οποία δημιουργήθηκε όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα και αποσκοπούσε να ελευθερώσει για τέταρτη φορά την Βόρειο Ήπειρο (1913, 1914, 1940 οι πρώτες τρεις). Αποσκοπούσε δηλαδή στον πολιτικό στόχο όταν τελειώσει ο πόλεμος και εφόσον η Ελλάδα ανήκε στις νικήτριες δυνάμεις, να της παραδοθεί η προσάρτηση της Βορείου Ηπείρου. Αυτό το αίτημα πράγματι έγινε σε πολιτικό επίπεδο, αλλά δεν είχε τύχη. Δόθηκαν στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα από την Ιταλία, αλλά όχι η Βόρειος Ήπειρος. Κάπου εκεί η ΜΑΒΗ τελείωσε. Το επεισόδιο στο οποίο αναφέρεστε έγινε το 1994 και υπήρξε πολύ σκοτεινό. Πράγματι, έγινε ένα περιστατικό σε αλβανικό στρατόπεδο από το οποίο εκλάπησαν 7 όπλα. Τις επόμενες ημέρες κυκλοφόρησε μία επιστολή ότι δήθεν ανασυστάθηκε η ΜΑΒΗ. Καλώς ή κακώς όμως, οι δράστες πιάστηκαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν. Δεν βρέθηκε ούτε πάνω τους ούτε στα σπίτια τους τίποτα σχετικό με την Βόρειο Ήπειρο ή την ΜΑΒΗ. Καταδικάστηκαν ως έμποροι όπλων. Δηλαδή μπήκαν στο στρατόπεδο για να κλέψουν τα όπλα και μετά να τα πουλήσουν. Όμως έγιναν αντιληπτοί, υπήρξε 1 ή 2 νεκροί στο επεισόδιο. Συνελήφθησαν και δεν κατάφεραν το σχέδιό τους. Ουδεμία σχέση ούτε με την ΜΑΒΗ του 1941-44 ούτε εκείνοι, ούτε ασφαλώς ο Κατσίφας. ΜΑΒΗ δεν υπάρχει. Πάψτε αυτό το παραμύθι.
Λέτε
«Η δήλωση του Αλβανού πρωθυπουργού για τον Κατσίφα ήταν σωστή, και θα έλεγα πολύ μετριοπαθής. Ευτυχώς που δεν σκοτώθηκε κάποιος αθώος από τα καμώματα ενός εξτρεμιστή. Η ΑΠΟΛΥΤΗ αλήθεια.»
Η δήλωση του Αλβανού πρωθυπουργού ήταν απαράδεκτη, βεβιασμένη και ενδεικτική του ότι η Αλβανία ΔΥΣΤΥΧΩΣ παραμένει ακόμα και σήμερα τριτοκοσμική χώρα. Πρώτον έγινε ελάχιστες ώρες μετά το συμβάν, οπότε δεν είχε ακόμα ξεκαθαρίσει τίποτα. Θεώρησε λοιπόν ότι τα γνωρίζει όλα ως άριστα ενημερωμένος δημοσιογράφος, έκανε δίκη σαν να είναι δικαστής που έβγαλε άποψη για το θέμα, έγινε και ψυχολόγος και έκρινε το ψυχολογικό προφίλ του Κατσίφα, έγινε ιατροδικαστής και έκρινε το πώς σκοτώθηκε, έγινε και πειθαρχικό όργανο της αστυνομίας και έβγαλε πόρισμα ότι καλώς οι 200 αστυνομικοί σκότωσαν έναν άνθρωπο αντί να τον αφήσουν τουλάχιστον να τελειώσουν οι σφαίρες του (εάν και εφόσον ήταν επικίνδυνος) ώστε μετά να τον συλλάβουν όμορφα και ωραία. Εύγε στον πρωθυπουργό που έχει τόσες ικανότητες.
Βεβαίως, γνωρίζουμε ότι μόλις 2 ημέρες πιο πριν είχε παραιτηθεί ένας υπουργός του και η κυβέρνησή του βρίσκεται σε δύσκολη θέση λόγω κατηγοριών μέχρι και εναντίον του. Οπότε τον συμφέρει πολιτικάντικα να στρέψει την προσοχή του κόσμου αλλού. Αυτά όμως σε τέτοιο μεγάλο βαθμό συμβαίνουν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες.
Μέλημα όσων ανθρώπων επιθυμούν καλές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας (στους οποίους ανήκω κι εγώ) είναι η χώρα αυτή να γίνει σοβαρή. Να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, να μην σπάει στο ξύλο και να μην σκοτώνει κόσμο έτσι, να τηρεί τους νόμους και την τάξη και να μην δίνει δικαιώματα κριτικής για παραβίαση ανθρωπίνων ή και μειονοτικών δικαιωμάτων, τα οποία πρέπει να τα σέβεται. Από κει και πέρα, η Ελλάδα και η Αλβανία έχουν εν δυνάμει μπροστά τους έναν δρόμο συνεργασίας. Το μέλλον της Αλβανίας περνάει από την Ελλάδα και όχι από την Τουρκία. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους τους Αλβανούς. Και τότε θα επωφεληθούν και οι δύο λαοί. Διότι υπάρχουν οι Έλληνες της Αλβανίας και υπάρχουν και οι Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα. Οι δύο αυτές ομάδες αποτελούν την γέφυρα των λαών. Αντίθετα, με την Τουρκία, η οποία βρίσκεται πίσω από πολλές πράξεις των αλβανικών αρχών, δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε εμπιστοσύνη στον ρόλο της.
Ελπίζω να είμαι κατανοητός.
Ανδρέας.
Η ΜΑΒΗ εν τω μεταξύ το 1941-44
Ουτε κανενα αλβανο έκτέλεσε
ούτε κανένα αλβανικό χωριό έκαψε.
Οποτε τι τρομοκρατικη οργάνωση λες.;;;
Και οι μισοι ηγέτες της ηταν από χωρια εκτος των 99 μειονοτικών.Αυτο λεει παρα πολλά.
Ποτε δεν καταφερθηκε εναντιων των Αλβανων ουτε ανηκε σε καμια ΄΄περιεργη”οργανωση
οποτε το αλβανικο καθεστως και οι εδω συνοδοιποροι του παλι παραποιεισανε ενσυνειδητα την αληθεια
γιατι δεν ταιριαζε με τα ιδεολογικα γυαλια που φορανε και τα συμφεροντα που εξυπηρετουν.
Εδω Αλβανοι της Ελλαδας και τα χουν παει στο κρανιο με τον Ραμα το ανθελληνα ημιγενιτσαρο
Αγαπητέ admin,
Η απάντηση σου δεν με καλύπτει. Μάλλον δεν διάβασες τί έγραψα, ενώ ήμουν ξεκάθαρος. Όπως ΞΕΚΑΘΑΡΑ έγραψα και πριν, ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΝ ΕΡΙΞΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ Ή ΌΧΙ. Έβγαλε όπλο. Τελεία και παύλα. Έβγαλε όπλο για να πουλήσει μαγκιά. Μόνο και μόνο γι’ αυτό, αν ήμουν στη θέση του Αλβανού πρωθυπουργού, θα έδινα εντολή να τον σκοτώσουν. ΤΕΛΟΣ.
“το ίδιο το βίντεο που έδωσε η αλβανική αστυνομία ως τεκμήριο ότι πυροβολούσε ο Κατσιφάς” Δεν με ενδιαφέρει τί δείχνει το βίντεο. Ξέρω ότι ο τύπος πούλησε μαγκιά σε αστυνομικούς και έβγαλε όπλο. Αυτό φτάνει.
“Έβγαλε όπλο για να κάνει θόρυβο στον αέρα” Να μην έβγαζε. Δεν υπήρχε λόγος.
“Το να σπάσουν κάποιον στο ξύλο ή να σκοτώσουν, δεν είναι δουλειά της αστυνομίας ενός σοβαρού κράτους” Στις ΗΠΑ μία γυναίκα έτρεχε με 140 χιλιόμετρα. Η αστυνομία της έκαναν σήμα να σταματήσει και δεν σταμάτησε. Ακολούθησε καταδίωξη 2 ωρών. Κάποια στιγμή η γυναίκα σταμάτησε ξαφνικά, βγήκε από το αυτοκίνητο και άρχισε να τρέχει. Οι αστυνομικοί τότε την πυροβόλησαν στην πλάτη και τη σκότωσαν, και ΚΑΛΑ ΈΚΑΝΑΝ! ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ! Με πιο δικαίωμα τόλμησε να μην σταματήσει; Στη Ρωσία κάποιοι τζιχαντιστές ταμπουρώθηκαν μέσα σε ένα εγκαταλελλημένο κτήριο. Η αστυνομία τους περικύκλωσε και τους κάλεσε να παραδοθούν. Αρνήθηκαν. Με το που αρνήθηκαν, οι Ρώσοι γκρέμησαν όλο το κτήριο πάνω τους, σκοτώνοντας τους αλήτες. Στο Ισραήλ κάνουν το ίδιο!
“Η ΜΑΒΗ κύριέ μου ήταν μία οργάνωση που ξεκίνησε το 1941 και έκλεισε το 1944 με την εκτέλεση του αρχηγού της…ΜΑΒΗ δεν υπάρχει. Πάψτε αυτό το παραμύθι.”
Δεν αναφέρθηκα σε αυτή τη ΜΑΒΗ. Αναφέρθηκα ΞΕΚΑΘΑΡΑ στους αλήτες αυτούς που μπήκαν στο στρατόπεδο και έκλεψαν τα όπλα. Και διαφήμισαν τα κλοπιμαία κ.α. Αυτή τη φωτογραφία τους με τα όπλα είχε και ο Κατσίφας. Προφανώς και δεν ανήκε στη ΜΑΒΗ αλλά και μόνο που υποστήριζε τους τρομοκράτες είναι για ‘μένα αρκετό.
“οι δράστες πιάστηκαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν. Δεν βρέθηκε ούτε πάνω τους ούτε στα σπίτια τους τίποτα”
Πιάστηκαν μέσα σε ένα αυτοκίνητο κάπου στα Γιάννενα με το αυτοκίνητο να είναι γεμάτο με όπλα. Τώρα το ότι καταδικάστηκαν σαν λαθρέμποροι όπλων, δεν μου λέει τίποτα. Σιγά να μην ήταν απλοί λαθρέμποροι. Δεν θα έμπαιναν σε ένα στρατόπεδο μιας άλλης χώρας για να κλέψουν. Και σαφώς η Ελλάδα δεν θα αποκάλυπτε την αλήθεια.
“γνωρίζουμε ότι μόλις 2 ημέρες πιο πριν είχε παραιτηθεί ένας υπουργός του” ΚΑΜΙΑ σχέση δεν έχει αυτό το γεγονός με τον θάνατο του Κατσίφα.
“Το μέλλον της Αλβανίας περνάει από την Ελλάδα και όχι από την Τουρκία” Η Τουρκία συμβουλεύει την Αλβανία για το πώς θα προστατέψει καλύτερα τα συμφέροντα της. Από ‘κει και πέρα, και αυτό το θέμα δεν έχει ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση με τον θάνατο του Κατσίφα.
“το πανώ έγραφε «Βόρεια Ήπειρος. Γη ελληνική». Άλλο πράγμα «γη ελληνική» και άλλο πράγμα «λευτεριά».”
Δεν είχε δικαίωμα να σηκώσει το πανώ, που έγραφε ότι ένα κομμάτι της επικράτειας της χώρας ανήκει σε άλλο έθνος. “Δεν λέει ούτε καν «γη ελλαδική». Λέει «ελληνική». Ελληνική σημαίνει ότι κατοικείται από Έλληνες.” Όχι, δεν σημαίνει αυτό. Άλλο το “ελληνική” και άλλο το “κατοικείται από Έλληνες”. Οι Έλληνες της Αλβανίας ΈΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να σηκώνουν την ελληνική σημαία, να γιορτάζουν τις ελληνικές εθνικές γιορτές, να έχουν δίγλωσσες πινακίδες στα χωριά τους κ.α.
Υ.Γ.
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Αυτό που λέω για τον Κατσίφα, ΔΕΝ ΤΟ ΛΈΩ από ανθελληνισμό. Ας υποθέσουμε ότι δεν ήταν Έλληνας. Ας υποθέσουμε ότι ανήκε σε άλλο έθνος. Πάλι ΊΔΙΑ θα ήταν η γνώμη μου. Το 2008 κάηκε όλη η Αθήνα. Επί μία βδομάδα έσπαγαν και έκαιγαν στο κέντρο της Αθήνας και η αστυνομία δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ. Η αστυνομία δεν αντέδρασε για να μην έχουμε – όπως είπαν νεκρούς!!! Να είχαμε ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ αλλά ούτε ένα καμένο και σοασμένο μαγαζί ή αυτοκίνητο. Να είχαμε νεκρούς αλλά από την πλευρά των μπαχαλάκηδων που έσπαζαν και έκαιγαν. Έστω και ένα σπασμένο τζάμι ή ένα καμένο αυτοκίνητο, είναι ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ φορές πιο πολύτιμο από τη ζωή αυτού που το σπάει και το καίει. Έπρεπε ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ να προστατευτούν οι περιουσίες των ανθρώπων και ας σκοτώνονταν ΌΛΟΙ οι μπαχαλάκηδες τότε. Η δουλειά της αστυνομίας είναι να προστατεύει την κοινωνία.
Είπα πριν “ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ” και το εννοώ για όλους. Το ίδιο ισχύει για παράδειγμα για τη συμμορία των 5 με τα καλάσνικοφ. Έπρεπε να είναι νεκροί ΚΑΙ οι πέντε της συμμορίας (έκλεψαν, χτύπησαν, βίασαν) κ.α. Όταν συνελλήφθησαν οι πέντε, οδηγήθηκαν στην αστυνομία και τότε ο ένας εκ των συλληφθέντων, αντί να σκύψει το κεφάλι και να πει: “συγγνώμη, έσφαλα” άρχισε να βρίζει έναν από τους δημοσιογράφους λέγοντας: “γαμώ το μουνί της μάνας σου εσένα ρε” και ζει ακόμα το καθίκι. Αν είχαμε αστυνομικούς με όρχεις, θα τον έπιανε τον αληταρά ένας αστυνομικός και θα τον είχε κάνει ΜΑΥΡΟ στο ξύλο’ ξύλο χωρίς έλαιος και θα έπρεπε να τον αφήσουν να πεθάνει από αιμορραγία. Τέτοιο θράσος από το καθίκι, αντί να δέιξει μετάνοια.
Στην Αλβανία η σύζυγος μου κάνει ιδιαίτερα μαθήματα. Μια κοπελίτσα που έρχεται για μάθημα στο σπίτι, είναι ανηψιά του Ιλία Καρέλι (ψάξε στο διαδίκτυο να δεις ποιός ήταν). Μία μέρα επειδή είμαι από την Ελλάδα με ρώτησε: “Γιατί σκοτώσατε τον θείο μου τον Ιλία Καρέλι”; Ειλικρινά ήθελα να τη δείρω την κοπελίσα. “Γιατί ήταν αληταράς” της είπα, και “αντί να δείξει μετάνοια για το έγκλημα του, σκότωσε έναν φύλακα μέσα στη φυλακή”. Γι’ αυτό.
Δεν ανέχομαι την ηλιθιότητα και την ψευτομαγκιά. Κρίμα μεν για τον Κατσίφα, λυπάμαι τη μητέρα του, όμως δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ψυχολόγος για να αντιληφτεί την ψυχολογία του Κατσίφα. Ήταν ξεκάθαρο τί ήταν και τί πίστευε. Και άλλοι Έλληνες της Αλβανίας είναι Ελληνάρες και αγαπούν παθολογικά την Ελλάδα αλλά ΔΕΝ συμπεριφέρονται σαν παιδάκια.
Μιας και ειπες για ανθελληνισμο.
Aλή κάποτε ειχες πει εδω οτι οι χριστιανοι και μουσουλμάνοι Τσαμηδες ήταν ””πουρο”” Αλβανοι
και οτι στη Χειμαρα δεν υπάρχουν Ελληνες ουτε στη Λουντζη.
Αυτα ακόμα ισχύουν;;;;
Δεν είπα ότι οι Τσάμηδες είναι πουρο Αλβανοί. Κανένας γενετικά δεν είναι πουρο. Είναι πιθανόν ότι όταν τα αλβανικά φύλα κατέβηκαν προς την Ήπειρο, είναι πιθανό και λογικό να έκαναν επιμειξίες με ντόπια φύλα. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις. Π.χ. οι Τσάμηδες της Πάργας μιλούσαν ελληνικά. Στην Παραμυθιά κάποιοι Τσάμηδες ήταν δίγλωσσοι (αναφέρομαι και σε άντρες και σε γυναίκες). Δεν αναφέρομαι λοιπόν σε φυλετική καθαρότητα. Αυτό που δεν συμφωνώ είναι η θέση ότι οι Τσάμηδες ήταν Έλληνες χριστιανοί που έγιναν μουσουλμάνοι και εξαλβανίστηκαν. Επιμειξίες όμως σίγουρα έγιναν.
Στη Λουντζερία δεν υπάρχουν Έλληνες. Ίσως υπάρχουν κάποια βλάχικα εξαλβανισμένα χωριά (λέγεται ότι παλαιότερα υπήρχαν κάποιες ελληνικές οικογένειες στο Κεστοράτι και το Λάμποβο), αλλά Έλληνες όπως στη Δρόπολη και στον Βούρκο δεν υπάρχουν.
Με το ξεκίνημα του 19ου αιώνα και αργότερα, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Αυστριακοί περιηγητές που επισκέφτηκαν τη Λουντζερία (περιοχή στα βόρεια του Αργυροκάστρου γνωστή και ως ‘Λιντζουριά’), οι περισσότεροι ερχόμενοι μέσω των Ιωαννίνων, περιέγραψαν τους Λουντζεριότες ως ορθόδοξους χριστιανούς που μιλούσαν αλβανικά, και είχαν την αίσθηση ότι, ξεκινώντας από το Δελβινάκι, έμπαιναν σε μία άλλη χώρα. Τα ελληνικά δεν ομιλούνταν όπως σε πιο νότιες περιοχές, ενώ υπήρχαν και διαφορές στον τρόπο ζωής και στα έθιμα των χωριατών.
«Τα δε χοριά της Λιντζουριάς είναι Αλβανοί χριστιανοί, ομοίως και Ζαγοριάς όλοι χριστιανοί Αλβανοί, αρχίζοντας από Σέπερην, το μεγαλύτερων χορίων της. Η δε Ρίζα περιέχει τα χωριά Πέστανη, Κόδρα, Λέκλη, Λάμποβον, Χόρμοβο, Ερήντι και εξής, Αλβανοί χριστιανοί, ανδρείοι εις τους πολέμους.» (Αθανασίου Ψαλίδα (και Κοσμά Θεσπρωτού), «Γεωγραφία Αλβανίας και Ηπείρου, εξ ανεκδότου χειρογράφου του Κοσμά Θεσπρωτού, με τοπογραφικά σχεδιογραφήματα και γεωγραφικούς χάρτας του ιδίου», προλεγόμενα και σημειώσεις Αθαν. Χ. Παπαχαρίση, Ιωάννινα 1964, σελ. 65;)
Ο Hobhouse που το 1813 επισκέφτηκε το χωριό Κεστοράτ (Qestorat) της Λουντζερίας, γράφει: «Σε αυτό το μέρος όλα ήταν διαφορετικά σε σχέση με όπως ήταν στα ελληνικά χωριά. Γίναμε αποδέκτες μιας ιδιαίτερης προσοχής και καλοσύνης από το άτομο που μας φιλοξενούσε, αλλά δεν είδα καθόλου στο πρόσωπο του (αν και ήταν χριστιανός) το τρεμάμενο, μελαγχολικό, ντροπαλό βλέμα των Ελλήνων χωριατών. Το χωριατόσπιτο του ήταν άψογα σοβαντισμένο, και ασβεστομένο, και είχε έναν στάβλο και μικρή αποθήκη στο κάτω πάτωμα, και δύο υπνοδωμάτια στον πάνω όροφο, σε ελαφρώς διαφορετικό στυλ από ό,τι είχαμε δει στην κάτω Αλβανία. Θα μπορούσε σίγουρα να χαρακτηριστεί άνετο και εδώ περάσαμε την καλύτερη νύχτα μας από τότε που ήρθαμε από τα Γιάννενα.» (John Cam Hobhouse, “A journey through Albania and other provinces of Turkey in Europe and Asia, to Constantinople, during the years 1809 and 1810”, James Cawthorn, London 1813)
Οι Αθανάσιος Ψαλίδας και Κοσμάς Θεσπρωτός λοιπόν, στις αρχές του 19ου αιώνα, θεωρούσαν τη Λουντζερία (Lunxhëri) και τη Ρίζα (Rrëzë) ως αλβανικές περιοχές που κατοικούνταν από Αλβανούς χριστιανούς ορθόδοξους. Όπως καταγράφει και ο Gilles De Rapper στο ‘Better than Muslims, not as good as Greeks.’ (‘The New Albanian Migration’, Sussex Academic Press, pp.173-194, 2005) στις δύο αυτές περιοχές κατοικούν:
α) Αλβανοί χριστιανοί ορθόδοξοι – εκτός από το χωριό Erind όπου κατοικούν μουσουλμάνοι – που οι ίδιοι ονομάζουν τους εαυτούς τους Λιντζουριότες (Lunxhot) ή αυτόχθονες (autoktonë) ενώ οι άλλοι τους αποκαλούν χωριάτες (fshatarë),
β) λίγοι Αλβανοί μουσουλμάνοι που έχουν έρθει από τη Λιαπουριά (Labëri) και που συνήθως οι ντόπιοι τους αποκαλούν μουσουλμάνους, αλλά και
γ) μερικές οικογένειες Βλάχων που εγκατέστησε στην περιοχή το κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα, τους οποίους οι ντόπιοι αποκαλούν ‘të ardhur’ (αυτοί που ήρθαν) ενώ οι ίδιοι αποκαλούν συνήθως τους εαυτούς τους ‘çoban’ (τσομπάν).
Ας δούμε τί καταγράφει στα κείμενα του ο Ηπειρωτικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος για τη σύσταση του πληθυσμού σε περιοχές του Αργυροκάστρου. Δεν αναφέρει φυλή ή εθνικότητα των κατοίκων, δίνει όμως κάποιες σημαντικές πληροφορίες.
Για την περιοχή της Ζαγοριάς (Zagoria) λέγεται: “Εις το τμήμα τούτο επτά μεν χωρία έχουσιν ανά εν ατελές σχολείον, τρία δε έτερα στερούνται πάσης διδασκαλίας λαλουμένη δε γλώσσά εστιν η αλβανική.”
Σε όλα τα χωριά της περιοχής ομιλείται η αλβανική γλώσσα λοιπόν.
Για τη Λουντζερία (Lunxhëri), ‘Τμήμα Λιντζουριάς’ όπως το καταφράφει, λένε: “Τα οκτώ χωρία, εξ ών συγκροτείται το τμήμα τούτο, έχουσι πολλούς τους πλουσίους διακρινομένους ιδίως διά την επίδειξιν της πολυτελείας και την οικοδομην μεγαλοπρεπών οικιών, λίαν δε αδιαφόρως έχοντας προς την εκπαίδευσιν των ιδίων τέκνων τούτου ένεκα τα σχολεία αυτών εισι λίαν ατελή και πενιχρά, το δε χωρίον Τρανουσίτσα στερείται παντελώς σχολείου. Αλλ’ η εν Κεστοράτη ανεγερθείσα Ζωγράφειος σχολή, ίδρυμα του παρ’ ημίν κλεινου γόνου της χώρας ταύτης, κατέστη το σέμνωμα και ο σωστικός φάρος ου μόνον του τμήματος τού του, αλλά και απάσης της επαρχίας το δ’ αποπερατούμενον μέγα και ευρύχωρον συσσίτιον θέλει εξασφαλίσει τα άπορα της επαρχίας ταύτης τέκνα. Και εις το τμήμα τούτο εν γένει λαλείται η αλβανική.”
Και στο μεγαλύτερο μέρος λοιπόν της Λουντζερίας/Λιντζουριάς ομιλείται η αλβανική γλώσσα.
Για τη Ρίζα (Rrëzë), περιοχή γειτονική της Λουντζερίας, καταγράφουν: “Τμήμα Ρίζης. Εις το αλβανόγλωσσον τούτο τμήμα μόνον δύο χωρία, ήτοι το κάτω Λάμποβον και η Ερίνδη, έχουσι σχολείον, τα δε λοιπά εννέα στερούνται τοιούτου. Εις το κάτω Λάμποβον υπάρχει η Ζαππαία σχολή, ίδρυθείσα προ δύο ετών κατά την διαθήκην του αειμνήστου Ευαγγέλη Ζάππα. Η δε Ερίνδη από ενός σχεδόν αιώνος διατηρεί την σχολήν αυτής λίαν φιλοτίμως ο αείμνηστος εκείνος ανήρ και εθνικός απόστολος Κοσμάς, ο όντως και δικαίως παρά των ευγνωμόνων Ηπειρωτών και νύν έτι αποκαλούμενος άγιος, και ούτινος η μνήμη ζωηρά παραδίδοται από γενεάς εις γενεάν των χωρών εκείνων διά τάς εξόχους του ανδρός αρετάς, ίδρυσε περί τα τέλη του παρελθόντος αιώνος την σχολήν ταύτην καταλιπών αυτή και κληροδότημα εκ χιλίων γροσίων. Τρία χωρία εκ των μη εχόντων σχολείον, Γκιάτη, Κακόση και Κάριανη, καθ’ o πλησίον αλλήλοις κείμενα, δύνανται δια συνδρομής του Συλλόγου να καταρτίσωσι μίαν σχολήν, τα δε λοιπά εισι πενέστατα και αθλιώτατα, οι δε κάτοικοι πένητες και ρακενδύται και αυτών των ιερέων στερούμενοι, διά τούτο δε και μείζονος προσοχής και μερίμνης άξιοι. Εν τρισί των χωρίων του τμήματος τούτου κατοικούσι και Οθωμανοί.” (Ηπειρωτικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος, “Επετηρίς”, Έτος Α’, εν Κωνσταντινουπόλει, 1872-1873, σελ. 68-69)
Η φτωχή αυτή περιοχή λοιπόν καταγράφεται ως αλβανόγλωσση, ενώ σε τρία χωριά της περιοχής κατοικούν μουσουλμάνοι (‘Οθωμανοί’ όπως καταγράφονται στο κείμενο). Μάλιστα το σχολείο στο χωριό Erind ιδρύθηκε, όπως λέγεται, από τον καλόγερο Κοσμά τον Αιτωλο, ο οποίος να σημειωθεί ότι, όπως άλλωστε είναι γνωστό, προέτρεπε τους γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους ελληνικά, αλλά και να μη μιλούν οι άνθρωποι τα αρβανίτικα ή τα βλάχικα και να μην τα διδάσκουν στα παιδιά τους.
Η Χιμάρα – και όχι Χειμάρρα – είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι ένας μεικτός και δίγλωσσος πληθυσμός. Άλλοι λένε (οι περισσότεροι όχι) ότι είναι Έλληνες και άλλοι λένε ότι είναι Αλβανοί. Οι περισσότερες πηγές δείχνουν ότι είναι Αλβανοί, χωρίς να αποκλείω ασφαλώς και την παρουσία μικρού αριθμού Ελλήνων.
Οι Χιμαριότες είναι δίγλωσσοι, και όχι αποκλειστικά ελληνόφωνοι, και η περιοχή τους δεν συμπεριλαμβάνεται στην λεγόμενη μειονοτική ζώνη. Την ελληνική γλώσσα την έμαθαν κυρίως χάρη της εντατικής επικοινωνίας και θρησκευτικής-στρατιωτικής συμμαχίας με την Ελλάδα και ξεχωριστά με το νησί της Κέρκυρας (και όχι μόνο). Εκεί τα παιδιά τους εκπαιδεύονταν στα σχολεία και οι οικογένειες τους προστατεύονταν και η περιουσία τους έβγαινε από το εμπόριο. Κοιτάξτε τη γράφει ο πατέρας Giuseppe Schirò – στα αλβανικά Zef Skiroi – το έτος 1720: «Η περιοχή της Χιμάρας έπαθε δύο καταστροφές από την πανούκλα και από την ισχυρή επίθεση του Τούρκων, γιατί οι Αλβανοί της χιμαριότικης ακτής είχαν βοηθήσει στην προστασία της Κέρκυρας πολεμώντας πλάι στους Κερκυραίους.»
Είναι οι Χιμαριότες απόγονοι αποίκων από τη Μάνη; Οι διάλεκτοι των δύο περιοχών μοιάζουν, έχουν όμως και διαφορές.
Ο Μ.Δένδιας θεωρεί ότι οι Χιμαριότες είναι ντόπιοι και δεν σχετίζονται με αποίκους από τη Μάνη. «Πιθανώτερον όθεν οι μεν Χιμαριώται να είναι αρχαίων ή μεσαιωνικών εκεί πληθυσμών απόγονοι.» (Μ.Δένδιας, «Απουλία και Χιμάρα. Γλωσσικαί και ιστορικαί σχέσεις των ελληνικών αυτών πληθυσμών.», Αθηνά – 1926, σελ. 76.)
Ο Δένδιας στηρίζεται στο γεγονός της μη ύπαρξης ειδικών ισογλώσσων ανάμεσα σε Μάνη και Χιμάρα, αλλά και στο ότι όπως λέει «Πιθανώτερον…η δε παράδοσις να επήγασεν εξ ομοιότητος, ην παρουσίαζεν, ιδίως απέναντι των Τούρκων, η κατάστασις των Χιμαριωτών προς εκείνην της Μάνης.» (Μ.Δένδιας, «Απουλία και Χιμάρα. Γλωσσικαί και ιστορικαί σχέσεις των ελληνικών αυτών πληθυσμών.», Αθηνά – 1926, σελ. 76.)
Ο Δ.Βαγιακάκος, παραμένει επιφυλακτικός σχετικά με μια πιθανή εγκατάσταση Μανιατών στη Χιμάρα: «Διά την επαλήθευσιν της παραδόσεως δεν έχουμεν βεβαίως ιστορικάς αποδείξεις.» (Βαγιακάκος, Δ., «Συμβολή εις την μελέτην του γλωσσικού ιδιώματος της Χιμάρας Βορείου Ηπείρου.», Πρακτικά Α΄ Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου «Βόρειος Ήπειρος – Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» (Κόνιτσα 1987), Αθήνα : Ι.Μ. Δρυινουπόλεως-Πωγωνιανής και Κονίτσης – Πανελλήνιος Σύνδεσμος Β/ηπειρωτικού Αγώνος, σελ. 333)
Υπάρχει όντως σχέση των Χιμαριοτών με τους Μανιάτες, ή πρόκειται για μία επινοημένη παράδοση, με στόχο, όπως λέει ο Hobsbawm, «τη συνέχεια με ένα ταιριαστό ιστορικό παρελθόν;» [Hobsbawm, E. & Ranger, T., “The Invention of Tradition.”, Cambridge University Press, 1983, σελ. 7;]
Θυμίζουμε ότι στις αρχές του 19ου αιώνα ανακαλύφθηκε το «Χρονικόν της Δρυοπίδος», ένα λόγιο κατασκεύασμα, που εξυπηρετούσε και αυτό την ανάγκη και την προσδοκία των Δροπολιτών να αποκτήσουν άμεση σχέση με την αρχαία Ελλάδα, και μάλιστα με την Αττική:
«Ο ευφάνταστος συντάκτης του Χρονικού … παρετυμολογεί και αξαρχαΐζει δεκάδας τοπωνυμίων της βόρειας Ηπείρου, διά να εφεύρη ηγεμόνας και οικιστάς πόλεων, κωμοπόλεων και φρουρίων, φιλοδοξεί δε να συνδέση την ιστορίαν του τόπου του με τα ενδοξότερα ονόματα της αρχαιότητος. Δεν πρόκειται καν περί λαϊκών παραδόσεων, αλλά περί ιστορικού μυθιστορήματος λογίας κατασκευής.» (Βρανούσης, Λ., «Χρονικά της Μεσαιωνικής και Τουρκοκρατούμενης Ηπείρου – Εκδόσεις και χειρόγραφα.» Ιωάννινα 1962: Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, σελ. 119; και Βερνίκος, Ν. & Δασκαλοπούλου, Σ., «Στις απαρχές της νεοελληνικής ιδεολογίας. Το χρονικό της Δρόπολης.» Αθήνα 1999: Αφοί Τολίδη.)
Το ελληνικό ιδίωμα της Χιμάρας δεν συγκεντρώνει χαρακτηριστικά ειδικής ή αποκλειστικής συγγένειας με κανένα απó τα υπόλοιπα νεοελληνικά ιδιώματα, που να δικαιολογούν την προέλευσή του από μια και μόνο συγκεκριμένη περιοχή (π.χ. Μάνη κτλ.), αλλά έχει τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά, παρά τις όποιες ομοιότητες. Επίσης, στη Μάνη δεν υπάρχουν τοπωνύμια με καταλήξεις σε –έος ή –έο όπως στη Χιμάρα. Αντίστοιχα στη Χιμάρα δεν συναντούνται επίθετα με καταλήξεις –άκος ή –έας, όπως στη Μάνη. Ας δούμε όμως τι επίθετα συναντούνται και τι σημαίνει αυτό.
«Εξαιτίας της γεωγραφικής τους απομόνωσης, της δυσκολίας στο εμπόριο με την αλβανική ενδοχώρα και την πίεση που δέχτηκαν από την οθωμανική διοίκηση, συνήθισαν να θεωρούν την Ελλάδα ως φυσικό προστάτη τους. Ειδικά η Κέρκυρα επειδή ήταν αρκετά προσβάσιμη, λόγω της γεωγραφικής γειτνίασης, ήταν αρκετά ελκυστική σε αυτούς, καθώς όλο και περισσότερες Χιμαριότικες οικογένειες έστελναν τα παιδιά τους να σπουδάσουν σε σχολεία σ’ αυτό το νησί και εμπόρους να κάνουν εμπόριο με τον τοπικό πληθυσμό. Η ελληνική διάλεκτος που αυτή τη στιγμή ομιλούν στη Χιμάρα και σε μερικά παρακείμενα χωριά, φαίνεται ότι έχει άμεση σχέση με την ελληνική διάλεκτο που μιλούσαν στην Κέρκυρα και πολλοί εθνολόγοι έχουν κάνει λόγο για το πώς οι Χιμαριότες κάνουν χρήση της αλβανικής για ιδιαίτερους τελετουργικούς σκοπούς. Γλωσσολόγοι που έχουν ερευνήσει την αλβανική διάλεκτο που ομιλείται στη Χιμάρα, έχουν βρει σε αυτή στοιχεία φωνητικού νασαλισμού, τα οποία μαζί με τη χρήση αρχαϊκών επιθέτων όπως ‘Γκιολέκα, Γκιπάλι, Γκιντέντε’ (από τα ‘Gjon Leka’, ‘Gjin Pali’, ‘Gjin Deda’) αποτελούν απόδειξη για μία πολύ παλιά αλβανική παρουσία στην περιοχή.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (a:4))
«Ο εξελληνισμός της Χιμάρας δεν έχει μία ξεκάθαρη χρονική αρχή…τα λαογραφικά στοιχεία εξ’ ίσου μας δείχνουν αρκετά σαφέστατα τις εθνικές αλβανικές ρίζες στην περιοχή: τα παραδοσιακά τραγούδια και οι τραγουδιστές τελετουργίες (στους γάμους, στους θανάτους και στις τελετές ταφής) είναι τυπικά και καθαρά αλβανικά…Μουσικά, η Χιμάρα είναι ίδια με την υπόλοιπη Labëria (Λιαπουριά) και είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι Έλληνες ‘αυτόχθονες’ ήρθαν στην περιοχή για να ξεχάσουν τα ίδια τους τα τραγούδια και τις παραδόσεις, να εγκαταλείψουν τα μουσικά τους όργανα και να υιοθετήσουν μια κουλτούρα που την θεωρούσαν κατώτερη.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (b:2-3))
Αξίζει εδώ να αναφερθούμε στον Αλή πασά, ο οποίος εξόρισε τον πληθυσμό ολόκληρων χωριών της Χιμάρας σε άλλα μέρη όπου μιλιόταν η ελληνική, όπως φαίνεται και από τα δημοτικά τραγούδια της περιοχής Bregu i Detit:
“Palasë, Dhërmi, Vunoi /
Pilur, Kudhës, Qeparoi /
Himarë zeza e pagoi /
Pashai ç’i eksuroi [=syrgjynosi]”. (S. Rusha, Qeparoi, historia dhe kultura popullore, Tiranë 2005.)
καθώς και από μια σειρά από έγγραφα του Αλή πασά, που είδαν το φως της δημοσιότητας τελευταία. (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. ΑΡΧΕΙΟ ΑΛΗ ΠΑΣΑ (Γενναδείου Βιβλιοθήκης). Έκδοση – Σχολιασμός – Ευρετήρια Β. Παναγιωτόπουλος με τη συνεργασία των Δ. Δημητρόπουλου, Π. Μιχαηλάρη. Τ.: Α΄ (1747-1808), Β΄ (1809-1817), Γ΄ (1818-1821) Αθήνα 2007, Δ΄ Εισαγωγή – Ευρετήρια – Γλωσσάρι. Αθήνα 2009.).
Οι άνθρωποι αυτοί, επιστρέφοντας ύστερα από χρόνια στις εστίες τους, φαίνεται ότι χρησιμοποιούσαν ένα ιδίωμα με γνωρίσματα βόρειου φωνηεντισμού, διαφορετικό από εκείνο που είχαν αφήσει κάποτε πίσω τους.
Το 1596 ο Σκοτσέζος Fynes Morrison σταμάτησε στην Κέρκυρα. Περιγράφοντας τις εντυπόσεις από τις περιηγήσεις του, έγραχε επίσης για τα “ψηλά βουνά της Χιμάρας, που κατοικούνται από τους Αλβανούς”. Γι’ αυτούς τους Αλβανούς, τους Χιμαριότες, γράφει αυτός ο περιηγητής, δίνοντας έμφαση στα κύρια χαρακτηρηστικά τους γνωρίσματα, τη φιλοπόλεμη φύση τους και το ακαταμάχητο τους πνεύμα της ελευθερίας, γράφει: “Δεν υποτάσονται ούτε στους Τούρκους ούτε στους Βενετούς ούτε σε κανέναν άλλον”. Αυτοί οι Αλβανοί έχουν δύο αχώριστους φίλους: το τουφέκι και το τραγούδι. Οι άνθρωποι “ντύνονται με άσπρα ρούχα, τραχιείς και καθαροί, και ποτέ μα ποτέ δεν εγκαταλείπουν τα υπερβολικά μακρύκανα όπλα τους, κρατώντας τα στους ώμους τους σαν να μην αισθάνονται καθόλου το βάρος τους”. Στη συνέχεια προσθέτει: “Ο αρχηγός τους τραγουδάει μία τραχιά αλλά ευχάριστη μελωδία, ενώ οι άλλοι τον συνοδεύουν σε χορωδία”. Η αγάπη των Αλβανών για το τραγούδι έχει επίσης καταγραφεί από τον Brown στα γραπτά του. (Mema, 1988: 15, 16, 9)
Ας δούμε και μια επιστολή του έτους 1532, σωσμένη στο ελληνικό της πρωτότυπο, την οποία στέλνει ο «ιερεύς πρωτονοτάριος Χειμάρας» στον «συνιόρ Λαρκονη τζενεράλη του ρηάμη της Πουλίας.» Μέσω της επιστολής «γέροι της Χειμάρας και Αλβανητίας» εκτιμούν ότι «ο Τούρκος» σκοπεύει «να κατεβή εις τον Αυλώνα … και έπητα να περάση ειστην Μπούλια» (Floristan, J.M., Erytheia 13, 1992, p. 86)
Της Αλβανιτίας λοιπόν. Της “Χειμάρας και Αλβανητίας”. Ας προσεχτεί εδώ ότι λένε “της Χιμάρας και Αλβανητίας”, δηλαδή της Χιμάρας και της υπόλοιπης Αλβανητίας/Αρμπερίας (Αλβανίας). Η Χιμάρα είναι μία μικρή πόλη (τότε χωριό), και ως περιοχή περιλαμβάνει και 7 ακόμα χωριά (παλαιότερα συμπεριλάμβανε 36 χωριά). Η Αλβανητία όμως είναι μία έννοια/περιοχή με πολύ ευρύτερη έκταση. Άρα δεν μπορεί να συγκρίνονται 2 ανόμοια πράγματα, δεν ξεχωρίζεται η Χιμάρα από την υπόλοιπη Αλβανητία. Είναι δηλαδή της Χιμάρας και της υπόλοιπης Αλβανητίας. Και η Χιμάρα είναι μέρος της Αλβανητίας.
-Συνέχεια για τη Χιμάρα και τους Χιμαριότες-
Ο Πέτρο Μάρκο/Petro Marko (1913-1991), συγγραφέας από το χωριό Δρυμάδες (Dhërmi), μερικά χιλιόμετρα από τη Χιμάρα, έγραψε για τη διγλωσσία που υπάρχει στα χωριά της περιοχής:
«Έτσι λοιπόν τι είμαστε; Αλβανοί! Αλλά γιατί χάσαμε τη γλώσσα μας; Θα πω ό,τι ξέρω: Γιατί οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας ξέρουν καλύτερα αλβανικά π’ ότι ελληνικά; Γιατί τραγουδάμε και θρυνούμε στα αλβανικά; Γιατί οι παροιμίες μας είναι στα αλβανικά; Φαίνεται ότι από το 1820, ο εξελληνισμός έγινε πολιτικός στόχος από την ίδια την Ελλάδα…» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)
Αναφερόμενος στην προσπάθεια να ανοίξουν αλβανικά σχολεία στη Χιμάρα και στα γύρω χωριά, και στην αντίσταση που επέδειξε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο είχε ως απώτερο στόχο του τον έλεγχο του πληθυσμού της περιοχής και γιατί όχι τον σταδιακό εξελληνισμό του, ο Petro Marko είχε πει:
«Οι πρόγονοι μας πολέμησαν με τα όπλα στο χέρι προστατεύοντας την ελευθερία και την τιμή τους, αλλά ήταν σε πόλεμο και για τα αλβανικά σχολεία. Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, με τον Επίσκοπο των Ιωαννίνων καταριόταν και αφόριζε όλους εκείνους που μάθαιναν στα αλβανικά σχολεία. Είναι αυτονόητη η αγριότητα των πρακτόρων του Φαναρίου, που δεν άφησαν τίποτα χωρίς να κάνουν για να απεθνικοποιήσουν την ηρωική επαρχία της Αλβανίας, τη Χιμάρα της Λαμπερίας.» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)
Ο Δημήτριος Καμάρντα (DemetriO Camarda) (1821-1882), αρμπερές από την Ιταλία, υποστήριζε ότι οι Σουλιότες και οι Χιμαριότες ήταν Αλβανοί που είχαν εξελληνισθεί. Η άποψη του κατά την προσωπική μου γνώμη έχει σημασία, καθώς ο Καμάρντα είτε το συνολικό του έργο ήταν σωστό είτε λάθος, πέθανε 30 χρόνια πριν την ίδρυση του αλβανικού κράτους. Έτσι, η θέση του για την αλβανική καταγωγή των Σουλιοτών και των Χιμαριοτών, δεν μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται από την ενβερχοτζική προπαγάνδα. Η Nathalie Clayer καταγράφει τη θέση του Καμάρντα: «Η ιδέα ήταν ότι οι Αλβανοί – οι Χιμαριότες, οι Σουλιότες και άλλοι – συνεργάστηκαν μαζί με τους Έλληνες για την ελευθερία.» (Nathalie Clayer, Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d’une nation majoritairement musulmane en Europe, KARTHALA Editions, 2007, ISBN 2845868162, p.207)
«Οι Χιμαριότες είναι σαν τους προγόνους τους την εποχή του αυτοκράτορα Καντακουζηνού, τους οποίους αποκάλεσε ‘Αλβανούς αυτόνομους νομάδες’. Οι Χιμαριότες που κατοικούν στην οροσειρά των Ακροκεραυνίων, είναι μία σκληραγωγημένη και επιθετική ράτσα Αλβανών χριστιανών, οι οποίοι μερικές φορές εξέρχονται από τους βράχους τους και μετακινούνται με βάρκες, τις οποίες βλέπουν ακινητοποιημένες απ’ τις ακτές τους. Ο καπετάνιος μας μας διαβεβαίωσε ότι πουλούν τους χριστιανούς αιχμαλώτους τους στους Τούρκους.» (Classical and Topographical tour through Greece, during the years 1801, 1805, and 1806, by Edward Dodwell, ESQ. F.S.A., London: Rodwell and Martin, 1819, vol. 1, p. 24)
Ο Eqrem bej Vlora, αναφερόμενος στους κατοίκους της Χιμάρας, έγραφε στα Απομνημονευματά του για τους Χιμαριότες:
«Ανάμεσά τους είναι μόνο 3000 άτομα που μιλούσαν ανέκαθεν ελληνικά και που όλοι τους ανάγονται σε μια μοναδική ρίζα, οπωσδήποτε μακρόχρονη, ελληνικής προέλευσης.» (Eqrem bej Vlora, “Kujtime (1885-1925)”, Shtëpia e Librit & Komunikimit, Tiranë 2003, fq. 194.)
Από την άλλη, ο προσωπικός γιατρός του λόρδου Byron που έζησε από μέσα τα γεγονότα της επανάστασης του 1821 (τουλάχιστον 80-100 χρόνια πριν γράψει ό,τι έγραψε ο Eqrem bej Vlora), είπε:
«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.». (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)
Στη Θεσπρωτία κατοικούσαν:
1) μουσουλμάνοι Τσάμηδες (Αλβανοί που κακώς κάποιοι τους αποκαλούν ‘Τουρκοτσάμηδες’),
2) χριστιανοί Τσάμηδες (Αλβανοί),
3) Έλληνες χριστιανοί,
4) Αρβανιτόβλαχοι (οι λεγόμενοι Τσαμουρένι)
5) Επίσης, υπήρχε ένας μικρός αριθμός μουσουλμάνων τσιγγάνων στους Φιλιάτες και αλλού (σήμερα κατοικούν σε 2 χωριά στους Άγιους Σαράντα) και μερικοί ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι.
Το 1928, ο πληθυσμός των μουσουλμάνων Τσάμηδων της Ηπείρου έφτανε επίσημα τους 19.244 από την πρώτη απογραφή πληθυσμού (αν και μάλλον ήταν περισσότεροι) και οι 17.008 δήλωναν ως μητρική τους γλώσσα την αλβανική. Πριν το 1928 ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ηπείρου ανέρχονταν στους 20.160 κατοίκους, σε 63 διαφορετικά χωριά και πόλεις. Το 1913 όμως, όταν η Ήπειρος ενώθηκε με την Ελλάδα, οι αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι κάτοικοί της ανέρχονταν στους 40.000. Πολλοί απ’ αυτούς αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή και να μεταβούν στην Τουρκία και στην Αίγυπτο λόγω πιέσεων των ελληνικών αρχών. Γεγονός ήταν πως η ελληνική πλευρά, σκεπτόμενη πως η Αλβανία ίσως χρησιμοποιούσε τους Τσάμηδες ως μοχλό πίεσης σε διάφορα ζητήματα προσπάθησε από το 1924 να προκαλέσει με κάθε πρόσφορο τρόπο την εκούσια μετανάστευσή τους. Σε πρώτη φάση έφερε στην περιοχή μερικές χιλιάδες χριστιανούς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας με σκοπό να ενταθεί η πίεση προς τους Τσάμηδες. Οι χριστιανοί πρόσφυγες με στήριγμα τη νομοθεσία των υποχρεωτικών απαλλοτριώσεων έλαβαν σημαντικό μέρος της γης, ιδιαίτερα στις πλούσιες περιοχές Ηγουμενίτσας και Φαναριού. Η απαλλοτρίωση περιελάμβανε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και κατοικίες. Η καταναγκαστική αυτή συγκατοίκηση έμελλε να είναι οδυνηρή για τους Τσάμηδες.
Τσάμηδες ή Αλβανοτσάμηδες είναι το ίδιο πράγμα. Το “τουρκοτσάμηδες που λένε μερικοί είναι λάθος”. Οι πληθυσμοί αυτοί ήταν Αλβανοί και όχι Τούρκοι, αν και πριν 20ο αιώνα το πρόθεμα ‘τουρκο’ είχε την έννοια του μουσουλμάνου και όχι του εθνικά Τούρκου. Πρόγονοι των Τσάμηδων ήταν τα αλβανικά ποιμενικά φύλα που εισχώρησαν στη Θεσπρωτία τον 13ο-14ο αιώνα, και αναμίχθηκαν στη συνέχεια με παλαιότερα ιλλυρικά φύλα που είχαν εισχωρήσει στην Ήπειρο μετά την καταστροφή των πόλεων της από τον Ρωμαίο στρατηγό Αιμίλιο Παύλο, αλλά και παλαιότερα. Ήταν εκείνοι οι χριστιανικοί πληθυσμοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ μετά την αποτυχημένη επανάσταση του επισκόπου Τρίκκης Διονύσιου του Σκυλόσοφου.
Σύμφωνα με τα βενετικά αρχεία, οι χίλιοι χριστιανοί, βοσκοί και γεωργοί, που ακολούθησαν τον Διονύσιο τον Φιλόσοφο στην εξέγερση του 1611, ήσαν Αλβανοί χωρικοί προερχόμενοι από εβδομήντα χωριά της ευρύτερης περιοχής Παραμύθιάς. Το γεγονός, ότι είναι γεωργοί και βοσκοί, δηλώνει πως ένα μεγάλο μέρος των Αλβανών ημινομάδων των προηγούμενων αιώνων, είχε περιέλθει, στις αρχές του 17ου αι., στην κατηγορία των εδραίων χωρικών – κτηνοτρόφων, με μόνιμο πλέον τόπο διαμονής και συμπληρωματική γεωργική απασχόληση. Εχει δηλαδή πλήρως ενταχθεί στο οικονομικό γαιοκτητικό καθεστώς της αυτοκρατορίας, υφιστάμενο, κατά συνέπεια, άμεσα τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση και τη φορολογική πρακτική του κράτους και των εκπροσώπων του. Φορολογία και αυθαιρεσίες θα εξωθήσουν τους χίλιους αυτούς Αλβανούς γεωργο-κτηνοτρόφους σε εξέγερση. Μετά την αποτυχία της ανταρσίας θα ακολουθήσει η διασπορά στα βουνά και η προσφυγή στην άσκηση της ληστείας. (Κ. Μέρτζιος, «Η επανάστασις Διονυσίου του Φιλοσόφου», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1938, τ. 13, σ. 84-86)
Αργότερα, πολλοί Αλβανοί και Έλληνες χριστιανοί, μετανάστευσαν στην Κέρκυρα. Το 1627 ο Κινάν Πασάς εκτιμά σε πέντε χιλιάδες τον αριθμό των Ηπειρωτών που είχαν μεταναστεύσει στην Κέρκυρα, ενώ τον Ιούνιο του 1632 οι αρχές του νησιού αναφέρουν: «…Από τίνος ήλθον ενταύθα από την γειτονικήν Τουρκία περί τους 2.000 Ελληνες Αλβανοί εκ των οποίων άλλοι μεν διότι επείνων και εστερούντο εργασίας και άλλοι φεύγοντες την τυραννίαν.» (Κ. Μέρτζιος, «Το εν Βενετία Κρατικόν Αρχείον, Α’ περί Κοσμά του Αιτωλού», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1940, τ. 19, σ. 42-44)
Σίγουρα ένα ποσοστό των Τσάμηδων συνεργάστηκαν με τις γερμανικές και τις ιταλικές κατοχικές αρχές. Δεν λέτε όμως γιατί, αποσιωπάτε τις αιτίες και τις αφορμές. Από την άλλη, ένα άλλο ποσοστό Τσάμηδων, εντάχθηκαν σε αντιστασιακές οργανώσεις, της Ελλάδας αλλά και της Αλβανίας (κυρίως στο Ε.Α.Μ. και στο αλβανικό L.A.N.C.), αλλά σχημάτισαν και κάποιες δικές τους μικρές ομάδες. Από τα ελληνικά δικαστήρια εκδόθηκαν περίπου 1900 καταδικαστικές αποφάσεις. Το ερώτημα είναι ότι, αφού καταδικάστηκε το 10% περίπου του τσάμικου πληθυσμού, γιατί εκδιώχθηκε και κακοποιήθηκε και το υπόλοιπο 90%; Για τους 2.500 δολοφονημένους Τσάμηδες (γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, κ.α.) από τις δυνάμεις του Ζέρβα, αλλά και από πιο πριν, δεν μιλάει κανείς. Μωρά παιδιά και αθώες γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά, ήταν συνεργάτες των Γερμανών και αυτοί;
Σε κάθε περίπτωση, σαφώς η οποιαδήποτε άδικη πράξη, η οποιαδήποτε δολοφονία είτε Έλληνα από Αλβανό, είτε Αλβανού από Έλληνα, είναι καταδικαστέα χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν ήταν όμως πάντα τα πράγματα άσπρο-μαύρο. Για παράδειγμα ας θυμηθούμε τη συνεργασία του Κολοκοτρώνη με τους Τσάμηδες όταν αυτός κατέφυγε στην Κέρκυρα για να ζητήσει δυτική βοήθεια, ας θυμηθούμε ότι το 1831 ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ των Μουσουλμάνων Τσάμηδων της Παραμυθιάς εναντίον των Σουλτανικών στρατευμάτων στη μάχη της Βελτίστας, δέχεται επίθεση του Εμίν Πασά των Ιωαννίνων και πολιορκείται για δυο μήνες το κάστρο της. Ακολουθεί μεγάλη καταστροφή των περιουσιών των Παραμυθιωτών και εξορίζονται οι αρχηγοί τους στην Σόφια, κ.α.
Άλη “Αλ-Γιουνάνι”,
Διαβάζω το copy&paste σχόλιο, που κάνεις σε όλα τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που αναφέρονται σε ενθάρρυνση για Τζιχαντ, στην θράκη, και τους εικονικούς αποκεφαλισμούς που έκαναν παιδιά, σε σχολική εορτή, παρόντος Μουφτή…
Διαβάζω και το μπλογκ σου, και θεωρώ ότι έχεις βάλει σαν στόχο αλώσεις όλα τα ηλεκτρονικά μέσα, με την προπαγάνδα σου.
Τα επιχειρήματά σου είναι παιδαριώδη. Η Εκκλησία μας, το Σώμα του Χριστού, δεν έχει καμία σχέση με εθνοφυλετισμούς, και αν κάποιες Ενορίες έχουν, τοπικά, έχουν ήδη αποσχιστεί από το Σώμα Του. Αυτό σαν απάντηση στην χολή που ρίχνεις συνεχώς στον Χριστιανισμό.
Αυτά που γράφεις για τσολιαδάκια, κλ.π., δεν αναφέρονται στην Λειτουργική Παράδοση της Ορθόδοξης Πίστης. Αναφέρεσαι σε σχολικές εορτές, φαντάζομαι, όμως ξεχνάς κάτι: δεν γίνεται αναπαράσταση αποκεφαλισμών “απίστων”. Tα παιδιά μας ντύνονται ως κλεφταρματολοί του ’21. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Άλλωστε, το ’21 σφαχτήκαμε και μακελευτήκαμε, δεν σφάξαμε…αν γνωρίζεις από τις πηγές τί ακριβώς συνέβει, και με πόσο αίμα ιδρύθηκε το νεοελληνικό εθνοκράτος.
Διαθέτεις μια αλεστική μηχανή, και τα κάνεις όλα αχταρμά στο μυαλό σου, για να προπαγανδίσεις τα πιστεύω σου.
Ο Χριστιανισμός δεν έχει ανάγκη από προπαγάνδες. Γεμίζεις όλο το ίντερνετ με τα κείμενα-σεντόνια σου. Νομίζεις ότι έτσι θα παρασύρεις κόσμο να ενστερνιστεί τις ιδεοληψίες σου: το Εκκλησίασμα του Χριστού δεν έχει καμία ανάγκη από τέτοιου είδους προπαγάνδες: ούτε απειλείται από αυτές. Διότι είναι θεμελιωμένο στην Θεία Κοινωνία, στο Σώμα και το Αίμα Του.
Θα ήθελα ωστόσο να σε ρωτήσω: θα μπορούσε ένας Χριστιανός να κάνει τέτοιου είδους προπαγάνδα στην Σαουδική Αραβία; Αν όχι, γιατί; Και γιατί εσύ να έχεις τέτοια ελευθερία, στον χριστιανικό χώρο, να λές ό,τι σου κατεβεί, ακόμα και αν προπαγανδίζεις, ακόμα και αν αμαυρώνεις…τέτοια είναι η απόψή σου περί δικαιοσύνης…;
Ανδρέα,
Δεν θ’ ασχοληθώ καθόλου μ’ αυτόν τον καραγκιόζη, που τάχα ασπάστηκε το Ισλάμ, διότι αυτό είναι δικό του θέμα. Όμως, τα να κάνει εδώ μέσα ανθελληνική προπαγάνδα και, προπαντός, να σπιλώνει την μνήμη τού αδικοχαμένου αδελφού μας, ουδεμίαν σχέσιν έχει με την θρησκεία και το θεωρώ λίαν επιεικώς απαράδεκτο.
Όταν εμάς μάς σκοτώνουν στην Β. Ήπειρο, επειδή τολμούμε να μιλήσουμε ελληνικά, δεν είναι δυνατόν το Αντίβαρο να δίνει βήμα σ’ αυτό το ρεμάλι να ξερνά χολή εναντίον τής Ελλάδος και προπαντός να σπιλώνει την μνήμη τού δολοφονηθέντος.
Για τον λόγο αυτό και συμφωνώντας απολύτως με το σχόλιο 8 November 2018 at 21:39 τού Κυριάκου Παπαδόπουλου, ζητώ να σβήσουν τα σχόλιά του. Δεν πρέπει το Αντίβαρο να γίνει βασιλικότερο τού βασιλέως.
Για τη Χειμάρα λες οτι δεν λέγεται Χειμάρα αλλα Χιμάρα.Γιατί;;;;
Ας δούμε και μια επιστολή του έτους 1532, σωσμένη στο ελληνικό της πρωτότυπο, την οποία στέλνει ο «ιερεύς πρωτονοτάριος Χειμάρας» στον «συνιόρ Λαρκονη τζενεράλη του ρηάμη της Πουλίας.» Μέσω της επιστολής «γέροι της Χειμάρας και Αλβανητίας”’
Αρα με ”ει”’ γραφεται η λέξη αφου πριν 500 χρονια ετσι την γράφανε.
”’Και άλλοι Έλληνες της Αλβανίας είναι Ελληνάρες και αγαπούν παθολογικά την Ελλάδα αλλά ΔΕΝ συμπεριφέρονται σαν παιδάκια”
Αν και αυτοι οι ”’αλλοι”’ στοχοποιηθουν και τους δειχνουν τα οπλα τους οι Φασισταραδες αλητες της ΡΕΝΕΑ που απειλουσανε ακόμα την μανα του, θα δουμε πως θα αντιδρασουν αυτοί.
Για το τι πιστευε αστο καλυτερα.
Ουτε Χρυσαυγιτης ουτε τιποτα.
Ουτε ΠΟΤΕ ανηρτησε κατι καο για τον αλβανικο λαο.
Ουτε καν εθνικιστης δηλαδη δεν ήταν δηλαδή.
Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω όλα. Αγαπητέ Αλή αλ-Γιουνάνι, αυτό που γράφεις, ότι δηλαδή αφού έβγαλε όπλο, έστω και αν πυροβόλησε στον αέρα, «θα έδινα εντολή να τον σκοτώσουν», δείχνει μία τριτοκοσμική αντίληψη, ευθυγραμμισμένη με την κυρίαρχη άποψη στην Αλβανία. Καλώς ή κακώς αυτές οι τακτικές δεν συνάδουν με Δημοκρατία δυτικού τύπου, δηλαδή με Δημοκρατία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είσαι αιώνες πίσω.
Τα υπόλοιπα περίεργα που λες, δεν προλαβαίνω αυτήν την στιγμή να τα απαντήσω.
Θα σε παρακαλούσα μόνο να μην γράφεις τα ίδια πράγματα πολλές φορές σε διαφορετικά άρθρα, διότι αυτή η τακτική θεωρείται «μπούλινγκ» για έναν ιστοχώρο. Πρόσεξε, διότι αν κι εγώ έδειχνα μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, όπως θέλεις εσύ να δείχνει η αστυνομία, σήμερα δεν θα είχες ούτε μία λέξη στο Αντίβαρο. Εγώ στα αφήνω όλα για να σου δείξω ότι είναι δυνατόν να γίνει διάλογος. Απαντώ έτσι, εμμέσως και στους δύο παλαιούς σχολιαστές και στο αίτημά σου.
Ευτυχώς που ο κόσμος προχώρησε και δεν έμεινε στην κατάχρηση εξουσίας. Ελπίζω κάποτε να προχωρήσει και η Αλβανία.
Ευχαριστώ.
Ανδρέας.
Αλη αν η Αλβανια ενωθει με το Κοσσοβο τοτε και τα 99 χωρια πρεπει η όχι να εννωθουν με την Ελλάδα;;;;;
Μια και λες για ανθελληνισμο δηλαδη.
”’Γιατί τραγουδάμε και θρυνούμε στα αλβανικά;”
Στις Δρυμαδες ως σημερα μια χαρα ελληνικά τραγουδάνε.
”’Οι πρόγονοι μας πολέμησαν με τα όπλα στο χέρι προστατεύοντας την ελευθερία και την τιμή τους, αλλά ήταν σε πόλεμο και για τα αλβανικά σχολεία. ””
Για πες μας ενα περιστατικο γιατι ο Πετρο Μαρκο ηταν ενας κλασσικο εξαλβανισθης Ρωμιος της Κομουνιτικης περιοδου.
”’Το “τουρκοτσάμηδες που λένε μερικοί είναι λάθος”.
Δεν ειναι γιατι οι Αλβανοτσάμηδες ως φυλή το χρησιμοποιπυσανε ΚΑΙ ως αυτοπροσδιορισμό.
Τί σχέση έχει το Κόσοβο με τη Δρόπολη και τα ελληνικά χωριά; Γιατί συνδέεις το ένα με το άλλο και αφήνεις και ειρωνικά υπονοούμενα;
Kανενα ειρωνικο υπονοουμενο προς εσενα αλλα προς την αλβανικη κυβενρηση
αλλα εσυ γιατι τις θεωρεις διαφορετικες περιπτωσεις;;;;;
Μιλαμε οχι για ”εθνικα συμφεροντα” αλλα για τα εθνικα δικαια αυτη τη στιγμη.
“Διαβάζω το copy&paste σχόλιο, που κάνεις σε όλα τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που αναφέρονται σε ενθάρρυνση για Τζιχαντ”
Δεν έκανα ΚΑΜΙΑ ενθάρυνση για Τζιχάντ.
“τους εικονικούς αποκεφαλισμούς που έκαναν παιδιά, σε σχολική εορτή, παρόντος Μουφτή…”
Δεν έκαναν ΚΑΝΕΝΑΝ εικονικό αποκεφαλισμό. Ήταν ντυμένοι σαν Άραβες και κρατούσαν σπαθιά. Αναπαριστούσαν την κατάληψη της Μέκκας από τους μουσουλμάνους όταν νίκησαν τους Μεκκανούς παγανιστές.
Ο Προφήτης προσκάλεσε στη Μεδίνα πολεμιστές από όλες τις φυλές που είχαν ασπαστεί το Ισλάμ και στις 10 του μήνα Ραμαδάν τον 8ο χρόνο μετά την Εγίρα, βάδισε ενάτια της Μέκκας με 12.000 στρατό και στρατοπέδευσαν στην περιοχή “Μάρουδ-Δαχράν” 16 χμ πριν τη Μέκκα. Τελικά στις 20 του ίδιου μήνα κατέλαβαν την πόλη και ο Προφήτης είπε στους μουσουλμάνους στρατιώτες: “Μην ανοίξετε πόλεμο, μη χύσετε αίμα”.
Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:
“Αυτοί (οι ειδωλολάτρες) είναι εκείνοι που αρνήθηκαν την αποκάλυψη και σας εμπόδισαν απ’ το Ιερό Τέμενος, καθώς και τις προσφορές (ζώων) που τις κατακρατούσαν χωρίς να φτάσουν στο θυσιαστήριο. Και αν δεν υπήρχαν εκεί άντρες που πίστευαν και πιστές γυναίκες (κρυφοί μουσουλμάνοι) και αν δεν υπήρχε φόβος ότι κάποιο έγκλημα θα προέκυπτε για σας κατά τη συμπλοκή, ο ΑΛΛΑΧ θα σας επέτρεπε να ανοίξετε τον δρόμο σας βίαια (αλλά δεν έγινε έτσι τελικά) ώστε να κάνει να μπει στο έλεος Του εκείνον που Θέλει. Αν ήταν όμως χωριστά (οι πιστοί απ’τους παγανιστές) θα τιμωρούσαμε όσους ανάμεσα τους ήταν άπιστοι με μια οδυνηρή τιμωρία” (Κοράνι, 48:25)
Τότε ο Προφήτης πήγε στην Κάαμπα με την καμήλα του και με ένα μεγάλο μπαστούνι που κρατούσε, γκρέμισε και τα 300 είδωλα που υπήρχαν έξω απ’ την Κάαμπα και αυτά που ήταν μέσα και τα έβαλε φωτιά λέγοντας εδάφια του Ιερού Κορανίου: “..η Αλήθεια έχει φτάσει και το ψέμα χάθηκε γιατί το ψέμα είναι προορισμένο να χαθεί” (Κοράνι 17:81) και “..έφτασε η Αλήθεια και το ψέμα τίποτα δεν δημιουργεί και τίποτα δεν επαναλαμβάνει” (Κοράνι 34:49).
Μετά που ο Προφήτης είχε ανέβει στον λόφο Σάφα και που όλοι οι κάτοικοι της πόλης είχαν συγκεντρωθεί εκεί, ο Προφήτης απευθύνθηκε προς το πλήθος και τους είπε: “Τί νομίζετε ότι θα κάνω τώρα μαζί σας;” και αυτοί είπανε “Ξέρουμε ότι είσαι ο γιος ενός δίκαιου αδερφού και είσαι καλός και δίκαιος άνθρωπος. Ξέρουμε ότι αν θέλεις μπορείς να διατάξεις να μας σκοτώσουν όλους” και ο Προφήτης τότε τους είπε: “Πηγαίνετε, είστε όλοι ελεύθεροι” και δεν σκότωσε κανέναν (εκτός από 6 άτομα που διέταξε τη θανάτωση τους) φερόμενος έτσι τόσο γενναιόψυχα και με ένα πραγματικό μεγαλείο σ’ αυτούς που τον κυνήγησαν, που τον έβριζαν, που συνομότησαν να τον σκοτώσουν και που τον ανάγκασαν να φύγει απ’ την πατρίδα του, που σκότωσαν άλλους μουσουλμάνους κ.α.
Αυτό είναι λοιπόν και όχι ό,τι ισχυρίζεσαι.
“Αυτά που γράφεις για τσολιαδάκια, κλ.π., δεν αναφέρονται στην Λειτουργική Παράδοση της Ορθόδοξης Πίστης. Αναφέρεσαι σε σχολικές εορτές”
Και το σκετς στη Γλαύκη ήταν σαν μια σχολική εορτή. Ένα σκετς. ΚΑΜΙΑ σχέση με τζιχάντ και τρομοκράτες.
“το ’21 σφαχτήκαμε και μακελευτήκαμε, δεν σφάξαμε…”
Πάνω από 40.000 οι νεκροί μουσουλμάνοι και στην Τριπολιτσά αλλά και στα υπόλοιπα μέρη της Πελποννήσου και της νότιας Ελλάδας.
“Θα ήθελα ωστόσο να σε ρωτήσω: θα μπορούσε ένας Χριστιανός να κάνει τέτοιου είδους προπαγάνδα στην Σαουδική Αραβία; Αν όχι, γιατί; Και γιατί εσύ να έχεις τέτοια ελευθερία, στον χριστιανικό χώρο, να λές ό,τι σου κατεβεί, ακόμα και αν προπαγανδίζεις, ακόμα και αν αμαυρώνεις…τέτοια είναι η απόψή σου περί δικαιοσύνης…”
Πρώτον, δεν είμαι Σαουδάραβας και δεν έχω καμμία σχέση με τη χώρα αυτή, και δεύτερον, δεν αμαυρώνω κανέναν. Εσάς σας έχει πιάσει εθνικιστικός ίστρος.
”Δεν έκανα ΚΑΜΙΑ ενθάρυνση για Τζιχάντ.””
Δεν εχεις κανει το επιβεβαιωνω και γω.
Λαθος ηταν η αναφορα σε αυτο.
”’Πάνω από 40.000 οι νεκροί μουσουλμάνοι και στην Τριπολιτσά αλλά και στα υπόλοιπα μέρη της Πελποννήσου και της νότιας Ελλάδας””
Καλα τοσους εμεις ειχαμε μονο στη Χιο και τα Ψαρα .
Αν και δεν εχει νοημα τετοια κουβεντα.
“Μιλαμε οχι για ”εθνικα συμφεροντα” αλλα για τα εθνικα δικαια αυτη τη στιγμη.”
ΚΑΜΙΑ σχέση το Κόσοβο με τη “Βόρεια Ήπειρο”. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ περιπτώσεις. Αυτό που θα έπρεπε να είχε συμβεί (στο παρελθόν) θα ήταν είτε ανταλλαγή πληθυσμών (οι Έλληνες της νότιας Αλβανίας με τους Τσάμηδες) είτε ανταλλαγή εδαφών (Δρόπολη και Βούρκος από τη μία και Θεσπρωτία από την άλλη). Ξαναλέω στο παρελθόν θα έπρεπε να είχε συμβεί αυτό. Δεν αναφέρομαι σε κάτι μελλοντικό αλλά σε κάτι που θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είχε γίνει αλλά δεν έγινε. Το θέμα των εδαφικών συνοριακών διαφορών Ελλάδας-Αλβανίας έχει κλείσει.
Με τον Αλη Σουλιωτη σε μπερδεψανε μαλλον που γραφει παροοια πραγματα
και σκυλοβριζε τις νεκρες κουρδισσες.
Κανενα νεκρο οτι και να χει κανει δεν βριζουμε.
Ειναι ανηθικο
“Καλα τοσους εμεις ειχαμε μονο στη Χιο και τα Ψαρα .
Αν και δεν εχει νοημα τετοια κουβεντα.”
Σαφέστατα δεν ε΄χει νόημα. Ένα έγκλημα δεν διορθώνει ένα άλλο.
“Με τον Αλη Σουλιωτη σε μπερδεψανε μαλλον που γραφει παροοια πραγματα
και σκυλοβριζε τις νεκρες κουρδισσες.”
Είναι γνωστός μου αλλά δεν είμαι εγώ. Τις Κούρδισες που λες τις έβριζα εγώ. Δεν ήταν άμαχες όμως, ήταν μέλη του PKK και έφεραν όπλο. Εγώ τις έβριζα (και δεν το μετανιώνω).
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ περιπτώσεις. Αυτό που θα έπρεπε να είχε συμβεί (στο παρελθόν) θα ήταν είτε ανταλλαγή πληθυσμών (οι Έλληνες της νότιας Αλβανίας με τους Τσάμηδες) είτε ανταλλαγή εδαφών (Δρόπολη και Βούρκος από τη μία και Θεσπρωτία από την άλλη).΄΄΄΄
Συμφωνουσα με το οτι εχει κλεισει το θεμα ττν συνορων μεχρι πριν 1 χρονο.
Απο τη στιγμη που αρχισανε το γκρεμισμα σπιτιων, εκκλησιων κλπ περιεργα απο το καθεστρως του Ραμα δυστυχως αλλαξα γνωμη.
ΔΥΤΥΧΩΣ.
Εκτος και αν τα πραγματα γινουν οπως πριν
Δευτερον οι Αλβανοτσάμηδες δεν κατοκουανε σε ολόκληρη τη Θεσπρωτία αλλα περιπου στο 55 τα 100 του νομού.
Αλα να σου πω αυτο θα ητν δυσκολο γιατι δεν υπάρχει συνεχεια αμεση μεταξυ βορειας Τσαμουριας -Κονισπολη και Πάνω του Δελβινου περιοχές΄.Γεωγραφικά εννοώ
“Για τη Χειμάρα λες οτι δεν λέγεται Χειμάρα αλλα Χιμάρα.Γιατί;;”
Γιατί κατά πάσα πιθανότητα το όνομα “Χιμάρα’ προέρχεται από το αρχαίο φρούριο “Χίμαιρα” που υπήρχε εκεί και όχι από το “χείμαρρος” που είναι μεταγενέστερη ετυμολογία.
”Εγώ τις έβριζα (και δεν το μετανιώνω)”
Δικο σου θεμα ,
δεν συμφωνω.
“Απο τη στιγμη που αρχισανε το γκρεμισμα σπιτιων, εκκλησιων”
Δεν ε΄χει το δικαίωμα μία χώρα να κάνει απαλλοτριώσεις; Αρκεί να γίνουν με σωστό τρόπο φυσικά.
“Δευτερον οι Αλβανοτσάμηδες δεν κατοκουανε σε ολόκληρη τη Θεσπρωτία αλλα περιπου στο 55 τα 100 του νομού.”
Σωστό.
“δεν υπάρχει συνεχεια αμεση μεταξυ βορειας Τσαμουριας -Κονισπολη και Πάνω του Δελβινου περιοχές΄.Γεωγραφικά εννοώ”
Λάθος. Η Τσαμουριά είναι νότια του Δελβίνου, όχι πάνω από αυτό.
Σωστά αλλα σου ξαναλεω οτι οι Χειμαραιοι οι ιδοι το γράφανε και ετσι ηδη πριν 500 χρόνια οποτε και τα δυο σωστά ειναι .
”Λάθος. Η Τσαμουριά είναι νότια του Δελβίνου, όχι πάνω από αυτό.”’
Ναι βρε παιδι, λέω οτι η Τσαμουρια δεν εχει ΑΜΕΣΗεδαφικη συνεχεια με τη Λαμπερια-πανω του Δελβινου περιοχη
οπως πχ εχουν Τοσκαρια και Γκεκαρια οποτε ευκολα αποτελουν μια χωρα.
προς Ανδρέα
“διότι αν κι εγώ έδειχνα μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, όπως θέλεις εσύ να δείχνει η αστυνομία, σήμερα δεν θα είχες ούτε μία λέξη στο Αντίβαρο.”
Καλώς. Πάντως αυτό που λέω για τον Κατσίφα, δεν έχει να κάνει με ανθελληνισμό. Θα έλεγα ΑΚΡΟΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ και αν ο Κατσίφας ήταν Αλβανός, και αν ήταν Γάλλος, και αν ήταν Ιταλός κ.α. Δεν έχει να κάνει με την καταγωγή του Κατσίφα.
”’Δεν ε΄χει το δικαίωμα μία χώρα να κάνει απαλλοτριώσεις;””
Εκκλησιες και Τζαμια σιγουρα οχι ουτε σπιτια χωρις το απαραιτητο νομικο πλαισιο.
“Ναι βρε παιδι, λέω οτι η Τσαμουρια δεν εχει ΑΜΕΣΗεδαφικη συνεχεια με τη Λαμπερια-πανω του Δελβινου περιοχη
οπως πχ εχουν Τοσκαρια και Γκεκαρια οποτε ευκολα αποτελουν μια χωρα.”
Δεν αναφέρθηκα στην Τοσκαρία και την Γκεκαρία. Εξάλλου οι δύο περιοχές που ανέφερα, Δρόπολη και Βούρκος, βρίσκονται ακριβώς στα σύνορα. Εντάξει, δεν θα ανταλλα΄σονταν όλες οι μειονοτικές περιοχές. Για τα υπόλοιπα χωριά που θα έμεναν μέσα, θα μπορούσε να γίνει ανταλλαγή πληθυσμών.
Σου λεω αλη
οτι το Μαργαριτι δεν θα μπορουσε να εννωθει με την Αλβανια
Οπως και η Ναρτα με την Ελλαδα με τροπο ΑΜΕΣΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ
”’Στη Λουντζερία δεν υπάρχουν Έλληνες….Όπως καταγράφει και ο Gilles De Rapper στο ‘Better than Muslims, not as good as Greeks.’ (‘The New Albanian Migration’, Sussex Academic Press, pp.173-194, 2005)””’
Εχω διαβάσει την εργασία και να σου πω από αυτη συμπέρανα οτι στο παρελθον υπήρχανε αρκετοί Ελλνες στη περιοχη
και αρκετοι κατοικοι ως σημερα παροτι αυτοπροσδιοριζοντε ως Αλβανοι αναγνωροζουν συγχρονως το ελληνικο παρελθον των προγονων τους και της περιοχης.
Η περιοχη εμενα αυτη μου θυμισε πολυ την ανατολικη Τσαμουρια οπου κατα το ημισυ ηταν αλβανικη και το ημισι ελληνικη αλλα γλωσσικα κυριως ελληνικη.
Ετσι και Λουντζη ηταν γλωσσικα κυριως αλβανικη αλλα κατα το ημισυ αλβανικη το ημιση ελληνικη.
Θα σου παραθεσω και τα αποσπασματα της εργασιας.
Η Νάρτα δεν θα μπορούσε, το καταλαβαίνω. Αλλά το Μαργαρίτι θα μπορούσε http://3.bp.blogspot.com/-8I9KoBHBcKQ/UUYe8CNjsiI/AAAAAAAAAls/j2qrFEARAMQ/s1600/MAP2.jpg
Τέλοσπάντων. Ας αφήσουμε αυτή την κουβέντα. Δεν θέλω να εξάψω τα πάθη κανενός.
Το Μαργαριτι δεν θα μπορουσε να εννωθει με την πανω του Δελβινου αυθεντικη Σκιπερια με ΔΙΚΑΙΟ ΤΡΟΠΟ
Και δεν καταλαβα τι διαφορα ειχε το Κοσσοβο με τη Βορεια Ηπειρο
Αναφερόμενος στη περίοδο της αλβανικής εθνικής αφύπνισης και την συμοπεριφορά των κατοίκων τα χρόνια εκείνα….
…..-Lunxhots were moving between two extreme positions regarding ethnic and national
affiliation. On the one hand, there were those who joined the Albanian national movement,
especially in Istanbul, and made attempts to spread a feeling of Albanian belonging in
Lunxhëri.On the other hand were those who
insisted on the Greekness of the Lunxhots and were opposed to the development of an
Albanian national identity among the Christians. –…..
Δεν είναι καθολου τυχαίες οι φράσεις
”’to spread a feeling of alabnian belonging”’
και η φράση ”insisted on the greekness”’.
Ενα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο..
…..-What is sure is that, in the context of the kurbet, most of them declared
themselves as Greeks: memories of the kurbet show that in Istanbul the Lunxhots were
living together with other Orthodox Christians from Greece and going to the same
churches, and were part of the Greek minority there. In America as well, it seemed easier,
or more meaningful, to declare themselves as Greek rather than as Albanians.-….
Τα χρόνια εκείνα χαρακτηριζαν τον εαυτό τους ως Ελληνα
και στην Πόλη και στην Αμερική όπου μετανέστευαν.
…..-Christodoulos (1820-1898) and Jorgos (1863-1920) Zografos – the latter having been the
head of the Governement of Autonomous Northern Epirus in Gjirokastër during the First
World War – and of Vangelis Zappas (or Vangjel Zhapa, 1800-1865), all of them from
Lunxhëri (Qestorat and Labovë e Zhapës). –….
Εδω αναφέρει τους 2 γνωστότερους ”φιλογκρεκ” Λουντζιώτες
….-These fluid identities were to be crystallised at the time of the creation of the
Albanian state (1913) and during the process of Albanisation that followed. Lunxhëri was
actually included in the definition of Northern Epirus as a land of Hellenism that should
have been given to the Greek state in 1913, and many families left the area, and Albania,
during and after the First World War, to avoid becoming citizens of the new Albanian
state. These people are called in Albanian propaganda filogrek …..
….most of the Greek supporters went away at the end
of the First World War, others in 1944.-….
Ένα σωρό κάτοικοι έφυγαν από τη περιοχή και πήγανε στην Ελλάδα μετά την ένταξη της περιοχής τους στο Αλβανικό κράτος…
Η αλβανική ιστοριογραφία τους αποκαλεί ”φιλογκρεκ”…
……– ‘Lunxhëri is an ancient land’, says a
retired ethnographer now living in Tirana, ‘its inhabitants descend from the Chaones [an
Illyrian tribe], they are pure Albanians (puro shqiptar). This is evidenced by Antigone [an
archaeological site south-west of Saraqinishtë]: Lunxhëri was populated by the inhabitants
of Antigone when the city was burned down,-…..
Επιστήμονες της Σκιπερίας ασχολούντε με την καταγωγή τους προσπαθώντας να αποδείξουν την ΄΄΄καθαρότητα΄΄΄΄ [πουρο σκιπεταρ]
βαφτίζοντας ελαφρά την καρδία τους Χαονες και την Αντιγόνεια ως Ιλλυριούς
προκειμένου να αποδείξουν την ”καθαροτητα” της Λουντζιωτικης φυλής
…..-Due to the departures of the filogrek and to the policy of Albanisation undertaken by
the Albanian state since its creation, –….
Κλασσικα κόλπα των εθνών κρατών της εποχής
–Until 1990, Kristaq (Christodoulos) and his son Jorgo (Iorgos)
Zografi (Zographos) were stigmatised in Albanian historiography as shovinistë and borgjezë
(chauvinist, bourgeois) who had worked to destroy the Albanian ……
the
last people who still hold the family name Zografi in their village of origin, Qestorat, were
persecuted during communism—
Διώξανε οι κυβερνήσεις , όσους είχανε το επώνυμο Ζωγράφος.
-During communism, when Greece was an enemy and the Greeks of Albania
suspected of sympathy with the enemy, the Lunxhots seem to have stressed their
Albanianness in order to keep away from their Greek neighbours of Pogon and Dropull.-
Αυτό το καθεστώς ήταν μεν κομμουνιστικό αλλά και πολύ επηρεασμένο από τον αλβανικό εθνικισμό.
Αφομείωση εθνοτικών ομάδων κλπ κλπ
Οτι κάνανε όλα τα κράτη τα χρόνια εκείνα.
. The same thing happened for the village of
Arshi Llongo, while other Muslims from Kurvelesh settled in the villages of lower Lunxhëri
(Karjan, Shën Todër, Valare) and in Suhë. As a result, it is not exceptional to hear today
from the Lunxhots, such as one of my informants, a retired engineer living in Tirana, that
‘in 1945 a Muslim buffer-zone was created between Dropull and Lunxhëri to stop the
Hellenisation of Lunxhëri. Muslims were thought to be more determined against Greeks.
At that time, the danger of Hellenisation was real in Lunxhëri’.-….
Ο κίνδυνος του ”ελληνισμού στη Λιούντζη ,ήταν ακόμα υπαρκτός ,
οπως λένε οι ντόπιοι κάτοικοι ,
και όλα αυτά παρά την αναχώρηση των φιλογκρεκ ,
και τα 40 χρόνια αλβανικού κράτους στη περιοχή ,
και πολεμήθηκε από το καθεστώς του Χοτζα και μέσω των εποικισμών
και της δημιουργίας νέων χωριών.
-Several families thus acknowledge a Greek origin a
few generations ago….
To claim a Greek origin or Greek familial connections is not a problem anymore…..-
Συνεπώς παρά τη φυγή των ”’φιλογκρεκ”
υπαρχουν ακόμα ανθρωποι-οικογενειες που υποστηρίζουν
”ελληνική καταγωγή”’
-It must be noted that when people leave the question of national identity aside, for
instance to tell their family histories, things become much less clear: shifts from one
national identity to another are not rare, –
Οι πιο πολλοι λοιπόν κάνουν λόγο τόσο για Αλβανούς όσο και για Ελληνες προγόνους.
Αρα Ελληνες υπήρξανε στη περιοχη και μαλιστα αρκετοι και παρολο που πολλοι εκ των φιλογκρεκ αποχωρησανε.
-In my research I have observed how Mixtec ethnicity arises ….–
Εδω αναφερει το προφανες,
οτι αυτή η περιοχή κατοικειται από ανθρωπους που ειχαν προγονους και από τους 2 λαους και για αυτο ειναι mix”’ οπως λεει …..
-Everything is as if ethnicity was built on this
contradiction, of being Albanian and Greek at the same time, or rather of being potential
Greeks that chose to be Albanians-
Αυτή η διατύπωση λέει πολλά για το παρελθόν της περιοχής
καθόλου τυχαία η έκφραση ”’επελεξαν” να ειναι αλβανοι.
“the danger of Hellenisation was real”
Πρόσεξε εδώ τί λέει. Λέει “hellenisation”, όχι “hellenism”. Έχει διαφορά.
“βαφτίζοντας ελαφρά την καρδία τους Χαονες και την Αντιγόνεια ως Ιλλυριούς”
Για τους Χάονες δεν μπορώ να απαντήσω αν ήταν ένα γνήσιο ελληνικό φύλο ή εξελληνισμένοι και εκπολιτισμένοι Ιλλυριοί. Η Αντιγόνη όμως ήταν αρχαία ελληνική πόλη. Την έκτισε ο Ηπειρώτης βασιλιάς Πύρρος.
Σορρυ Αλλα ποια η διαφορά , δεν γνωριζω την ΑΚΡΙΒΗ .
Για τη μετάφραση που λες αναφερομαι.
Ποια ειναι η διαφορά Αλη;;;
Και γιατι υπήρχε τετοιος κινδυνος;;;
Η λειτουργία γινότανε στα αλβανικα΄εκει κατοικουσανε απλα και μονο αλβανοι ορθοδοξοι οποτε γιατι υοπηρχε τετοιος κινδυνος;;;
Ω Αλη, ποια η διαφορά;;;;
ΚΑΜΙΑ σχέση το Κόσοβο με τη “Βόρεια Ήπειρο”.
Ποια η διαφορά και γιατι βαζεις σε εισαγωγικά.
Από τα αρχαία χρόνια ένα σημαντικο μερος της σημαντικης Νοτιας Αλβανιας
ηταν και λεγοτανε Ηπειρος.
”Αιτωλο, ο οποίος να σημειωθεί ότι, όπως άλλωστε είναι γνωστό, προέτρεπε τους γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους ελληνικά, αλλά και να μη μιλούν οι άνθρωποι τα αρβανίτικα ή τα βλάχικα και να μην τα διδάσκουν στα παιδιά τους.”’
Για την ακριβεια να μην μιλουν μεταξυ τους αλβανικα η βλαχικα αλλα να μιλουν [και οχι να διδασκουν ] ρωμεικα οποτε αναφεροτανε σε διγλωσσους πλυθησμους.
“”Αιτωλο, ο οποίος να σημειωθεί ότι, όπως άλλωστε είναι γνωστό, προέτρεπε τους γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους ελληνικά, αλλά και να μη μιλούν οι άνθρωποι τα αρβανίτικα ή τα βλάχικα και να μην τα διδάσκουν στα παιδιά τους.”’
Για την ακριβεια να μην μιλουν μεταξυ τους αλβανικα η βλαχικα αλλα να μιλουν [και οχι να διδασκουν ] ρωμεικα οποτε αναφεροτανε σε διγλωσσους πλυθησμους.”
Χμμμμμμ…..
«Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είναι εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσης τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας. Καλύτερον, αδελφέ μου, να έχης ελληνικόν σχολείον εις την χώραν σου, παρά να έχης βρύσες και ποτάμια· και ωσάν μάθης το παιδί σου γράμματα, τότε λέγεται άνθρωπος. Το σχολείον ανοίγει τας εκκλησίας· το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια» (Διδαχή Ε΄).
Δίδαξε, ζήτησε την κατάργηση της βλαχικής γλώσσας και ίδρυσε Σχολεία στα χωριά Σμίξι, Βδέλλα, Περιβόλι, Ντόβρανη.
Ση Σμίξη στην πλατεία του χωριού, κατά την παράδοση, δίδαξε ο Πατροκοσμάς και μεταξύ των άλλων απαγόρευσε την ομιλία της βλαχικής γλώσσας.
Ιδιαίτερα απασχόλησαν τον Πατροκοσμά τα Βλαχοχώρια του Ασπροποτάμου με την επικρατούσα βλαχική γλώσσα. Λέγεται, ότι για πρώτη φορά πάτησε το πόδι του το Ασπροποταμίτικο χώμα το καλοκαίρι του 1759. Έτσι άρχισε να συσταίνει ελληνικά Σχολεία και να ζητά την εγκατάλειψη της βλαχικής γλώσσας και την ομιλία της ελληνικής. Το έργο του συνεχίστηκε και στις άλλες γνωστές περιοδείες του Πατροκοσμά στα 1765, το Φεβρουάριο του 1777 και το Φεβρουάριο του 1778.
Είναι βέβαιο ότι πήγε στο Ζαγόρι στα 1778 και 1779. Ιδίως στο Ανατολικό Ζαγόρι οι κάτοικοι ήταν βλαχόφωνοι, η ελληνική γλώσσα είχε εντελώς εκτοπισθεί από τη βλαχική. Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες ο Πατροκοσμάς δίδαξε στα χωριά Άνω και Κάτω Σουδενά, στο Πάπιγκο, στη Δοβρά, στην Καλωτά, Μεσοβούνι, Μπάγια, Σκαμνέλι, Μανασή. Ίδρυσε Σχολεία στα χωριά Άνω Σουδενά, Αρτζίστα, Πάπιγκο, όπου έκανε και έρανο για την εξεύρεση πόρων, Μαναδένδρι, Καπέσοβο, Νεγάδες, Βωβούσα, Καλωτά, όπου επέπληξε τους κατοίκους που προτιμούσαν το γεφύρι από το Σχολείο.
Στη Λεσινίτσα με την εκποίηση των χρυσαφικών και μεταξωτών των γυναικών βρέθηκαν τα μέσα για την ίδρυση Σχολής. Στο Φλαμπουράρι για τη σύσταση του Σχολείου κληροδοτεί εκ του στερήματος αυτού 200 γρόσια. Έμεινε στην οικογένεια Κάλιου στο Σκαμνέλι. Η παρουσία και οι αγώνες του Αγίου Κοσμά στο Ζαγόρι είχαν ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι να εγκαταλείψουν τη βλαχική γλώσσα και να μιλούν μόνο την ελληνική.
Κήρυξε στο Μέτσοβο έξω από το Ναό της Αγίας Παρασκευής, σύστησε και έκτισαν πολυάριθμα εξωκκλήσια, έκανε έρανο, “κατήργησε” τη βλαχική γλώσσα. Στη Μηλιά ο Άγιος επέβαλε την ομιλία της ελληνικής γλώσσας, γιατί οι κάτοικοι, όπως και στα άλλα χωριά του Μετσόβου, μιλούσαν βλάχικα.
Στη Σαμαρίνα κήρυξε το 1778, έκανε έρανο για το Σχολείο, συμβούλευσε τους κατοίκους να μη μιλούν την αλβανική γλώσσα. Το πέρασμά του χαράχτηκε σε βράχο για να θυμίζει το πέρασμα του από εκεί.
Κι όπως γράφει ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης:
«Τόσον ηγάπα την Ελλάδα ο μακάριος, ώστε ηυφραίνετο ν’ ακούη παντού την Ελληνικήν γλώσσαν. Ιδιαιτέρας προσπαθείας κατέβαλεν εις τα βλαχοχώρια της Πίνδου δια να μάθουν την Ελληνικήν γλώσσαν οι κάτοικοι. Εις δε τα χωρία εκείνα των Ορθοδόξων της Αλβανίας, εις τα οποία είχεν επικρατήσει η Αλβανική γλώσσα, και μαζί με την διάδοσιν της γλώσσης υπήρχεν και ο κίνδυνος του εξισλαμισμού, ο Άγιος ήταν αυστηρότατος. Κάποτε ηκούσθη να λέγη: «Όποιος χριστιανός, άνδρας ή γυναίκα, υπόσχεται μέσα εις το σπίτι του να μη κουβεντιάζη αρβανίτικα, ας σηκωθή επάνω να μου είπη και να πάρω όλα τα αμαρτήματα εις τον λαιμό μου από τον καιρό όπου εγεννήθηκε έως τώρα και να βάλω όλους τους χριστιανούς να τον συγχωρήσουν και να λάβη μίαν συγχώρησιν όπου να έδιδε χιλιάδες πουγγιά δεν θα την εματάβρισκε.» (Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου: «Κοσμάς ο Αιτωλός», Αθήναι 1981, σελ. 24.)
Μου θυμίζει τον Δανιήλ Μοσχοπολίτη. Ο Δανιήλ Μοσχοπολίτης (1754-1825), υπήρξε γνωστός Βλάχος λόγιος από την Μοσχόπολη, μαθητής του Θεόδωρου Καβαλιώτη, καθηγητή και διευθυντή της Νέας Ακαδημίας Μοσχοπόλεως. Ο Δανιήλ υπήρξε ιδιαίτερα γνωστός ως λόγιος και καθηγητής της Νέας Ακαδημίας, του περίφημου εκπαιδευτικού ιδρύματος που λειτουργούσε στην Μοσχόπολη τον 18ο αιώνα. Ήταν επίσης ο πρώτος που συνέγραψε τετράγλωσσο λεξικό (ελληνικό, βουλγαρικό, βλάχικο και αλβανικό) το 1794. Το έργο αυτό αποσκοπούσε στον εξελληνισμό των μη ελληνόφωνων πληθυσμών των Βαλκανίων, όπως παραδέχεται και ο ίδιος. Στο προοίμιο του έργου χαρακτηριστικά καλεί όλους να μάθουν ρωμαϊκά/ρωμαίικα (ελληνικά) και να γίνουν Ρωμαίοι (Έλληνες):
«Aλβανοί, Βλάχοι, Βούλγαροι, αλλόγλωσσοι χαρήτε
κι’ ετοιμασθήτε όλοι σας Ρωμαίοι να γενήτε,
βαρβαρικήν αφήνοντας γλώσσαν, φωνήν και ήθη…
Δεν είναι πλέον δύσκολο να μάθετε Ρωμαϊκά
και να μην βαρβαρίζετε με λέξεις πέντε δέκα…
Ξυπνήσατε από τον βαθύν ύπνον της αμαθείας,
Ρωμαϊκή γλώσσα μάθετε, μητέρα της Σοφίας…» (Αντώνης Κουτσουρής, «Η θέση της ελληνικής γλώσσας στη νοτιοανατολική Ευρώπη μετά το 1990 και η ελληνική πολιτική γλωσσικής διάχυσης», 2009)
”’Δίδαξε, ζήτησε την κατάργηση της βλαχικής γλώσσας και ίδρυσε Σχολεία στα χωριά Σμίξι, Βδέλλα, Περιβόλι, Ντόβρανη”’
Γιατι ηταν διγλωσσα χωριά ,αλλιως θα τους ζητιουσε να μεινουν μουγκοι.
”’Εις δε τα χωρία εκείνα των Ορθοδόξων της Αλβανίας, εις τα οποία είχεν επικρατήσει η Αλβανική γλώσσα, και μαζί με την διάδοσιν της γλώσσης …….”
Διγλωσσοι που λέγαμε , οπως στην ανατολικη Τσαμουρια και λιγότερο τη βόρεια , ετσι μμαι εκει που αναφερεσαι.
”’του Αγίου Κοσμά στο Ζαγόρι είχαν ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι να εγκαταλείψουν τη βλαχική γλώσσα και να μιλούν μόνο την ελληνική.΄΄΄
Τωρα μιλάς σωστά αφου ητα διγλωσσοι .
””Αυτό που δεν συμφωνώ είναι η θέση ότι οι Τσάμηδες ήταν Έλληνες χριστιανοί που έγιναν μουσουλμάνοι και εξαλβανίστηκαν. Επιμειξίες όμως σίγουρα έγιναν.”
Συμφωνω 100 τα 100….
Τελικα οι μουσουλμανοι ήταν Αλβανοελληνοτουρκοι
και οι χριστιανοι Ελληνοαλβανοι
«…Οι χριστιανοί ορθόδοξοι στον αλβανικό νότο, οι οποίοι, μέσω της ελληνικής εκπαίδευσης και της επιρροής της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είχαν αποκτήσει μία ελληνική συνείδηση και πολλοί από αυτούς έγιναν πρωτοπόροι στην ενδυνάμωση της ελληνικής κουλτούρας και επίσης ωφέλησαν το ελληνικό κράτος με διάφορους τρόπους. Η επιρροή του ελληνισμού στον Αλβανό Ορθόδοξο ήταν τέτοια που, όταν αναπτύχθηκε η αλβανική εθνική ιδέα, στις τρεις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, ήταν πάρα πολύ μπερδεμένοι όσον αφορά την εθνική τους ταυτότητα. Συνεπώς παρατηρούμε το φαινόμαινο ότι πρωταγωνιστές των δύο εθνικών κινημάτων να έρχονται από το ίδιο χωριό. Για παράδειγμα, το χωριό Qestorat στο Αργυρόκαστρο ήταν ο τόπος γέννησης του γνωστού ευεργέτη Χριστάκη Ζωγράφου (Kristaq Zografi) (1820-1896) και του γιου του Γεωργίου, Υπουργού των Εξωτερικών της Ελλάδας, ηγετικής προσωπικότητας του ελληνικού εθνικού κινήματος και πρώτου γενικού κυβερνήτη της Ηπείρου μετά την απελευθέρωση της το 1913. Το ίδιο χωριό ήταν επίσης τόπος της ηγετικής προσωπικότητας του αλβανικού εθνικού κινήματος Παντελί Σοτίρι (Pandeli Sotiri), που ήταν μαθητής του δασκάλου ελληνικών Κότο Χότζι (Koto Hoxhi). Ο Hoxhi συνήθιζε να διδάσκει την αλβανική γλώσσα μυστικά στους μαθητές του, αυτός είναι ο λόγος που συγκρούστηκε με το ελληνικό προξενείο στα Γιάννενα, όπου στην πραγματικότητα είχε κάνει ένα ατυχές αίτημα για την ίδρυση ενός αλβανικού σχολείου. Στην πραγματικότητα αφορίστηκε από τον Επίσκοπο του Αργυροκάστρου. Ακόμα, εκτός από τον Sotiri, το σχολείο του Qestorat παρήγαγε ακόμα έναν σημαντικό αντιπρόσωπο του αλβανικού εθνικού κινήματος, τον Πέτρο Νίνι Λουαράσι (Petro Nini Luarasi)…Πιστεύω ότι θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί, τηρουμένων των αναλογιών, πώς αυτοί οι νεαροί Αλβανοί θα μπορούσαν να είναι τον 19ο αιώνα στα χωριά τους, σπουδάζοντας στα ελληνικά σχολεία αρχικά στα ίδια τους τα χωριά και αργότερα στη Ζοσιμαία Σχολή στα Γιάννενα, και να επηρεάζονται έτσι απ’ την ελληνική κουλτούρα, ένα γεγονός που, σε συνδιασμό με τη χριστιανική ορθόδοξη πολιτισμική παράδοση με την οποία μεγάλωσαν στο σπίτι, τους οδήγησε στον εξελληνισμό…» (Vassilis Nitsiakos, On the Border: Transborder Mobility, Ethnic Groups and Boundaries on the Albanian-Greek frontier, LIT Verlag Münster, Berlin 2010, p. 153-154)
Ας δούμε τώρα ένα παράδειγμα από τη Λουντζερία.
«Είναι επίσης πολύ καλά γνωστό, σ’ αυτό το μέρος των Βαλκανίων, και πίσω στους οθωμανικούς χρόνους, τα εθνόνυμα ‘Έλληνας’ και ‘Χριστιανός Ορθόδοξος’ ήταν κατά πολύ συνώνυμα, έτσι ώστε ήταν δύσκολο να είσαι χριστιανός και να λες ότι δεν είσαι Έλληνας. Η Λουντζερία (Lunxhëri) αυτής της ασάφειας ή αντίθεσης. Με το ξεκίνημα του 19ου αιώνα και αργότερα, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Αυστριακοί περιηγητές που επισκέφτηκαν τη Λουντζερία, οι περισσότεροι ερχόμενοι μέσω των Ιωαννίνων, περιέγραψαν τους Λουντζεριότες ως ορθόδοξους χριστιανούς που μιλούσαν αλβανικά, και είχαν την αίσθηση ότι, ξεκινώντας από το Δελβινάκι, έμπαιναν σε μία άλλη χώρα, παρόλο που τα πολιτικά σύνορα δεν υπήρχαν τότε. Δεν μιλούσαν ελληνικά, όπως μιλούσαν πιο νότια, υπήρχε μία αλλαγή στον τρόπο ζωής και στα έθιμα των χωριατών… Τα ελληνικά, παρόλα αυτά, χρησιμοποιούνταν στις εκκλησιαστικές ακολουθίες σε όλη τη Λουντζερία, και οι ηλικιωμένες γυναίκες από το χωριό Këllëz έλεγαν ότι ‘εμείς οι γυναίκες δεν καταλαβαίναμε τι έλεγε ο παπάς’. Επίσης, λέγεται ότι οι νεαροί άντρες που άφηναν τη Λουντζερία στον δρόμο του κουρμπέτ (ξενιτιάς) για την Κωνσταντινούπολη, μιλούσαν μόνο αλβανικά και μάθαιναν τα ελληνικά και τα τούρκικα στην Κωνσταντινούπολη.» (Gilles De Rapper, Better than Muslims, not as good as Greeks: Emigration as experienced and imagined by the Albanian Christians of Lunxhëri, Sussex Academic Press, 2005, p.10-11)
Several families thus acknowledge a Greek origin a
few generations ago….
To claim a Greek origin or Greek familial connections is not a problem anymore…..-
Συνεπώς παρά τη φυγή των ”’φιλογκρεκ”
υπαρχουν ακόμα ανθρωποι-οικογενειες που υποστηρίζουν
”ελληνική καταγωγή”’
-It must be noted that when people leave the question of national identity aside, for
instance to tell their family histories, things become much less clear: shifts from one
national identity to another are not rare, –
Οι πιο πολλοι λοιπόν κάνουν λόγο τόσο για Αλβανούς όσο και για Ελληνες προγόνους
-In my research I have observed how Mixtec ethnicity arises ….–
Εδω αναφερει το προφανες οτι αυτή η περιοχή κατοικειται από ανθπρωπους που ειχαν προγονους και από τους 2 λαους και για αυτο ειναι mix”’ οπως λεει …..
-Everything is as if ethnicity was built on this
contradiction, of being Albanian and Greek at the same time, or rather of being potential
Greeks that chose to be Albanians-
Αυτή η διατύπωση λέει πολλά για το παρελθόν της περιοχής
καθόλου τυχαία η έκφραση ”’επελεξαν”’ να ειναι αλβανοι.
Σε οτι αφορά τον Αραβαντινό
αναφέρει οτι στα χωριά αυτά ομιλειται η ελληνική και η αλβανική
σε αντιθεση με βορειότερα χωρια -Τεπελενι [Λιαπηδες] , Κλεισουρα [ Τοσκηδες]
και δυτικότερα – Κουρβελεσι [Λιαμπηδες]
για τα οποια αναφερει οτι μιλιότανε μόνο η αλβανική.
Oπως ειπε πολύ ορθα ο Γκοντοβος ο καθηγητης για την εθνικοτητα των μουσουλμανων Τσάμηδων
”Αλβανοι……αυτοπροσδιοριζοντε ως Αλβανοι”
Δεν
αρνούμεθα ότι υπάρχουσιν εν Ελλάδι ευάριθμοι συνοικισμοί οίτινες προς τη
ελληνική γλώσση χρώνται κατ’ οίκον και μόνον κατ’ οίκον τη αλβανική γλώσση,
αποτέλεσμα της εν τη αρχική αυτών πατρίδι αλβανικής επιρροής και οίτινες,
χάριν ακριβώς της διατηρήσεως του εθνισμού αυτών, μετηνάστευσαν κατά
διαφόρους εποχάς εις την Αττικήν, την Βοιωτίαν, την Αργολίδα και αλλαχού
του ελληνικού Βασιλείου, αλλ’ οι συνοικισμοί ούτοι ουδέποτε έσχον αλβανικήν
συνείδησιν, τουναντίον μάλιστα είναι ελληνικώτατοι τα τε ήθη και έθιμα και την
θρησκείαν. αλλά και αν υποτεθή ακόμη, ότι οι συνοικισμοί ούτοι είναι αλβανικοί,
πάλιν ουδεμίαν επιρροήν δύνανται να έχωσιν επί του όλου πληθυσμού του
ελληνικού Βασιλείου, το μεν διότι κατοικούσι μεμονωμένως, ένεκα του οποίου
και διατηρούσι την αλβανικήν γλώσσαν, το δε διότι το όλον του πληθυσμού
αυτών ανέρχεται εις μόνον 133.148 ψυχάς, κατά την επίσημον του κράτουςστατιστικήν της 5 – 6 Οκτωβρίου 1896.
Η κατάσταση των χριστιανών κατοίκων των περιοχών Παραμυθίας,
Μαργαριτίου, Φιλιατών και Δελβίνου ήταν τραγική ώστε να θεωρείται μάλιστα
πολλές φορές ως πρωτόγονη, παρακμιακή, ασσύληπτης φτώχειας και κακομοιριάς.
Κύρια γενεσιουργός αιτία αυτής της σκληρής κατάστασης ήταν η κυριαρχία του
λεγόμενου «φεουδαρχικού εμπορίου»16. Η γη ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της, όπως
προαναφέρθηκε, ιδιοκτησία των Οθωμανών μπέηδων και αγάδων, εκτός ενός μέρους
της που ανήκε στο οθωμανικό δημόσιο17
Ο Σπύρος Μουσελίμης αναφέρει ότι στην Παραμυθιά
είχαν εγκατασταθεί μόνο δύο τουρκικές οικογένειες· αυτή των Μπολατάτων και αυτή
των Μανωλοπουλαίων. Η οικογένεια Μπολατάτων εγκαταστάθηκε αρχικά στη θέση
«Λειβαδάκια» του χωρίου Σαλονίκη και έτσι αυτό έλαβε την ονομασία «Μπολάτι» ή
στο χωριό Τουρκογιαννίτσα και στη συνέχεια μετώκησε στην Παραμυθιά, μετά την
επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου, το 1611. Η δε οικογένεια Μανωλοπουλαίων
αναφέρεται από τον ίδιο ιστορικό ως καταγόμενη από το Λάλα της Πελοποννήσου60
.
Ο Παραμυθιώτης λαογράφος Μάνθος Στατηράς, με τη σειρά του αναφέρει ότι
όλοι οι μουσουλμάνοι της Παραμυθιάς ήταν αρνησίθρησκοι, οι οποίοι
εξισλαμίσθηκαν με τη βία από έναν Αγά από το χωριό Κούτσι. Ο ίδιος υποστηρίζει
ότι γνήσιες μουσουλμανικές οικογένειες ήταν μόνο δύο, του Μουσά Σιάνη και του
Οσμάν Βεΐτζη, του οποίου η οικογένεια χάθηκε πρόωρα61
.
Η παραπάνω εκδοχή, ότι όλοι οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Παραμυθιάς ή
σχεδόν όλοι, προέρχονταν από εξισλαμισθέντες χριστιανούς βρίσκει σύμφωνο και τον
συγγραφέα της εκκλησιαστικής ιστορίας της περιοχής Φώτιο Οικονόμου62
.
Επίσης, ο Ουίλλλιαμ Ήτον γράφει σχετικά: «Πώς αυτοί οι κάτοικοι έγιναν
μωαμεθανοί, είναι κάτι που και οι ίδιοι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν. Μερικοί
υποστηρίζουν πώς έκαναν ειρήνη μαζί τους και έτσι διατήρησαν την ανεξαρτησία
τους, με τον όρο να ασπασθούν το Μωαμεθανισμό
“Ο Σπύρος Μουσελίμης αναφέρει ότι στην Παραμυθιά
είχαν εγκατασταθεί μόνο δύο τουρκικές οικογένειες· αυτή των Μπολατάτων και αυτή
των Μανωλοπουλαίων. Η οικογένεια Μπολατάτων εγκαταστάθηκε αρχικά στη θέση
«Λειβαδάκια» του χωρίου Σαλονίκη και έτσι αυτό έλαβε την ονομασία «Μπολάτι» ή
στο χωριό Τουρκογιαννίτσα και στη συνέχεια μετώκησε στην Παραμυθιά, μετά την
επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου, το 1611. Η δε οικογένεια Μανωλοπουλαίων
αναφέρεται από τον ίδιο ιστορικό ως καταγόμενη από το Λάλα της Πελοποννήσου60”
Οι Μπολλάτι ήταν Αλβανοί, δεν ήταν Τούρκοι. Οι Μανωλοπουλαίοι προφανώς ήταν εξισλαμισμένοι Έλληνες από το χωριό Λάλα της Πελοποννήσου. Οι κα΄τοικοι του ήταν κυρίως Αλβανοί, αλλά προφανώς και Έλληνες και Τούρκοι. Πολλοί δεν κάτοικοι του Λάλα εηκαταστάθηκαν στην Πάργα μετά το πάρσιμο της από τον Αλή Πασά.
“και του
Οσμάν Βεΐτζη, του οποίου η οικογένεια χάθηκε πρόωρα”
Γι’ αυτόν έχω ακούσει ότι ήρθε από τη Μικρά Ασία και ότι ήταν μελαμψός.
“Η παραπάνω εκδοχή, ότι όλοι οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Παραμυθιάς ή
σχεδόν όλοι, προέρχονταν από εξισλαμισθέντες χριστιανούς βρίσκει σύμφωνο και τον
συγγραφέα της εκκλησιαστικής ιστορίας της περιοχής Φώτιο Οικονόμου62
Επίσης, ο Ουίλλλιαμ Ήτον γράφει σχετικά: «Πώς αυτοί οι κάτοικοι έγιναν
μωαμεθανοί, είναι κάτι που και οι ίδιοι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν. Μερικοί
υποστηρίζουν πώς έκαναν ειρήνη μαζί τους και έτσι διατήρησαν την ανεξαρτησία
τους, με τον όρο να ασπασθούν το Μωαμεθανισμό”
Πολλοί από αυτούς, ναι. Αλλά να πούμε ότι όλοι τους ήταν Έλληνες χριστιανοί, δεν το βρίσκω σωστό. Η Παραμυθία (στον νομό Θεσπρωτίας) αναφερόταν ως ‘Αϊντονάτ’ στα οθωμανικά αρχεία (Defter-i mufassal-i liva-i Delvine, nr. 273. 48), ενώ ήδη από τον 16ο αιώνα οι κάτοικοι της είχαν κυρίως αλβανικά ονόματα. Το 1583 μ.Χ. είχε 600 σπίτια και περίπου 4.320 κατοίκους. (Ferit Duka, Fasada bregdetare e Shqipërisë osmane, Studime historike, 2004 (3-4), Tiranë, 2004) Σύμφωνα με τον Γερμανό γεωγράφο Heinrich Kiepert (1818-1899), ο οποίος επισκέφτηκε αρκετές φορές την Οθωμανική Αυτοκρατορία ανάμεσα στα 1840-1890, και με τη βοήθεια των πληροφοριών που πήρε από τον Έλληνα ιστορικό Αραβαντινό, στα τέλη του 18ου αιώνα οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής ήταν αλβανόφωνοι. (H. Kiepert, Ethnographische Karte von Epirus, vorzüglich nach den Angaben von Aravandinos, D. Reimer (Berlin)/ Bibliothèque nationale de France) Την περίοδο 1830-1867 από τις 278 οικογένειες της Παραμυθιάς, οι 180 ήταν αλβανικές.
Συμφωνώ στα όσα περί Αρβανιτών λες στο παραπάνω σχόλιο σου, εκτός από τον αριθμό 133.148. Θεωρώ ότι στην πραγματικότητα οι Αρβανίτες ήταν πολύ περισσότεροι, αλλά πολλοί είχαν εγκαταλείψει την αρβανίτικη γλώσσα, πολλοί είχαν μεταναστεύσει αλλού κ.α.
Αλη για να συμπληρώσω ….
Aλλωτε πανω κατω στους ιδιους αριθμους καταληγουν κι αλλοι μελετητες.
Πχ
Ο Μπίρης ασχολείται και με τον γεωγράφο Alfred Philippson ο οποίος περιηγήθηκε στην Πελοπόννησο το 1889 γράφοντας το «Zur Ethnographie des Peloponnes ,Pettersmans Mitteilungen»,1890. Αυτός ο συγγραφέας αναφέρει ότι κατάφερε…να υπολογίσει τους Αρβανίτες της Πελοποννήσου και των νησιών της Ερμιονίδος με τον αριθμό των 90.253 Αρβανιτών σε συνολικό πληθυσμό της ίδιας περιοχής 730.000 κατοίκων ήτοι 12% επί του συνολικού πληθυσμού και 9.5% όσον αφορά την Πελοπόννησο. Επίσης υπολογίζει τους Αρβανίτες όλων των περιοχών της Ελλάδας της εποχής του σε 224.000 όταν ο πληθυσμός της Ελλάδας την ίδια χρονιά σύμφωνα με την απογραφή ήταν 2.187.208, που σημαίνει 10% Αρβανιτών επί του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού(της ελεύθερης Ελλάδας)
Δεν αμφισβητώ τις πηγές αυτές. Αλλά θεωρώ ότι υπήρχαν πολύ περισσότεροι Αρβανίτες που άφησαν την αρβανίτικη γλώσσα και έγιναν μονόγλωσσοι.
Αλη εγω καταληξει στο οτι πιο ευκολα διαδιδοτανε η αρβανιτικη παρα το αναποδο,
αλλα και ετσι να μην ειναι επειδη μεγαλωσα σσ αρβανιτοχωρι
η καταγωγη μενει ακομα και αν χαθει η γλωσσα.
Οποτε τα νουμερα δεν νομιζω να ειναι λαθος.
Αλή μεχρι το 1990 τα ρβανιτικα μιλιοτανε απο τους γηραιοτερους σχεδον οσο τα ρωμεικα
Ο Κατσίφας δεν ήταν ακραίος, έ; Τότε γιατί στο facebook του έγραφε: «ΒΟΥΛΙΑΡΑΤΕΣ!!! Ελάτε να την κατεβάσετε (σ.σ. την ελληνική σημαία)… Θα σας Νεκροφιλησουν οι πουτανες Σας (sic)».
Γιατί στο facebook είχε αναρτήσει αυτό;
http://www.eksegersi.gr/media/articles/31725/original_img_31725.jpg?1541327933
https://4.bp.blogspot.com/-yswY5XmgS3k/W9blVwNbp8I/AAAAAAABloM/t-UyX_ca8TUyXu-E9Ek4Lx2tCFwMJPsfQCLcBGAs/s1600/image003.jpg
Γιατί στο facebook έγραφε για τη «σκληροπυρηνική νεολαία της Βορείου Ηπείρου» και την καλούσε να ακολουθήσει το παράδειγμά της ΜΑΒΗ (δηλαδή να κάνει δολοφονικές επιθέσεις κατά Αλβανών);
Διαβάστε αυτό:
https://www.documentonews.gr/article/o-thanatos-toy-katsifa-to-mabh-h-xrysh-aygh-kai-to-kako-synapanthma
Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας έχει περιπέσει σε αχρησία και έχει ακυρωθεί από άλλες συνθήκες.
Με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας της 17/12/1913, οι Βόρειες περιοχές της Ηπείρου μετονομάστηκαν «Νότιος Αλβανία», οι δε Έλληνες Ηπειρώτες «Ελληνική Μειονότητα».
Στις 9/11/1921, η Πρεσβευτική Διάσκεψη αποφάσισε την οριστική ενσωμάτωση της Β. Ηπείρου στην Αλβανία. Η απόφαση υπογράφτηκε από τους αντιπροσώπους των κυβερνήσεων Μ. Βρετανίας, Ιταλίας, Γαλλίας και Ιαπωνίας.
Η οριστική επιδίκαση της Β. Ηπείρου στην Αλβανία, επικυρώθηκε στις 27/11/1925 με το Δεύτερο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, που υπογράφτηκε από τους: Στρατηγό Pietro Cazzera (Ιταλός), Συνταγματάρχη I.A. Ordioni (Γάλλος), Αντισυνταγματάρχη F. Giles (Βρετανός) και τον Έλληνα Αντισυνταγματάρχη Χρήστο Αβραμίδη.