Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
Τακτική αναγνώστρια της στήλης μου εξέφρασε τη θλίψη της για την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας από ψευδοπροοδευτικούς και για την ελλιπή γνώση της Ιστορίας από τους νέους μας. Και σχολίασε: Εμείς μάθαμε από μικρά παιδιά να τιμούμε τους ήρωες των εθνικών αγώνων. Όταν ήμασταν μαθήτριες κεντούσαμε τους ήρωες του 1821. Και έχει δίκιο. Μέσα σε λίγες δεκαετίες έγινε μεγάλη ζημιά από τους δήθεν οπαδούς της προόδου. Οι οποίοι αφήνουν τα παιδιά μας χωρίς πρότυπα και ιδανικά, καλλιεργούν κατά καιρούς ψεύτικους παραδείσους- άλλοτε με μαρξιστικό μανδύα και άλλοτε στο όνομα της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως, γκρεμίζουν ό,τι έχτισαν οι πρόγονοί μας με αίμα και ιδρώτα.
Δεν θεωρώ ότι το σχολείο του παρελθόντος είχε μόνον θετικά. Αλλά είμαι βέβαιος ότι μπορούσαμε να κρατήσουμε πολλά από αυτά. Στην προσπάθεια της κοινωνίας μας να εκσυγχρονισθεί πετάξαμε και το μωρό μαζί με το νερό. Μαζί με λίγα περιττά στοιχεία που έπρεπε να αλλάξουν φθάσαμε να έχουμε χάσει κάθε τι καλό. Δεν μεμψιμοιρώ ούτε είμαι απαισιόδοξος. Απλώς θεωρώ ότι με την οικονομική, πολιτιστική και ηθική κρίση που διερχόμαστε είναι ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε τη ρήση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου: «Σε άλλες κοινωνίες ισχύει το πρόσω ολοταχώς. Στην ελληνική κοινωνία πρέπει να επικρατήσει το: Όπισθεν ολοταχώς: Να ξαναβρούμε τις παραδοσιακές μας αξίες, να διδαχθούμε από την Ιστορία μας, να νιώσουμε την ευθύνη για τη διαχρονική συνέχεια της γλώσσας μας, να διατηρήσουμε την Πίστη των Πατέρων μας, να καλλιεργήσουμε για το παρόν και το μέλλον την ελληνορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας.
Από μία θορυβώδη μειοψηφία θεωρήθηκε «πρόοδος» ο χλευασμός της Πίστεως, της Εκκλησίας και του κλήρου. Κι όμως αυτές οι αντιχριστιανικές και αντιεκκλησιαστικές προπαγάνδες κατέληξαν σε άλλες χώρες να είναι το υπόβαθρο ολοκληρωτισμών και εγκλημάτων. Ο Ναζισμός του Χίτλερ ερωτοτροπούσε με την ειδωλολατρία και τους αρχαίους Τεύτονες θεούς και ειρωνεύθηκε τη χριστιανική αγάπη. Τα κομμουνιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως γέμισαν από εκατομμύρια χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς. Πρόοδος δεν είναι να πολεμάς την Ορθοδοξία, αλλά να την αξιοποιείς για κοινωνική αλληλεγγύη και για προβολή παιδαγωγικών προτύπων.
Η μειοψηφία αυτή θεώρησε ως δήθεν πρόοδο την καταπολέμηση κάθε έννοιας έθνους και πατρίδας στο όνομα αποτυχημένων διεθνισμών και πολυπολιτισμών. Την ώρα που πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες και κορυφαίοι κοινωνιολόγοι παραδέχονται ότι το πολυπολιτισμικό πρότυπο απέτυχε παταγωδώς, η ελληνική εκπαίδευση ταλανίζεται από λανθασμένα πρότυπα και ιδεολογήματα. Ξεχνούν οι αρνητές της εθνικής ραυτότητας ότι στο όνομα της πατρίδας και του Ελληνισμού έγιναν οι αγώνες για πραγματική πρόοδο. Από τους Σαλαμινομάχους, που μας έσωσαν από την ασιατική πλημμυρίδα, μέχρι το 1821 και το 1940 το Έθνος και ο υγιής πατριωτισμός ήσαν στην ψυχή και στο στόμα των Ελλήνων.
Πολεμήθηκε λυσσαλέα η διαχρονική συνέχεια της ιστορίας και της γλώσσας μας. Οι ήρωες και οι μάρτυρες καταργούνται από τα σχολικά βιβλία για να μην ενοχληθεί … η Τουρκία. Δασκάλα στην Πάτρα μού είπε προσφάτως ότι όταν πήγε τους μαθητές της για εκκλησιασμό βλέποντας τον ιερέα αναφώνησαν «Κυρία, ο Σουλεϊμάν»! Η τηλεοπτική τουρκολαγνεία υπονομεύει κάθε ίχνος αξιοπρεπείας.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα θεωρείται ξένη από τα νεώτερα ελληνικά και διώκεται από τους εκσυγχρονιστές. Η ανορθογραφία βασιλεύει στα σχολικά τετράδια. Προχθές έξω από Δημοτικό Σχολείο των Αθηνών είδα διαμαρτυρία μαθητριών της Στ΄ Δημοτικού ως εξής: «ΠΑΡΕΤΙΘΗΚΕ ο δάσκαλός μας»: Έτσι ακριβώς! (Μην το διορθώστε αγαπητοί διορθωτές).
Χρειαζόμαστε και σήμερα τα κεντήματα με τους ήρωες. Αξίζει να ξαναβρούμε τις πατροπαράδοτες αξίες αιώνων και να τις μεταδώσουμε στα παιδιά μας. Φίλες αναγνώστριες και αν το σχολείο σήμερα δεν διδάσκει κεντήματα με ήρωες, διδάξτε τα εσείς στα παιδιά σας. Θα σας ευγνωμονούν!
Κ.Χ. 7.12.2013
5 comments
Εαν η “πατριωτική παράταξη”, όπως την εννοεί π.χ. ο κ. Χολέβας ή ο κ. Νατσιός σε αυτό το blog ή όπως την εννοούσε ο αείμνηστος κυρός Χριστόδουλος παλαιότερα, δεν αποκτήσει σοβαρά προπαγανδιστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν γίνεται τίποτα. Πρέπει οπωσδήποτε κάποιος γενναίος ευκατάστατος ευπατρίδης να βάλει το χέρι στην τσέπη και να βοηθήσει να σωθεί ο τόπος.
Σε παρακολουθώ κ. Χολέβα δεκαετίες τώρα. Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, όπως το κάνεις, όσο καλά και σωστά να είναι αυτά που γράφεις.
Δυστυχώς το να αγνοούμε τους μηχανισμούς δημιουργίας και αλλαγής της “κοινής γνώμης” είναι σαν να προσπαθούμε να αγνοήσουμε τον νόμο της βαρύτητας.
Σε αυτό διαφέρουν οι σύγχρονοι ελληνόφωνοι “μαρξιστές”-διεθνιστές από τους Ρωμιούς-πατριώτες, παρ’όλο που κατά βάθος οι περισσότεροι Έλληνες ανήκουν πνευματικά στους δεύτερους. Και η διαφορά έγκειται στο ότι οι πρώτοι εκμεταλλεύτηκαν την εμπειρία της Σοβιετικής Ένωσης στις μεθόδους προπαγάνδας και διαχείρισης της κοινής γνώμης με αποτελέσμα αυτά που βλέπουμε σήμερα.
Καλά, ἂς ἀποκτήσει «σοβαρὰ προπαγανδιστικὰ μέσα ἐνημέρωσης» ἡ «πατριωτικὴ παράταξη». Τὸ κρίσιμο ἐρώτημα εἶναι ἂν λαὸς πού πείθεται ἔτσι εὔκολα ἀπὸ «σοβαρὰ προπαγανδιστικὰ μέσα ἐνημέρωσης» ἀξίζει νὰ σωθεῖ. Λογικῶς, ἕνας τέτοιος λαός, τὸ μέγιστο πού μπορεῖ νὰ ζητήσει εἶναι νὰ τὸν κλείσουν σὲ γυάλα καὶ νὰ τὸν ὑποβάλλουν σὲ πειράματα γιὰ νὰ μάθουν κάθε πόσα χρόνια ἀλλάζει μυαλά. Πρέπει νὰ εἶναι πολύ νυχτωμένοι αὐτοὶ πού ἔχουν τὸν λαό τους γιὰ τέτοιου εἴδους κοπάδι προβάτων ὥστε νὰ ἀποκαλοῦν ἐαυτοὺς «πατριῶτες».
“και όμως κινείται…” κ. Γεωργάνα, ψάξτε το λίγο πιο καλά και θα το δείτε.
Το ζήτημα της παραχάραξης της Ιστορίας , της κολοβής ιστορικής μνήμης, των λευκών σελίδων στην ιστορία μας δεν αποτέλεσε προνόμιο κανενός ιδεολογικού χώρου. Ισα ίσα δεξιές κυρίαρχες ελίτ σε πάμπολλες περιόδους της ιστορίας μας έδωσαν εκτρωματικές διαστάσεις. Ο λόγος απλός όταν δεν μπορείς να αποσπάσεις την συναίνεση ευρύτερων κοινωνικών ομάδων καταφεύγεις στην προπαγάνδα
Το να τιμάς κα ινα γνωρίζεις τους Ήρωες του 1821 αποτελεί μια πράξη τιμής , δεν αρκεί όμως αυτή καθεαυτή για την εθνική μας αφύπνιση και για την περαιτέρω ενδυνάμωση της εθνικής μας συνείδησης .Αν εγκλωβιστείς σε βολικά σχήματα τέτοιας μορφής η προγονοπληξία αποτελεί το επόμενο στάδιο με ότι καχεκτικό κουβαλεί ως παράγωγο της.
Δεν θα ήθελα επουδενί η χώρα μου και οι νέοι να γυρίσουν στα σχολεία του χτές , ο λόγος απλός γιατί η εκπαίδευση που παρείχαν προσέθεσε το δικό της λιθαράκι στην καχεκτικότητα της Ελληνικής κοινωνίας σε περιόδους κομβικής σημασίας
Ο μακαριστός Χριστόδουλος μπορεί να έλεγε όσα έλεγε αλλά στα όσα ως Έλληνας πολίτης βίωσα επι των ημερών του στην Αρχιεπισκοπή είδα μια σοβαρή απόκλιση μεταξύ του πνεύματος και τους ήθους ειδικά στην άσκηση της εξουσίας του .Άλλωστε δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς καθώς λόγω της ενασχόλησης του με την μελέτη των βιβλίων δεν μπόρεσε να διαπιστώσει την δουλοπρέπεια των κρατούντων ούτε και το γεγονός ότι βρίσκονταν εκεί υπηρετώντας και εξυπηρετώντας αλλότριους σχεδιασμούς κατά παράβαση κάθε έννοιας νομιμότητας. Πολύ απλά και κυνικά από κανέναν δουλοπρεπή απέναντι στην Χούντα δεν δέχομαι μάθημα πολιτισμού και δημοκρατίας έτσι για να κλείσει το κεφάλαιο αυτό με το μιντιακό κατασκεύασμα. (Ισως να ξέχασε τα ματωμένα ράσα της Χούντας όταν ως αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου πόζαρε με την τότε αφρόκρεμα των χουντάνθρωπων). Αν πάλι κάποιοι επιμένουν υπάρχουν ονόματα όπως του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου (κατά κόσμον Χαρίλαος Φιλιππίδης) μπορούν να ανατρέξουν και να κάμουν τις κατάλληλες αναγωγές
Η φράση “στην προσπάθεια της κοινωνίας μας να εκσυγχρονισθεί” αναδεικνύει το δομικό πρόβλημα της υστέρησης της Ελληνικής κοινωνίας, της υπανάπτυξης της, του “επαρχιωτισμού” της, της απομόνωσης της. Φυσικά αυτός ο ιδρυματισμός της Ελληνικής κοινωνίας δεν είχε καμιά σχέση με όσα μας παρέδωσαν οι πρόγονοι μας. .
Δεν θα μπώ στον κόπο να μιλήσω για μονοπολιτισμική ή πολυπολιτισμική κοινωνία. Η συνύπαρξη πολλών πολιτισμών ενtός Ελλαδικού χώρου δεν με φοβίζει, όπως δεν με φοβίζουν τα όποια ξενόφερτα μοντέλα εισάγονται αυτούσια. Ο Ελληνικός χώρος πάντα είχε την δύναμη να αποτινάζει ότι δεν είχε θέση και σχέση με τα όσα κουβαλεί ως πολιτιστική και πολιτισμική σερμαγιά Τουλάχιστον όσοι διέθεταν αξιακό υπόβαθρο ισχυρό. Τούτο δε δεν αποτελεί απλό εμφύτευμα αλλά προϊόν βαθιάς , σκληρής επίπονης διαδικασίας στον χώρο και τον χρόνο. Φυσικά απο το επίπονο τρομάζει , ως φυγόπονοι καταφεύγουμε στην προγονοπληξία στην εύκολη λύση και απάντηση.
Η Ορθοδοξία αποτέλεσε και αποτελεί πυλώνα του Εθνους. Ομως πρέπει κάποιοι να καταλάβουν πως Ισχυρό Εθνος σημαίνει και άλλα στοιχεία περαν αυτης, πέραν ακόμα και της γλώσσας. Οσο για το να μην ενοχληθεί η Τουρκία όποιος δύναται ας μου βρει ένα στοιχείο που να μιλεί για γενοκτονία Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου, της Μικράς Ασίας πρό του 1981 ή για την αντίδραση στα Σεπτεμβριανά του 1955 ή για τον φόρο βαρλίκι σε σχολικά ή εκπαιδευτικά βιβλία . Φυσικά και τότε δεν υπήρχαν Τουρκολάγνοι, ο Μεταξάς , ο Παπάγος, ο Βασιλεύς Παύλος, η Βασοιλομήτωρ μέλος της Χιτλερικής Νεολαίας Φρειδερίκη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επουδενί δεν υπηρέτησαν στον βωμό της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης τις τουρκικές επιδιώξεις
Γραμματικά λάθη κάμω πολλά, πιότερο με ενοχλούν τα λάθη στην ζωή (ο τύπος και η ουσία) και σε αυτά δεν θα δεχτώ κανένα κέντημα να αποτελέσει βολικό άλλοθι. Προτιμώ την μάχη για την μάθηση, τον σκάψιμο και το ψάξιμο γιατί απλά εκτός της Γλώσσας εκτός της Θρησκείας και εκτός των αφηγημάτων υπάρχει ο Δημοκρατικός Πατριωτισμό. Στοιχείο του Ελληνικού Πολιτισμού κομβικής σημασίας απ οτην αρχαιότητα ως σήμερα, δεν νοείσαι να είσαι Πατριώτης και να μην είσαι Δημοκράτης, ούτε νοείται Δημοκράτης (δημοκρατικός χαρακτήρας ανθρώπου) χωρίς να είσαι Πατριώτης.
Άραγε η μισαλλοδοξία σε πόσες άλλες γλώσσες του κόσμου απαντάται;