Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές
Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
Αγαπητή κα Μέρκελ,
Τη στιγμή που επισκέπτεστε την Ελλάδα και σε μια Αθήνα η οποία δικαιολογημένα συγκλονίζεται από διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σκέφτηκα να απευθυνθώ δημόσια στην εκλεγμένη καγκελάριο του επανενωμένου Γερμανικού κράτους.
Τυγχάνει να ανήκω σε εκείνη την ολιγομελή ομάδα ακαδημαϊκών που επί μακρόν αναλύουν τα ευρωστρατηγικά ζητήματα συμπεριλαμβανομένης της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Συντομογραφικά, θα γίνει αναφορά σε μερικές στρατηγικές πτυχές των συλλογικών στρατηγικών συμφερόντων του εθνοκρατοκεντρικού εγχειρήματος της ΕΕ.
Κυρίως, θα υπογραμμίσω μια αλάνθαστη στρατηγική θέση που αφορά την σημερινή διεθνή συγκυρία και κυρίως το κοχλάζων διεθνές υποσύστημα της περιφέρειάς μας:Με δεδομένες τις σταθεροποιημένες πλέον μεταψυχροπολεμικές τάσεις στο περιφερειακό και παγκόσμιο στρατηγικό πεδίο, εάν η Ελλάδα υποδουλωθεί οικονομικά, εξαθλιωθεί κοινωνικά και ταπεινωθεί από γειτονικά αναθεωρητικά κράτη θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της δημιουργίας νέων αντί-γερμανικών συσπειρώσεων, αντιπαραθέσεων, συγκρούσεων και στρατηγικής υποβάθμισης της Ευρώπης στο σύνολό της.
Η ιστορία είναι ανελέητη και δεν αναγνωρίζει λάθη, παρά μόνο τα καταγράφει περιγράφοντας τα αίτια. Η Ευρώπη έχει μέλλον μόνο αν επιτέλους ανοίξει τα κλειστά στρατηγικά της μάτια και αν αντιληφτεί πως τάχιστα θα πρέπει να καταστήσει την Ελλάδα πανίσχυρη και στρατηγικό της πυλώνα στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο.
Η Ισπανία, η Ιταλία και άλλα καθόλα σεβαστά κράτη-μέλη της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τώρα αντίστοιχα προβλήματα είναι σημαντικά, αλλά στρατηγικά όχι όσο η Ελλάδα.Αυτό ισχύει για λόγους γεωπολιτικούς-γεωοικονομικούς και ενεργειακούς, για λόγους πολιτισμικούς και για λόγους που αφορούν την επερχόμενη αναπόδραστη παρατεταμένη αστάθεια στη Μεσόγειο και στη Μέση και Άπω Ανατολή.
Σε αυτή την κεντρική γεωπολιτική περιοχή οι μόνες ισχυρές και εν δυνάμει σταθερές χώρες είναι το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα. Αν Ελλάδα και Κύπρος πέσουν κατάκοιτες, εξάλλου, και με δεδομένη την κινούμενη άμμο από τον Καύκασο μέχρι το Μαρόκο, η μόνη δυνατότητα να επιβιώσει το Ισραήλ είναι αποκλειστικά με τη δύναμη των όπλων του και υπερατλαντικών ή άλλων εκτός Ευρώπης συμμαχιών, οτιδήποτε και αν σημαίνει αυτό.
Μπροστά σε αυτό το γιγαντιαίο στρατηγικό γεγονός η Ευρώπη κλείνει τα μάτια και μυωπικά και αυτοκαταστροφικά για την ΕΕ με το να πλήττει θανάσιμα τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι σε δεκάδες βιβλία και άρθρα αφιερωμένα στα ευρωστρατηγικά ζητήματα απέφυγα τον συνήθη όρο «Γερμανικό πρόβλημα». Τα σχετικά κεφάλαια τιτλοφορούνται «Γερμανικό ζήτημα» και όχι «Γερμανικό πρόβλημα».
Δεν ισχύει κατ’ ανάγκη, εκτιμώ, η θέση ότι μια ισχυρή Γερμανία σημαίνει αναγκαστικά μια αλυσοδεμένη Ευρώπη. Δύο φορές μετά τον Βίσμαρκ η Γερμανία λειτούργησε ανώριμα προκαλώντας την καταστροφή της ίδιας και της Ευρώπης. Επανενώθηκε υπό όρους πριν δύο δεκαετίες και τα άγρυπνα στρατηγικά μάτια των υπόλοιπων δυνάμεων παρακολουθούν κάθε κίνησή σας. Μην το ξεχνάτε!!
Επειδή το γνωρίζουν και στρατηγικά νήπια δεν χρειάζεται να τονίσω πως οι Γερμανοί για να λειτουργήσουν ορθολογιστικά δεν έχουν παρά να θυμηθούν τη «χρυσή τριακονταετία» της διπλωματίας του Βίσμαρκ.
Κυρίως, να θυμηθούν ότι ένα πράγμα είναι ένα ισχυρό κράτος να ασκεί ηγετικό ρόλο και άλλο να συμπεριφέρεται ηγεμονικά. Δυσδιάκριτα όντως σύνορα πάνω στα οποία σκόνταψαν ουκ ολίγα ισχυρά κράτη. Το αποτέλεσμα ήταν πάντοτε να κτίζουν άσκοπες αντιθέσεις και έχθρες και να επεκτείνονται πέραν των δυνάμεών τους, κατιτί που πλήρωναν ακριβά όταν στο τέλος τα αντί-ηγεμονικά αντανακλαστικά των άλλων κρατών τους εξισορροπούσαν και τους συρρίκνωναν.
Ο Καγκελάριος Βίσμακρ σοφά έλεγε: «Δεν με αφήνουν να κοιμηθώ οι εφιάλτες των αντί-Γερμανικών συσπειρώσεων». Η αλάνθαστη στρατηγική του κρίση τον οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι για να μπορεί η Γερμανία να αποτελεί ενωμένη και ισχυρή δύναμη απαιτείται να είναι διπλωματικά ευέλικτη και στρατηγικά σώφρων.
Την ίδια φράση επανέλαβαν προγενέστεροί σας γερμανοί ηγέτες οι οποίοι μετά το 1989 κατάφεραν να πλοηγήσουν το γερμανικό υπερωκεάνιο διαμέσου των συμπληγάδων που έστησαν η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία. Διόλου τυχαία οι πρώην Γερμανοί καγκελάριοι καθημερινά εκφράζονται πολύ επικριτικά για τους νέο-ηγεμονικούς παιδισμούς της σημερινής Γερμανίας, κυρίως εις βάρος της Ελλάδας. Η μυωπία της σημερινής γερμανικής διπλωματίας απέναντι στην Ελλάδα είναι πρόδρομος μεγάλων δεινών.
Επειδή δεν μεταφράστηκε στα Γερμανικά, μπορώ να αναφερθώ σε ένα σημαντικό για εμένα επιστημονικό μου έργο, το «Διπλωματία και Στρατηγική των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία». Εκεί τεκμηριώθηκε και καταδείχθηκε επιστημονικά ότι τα δύο άλλα μεγάλα Ευρωπαϊκά κράτη κατατρύχονται σήμερα από διλήμματα ασφαλείας. Δεν τα βλέπετε; Δεν τα αισθάνεστε; Δεν κατανοείτε πόσο επικίνδυνα είναι;
Οι στρατηγικές πλάκες κάτω από το τρίγωνο Παρίσι-Λονδίνο-Βερολίνο είναι ετοιμόρροπες και τρίζουν επικίνδυνα μετά τις σπασμωδικές και αδέξιες διπλωματικές και οικονομικές κινήσεις των σημερινών ηγετών των τριών ισχυρών δυνάμεων της ΕΕ.
Παραδόξως εν τούτοις, το στρατηγικό μέλλον της Ευρώπης δεν κρίνεται από τι θα πείτε στη Βόννη ή στο Λονδίνο για τις μεταξύ σας σχέσεις. Κρίνεται από το πώς θα συγκλίνετε όσον αφορά την αναβάθμιση της Ελλάδας και Κύπρου. Μπορείτε να σκεφτείτε και να λειτουργήσετε ορθολογιστικά ή μήπως τα πολλά χρόνια εξάρτησης από τις ΗΠΑ, όπως πολλοί ισχυρίζονται, έχουν πια εκμηδενίσει κάθε άξια λόγου στρατηγική σκέψη στην Ευρώπη;!
Ένα είναι σίγουρο: Η πολιτική της Γερμανίας και των εξαρτημένων απίστευτα κοντόφθαλμων και πολιτικά ανεύθυνων τεχνοκρατών της ΕΕ εις βάρος της Ελλάδας καταμαρτυρεί μια επικίνδυνα ανώριμη στρατηγική συμπεριφορά. Μεγάλες διπλωματικές μορφές της Γερμανίας όπως ο Σμιτ και ο Κολ δυσανασχετούν δημόσια, ακόμα και ο Βίσμαρκ δυσφορεί από τον τάφο του.
Συνοψίζω λοιπόν λέγοντας ότι απαιτείται κατεπειγόντως να εκτιμηθούν σωστά οι στρατηγικές εξελίξεις στη Νότια Ευρώπη και στη Μέση και Άπω Ανατολή. Καλή στρατηγική μπορεί να οικοδομηθεί μόνο αν αυτές οι εκτιμήσεις είναι ορθές και μόνο αν προβληθούν σωστά στο μέλλον. Μόνο θα γίνει πασίδηλη η στρατηγική σημασία της Ελλάδας και της Κύπρου τις επερχόμενες δεκαετίες.
Πρώτον, η Ανατολική Μεσόγειος και η Άπω και η Μέση Ανατολή κάθονται πάνω σε μια απείρως ρευστή ανθρωπολογική-κοινωνική, πολιτική και ενεργειακή κινούμενη άμμο. Είναι απρόβλεπτο και αστάθμητο το πώς και σε ποια έκταση θα ανασυγκροτηθούν κράτη, θα κατατμηθούν κράτη, θα κατακυριευτούν από εξτρεμιστικές θρησκευτικές ή άλλες ομάδες και το πώς ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός –εκ των οποίων ο πιο επικίνδυνος είναι αυτός του Αχμέτ Νταβούτογλου– θα επεκταθούν αποσταθεροποιώντας την περιφέρειά μας και ενδεχομένως την Ευρώπη και την Ευρασία.
Επειδή σίγουρα θα σκεφτείτε ότι είμαι προκατειλημμένος ως Έλληνας, σας παροτρύνω να μην διαβάσετε μόνο το εγχειρίδιο της σημερινής τουρκικής διπλωματίας, το Στρατηγικό βάθος του συνάδελφού μου και νυν τούρκου υπουργού εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά το ακόμη πιο ενδιαφέρον βιβλίο του Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες το οποίο μεταφράστηκε στα ελληνικά πρόσφατα. Μπορείτε να το βρείτε στα αγγλικά και ενδεχομένως και στα γερμανικά.
Εκεί θα ανακαλύψετε τα ακρότατα όρια του επαναστατικού ισλαμικού φονταμενταλισμού αλλά και την αγωνία του για το πόσο ασταθές και τρωτό είναι το νεοτουρκικό κράτος το οποίο λανθασμένα μερικοί δυτικοί αναλυτές θεωρούν ισχυρό και κραταιό.
Δεύτερον, περιττό να τονίσω τον στρατηγικό ρόλο της ενέργειας για την ευημερία και την ισχύ κρατών και συμμαχιών. Περιττό επίσης να τονίσω τις συγκλονιστικές ανακατατάξεις του ενεργειακού χάρτη της περιοχής μας και τη σημασία για την Ευρώπη των γιγαντιαίων αποθεμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Υπογραμμίζω περαιτέρω μόνο το πασίδηλο γεγονός ότι στην περιφέρειά μας τα μόνα σταθερά και πολιτικά-στρατηγικά αξιόπιστα κράτη για τη Δύση και την Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες μπορούν να είναι μόνο το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα.
Μόνο αν αυτά τα τρία κράτη γίνουν πυλώνες σταθερότητας μπορεί η Δύση και κυρίως η Ευρώπη να ελπίζει ότι δεν θα φύγει το ενεργειακό και γεωπολιτικό έδαφος κάτω από τα πόδια της.
Τρίτον, αυτών λεχθέντων, η στρατηγική θέση της Ελλάδας μαζί με αυτήν της Κύπρου είναι οι σημαντικότερες. Πλέον και εν πολλοίς, η ασφάλεια του κατά τα άλλα πανίσχυρου Ισραήλ μακροχρόνια εξαρτάται και από αυτό. Δεν θα υπεισέλθω σε γνωστά ιστορικά γεγονότα που στη μεταψυχροπολεμική εποχή καθίστανται ολοένα και πιο επίκαιρα: Η κοινωνία του σημερινού χώρου της Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν πάντα όχι μόνο το ανάχωμα κατά της επέλασης προς Δυσμάς των Ανατολικών Δεσποτειών αλλά και φορέας ενός μακραίωνου ανθρωποκεντρικού πολιτικού πολιτισμού ο οποίος τελικά τις επηρέαζε (εννοώ τις Ανατολικές δεσποτείες, εκ των οποίων προεξάρχουσα σήμερα είναι η νέο-οθωμανίζουσα Τουρκική «Δημοκρατία»).
Υπογραμμίζω μόνο ότι Ελλάδα εξ αντικειμένου ιστορικά είναι μια υπερδύναμη πολιτικού πολιτισμού και πολιτισμού εν γένει, περιέχει μια συνεκτική ανθρωποκεντρική κοινωνία, είναι υψηλότατης επιστημονικής και παρά τα εφήμερα προβλήματα είναι επίσης εν δυνάμει οικονομικά ισχυρή, διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του πλανήτη και ασφαλώς βρίσκεται στο γεωπολιτικό σταυροδρόμι της ιστορίας.
Διαθέτει επίσης πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις οι οποίες, παρά την κρίση που εσείς μας επιβάλετε με τον αθέμιτο ανταγωνισμό της καταστροφικής ΟΝΕ, μπορούν να αποτελέσουν ψύχραιμη δύναμη σταθερότητας και εγγύησης των οικονομικών και εν γένει στρατηγικών συμφερόντων της Ευρώπης στην περιοχή, όπως εξ αντικειμένου διαμορφώνονται και όπως εξ αντικειμένου θα εξελιχθούν.
Τέταρτον, αντί κοντόφθαλμων προσεγγίσεων που ολοφάνερα αποσκοπούν στο πλιάτσικο του δημόσιου ελληνικού πλούτου το συμφέρον της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ευρώπης είναι να αναγνωρίσει την αλήθεια: Τα προβλήματα της Ελλάδας και της υπόλοιπης νότιας Ευρώπης –μέχρι στιγμής γιατί η Γαλλία έπεται– οφείλονται 100% στις φρικτά λανθασμένες αποφάσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών.
Συναφώς, δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι η ΟΝΕ είχε αρχικά επιβληθεί επί της Γερμανίας, επειδή η Γαλλία νόμιζε ότι με το να ελέγχει νομισματικά τη Γερμανία θα συνέχιζε να ελέγχει το Γερμανικό κατ’ αυτούς «πρόβλημα». Θέλω μόνο να σας υπογραμμίσω ότι το κοντόφθαλμο ή μυωπικό πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας και η εκποίηση των φυσικών της τοπίων θα αποτελέσει μια «μεγάλη τρύπα στο νερό».
Ηγετίσκοι σπιθαμιαίου αναστήματος εδώ στην Ελλάδα τρομοκρατήθηκαν σε τέτοιο βαθμό –από εσάς– που σπεύδουν να εγκληματήσουν κατά της μοναδικής φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας που αποτελεί και οικουμενικό κληροδότημα. Σπεύδουν να ξεπουλήσουν και να παραδώσουν στα νύχια της άκριτης δόμησης νήσους, νησάκια και βραχονησίδες που αποτελούν ιερά μνημεία της ιστορίας, της φύσης και του πολιτισμού.
Μπορείτε κάλλιστα να ζητήσετε να επισκεφτείτε τη νήσο Φλέβα στο κατώφλι μιας υπέρ-κατοικημένης Αττικής όπου διαβιούν πέντε εκατομμύρια αστικά εγκλωβισμένοι κάτοικοι. Εκεί θα δείτε τα φυλάκια που έφτιαξαν οι Ναζί κατά τη διάρκεια της κατοχής.
Θα δείτε όμως και μια χλωρίδα και πανίδα που αποτελεί κληρονομιά της ανθρωπότητας. Θα δείτε χιλιάδες γλάρους, άλλα πουλιά και φώκιες να ντύνουν το τοπίο με την ομορφιά τους.
Αυτά τα ιερά φυσικά και πολιτισμικά τοπία κάποιος εξ αντικειμένου βάρβαρος γερμανός πολιτευτής δήλωσε σαρκαστικά πως πρέπει να πωληθούν και να εκποιηθούν στην ιδιωτεία. Και οι θλιβεροί ηγετίσκοι εδώ σπεύδουν να υπακούσουν καταστρέφοντας τα λίγα φυσικά τοπία που έμειναν στη Μεσόγειο.
Έτσι καταντήσατε την Ελλάδα με τις λανθασμένες αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Η Ελλάδα είναι μόνο η αρχή, όπως ξέρουμε πολλοί έπονται. Κανέναν δεν συμφέρει μια τέτοια Ευρώπη.
Τέλος, αλλά όχι το τελευταίο, έφθασε εκτιμώ η ώρα η Γερμανία να γίνει μια ώριμη και υπεύθυνη δύναμη. Κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής δυστυχώς δεν καταμαρτυρείται. Μπορείτε να αρχίσετε από την Ελλάδα ή Γερμανία θα μείνει για πάντα στρατηγικά ανώριμη. Με όλο τον προσήκοντα σεβασμό σας λέω, αφήστε τις συνήθεις διπλωματικές ασάφειες που υποκρύπτουν κοντόφθαλμη ιδιοτέλεια:
Η εξάντληση, εκποίηση και υποταγή της Ελλάδας που αποτελεί τον στρατηγικό πυλώνα της Ευρώπης θα αποδειχθεί για εσάς η μεγαλύτερη καταστροφή του 21ου αιώνα.Παραμερίστε τους έντρομους, περιδεείς και πολιτικά ναυαγισμένους έλληνες «πολιτικούς ηγέτες» και πέστε στους Έλληνες πως θα εξετάσετε το ενδεχόμενο να διαγράψετε τα καταχρηστικά χρέη, τα βάρη λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού και τα λάθη της ΕΕ. Ότι επίσης αποκηρύσσετε όλες τις ανόητες γερμανικές φωνές.
Ο εξορθολογισμός του Ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας ήταν πάντοτε πόθος της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών αυτής της χώρας. Το φαυλοκρατικό κομματικοπολιτικό σύστημα με το οποίο συνομιλείτε, μεταξύ πολλών άλλων, ευθύνεται για το έλλειμμα προνοητικότητας. Κυρίως, για το γεγονός ότι αντί να εξορθολογήσει το κράτος, την οικονομία και τους θεσμούς έριξε την Ελλάδα στον άνισο ανταγωνισμό της ΟΝΕ. Και εσείς ως Γερμανία και ως ΕΕ το δεχθήκατε διθυραμβικά. Μην ξεχνάτε ότι έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα! Γιατί ξεχνάτε αυτές αντικειμενικές αλήθειες που αποτελούν και τα κύρια αίτια της κρίσης;
Η εξάντληση της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και άλλων κρατών με σπασμωδικές κινήσεις θα αποτελέσει μπούμερανκ. Σκεφτείτε ως κράτος πολιτικά και στρατηγικά σε μακροχρόνια βάση. Ενισχύστε την Ελλάδα και την Κύπρο και κάνετέ το σε ισότιμη βάση. Με το αζημίωτο.
Σχεδιάστε τον στρατηγικό χάρτη του μέλλοντος και σκεφτείτε ότι ναι μεν πρέπει να διατηρηθούν ισόρροπες και συμμαχικές σχέσεις με τις ΗΠΑ αλλά ότι, επίσης, οι σχέσεις της Ευρώπης με τη Ρωσία είναι εξίσου κρίσιμες για τις μελλοντικές ισορροπίες του πλανήτη. Για να συμβεί αυτό βέβαια, απαιτείται να παραμεριστεί η τεχνοκρατία, να θεμελιωθεί η ΕΕ σύμφωνα με την εθνοκρατική της φύση και να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού τις αντί-ηγεμονικές ιδιότητες που απέκτησε μετά το 1966. Η ισοτιμία και η ισότητα μεταξύ των κρατών και η απαλλαγή από υπερεθνικές παρακρούσεις είναι μια ακόμη προϋπόθεση διαφύλαξης των ερεισμάτων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και λήψης ορθολογιστικών αποφάσεων στρατηγικού χαρακτήρα.
Συναφώς με τα πιο πάνω, επίσης, θυμηθείτε ότι κανείς στη Δύση δεν θα σας αφήσει να αναπτύξετε ανεξάρτητες και αυτοτελείς στρατηγικές σχέσεις με τη Ρωσία και σκεφτείτε ότι αυτό μπορείτε να το κάνετε μόνο μέσα από την Ευρώπη. Στρατηγική κίνηση η οποία και πάλι για πολιτισμικούς, θρησκευτικούς και γεωπολιτικούς λόγους που συμπαρασύρουν και τα Βαλκάνια, αν όχι και την Κεντρική Ευρώπη, μπορεί να έχει ένα από τα κύρια στηρίγματά της την Ελλάδα.
Τα παραπάνω και πολλά άλλα που παραλήφθηκαν υποδηλώνουν ότι επιτάσσεται μια άμεση στροφή 180 μοιρών. Δηλαδή, μια άλλη πολιτική και οικονομική στάση απέναντι στην Ελλάδα που ευκολότατα θα ανορθώσει το Ελληνικό κράτος το οποίο σήμερα παραπαίει και θα το καταστήσει αυτό που επιτάσσει η ιστορία και τα στρατηγικά δεδομένα της σημερινής συγκυρίας:Τον στρατηγικό πυλώνα της Ευρώπης και εγγύηση ισορροπίας, σταθερότητας και ειρήνης στην ασταθή περιφέρεια στην οποία ανήκει.
Μια τελευταία λέξη για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Προσωπικά τον γνώρισα στο παρελθόν και εκτιμούσα ότι ήταν ένας καλοπροαίρετος και καλόπιστος ηγέτης. Τώρα οι ευθύνες τον έχουν στριμώξει επικίνδυνα. Πολλές συμπληγάδες: Εντός του κόμματός του, εντός του υπόλοιπου σάπιου και ναυαγισμένου κομματικού συστήματος και εντός του πελατειακού οικονομικού συστήματος ή ό,τι απέμεινε από αυτό. Προσθέτω τις συμπληγάδες των διεθνικών κερδοσκόπων, των διεθνικών απατεώνων και άλλων πολιτικών και οικονομικών θηρίων που διαφεύγουν κρατικούς και διακυβερνητικούς ελέγχους. Χωρίς να γνωρίζω αν ακόμη διακρίνεται από θάρρος, φρόνημα και πολιτικό ορθολογισμό σίγουρα χρειάζεται τη βοήθειά σας, αν υπό το προαναφερθέν πρίσμα σκοπός είναι να καταστεί η Ελλάδα στρατηγικός πυλώνας της Ευρώπης.
Αγαπητή κ Μέρκελ, εάν πεισθείτε από τα στρατηγικά επιχειρήματα που προηγήθηκαν, ο νυν πρωθυπουργός απαιτείται να στηριχθεί όχι με παροτρύνσεις για να πάρει θανατηφόρες αποφάσεις που οδηγούν σε περισσότερη ύφεση αλλά με ενθάρρυνση μιας νέας ρηξικέλευθης πορείας στην οποία θα τυγχάνει της αμέριστης συμπαράστασης της Γερμανίας.
Χωρίς να αποποιούνται οι έλληνες τα θεμιτά χρέη είναι κατεπείγον να παραμεριστούν, αν όχι να διαγραφούν, άμεσα τα άνομα και καταχρηστικά χρέη του Ελληνικού κράτους και αυτά που προέκυψαν από κερδοσκοπία λόγω ελλειμμάτων της ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης. Τότε μόνο θα μπορέσει η Ελλάδα να υιοθετήσει αναπτυξιακές πολιτικές που θα την καταστήσουν τον αναγκαίο και μη εξαιρετέο νότιο στρατηγικό συντελεστή της Ευρώπης.
Αναμφίβολα τέτοιες ρηξικέλευθες στρατηγικές αποφάσεις υπό τις περιστάσεις και με την κεκτημένη ταχύτητα των τριών τελευταίων χρόνων δεν είναι εύκολες. Κάνουν τη διαφορά, όμως, μεταξύ ηγετικών αποφάσεων υψηλού κύρους και υψηλού ορθολογισμού και αποφάσεων που υποβαθμίζουν την Ευρώπη στο πλανητικό στρατηγικό πεδίο.
7.10.2012