Αν δεν είσαι έτοιμος για την ΑΟΖ, κάνε στην μπάντα
Το 2012 είναι το έτος της ελληνικής ΑΟΖ. Γι’ αυτό το λόγο αν δεν είσαι έτοιμος για την ΑΟΖ, κάνε στην μπάντα. Το ελληνικό πνεύμα δεν μπορεί ν’ ανεχθεί άλλες δικαιολογίες ούτε καθυστερήσεις. Αν είσαι ραγιάς, δεν θ’ αλλάξεις τίποτα. Αν έχεις φοβίες, απλώς περίμενε να τελειώσουμε τη δουλειά μας. Αν δεν έχεις κότσια, άσε μας τουλάχιστον ήσυχους. Αλλιώς έλα κι εσύ μαζί μας σε αυτόν τον αγώνα για τα δικαιώματα της πατρίδας μας και του λαού μας. Διότι ξέρεις ότι δεν καταπατούμε κανέναν. Υπογράψαμε το Δίκαιο της Θάλασσας από το 1982, ψηφίσαμε τον κυρωτικό νόμο το 1995 και τώρα το 2012, θα θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ. Όχι για να τελειώσουμε τη νομική διαδικασία μόνο, αλλά για ν’ αρχίσουμε την έμπρακτη αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που βρίσκονται στην περιοχή μας. Αν αυτό δεν είναι κατανοητό σε σένα, επειδή είσαι κομματικός ή παραταξιακός, διάβασε απλά το Δίκαιο της Θάλασσας. Όλες οι εξηγήσεις έχουν δοθεί από τους ειδικούς, κι αν δεν κατάλαβες την ουσία του θέματος, είναι μόνο και μόνο γιατί δεν θέλησες να τους ακούσεις. Τώρα σε όλους τους χώρους υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν την ελληνική ΑΟΖ και αυτοί επαρκούν για να δημιουργήσουν την πιο ουσιαστική αλλαγή της εθνικής μας υψηλής στρατηγικής. Η πατρίδα και ο λαός μας αρκετά άντεξαν δίχως να έχουν προοπτικές για το μέλλον και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ακόμα και ένας μαχητής πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο στόχο, για να είναι αποτελεσματικός. Και για την Ελλάδα αυτός ο στόχος πια είναι η ΑΟΖ. Η θέσπιση της είναι λοιπόν απαραίτητη και θα γίνει με σένα ή χωρίς εσένα, επειδή υπάρχει ανάγκη. Πάψε λοιπόν τα πολιτικάντικα δίχως αξία και στρατηγική. Αν έχεις ίχνη μέσα σου της αγωνιστικότητας των δικών μας, ήρθε η ώρα να την εκφράσεις. Σταμάτα λοιπόν τις αντιδράσεις και πέρνα επιτέλους στην αντίσταση που ετοιμάζει την αντεπίθεση, διότι ένας λαός δεν μπορεί μόνο να υποφέρει. Γιατί ξέρουμε από τον Επίκτητο ότι μπορείς να θεωρήσεις τον εαυτό σου ως ελεύθερο ον ή ως σκλάβο, όλα εξαρτούνται από σένα. Εμείς λοιπόν επιλέξαμε να μην είμαστε πια σκλάβοι μιας κατάστασης. Αν εσύ προτιμάς τη μιζέρια, τη γκρίνια και την κατάθλιψη είναι δικό σου πρόβλημα ή πελατεία. Εμείς διαλέξαμε το μονοπάτι για να δούμε φως με τις ίδιες μας δυνάμεις. Τώρα λοιπόν ξέρεις ποιος είναι ο σκοπός μας κι έχεις την επιλογή να είσαι κι εσύ σ’ αυτήν την ιστορική προσπάθεια. Αλλιώς αν δεν είσαι έτοιμος για την ελληνική ΑΟΖ κάνε στην μπάντα, δεν θα σου το ξαναπούμε.
Νέα απόφαση του ΔΔΔ και διευκρινήσεις
Η νέα απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης της Χάγης ακολουθεί τα νοητικά σχήματα των αποφάσεων του 1982 και 1985, όσο αφορά στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και πάλι δεν εξετάζει το θέμα της μέσης γραμμής ενσωματώνοντας κανονικά τα νησιά. Η απόφαση αυτή ήταν βέβαια αναμενόμενη από τους ειδικούς λόγω των δεδικασμένων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι το κυρίαρχο επιχείρημα του ΔΔΔ σε τέτοιου τύπου αποφάσεις είναι το γεωλογικό στοιχείο. Κατά συνέπεια είναι μια λανθασμένη στρατηγική να υπάρχει ανάμειξη του θέματος της υφαλοκρηπίδας με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Διότι ξέρουμε ότι το ΔΔΔ θα δώσει προτεραιότητα στη γεωλογία παρά στην οικονομία. Και αυτό γιατί η ΑΟΖ είναι μια πιο ευέλικτη διατύπωση ειδικά για το θέμα των νησιών. Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι θα έπρεπε λοιπόν να επικεντρωθούμε στην υφαλοκρηπίδα αν όμως γνωρίζει τις εξελίξεις στην Αρκτική και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Αρκτικής οι οποίες επηρεάζουν ακόμα και τις ΗΠΑ, θα κατανοήσει άμεσα ότι η ΑΟΖ είναι η μοναδική λύση όταν υπάρχει κάποια δυσκολία διευθέτησης της επικάλυψης. Πιο συγκεκριμένα το Συμβούλιο τις Αρκτικής που αποτελείται από 8 κράτη αποφάσισε να αποφύγει εντελώς οποιαδήποτε διαδικασία, όπου εμπλέκεται η υφαλοκρηπίδα, διότι όλοι ξέρουν ότι η ρωσική θέση είναι ξεκάθαρη για την περιοχή, αφού θεωρεί ότι γεωλογικά είναι αποκλειστικά η συνέχεια τις Ρωσίας. Έτσι δεν έκαναν το στρατηγικό λάθος να αναμείξουν τα δύο θέματα κι αποφάσισαν να εξετάσουν μόνο και μόνο το θέμα της ΑΟΖ και μάλιστα με την έννοια της μέσης γραμμής. Αυτό δείχνει από μόνο του ότι σοβαρά κράτη, όπως είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Δανία δεν κάνουν καμία ανάμειξη μεταξύ των δύο εννοιών, διότι λειτουργούν όντως στρατηγικά. Έτσι αυτή η νέα υπόθεση δείχνει επί της ουσίας, πόσο προβληματική είναι η έννοια της υφαλοκρηπίδας , όταν υπάρχουν δυσκολίες μεταξύ των κρατών. Είναι λοιπόν ένα διδακτικό παράδειγμα και για την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό στρατηγικής για την πατρίδα μας και ενισχύει βέβαια όλες τις προσπάθειες που κάνουμε για να θεσπιστεί η ελληνική ΑΟΖ, δίχως να πέσουμε στην παγίδα της ανάμειξης που οδηγεί σε δύσκολες νομικές αποφάσεις, οι οποίες μπορούν να είναι επικίνδυνες, όταν υπάρχουν παίκτες που δεν έχουν απαραίτητα μια καλή βούληση στις διαπραγματεύσεις.