Γένους μας»
Κωστῆ Μπαστιᾶ «ὁ Παπουλᾶκος»
Ἔχω σέ πολλά κείμενα ἀσχοληθῇ μέ τά βιβλία γλώσσας τοῦ
δημοτικοῦ σχολείου, τά ἀπελέκητα «περιοδικά ποικίλης ὕλης», ὅπως
πρέπει νά ὀνομαστοῦν. Ἐδῶ καί λίγο καιρό ἐστρώθηκα
καί ἐμελέτησα τά γλωσσικά βιβλία του Γυμνασίου. (Σέ κάθε τάξη,
πλήν τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν διανέμονται στούς μαθητές τρία ἐγχειρίδια.
Ἕνα βιβλίο «Νεοελληνικῆς
Γλώσσας», συνοδευόμενο ἀπό τό «Τετράδιο Ἐργασιῶν» καί ἕνα τρίτο πού τιτλοφορεῖται
«Κείμενα Νεοελληνικῆς
Λογοτεχνίας». Ἐπιπροσθέτως παρέχεται καί μία «Ἱστορία
Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας» κοινή καί γιά τίς τρεῖς
τάξεις). Πρῶτα παραθέτω τό συμπέρασμα καί κατόπιν ἡ
τεκμηρίωσή του: Ἄν τά βιβλία τοῦ δημοτικοῦ συνιστοῦν ἄχρωμα, ἄγευστα καί ἄοσμα περιοδικά, προπαιδεία καταναλωτισμοῦ καί ἀμορφωσιᾶς, τοῦ
Γυμνασίου προετοιμάζουν
καί ἐκπαιδεύουν τόν αὐριανό ἀνθέλληνα καί ἐκκλησιομάχο.
Θά τά ἀποκαλοῦσα, χωρίς φόβο καί πάθος, ἐγχειρίδια
γενιτσαρισμοῦ. ( Ἐξαιρετική κριτική ἄσκησε
στά βιβλία
τοῦ Γυμνασίου ἡ συνάδελφος, φιλόλογος καί θεολόγος κ. Εὐδοξία
Αὐγουστίνου).
Στό παρόν ἄρθρο θά καταπιαστῶ μ’ ἕνα
μόνο «βιβλίο», τήν «Νεοελληνική Γλῶσσα» Γ΄ Γυμνασίου. Νά ἔχουμε
πάντοτε ὑπ’ ὄψιν ὅτι τά νῦν σχολικά βιβλία χρηματοδοτοῦνται κατά 75% ἀπό τό
Εὐρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμεῖο καί
25% ἀπό ἐθνικούς πόρους («ἐθνικοί
πόροι»; τί εἶναι αὐτό; τρώγεται;).
Ἀνάδοχος συγγραφέας, ὁ
«νονός», εἶναι τό
«ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ», ἐκδοτικός οἶκος, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τόν «ΠΑΤΑΚΗ», ἐξέδωσαν τά πανάκριβα βοηθήματα,
πρίν ἀκόμα φθάσουν τά μαθητικά βιβλία στά σχολεῖα. (Ἰδοῦ
πεδίον δόξης λαμπρόν γιά εἰσαγγελεῖς).
Ἀρχίζω τό ξεφύλλισμα τοῦ
βιβλίου. Παραθέτω τούς τίτλους τῶν ἐνοτήτων.
1η). Ἡ Ἐλλάδα στόν κόσμο. 2η). Γλῶσσα –
Γλῶσσες καί πολιτισμοί τοῦ
κόσμου. 3η). Εἴμαστε ὅλοι ἴδιοι.
Εἴμαστε ὅλοι διαφορετικοί. 4η). Ἐνωμένη
Εὐρώπη καί Εὐρωπαῖοι πολίτες. 5η). Εἰρήνη –
Πόλεμος. 6η). Ἐνεργοί
πολίτες διά τήν ὑπεράσπισι οἰκουμενικῶν ἀξιῶν. 7η). Τέχνη: Μία γλῶσσα
γιά ὅλους, σέ ὅλες τίς ἐποχές. 8η). Μπροστά στό μέλλον.
Ἀπό τούς τίτλους διαπιστώνουμε ὅτι μᾶλλον
πρόκειται γιά κομματικό φυλλάδιο τῆς προοδοαριστερᾶς,
παρά γιά σχολικό βιβλίο. Εἰσερχόμαστε στά ἐνδότερα
τοῦ νεοταξικοῦ κουρελουργήματος.
Σελ. 10. Ποίημα τοῦ Ὀδ. Ἐλύτη, ὄχι βέβαια ἀπό τό «ἆσμα ἡρωΐκό καί πένθιμο» οὔτε ἀπό τό
«Ἄξιον Ἐστί», ἀλλά κάποιο πού τιτλοφορεῖται «ἡ Alfa Romeo».
Ὁ ἡρωϊσμός εἶναι «μικροαστική προκατάληψις» καί «εἶναι μεγάλη ἀνάγκη
νά εὑρεθοῦν
τρόποι, ὥστε νά ἀπαλλαγῇ ὁ
κόσμος ἀπό τήν βάρβαρη ἀξία
του ἡρωϊσμοῦ», ὅπως δηλώνει ἡ ἀρχηγέτης
τοῦ γραικυλισμοῦ Ἄννα Φραγκουδάκη.
Σελ. 11η. Κείμενο μέ τίτλο: «Ἡ ἑλληνική κοινωνία ἀλλάζει», συγγραφέας Χριστίνα
Κουλούρη, τῆς γνωστῆς πολυπολιτισμικῆς
συμμωρίας (= συν+μωρίας). Τό γνωστό ἀξιολύπητο παραλήρημα περί ἀφομοιώσεως
καί συνυπάρξεως
«διαφορετικῶν ἐθνοπολιτισμικῶν ὁμάδων» καί λοιπές ἀερογεμεῖς
φυσαλίδες.
Διαβάζοντας την 3η ἐνότητα, ἔχεις τήν ἐντύπωση ὅτι γράφθηκε γιά ἀνθρώπους
πού βαρύνονται μέ ρατσιστικά ἐγκλήματα.
Σελ. 46. «Ὁ ρατσισμός ὅπως
τόν ἐξήγησα στήν κόρη μου».
Σελ. 50. Ἐρωτήσεις τοῦ τύπου «ὑπάρχει
σήμερα ρατσισμός στήν Ἑλλάδα;».
Σελ. 52. «Πολυεθνικές
τάξεις στό σχολεῖο», τοῦ Π. Τσίμα, τοῦ
γνωστοῦ μεγαλοδημοσιογράφου τοῦ ΔΟΛ.
Σελ. 54. Ἐρωτηματολόγιο στό ὁποῖον οἱ
μαθητές καλοῦνται νά ἀποδείξουν τά ἀντιρατσιστικά τούς αἰσθήματα.
Σελ. 55. Ἐρώτησις: «Εἶναι οἱ Ἑλληνες
ρατσιστές;» καί ἀπό
κάτω φυλλάδιο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς κατά
τοῦ ρατσισμοῦ.
Σελ. 57. Κείμενο: «Ἡ γενετική εἶναι .…
ἀντιρατσίστρια». (Ἀξιοσημείωτο: σχεδόν ὄλα τά
κείμενα εἶναι ἀποκόμματα ἀπό τό «ΒΗΜΑ» καί τά «ΝΕΑ»).
Μέ λίγα λόγια πρέπει τά παιδιά νά νοιώσουν ἐνοχές,
νά ὁμολογήσουν τό ρατσισμό τούς, τό κακό πού τούς
βρῆκε γιατί εἶναι Ἕλληνες, νά ἐξομολογηθοῦν τό ἀνόμημά τους καί νά δηλώσουν ὅτι ἐφεξῆς θά
προσπαθοῦν νά ἀποδείξουν τόν ἀντιρατσισμό τους καταστρέφοντας ἐνίοτε
καί πυρπολώντας τήν ρατσιστική αὐτή χώρα πού τούς γέννησε, τήν Ἑλλάδα.
Σελ. 65. Κείμενο: «Εὐρωπαϊκή Ἔνωση καί ἑλληνική ταυτότητα». Διαβάζω μία ἀριστουργηματική πρόταση. «Εἴμαστε ὅλοι ἐκτεθειμένοι
σέ ἀληθινό βομβαρδισμό πολιτιστικῶν
προϊόντων πού διαμορφώνονται σύμφωνα μέ τήν διεθνή διαφημιστική προβολή. Τά κράτη
–ἔθνη δέν ἀνέκοψαν
ἀλλά ἀδιαφόρησαν γι’ αὐτήν
τήν ἐξέλιξη. Ἡ Ἑλλάδα
τήν ἐνίσχυσε μάλιστα
ἔμμεσα μέ ἰδεολογικό
προσανατολισμό σέ μία διαστρεβλωμένη καί γι’ αὐτό χωρίς ἀπήχηση ἑλληνική καί χριστιανική παράδοση…». Ὑπογραφή:
Κ. Σημίτης, ὁ ἐκσυγχρονιστής τιποτάνθρωπος.
Σελ. 72. Κείμενο: «Μετανάστες,
οἱ εἵλωτες τῆς Εὐρώπης» (καί πάλι ἡ ἀντιρατσιστική ὑστερία).
Ἀπό τά «ΝΕΑ», ὅπου ὁ συγγραφέας Γκαζμέτ Καπλάνι, Ἀλβανός
μετανάστης, ἐγκαλεῖ τήν Ἑλλάδα
γιά τήν μή ἀπόδοση ἰθαγένειας στούς καταπιεζόμενους ἐπήλυδες.
(τό 2003).
Ὁ ἀγῶνας του βεβαίως δικαιώθηκε…
Σελ. 106. Κείμενο: «Ὁ νεανικός ἰδεαλισμός». Ἐδῶ τά
παιδιά μαθαίνουν ότι «τό πιό
σημαντικό στήν ζωή τους εἶναι νά προστατεύουν τά τροπικά δάση, νά σώσουν τίς θαλάσσιες χελῶνες…». Συγγραφέας κάποιος Dalglish, ἀκτιβιστής,
οἰκολόγος, φιλόζωος καί τά συναφῆ, παρδαλοειδῆ
μπουρδολογήματα. Σαφές τό μήνυμα. Δῶστε νόημα στή ζωή σας, σῶστε
τήν
Καρέτα – Καρέτα.
Σελ. 113. Κείμενο ἐπαινετικό γιά τούς Μή Κυβερνητικούς «Ὀργανισμούς
(ΜΚΟ).
Σελ. 116. Πάλι κείμενο ἐξυμνητικό γιά τούς Δούρειους Ἵππους
πού λέγονται «Μή Κυβερνητικές
«’Οργανώσεις». Συγγραφέας; Ὁ άνθρωπος πού αἰσθάνεται
δυστυχής πού εἶναι Ἕλληνας,
ὁ Νίκος Δήμου, ἡ γνωστή «ἀνθρωποκάμπια» (Κόντογλου), πού δήλωσε σέ συνέντευξή του
στήν ἰστοσελίδα «Schooligans» πώς στήν ταφόπλακά του
ἐπιθυμεῖ νά γραφθῇ τό ἐξῆς ὑβριστικό: «Άντε και γ… Δέν ντρέπεστε νά εἶστε ἐσεῖς
ζωντανοί καί ἐγώ νά μήν ὑπάρχω». Γράφει στό ἔντυπο…λύμα
του ὅτι εἶναι ὑπερήφανος πού ἀνήκει στίς περισσότερες ΜΚΟ (οἱ ὁποῖες
μισθοδοτοῦνται μέ 500.000.000 εὐρῶ ἀπό τό
Δημόσιο κατ’ ἔτος, ὅπως ἀπεκάλυψε
ὁ «Στάθης» στήν Ἐλευθεροτυπία), καί ὅτι ἐμεῖς οἱ κακοί
Ἕλληνες ἀντιδροῦμε, ὅταν οἱ ΜΚΟ «διαμαρτύρονται γιά καταπίεση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, τῶν
Σλαβόφωνων ἡ τῶν Μουσουλμάνων στήν Ἑλλάδα».
(Γι’ αὐτόν τόν «καντιποτένιο» ὅπως θα
ἔλεγε ὁ Μακρυγιάννης, εὑρῆκαν
θέση στά σχολικά
βιβλία. Παλαμάς, Κάλβος, Σολωμός, Σεφέρης, καί ἄλλοι
καί ἄλλοι «ὡραῖοι Ἕλληνες» εἶναι προγραμμένοι. Μάλιστα οἱ
συγγραφεῖς τοῦ γυμνασιακοῦ
βιβλίου παραπέμπουν καί στήν ἱστοσελίδα τοῦ νεογραικύλου, γιά νά ἐντρυφήσουν
καί νά ἐμπεδώσουν οἱ μαθητές τίς «ἐθνοσωτήριες»
καί «παιδαγωγικότατες» σάχλες του).
Σελ. 148. Διαβάζω τό ἁρμόζον, σέ οἰνόφλυγες
χασομέρηδες ξενυχτάδικου καί ὄχι σέ 14χρονους ἢ
15χρονους μαθητές, κείμενο. «Ἅμα ξυπνήσεις καί ἔχεις
βγάλει οὐρά/ ἄν
κοιταχτεῖς καί ἔχεις βγάλει βυζιά/ Don’t worry be happy…». Κλείνω τό βιβλίο,
πιάνω τήν μύτη μου, δέν ἀντέχω ἄλλο τίς ἀναθυμιάσεις.
Ἄς μήν αποροῦμε, λοιπόν, καί ἄς μη
πέφτουμε ἀπό τά σύννεφα, γιατί τό ἀθῶο καί γελαστό παιδί τοῦ
Δημοτικοῦ, μεταμορφώνεται σέ 5-6 χρόνια, σέ κουκουλοφόρο πού πυρπολεῖ
καταστήματα καί ἀνθρώπους. Χωρίς Θεό, χωρίς φιλοπατρία, σέβας, φιλοτιμία, ἀξίες
πού δέν ἀντικρίζει πουθενά στά ρυπαρογραφήματα πού τοῦ φορτώσαμε,
μαθαίνει πώς ὅλα ἐπιτρέπονται.
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-Κιλκίς
Σημείωση: Το παρόν είναι μεταφορά σε πολυτονικό του
άρθρου Βιβλία: σάβανα του Γένους μας. Για να μην
διασπαστεί ο σχολιασμός σε δύο μέρη, είναι ενεργοποιημένος μόνο στην
αρχική ανάρτηση.
.