Τελευταῖα ἀκοῦμε καί
διαβάζουμε ὅλο καί περισσότερα γιά τίς ἔννοιες «Ἑλλάδα», «Ἑλληνισμός»,
«Ρωμηοσύνη» ἔχοντας κατά νοῦν πώς ὡς Ἕλληνες πού εἴμαστε, δέν μᾶς ἁρμόζει νά
σκύβουμε τό κεφάλι στίς ὅποιες αὐθαιρεσίες μᾶς ἐπιβάλλονται διά στόματος καί
διά ὑπογραφῶν κρατούντων.
Ὅμως, νομίζω πώς
ἀγνοοῦμε γιά τί ἀκριβῶς μιλᾶμε. Γιά τό τί σημαίνει Ἑλλάδα, λίγο-πολύ οἱ
περισσότεροι(;) γνωρίζουμε. Εἶναι ἕνα μικρό σημεῖο στό χάρτη, περιορισμένο στά
συγκεκριμένα σύνορα πού τοῦ ἐπιβλήθηκαν ἔξωθεν καί πού γνωρίζουμε ἀπό τό πάλαι
ποτέ Δημοτικό Σχολεῖο ¾καί ὅχι τό νῦν¾ μέ ἀμιγῶς μέχρι πρότινος, ἑλληνικό στοιχεῖο. Ὅμως τί τό πλάτος καί βάθος καί ὕψος καί μῆκος τοῦ ἑλληνισμοῦ, μόνον
κάποιοι ἀπό τούς παλαιότερους γνωρίζουν ἐξ ἐμπειρίας, ἐλάχιστοι δέ ἐκ τῶν
νεωτέρων καί αὐτοί ἐξ ἀναγνωσμάτων. Πρόκειται γιά ἔννοια πού οὔτε κατά διάνοιαν
σήμερα μποροῦμε νά φανταστοῦμε κι ἄς ἀναφερόμαστε σέ δύο γενιές πρίν ἀπό ἐμᾶς.
Καί δέν μιλᾶμε γιά τίς ἔνδοξες μάχες τοῦ ᾿40 καί τοῦ ᾿12 καί τή νικηφόρα
προέλαση στή Μικρασία καί λοιπά παλαιότερα. Αὐτά, νομίζω, εἶναι μόνο κάποιες
ἐκφράσεις τῆς ψυχῆς τοῦ ἑλληνισμοῦ. Ἀπό κάτω ἀπ᾿ αὐτά κρύβεται ὁλόκληρος ὁ
κόσμος τοῦ Ἕλληνα, τῆς Ἑλληνίδας συζύγου, μητέρας, γιαγιᾶς. Ποῦ τήν εἴδαμε
σήμερα αὐτή τήν ἴδια Ἑλληνίδα μάνα, τήν γιαγιά, τήν σύζυγο; Ὄταν δέν
γελοιποιεῖται ὡς εἶδος γραφικό, θεωρεῖται, στήν καλύτερη περίπτωση, εἶδος
λαο-γραφικό, ἀντικείμενο παραδοσιακοῦ πολιτισμοῦ, στίς προθῆκες τῶν λαογραφικῶν
μουσείων καί στήν ἡρωική λογοτεχνία.
Τό τί σημαίνει
Ἑλληνισμός, νομίζω, μόνον ὁ πονεμένος μπορεῖ νά τό κατανοήσει. Μόνον ὅποιος
πέρασε ἀπό τήν στενήν καί τεθλιμμένην
ὁδόν μπορεῖ νά τό μαρτυρήσει. Ὁ καλοζωϊσμένος, ὁ καλοθρεμμένος καί ὁ
καλοβαλμένος δέν εἶναι Ἕλληνας. Κι ἄν αὐτή ἡ ἄνεση εἶναι κάτι σύντομο, ναί.
Ἀλλά ἄν ἡ καλοπέραση διαρκεῖ, ἄς ποῦμε, ἐπί τριάντα χρόνια (π.χ. 1981-2011),
δέν μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά Ἕλληνα. Δέν ἐπιτρέπεται. Βεβηλώνουμε τόν ὅρο.
Ὑβρίζουμε. Ἡ πραγματικότητα, τό χαρακτηριστικό τῆς ἱστορικῆς συνέχειας, τό
ὁποῖο κρύβεται μέσα στόν ἑλληνισμό, ἤ καλύτερα στή ρωμηοσύνη γιά νά εἴμαστε καί
ἀκριβέστεροι ἱστορικά, ἐμπεριέχει τό πικρόν
ποτήριον. Εἶναι ζυμωμένη μ᾿ αὐτό. Δέν ἔχει δικαίωμα νά αὐτοαποκαλεῖται
Ἕλληνας ἤ Ρωμηός, ὁ μή ἀποδεχόμενος αὐτήν τήν πραγματικότητα, αὐτό τό ἰδιαίτερο
χαρακτηριστικό τοῦ Γένους.
Καλά, θά πεῖ κάποιος.
Καί θά πρέπει νά ἀποδεχόμαστε αὐτά πού θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν χωρίς ἀντίδραση;
Φυσικά καί ὄχι. Θά φωνάξουμε, θά βγοῦμε στούς δρόμους. Ἀλλά μήπως θά ἔπρεπε νά εἴχαμε
βγεῖ στούς δρόμους χρόνια πιό πρίν τότε πού ἡ ἐπιβληθεῖσα ἐπί τοῦ σβέρκου μας
κυβερνητική νέα τάξη μᾶς ἐπέβαλε ὑποχρεωτικά τή σύναψη τοῦ πρώτου (1ου) δανείου
ἀμέσως μετά τη χούντα; Ἐπί χούντας, εἴχαμε χρέη; Ἤ μήπως εἴχαμε καί πλεόνασμα;
Ἄρεσε αὐτό στούς κραταιούς τοῦ κόσμου τούτου; Οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν (Μάρκ. 10’, 42), δηλαδή οἱ ὁλίγιστοι παγκόσμιοι
μεγαλοτραπεζίτες τῶν γνωστῶν δύο ἤ τριῶν οἰκογενειῶν, ὡς πολύποδες, ἐδῶ καί
δυόμισυ αἰῶνες, ἅπλωσαν τά πλοκάμια τους
ἀνά τήν ὑφήλιο καί ρουφᾶνε σάν βεντοῦζες ἔχοντας ὡς μοναδικό σκοπό τους τόν παγκόσμιο
ἔλεγχο τοῦ ποιός ἔχει τή δυνατότητα νά ἀναπνέει καί τί ὄφελος τούς ἐπιφέρει
αὐτό. Μήπως αὐτοί δέν ἐκβίασαν στή δημιουργία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους καί δέν
συνεχίζουν νά ἐκβιάζουν πίσω ἀπό τά διαβόητα δάνεια πού μᾶς ἐπιβάλλουν διά τῶν
ὑπαλλήλων τους πρωθυπουργῶν, ὑπουργῶν τε καί ἐξωθεσμικῶν διαφόρων γιά νά γονατίσουν
ἐμᾶς ἀλλά καί ὁλόκληρη τήν ὑφήλιο; Ὡστόσο, ἐμεῖς, πού κουβαλᾶμε τό ἔνδοξο
παρελθόν μας, γιά ποιούς λόγους, πρίν ἀπό τριάντα χρόνια, δεχτήκαμε τήν αὔξηση
τῶν μισθῶν μας, τῶν συντάξεών μας, τήν εὔκολη ¾καί ὕπουλη¾ πολιτική τῶν δανειοδοτήσεων ἀπό τίς τράπεζες; Γιά ποιούς λόγους τό 98%
τῶν ἑλληνικῶν νοικοκυριῶν χρεώθηκαν, παρ᾿ ὅλη τή χαμηλή σχετικά ἀνεργία τῆς
ἐποχῆς ἐκείνης; Γιά ποιούς λόγους δέ βγήκαμε τότε στούς δρόμους, ἄν θέλαμε νά
ὀνομαζόμαστε Ἕλληνες, ἤτοι ζῶντες μέ αὐτάρκεια καί μέ ἁπλότητα; Ποῦ ἦταν ἡ
περιφήνεια καί ἡ ἀξιοπρέπεια πού μᾶς χαρακτήριζε ἕως τότε; Γιά ποιούς λόγους
κανείς τότε ¾πλήν τῶν μωρῶν τοῦ κόσμου¾ δέν
βγῆκε νά πεῖ τό αὐτονόητο: Μά καλά, ποιά ξαφνικά τρομερή παραγωγή προϊόντων,
ἐξαγωγή ἤ ὁποιοδήποτε ἄλλο προϊόν ὑγειοῦς ἀνταγωνισμοῦ παρήγαμε, τό ὁποῖο μᾶς
ἀπέφερε ξαφνικά τέτοια ἀπότομη ἄνοδο τῶν μισθῶν καί τῶν συντάξεών μας; Γιά
ποιάν εἰλικρίνεια καί ντομπροσύνη μποροῦμε σήμερα νά σηκώνουμε σημαῖες σέ
διαδηλώσεις; Ἄλλοι μᾶς φορέσανε τόν μανδύα τῆς καλοπέρασης, ἐμεῖς ὅμως τόν ἀποδεχτήκαμε
εὐχαρίστως καί συνδικαλιζόμασταν σφόδρα γιά νά τόν ὑπερασπιστοῦμε. Οὔτε λόγος
νά τόν ἀποβάλουμε ποτέ ἀπό πάνω μας. Τέλος πάντων. Ἀκόμη ὅμως καί τώρα, τήν
ὕστατη στιγμή, ἄν συνειδητοποιήσουμε τίς μᾶς συμβαίνει, μποροῦμε νά ἀποδείξουμε
κατ᾿ ἀρχήν στούς ἑαυτούς μας καί στά παιδιά μας ὅτι δικαίως φέρουμε τό ὄνομά
μας Ἕλληνες.
Τώρα πιά ἀρχίζουμε νά βιώνουμε τό ἀποστολικό
οἶδα καί ταπεινοῦσθαι, οἶδα καί
περισσεύειν· ἐν παντί καί ἐν πᾶσιν μεμύημαι καί χορτάζεσθαι καί πεινᾷν καί
περισσεύειν καί ὑστερεῖσθαι (Φιλιπ. 4΄ 12). (Ξέρω, δηλαδή, νά ζῶ μέ ἀφθονία,
ἀλλά καί μέ στερήσεις). Ἀναγκαζόμαστε νά γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω. Καί αὐτό,
νομίζω, εἶναι καλό. Ἀναγκαζόμαστε νά βιώσουμε κι ἐμεῖς, ὅπως καί οἱ παποῦδες
μας, ζωή μέ σωματικό κόπο καί ἀγῶνα. Ἄγάπησον
τόν κόπον ἤ τήν ἀνάπαυσιν, ἔλεγαν καί ἤξεραν γιατί. Ἔτσι ξεκαθαρίζουν ὅλα
γύρω μας καί ἡ ψυχή μας ἡ ἴδια. Ἐλαττώνουμε τίς μετακινήσεις μας, ἐλαττώνουμε
τίς ἐξόδους, ἐλαττώνουμε τά πολυτελῆ γεύματα καί τίς ἐκκωφαντικές καί κούφιες
ἐμφανίσεις σέ ἄχρωμους, ἄνοστους, ἀνούσιους χώρους. Ὅλα αὐτά καλά. Φτάνουν; Γιά
μᾶς ναί, ἀλλά γιά τόν ἄλλον, τόν διπλανό μας, δυστυχῶς ὄχι. Ἄρα ποῦ γυρίζουμε;
Στῶν Ἑλλήνων τίς κοινότητες.
Ἀσχολούμαστε κατ᾿
ἀρχήν μέ τά τοῦ οἴκου μας, κυριολεκτικῶς. Εὐτρεπίζουμε τό σπίτι μας μέ ἁπλό,
ἁπλούστατο τρόπο. Τό κάνουμε φιλόξενο, ζεστό, ἁπλό, ταπεινό. Μένουμε μέσα.
Κλείνουμε, χαλᾶμε, πετᾶμε ἤ δίνουμε πρός
ἀνακύκλωση τόν δούρειο ἵππο τῆς νέας τάξης, τήν τηλεόραση. Καλοῦμε ¾μέ
ἁπλότητα¾ γιά καφέ γείτονες, συγγενεῖς, φίλους, ἐχθρούς. Ἀρχίζουμε καί
κοιτάζουμε στά μάτια τόν διπλανό μας, ἐνῶ πρίν οὔτε ξέραμε ὅτι ὑπάρχει. Τόν
ἀκοῦμε μέ προσοχή, ἐνῶ πρίν οὔτε καταλαβαίναμε ὅτι μιλάει κάποιος ἄλλος ἐκτός
ἀπό ἐμᾶς. Συζητᾶμε. Προσπαθοῦμε νά βροῦμε λύσεις ἐπιβίωσης. Ἀνταλλάσσουμε ἀγαθά
ὅ,τι μπορεῖ ὁ καθένας. Ἀλληλοβοηθούμαστε. Ἡ παρούσα κατάσταση μᾶς ξανακάνει
ἀνθρώπους ἐν κοινωνίᾳ. Μᾶς ξαναγυρίζει ἐκεῖ ἀπό ὅπου ξεστρατίσαμε. Στίς
καθημερινές δυσκολίες τῆς ζωῆς μας, χωρίς ὅμως τό χρυσό χαπάκι τῆς καλοπέρασης.
Τό σημεῖο αὐτό εἶναι τό πικρόν ποτήριον.
Μόνο πού τώρα αὐτό τό ποτήριον θά τό
πιοῦμε ὅλοι μαζί. Ὡς ἔθνος, ὡς Ἕλληνες καί ὡς Ρωμιοί. Καί ἐδῶ θά φανεῖ ἡ
ἱστορική μας συνέχεια.
Στίς ἀπίστευτες μέρες
πού ζοῦμε, νά προετοιμαζόμαστε γιά τά δυσκολότερα. Ἤδη ἀδερφοί μας πεινᾶνε.
Παιδιά λιποθυμοῦν ἀπό ἀσιτεία. Σισίτια προσφέρονται, χωρίς νά ξέρουμε γιά πόσον
καιρόν ἀκόμη. Πῶς μπορῶ νά τρώω ψωμί ὅταν ὁ ἄλλος δίπλα μου πεινάει; Τί θά κάνω;
Θά τόν πυροβολήσω νά μή μοῦ τό κλέψει; Σκεφτήκαμε καλά τί μπορεῖ νά σημαίνει
αὐτό; Πῶς μπορῶ νά ζεσταίνομαι ὅταν ὁ ἄλλος κρυώνει; Πῶς μπορῶ ἐγώ νά ‘ἔχω’ καί
ὁ ἄλλος δίπλα νά ‘μήν ἔχει’; Τί κάνω; Θά τρώω στά κρυφά;(!) Ἔτσι κάνουν τά ζῶα.
Ἄρα τί κάνω; Μήπως μοιράζομαι; Μήπως στεροῦμαι γιά νά φάει κάποιος ἄρρωστος,
γέρος, παιδί πού ἔχει περισσότερη ἀνάγκη;
Ἡ ὀρθόδοξη ἀσκητική
παράδοσή μας λέει μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι
ἤ λαμβάνειν (Πραξ. κ΄ 35). Πρόκειται βεβαίως γιά λόγους πού τούς ἔχει
καπηλευτεῖ, καί αὐτούς, ἡ νέα τάξη (βλ. δωρεές ὀργάνων, ἐθελοντισμούς κ.λπ.).
Ἀνεξαρτήτως αὐτῶν ὅμως, βλέπουμε νά ξυπνάει μέσα μας κάποιο ἄγνωστο ἤ ξεχασμένο
συναίσθημα πού στή γλῶσσα τῶν ἀνθρώπων ὀνομάζεται κοινῶς ἀγάπη. Ὅμως, στή
γλῶσσα τῶν ἁγίων τῆς πίστεώς μας ὀνομάζεται κραταιά
ὡς θάνατος ἀγάπη (Ἆσ. Ἀσ. Σολ. η΄, 6). Δέν χρειάζεται νά ἀναμένουμε
ἀνταμοιβή ἤ ἀνταπόκριση. Ἐνδεχομένως ὁ ἄλλος νά μήν μπορεῖ νά ἀνταποδώσει.
Καθόλου δέν ἐνδιαφέρει αὐτό. Ἔχουμε παρατηρήσει ποτέ πόσο ζωντανεύει καί πῶς
γλυκαίνεται ἡ ψυχή μας ὅταν χαρίζουμε κάτι πού μᾶς χρειάζεται ἤ ὅταν τό κόστος
αὐτοῦ τοῦ πράγματος εἶναι μεγάλο; Ἡ θυσία ἡ δική μας μόνο μετράει καί αὐτή
μένει εἰς τόν αἰῶνα. Παίρνει διαστάσεις ἡ ζωή μας αἰώνιες. Ζεῖ ἡ ζωή μας
ἀλλοιῶς, αἰωνίως, ἐν Ἀληθείᾳ.
Γεωργία Χριστοδούλου-Τερζῆ
24 comments
Ο Δάσκαλος Λιαντίνης έγραψε στην “Γκέμμα” σχετικά με τον Ελληνοέλληνα : (και σε μεγάλο μέρος του είχε τότε δίκιο και έχει ακόμη)
“Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσό-γιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλί-μνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο.
Θα ρωτήσουμε νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνη-τους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες.Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες.Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο
Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο- ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη- ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο.
Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε
γνώση ουσίας.
Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντί-νος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, ‘Εγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος.Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης,όπως σφαίρος στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον
Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς.Να μας ειπούν οι κάθε λογής έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ■ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη.Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία).
Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος ότι η θρησκεία των ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων. Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους.Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.
[….]
Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα.Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνι-θοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους νεοέλληνες τα ναι γίνουνται ενιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαεΐς, Προς Κορινθίους, Έκ τοϋ κατά Λουκαν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Μόνο που συμβαίνει κάποτε να ακούσετε τους ψαλτάδες στις εκκλησίες το Χριστός Ανέστη να το ψέλνουν, όπως εκείνος ο απόστρατος χωροφύλακας του Παπαδιαμάντη μας:
Κστό-μπρε- Κ’στος ανέστη εκ
νεκρών θανάτων θάνατον
μπατήσας κ’ έντοις-έντοις
μνήμασι ζωήν παμμακάριστε.
Και το άλαλα τα χείλη των ασεβών,
Και δόστου να το γυρίζουν άλλοτε στον αμανέ και άλλοτε στο
κλέφτικο1
.
Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
– Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το κανλί τον μας λέει ο κερατάς
Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι…». Ο κάθε νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταΐσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.
[….]
Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε
ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των νεοελλήνων.Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το
μονύδριο της αγίας Ελε-ούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί ‘ναι μαγαρισμένες, λέει.Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτοιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες1
Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοιας λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε εβραίοι.”
Ένα άρθρο και ένα σχόλιο ίσης αν όχι μεγαλύτερης βαρύτητας.
Και στις δύο περιπτώσεις προσπάθεια ανίχνευσης των γιατί της σημερινής ύπαρξής μας και όσων μας ταλανίζουν και ταυτόχρονη πρασπάθεια ανεύρεσης ατραπού προς το μέλλον.
Φιλότιμος οπωσδήποτε και στις δύο περιπτώσεις, αν και στις δύο προτείνεται με επιστροφή στο παρελθόν, στις ρίζες! Ποιες ρίζες όμως;
Είναι όντως δύο διαφορετικοί κόσμοι που συγκρούονται, δύο διαφορετικοί πολιτισμοί με αντδιαμετρικές μάλιστα αντιλήψεις και κοσμοθεωρία, όσο και αν επιχειρήθηκε να συμφιλιωθούν, σερβιρισμένοι ως νέα πετυχημένη συνταγή δια της σούπας του Ελληνο-Χριστιανισμού. Η ισότιμος και αρμονική σύζευξις ήταν εκ των πραγμάτων ανέφικτος. Ο Ελληνισμός, εκών-άκων, επνίγη τελικώς από το κύμα της Ιουδαϊκής κοσμοαντίληψης που τον πλημύρισε, το πολύ μέσα σ’ αυτό το μείγμα που τελικώς φτιάχτηκε να είναι διακριτός σαν κάποιο συστατικό ευωδίας, όπως ο μαϊντανός στη σούπα!
Καθολικά πλέον όσον αφορά τον πληθυσμό και για πολλούς αιώνες με επιμονή και αδιατάρακτα. Και ενώ ζούμε, σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε εβραϊκά, οι αισθήσεις και οι μνήμη μας, σαν Λάϊτ-μοτίφ, μας επισημαίνουν συνεχώς ότι είμαστε και Έλληνες και κάτι πρέπει να σημαίνει αυτό! Έχουμε και ντοκουμέντα! Ώστε να υποφέρουμε από ιδεολογικό διχασμό!
Δηλώνω και εγώ πλήρης αισχύνης, Έλλην της δευτέρας κατηγορίας! Γνωρίζω πολύ καλά από την υποχρεωτική εκπαίδευσή μου αλλά και από τον περίγυρο που μόνον αυτά αναμασά, τα εβραϊκά ονόματα και ιστορίες, τις εβραϊκές έννοιες και καθοδηγήσεις, την εβραϊκή ερμηνεία της τελειότητας που πρέπει να είναι στόχος μου!
Και μού είναι «κινέζικα» εκφράσεις όπως «ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη» και όχι μόνο στο πρωτότυπο, αλλά ούτε μεταφρασμένα αποσπάσματα δεν έχω διδαχθεί από «τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο» κλπ.
Έκανα Αρχαία Ελληνικά στο Γυμνάσιο, όπως κάνατε οι περισσότεροι και μην το σχολιάσω! Ότι παραπάνω γνωρίζω για τον Ελληνισμό το έμαθα μόνος μου, από προσωπική δίψα, σε μεγάλη ηλικία και εισπράττοντας μάλλον χλεύη παρά προτροπή!
Για να επανέλθω στο άρθρο:
Ξεκινώντας την ανάγνωση, με πλήθος κοινών διαπιστώσεων, άρχισα να στοιχηματίζω! Να δεις που «Χριστιανικά» θα «κάτσει το πράγμα»! Δεν χρειάστηκε να προβληματιστώ πέραν των δύο πρώτων παραγράφων για να γίνει και σαφές με ευθεία παραπομπή στο «κατά Μάρκον»! Κατά πως παρατήρησα πρίν, η κοσμοαντίληψη σου γίνεται φανερή ακόμα και όταν μιλάς για την τιμή των οπωροκηπευτικών!
Συμμερίζομαι τις ανησυχίες και τα ερωτηματικά της αρθρογράφου, είναι άλλωστε κοινά για όλους, όπως και την αγωνία της για εξεύρεση λύσεων! Έχω όμως να παρατηρήσω ότι ασχολείται με θέματα πολιτικής, κοινωνίας και οικονομίας και η κοσμοθεώρηση που προτείνει, ακατάλληλη δεν θα πώ γιατί είναι υποκειμενικό, τουλάχιστον δεν είναι επαρκής! Παρόμοια θέματα δεν λύνονται ούτε με περαιτέρω προσήλωση στη θρησκεία, ούτε με ευχολόγια για αγάπη-αλληλεγγύη, ούτε με απλοϊκή λιτότητα και προτροπές για ασκητική ζωή, ούτε αναπολώντας το «πικρόν ποτήριον» μιας βασανισμένης ζωής γιατί … φτάχνει χαρακτήρα! Αποφαινόμενη μάλιστα ότι «Ὁ καλοζωϊσμένος, ὁ καλοθρεμμένος καί ὁ καλοβαλμένος δέν εἶναι Ἕλληνας!» Ο δυστυχής και κακόμοιρος σαν τον Καραγκιόζη μήπως;
Κυρίως όμως δεν γίνεται να αποφεύγεις επιμελώς να θίξεις την έστω μόνη και ατελή αναφορά του “δικού σας” Αποστόλου Παύλου που όμως είναι κεντρικός άξων του προβλήματος! Τι παράγει και τι τρώγει ο «εργαζόμενος» και εν τέλει ποίος και κατά πόσον «εσθιέτω»! Για να μην ξεπέφτουμε από την ωφειλούμενη πολιτική δικαιοσύνη, στην ευχολογούμενη και εξευτελιστική για τον έχοντα την ανάγκη της χριστιανική ελεημοσύνη!
Για το σχόλιο τι να πώ! Πολλαπλά και ηχηρά χαστούκια που ελπίζω να σας πόνεσαν όσο και εμένα! Τα αξίζουμε συνεχώς, μήπως και συνέλθουμε!
Όποιος αντέχει λίγη παραπάνω ντροπή για τον “Ελληνικό” πολιτισμό μας και τι αυτός σημαίνει, τι θέση κατέχει και πως ευδοκιμεί αλλού και όχι εδώ, (Magna Grecia εν προκειμένω), προτείνω:
http://moviesthatcanchangeyourlife.blogspot.com/2011/09/black.html
(Κλικ στην δεύτερη μεγάλη λευκή εικόνα)
Εἶναι, νομίζω, παγκοίνως γνωστὸ ὅτι ὁ Λιαντίνης, ἰδίως πρὸς τὸ τέλος, ἀλλὰ καὶ προηγουμένως, δέν διεκδικοῦσε δάφνες ἀκεραιότητος, οὔτε σωματικῆς, οὔτε διανοητικῆς, οὔτε ἠθικῆς. Δὲν εἶναι ὅμως σωστὸ νὰ ἐπιλέγει κανεὶς κείμενα ἀπὸ τὸ ἔργο του τὰ ὁποῖα προσβάλλουν τὴν μνήμη του. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα ἡ χειμαρρώδης φλυαρία γιὰ νὰ ‘πεῖ ἕνα ἁπλὸ πρᾶγμα : Ὅτι οἱ νέοι Ἕλληνες δὲν γνωρίζουν τήν δόξα τῶν ἀρχαίων. Ὁ Ἀποστολίδης, πολύ πιὸ πρακτικὰ ἐνεργῶν, ἐξέδωσε βιβλίο μὲ τίτλο «Ὅσα ξέρουν οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες γιὰ τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα». Ὅλες οἱ σελίδες τοῦ βιβλίου εἶναι λευκές ! Αὐτὸ σημαίνει σεβασμὸς στὸν ἀναγνώστη. Ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἠ κεντρικὴ ἰδέα ἀνόητη εἶναι. Διότι οὔτε οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πλειοψηφία τους γνώριζαν τὸν Θουκυδίδη, οὔτε τὸν Πλάτωνα, οὔτε κἂν τὸν Ὅμηρο, τὸν ὁποῖο, ἐπειδὴ τὸν εἶχαν γιὰ ἀναγνωστικὸ στὸ σχολεῖο, θὰ ἀντιπαθοῦσαν περισσότερο ἀπ’ ὅλα. Ἀντιθέτως ἤξεραν τὰ πάντα γιὰ τὸν θεὸ ποὺ ἔμενε στὴν μιὰ βουνοκορφὴ ἢ τὴν ἄλλη καὶ γιὰ τοὺς ἔρωτες καὶ τὰ σκάνδαλά του. Δεύτερον, οἱ ἀρχαῖοι λόγιοι περιφρονοῦσαν, κατὰ κανόνα, τὴν ἀρχαία θρησκεία, Τρίτον, οἱ νέοι Ἕλληνες μπορεῖ νὰ μὴν ἤξεραν γιὰ τοὺς ἄθλους τοῦ Ἡρακλῆ, ἤξεραν όμως καὶ παραήξεραν γιὰ τοὺς ἄθλους τοῦ Κατσαντώνη. Καὶ ἡ νέα Ἑλληνικὴ μυθολογία, ὁ Ἑλληνικὸς κινηματογράφος, βγαίνει ἀκόμα καὶ κυκλοφορεῖται σὲ DVD.
Ἀντιθέτως, τὸ ἀναρτημένο στὴν ἀρχὴ τῆς συζητήσεως ἄρθρο, μὲ ἐξαίρεση τὶς τετριμμένες καὶ κενὲς περιεχομένου κορῶνες γιὰ τὴν δῆθεν τυραννία τῶν κρατούντων, μᾶς θυμίζει ὅτι ἡ λιτότητα εἶναι ἡ οὐσία τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καὶ προτείνει καὶ πρακτικοὺς τρόπους γιὰ νὰ ζήσουμε πάλι μὲ τὴν ἀρχαία μας αὐτὴ σύντροφο. Πόσο ὑπερέχει ἀπὸ τὸ «πονεμένα λόγια τὰ μεγάλα» απὸ τὰ ὁποῖα ἔχουμε πάθει βαρυστομαχιά.
Οι Δυτικοί προόδευσαν αρκετά σε σχέση με μας επειδή οι συνθήκες τους οδήγησαν στο να αντιληφθούν το εξής απλό: να διατηρήσουν από την αρχαιοελληνική σκέψη αυτό που άξιζε, δηλαδή που ήταν αλήθεια, και να απορρίψουν τις φιλοσοφικές θεωρίες, που είναι αντικρουόμενες και ποτέ δεν είχαν μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Καθόλου συμπτωματικά, αυτή τη στάση προς την αρχαία Ελλάδα είχαν οι χριστιανοί Πατέρες ήδη από τους πρώτους αιώνες. Η κύρια διαφορά των ρωμαιοκαθολικών αιρετικών με τους ορθοδόξους είναι ότι οι ρωμαιοκαθολικοί γοητεύθηκαν τόσο από τη φιλοσοφία ορισμένων Ελλήνων φιλοσόφων, όπως του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, που πήραν στα σοβαρά τις θεωρίες τους και οδήγησαν την Ευρώπη στο Μεσαίωνα, μία από τις πιο μαύρες εποχές στην ανθρώπινη ιστορία. Η Ανατολική Εκκλησία από νωρίς αντιστάθηκε στη νόθευση της αλήθειας από τις φιλοσοφικές αερολογίες με τους γνωστούς λόγους αγίων, όπως ο Ιουστίνος ο μάρτυρας κ.ά.
Από το Μεσαίωνα όμως βγήκε ένα καλό: αντελήφθησαν ότι οι φιλοσοφικές αερολογίες του Αριστοτέλη οδηγούν σε αδιέξοδο, επομένως έπρεπε να βρεθεί μέθοδος να επαληθεύονται οι θεωρίες, ώστε να μη χάνουν το χρόνο τους ή και πιο πολύτιμα αγαθά, όπως τη ζωή ορισμένων, εξ αιτίας αυτών. Έτσι προέκυψε η επιστημονική μέθοδος, ως απάντηση στην αυθαιρεσία των παπικών φιλοσόφων-θεολόγων και το σχολαστικισμό, που επίσης οδηγεί σε αδιέξοδο, όπως αντελήφθησαν εκόντες-άκοντες οι ορθολογιστές τον 20ο αιώνα.
Είναι κοινός τόπος πλέον ότι η ανάπτυξη της επιστήμης στους κόλπους των παπικών πανεπιστημίων υπήρξε εφ’ εξής ραγδαία, αν και η παπική εξουσία αντέδρασε λυσσωδώς, αντιλαμβανόμενη ότι απόλλυται πλέον η ισχύς που είχε στο να ορίζει τι είναι αληθές και τι όχι.
Των προηγουμένων δεδομένων, η πρόταση των νεοελλήνων παγανιστών-αρχαιολατρών συνίσταται στο εξής: Να επιστρέψουμε στις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων, ενώ διατηρούμε τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις ως αληθείς. Προκύπτει όμως το εξής πρόβλημα, ενδεικτικά στην απλούστερη μορφή: Θεωρούσε ο Αριστοτέλης ότι το σύμπαν είναι άπειρο, ενώ τα μέχρι στιγμής πειραματικά δεδομένα σε συνδυασμό με την ερμηνεία της Σχετικότητας του Einstein υποδεικνύουν ότι είναι πεπερασμένο, επομένως στην πρόταση των αρχαιολατρών υπάρχει εγγενής αντίφαση.
Είναι τέτοια η σύγχυσή τους και η στρεβλή αντίληψή τους για την επιστήμη και το τι δέχεται και τι διατηρεί από την αρχαιότητα (ελάχιστα πράγματα, καθώς στο σύνολό τους σχεδόν οι κοσμοθεωρίες των αρχαίων Ελλήνων έχουν διαψευσθεί), ώστε να θεωρούν ως θετική επιστήμη τη γεωμετρία!
Προσπαθούν πλέον να ρίξουν όλα τα δεινά της νεώτερης Ελλάδας στη χριστιανική θρησκεία. Εδώ προκύπτει άλλη μια αντίφαση: αφού χριστιανοί είναι και οι Δυτικοί, έστω άλλου δόγματος, πώς είναι δυνατόν εκείνοι να προοδεύουν, μη πειθόμενοι στις φιλοσοφικές αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων και αγνοούντες π.χ. τα περί αισθητικής προσέγγισης των φυσικών φαινομένων(!!!); Τελικά οι αρχαίοι Έλληνες είχαν θρησκευτική πίστη ή όχι, και αν ναι, πώς αυτό συμβιβάζεται με τη ρήση του Nietzsche;
Η καταδίκη του χριστιανισμού ως εφεύρημα των Εβραίων είναι το αποκορύφωμα των παρελκυστικών επιχειρημάτων. Η προέλευσή του ανιχνεύεται σαφώς στην αντίληψη ότι οι Εβραίοι επιβουλεύονται τον ελληνισμό εξ αιτίας αδήλωτης και ανύπαρκτης ιστορικά έχθρας. Αυτό είναι ελάχιστη συνεισφορά στα λανθάνοντα και μη μισαλλοδοξία και ρατσισμό, που κατά κανόνα διαπνέουν το λόγο τους.
Στο μόνο από τις συναφείς ασυναρτησίες που συμφωνώ είναι ότι ο πολιτισμός των αρχαίων Ελλήνων είναι εγγενώς ασύμβατος με τον πολιτισμό που διαμορφώθηκε ύστερα από την επίδραση του χριστιανισμού. Δόξα τω Θεώ.
κ. Χονδρόγιαννη,
Στην ιστοσελίδα που παραπέμπετε υπάρχει, εκτός των άλλων, παραπομπή για το Zeitgeist, γνωστή απάτη από μια νέα φιλοσοφική/πολιτική οργάνωση, με ιδρυτή ελάχιστα γνωστό διαφημιστή της Νέας Υόρκης με ισχυρές δόσεις παράνοιας. Είναι σαφές ότι αποτελεί “documentary that can change your life”, κατά πόσο όμως αυτό θα γίνει προς ωφέλεια αμφιβάλλω. Εν όψει αυτού, καθίσταται πλέον σαφές τι θεωρείτε αλήθεια και ποιος είναι το πρόβατο.
Προς auxsvr.
Δεν δύναμαι την στιγμή αυτή να σχολιάσω εκτενώς γιατί πρέπει να φύγω για διήμερο. Εν τάχει:
1) Μην συγχέετε όλους όσους μιλούν για Ελληνισμό με “νεοέλληνες παγανιστές – αρχαιολάτρες”! Είναι σκόπιμη διαστρέβλωση και αν θέλετε την γνώμη μου είναι εξίσου θλιβεροί!
2) Η μελέτη της Ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού δεν γίνεται κατά συνήθεις “θεολογικές” προσεγγίσεις διότι ακυρώνει ακριβώς το νοημά του! Και οδηγεί σε αδιέξοδα όπως αυτά που προαναφέρατε!
Αν συνεπώς, στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία ψάχνουμε νέα “Ευαγγέλια”, μην ασχοληθούμε καθόλου! Έχουμε φτιαγμένα προς τον σκοπό αυτό!
3) Ομοίως αν ψάχνουμε για έτοιμες κοσμοθεωρίες και απαντήσεις αρκούμενοι μάλιστα και στην τότε επιστήμη, πάλι επίδοξοι θρησκόληπτοι σε αναζήτηση “Ευαγγελίων” και “Ιερών γραφών” καθιστάμεθα!
4) “Τελικά οι αρχαίοι Έλληνες είχαν θρησκευτική πίστη ή όχι, και αν ναι, πώς αυτό συμβιβάζεται με τη ρήση του Nietzsche;” Σας απάντησε ο κ. Γεωργάνας: “οἱ ἀρχαῖοι λόγιοι περιφρονοῦσαν, κατὰ κανόνα, τὴν ἀρχαία θρησκεία”. Και καλούμεθα να ασχοληθούμε με τις δημιουργίες του πνεύματος των λογίων, όχι με τις δοξασίες και πεποιθήσεις των αγραμμάτων προγόνων μας! (Παρ’ ότι δεν είναι ακριβώς αληθές και χρησιμοποιείται ιδιαίτερα και σκοπίμως από θιασώτες του Ελληνο-Χριστιανισμού, διότι “βολεύει” το δικό τους κατασκεύασμα! Τελείως διαφορετική αντίληψη η αρχαία θρησκεία!)
5) Ο Χριστιανισμός δεν είναι εφεύρημα των Εβραίων. Είναι σαρξ εκ της σαρκός! Και αδιαφορώ αν οι Εβραίοι επιβουλεύονται τον Ελληνισμό και αν υπάρχει ιστορική έχθρα. Μου αρκεί που διαπιστώνω ότι ο Ελληνισμός χάθηκε, εκών-άκων, στη δίνη του επελαύνοντος Ιουδαϊσμού!
6) Δεν γνωρίζω το Zeitgeist, ούτε μπήκα στον κόπο να μάθω, διότι πολύ απλά ούτε που πρόσεξα την παραπομπή! Παρέπεμψα μόνο στο συγκεκριμένο Video για προβληματισμό ως προς την μεταχείρηση του “Ελληνισμού” μας και κατά τα λοιπά ο καθένας ας ευθυγραμισθεί όσο θέλει!
auxsvr,
Δεν έχω δυστυχώς χρόνο για να συζητήσουμε ενδεχομένως όλες τις απόψεις αλλά πρέπει για αποφυγή των παρεξηγήσεων να σας παρακαλέσω να παρατηρήσετε ότι η ρήση του Νίτσε βρίσκεται εκτός του κειμένου του Λιαντίνη το οποίο παρατίθεται όπως έχει στο πρωτότυπο.
Η επίμαχη ρήση είναι η αυτόματη υπογραφή όποιας ανάρτησης μου και όχι κομμάτι του κειμένου.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας και λυπάμαι αν σας προβλημάτισα.
Αγαπητέ κύριε,
Ο ίδιος ο Λιαντίνης όσο ήταν εν ζωή είχε χαρακτηρίσει την “Γκέμμα” ως απαύγασμα της προσωπικής του φιλοσοφίας του βίου. Εκτιμώ ότι δεν προσβάλλεται η μνήμη του όταν παρατίθεται κείμενο στο οποίο ο ίδιος είχε επενδύσει πολλή σκέψη και χρόνο – τα περί σωματικής και ηθικής ακεραιότητας τα προσπερνώ το δε περί διανοητικής με αφήνει με απορίες … πώς καταλήγετε σε αυτό το συμπέρασμα.
Διαβασα το κειμενο της κυριας ή διδας, δεν ξερω, Γεωργιας. Ωραια εκθεση ιδεων που αναπαραγει αζοριστα (zor, τουρκικο, σημαινει δυσκολια) μερικα στερεοτυπα συντηριτικης προελευσης. Οπως πχ το οτι καλοπερνουσαμε πριν την οικονομικη κρίση με την υπονοια οτι η πολυ “καλοπεραση” φταιει για τα δεινα μας, αποψη που μου θυμιζει αυτομαστιγωματα θρησκοληπτων.
Στην πραγματικοτητα το βιωτικο επιπεδο στην Ελλαδα ποτε δεν εφτασε το μεσο ευρωπαικό, στην καλυτερη περιπτωση ηταν στο 70%. Το σημαντικοτερο ομως ειναι αλλο: εχει ή δεν εχει ο λαος το δικαιωμα να ζει αξιοπρεπως; Ειναι αρετη να αφηνει τον πλουτο της χωρας του να τον σφετερίζεται μια μικρη μειοψηφια;
Η εικονα του φτωχου πλην τιμιου Ρωμιου και ο “κομμουνισμος της φτωχειας” θα μπορουσαν να σταθουν σε πρωτογονες ή εστω προκαπιταλιστικες κοινωνιες, οπου οι ανθρωποι εχουν να μοιρασουν λιγοστα πραματα, οχι στη σημερινη υπερσυσσωρευση αγαθων. Σημερα ειναι απλως μαζοχισμός.
Και μιλαμε για φτωχεια στην καταναλωτικη κοινωνια, η οποια μπορει να τρελλανει τον ανθρωπο. Δεν συγκρινεται με τη φτωχεια του ’50, μετα απο πολεμο δηλαδη.
Αλλου στο κειμενο υπαρχει η γνωστη αφελης αποψη για τη Χουντα, οτι δεν αφησε χρεη και μπλα μπλα. Βεβαια η οικονομικη κριση ξεκιναει απο τα μεσα του ’70, οταν τα κρατη αρχισαν να δανειζονται. Η αποψη αυτη παει πακετο με το “τοτε πηραμε ψυγεια και τηλεορασεις” που ειναι λογικο αφου ολη η Ευρωπη τοτε αποκτησε. Τα πρωτα χρονια της μεταπολιτευσης οι εφημεριδες εγραφαν για τα οικονομικα σκανδαλα της χουντας, ομως επισκιαστηκαν απο τα εγκληματα κατα του Ανθρωπου. Στη διαρκεια της Χουντας ουτε κουβεντα φυσικα να γινουν γνωστες οι αρπακτες. Προκειται για κουτοπονηριες επιπεδου πατακου.
Το χειρότερο με το ανωτέρω κείμενο, δεν είναι ούτε τα συντηρητικά στερεότυπα που αναμασά, ούτε οι προτεινόμενες «λύσεις» που όντως ανακαλούν αυτομαστιγώσεις θρησκολήπτων.
Είναι κυρίως το ότι και τα στερεότυπα είναι ειδωμένα από παραμορφωτικούς φακούς αλλά και ως λύσις προτείνεται ουσιαστικά η εκ νέου τιμωρία (εθελουσία όμως!) των θυμάτων! Που καθιστούν απόψεις του είδους εξαιρετικά επικίνδυνες!
Ο παραμορφωτικός φακός βλέπει ένα παρελθόν «λιτό» αλλά μάλλον ρόδινο, πάντως, αναφορικά με το παρόν, σίγουρα πιο μεγαλειώδες, αξιοπρεπές και ηθικό. Ξεκινά με έναν ύμνο στην « Ἑλληνίδα σύζυγο, μητέρα, γιαγιά». Και διερωτάται: «Ποῦ τήν εἴδαμε σήμερα αὐτή τήν ἴδια Ἑλληνίδα μάνα, τήν γιαγιά, τήν σύζυγο;»
Μήπως σε κάνα εργοστάσιο, super-market ή γραφείο να κτυπάει οκτάωρο για 600€ (μακάρι!) αφού έχει σηκωθεί από τις 5 να ετοιμάσει παιδιά για το σχολείο, να τακτοποιήσει και να σερβίρει καφέ στον αφέντη-σύζυγο και όταν σχολάσει να σκέφτεται ότι έχει να ταϊσει όλους, να τους πλύνει τα πιάτα, να τρέχει όλο το απόγευμα με τα παιδιά στα φροντιστήρια, να ελέγξει αν διάβασαν, να κάνει μπουγάδα, να συγυρίσει το σπίτι, να τους ξαναταϊσει όλους…
Ασφαλώς και δεν είναι ίδια! Κοντεύει να αποκτηνωθεί! Και απαξιώνεται και από πάνω!
Με παρόμοιο φακό παρατηρούνται και άλλα ενώ το πιο αστείο είναι να κάνει κυρήγματα Ελληνισμού με 5 αναφορές σε κείμενα Εβραίων και μόνον!
Μπαίνει όμως και σε «βαθιές» πολιτικο-οικονομικές διαπιστώσεις όταν το επίπεδο γνώσης είναι του είδους «κάτι έπιασε τ’ αυτί μου»! Έτσι και έτσι, όλοι σήμερα μιλούν για Τράπεζες και τοκογλύφους, για Παγκοσμιοποίηση και Νέα Τάξη, ότι «μαζί τα φάγαμε» και είμαστε άξιοι της μοίρας μας ….
Καλή μου κυρία! Εδώ άλλοι ασχολούνται χρόνια να γνωρίσουν και να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα και παραμένουν πιο φειδωλοί και προσεκτικοί!
Κάτι έπιασε το αυτί σας για δάνειο αμέσως μετά τη χούντα. Για προηγούμενες εθνικές χρεωκοπίες και για συνεχή δάνεια από το 1830 (με το μπαμ του Ελληνικού κράτους!) δεν έπιασε τίποτα;
Το πραγματικά επικίνδυνο του άρθρου όμως είναι η υποβόσκουσα ενοχοποίηση των θυμάτων και μάλιστα καλούνται αυτοί και μόνον να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, να κάνουν αυτοκριτική και να υποβάλουν εαυτούς σε εξιλεωτική τιμωρία!
Άκου να δεχθούν αύξηση μισθών και συντάξεων όλα αυτά τα χρόνια! Θάπρεπε να αμείβονται όπως παλιά, από «ήλιο σε ήλιο» για μια μποτίλια λάδι! Ένα μεροκάματο όσο ένα κιλό κρέας! Και την αύξηση του πλούτου που -υπήρξε! – αυτά τα χρόνια να την έβαζαν όλη στην τσέπη οι νταβατζήδες τους! Όπως έβαζαν και τα δάνεια, με υπερ-καπιταλιστική βεβαίως πρακτική αλλά για την πληρωμή τους, κομμουνισμός!
Μα υπάρχει αλήθεια κόσμος που πιστεύει ότι φτάσαμε ως εδώ γιατί έχουμε υψηλούς μισθούς και συντάξεις; Έχει η προπαγάνδα αλήθεια τόση πέραση; Μισθό και σύνταξη Βουρλούμη ή Φωτόπουλου νομίζουν ότι παίρνουν όλοι;
Η λιτή ζωή πράγματι μπορεί να είναι πιο ποιοτική. Αν η προτροπή απευθύνεται στα θύματα του καταναλωτισμού και της κοιλιοδουλείας! Αλλά πείτε μου, όσοι ζηλωτές του «Ασκητικού βίου», ωφελείται η ζωή μας εάν δεν έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε ταξίδια (ταξίδια, όχι πολυτελείς «διακοπές»!) για να γνωρίσουμε τον κόσμο, εάν αδυνατούμε να έχουμε την μουσική και τα βιβλία ή τα χόμπυ που ποθούμε αλλά και τον χρόνο να τα απολαμβάνουμε, εάν «δεν βγαίνει» να πηγαίνουμε θέατρο, κινηματογράφο, εκδηλώσεις, αν αδυνατούμε να χαρούμε και τον έρωτα γιατί θέλει «κάτι στην τσέπη», εάν στο παιδί μας δεν έχουμε τίποτα άλλο να του προσφέρουμε από «κήρυγμα»; Ζωή καυσοκαλυβιτών είναι το όραμά σας;
Και ενώ κατ’ αντίφασιν από την άλλη διαπιστώνεται ότι «Ἤδη ἀδερφοί μας πεινᾶνε. Παιδιά λιποθυμοῦν ἀπό ἀσιτεία…» ως λύσις προτείνεται η … ελεημοσύνη! Προσέξτε, μην βήξετε και χαλάσετε την ησυχία σε κανα λαμόγιο!
Η οποία ελεημοσύνη βεβαίως ωφελεί τα μάλλα αυτόν που την προσφέρει! Δηλαδή αυτόν που μπορεί, που έχει και κατέχει! Γλυκαίνεται ἡ ψυχή του! Με την σκ@τοψυχή αυτού που έχει ανάγκη, θ’ ασχοληθεί κανείς καλός χριστιανός; Ή νομίζουν ότι του φτάνει η γλύκα της ελεημοσύνης τους όταν υποχρεώνεται να ζητιανεύει; Η λέξη αξιοπρέπεια δεν πολυσυχνάζει σε τέτοιες θωρήσεις!
Με κείμενα σαν και το παραπάνω δεν θα ασχολούμουν καν αν το θεωρούσα μεμονωμένη περίπτωση. Φοβάμαι όμως ότι πολλοί εμφορούνται από τέτοιες αντιλήψεις σε ένα λαό σε ιδεολογική σύγχυση, που δεν ξέρει ποιος είναι και που πάει!
Και όσοι αγωνιζόσαστε για να αναδιαρθρωθεί πραγματικά αυτή η κοινωνία, και όχι απλά να αλλάξουν κυβερνήσεις, να ξέρετε, αυτούς όχι μόνον δεν θα τους βρούμε συμμάχους, αλλά θα μας κάνουν και ζημία!
Ο Πλάτωνας, γνωστός φιλόσοφος, αναφέρει στα έργα του αρχές θρησκευτικής πίστης, επομένως διατηρείται το ερώτημα, που μάλλον δεν αντελήφθη κανείς μέχρι στιγμής:
Πώς είναι δυνατόν κάποιος να επιμένει να θεωρεί καταφύγιο απέναντι στη χριστιανική θρησκεία τη μελέτη των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, οι οποίοι σαφώς και είχαν θρησκευτική πίστη, και ταυτόχρονα να παραθέτει τη ρήση του Nietzsche; Το αν αυτή περιλαμβάνεται στους λόγους του Λιαντίνη δεν έχει σημασία.
Μέρος της πίστης του Πλάτωνα είναι ότι ο κόσμος είναι είδωλο του αληθινού κόσμου των ιδεών. Πάλι όμως, η σύγχρονη επιστήμη δεν έχει ανακαλύψει τέτοιο κόσμο κάπου, επομένως η αντίφαση δεν παύει να υφίσταται. Επαναλαμβάνω ότι μεγάλο μέρος από τις κοσμοθεωρίες, όχι απαραίτητα θρησκευτικής φύσεως, των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων έχει διαψευσθεί από τη σύγχρονη επιστήμη. Με ποια λογική οι αρχαιολάτρεις, παγανιστές και μη, επιμένουν να δέχονται ως αυθεντίες τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους;
Αν οι ιδέες του αρχαίου Ελληνισμού υπερτερούσαν τόσο σε αξία σε σχέση με το χριστιανισμό, όπως ισχυρίζονται οι αρχαιολάτρεις, τότε γιατί επεκράτησε ο χριστιανισμός σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο; Γιατί η τεράστια πρόοδος στις επιστήμες έγινε σχεδόν αποκλειστικά σε χριστιανικά έθνη; Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν ελάχιστα τις θετικές επιστήμες σε σχέση με τη φιλοσοφία; Γιατί το κατασυκοφαντημένο Βυζάντιο είχε πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε σχέση με την Αθήνα των φιλοσόφων;
κ. Χονδρόγιαννη,
Το αν έχετε δει το Zeitgeist είναι αδιάφορο. Το θέμα είναι ότι παραπέμπετε σε ιστοσελίδα που παραθέτει “documentaries that can change your life”, και τουλάχιστον ένα από αυτά είναι γνωστή απάτη. Επίσης, το debtocracy στην ίδια ιστοσελίδα βασίζεται σε μια ιδέα που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στον κόσμο που ζούμε. Συνδυάζοντας αυτά με την αδυναμία των επιχειρημάτων σας, το συμπέρασμα για το video που προτείνετε είναι προφανές· θεωρώ ότι να το παρακολουθήσω είναι χάσιμο χρόνου.
Επίσης, θα ήθελα να μάθω ποια θεωρείτε ότι είναι η καλύτερη αντιμετώπιση ενός ανθρώπου που είναι τόσο φτωχός, ώστε να πεινάει. Τυχόν ιδεοληπτικές προσεγγίσεις απορρίπτονται εκ προοιμίου. Συγκεκριμένα πράγματα ζητώ.
Προς όσους ισχυρίζονται ότι στην Ελλάδα δεν εμφανιζόταν το φαινόμενο προκλητικά μεγάλου πλούτου σε ευρείες κοινωνικές ομάδες, νομίζω ότι αρκεί αυτό. Το να ζεις με τα μέσα που διαθέτεις, για έναν εχέφρονα άνθρωπο θεωρείται αυτονόητη αρχή για επιβίωση. Το να αναζητά κανείς περιθωριακή συμπεριφορά θρησκόληπτων στα αυτονόητα δείχνει απλώς ιδεοληπτικής φύσεως απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Όπως και το να συγκρίνει κανείς το κατά κεφαλήν εισόδημα μιας χώρας που παράγει ελάχιστα με τις μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο, και να συμπεραίνει ότι η Ελλάδα αξίζει περισσότερα χωρίς να εργαστεί για αυτά.
auxsvr,
Η αξία των αρχαίων φιλοσόφων είναι κάτι που δεν μπορώ να σας το μεταφέρω εγώ – αρκεί που τα ακαδημαϊκά προγράμματα σπουδών περιλαμβάνουν ακόμη Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη και του λοιπούς – μια βόλτα στη βιβλιοθήκη του ΜΙΘΕ (Μεθοδολογία Ιστορία και Θεωρία της Επιστήμης , Πανεπιστήμιο Αθηνών, πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου) θα σας κάνει να εκτιμήσετε περισσότερο το έργο τους.
Γενικά πάντως μιλώντας δεν υπάρχει κομμάτι των ανθρωπιστικών σπουδών (από την ηθική, την κοινωνιολογία, την λογοτεχνία κλπ) που να μην έχει αναφορά σε κάποιο έργο τους – αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναθεωρούνται ή ότι δεν διαψεύδονται. Αυτή άλλωστε είναι η βασική διαφορά μεταξύ πίστης και επιστήμης (εδώ έρχεται και η ρήση του Νίτσε) η πίστη δεν μπορεί να απορρίψει το δόγμα ενώ η επιστήμη σβήνει και γράφει διαρκώς στον μαυροπίνακα της γνώσης.
Τα περί χριστιανών “πατέρων” και συμβολής τους στην πρόοδο των επιστημών θα τα αφήσω ασχολίαστα διότι είναι για πρωτοετείς φοιτητές της ιστορίας των επιστημών (η και μόνο της ιστορίας) δηλαδή εννοώ ότι έχουν επιλυθεί οριστικά : σχέση μεταξύ Λόγου και πίστης δεν υφίσταται.
Το παρακάτω κομμάτι σας :
“Αν οι ιδέες του αρχαίου Ελληνισμού υπερτερούσαν τόσο σε αξία σε σχέση με το χριστιανισμό, όπως ισχυρίζονται οι αρχαιολάτρεις, τότε γιατί επεκράτησε ο χριστιανισμός σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο; Γιατί η τεράστια πρόοδος στις επιστήμες έγινε σχεδόν αποκλειστικά σε χριστιανικά έθνη; Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν ελάχιστα τις θετικές επιστήμες σε σχέση με τη φιλοσοφία; Γιατί το κατασυκοφαντημένο Βυζάντιο είχε πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε σχέση με την Αθήνα των φιλοσόφων;”
Είναι διαφορετικής το καθένα φύσης ερωτήματα τα οποία έχουν απαντηθεί από εξέχοντες και μη εκπροσώπους διάφορων επιστημών (υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία στις Πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες) εκτός από το τελευταίο περί Βυζαντίου. Αυτό δεν έχει απαντηθεί διότι δεν πρόκειται περί επιστημονικού ερωτήματος. Είναι αναχρονισμός να μελετάς φαινόμενα και γεγονότα εκτός του χρόνου που συνέβησαν.
Έμμεσα και με επιφύλαξη μπορεί να μελετηθεί υπό την έννοια των κοινωνικών, πολιτικών, στρατιωτικών, οικονομικών και θρησκευτικών δομών καθώς και απο την ανθρωπογεωγραφία του – λέω με επιφύλαξη διότι η περίοδος του Βυζαντίου μας άφησε πολύ λίγα δυστυχώς στοιχεία ειδικά για την κοινωνία και την οικονομία …. ας το αφήσουμε όμως διότι όπως είπα είναι ενάντια στην ιστορική επιστήμη.
Σε ότι αφορά ειδικά την αρχαιότητα και επειδή το θέμα αρχικά ήταν το “ιστορική συνέχεια ή ασυνέχεια” η παράθεση του κειμένου του Λιαντίνη είχε ως σκοπό να δείξει την αποκοπή μας από τις πηγές μας καθώς και ένα θέμα διαμόρφωσης μιας στρεβλής, για την έννοια του ελληνισμού, ταυτότητας.
Υ.Γ
Η κοινότητα των σπουδαστών και καθηγητών ανθρωπιστικών επιστημών ανά τον κόσμο δεν αποτελείται από αρχαιολάτρες, ούτε και παγανιστές αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να σεβόμαστε τον Ηράκλειτο ή τον Εμπεδοκλή διότι εκείνοι δεν είχαν CERN αλλά με οδηγό το μυαλό (και ούτε καν το πείραμα που είναι κατάκτηση άλλης εποχής) έφταναν σε τολμηρές συλλήψεις. Πέραν του ότι οι ίδιοι προσπέρασαν τις δεισιδαιμονίες και τα ταμπού των τότε θρησκευτικών αντιλήψεων και έδειξαν το δρόμο για την επιστημονική σκέψη.
Εδώ βέβαια δεν είναι ο χώρος για τέτοια μαθήματα αλλά είναι καλό να μιλάμε για πράγματα που γνωρίζουμε ή να σιωπούμε όπως είχε πει και ο Βιντγκενστάιν ..
Το Βυζάντιο δεν είναι κατασυκοφαντημένο, αυτό είναι μάλλον εντύπωση σας.
Είναι απλά υπό μελέτη διότι είναι μια τεράστια χρονική περίοδος η οποία εκτείνεται σε πάνω από δυο ηπείρους (τρεις για την ακρίβεια) και σε πάνω από 30 σημερινές χώρες. Επιπλέον δεν έχουμε επαρκή αρχιτεκτονικά ευρήματα, κειμήλια, σκεύη, ρουχισμό, και κείμενα εκτός από αμιγώς εκκλησιαστικά ή φιλοσοφικά (τα οποία μαρτυρούν μια υψηλής στάθμης γνώση ψυχολογίας επί παραδείγματι). Μας λείπουν επίσης στρατιωτικά έγγραφα και εγχειρίδια όπως και εξοπλισμός… σιγά – σιγά συμπληρώνουμε τα κενά μας. Έχουμε και εξέχοντες μελετητές (Αρβελέρ επι παραδείγματι)…. αλλά δεν θα έχουμε μια πλήρη ιστορία του Βυζαντίου φοβάμαι σύντομα… ίσως και ποτέ.
για τον κυριο auxsvr που μιλαει για πλουτισμο μεγαλων κοινωνικων ομαδων και σαν παραδειγμα εχει τη …Λαρισα αντιπροτεινω αυτο το λινκ
Το 8,7% κατέχει το 82,1% του παγκόσμιου πλούτου
http://www.igraphics.gr/interactive/gr-c/pagkosmios-ploutos-99-vs1
Για οσους νομιζουν οτι ο αγροτης που εβγαλε κανα φραγκακι παραπανω ειναι το προβλημα. Ή οι αμοιβες των νταλικιερηδεων (λες και ο καθενας μπορει να παει τη νταλικα μεχρι τη Γερμανια- τι ευκολη δουλεια) ή οι ταξιτζηδες, και παει λεγοντας.
Το 92% του πλανητη, δηλαδη ολοι μας, μοιραζεται λιγοτερο απο το 1/5 του πλουτου. και τρωγωνται απο πανω για το ποιος θα μαζεψει τα διφραγκα.
Αγαπητέ κύριε auxsvr!
(Κακόηχο, αλλά πως να σας αποκαλέσω;)
Κάπου πιό παραπάνω είχα παρατηρήσει ότι «η κοσμοθεωρία σου φαίνεται ακόμα κι όταν μιλάς για τιμές οπωροκηπευτικών»!
Που σημαίνει ότι οι αρχές από τις οποίες ξεκινάς, η δρομολόγηση της σκέψης και η επιχειρηματολογία είναι «αντίγραφα» της ιδεολογίας-κοσμοθεωρίας που ασπάζεσαι!
Πιό πάνω ανέφερα ότι «Η μελέτη της Ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού δεν γίνεται κατά συνήθεις “θεολογικές” προσεγγίσεις διότι ακυρώνει ακριβώς το νοημά του!» Ή δεν το προσέξατε ή δεν το κατανοήσατε!
Διότι επιμένετε ακόμη να προσεγγίζετε τους αρχαίους με «θεολογική», εν προκειμένω «χριστιανική» αντιληπτικότητα. Και επιμένετε να ανακαλύψετε «δόγματα» και «ευαγγέλια»!
Για να περιγράψω εξ’ αρχής «χοντρικά» την διαφορά:
Εν ολίγοις το Ελληνικό πνεύμα διδάσκει ΕΡΕΥΝΑ ενώ οι τρείς Ιουδαϊκής μήτρας θρησκείες (που τουλάχιστον εγώ γνωρίζω) διδάσκουν ΠΙΣΤΗ! Και μή ερεύνα! Ως πιστοί βεβαίως, «ερευνάτε τας Γραφάς!» Ποιάς Γραφάς; Τας «Ιεράς» βεβαίως αλλά και όποιες άλλες από την στιγμή που διαθέτεις «ακλόνητη πίστη», ….!
Δεν έχετε ακόμη παρατηρήσει ότι η αρχαία θρησκεία δεν είχε «θρησκευτικό δόγμα» για «Πίστη» αντίστοιχο τουλάχιστον των Μεσανατολικών θρησκείων; Δεν καταλάβατε ακόμη οτι η φυσική-φυσιολατρική θρησκεία τους, παγανιστική, «ειδωλολατρική» -πείτε το όπως θέλετε, δεν είναι εκει το θέμα- εξέφραζε απλά την αντιληπτικότητά τους για τον κόσμο που μας περιβάλλει και εξελισσόταν με την γνώση γι αυτόν; Χωρίς δογματισμούς και «αποκεκαλυμένες αλήθειες»; Ο Απόλλωνας της προϊστορίας ή του Τρωϊκού πολέμου π.χ. ήταν ο ίδιος στην αντίληψη του 4ου αι.π.Χ.ή στο μυαλό του Αρίσταρχου και της Υπατίας;
Και εσείς μας λέτε ότι οι κοσμοθεωρίες, των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων έχουν διαψευσθεί από τη σύγχρονη επιστήμη! Αλίμονο αν δεν ήταν έτσι!
Η χριστιανική κοσμοθεωρία όμως επιβεβαιώνεται καθημερινά και επιστημονικά, σωστά; Όπως ότι η γή είναι επίπεδη και δεν κινείται; Όπως και ότι όλοι καταγόμαστε από τον Αδαμ και την Εύα και ο κόσμος γίνηκε σε έξι 24-ωρα πριν από μόλις επτά χιλιετίες περίπου; Κι όμως! Κόσμος που «φαγώθηκε» γι αυτά!
Το Ελληνικό πνεύμα αγαπητέ κύριε auxsvr είναι ΜΕΘΟΔΟΣ ΣΚΕΨΗΣ για ΕΡΕΥΝΑ τόσον φιλοσοφική όσον και επιστημονική! Στην διαρκή αναζήτηση αληθειών! Και έτοιμο να γκρεμίσει οποιοδήποτε προηγούμενο δικό του κατασκεύασμα, εάν δεν ευσταθεί πλέον! Ικανό και σε αυτοκατάργηση εάν προταθεί κάτι καλύτερο! Ως τότε, ας ξεκινήσουμε από αυτό! Και μην κρυφοχαίρεται κανείς ότι αυτό έχει ήδη συμβεί….!
«Με ποια λογική οι αρχαιολάτρεις, παγανιστές και μη, επιμένουν να δέχονται ως αυθεντίες τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους;»
Κάνετε μεγάλο λάθος, αυθεντίες αναζητεί η θεολογία και ο εξ’ αυτής σχολαστικισμός! Ως Δασκάλους τους δεχόμεθα και όχι ως αυθεντίες!
«Οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν ελάχιστα τις θετικές επιστήμες σε σχέση με τη φιλοσοφία;» Είστε σίγουρος; Υποψιάζεστε καθόλου μήπως πιαστήκατε στα «άγρια μεσάνυχτα»; Δεν είναι καλύτερα να ρωτήσετε τον όποιο φίλο σας θετικό επιστήμονα έχοντα και ολίγες γνώσεις ιστορίας της επιστήμης του; Παρεπιπτόντως, έστω και αν εδω «φιλολογώ», έχω θετική εκπαίδευση και από Πολυτεχνείο εξωτερικού «βαρβάτο»!
«Αν οι ιδέες του αρχαίου Ελληνισμού υπερτερούσαν …, τότε γιατί επεκράτησε ο χριστιανισμός σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο;» Δηλαδή αν επικρατήσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων και ο Νεο-φιλελευθερισμός για κάτι αιώνες θα σημαίνει υπερτερότητα; Και η Φεουδαρχία εδώ στην Ελλάδα ακολούθησε την δημοκρατία και την «πόλη-κράτος». Ήταν υπέρτερο πολίτευμα;. Ή η διάρκεια ζωής κριτήριο ανωτερότητος; Περί Πολιτικής και Εξουσίας δεν θα ’χετε ακούσει κάτι! Και όμως έτσι επικράτησε και ο Χριστιανισμός! (Κωνσταντίνος, Θεοδόσιος, Καρλομάγνος … οι «κυριλέ» τουλάχιστον, για να μην επεκταθούμε σε Ιερά Εξέταση, διωγμούς κλπ.)
Υ.Γ.1. Πάλι με εμπλέκετε με την ιστοσελίδα ως να ήταν προσωπική μου! Επαναλαμβάνω, η παραπομπή ήταν στο συγκεκριμένο βίντεο και για τους λόγους που εξήγησα! Δεν μπορεί, αν σε ένα επιχείρημα ενός, πω «έχει δίκιο!», να μου προσάπτετε τον χαρακτήρα του! Και σας πληροφορώ ότι ούτε ξέρω σε ποιό video-απάτη αναφέρεστε ούτε έχω δεί άλλο video πέραν από το συγκεκριμένο! Και εν πάσει περιπτώσει, τι σημασία έχει τι είναι το Zeitgeist ή τα άλλα video! Θα μας προφυλάξετε; Φοβάστε, μήπως κάνω προπαγάνδα υπέρ «σκοτεινών δυνάμεων»; Μεγάλα παιδιά είμαστε!
Υ.Γ.2. Με ερωτάτε «ποια θεωρείτε ότι είναι η καλύτερη αντιμετώπιση ενός ανθρώπου που είναι τόσο φτωχός, ώστε να πεινάει» αλλά δεν καταλαβαίνω τι περιμένετε να σας πω! Την συναισθηματική μου διάθεση ή την πολιτική μου θέση; Σαν άτομο θα του δώσω να φάει, αλλά το βράδυ, αύριο θα ξαναπεινάει! Και ίσως εγώ δεν θα είμαι εκεί ή δεν θα μπορώ να του ξαναδώσω! Γι’ αυτό δεν πρέπει να βρίσκεται ποτέ σε θέση να πεινάει! Εδώ αρχίζει η πολιτική πλέον! Μακρά συζήτηση….!
Υ.Γ.3. Οι «γυφτιές» σ’ αυτή τη χώρα είναι γνωστές, μεγάλες και μικρές! Όπως και ο
«προκλητικά μεγάλος πλούτος σε ευρείες κοινωνικές ομάδες» και ο ακόμα μεγαλύτερος σε στενότερες! Αλλά νομίζω ότι, στον παρόντα ιστοχώρο τουλάχιστον, αυτά καυτηριάζουμε και αυτά θέλουμε να ανατρέψουμε!
Υ.Γ. 4. Ανόητοι μόνον «συμπεραίνουν ότι η Ελλάδα αξίζει περισσότερα χωρίς να εργαστεί για αυτά» ή έχουν απαιτήσεις δυσανάλογες προς το μέγεθος της οικονομίας της. Ο οποιοσδήποτε ελάχιστα σοβαρός θα απαιτήσει να ζούμε μέχρι εκεί που μας παίρνει ΑΛΛΑ να είναι δικαιη η μοιρασιά! Ότι δεν συμβαίνει δηλαδή τώρα, που οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι ενώ η ελιτ και οι έχοντες γελάνε και ετοιμάζονται για νέες business! (ΑΠΕ, ιδιωτικοποιήσεις-ξεφτίλα, χαμηλό κόστος εργασίας κλπ.)
Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε και ανέφερε ο κ. Γεωργάνας στο σχόλιό του:
“Ὁ Ἀποστολίδης, ἐξέδωσε βιβλίο μὲ τίτλο «Ὅσα ξέρουν οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες γιὰ τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα». Ὅλες οἱ σελίδες τοῦ βιβλίου εἶναι λευκές!”
Έτσι ακριβώς και βάζω και τον εαυτό μου μέσα! Αλλά δεν καμαρώνω γι’ αυτό και προσπαθώ να μάθω κάτι αντί να ανατρέχω σε δανεικές διαστρεβλώσεις!
Αλλά κ. auxsvr, η φιλοσοφία τους κατανοώ ότι δεν σας ενδιαφέρει καν. Να διατείνεσθε όμως ότι “ανέπτυξαν ελάχιστα τις θετικές επιστήμες”;
Και καλά, να μην γνωρίζετε για το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Αρίσταρχου χίλια χρόνια πριν τον Κοπέρνικο, να μην γνωρίζετε τον Ερατοσθένη που υπολόγισε το μέγεθος της γής και την περίμετρό της και τόσες άλλες “λεπτομέρειες” περιττές για την δημόσια υποχρεωτική μας εκαπαίδευση, αλλά ούτε κάτι ακουστά για Δημόκριτο, για Θαλή, για Ιπποκράτη; Ευκλείδεια γεωμετρία δεν κάνατε στο σχολείο; Για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων που θα μίλησαν ακόμα και τα μεσημεριανάδικα στην TV, δεν ακούσατε τίποτε;
Για τον Αρχιμήδη αν όχι τον ζυγό, το τρίσπαστο και την έλικα, το αρχιτρόνιτο, τις άρπαγες και τα κάτοπτρα, τουλάχιστον το “Μη μου τους κύκλους τάραττε” προς τον Ρωμαίο, το “Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω” και ότι έτρεχε γυμνός από το μπάνιο του στους δρόμους φωνάζοντας “Εύρηκα, εύρηκα!” γνωρίζουν ακόμα και τα νήπια!
“χίλια χρόνια πριν τον Κοπέρνικο”
ΔΥΟ χιλιάδες χρόνια πριν! Συγνώμη για την αβλεψία!
Μήπως όμως πέρα από φυσικά ανόματα, για να μην νομίζουμε ότι η επιστήμη αφορούσε πέντε-δέκα, θάπρεπε να μιλήσουμε και για σχολές;
H ίδρυση της Σχολής της Μιλήτου χρονολογείται περί το 600 π.Χ. και θεωρείται ως το πρώτο πανεπιστήμιο του κόσμου! (Θαλής, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης)
Αλλά τι να πεί κανείς για την Ανωτάτη Τεχνική Σχολή της Αλεξανδρείας, το πρώτο Πολυτεχνείο του κόσμου και τον ιδρυτή του, τον Ήρωνα με τις απίστευτες για την εποχή εφευρέσεις και κατασκευές! Αρκεί να πώ ότι τον τύπο του για την εμβαδομέτρηση τριγώνων συναρτήσει του μήκους των πλευρών τους χρησιμοποιούν ακόμα σήμερα οι μηχανικοί!
Αν συνεχίσουμε έτσι κάποια στιγμή στο μέλλον θα πιστεύουν ότι ο Επίκουρος ήταν κάποιος που έπαιρνε ολόκληρη σύνταξη….
Εδώ έχει ήδη διαδοθεί έντεχνα και έχει περάσει η αντίληψη ότι ο Σωκράτης ήταν περίπου “χριστιανός” και προφήτης!
Το “Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα” το έλεγε ο καημένος γιατί έζησε πολύ καιρό πριν και δεν πρόλαβε την εξ’ αποκαλύψεως φώτιση!
Λέγεται ακόμη ότι και “Τῶ αγνώστῳ θεῶ” που επιτέλους ο Παύλος θα τους απεκάλυπτε, είχαν ήδη οι Αθηναίοι τοποθετήσει πλάκα εγκαινίων και περίμεναν με πέτρες και φτυάρια ανά χείρας, αδημονώντας να κτίσουν Ναό!
Αξιοπρόσεκτο πάντως ότι ο πλατωνισμός αποτελεί το μοναδικό ελληνικό φιλοσοφικό ρεύμα που κάπως εκτιμά ο χριστιανισμός και είναι ιδιαίτερα προβεβλημένος ως ότι καλύτερο της αρχαιοελληνικής σκέψης, απαξιώνοντας και απορρίπτοντας μετα βδελυγμίας όλα τ’ άλλα!
Για τον Ι. Χονδρογιάννη τί να πεί κανεις και για τα σχόλιά του. Μόνο το ‘τρικυμία εν κρανίω’ προσεγγίζει να εκφράσει την κατάστασή του που του δημιουργεί το αθεϊστικό, αντιχριστιανικό μένος του. Δεν χρειάζεται να διαβάσει κάποιος εχέφρων περισσότερο από δύο φράσεις του, για να αποφύγει να ασχοληθεί με το τρολάρισμά του.
O Μιχάλης γράφει στο σχόλιό του:
‘Η εικονα του φτωχου πλην τιμιου Ρωμιου και ο “κομμουνισμος της φτωχειας” θα μπορουσαν να σταθουν σε πρωτογονες ή εστω προκαπιταλιστικες κοινωνιες, οπου οι ανθρωποι εχουν να μοιρασουν λιγοστα πραματα, οχι στη σημερινη υπερσυσσωρευση αγαθων. Σημερα ειναι απλως μαζοχισμός.’
Ο Μιχάλης βρίσκεται ακόμη στη νιρβάνα της κατανάλωσης και δεν αντιλαμβάνεται την φτώχεια δίπλα του αλλά και τη δική του κατάσταση στο εγγύς μέλλον. Ελπίζει ακόμη, και φαντάζεται βουνά από καλούδια, ενώ σε λίγο δεν θάχει να φάει. Χλευάζει το μεγαλείο του πολιτισμού των Ρωμιών, επειδή θεωρεί πολιτισμό την βαρβαρότητα του καπιταλιστικού τέρατος που ήδη παραπαίει.
Πολύ εύστοχο το άρθρο που θέτει ως προβληματισμό, αν υπάρχει στον Νεοέλληνα ιστορική συνέχεια ή όχι, έτσι που τον έχουν (ή έχει) καταντήσει.
Το μένος κ. Φαρμάκη είναι χαρακτηριστικό μόνον όσων προσκολούνται φανατικά προς όποια ιδεολογία – κοσμοθεωρία. Εγώ επιχειρηματολογώ, δεν αφορίζω! Καλό θα ήταν να κάνατε κι εσείς το ίδιο!
Αν παρακολουθείτε από καιρό σχόλιά μου, θα είχατε παρατηρήσει ότι έχω συνταχθεί πολλές φορές με απόψεις και θέσεις δεδηλωμένων χριστιανών! Αποφεύγω επιμελώς να αποτελώ “καλόγερο” της οποιασδήποτε άλλης πλευράς! Αν δεν σας αρέσουν οι απόψεις μου, δεν πειράζει, πιθανόν ούτε σε εμέ να αρέσουν οι δικές σας, τις οποιες όμως δεν γνωρίζω αφού αποφεύγετε να τις εκθέσετε! Και εννοώ απόψεις με θέσεις και επιχειρηματολογία όπως απαιτεί ο διάλογος και όχι αφοριστικές διαπιστώσεις όπως κάνετε και στα δύο ανωτέρω σας σχόλια!
Ας είναι, όπως είπα και ανωτέρω, «η κοσμοθεωρία σου φαίνεται ακόμα κι όταν μιλάς για τιμές οπωροκηπευτικών»!
Όσο για το τρολάρισμα, ας ασχοληθεί έκαστος με το δικό του πρώτα!
O Μιχάλης έγραψε στο σχόλιό του συμπυκνωμένα κάτι που θα άξιζε προσεκτικότερης παρατήρησης και σχολιασμού:
‘Η εικονα του φτωχου πλην τιμιου Ρωμιου και ο “κομμουνισμος της φτωχειας” θα μπορουσαν να σταθουν σε πρωτογονες ή εστω προκαπιταλιστικες κοινωνιες, οπου οι ανθρωποι εχουν να μοιρασουν λιγοστα πραματα, οχι στη σημερινη υπερσυσσωρευση αγαθων. Σημερα ειναι απλως μαζοχισμός.’
Η εικόνα του φτωχού πλην τίμιου Ρωμιού είναι κατ’ αρχήν μάλλον αυτή που με ρομαντισμό εμείς έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας! Πιό υπαρκτή και ρεαλιστική ίσως να είναι η φιγούρα του Καραγκιόζη, φτωχού αλλά κατεργάρη, δουλικού αλλά και πολυμήχανου απατεώνα! Ασφαλώς, γιατί η επιβίωση είναι ο πιό υποχρεωτικός νόμος και η ικανοποίηση βασικών αναγκών ρέπει να υπερισχύει των όποιων ηθικών αξιών, πόσο μάλλον ηθικολογίας!
Ο “κομμουνισμός της φτώχειας” αποδεικνύεται εφικτός και επαρκής όσο έχεις να μοιράσεις μόνο ψωμί και νερό! Αν φθάσουμε ως εκεί, νομοτελειακά θα λάβει τη θέση του από την ανάγκη επιβίωσης! Έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν και σε όποιες κοινωνίες.
Αν ελπίσουμε όμως ότι δεν θα συμβεί κάποιος πολύ καταστροφικός πόλεμος, ο μόνος λόγος για να φθάσουμε ως εκεί, ερχόμαστε στα λεγόμενα του Μιχάλη.
Η ελεημοσύνη και η κοινωνική αλληλεγγύη, όταν η φτώχεια θα μεγαλώνει, θα μας πληρώνει τη ΔΕΗ; Θα μας προμηθεύσει κινητό τηλέφωνο, θα μας πληρώνει και την σύνδεση; Όποιος το θεωρεί περιττή πολυτέλεια και άχρηστη συνήθεια, ας το πετάξει πρώτος!
Θα προμηθεύει σε μας ή στο παιδί μας υπολογιστή με σύνδεση στο Ιντερνετ; Ή πολυτελές και περιττό και αυτό; Να δείς που κι αν πεινάμε θα βρεθούν κάποιοι να σου φτιάχνουν κομπιούτερ από ανακυκλωμένα ηλεκτρονικά για πέντε φράγκα και σύνδεση θα βρούμε να κλέβουμε! Πάντως από ελεημοσύνη ή αλληλεγγύη δεν θα το έχουμε!
Είναι προφανές ότι κάποιοι μιλούν από έναν φανταστικό κόσμο ονείρων χωρίς να πολυσκέπτονται!
Αλλά αλλίμονο αν θεωρούμε αυτόν τον κατήφορο ως προδιαγραμμένο πεπρωμένο μας! Εμείς τι κάνουμε γι’ αυτό;
Οργανώνουμε από τώρα επιτροπές αλληλεγγύης και πυρήνες ελεημοσύνης περιμένοντας μοιρολατρικά το τέλευταίο σκαλοπάτι ύπαρξής μας;
Εγώ εκεί δεν θέλω ούτε καν να ζώ!
μιστερ Φαρμακη, ο,τι να’ναι λες. Σου βαζω 0 για κατανοηση κειμενου.