Στην «Κ» της περασμένης Κυριακής, 5/12/2010, ο κ. Ευθ.-Φοίβος
Παναγιωτίδης, επίκουρος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου,
τόλμησε να θέσει το ερώτημα: «Ξέρει ο πρωθυπουργός (Γ. Α. Παπανδρέου)
ελληνικά;». Αφορμή για το δημοσίευμά του αποτέλεσε κείμενο του Στάθη της
«Ελευθεροτυπίας» και, συγκεκριμένα, η φράση: «Ο εντολοδόχος της τρόικας
πρωθυπουργός Παπανδρέου άρχισε να κλίνει τη λέξη “πατριώτης” σε όλες
τις πτώσεις – τις δύο που γνωρίζει».
Ο κ. Ε.-Φ.Π. δικαιολογεί το
ενδιαφέρον του για το θέμα με το σκεπτικό ότι: «Αν η γλώσσα που
παράγουμε είναι ενδεικτική της νόησής μας… αν ο εκφραστικός πλούτος
υποδηλώνει, ανεξαιρέτως, βάθος σκέψης και ικανότητα για συνθετική
συλλογιστική, ποιος θέλει στο τιμόνι (της χώρας) κάποιον που γνωρίζει
μόνο δύο πτώσεις;».
Αποκρούει ο κ. Ε.-Φ.Π. τον «ισχυρισμό κάποιων»
ότι «οι γλωσσικές δυσκολίες του πρωθυπουργού πηγάζουν από το γεγονός
ότι τα ελληνικά δεν είναι μητρική του γλώσσα». Βέβαια η μητέρα του είναι
Αμερικανίδα, αλλά ο πατέρας του, κατά τον αρθρογράφο, αποκλείεται να
απευθυνόταν στο παιδί του αποκλειστικώς στα αγγλικά, «δεδομένου και των
αγγλικών του Ανδρέα». Επιπλέον (το κυριότερο) και τα αγγλικά ο σημερινός
πρωθυπουργός δεν τα μιλάει καθόλου με την άνεση μητρικής γλώσσας,
«επαναλαμβάνει συλλαβές, κομπιάζει, κάνει σαρδάμ».
Ο γλωσσολόγος
του Πανεπιστημίου Κύπρου δεν καταλήγει σε συμπέρασμα. Δηλώνει απλώς τι
«υποψιάζεται»: Οτι η δυσγλωσσία του Γ. Α. Παπανδρέου οφείλεται σε
«γενικότερη δυσκολία στη γλωσσική πραγμάτωση», που διαφέρει από τη
«γλωσσική ικανότητα». Αλλο η γλωσσική ικανότητα, άλλο η πραγμάτωση της
γλωσσικής ικανότητας. Με αυτή τη διάκριση ο κ. Ε.-Φ.Π. κατορθώνει να
θέσει ευπρεπέστατα το οξύτατο και δραματικό σήμερα για τον Ελληνισμό
πρόβλημα επάρκειας του τιμονιέρη, χωρίς να διακινδυνεύει υπεύθυνη άποψη.
Δεν είναι ο πρώτος. Κανένας ώς τώρα από τους έγκυρους και επιφανείς
ομοτέχνους του ή και ψυχολόγους, ψυχαναλυτές, κοινωνικούς ανθρωπολόγους,
αλλά και οποιοσδήποτε σεβαστός για τη δημόσια εικόνα του πολίτη, δεν
έχει τολμήσει να ψελλίσει αναφορά στο εξόφθαλμο πρόβλημα.
Σίγουρα η
ανεπάρκεια γλωσσικής εκφραστικής δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά με νοητική
υστέρηση και πολιτική ανικανότητα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν
διακρίθηκε ως ρήτορας και η δυσκολία του με τις ξένες γλώσσες έμεινε
παροιμιώδης. Ομως ο λόγος του ήταν στέρεος, λογικά τετράγωνος, συχνά οι
αφορισμοί του είχαν ενεργότερο αποτέλεσμα από αγορεύσεις συναρπαστικών
ρητόρων. Κάτι ανάλογο έλεγαν οι παλαιότεροι και για τον σοφό της
πολιτικής Θεμιστοκλή Σοφούλη. Αντίθετα, ο εκπληκτικός σε ωριμότητα και
σε ουσιαστικό περιεχόμενο ελληνοκεντρικός λόγος του Αντώνη Τρίτση ή του
Κύπριου Ανδρέα Χριστοφίδη συνοδευόταν από μια παραλυτική πολιτική
ανεπιτηδειότητα που ξάφνιαζε.
Το πρόβλημα που τίθεται στην
περίπτωση του σημερινού πρωθυπουργού δεν είναι ούτε θετικά ούτε
αντιθετικά ανάλογο. Δεν έχει καν σχέση με το ευρύτερο (κυρίαρχο σήμερα)
φαινόμενο υποκατάστασης του πολιτικού λόγου από μιαν επιδέξια κενολογία,
που εντυπωσιάζει ως ροή λέξεων χωρίς να συνιστά και ροή νοημάτων. Ο
ευφυέστατος μάστορας αυτού του είδους είναι ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και
ολιγονοϊκή απομίμησή του ο λόγος της κ. Ντόρας Μητσοτάκη. Οι
μετερχόμενοι το είδος μιλούν ακατάσχετα, με εντυπωσιακό λεξιλόγιο,
πληθωρική εκφραστική, φυσιογνωμική ή χειρονομιών, διατυπώνοντας
ασήμαντες κοινοτοπίες, ακροβατικές επιδείξεις σοβαροφανών εφέ.
Η
περίπτωση του πρωθυπουργού είναι κάτι άλλο. Ανακαλεί αμέσως, στον
κάποιας καλλιέργειας ακροατή, το σοφό απόσταγμα της εμπειρίας ότι
«άνθρωπος χωρίς γλώσσα είναι άνθρωπος χωρίς σκέψη». Σίγουρα σκεπτόμαστε
με τη γλώσσα, η γλώσσα «σημαίνει» την πραγματικότητα: όχι μόνο
παραπέμπει στο σημαινόμενο, αλλά το καθιστά «νόημα», το ορίζει και
ορίζοντάς το το φανερώνει – είναι «αποφαντική» της πραγματικότητας η
λειτουργία της γλώσσας. Και στον σημερινό πρωθυπουργό μας αυτή η σχέση
γλώσσας και νόησης, γλώσσας και πραγματικότητας, μοιάζει εξαιρετικά
υποτονική, ωσάν η ικανότητα της σκέψης να μην επαρκεί για την
ανταπόκριση στην πραγματικότητα. Τα ακραία παραδείγματα φωτίζουν τη
συνολική εικόνα: Δεν καταλαβαίνει ότι φράσεις όπως «είμαι πολύ
συγκινημένος», είναι κωμικό να τις διαβάζει από το χαρτί που του έχουν
ετοιμάσει. ΄Η ότι μόνο οι αφελείς αστοιχείωτοι σπεύδουν να
χρησιμοποιήσουν, για επίδειξη «μόρφωσης», εκφράσεις που δεν ελέγχουν τη
σημασία τους (: «μηδέν εις το πηλίκον», «εξ απαλών ονύχων» κ.λπ.).
Καθρέφτης
της νοητικής επάρκειας είναι, συνήθως, το βλέμμα, η φυσιογνωμική
έκφραση. Το άγλωσσο βλέμμα, σχεδόν βλέμμα πτηνού, το χαμόγελο που είναι
μόνο σύσπαση και καθόλου φωτισμός του προσώπου, ακυρώνουν ακόμα και την
πιθανή οξύνοια, το τάνυσμα των ευγενέστερων προθέσεων. Και όταν από αυτή
τη φυσική μειονεξία απαιτούν οι συντάκτες των προεδρικών ρητορευμάτων
την ηγεμονική χρήση πρώτου ενικού προσώπου («δεν θα επιτρέψω», «θα κάνω,
«θα δείξω»), το αποτέλεσμα είναι, κυριολεκτικά, ευτράπελο.
Ομως
εμείς σήμερα, οι ελληνώνυμοι κάτοικοι του βαλκανικού νότου, δίχως την
παραμικρή πια ικανότητα αξιολόγησης ποιοτήτων και συνείδησης ευθυνών,
αναθέτουμε στον πρώτο τυχόντα (χωρίς υπερβολή) φορέα φανταχτερού
ονόματος να διαχειριστεί, όχι απλώς την οικονομική μας επιβίωση, την
ελευθερία ή την υποδούλωσή μας, αλλά και θησαυρίσματα παναθρώπινης
σημασίας και σπουδαιότητας: Αν θα επιβιώσει ζωντανή η γλώσσα (το
βιωματικό φορτίο των λέξεων και η συντακτική ευγλωττία) του Ηράκλειτου,
του Αριστοτέλη, του Μελωδού Ρωμανού, αν θα σωθεί ως μέτρο και στόχος της
ανθρώπινης συνύπαρξης η αθηναϊκή δημοκρατία και η ελληνορωμαϊκή
οικουμένη, αν η θάλασσα και το αρχιπέλαγος του Αιγαίου, που κάποτε
γέννησαν την κριτική σκέψη και την αποκαλυπτική Τέχνη, θα παραδοθούν ή
όχι στον βιασμό και στην ασέλγεια του αλητοτουρισμού και της άντλησης
πετρελαίων.
Αλλοίμονο, είναι αδύνατο να υπάρξει Δικαστήριο
Εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας για να δικάσει τους ελλαδίτες
πρωθυπουργούς που απεμπόλησαν το Αιγαίο, επέβαλαν τη μονοτονική γραφή
της γλώσσας, τον οικιστικό εκβαρβαρισμό της χώρας, παζαρεύουν για ψήφους
τη Θράκη, έστησαν στη σκιά του Παρθενώνα τη νεοπλουτίστικη γυφτιά του
κ. Τσουμί.
Και σκοτώνουν κάθε μέρα το τελευταίο απομεινάρι ελληνικότητας: τη γλώσσα.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_12/12/2010_1293506
.
35 comments
Πατάτες ὄχι ἀπὸ ἕναν, ἀλλὰ άπὸ δύο καθηγητές :
Πρῶτον, ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἀσφαλῶς καὶ μιλοῦσε άποκλειστικῶς στὰ ἀγγλικὰ στὸν μικρὸ Τζέφρεϋ. Τὰ ἀγγλικὰ τοῦ Ἀνδρέα ἦταν τέλεια. Λογικώτατο, δεδομένου ὅτι εἶχε ἀποφασίσει νὰ ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του καὶ νὰ μὴν ξαναγυρίσει ποτὲ στὴν Ἑλλάδα. Τὸν ἔπρηξε νὰ ἐπιστρέψουν ἡ Μάργκαρετ καὶ γιὰ νὰ τῆς ἀνταποδώσει τὸ πλῆγμα ἔπαψε νὰ εἶναι ὁ ὑποδειγματικὸς σύζυγος ποὺ ἧταν. Διότι ἡ Μάργκαρετ νόμιζε ὅτι οἱ γλυφταράδες Ἕλληνες δῆθεν πολιτικοὶ φίλοι ποὺ τὴν μεταχειρίζονταν σὰν νὰ ἦταν πριγκήπισσα ἦταν εἰλικρινεῖς. Ὁ Ἀνδρέας, ὅμως, τοὺς ἤξερε. Τά παιδιὰ τά βάφτισαν μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ κάνουν τὸ χατῆρι τοῦ παπποῦ Γεωργίου Παπανδρέου. Συνεπῶς, δὲν ὑπάρχει κανένα στοιχεῖο ποὺ νὰ μαρτυρεῖ ὂτι ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου προετοίμαζε Ἐλληνικὸ μέλλον στὰ παιδιά του ἢ καὶ στὸν ἑαυτό του.
Δεύτερον, ὁ κύριος Γιανναρᾶς δὲν εἶναι ποὺ λέει ὂτι τὸ κύριο στὸν πολιτικὸ εἶναι ἡ ἀνιδιοτέλεια ; Τώρα μήπως πῆρε τὴν θέση της ἡ έπιδέξια παρλαπιπολογία ;
Τρίτον, στὴν άναμέτρηση Παπανδρέου – Εὐαγγέλου Βενιζέλου γιὰ τὴν ἀρχηγία τοῦ ΠΑΣΟΚ, δέν ἐξεθείαζε ὁ κύριος Γιανναρᾶς τὸν εὔγλωττο ἀρλουμπολόγο, τηλεπαραθυρολάγνο Εὐάγγελο Βενιζέλο γιὰ τὴν, δῆθεν, εὐστροφία του; Καὶ ἀντιπαρερχόταν καὶ τὴν στήριξη ἀπὸ μέρους τῶν διαπλεκομένων ἐκδοτικῶν συγκροτημάτων γιὰ τὸν Εὐάγγελο Βενιζέλο; Τώρα ἄλλαξε γνώμη ;
Τέταρτον, γιατὶ δὲν προτείνουν οἱ δύο καθηγητὲς τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ σὰν τὸ «Νὰ ἡ εὐκαιρία» ὅπου πνευματικοὶ ἄνθρωποι τοῦ βεληνεκοῦς τους νά κρίνουν τὶς ἀρετές τῶν ἐπιδόξων πολιτικῶν, ὥστε νὰ ξέρουμε σὲ ποιὸν νὰ ἐμπιστευθοῦμε τὸ μέλλον μας ;
Πέμπτον, ἀπὸ πότε τὸ μέλλον τῆς γλώσσας εἶναι στὰ χέρια τῶν κυβερνήσεων ; Μιὰ γλῶσσα ζεῖ μόνο ὅταν αὐτὰ ποὺ λέγονται καὶ γράφονται σ` αὐτὴν ἔχουν ἀξία καὶ γιὰ ‘κείνους ποὺ οὔτε τὴν μιλοῦν οὔτε τὴν γράφουν.
Μακάρι νὰ ἔφθανε ἡ εὐγλωττία γιὰ νὰ κυβερνήσει κανείς. Ἀλλὰ μᾶλλον ἐμποδίζει.
Καλα τα λες Γιωργο. Για τον Γιανναρα, μην ξεχνας οτι
“το γηρας ου γαρ ερχεται μονον”
και ο εννοων, νοητω…
Τώρα μάλιστα κύριοι!
Τελικά μας έκαμε και χάρη που μας κυβέρνησε τόσα χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Πιθανότατα δεν είχε άλλη επιλογή και στην περίπτωση όπου «ημποδίζετο» να ασκήσει τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα παρασυρμένος και υποβασταζόμενος υπό της εσχάτου συμβίας.
Άλλωστε παράδειγμα «αθελήτου παρασύρσεως» -από το κόμμα του αυτή τη φορά- θυμόμαστε και στην περίπτωση της επιλογής προς υποστήριξη του κ. Χρήστου Σαρτζετάκη ως Προέδρου Δημοκρατίας, έναντι της αρχικής και δεδηλωμένης προς το πρόσωπό του, Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου.
Πώς εξηγούνται λοιπόν οι αλλαγές θέσεων και απόψεων για τόσο σοβαρά ζητήματα;
Ωφείλετο μάλλον εις το αθώον και ευμετάβλητον του χαρακτήρος του!
Κι ἕνα ἕκτο : Προτιμοῦν νά φέρουμε πίσω οἱ κύριοι, κύριοι καθηγηταί τὸν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ τὸν Ἑλάσσονα, τὸν καὶ «κρέας» ἐπιλεγόμενο, ἤ, μήπως, τό κάτι ἄλλο στὴν εὔγλωττο τιποτολογία, τὸν Δημήτριο Ἀβραμόπουλο ;
Ἔχουμε διαφθείρει καὶ καθαροαίμους ξένους, ὀπότε ὁ Ἀνδρέας ποὺ ἦταν ἡμίαιμος ἦταν εὔκολη δουλειά. Θυμηθεῖτε τὶ ἔπαθαν οἱ βασιλεῖς. Οἱ ἄνθρωποι θέλουν νὰ μᾶς κυβερνήσουν. Τὶ φταῖνε ποὺ ἐμεῖς ζητᾶμε πράγματα ποὺ βλάπτουν; Αὐτοὶ εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ μᾶς τὰ τάξουν καί, ἅν γίνεται, νὰ μᾶς τὰ δώσουν. Ἂς ἔχουμε νοῦ νὰ μὴν ζητᾶμε ἀνοησίες. Ἀφῆστε ποὺ ζητᾶμε καὶ ἀντιφατικὰ μεταξύ τους πράγματα. Αὐτὸ ἐξηγεῖ τὶς μεταπτώσεις ἀπὸ τὴν μία ἄποψη στὴν άντίθετη.
“Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν” (Ισοκράτης),
το αντίστροφο -αν συμβαίνει- δηλ. “το των αρχόντων ήθος ομοιούται της πόλεως”, τότε προφανώς δεν πρόκειται περί Αρχόντων αλλά περί ανίκανων ή πονηρών.
Γιατί, τότε δέν λέει «τὸ τῶν πολιτῶν ὅλων» ἦθος ; Ἐδῶ ὁ Γιανναρᾶς, σὲ ἄλλα γραπτά του, ἔχει κάτι οὐσιῶδες νὰ μᾶς ‘πεῖ. Διότι, προχριστιανικῶς, ἰδέες ὅπως τὰ ἀτομικὰ δικαιώματα (καὶ οἱ συνακόλουθες ὑποχρεώσεις) δὲν εἶχαν κἂν διατυπωθεῖ. Ὁ πολίτης ἦταν στὴν ἀπόλυτη διάκριση τῆς πλειοψηφίας τῶν συμπολιτῶν του. Καὶ γνωρίζουμε πόσες φορὲς «τὸ τῆς ὅλης πόλεως ἦθος» ὄχι μόνον δὲν ὡμοιώθη τοῖς ἄρχουσιν, ἀλλὰ καὶ τοὺς κατεδίωξε. Καὶ ὄχι μόνον τοὺς πολιτικοὺς ἄρχοντες (Μιλτιάδη, Ἀριστείδη, Θεμιστοκλῆ, Φωκίωνα), ἀλλὰ καὶ τοὺς πνευματικούς, Σωκράτη, Ἀριστοτέλη καὶ ἄλλους. Συνεπῶς, μᾶλλον παραινετικῶς ὀμιλεῖ ἐδῶ ὁ Ἰσοκράτης. Διότι ἀποκλείεται νὰ μὴν ἐγνώριζε πόσον ἀσταθὲς εἶναι αὐτὸ «τὸ τῆς πόλεως ἦθος». Ἀλλὰ ὁ πατριωτισμός του, γνωστὸς ἄλλωστε, φαίνεται ὅτι ἐπεβλήθη στὸν ρεαλισμό του.
Σὲ κάθε περίπτωση, στὶς σημερινὲς συνθῆκες, οἱ πολίτες ἔχουμε πολὺ περισσότερη δύναμη καὶ εὐθύνη. Θὰ τὴν χρησιμοποιήσουμε ἢ θὰ συνεχίσουμε νὰ πειθόμεθα σὲ εὐγλώττους ἀρλουμπολόγους, τιποτολόγους ;
Όσον αφορά το πολιτικό προσωπικό θα συμφωνήσω με την προϋπόθεση όμως πως ανάμεσα στους τελευταίους τοποθετείτε και τον Α.Γ. Παπανδρέου –όπως ίσως και άλλους πολιτικούς στους οποίους αναφερθήκατε- αλλιώς δεν έχει νόημα το συμπέρασμά σας.
Επίσης φρονώ ότι ο Ισοκράτης όπως και οι άλλοι αρχαίοι Έλληνες λέγοντας το της πόλεως ήθος δεν εννοούσαν βεβαίως τα οικοδομήματα ή τους ναούς ή τις ιδιωτικές οικίες αλλά την ουσία, την αρχή και το τέλος, εκείνο που αποτελούσε την ψυχή, την βούληση και την ενέργεια όλων εκείνων δηλ. τους πολίτες ως σώμα εκκλησιαστών ή δικαστών.
Υπό τις σημερινές συνθήκες, θεωρώ πως πράγματι έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη οι πολίτες διότι σήμερα διακυβεύονται πολύ περισσότερα πράγματα από την σωτηρία μιας πόλης-κράτους, όχι όμως και την ανάλογη δύναμη.
Ἡ πικρὴ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες ἀπεδείχθησαν καλύτεροι ἀπὸ `μᾶς. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ ἡ σημερινὴ Ἑλλάδα ποὺ τὴν δεκαετία τοῦ 1950 ἔστελνε καραβιὲς κόσμο μετανάστες, μέχρι πρόσφατα προσείλκυε μετανάστες. Ἂν εἴχαμε πράγματι κακούς, θὰ εἴχαμε πάει πολὺ πίσω, ὅπως ἡ Ἀργεντινή. Καί, μάλιστα, τοὺς καλοὺς καὶ χρησίμους τοὺς ἀποδοκιμάζουμε. Σκεφθεῖτε τὴν τὺχη τοῦ Καρτάλη, τοῦ Μαρκεζίνη, τοῦ Στεφάνου Μάνου, τοῦ Ἀλέκου Παπαδοπούλου.
Οἱ περίπτωση τῶν Παπανδρέου ἔχει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον. Καὶ Ὁ Γεώργιος, ὁ παλαιότερος, καὶ ὁ Ἀνδρέας εἶχαν μόρφωση. Μὲ τὴν εὐγλωττία τους κατάφεραν νὰ ξεδοντιάσουν τὸν κομμουνισμὸ, τοὐλάχιστον στὴν βάναυση καὶ βιαία ἐκδοχή του, στὴν Ἑλλάδα. Δυστυχῶς, οἱ πολλοὶ μιμητές τους ἀντέγραψαν μόνον τὴν τιποτολογία τους. Τὸ χειρότερο μὲ τὸν Ἀνδρέα εἶναι ὁ θαυμασμὸς ποὺ τρέφουν γιὰ τὴν τιποτολογία του οἱ Ἀβραμόπουλος, Κωστάκης Καραμανλῆς καὶ Σαμαρᾶς. Ἀλλὰ μήπως αὐτοὶ φταῖνε ; Ἀφοῦ βλέπουν ὅτι οἱ ψηφοφόροι ὑπολήπτονται τὴν μνήμη τοῦ Ἀνδρέα διότι τοὺς ἔδωσε μεγάλες αὐξήσεις σὲ μισθοὺς καὶ συντάξεις τὸ 1981 (καὶ τοὺς τὶς πῆρε πίσω πολλαπλάσιες στὰ ἑπόμενα χρόνια), κι αὐτοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Συγκρίνετε μὲ τὴν Γαλλία, ὂπου τὴν ἐξαπάτηση τοῦ 1981 τὴν χρεώνουν ἀκόμη οἱ ψηφοφόροι στοὺς σοσιαλιστές.
>Ἡ πικρὴ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες ἀπεδείχθησαν καλύτεροι ἀπὸ `μᾶς. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ ἡ σημερινὴ Ἑλλάδα ποὺ τὴν δεκαετία τοῦ 1950 ἔστελνε καραβιὲς κόσμο μετανάστες, μέχρι πρόσφατα προσείλκυε μετανάστες.< “Προσείλκυε” (sic) λόγω της “ισχυρής οικονομίας της”; Δηλαδή, το γεγονός ότι εισέβαλαν στην χώρα μερικά εκατομμύρια λαθρομεταναστών από την δεκαετία του ’90 και μετά, επειδή την βρήκαν ξέφραγο αμπέλι, η εγκληματικότητα τιμωρείται με το “γάντι”, ο εθνομηδενιστής Σημίτης επαγγελλόταν τους πολυπολιτισμικούς του παραδείσους κλπ., δείχνει ότι είχαμε καλούς ηγέτες; Ή μήπως είχαμε τις πολλές δουλειές και δεν τις προλαμβάναμε και καλέσαμε οικονομικούς μετανάστες, όπως η Γερμανία μετά τον Β’ΠΠ; Η Αργεντινή δεν είχε και έχει μετανάστες; >Καὶ Ὁ Γεώργιος, ὁ παλαιότερος, καὶ ὁ Ἀνδρέας εἶχαν μόρφωση. Μὲ τὴν εὐγλωττία τους κατάφεραν νὰ ξεδοντιάσουν τὸν κομμουνισμὸ< Ας μην ήταν οι Άγγλοι και θα σου ‘λεγα εγώ πώς θα είχε “ξεδοντιάσει” ο γερο-Παπατζής τον κομμουνισμό με την …. ευγλωττία και την μόρφωση!! Ο αλήστου μνήμης “υιός-Παπατζή” τι ξεδόντιασε; Δεν κατάλαβα. Ο Αλέκος Παπαδόπουλος κατάφερε να καταστρέψει εντελώς τους μικρομεσαίους με τα διαβόητα “αντικειμενικά κριτήρια”. “Έχεις μαγαζί 4 Χ 5 στην Ερμού, τόσα κέρδισες!” Λογική δηλαδή, όχι παίξε γέλασε!! Και ο “Καποδίστριας” δικής του εμπνεύσεως μασκαραλίκι ήταν. Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από τα παραπάνω;
Ὀ ἐθνομηδενιστὴς Σημίτης ἔβαλε τὴν Κύπρο στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Μακάρι νἄχαμε δυὸ τρεῖς ἀκόμη τέτοιους ἐθνομηδενιστές … Ἀλλὰ ἀπὸ ἀχαριστία, ἄλλο τίποτα …
Βρε άντε πήγαινε από δω που θα είμαι και ευγνώμων στον τάπερμαν. Σα δε ντρέπεσαι λιγάκι. Εσύ μπορείς να είσαι ευγνώμων που καταπρόδωσε την πατρίδα μας, αλλά βόλεψε κάποιους.
Ο περί ου ο λόγος δεν έβαλε την Κύπρο στην ΕΕ όπως μπήκε (μηρυκάζεις τα παραμύθια του), σαν ενιαίο κράτος, αλλά την ήθελε “ανανισμένη”. Γι αυτό γκάριζε ΝΑΙ στο Σχέδιο Ανάν, διότι είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις.
Ίμια, Μαδρίτη, Ελσίνκι, Οτζαλάν, ΧΑΑ, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς απ’ αυτόν τον γλοιώδη δωσίπυγο;
Εσύ ας του είσαι ευγνώμων. Θα έχεις τους λόγους σου, υποθέτω…
Ὑποκλίνομαι στὴν διεισδυτικότητα τῆς σκέψεώς σας. Ἀφοῦ ξέρετε τὰ ἐσώψυχα τοῦ Σημίτη, μπράβο σας. Θὰ ἔχετε, φαίνεται πρόσβαση σὲ ἄκρως ἀπόρρητα μυστικὰ συστήματα ποὺ διαβάζουν τὴν σκέψη κατ`εὐθεῖαν ἀπὸ τὰ ἐγκεφαλικὰ κύματα.
Βέβαια, οἱ ἀφελεῖς σὰν κι ἐμένα προτιμοῦμε καλὰ ἀποτελέσματα, κι ἂς εἶναι κακὲς οἱ προθέσεις αὐτῶν ποὺ τὰ φέρνουν. Καί, σημειῶστε, ὅτι ὁ Σημίτης ἐπέτυχε νὰ ὑποβληθεῖ τὸ Σχέδιο Ἀνάν στὴν κρίση τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ. Ἔτσι, ὅ,τι ὐποχρεώσεις κι ἂν εἶχε ἀναλάβει, ὁ Κυπριακὸς λαὸς μποροῦσε νὰ τὶς ἀπορρίψει κανονικὰ καὶ ἀπολύτως νόμιμα καὶ νομότυπα.
Νὰ θυμίσω καὶ στοὺς ὑπολοίπους συναναγνῶστες ὅτι ἡ εὐγλωττότερη ὁμολογία ὅτι κάποιος χάνει σὲ μιὰ συζήτηση εἶναι ὂταν ἀρχίζει τὶς ἀπρέπειες.
Φαίνεται ότι είσαι εντελώς άσχετος, ή δεν καταλαβαίνεις τι γράφω και προσπαθείς με περίτεχνες παρλαπίπες να αλλοιώσεις την πραγματικότητα, αφού πρώτα κάμεις “γαργάρα”, κατά το κοινώς λεγόμενον, όλα τα υπόλοιπα.
Ο Σημίτης … “πέτυχε” να υποβληθεί το έκτρωμα στην κρίση του κυπριακού λαού; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
Βγήκε ή δεν βγήκε μαζί με τον Παπανδρέου το μεσημέρι και γκάριζε ΝΑΙ, πριν μιλήσει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το ίδιο βράδυ;
Σκυλάκι των ξένων συμφερόντων ήταν ο αχυράνθρωπος και όποιος γνωρίζει και θυμάται, ξέρει τι ακριβώς συνέβη και τι στάση κράτησε ο καθένας.
Το Αντίβαρο έδωσε γενναίο αγώνα για την καταψήφιση της πλεκτάνης και υπάρχει ολόκληρο αφιέρωμα εδώ μέσα.
Όσο για τις απρέπειες δεν τις σχολιάζω, διότι λαμβάνεις τον σεβασμό που κομίζεις, γελοίε. Καλά σου το έχουν γράψει αρκετοί εδώ μέσα ότι έχεις ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του γραφικού.
Κι ένα τελευταίο: Ο εθνομηδενιστής Σημίτης, επί οκτώ συναπτά έτη της θλιβερής πρωθυπουργίας του, δεν καταδέχτηκε να πατήσει τα πόδια του ούτε μία φορά σε εθνική εορτή. ΟΥΤΕ ΜΙΑ! Εντελώς πρωτοφανές για Έλληνα πρωθυπουργό. Είχε βέβαια δηλώσει ότι “οι πατριωτικές κορώνες τού φέρνουν αλλεργία”. “Πατριωτική κορώνα” η Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου για τον “τάπερμαν”(*). “Πατριωτική Κορώνα” και η 28η Οκτωβρίου. Αυτή κι αν ήταν δα, που θα άκουγε για πρωθυπουργό που είπε ΟΧΙ, ενώ στο δικό του λεξιλόγιο υπήρχε μόνο το ΝΑΙ!
(*) Καλή σου ώρα αείμνηστη Μαλβίνα, που σε είχε απηνώς κυνηγήσει το κομπλεξικό αυτό ανθρωπάκι, επειδή τον σατίριζες.
Δυστυχῶς γιὰ σᾶς, τὸ μόνο ποὺ μετρᾶ στὴν πολιτικὴ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς πλεκτάνης Ἀνάν εἶναι ὅτι ἐκεῖ πιάστηκαν οἱ Τοῦρκοι καὶ ὄχι οἱ Ἕλληνες. Τὸ ὁμολογοῦν ἄλλωστε οἱ ἴδιοι. Οἱ προθέσεις Σημίτη εἶναι καὶ παραμένουν ἀνεξερεύνητες μὲ τὴν παρούσα τεχνολογία. Γιατὶ ἀποκλείετε νὰ καλλιέργησε μὲ κάθε ἐπιμέλεια τὴν εἰκόνα τοῦ ἐκσυγχρονιστοῦ, ὥστε νὰ παρασύρει τοὺς ἀντιπάλους, Τούρκους καὶ Δυτικούς, στὴν λύση τοῦ δημοψηφίσματος ; Τὸν Σαμαρᾶ, γιὰ παράδειγμα, ποτὲ δὲν θὰ τὸν ἄκουγαν, ἂν πρότεινε δημοψήφισμα. Καμμιὰ φορὰ ἡ ἐθνικὴ πολιτικὴ προῖκα εἶναι ζημία ἐκτὸς συνόρων.
Ἐνδιαφέρον ἔχει ποὺ μὲ κατηγορεῖτε ὅτι γιὰ λόγους συμφέροντος γράφω ὅσα γράφω. Φαίνεται κρίνετε ἐξ ἰδίων.
Πρώτη φορά ο πατριώτης ταυτίζεται με εκείνον που εθελουσίως παραδίδει τα εργασιακά και
ασφαλιστικά του κεκτημένα και παραδίδεται βορά στα τοκογλύφια όρνια του γερμανικού τοκογλυφικού κεφαλαίου.Η νοοτροπία αυτή δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι για την κοινωνική
ευημερία και την εθνική ακεραιότητα η σημερινή κυβέρνηση.
Κανονικά η σημερινή πολιτική ελίτ θα έπρεπε να περάσει από δικαστήριο όχι μόνο για κακοδιαχείριση,αλλά και παράδωση της οικονομίας στο ευρωπαικό κεφάλαιο μέσα από την
αποβιομηχανοποίηση και την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ.Το μόνο πρόβλημα είναι ότι όλοι αυτοί
οι νεοδοσίλογοι κρύβονται πίσω από την πολιτική ασυλία.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
Τό κεφάλαιο, ἀγαπητέ, εἶναι τὸ περίσσευμα ἁπὸ τὸν κόπο τοῦ Γερμανοῦ ἐργάτη. Τὸ γλίσχρο κομπόδεμα γιὰ τὰ γεράματά του. Δὲν ἔφαγε αὐτὸς ὅσα παρήγαγε, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ τὰ τρῶμε ἐμεῖς σὲ ἀργομισθίες. Ἐμεῖς εἴμαστε τὰ παράσιτα κι αὐτὸς κάνει τὴν δουλειά. Ὡραῖα τὰ καταφέραμε μέχρι τώρα, ἀλλὰ καλὸ εἶναι νὰ ξέρουμε ποῦ πατᾶμε. Ὅσο μᾶς δάνειζαν ἦσαν καλοί, τώρα εἶναι τὰ ὄρνια τοῦ γερμανικοῦ τοκογλυφικοῦ κεφαλαίου. Ἄθελά σας παραδέχεσθε τὴν ἀλήθεια. Γνωρίζετε τὴν παράδοση τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Σκηνίτου ; Ὁ ὁποῖος μεταμόρφωσε τὰ πρόβατα ἑνὸς ἀφιλοξένου τσοπάνη σὲ ὄρνια, τὰ ὁποῖα προίκισε μὲ τὴν ἀγαθότητα τῶν προβάτων καὶ τοὺς ἀνέθεσε νὰ καθαρίζουν τὴν ὕπαιθρο ἀπὸ τὰ ψοφίμια. Ἔ, λοιπόν, ἀναγνωρίζετε ὅτι εἴμαστε ψοφίμια. Καὶ εἴμαστε ἀπὸ τὸ βαρὺ τεμπελιό. Περαστικά μας.
Ο εθνομηδενιστής Σιμήτης ήθελε την Κύπρο διαλυμένη στην Ευρωπαίκή Ένωση. Γι’αυτό πίεζε κι’αυτός και ο σημερινός Πρωθυπουργός και ο κος. Πάγκαλος που μετά το επεισόδιο με την σύλληψη Οτσαλάν το 1999 έκανε στροφή 180 μοιρών στο Κυπριακό και πίεζε και αυτός όπως και οι προαναφερθέντες τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο να αποδεκτεί το σχέδιο Ανάν ελάχιστες μέρες πριν την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Αλλά για λόγους εντυπωσιασμού και για να κερδίσουμε μια συζήτηση είναι εύκολο να υπεραπλουστεύουμε τα πράγματα και να αφήνουμε τις πραγματικές συνθήκες της εποχής έξω.
Ετσι κι’άλλιώς μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου που ήταν εξαιρετικά μεγάλου βελινεκούς πολιτικός επεκράτησε το χάος στο ΠΑΣΟΚ και σε όσες συζητήσεις παρακολουθώ από τηλεοράσεως οι πλήστοι των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ είναι είρωνες και χωρίς στοιχειώδεις κανόνες σεβασμού προς τους συνομιλιτές τους. Μ’αυτό τον φτηνό τρόπο αντιμετωπίζουν τους συνομιλιτές τους.
http://www.youtube.com/watch?v=hr2I2y1vy_A&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=wq8xeqKgtKc
Μὲ τὴν λογική σας, ἂν εἶχε μείνει στήν ἐξουσία ὁ ἐθνομηδενιστὴς Σημίτης, θὰ εἴχαμε διώξει τοὺς Τούρκους πέρα ἀπὸ τὴν Κόκκινη Μηλιά. Ἐνῶ ὁ ἐθναμύντωρ Ἰωαννίδης τοὺς ἔμπασε στὴν Κύπρο.
Ὅσο γιὰ τὰ βίντεο τῆς Μαλβίνας, μᾶλλον προσβολὴ τῆς μνήμης της είναι τὰ συγκεκριμένα. Κανένα πιὸ ἔξυπνο δὲν βρήκατε ;
>Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς πλεκτάνης Ἀνάν εἶναι ὅτι ἐκεῖ πιάστηκαν οἱ Τοῦρκοι καὶ ὄχι οἱ Ἕλληνες. Τὸ ὁμολογοῦν ἄλλωστε οἱ ἴδιοι. < Δηλαδή, πώς “πιάστηκαν” οι Τούρκοι; >Μὲ τὴν λογική σας, ἂν εἶχε μείνει στήν ἐξουσία ὁ ἐθνομηδενιστὴς Σημίτης, θὰ εἴχαμε διώξει τοὺς Τούρκους πέρα ἀπὸ τὴν Κόκκινη Μηλιά.< Σε ποιον απευθύνεσαι εδώ; Με ποια λογική; Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω λέξη.
Μερικὲς φορὲς τὸ ἐθνικῶς συμφέρον εἶναι νὰ ἐμφανίζεται κανεὶς ὡς ἐθνομηδενιστής. Ὁ θορυβώδης πατριωτισμὸς μερικῶν κακῶς πληροφορημένων βλάπτει συχνότερα ἀπ` ὅτι ὠφελεῖ.
Άρες μάρες…. και “γαργάρες” για να μην θίξουμε Σημίτη τον ολίγιστον.
Αν είχε εφαρμοσθεί το “σχέδιο” Αννάν, σήμερα η Κύπρος δεν θα μπορούσε να κλείσει την συμφωνία για την ΑΟΖ με το Ισραήλ, διότι, όπως και σήμερα ισχυρίζεται η Άγκυρα, η Λευκωσία δε θα εκπροσωπούσε ολόκληρο το νησί. Mε Τούρκο αντιπρόεδρο, μαριονέτα της Άγκυρας και εξοπλισμένο με βέτο, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε το “μόρφωμα”. Αυτό το “σχέδιο”, όμως, υποστήριζε ο εθελόδουλος Σημίτης και μερικοί άλλοι δωσίπυγοι.
ΥΓ: Δεν μας εξήγησες πώς πιάστηκαν οι Τούρκοι. Ούυυυυυυυυυστ!
Εἴπαμε ! Ἀφοῦ δὲν μᾶς βγαίνουν μερικῶν τὰ ἐπιχειρήματα, δοκιμάζουμε τὶς ἀπρέπειες. Τὶ λέτε,εἶναι γνησίως Ἕλληνας αὐτὸς ποὺ χρησιμοποιεῖ τὴν άναίδεια γιὰ νὰ πνίξει τὴν συζήτηση ; Μάλλον ἀποδεδειγμένως βάρβαρος εἶναι ;
Δεν έχεις δώσει ούτε μία απάντηση, δεν έχεις καν επιχειρήματα και τσαμπουνάς μόνο αρλούμπες. Παίρνεις τον σεβασμό που κερδίζεις, κάνοντας τον έξυπνο και υποτιμώντας την νοημοσύνη του άλλου. Γιατί έχω την αίσθηση ότι τούτο σε αφορά, άμεσα ή έμμεσα….
Τό εἴπαμε καὶ πάλι τὸ εἶπαν καὶ οἱ Τοῦρκοι : Μὲ τὴν εἰσδοχὴ τῆς Κύπρου στὴν Εύρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ Κύπρος εἶναι ἄτρωτη. Διέρρευσε καὶ μέσῳ τῶν Wikileaks. Θέλουμε, δὲν θέλουμε, τό ἀποτέλεσμα αὐτὸ τὸ ἔφερε ἡ κυβέρνηση Σημίτη. Μπορεῖ νὰ ἐξαπάτησε τοὺς Δυτικοὺς ἢ τοὺς Τούρκους, ὥστε νὰ δεχθοῦν νὰ τεθεῖ τὸ σχέδιο Ἀνὰν σὲ χωριστὰ δημοψηφίσματα, ἀλλὰ τὸ ἀποτέλεσμα μετρᾶ.
Ὅσα ἀγενῆ καὶ νὰ γράψει κανείς, τὸ ἀποτέλεσμα δὲν ἀλλάζει. Μόνο τὴν κακή του ἀνατροφὴ δείχνει, ἴσως καὶ τὴν ἀνικανότητα νὰ κατανοήσει ἁπλοὺς συλλογισμούς.
>Μὲ τὴν εἰσδοχὴ τῆς Κύπρου στὴν Εύρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ Κύπρος εἶναι ἄτρωτη. Διέρρευσε καὶ μέσῳ τῶν Wikileaks. Θέλουμε, δὲν θέλουμε, τό ἀποτέλεσμα αὐτὸ τὸ ἔφερε ἡ κυβέρνηση Σημίτη. < Με την εισδοχή της Κύπρου, όπως μπήκε, δηλαδή ενιαία και αδιαίρετη Δημοκρατία και όχι κομματιασμένη, όπως την ήθελε η πλεκτάνη Αννάν, την οποία σθεναρώς υποστήριξε ο Σημιτάκος. Το ποιος δεν μπορεί να καταλάβει, ή μάλλον δεν θέλει να καταλάβει, φαίνεται εδώ. Ουδέν ψευδέστερον του ότι ο Σημίτης έβαλε την Κύπρο στην ΕΕ (πώς, αφού υποστήριζε αναιδέστατα το σχέδιο Αννάν, μη κρατών ουδέ τα προσχήματα;) και πολύ περισσότερο ότι αυτός έφερε προς ψήφιση το σχέδιο. Τούτο το τελευταίο δεν μπορούσε να το κάνει, άλλωστε, διότι ήταν απόφαση άλλης κυβερνήσεως, της κυπριακής. Ο Σημιτάκος είναι ο αντίπους του τελευταίου Έλλνηνος ηγέτου, του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου, του οποίου το έργο προσπάθησε να υπονομεύσει ακόμη και την ημέρα που θα εκφωνούσε το διάγγελμα του προς τον Κυπριακό Λαό. Προσπάθησε να τον προκαταλάβει ή όχι, βγαίνοντας το μεσημέρι, μαζί με τον μπουνταλά διάδοχό του και παίρνοντας θέση υπέρ του “σχεδίου” Αννάν; Τι δουλειά είχε αυτός ο γελοίος να ανακατευθεί στα εσωτερικά της Κύπρου; Αυτές ήταν οι εντολές που είχε, ο εθελόδουλος και αυτές εξετέλεσε. Εθνοπροδότης από την αρχή μέχρι το τέλος. Καλύτερα να δείχνεις κακή ανατροφή και να είσαι ντόμπρος, παρά ψευτοευγένειες και να είσαι παρλαπίπας, που προσπαθεί με σοφίσματα να στηρίξει έναν τέτοιον αχυράνθρωπο. Ο Σημίτης έβλαψε πολλαπλώς την χώρα και προπαντός τον λαό της με τον εθνομηδενισμό του, αυτός εξέθρεψε τους “ρεπουσαίους” ψευδοεπιστήμονες και έδειξε την περιφρόνησή του για ο,τιδήποτε ελληνικό. Αρκετά ασχολήθηκα με τις αρλούμπες σου.
Από τούτο το περιοδικό μέσα, το Αντίβαρο, δόθηκε O αγώνας για να σσώσουμε την Κύπρο μας από τον διαμελισμό που της επεφύλασσαν οι Βρετανοί και οι Τούρκοι, σε αγαστή συνεργασία με τα εν Ελλάδι τσιράκια τους, όπως ο Σημιτάκος.
Είναι τουλάχιστον πρόκληση να μπαίνει εδώ μέσα ένας παρλαπίπας σαν και του λόγου σου και να προσπαθεί να τον ακυρώσει με τις σπερμολογίες του. ΣΕΒΑΣΟΥ ΤΟN ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΒΗΜΑ!
Αγαπητέ “επισκέπτη”, συμφωνώ και επαυξάνω. Όντως όπως παρατήρησα και εγώ, ο Γεώργιος Ιακ. διαπνέεται από τέτοια εμμονή με τον “αμέμπτου χαρακτήρα” και προστάτη των ελληνικών συμφερόντων κο. Σημίτη ως να φορεί παρωπίδες.
Ακόμη και το σχέδιο Ανάν, πείθει πρώτα τον εαυτό του χωρίς καν να το έχει μελετήσει σε βάθος, ότι ήταν βιώσιμη και λειτουργική λύση του κυπριακού. Αλλά ακόμη και να το έχει μελετήσει σε βάθος, είναι τέτοια η ιδεοληψία του υπέρ του κου. Σημίτη και τόση η εμπάθεια του σε ότι χαρακτηρίζεται ως πατριωτικό και εθνικά αξιοπρεπές που ταυτίζει τον εαυτό του με ανθρώπους όπως τον κ. Σημίτη και τον Γ. Παπανδρέου βλέποντας τους ως ρεαλιστές και πραγματικούς πατριώτες, τη στιγμή που ξεπουλούν την εθνική ακεραιότητα και μειώνουν τον πατριωτισμό σε “δήθεν οικονομική ευημερία”.
Το σχέδιο Αναν το υποστήριξε με σθένος ο κ. Σημίτης μέχρι τέλους, διότι ήταν απόρροια της περιβόητης ουράς του Ελσίνκι τον 12/99, την οποία ο ίδιος αποδέκτηκε και πίεσε και τον τότε κύπριο πρόεδρο να την αποδεκτεί. Η ουσία, όμως του σχεδίου Ανάν είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο υποβιβασμός της σε ένα αμφιβόλου μορφώματος “state” ίσου με το ψευδοκράτος των κατεχομένων που κανείς (ούτε φυσικά και ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών) αναγνωρίζει. Αυτό ήταν το όραμα του κου. Σημίτη για την Κύπρο που θα αποτελούσε προπομπό σε συνδιασμό με την πλήρη σχεδόν αποδυνάμωση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για την θράκη. Ήδη η Τουρκία θέτει θέμα τουρκικής μειονότητας της Θράκης εδώ και μερικά χρόνια.
Και κάτι συναφές με τον πατριωτισμό του κου. Σημίτη. Από την εποχή της πρωθυπουργίας Σημίτη και μετά αυξήθηκαν κατά πολύ οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη και ακόμη σε επισκέψεις ελλήνων υπουργών εξωτερικών στην Τουρκία, τουρκικά αεροσκάφη παρενοχλούν τα αεροπλάνα που μεταφέρουν τους υπουργούς. Που είναι οι καρποί της νέας θεώρησης των πραγμάτων, της νέας κοσμοθεωρίας του κου. Σημίτη;
Φυσικά με την πολιτική της “συμφιλίωσης και της εξημέρωσης του θηρίου”, οι Τούρκοι τρίβουν τα χέρια τους και μας κοροιδεύουν καθώς όποιες αντιδράσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων (8 χρόνια Σημίτη, 4 1/2 Καραμανλή και 2 Γ. Παπανδρεου), αν υπήρξαν, ήταν πολύ χλιαρές. Με την αποδυνάμωση των ενόπλων δυνάμεων και με τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έφερε την χώρα ο κ. Σημίτης δέσμευε οποιοδήποτε κατοπινό πρωθυπουργό να εφαρμόσει την ίδια δουλική εξωτερική πολιτική.
Εδώ οι Τούρκοι, απειλούν την Ε.Ε. που έχει στους κόλπους της μεγάλες δυνάμεις όπως Γερμανία και Γαλλία ότι σώνει και καλά πρέπει να την εντάξουν στην Ε.Ε. τη στιγμή που αυτοί δεν ικανοποίησαν κανένα ουσιαστικό κριτήριο για ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση με θράσος χιλίων πιθήκων και θα καταλάβουν την πολιτική Σημίτη για “εξημέρωση του θηρίου”; Μα είναι σοβαρή συλλογιστική αυτή; Που είναι η παρατηρητικότητα σας κε. Ιακ.
Και η άλλη καινοφανής συλλογιστική; Κανένας, όπως ο κ. Ιακ. υπαινίσσεται, δεν έχει την νοητική ικανότητα να αντιληφθεί την πολιτική ευφυία του κου. Σημίτη ο οποίος στο τέλος της ημέρας ξεγέλασε όλους τους Ευρωπαίους και έβαλε την Κύπρο στην Ε.Ε. Δηλαδή είναι με στροφή 180 μοιρών προς τα συμφωνηθέντα σου σε ένα σοβαρό θεσμό που λέγεται Διάσκεψη Κορυφής της Ε.Ε.(βλέπε Ελσίνκι, 12/99) που κάνεις πολιτική κε. Γεώργιε Ιακ.; Αυτή είναι η ιδιοφυία που λέγεται Σημίτης;
Το άλλο πάλι; Έστειλε το σχέδιο Ανάν σε δημοψήφισμα και εξαπάτησε τους Δυτικούς και τους Τούρκους. Μα έτσι εξαπάτησε και τον εαυτό του, αφού ήταν και αυτός υποστηρικτής του και ταυτόχρονα γνώριζε, όπως και όλοι οι σοβαροί δημοσκόποι (και σίγουρα είχε τις δημοσκοπήσεις του ο κ. Σημίτης) ότι το σχέδιο θα καταψηφίζετο από τους Ελληνοκύπριους. Κύριε Γεώργιε Ιακ. η συλλογιστική σας μπάζει από παντού.
Ο κος. Σημίτης όταν το 1998 είπε στον τότε πρόεδρο της Κύπρου Κληρίδη ότι δεν πρέπει να φέρει τους πύραυλους S300 στην Κύπρο επικαλέστηκε την αδυναμία της Ελλάδας σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία να βοηθήσει την Κύπρο λόγω του ότι για την Ελλάδα προτεραιότητα είχε η οικονομική ανάπτυξη της. Το πυραυλικό αυτό σύστημα όμως δεν θα προστάτευε μόνο την Κύπρο, αλλά και την Ελλάδα. Θα άλλαζαν οι ισορροπίες τρόμου που ήταν κατάφορα υπέρ της Τουρκίας. Γι’αυτό φοβόντουσαν πολύ οι Τούρκοι την έλευση του στην Κύπρο.
Επέλεξε λοιπόν την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία της Ελλάδας ο κος. Σημίτης. Όμως το 2001 η κυβέρνηση του έκανε τις περιβόητες συμφωνίες με την Goldman Sachs για δανειοδότηση με όρους συναλλάγματος και με διευθέτηση από μέρους της Goldman Sachs το δάνειο να εξοφληθεί σε μακρινό χρονικό ορίζοντα και να μην παρουσιάζεται καν στους ετήσιους ισολογισμούς ως τέτοιο. Ας μη ξεχνούμε όμως ότι ο ρεαλισμός λέει ότι κανένας δεν δανείζει μυστικά (με αδιαφάνεια)στον άλλο με αγαθές προθέσεις αλλά με την προοπτική να δημιουργηθεί μεταξύ τους μια σχέση εξάρτησης υπέρ του δανειστή φυσικά. Διότι για να δανείσει κάποιος σε μια κυβέρνηση με αδιαφάνεια σημαίνει ότι η Κυβέρνηση θέλει να κρύψει κάτι από τους πολίτες για λόγους πολιτικού κόστους, πράγμα το οποίο γνωρίζει εξ’αρχής ο δανειστής, άρα εύκολα μπορεί να δημιουργηθεί η σχέση εξάρτησης της κυβέρνησης από το δανειστή της.
Αυτό ισχύει και κάπως διαφορετικά. Σου δίνω τεχνογωσία και τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης που θέλω εγώ – διαφορετικά σε διασύρω διεθνώς – όπως έκαναν ενορχηστρωμένα ΗΠΑ και Μ. Βρετανία λίγο πριν την Ολυμπιάδα με τα συνεχή αρνητικά σχόλια για την ικανότητα της Ελάδας να κάνει ασφαλείς και επιτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες – μέχρι που τα εγκατέστησαν – βοηθώ ταυτόχρονα στη σύλληψη τρομοκρατών (βλέπε 17 Νοέμβρη) στη χώρα σου (που πιθανόν και με χρηματοδότηση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ να δημιουργήθηκε και να συντηρήθηκε για τόσα χρόνια αυτή η οργάνωση όπως αναφέρεται σε βιβλία έλληνα πρώιν στελέχους του ΝΑΤΟ) για να δίνει το άλλοθι και το πρόσχημα στις ΗΠΑ και Μ. Βρετανία να δείχνουν φανερά και “δικαιολογημένα” την έντονη δυσαρέσκεια τους με την Ελλάδα και πάντοτε να την έχουν σε δυσμένεια και να διατηρούν μια σχέση διαχρονικής εξάρτησης της Ελλάδας προς αυτές, και σε έχω στο χέρι.
Συνεπώς, αυτή η διοργάνωση των κατά τα άλλα επιτυχημένων Ολυμπιακών Αγώνων δημιούργησε στην Ελλάδα υπέρογκα χρέη και υποχρεώσεις έναντι των πατρώνων της ποικιλοτρόπως που φαίνονται δυστυχώς μόνο από τα αποτελέσματα τους όσον αφορά στη δουλική συμπεριφορά που συνέχισε και με αυξημένη ένταση μάλιστα να επιδεικνύει η Ελλάδα μετά την Ολυμπιάδα.
Μ’αυτά που λέω δεν αφήνω στο απυρόβλητο ούτε την κυβέρνηση Καραμανλή που ακολούθησε, ήταν όμως τόσες οι δεσμεύσεις της Ελλάδας επί διακυβέρνησης Σημίτη και τόση η ζημιά που έκανε στην Ελλάδα που χρειαζότανε κάποιος πολύ μεγάλου βελινεκούς ηγέτης και με έμπιστους, φερέγγυους και ικανότατους συνεργάτες οι οποίοι δεν θα κιδύνευαν και εκείνοι και ο πρωθυπουργός με πισώπλατες μαχαιριές από στελέχη του ίδιου τους του κόμματος, πράγμα που συνέβαινε όσο ήταν στην εξουσία ο κ. Καραμανλής.
Ο θεωρητικός, όταν έχει εμμονές επιζήμιες για τον τόπο, όταν βρεθεί στο τιμόνι της χώρας, γίνεται αδίστακτος στο να τις υλοποιήσει και καθίσταται πολύ πιο επικίνδυνος από ένα όχι μεγάλης εμβέλειας ηγέτη που όμως λειτουργεί βάσει ορισμένων στιχειωδών αξιών και αρχών εθνικής αξιοπρέπειας.
Παρεπιπτόντως, δεν ξένισε τον κ. Γεώργιο Ιακ. η σύλληψη ηγετικών στελεχών της 17 Νοέμβρη λίγους μήνες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων τη στιγμή που καμιά ελληνική κυβένηση επί 30 σχεδόν χρόνια δεν κατόρθωσε να συλλάβει; Όταν όμως ο θαυμασμός για ένα πολιτικό γίνεται ιδεοληψία, αποδίδονται με θρησευτική ευλάβεια σ’αυτόν όλα τα καλά σ’ένα τόπο.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα δουλικής συμπεριφοράς της Ελλάδας προς τους πάτρωνες της που ξεφεύγουνε όμως από την ουσία αυτής της παρέμβασης έτσι θα μείνω ως εδώ.
Φίλε Αδαή,
Ίσως δεν πρόσεξες τον κατωτέρω σύνδεσμο, το οποίο δίνω και παραπάνω.
η πληρέστερη σελίδα για το Σχέδιο Ανάν
Το σχόλιό σου είναι πληρέστατο και συμφωνώ. Όλοι γνωρίζουμε πέντε πράγματα και τον “τάπερμαν”, που ο άλλος λιβανίζει μπουρδολογόντας. Δεν νομίζω ότι αξίζει να ασχοληθούμε περισσότερο.
Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητέ ¨Επισκέπτη”
Καὶ δὲν μοῦ λέτε πῶς θὰ ἔμπαινε ἡ Κύπρος στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἐὰν τήν εἰσδοχή της ὐποστήριζε μιὰ Ἑλλάδα μὲ πατριώτη (στὰ λόγια) ἡγέτη ; Ἡ ΕΕ γιατὶ νὰ θέλει νὰ μπλέξει στὶς Ἑλληνοτουρκικές διαφορές ; Μὲ τὴν πατριωτικὴ ρητορική μας τὸ μόνο πού πετυχαίναμε ἦταν συμπόνοια (τὴν ἔζησα) διότι ποτέ ἡ Κύπρος δὲν θὰ γινόταν δεκτὴ στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση μὲ τὸ Κυπριακὸ ἀνοικτό. Ὁ Σημίτης καὶ ὁ Παπανδρέου φρόντισαν νά δημιουργήσουν εἰκόνα ἡγετῶν ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει τὸ καλὸ τῆς Εὐρώπης. Ἦταν εἰλικρινεῖς ἢ ὑποκρίθηκαν τοὺς ἐθνομηδενιστές ; Δὲν ἐνδιαφέρει αὐτό. Γιὰ τὸν πραγματικὸ πατριώτη δὲν μπορεῖ νὰ μετρᾶ παρὰ τὸ ἀποτέλεσμα.
Καὶ μένει καὶ ἒνα μεγάλο πρόσθετο κέρδος : Ρωτήθηκε ἄμεσα ὁ Ἑλληνικὸς Κυπριακὸς λαός. Δέν θὰ ἦταν καλή ἰδέα νὰ μᾶς ἐρωτοῦν γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα ; Τὶ νὰ γίνει, νὰ τὴν πολεμήσουμε ἐπειδὴ γιὰ πρώτη φορὰ ἔγινε αὐτὸ στὴν Κύπρο ἐπὶ Σημίτη ;
ΥΓ Τὰ πολλὰ λόγια κουράζουν τόν ἀναγνώστη. Ἴσως εἶναι δεῖγμα πενίας ἐπιχειρημάτων, ἴσως καὶ τακτικῆς φοιτητικοῦ ἀμφιθεάτρου.
Πενία επιχειρημάτων είναι τα γενικόλογα ρηχά επιχειρήματα σε στυλ ατάκας. Για κάποιον όμως που δεν έχει βάθος σκέψης η οποία προϋποθέτει αυτογνωσία και αυτοκριτική πάνω απ’όλα, τα λογικά επιχειρήματα και οι αναλύσεις φυσικά και κουράζουν.
Αλλά όπως ανέφερε και ο “επισκέπτης” πιο πάνω, δεν αξίζει να ασχολούμαστε περισσότερο.
Οι απαντήσεις σε ενδεχόμενα σχόλια σου κε. Γεώργιε Ιακ. ήδη έχουν δοθεί στις προηγούμενες δύο παρεμβάσεις μου.
Παρόλα αυτά είμαι σχεδόν σίγουρος για ενδεχόμενη απάντηση σου καθώς έχεις τόσες εμμονές με τον κ. Σημίτη και τους επίγονους του που δεν σου αφήνουν καθαρό μυαλό να αξιολογήσεις αυτά που ανέφερα προηγουμένως.
Δὲν ἐγκρίνω ὂλα ὅσα ἔκανε ὁ Σημίτης. ἀλλὰ δὲν φθάνω καὶ νὰ ξεχάσω αὐτὰ ποὺ ἐπέτυχε. Γι`αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς κρίση. Καὶ ὁ διάδοχός τοῦ Σημίτη ἀπεδείχθη πολὺ κατώτερος.