Επιστολή στον Άγγελο Συρίγο για τη Συμφωνία των Πρεσπών – απάντηση στο άρθρο του.

Αγαπητέ κ. Συρίγο,

Διάβασα το σημερινό σας άρθρο (28.10.2019) με τίτλο «Συμφωνία των Πρεσπών – Περί προσυμφώνου και άλλων ευσεβών μύθων!»

https://slpress.gr/ethnika/symfonia-ton-prespon-peri-prosymfonoy-kai-allon-eysevon-mython/

Δεν με ενδιαφέρει το όνομα που αποδίδει κανείς στην ΣτΠ. Εστιάζω στα εξής δύο αποσπάσματα του άρθρου σας:

«Η ΠΓΔΜ ολοκλήρωσε –με αρκετά προβλήματα– την εσωτερική διαδικασία»

και

«Εάν, μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, τα Σκόπια παραβιάσουν κατά ουσιώδη τρόπο τη Συμφωνία των Πρεσπών, η Ελλάδα θα έχει δικαίωμα να ζητήσει εξηγήσεις. Εάν δεν ικανοποιηθεί, να ζητήσει τις υπηρεσίες του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και ακολούθως να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο (άρθρο 19 Συμφωνίας Πρεσπών), διακόπτοντας την ένταξη.»

Σας θυμίζω επίσης ότι σε ραδιοφωνική σας συνέντευξη στις 18 Ιουνίου 2018, δηλαδή ακριβώς έναν χρόνο μετά την υπογραφή στις Πρέσπες, είπατε επί λέξη τα εξής στον κ. Χατζηνικολάου

https://www.youtube.com/watch?v=NDVisx9Jiz0#t=5m05s

«Ακόμα και σήμερα αγνοούμε αν οι Σκοπιανοί έχουν αλλάξει το Σύνταγμά τους, και ιδίως το προοίμιο του Συντάγματος. Εάν εμφανιστεί ένα προοίμιο του Συντάγματος που μιλάει διαρκώς για τη Μακεδονία και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας αποκτούμε έρεισμα διότι έχουμε να πούμε και διεθώς ότι τους πιάσαμε με το κατσίκι στην πλάτη. Μπορούμε δηλαδή να ζητήσουμε πράγματα. Αλλά πρέπει νατο παρακολουθούμε στενά».

Πρώτα λοιπόν η απορία μου για το αν όντως «ολοκλήρωσαν» τα Σκόπια την εσωτερική διαδικασία, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα το τροποποιημένο Σύνταγμά τους δεν βρίσκεται σε ισχύ, εκτός από το όνομα του κράτους. Δεχθήκατε ότι το Προοίμιο δεν το γνωρίζουμε ακόμα. Μόνο ποια τμήματα θα τροποποιηθούν γνωρίζουμε και μόνο προς ποια κατεύθυνση, χωρίς να γνωρίζουμε τη συγκεκριμένη διατύπωση. Ορίστε ένα νομικό πάτημα λοιπόν. Μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ θα ισχύσει η ΣτΠ, διότι τότε θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία που η ίδια συμφωνία προβλέπει. Αν λοιπόν υπάρχει κάποιο αντίκρυσμα στον όρο «προσύμφωνο», δεν είναι ότι πρόκειται για κείμενο, επί του οποίου θα ακολουθήσει η τελική συμφωνία αργότερα, αλλά ότι πρόκειται για κείμενο, το οποίο ακόμα δεν βρίσκεται σε πλήρη ισχύ. Μπορεί μέχρι σήμερα, ορισμένες χώρες κλειδιά, μέλη του ΝΑΤΟ, να έχουν εγκρίνει το πρωτόκολλο, όπως πχ η Ελλάδα (πρώτη – πρώτη), η Βουλγαρία, και προσφάτως οι ΗΠΑ. Όμως, η Γαλλία για παράδειγμα, η οποία άσκησε βέτο στην έναρξη ημερομηνίας ένταξης στην ΕΕ των Σκοπίων, δεν το ενέκρινε ακόμα. Συνεπώς, δεν έχει πλήρη εφαρμογή η ΣτΠ.

Δεύτερον, αυτήν την «στενή παρακολούθηση» δεν την είδαμε από την κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν είναι μόνο η ωμή πρόκληση, άσχετη με την ΣτΠ, πχ να επιτραπεί η διπλωματική εκπροσώπηση των Σκοπίων με βουλευτή του Κοινοβουλίου τους στα Κατεχόμενα της Κύπρου τον Ιούλιο για να «γιορτάσει» την εισβολή και κατοχή, είναι κυρίως οι σωρηδόν αναφορές σε σκέτο «Μακεδονία», η δημιουργία νέων συμβόλων με τον Ήλιο της Βεργίνας στο έδαφος της χώρας κλπ. Ας συνοψίσω μόνο με το τελευταίο δείγμα. Στις 23 Οκτωβρίου 2019, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, έκανε δήλωση, την οποία μετέφερε και στο facebook. Με την ευκαιρία νίκης του σέρβικου στρατού εναντίον των Οθωμανών στο Κουμάνοβο στις 23 Οκτωβρίου 1912 (την οποία για έναν περίεργο λόγο, θεωρεί ως μάχη της Μακεδονίας κατά των Οθωμανών – τόσο πελτές είναι και το μυαλό του, και η ιστοριογραφία τους), αναφέρθηκε δύο φορές στον όρο «μακεδονικός» χωρίς κανένα προσδιορισμό. Σκέτο Μακεδονία λοιπόν.

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Kumanovo

https://www.facebook.com/zaevzoran/posts/10157924618642932?hc_location=ufi

Θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω το εξής. Το 2011, η Ελλάδα καταδικάστηκε στην πρώτη από τις δύο αιτιάσεις των Σκοπίων εναντίον της, από το Διεθνές Δικαστήριο. Η καταδίκη ήταν ρητορικής φύσης, δεν υπήρχε «δια ταύτα». Εν τούτοις, παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ, ως περίπου εθνική καταστροφή. Η καταδίκη αφορούσε στο «βέτο» που άσκησε η Ελλάδα το 2008 στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, σχετικά με την είσοδο των Σκοπίων στον οργανισμό. Βεβαίως, η Ελλάδα, όπως καλά γνωρίζετε, δεν άσκησε κανένα απολύτως βέτο. Η απόφαση άρνησης ένταξης των Σκοπίων ήταν ομόφωνη. Την υπέγραψαν δηλαδή όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ. Στο σκεπτικό της απόφασης, δεν γινόταν ουδεμία αναφορά στην Ελλάδα ή στο όνομα της χώρας ή στην διαπραγμάτευση υπό τον ΟΗΕ. Οι λόγοι άρνησης στο κείμενο του ΝΑΤΟ ήταν αποκλειστικά αμυντικής φύσης. Δεν κρίθηκε έτοιμη για να εισαχθεί στο ΝΑΤΟ το 2008 η ΠΓΔΜ.

Και όμως, η Ελλάδα καταδικάστηκε. Θα απορήσει κανείς, για ποιον λόγο. Όπως γνωρίζετε από το σκεπτικό της απόφασης, ο λόγος ήταν ότι η επικοινωνιακή διαχείριση της άρνησης στα Σκόπια από την πλευρά του ΝΑΤΟ, έγινε με τέτοιον τρόπο από τους Έλληνες πολιτικούς και τον τύπο, χωρίς εξαίρεση από κυβέρνηση ή αντιπολίτευση, η οποία παρέπεμπε σε έναν θρίαμβο της ελληνικής διπλωματίας. Ασφαλώς, επρόκειτο για νίκη της ελληνικής διπλωματίας. Όμως νίκη επιρροής σε συμμάχους. Όχι νίκη, όπου καταγράφηκε ως τέτοια με βάση το συγκεκριμένο εμπόδιο. Βέτο δεν ασκήθηκε. Η Ενδιάμεση Συμφωνία μας «απαγόρευε» να ασκήσουμε βέτο, και βέτο δεν ασκήσαμε. Ως γνωστόν, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου της Ελλάδας το 2011, ούτε καλά προετοιμάστηκε για το εν λόγω δικαστήριο, ούτε ενδιαφέρθηκε να ασκήσει τα έννομα μέσα για να ανατρέψει την απόφαση. Έτσι, η καταδίκη παρέμεινε. Δεν γνωρίζουμε, αν θα είχε καλύτερη τύχη μία έφεση.

Η ουσία είναι εδώ όμως: εφόσον το δικαστήριο έκρινε ότι η πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση στο εσωτερικό, εκφράζει την πραγματική βούληση μίας χώρας να τηρήσει μία συμφωνία ή όχι, μήπως η δήλωση Ζάεφ, οι αλλεπάλληλες παραβιάσεις άλλων, η επιμονή του Προέδρου να μην την υπογράψει ούτε μετά την κύρωση, η δεδηλωμένη πρόθεση του επόμενου πρωθυπουργού των Σκοπίων να πολιτευτεί νε κεντρικό σύνθημα ότι «θα ανακτήσει την Μακεδονία» (μόνο το όνομα ή μήπως επιδιώκει να ανακτήσει και τίποτα άλλο;), μήπως όλα αυτά συνιστούν και παραπέμπουν ευθέως σε μία παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία είπαμε ότι ακόμα δεν βρίσκεται σε πλήρη ισχύ, και άρα είναι ΣΗΜΕΡΑ η ώρα να προχωρήσει η κυβέρνηση σε αυτό που εσείς τον Ιούνιο του 2019 είπατε, δηλαδή «τους πιάσαμε με το κατσίκι στην πλάτη. Μπορούμε δηλαδή να ζητήσουμε πράγματα».

Ο ελληνικός λαός δεν δέχθηκε τη Συμφωνία, ούτε και πρόκειται να την δεχθεί ποτέ. Δεν πρόκειται ποτέ να ονομάσει «Μακεδόνες» τους βόρειους γείτονές μας. Κλείνει μάτια και αυτιά σε όσα ΜΜΕ έχουν κολήσει «βορειομακεδονίτιδα». Ούτε πρόκειται ποτέ να δεχθεί την υπόκωφη μετονομασία της Μακεδονίας σε «βόρεια Ελλάδα» και των Μακεδόνων σε «βορειοελλαδίτες». Όπως οι Κρητικοί δεν διανοούνται να ονομάσουν τον εαυτό τους ως «νοτιοελλαδίτες», έτσι και οι Μακεδόνες πρώτον θα συνεχίσουμε να αναφερόμαστε στον εαυτό μας ως Μακεδόνες και δεν πρόκειται ποτέ να ονομάσουμε Σλάβους ως «Μακεδόνες».

Με τιμή,

Ανδρέας Σταλίδης.

Αντίβαρο – http://www.antibaro.gr/article/24867