Δημοσιεύω ένα κείμενο του συναδέλφου Θωμά Γκιάτα, το οποίο αναφέρεται στα σχολικά βιβλία της γλώσσας. Από την στήλη αυτή πολλές φορές έχω στηλιτεύσει τα νεοταξικής υφής εγχειρίδια, που συνιστούν προπαιδεία καταναλωτισμού και αποσαθρώνουν γλώσσα και παράδοση. Προσυπογράφω εκθύμως τις σκέψεις του καλού συναδέλφου μου.
<<Μετά την έκδοση των νέων βιβλίων του Δημοτικού την άνοιξη του 2006, όλα παρουσιάστηκαν ως καλώς έχοντα και συνάδοντα με τους βασικούς πολυδιάστατους και πολυσχιδείς άξονες της παιδείας της «νέας εποχής»: τη διαθεματικότητα, σε συνδυασμό με μια φανταχτερή κοσμοπολίτικη πολυπολιτισμικότητα κενή περιεχομένου, την ανοχή ανάδειξη και δικαιολόγηση του διαφορετικού μέχρι του σημείου να φαντάζουν ως συντηρητισμός τα καθιερωμένα και οι σταθερές. Όλα τα γνωρίσματα των βιβλίων, η δομή, η διαμόρφωση και η θεματική τους καταδεικνύουν και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι προϊόν δόλου και σκοτεινών μεθοδεύσεων για τους εξής λόγους:
Α) Η γλώσσα είναι η πατρίδα μας, είναι ο τόπος μας, είναι όσα μας ορίζουν και στοιχειοθετούν την ύπαρξή μας. Με τα νέα βιβλία επιχειρείται συνειδητή απογλωσσοποίηση της φυσικής γλωσσικής δεξιότητας των μαθητών και χυδαιοποίηση της ελληνικής. Από κυρίαρχο όργανο λόγου με σαφή επήρεια σ’ όλες τις δυτικές γλώσσες, από όργανο κωδικοποίησης των καταβολών και της πείρας ενός λαού και της μετάδοσης τους στις επόμενες γενιές, από όργανο συνεννοήσεως, συν-χωρήσεως, κατανοήσεως των συνανθρώπων και μεθέξεως εις τα επιστητά, έχει μετατραπεί σε χύμα «αγοραίο» λόγο.
Κείμενα με οδηγίες χρήσεως καφετιέρας, με οδηγίες επιβιβάσεως στο μετρό, υπό το πρόσχημα διδασκαλίας της προστακτικής, λες και δεν υπήρχαν διδακτικότερα κείμενα για την εμπέδωση του φαινομένου.
Διαφημίσεις γνωστών εμπορικών ειδών, συνταγές για μακαρόνια με κιμά και κουλουράκια, που ενώ θα μπορούσαν να είναι καταλυτικά και βοηθητικά σαν συμπλήρωμα κειμένων για την ιστορία και τη λαϊκή παράδοση, όντας όμως απομονωμένα θυμίζουν σκέλεθρα και σκιάχτρα της αξιοπρέπειάς μας.
Κείμενα που θα μπορούσαν να παρατεθούν ως βοηθητικά παρα-κείμενα σε ειδικά παραρτήματα, αλλά όχι ως κύρια κείμενα γλωσσικής διδασκαλίας.
Β) Πλήττονται βάναυσα, προκλητικά και απροκάλυπτα η πίστη, η φιλοπατρία και οι παραδοσιακές αξίες, εφόσον απουσιάζουν σχεδόν κείμενα που να τις αναδεικνύουν. Τα υπάρχοντα κείμενα είναι «αναγκαίο κακό», προσχηματικά και παρατίθενται μόνο για να κλείσουν κάποια στόματα.
Απουσιάζουν σχεδόν παντελώς τα δημοτικά μας τραγούδια και λογοτεχνικά κείμενα παλαιών και νέων λογοτεχνών όπως και οι νομπελίστες μας Σεφέρης και Ελύτης.
Απουσιάζουν λογοτεχνικά κείμενα πυρωμένα, εμπνευσμένα, γεμάτα φλόγα, αισθήματα και συναισθήματα, με σκοπό να μην παραδειγματίζονται και να μην συγκινούνται τα παιδιά του Δημοτικού∙ για να μπορέσουν να εγκλιματιστούν καλύτερα και να παραδοθούν βορά της Παγκοσμιοποίησης και της ομογενοποίησης, στις πολυφυλετικές κοινωνίες που κάποιοι εδώ και χρόνια προετοιμάζουν μεθοδικά.
Απουσιάζουν οι μύθοι του Αισώπου, παραμύθια, κείμενα με αποστάγματα πείρας των παλαιοτέρων, κείμενα με ζωντανά διδάγματα, πηγαία κι απέριττα, χωρίς διδακτισμό.
Γ) Κοσμικοποιούνται οι μεγάλες μας γιορτές, Πάσχα και Χριστούγεννα, χάνουν το εσώτερο φιλάνθρωπο νόημά τους και γυμνώνονται από το βάθος των νοημάτων και την ουσία του εορτασμού τους.
Συνδέονται με κοινωνικές εκδηλώσεις, μαγειρέματα, καλοπέραση, χλιδή και καταναλωτισμό, χάνοντας την πνευματική τους διάσταση όσον αφορά τον ανακαινισμό του ανθρώπου. Συγχρωτίζονται με ξένα σύμβολα και συνήθειες που προκαλούν σύγχυση στους νεότερους. Δράκοι συναγελάζονται με τον Χριστό μέχρι του σημείου να μοιάζουν και τα μάτια τους, ενώ ο μουσουλμάνος Νορντίν κάνει τη βόλτα του σ’ έναν ορθόδοξο ναό, εν μέσω «άσχημων γέρων» Αγίων.
Δ) Η μαγεία έχει την τιμητική της. Προβάλλεται συνεχώς με φαινομενικά αθώες φράσεις όπως ο «μαγικός κόσμος των βιβλίων». Στα Μαθηματικά της τρίτης μάγισσα εκτελεί τους πολλαπλασιασμούς επί 10, 100, 1000 κλπ. Επιχειρείται η εξοικείωση των παιδιών με τη μαγεία και η εισβολή της στην καθημερινή ζωή σαν κάτι το φυσικό. Αυτό είναι και το πλέον επικίνδυνο: Τα σχολικά εγχειρίδια να λειτουργούν ως προεισαγωγικά και φροντιστήρια μαγείας, σαν τα βιβλία του Χάρυ Πότερ. Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι τίποτα στη ζωή δε γίνεται με μαγικό τρόπο κι ότι η ενασχόληση με τη μαγεία είναι άκρως επικίνδυνη, όπως διαφαινόταν στο παλιό μάθημα των αναγνωστικών για τον μαθητευόμενο μάγο. Με καρτούν, ξωτικά που μαγειρεύουν παρέα με παιδιά, κόμικς, μάγισσες και σκουπόξυλα, δεν θα γίνει δελεαστικότερη η περιπέτεια της μαθήσεως αλλά μάλλον θα ξεπέσει στα μάτια των παιδιών.
Όλα τα ανωτέρω δεν μπορεί αν είναι τυχαία ή συμπτωματικά κι επομένως φανερώνουν το ρόλο κι αποκαλύπτουν την ευθύνη των μελών του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, των επιτροπών ανάθεσης και συγγραφής, των εκατέρωθεν Υπουργών κι όλων των εμπλεκομένων.
Οι δάσκαλοι έχουν αρχίσει να χάνουν την εκτίμηση προς το έργο που επιτελούν και την πίστη τους ότι είναι ενσαρκωτές και μεταδότες αξιών κι όχι αναμεταδότες στείρων πληροφοριών ή παπαγαλάκια υποκαθιστώντα τους υπολογιστές.
Κάθε μάθημα του δασκάλου είναι μια νίκη.
Τα νέα βιβλία με το πνεύμα τους τη νίκη τη μετέτρεψαν σε ήττα. Οι δάσκαλοι εξέρχονται του μαθήματος προβληματισμένοι και ταπεινωμένοι. Μόνον η απόρριψη των άχρηστων, επικίνδυνων και στρατευμένων κειμένων εκ μέρους των δασκάλων και η αντικατάστασή τους με ζωογόνα κείμενα από την παράδοση, τις περιπέτειες των Ελλήνων, την ιστορία και την ελληνική ζωή, θα αφυπνίσει τις συνειδήσεις των υπολοίπων δασκάλων και μαθητών.
Αυτό το φανερό και παλληκαρίσιο «κρυφό σχολειό» μας χρειάζεται, αντιτάσσοντας αδούλωτο φρόνημα, αδουλωσιά κι ανυποταγή απέναντι στα σκοτεινά σχέδια σκοτεινών και συνωμοτικών εγκεφάλων!
Αντλώντας πνεύμα και δύναμη από τις ιστορικές παρακαταθήκες του κλεφταρματολισμού που διαποτίζει τη διαχρονία της ιστορικής υπάρξεως των Ελλήνων. Δάσκαλοι, έξοδος τώρα από το τέλμα της Παιδείας. Γίνετε συνδημιουργοί του αύριον της Παιδείας κι όχι παθητικοί αποδέκτες της ήττας και του θανάτου που κουβαλούν κάποιοι χωρίς να το ξέρουν.
Αντισταθείτε στα νέα βιβλία και στα παλιά σχέδια!
Αντισταθείτε στα παλιά σχέδια που εμφανίζονται με τη μορφή νέων βιβλίων!>>.
.