Στέλιος Παπαθεμελής
Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
Μας έκαναν το μαύρο πρόβατο της Ευρωένωσης. Δοκίμασαν πάνω μας όλες τις μεθόδους της θεωρίας του σοκ. Κατάφεραν, προςτο παρόντουλάχιστον, να ξεδοντιάσουν τη λαϊκή οργή.
Μια εξαθλιωμένη κοινωνική πλειοψηφία ψάχνεται να βρει τρόπους επιβίωσης. Την έχουν βάλει κάτω και την χτυπούν από παντού.
Η κυβέρνηση δεν κυβερνά. Απλώς εκτελεί πειθήνια τις ανισόρροπες εντολές της κατοχικής τρόικας. Η πεπωρωμένη, αναίσθητη και αμβλύωψ αλλοεθνής τριανδρία, υφίσταται τώρα εξ οικείων τα βέλη:
Άγριος ο Spiegel, την καταγγέλλει ως «πιόνι πολιτικών συμφερόντων». Ο νομπελίστας Στίγκλιτς, επαναλαμβάνει ότι η κακόγουστη συνταγή είναι «λάθος διάγνωση και λάθος θεραπεία». Ενώ ο σύμβουλος της Μέρκελ Μπόφινγκερ, ταυτίζει την ολέθρια πολιτική της με εκείνην του Μπρούνινγκ της μοιραίας Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που εκτίναξε ανεργία-πληθωρισμό, εξαθλίωσε τη γερμανική κοινωνία και έφερε τον Χίτλερ.
Επεβλήθη κάποτε στην «μικράν και έντιμον Ελλάδα», μετά την πτώχευση του 1893 και τον οπερετικό Πόλεμο του 1897, ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος. Αλλά εκείνοι είχαν προφανώς μυαλό και με τα μέτρα τους απεκατέστησαν, σε σύντομο χρόνο, την εμπιστοσύνη των κεφαλαιαγορών και την δανειοληπτική ικανότητα της χώρας επιτυγχάνοντας μείωση του δημοσίου χρέους.
Οι τωρινοί εξουσιαστές είναι και κακοί και ανίκανοι. Παρέλαβαν το χρέος στο 115% του ΑΕΠ και αντί μείωσης, το έφτασαν στο 170%. Στο προσχέδιο προϋπολογισμού του 2013 υπολογίζεται στο 179,3%.
Το διαβόητο PSI λήστεψε τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τις ελληνικές Τράπεζες. Δεν «κούρεψαν» το χρέος. Μας έκοψαν πόδια-χέρια. Ταυτόχρονα έδωσαν χρόνο στις ξένες τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα.
Αν βέβαια κατά τις μαρτυρίες DSK-Ρουμελιώτη και την Citigroup γίνονταν έγκαιρα (Μάιος 2010) η αναδιάρθρωση με ποσοστό μόνο 30% το δημόσιο χρέος μας θα μειώνονταν στο 79%! Έγκλημα χωρίς τιμωρία η τότε αντίθετη απόφαση.
Οι ημέτεροι μιλούν για επιμήκυνση. Αυτή σημαίνει νέο χρέος 20 δισ.€. Άρα αυτοκτονία αν δεν κουρευθούν τα ελληνικά ομόλογα που έχουν οι Τράπεζες της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ.
Επ’ αυτού τηρείται άκρα του τάφου σιωπή.
Η ελληνική κοινωνία έχασε και τα τελευταία ίχνη εμπιστοσύνης της στους ελεγκτικούς και τιμωρητικούς μηχανισμούς. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για διαπλοκή πολιτικών, λόγω της προχειρότητας στοιχειοθέτησής τους και της επιλεκτικής τηλε-διαχείρισής τους, χάνουν σε σοβαρότητα και αφήνουν καχύποπτους έως παροιμιωδώς αδιάφορους τους πολίτες.
Τί εμπιστοσύνη άλλωστε να δείξει ο κόσμος όταν ο κ.Παπακωνσταντίνου και οι συναυτουργοί του «έχασαν», δηλαδή εξαφάνισαν την λίστα των 1991 Ελλήνων καταθετών 1,5 δισ.€ στην Ελβετία ;
Η κοινωνία είναι απορροφημένη από το πρόβλημα της επιβίωσης. Δεν εμπιστεύεται τους θεσμούς. Ζει σε μια διακεκαυμένη ζώνη. Για πότε μπορεί να εκραγεί βίαια, είναι ζήτημα χρόνου. Ο σπινθήρας μπορεί να έρθει απ’ έξω, απ’ τους λιγότερο ταλαιπωρημένους, Ισπανούς, Πορτογάλους, Ιταλούς.
Αν οι κρατούντες θριαμβεύουν στις οριζόντιες περικοπές, έχουν ανάλογο θρίαμβο στις κάθετα εκτινασσόμενες τιμές:
Γάλα, τυρί, αυγά 31,5% ακριβότερα από την Ευρώπη. Ελαιόλαδο ακριβότερο απ’ ό,τι το αγοράζουν οι καταναλωτές χωρών που το προμηθεύονται από μας. Ιστορίες τρέλλας…
Ο κόσμος σε παράκρουση. Η παραγωγική βάση της οικονομίας κατεστράφη. Μισθωτοί-συνταξιούχοι καταδικασμένοι σε οικονομική γενοκτονία.
Μια ανάσα μας χωρίζει πια από το όπλο που μας απέμεινε της παύσης εξωτερικών πληρωμών. Γιατί δεν το κραδαίνουμε προς «φίλους» και αλλοφύλους;