Τα οικονομικά προβλήματα δεν λύνονται με οικονομικά μέτρα. Τα μέτρα από μόνα τους, στην καλύτερη περίπτωση, παρέχουν μόνο εξοικονόμηση κι όχι οικονομία. Η οικονομία χρειάζεται ανάπτυξη και αυτή μπορεί να έρθει μόνο και μόνο από την στρατηγική επένδυση. Δίχως αυτή δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή φάσης και κατά συνέπεια δεν μπορεί να πάρει μπρος η μηχανή της Ελλάδας, για ν’ αλλάξουμε επιτέλους πορεία στον τομέα τον οικονομικό. Το κυρίαρχο στοιχείο με τους υδρογονάνθρακες, σε σχέση με άλλον τομέα είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη οικονομικής επένδυσης από την πατρίδα μας. Λόγω των συμβάσεων που γίνονται στο παγκόσμιο επίπεδο, είναι οι εταιρείες που πρέπει να επενδύσουν. Το κράτος απλώς εξασφαλίζει την αδειοδότηση, διότι έχει στην ουσία το πάνω χέρι, διότι είναι αυτό που οικοπεδοποιεί με τον τρόπο που θέλει τη δική του οριοθετημένη ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, λόγω του μεγέθους της ΑΟΖ μας, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στη Μεσόγειο και της τοποθεσίας της στην Ανατολική Μεσόγειο, η πατρίδα μας το μόνο που έχει να κάνει είναι απλώς την στρατηγική κίνηση. Διότι η θέσπιση, η οριοθέτηση, η οικοπεδοποίηση, η αδειοδότηση είναι διαδικασίες που δεν έχουν κανένα οικονομικό κόστος. Αντιθέτως, έχουν άμεσα οικονομικά οφέλη ακόμα και πριν βρεθεί οποιαδήποτε σταγόνα υδρογονανθράκων. Στην πραγματικότητα λοιπόν, βρισκόμαστε αποκλειστικά στο πλαίσιο της αξιοποίησης και μόνο. Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε το εξής νοητικό σχήμα: όταν έχεις ταλέντο, πρέπει να έχεις και το ταλέντο να το αξιοποιήσεις. Η Ελλάδα έχει ταλέντο. Αυτό το ξέρουμε κι όχι μόνο από την τηλεόραση. Χρειαζόμαστε όμως και το ταλέντο της αξιοποίησής του. Αυτό είναι ακριβώς η στρατηγική επένδυση σε σχέση με την ΑΟΖ. Δεν αρκεί λοιπόν να θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας, είναι απαραίτητο να την προωθήσουμε στρατηγικά ακόμα και σε επικοινωνιακό επίπεδο, για να γίνει κατανοητό σε όλους μας, αλλά και στους ξένους ότι αλλάζουμε φάση και αρχίζουμε πια την αξιοποίηση του ταλέντου μας.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=10641&l=gr