Η παρουσίαση έγινε στη Λευκωσία στις 30/10/2013 στο Μουσείο Τεχνών Λουκίας & Μιχαλάκη Ζαμπέλα.
2 comments
NF18 March 2014 at 17:32
Αγαπητε κ. Ροδιτη
Καταρχην, συγχαρητηρια για το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ “Κουραγιο Πηνελοπη”, το οποιο αγορασα πριν απο λιγες ημερες, μαζι με το “10.000 Μελισσες”.
Απορω γιατι στο «Κουραγιο Πηνελοπη» δεν καλυπτετε και την περιοδο αμεσως μετα το 1964. Οι προσπαθειες της Ελλαδας συνεχιστηκαν, οι Κυβερνησεις των «αποστατών» εργαστηκαν επισης φιλοτιμα για την Ενωση το 1964-1966, και εφθασαν ακομα πιο κοντα στο ποθητο αποτελεσμα, πλην όμως ο…..συνηθης υποπτος τορπιλιζε παντα τις προσπαθειες τους.
Στο τελος του 1966 οι Τουρκοι ηταν ετοιμοι να δεχθουν πολύ λιγοτερα ακομα και από αυτά που τους εδινε η τελικη μορφη του σχεδιου Ατσεσον! Δεν γινοταν πλεον λογος για ενοικιαση μερους της Καρπασιας ως τουρκικης βασης (4,6 % του κυπριακου εδαφους). Οι Τουρκοι συζητουσαν πλεον για τη βρεττανικη βαση της Δεκελειας, (1 % του Κυριακου εδαφους) και «καποιας μορφης αυτοδιοικηση» για τους Τουρκοκυπριους!
Δηλαδη; Δηλαδη θα παιρναμε την Ενωση και οι Τουρκοι θα αποζημιωνονταν με βρεττανικα εξοδα, και ολο αυτό με τις ευλογιες των ΗΠΑ! Το 99 % της Κυπρου εμεις, το 1 % οι Τουρκοι!
Ακομα και ΑΥΤΟ το απερριψε ο Μακαριος!
Οι Τουρκοι ανετρεψαν τη δυσμενεστατη για αυτους κατασταση χαρη στην αιφνιδια μεταστροφη των ΗΠΑ, που μεχρι τις αρχες του 1967 μαλλον υποστηριζαν την Ελλαδα στο Κυπριακο. Το Νοεμβριο του 1967 στην κριση της Κοφινου οι Αμερικανοι θα μεινουν ουδετεροι, ενώ το 1974 θα βοηθησουν αποφασιστικα τους Τουρκους να νικησουν.
Κύριε NF, ευχαριστώ μεν για τα συγχαρητήρια, αλλά ξόδεψα πολύ χρόνο (ας μη μιλήσουμε για άλλες ζημιές) για να διερευνήσω λεπτομερώς την περίοδο Δεκεμβρίου 1963-Αυγούστου 1964. Το συμπέρασμά μου είναι ότι οι Αμερικανοί άφησαν ορθάνοικτο παράθυρο τον Αύγουστο 1964 για να γίνει η Ένωση, ΑΝΕΥ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τουλάχιστο ένα επίσημο αγγλικό έγγραφο, που μαζί με όλα τα άλλα αναγκαία έγγραφα βρίσκεται στα βιβλία μου που αναφέρατε.
Δεν έχω τη γνώση ή την πρόθεση, τον χρόνο και τα μέσα πια για να μελετήσω άλλες περιόδους. Είμαι λογοτέχνης και όχι ιστορικός, και θα κοιτάξω τη λογοτεχνία πια. Με αρκεί αυτό που απέδειξα: ότι η ΕΝΩΣΙΣ ήταν εφικτή αν τη θέλαμε, το 1964. Κι αυτός που δεν την ήθελε ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ πλέον ήταν ο… αρχηγός του αγώνα για την Ένωση!!
Αυτοί είμαστε, οι μεγάλοι πολιτισμικά και οι μηδαμινοί (μην πω καμιά άλλη κακή λέξη) πολιτικά Έλληνες. Εξ ου και το θλιβερό υπόλοιπο των 10 εκατομμυρίων, εκεί που θα έπρεπε να είμαστε τουλάχιστο 200.
Ότι αυτά που έγραψα και δημοσίευσα δεν σηκώνουν αμφισβήτηση φαίνεται και από τις ανύπαρκτες αντιδράσεις διαφόρων “μακαριολόγων” (πανεπιστημιακών και μη) που έχουν εξαφανιστεί σε μια προσπάθεια να… νικήσουν δια της αποσιωπήσεως! Επιπόλαια μόνο βγήκε στις 9 Μαρτίου ο κ. Θάνος Βερέμης στην “Κ” να μισο-αμφισβητήσει την αποδεδειγμένη αλήθεια αποκαλώντας τάχα “γρίφο”, που “περιμένει λύση” την υπόθεση της δυνατότητας Ενώσεως το 1964. Έστειλα απάντηση στην “Κ” και περιμένω να δω πότε θα τη δημοσιεύσει! Στο μεταξύ εδώ είμαι, κι όπου αλλού χρειάζεται, αν υπάρχει κανείς να προσκομίσει αντίθετες από τις δικές μου αποδείξεις.
2 comments
Αγαπητε κ. Ροδιτη
Καταρχην, συγχαρητηρια για το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ “Κουραγιο Πηνελοπη”, το οποιο αγορασα πριν απο λιγες ημερες, μαζι με το “10.000 Μελισσες”.
Απορω γιατι στο «Κουραγιο Πηνελοπη» δεν καλυπτετε και την περιοδο αμεσως μετα το 1964. Οι προσπαθειες της Ελλαδας συνεχιστηκαν, οι Κυβερνησεις των «αποστατών» εργαστηκαν επισης φιλοτιμα για την Ενωση το 1964-1966, και εφθασαν ακομα πιο κοντα στο ποθητο αποτελεσμα, πλην όμως ο…..συνηθης υποπτος τορπιλιζε παντα τις προσπαθειες τους.
Στο τελος του 1966 οι Τουρκοι ηταν ετοιμοι να δεχθουν πολύ λιγοτερα ακομα και από αυτά που τους εδινε η τελικη μορφη του σχεδιου Ατσεσον! Δεν γινοταν πλεον λογος για ενοικιαση μερους της Καρπασιας ως τουρκικης βασης (4,6 % του κυπριακου εδαφους). Οι Τουρκοι συζητουσαν πλεον για τη βρεττανικη βαση της Δεκελειας, (1 % του Κυριακου εδαφους) και «καποιας μορφης αυτοδιοικηση» για τους Τουρκοκυπριους!
Δηλαδη; Δηλαδη θα παιρναμε την Ενωση και οι Τουρκοι θα αποζημιωνονταν με βρεττανικα εξοδα, και ολο αυτό με τις ευλογιες των ΗΠΑ! Το 99 % της Κυπρου εμεις, το 1 % οι Τουρκοι!
Ακομα και ΑΥΤΟ το απερριψε ο Μακαριος!
Οι Τουρκοι ανετρεψαν τη δυσμενεστατη για αυτους κατασταση χαρη στην αιφνιδια μεταστροφη των ΗΠΑ, που μεχρι τις αρχες του 1967 μαλλον υποστηριζαν την Ελλαδα στο Κυπριακο. Το Νοεμβριο του 1967 στην κριση της Κοφινου οι Αμερικανοι θα μεινουν ουδετεροι, ενώ το 1974 θα βοηθησουν αποφασιστικα τους Τουρκους να νικησουν.
Κύριε NF, ευχαριστώ μεν για τα συγχαρητήρια, αλλά ξόδεψα πολύ χρόνο (ας μη μιλήσουμε για άλλες ζημιές) για να διερευνήσω λεπτομερώς την περίοδο Δεκεμβρίου 1963-Αυγούστου 1964. Το συμπέρασμά μου είναι ότι οι Αμερικανοί άφησαν ορθάνοικτο παράθυρο τον Αύγουστο 1964 για να γίνει η Ένωση, ΑΝΕΥ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τουλάχιστο ένα επίσημο αγγλικό έγγραφο, που μαζί με όλα τα άλλα αναγκαία έγγραφα βρίσκεται στα βιβλία μου που αναφέρατε.
Δεν έχω τη γνώση ή την πρόθεση, τον χρόνο και τα μέσα πια για να μελετήσω άλλες περιόδους. Είμαι λογοτέχνης και όχι ιστορικός, και θα κοιτάξω τη λογοτεχνία πια. Με αρκεί αυτό που απέδειξα: ότι η ΕΝΩΣΙΣ ήταν εφικτή αν τη θέλαμε, το 1964. Κι αυτός που δεν την ήθελε ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ πλέον ήταν ο… αρχηγός του αγώνα για την Ένωση!!
Αυτοί είμαστε, οι μεγάλοι πολιτισμικά και οι μηδαμινοί (μην πω καμιά άλλη κακή λέξη) πολιτικά Έλληνες. Εξ ου και το θλιβερό υπόλοιπο των 10 εκατομμυρίων, εκεί που θα έπρεπε να είμαστε τουλάχιστο 200.
Ότι αυτά που έγραψα και δημοσίευσα δεν σηκώνουν αμφισβήτηση φαίνεται και από τις ανύπαρκτες αντιδράσεις διαφόρων “μακαριολόγων” (πανεπιστημιακών και μη) που έχουν εξαφανιστεί σε μια προσπάθεια να… νικήσουν δια της αποσιωπήσεως! Επιπόλαια μόνο βγήκε στις 9 Μαρτίου ο κ. Θάνος Βερέμης στην “Κ” να μισο-αμφισβητήσει την αποδεδειγμένη αλήθεια αποκαλώντας τάχα “γρίφο”, που “περιμένει λύση” την υπόθεση της δυνατότητας Ενώσεως το 1964. Έστειλα απάντηση στην “Κ” και περιμένω να δω πότε θα τη δημοσιεύσει! Στο μεταξύ εδώ είμαι, κι όπου αλλού χρειάζεται, αν υπάρχει κανείς να προσκομίσει αντίθετες από τις δικές μου αποδείξεις.