Το πονήρευμα: η κάρτα του πολίτη

«….Και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσουσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα». (Αποκάλυψις Ιωάννου, ΙΓ΄ 16-17).

Και αναγκάζει όλους, λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης, τους μικρούς και τους μεγάλους, τους πλουσίους και τους φτωχούς, τους ελευθέρους και τους δούλους, να προσκυνήσουν το είδωλο και να υποταχθούν στο θηρίο και να δώσουν υποταγή στο θηρίο με τρόπο ανεξάλειπτο, με χαραγμένη σφραγίδα στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους. Και θα οργανώσει έτσι τα πράγματα ο ψευδοπροφήτης, ώστε να μη μπορεί κανείς ν’ αγοράσει ή να πωλήσει, εκτός εκείνων, οι οποίοι θα έχουν το χάραγμα και την σφραγίδα του θηρίου…». (αρχιμ. Χαρ. Βασιλόπουλου», «Η Αποκάλυψη Εξηγημένη», τομ. 4ος, σελ. 108). Είναι γνωστό ότι η Αποκάλυψις είναι το δυσκολότερο βιβλίο της Αγίας Γραφής, γι’ αυτό και ελάχιστοι είναι οι ερμηνευτές Πατέρες του βιβλίου αυτού. Δεν παύει όμως να είναι «χρυσωρυχείο», που «σκοπός του είναι, όχι να ικανοποιήσει την περιέργεια των περιέργων, αλλά να τονώσει τους πιστούς των διαφόρων γενεών, για να τους προετοιμάσει στην δοκιμασία κατά των επερχομένων διωγμών, ώστε να μην ολιγοπιστήσουν, να μην λυγίσουν, αλλά να νικήσουν και να θριαμβεύσουν», όπως σημειώνει στην εισαγωγή του προαναφερόμενου βιβλίου ο μακαριστός αρχιμανδρίτης Χ. Βασιλόπουλος.

Τω καιρώ ετούτω, τω πονηρώ και ακαταστάτω, που η κωμική και γι’ αυτό λίαν επικίνδυνη σκιώδης κυβέρνηση των γονατισμένων στις τρόϊκες, «διαβουλεύεται» για την λεγόμενη «κάρτα του πολίτη», το προλογικώς τιθέν χωρίον IΓ’ 16-17 επιβεβαιώνει «τους λόγους της προφητείας». Με συνοπτικές διαδικασίες και με σπουδή αναιτιολόγητη (μέχρι στις 12 Δεκ η προσχηματικώς λεγόμενη διαβούλευση) εντέλλονται οι Έλληνες πολίτες να παραλάβουν το πονήρευμα. Το κέλυφος βέβαια «της κάρτας» είναι….ευυπόληπτον, όλα για το καλό μας. Ποιος τους εμπιστεύεται; Είναι λαμπρή ευκαιρία να επιβάλλουν τα ανομήματά τους. Ευάλωτοι, ξεθεωμένοι (κυριολεκτικά), πανικοβλημένοι οι πολίτες από την «μνημονική» λαίλαπα, θα αποδεχθούν, «αντιστάσεως μη ούσης», τον ηλεκτρονικό ολοκληρωτισμό, την αμείλικτη λεηλασία της προσωπικής ζωής.

Πρώτα έπρεπε να εξοβελιστεί από την ταυτότητα αυτό που απεχθάνεται το «θηρίο»: η Ορθοδοξία. Πώς θα μπορούσε εξ άλλου να συνυπάρχουν ο Χριστός, το Φως με το σκότος; «Τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; Ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; Τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;». (Β΄ Κορ. Στ΄ 15).

Βρέθηκαν οι λακέδες της παγκοσμιοποίησης του κακού και πειθαναγκαστικά διέγραψαν την πολύ ενοχλητική καταγραφή. Το πρώτο βήμα πραγματοποιήθηκε. Οι υπογραφές αντίστασης του λαού – πρωτοφανής συλλογική αντίδραση – ενταφιάστηκαν. Τώρα, νυν καιρός εστί, εγκαινιάζεται το δεύτερο βήμα: η δυσώνυμος «κάρτα του πολίτη». Στην Αγγλία απορρίφθηκε το ίδιο και στη Γερμανία. Η Ευρώπη, η Εδέμ των προοδομανών, με τον ρηχό και αιρετικό Χριστιανισμό της, αρνείται τις βλέψεις των κακεργατών, εδώ «ήδη βλάπτεται κάλαμος αποφάσεως, παρά κριτών και αδίκων». (Δοξαστικό Μ. Παρασκευής).

Το ερώτημα πλανάται. Γιατί; Γιατί το πάλαι ποτέ ένδοξο τούτο αλωνάκι, το κάστρο της Ορθοδοξίας «κεντά» την μήνιν, το φρύαγμα (=μανιώδης οργή) των χριστιανομάχων; Παρένθεση. «Μην περιμένετε ορισμένες χρονολογίες. Όσοι θέλησαν να καθορίσουν χρονολογίες, έπεσαν έξω και γελοιοποιήθηκαν. Παράδειγμα οι Χιλιασταί, που πολλές φορές όρισαν χρονολογίες και κάθε φορά εγελοιοποιούντο. Άλλωστε δεν μας παρέχει χρονολογίες η Αποκάλυψις. Εάν ήσαν αναγκαίες θα τις έγραφε. Μόνον γεγονότα που θα γίνουν αναφέρει. Αλλά το πότε το αποσιωπά. Ούτε μπορούσε άλλωστε να καθορίσει τον χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας, αφού ο ίδιος ο Κύριος είπε στους μαθητές, όταν τον ρώτησαν: «Ουχ υμών εστί γνώναι χρόνους ή καιρούς ους ο Πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία». (Πραξ. Α΄ 7). Αντιγράφω τα λόγια του μακαριστού π. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου για αποφυγή παρεξηγήσεων. Η «Αποκάλυψη» πλανάται υπεράνω χρόνου και τόπου, όλα όσα όμως περιγράφει θα εκπληρωθούν (ή εκπληρώθηκαν) κατά γράμμα στον καιρό τους.

Επανερχόμενος στο θέμα. Μόνον τυφλοί δεν βλέπουν και δεν κατανοούν την επίθεση που δέχεται η Εκκλησία του Χριστού τους τελευταίους χρόνους. Ύπουλες πλαγιοκοπήσεις μέσω της Παιδείας – μαθήματα Γλώσσας, Ιστορίας και Θρησκευτικών – ειδικά αυτά τα τρία, με τα οποία μπορείς να μορφώσεις εθνική συνείδηση, να καλλιεργήσεις την πάτριο γλώσσα, να διδάξεις «ψυχή και Χριστό». Στα…υπαρκτά ή ανύπαρκτα σκάνδαλα της Εκκλησίας, που ωχριούν μπροστά στις πομπές των πολιτικάντηδων, κρεμούν κουδούνια τα αντερείσματα των πολεμίων, τα Μ.Μ.Εξαπάτησης. Τώρα έρχεται η κάρτα. Διατυμπανίζουν ότι θα προστατευτούν τα προσωπικά δεδομένα

Υπάρχει νουνεχής πολίτης που τους πιστεύει; Αν δεν την παραλάβουμε, μας αναμένει διωγμός και πείνα. (Δεν αποτάχθηκε ήδη αστυνομικός γι’ αυτόν τον λόγο;). Δεν πάει ο νους μας σ’ αυτήν την περίπτωση στο της «Αποκάλυψης» «….ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι»; Ο οσιακής μνήμης γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, στο περίφημο κείμενο του «σημεία των καιρών», που το διαβάζουμε όλοι φωτοτυπωμένο εκ του αρχικού χειρόγραφου –για να μην παραποιηθεί – έγραφε: «Μετά λοιπόν από την κάρτα και την ταυτότητα, το φακέλωμα, για να προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα, θα λένε συνέχεια στην τηλεόραση, ότι πήρε κάποιος την κάρτα του δείνα και του σήκωσε τα χρήματα από την τράπεζα…». Και έτσι θα φτάσουμε, για το καλό μας πάντοτε, στο χάραγμα…

(Υπόθεση…εργασίας. Η κάρτα του πολίτη επιβάλλεται. Κάποιοι, χιλιάδες Έλληνες πολίτες, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αρνούνται να την παραλάβουν. Συνέπεια; Η απόλυση από την εργασία και ουσιαστικά ο εκμηδενισμός τους. Θα είναι ανύπαρκτοι για το κράτος, μη πολίτες. Δεδιωγμένοι ένεκεν του Ευαγγελίου. Το κράτος – ανθρώπινη χαβούζα όπως κατάντησε, νομιμοποιεί χιλιάδες λαθρομετανάστες, μουσουλμάνους ή αδιάφορους περί την πίστη. Οπότε αντικαθιστά τους ονειδισμένους και δεδιωγμένους πρώην πολίτες του, με τους «νέους» πειθήνιους και υπάκουους πολίτες, οι οποίοι θα είναι και οι «νέοι» ψηφοφόροι, που θα χρειάζεται το σάπιο σύστημα για «δημοκρατική» νομιμοποίηση. Εφιαλτικό σενάριο, ίσως και αφελές. Επαναλαμβάνω: Ποιος εμπιστεύεται τα ημεδαπά τσιράκια της Νέας Τάξης;).

Τέλος πάντων. Το θέμα είναι πολύ λεπτό και δύσκολο. Προϋποθέτει αγιότητα για απλανή ερμηνεία. Έρχονται θλίψεις, ήδη τις βιώνουμε. Γράφει το Ευαγγέλιο: «Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω» λέει ο Κύριος. Πώς κρούει ο Κύριος; Σημειώνει ο αγωνιστής της Ορθοδοξίας, μακαριστός γέροντας Χαράλαμπος Βασιλόπουλος. (Εκοιμήθη εν Κυρίω το 1982. Είναι ο συγγραφέας του πολύ επίκαιρου βιβλίου «ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα». Ακριβώς όπως το λέει ο τίτλος. Αλωνίζουν σήμερα οι μασκαράδες του Οικουμενισμού). «Με τις ευεργεσίες». Όλα τα καλά του Θεού τα είχαμε τα προηγούμενα χρόνια και περίσσεψε η ανομία. «Κρούει όμως την θύραν και με τις θλίψεις. Με τας θλίψεις, κρούει, προσπαθεί να μας φέρει στον δρόμο του. Χτυπάς μια πόρτα να ειδοποιήσεις ότι άναψε πυρκαϊά. Δεν ακούει ο ένοικος, διότι είναι βαρήκοος ή κοιμάται βαριά. Τι θα κάμεις; Θα σταματήσεις; Κάθε άλλο. Θα χτυπήσεις δυνατότερα το κουδούνι, θα πάρεις και ράβδον. Το ίδιο κάνει και ο Χριστός. Δεν ακούς με το καλό και βούλωσε τ’ αυτιά σου η αμαρτία; Θα χρησιμοποιήσει θλίψεις και βάσανα. Ο χοίρος κοιτάζει πάντοτε προς τα κάτω. Για να κοιτάξει όμως τον ουρανό, θα τον αναποδογυρίσεις και θα του βάλεις την ράχη κάτω. Και τον άνθρωπο, που κοιτάζει μόνο κάτω, τα γήϊνα, τον ξαπλώνει ο Θεός στο κρεβάτι του πόνου και τότε κοιτάζει ψηλά τον Ουρανό. “Παιδεία Κυρίου ανοίγει μου τα ώτα” λέγει ο Προφήτης».

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-θεολόγος

Κιλκίς

.