Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Από στιγμή σε στιγμή αναμένεται η απόφαση του Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαίου της Χάγης κατόπιν της προσφυγής των Σκοπίων εναντίον της Ελλάδος. Η ΠΓΔΜ διαμαρτύρεται διότι δεν τηρήσαμε την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 και θέσαμε ΒΕΤΟ στο Βουκουρέστι κατά της εντάξεως του κράτους αυτού στο ΝΑΤΟ. Η επίσημη ελληνική θέση προβάλλει το γεγονός ότι ήταν κοινή απόφαση της Συμμαχίας και δεν υπήρξε ελληνικό ΒΕΤΟ. Όποια κι αν είναι η ετυμηγορία της Χάγης προσωπικά δεν στενοχωρούμαι, διότι ελάχιστη ουσιαστική σημασία θα έχει. Άλλωστε αυτά τα δικαστήρια κρίνουν με πολιτικά πρωτίστως και όχι νομικά κριτήρια. Εκείνο που πρέπει να εξετάσουμε ως Ελληνισμός είναι το γενικότερο πρόβλημα που ονομάζεται ενδοτισμός και υποχωρητικότητα στα εθνικά μας θέματα.
Όταν υπεγράφη η Ενδιάμεση Συμφωνία τον Σεπτέμβριο του 1995 με μεσολάβηση των ΗΠΑ πολλοί είχαμε διαφωνήσει δημοσίως. Επί έτη τώρα τα Σκόπια την παραβιάζουν συστηματικά χρησιμοποιώντας σε επίσημες ιστοσελίδες τον Ήλιο της Βεργίνας, ανακινώντας ζητήματα ανυπάρκτων μειονοτήτων και διδάσκοντας ότι τα σύνορά τους φθάνουν μέχρι τον Όλυμπο. Κάναμε το λάθος να δεχθούμε σιωπηρά την παράταση της Συμφωνίας και μετά τη λήξη της επταετούς διαρκείας της. Τα Σκόπια συνέχιζαν να μας προσβάλλουν ποικιλοτρόπως και εμείς προσποιούμασταν ότι δεν καταλαβαίναμε. Μερικοί καλοπροαίρετοι πολιτικοί μας πίστεψαν ότι αν μεταφέρουμε ένα βήμα πιο πίσω τις κόκκινες γραμμές μας θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των γειτόνων. Δεχθήκαμε -πάλι κακώς- τη σύνθετη ονομασία και οι Σκοπιανοί αποθρασύνθηκαν περισσότερο. Βλέπουμε την φρενίτιδα εθνικισμού σε κάθε κίνησή τους. Και τώρα μάλιστα ελπίζουν σε συνέχιση των υποχωρήσεών μας και ζητούν (επιστολή Ν. Γκρούεφσκι προς Λ. Παπαδήμο) να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν στην Ευρ. Ένωση.
Τα λάθη μας είναι πολλά, αλλά μάς δίνουν την ευκαιρία να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να φερθούμε αξιοπρεπέστερα και δυναμικότερα. Λάθος μας το ότι παρατείναμε σιωπηρά τη Συμφωνία, λάθος μας το ότι δεν προσφύγαμε εμείς πρώτοι στο Δικαστήριο της Χάγης, λάθος μας το ότι καταδεχόμαστε να συζητούμε ονόματα όπως τα Βόρεια ή Άνω Μακεδονία κ.λπ. Τώρα αμέσως να καταγγείλουμε την Ενδιάμεση Συμφωνία που λειτούργησε μονομερώς εναντίον μας και παραλλήλως να διακηρύξουμε ότι επιστρέφουμε στην κόκκινη γραμμή του 1992. Να επαναλάβουμε αυτό που διεκήρυξαν εκατομμύρια Έλληνες στα συλλαλητήρια των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Μελβούρνης, της Νέας Υόρκης, του Μονάχου και της Λευκωσίας. Αυτό που συμφώνησαν τότε οι πολιτικοί αρχηγοί -πλην ΚΚΕ- υπό την Προεδρία του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ότι δεν δεχόμαστε να βάλουμε την υπογραφή μας σε κανένα όνομα που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, είτε σύνθετο είτε παράγωγο.
Επιπλέον, αφού τα Σκόπια ενδιαφέρονται για την ευρωπαϊκή τους πορεία, καλόν είναι να καταγγείλουμε ότι παραβιάζουν συνεχώς τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Να ανακαλύψουμε τους ξεχασμένους και φοβισμένους Έλληνες της ΠΓΔΜ, να μιλήσουμε για τους συνεχείς διωγμούς κατά του νομίμου και κανονικού Ορθοδόξου Αρχιεπισκόπου Ιωάννη. Να θυμίσουμε στον σκοπιανό Πρωθυπουργό Γκρούεφσκι και στους συνεργάτες τους ότι σε λίγα χρόνια οι Σλάβοι (ψευδομακεδόνες) της ΠΓΔΜ θα είναι μειοψηφία στο κράτος τους λόγω της υπεργεννητικότητας των Αλβανών ή το ακόμη πιθανότερο ότι οι Αλβανοί των δυτικών επαρχιών συντόμως θα αποσχισθούν για να ενωθούν με τους ομοεθνείς τους του Κοσσόβου.
Τα πράγματα είναι απλά και δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τη Χάγη. Η ΠΓΔΜ μάς έχει ανάγκη για να επιβιώσει ως θνησιγενές κράτος και για να έχει μέλλον στην Ευρώπη. Εμείς κρατάμε τα κλειδιά αρκεί να σταματήσουμε τις υποχωρήσεις.
Κ.Χ. 29.11.2011
2 comments
κε Χολέβα, είναι παγκοίνως γνωστό ότι έχετε ασχοληθεί όσο ελάχιστοι στην χώρα μας με το ζήτημα των Σκοπίων, από την γέννησή του μέχρι σήμερα. Δεν μπορώ, λοιπόν, να πιστέψω ότι η κριτική σας στην εκδοθείσα απόφαση και τους μέχρι σήμερα χειρισμούς της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας εξαντλείται σε αυτό το υπεραπλουστευμένο κείμενο γεμάτο αφηρημένες γενικολογίες και απόπειρα εγκλήσεως του συνόλου του ελληνικού λαού με την συνεχή αδόκιμη χρήση της λέξεως “λάθος μας”. Συγχωρέστε με, αλλά μου θυμίζει αμυδρά την αλήστου μνήμης ρήση “μαζί τα φάγαμε”. Ειλικρινά, αδυνατώ να κατανοήσω την απροθυμία να κατονομάσετε τους γνωστούς σε εσάς πρωθυπουργούς και υπουργούς εξωτερικών που διέπραξαν τα λάθη που αναφέρετε.
Ξέρετε, προσωπικά έχω κουραστεί να ακούω ύμνους για πολιτικούς του τύπου “αείμνηστος”, “εθνάρχης”, “επιτυχημένος πρωθυπουργός ή υπουργός”, “λαοπρόβλητος κλπ.”, ενώ το αποτέλεσμα δείχνει περίτρανα ότι μόνο επιτυχημένη δεν ήταν η εκ μέρους τους διαχείριση. Εδώ που φτάσαμε, λοιπόν, καλό θα ήταν να αφήσουμε κατά μέρος το κρυφτούλι με τις λέξεις και να μιλάμε καθαρά. Ίσως, με τον τρόπο αυτό οι πολιτικοί μας στο μέλλον να είναι πιο προσεκτικοί, αφού θα γνωρίζουν πως θα τους ζητηθεί προσωπική ευθύνη για κάθε πράξη ή παράλειψή τους. Αλλιώς, θα διαγράφουμε συνεχώς καθοδικούς κύκλους όπου μετά από κάθε αποτυχία θα αναγορεύονται σε κριτές των πάντων εκείνοι ακριβώς που την προκάλεσαν. Με τον τρόπο αυτό απλά μεγεθύνονται τα προβλήματα, αφού αναθέτουμε την λύση σε όσους τα δημιούργησαν και άρα είναι αποδεδειγμένα ανίκανοι να τα ξεπεράσουν. Ειλικρινά, περιμένετε από εκείνους που ενσυνείδητα διέπραξαν τα αναφερόμενα ολέθρια σφάλματα και πλείστα άλλα επί εικοσαετία και πλέον, να υιοθετήσουν τώρα τις προτάσεις σας; Εάν ναι, σας βρίσκω αδικαιολόγητα αισιόδοξο. Εάν όχι, για ποιόν λόγο τις προβάλετε και μάλιστα χρησιμοποιώντας και πάλι πρώτο πληθυντικό; Για να έχουν άλλοθι οι αρμόδιοι στο μέλλον;
Ορθές οι επισημάνσεις του κ. Φιλανθρωπηνού και σίγουρα με το γνωστό πολιτικό μας σύστημα δεν επιτρέπεται καμία αισιοδοξία για υιοθέτηση απόψεων όπως του κ. Χολέβα!
Αφού είναι γνωστή η γραμμή της εξωτερικής πολιτικής μας όσον αφορά αυτά τα θέματα, ταυτόσημη μάλιστα και στα δύο κόμματα εξουσίας με τα περιφερειακά τους! “Συμφιλίωση” με κάθε τρόπο, εν ανάγκη κάνοντας και την πάπια!
Ο λαός την δική του θέση και βούληση έχει ήδη εκφράσει από την αρχή τρανταχτά και την υπενθυμίζει καθημερινά. Δεν κυβερνά όμως αυτός αλλά οι πατρίκιοι, με την σύγκλητο και τους υπάτους τους! (Republica, όχι Δημοκρατία!)
Και επειδή εγώ με την ονοματολογία σεμνοτυφίες δεν έχω:
Από εποχής Μητσοτάκη που θυμάμαι το πρόβλημα, ἐνας μόνο βρέθηκε να χαλάσει την σούπα! Χωρίς όμως να δοθεί και συνέχεια, απλώς αφέθηκε να κοπάσει. Ο Σαμαράς! Επώδυνα για τον ίδιο, μένοντας επί μακρόν στο περιθώριο. Δεν σκοπεύω να εξυμνήσω κανέναν, απλά αναφέρω το γεγονός της διαφοροποίησης κάποιου πολιτικού επί του θέματος και που να κατείχε την αρμόδια καρέκλα! Διότι έξω του χορού πολλά τραγούδια!
Μετά τι διαφορετικό θα περιμένατε; Από Σημίτη με Πάγκαλο και ΓΑΠ υπουργούς εξωτερικών; Από Καραμανλή με Μπακογιάννη; Από ΓΑΠ με Δρούτσα;
Ή αισιοδοξεί κάποιος ότι τώρα, με παραινέσεις σαν τις παραπάνω, θα βροντοφωνάξει ο Παπαδήμος “στ’άρματα, στ’άρματα!” με Κολοκοτρώνηδες και Μπουμπουλίνες τον Δήμα και την Ξενογιαννακοπούλου; (Όπου έχει πάει, όλο επιτυχίες αυτή η γυναίκα!)
Να τα συζητάμε βεβαίως, αλλά με ρεαλισμό κατάστασης για να αναζητείται και πορεία υλοποίησης! Αλλιώς θα μένουν αμπελοφιλοσοφία! Προβάλοντας ισχυρή απαίτηση, όχι παρεναίσεις και παρακάλια!