Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Επιτέλους ας ακούσουμε και ας διαβάσουμε κάτι αισιόδοξο. Φτάνει πια με τις δυσάρεστες οικονομικές ειδήσεις, μάς έχουν ψυχοπλακώσει. Αυτά και άλλα παρόμοια ακούει, αγαπητοί αναγνώστες, ο καθένας μας όπου κι αν κινείται, με όποιους κι αν συζητεί. Προσωπικά πιστεύω ότι δύο είναι οι κύριες δυνάμεις που μπορούν να απομακρύνουν την εθνική κατάθλιψη και να δώσουν ελπίδα στον λαό μας. Πρώτον η πίστη στον Θεό και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεύτερον η μελέτη της διαχρονικής πορείας του Ελληνισμού από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα και η αναζήτηση προτύπων και παραδειγμάτων από τις μεγάλες προσωπικότητες που χάραξαν την πορεία μας. Για μια τέτοια προσωπικότητα θα σας μιλήσω σήμερα. Μία προσωπικότητα που συνεχίζει να δίνει ακόμη και σήμερα μάχες υπέρ του Ελληνισμού. Αναφέρομαι στον Μέγα Αλέξανδρο.
Την ώρα που ορισμένα ευρωπαϊκά μέσα ενημερώσεως μάς λοιδορούν, οι ηγέτες της Ευρώπης μάς ταπεινώνουν και τα λάθη μερικών Ελλήνων πολιτικών μάς θλίβουν και μάς συνθλίβουν, ο Μακεδών βασιλεύς και στρατηλάτης προβάλλει στη Γαλλία το μεγαλείο του Ελληνισμού και τονώνει την εθνική μας υπερηφάνεια. Προ ολίγων ημερών είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μία εκδήλωση του Συνδέσμου Γυναικών Μακεδονίας –Θεσσαλονίκης με θέμα: Ο Μέγας Αλέξανδρος στο Λούβρο. Μού έκανε εντύπωση η γλαφυρή και κατατοπιστική ομιλία της κ. Πολυξένης Αδάμ-Βελένη, Διευθύντριας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Μας παρουσίασε τη φιλοσοφία και τη χωροταξία, βάσει της οποίας στήθηκε μία μεγάλη έκθεση για την αρχαία Μακεδονία στο φημισμένο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τις 16 Ιανουαρίου η μεγάλη κεντρική αίθουσα του φημισμένου μουσείου θα είναι αφιερωμένη στην ελληνικότατη Μακεδονία των αρχαίων, των ελληνιστικών και των ρωμαϊκών χρόνων με επίκεντρο βεβαίως τη μορφή του Αλεξάνδρου. Έτσι χιλιάδες επισκέπτες από όλον τον κόσμο θα μάθουν και θα δουν κάτι θετικό για την Ελλάδα, θα καταλάβουν ότι αυτός ο τόπος γέννησε μεγάλες ιστορικές μορφές, έστω κι αν σήμερα ταλαιπωρείται και διασύρεται από τα λάθη των νεωτέρων Ελλήνων.
Οι συλλογές που εκτίθενται στο Λούβρο προέρχονται αφ’ ενός μεν από Μουσεία της Βορείου Ελλάδος, αφ’ ετέρου δε από μακεδονικά ευρήματα που ανέσκαψαν Γάλλοι αρχαιολόγοι σε παλαιότερες εποχές και τα είχαν μεταφέρει στην πατρίδα τους. Όπως μας εξήγησε η κ. Βελένη η πρώτη γαλλική αρχαιολογική αποστολή στη Μακεδονία έγινε γύρω στο 1860 με τον Λεόν Εζέ. Η δεύτερη ανασκαφική προσπάθεια των Γάλλων έγινε το 1916, όταν ο Διχασμός μας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε αγγλικά και γαλλικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη για να μετάσχουν στο Βαλκανικό Μέτωπο μαζί με Έλληνες και Σέρβους και εναντίον Γερμανών και Βουλγάρων. Μάλιστα τότε η κυβέρνηση Βενιζέλου, που είχε αποσχισθεί από την βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών, έδωσε την άδεια να γίνουν αυτές οι ανασκαφές με τη συμφωνία ότι τα ευρήματα των μακεδονικών τάφων (τούμπες) θα μοιράζονται στα τρία. Το ένα τρίτο θα μένει στην Ελλάδα, το άλλο ένα τρίτο θα πηγαίνει στη Γαλλία και το τελευταίο ένα τρίτο στην Βρετανία. Τώρα για πρώτη φορά ευρήματα και κτερίσματα από τον ίδιο τάφο ενώθηκαν και συναντήθηκαν. Δηλαδή τα ευρισκόμενα στην Ελλάδα ταξίδεψαν προσωρινά και ενώθηκαν με όσα είχαν μεταφερθεί μετά το 1918 στη Γαλλία.
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι την ίδια περίοδο εκτίθενται σε άλλες λιγότερο κεντρικές αίθουσες του Λούβρου και αρχαιολογικά ευρήματα από την Κίνα. Όμως την κινεζική έκθεση την χρηματοδότησαν μόνοι τους οι Κινέζοι, ενώ την έκθεση για τον Αλέξανδρο την χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου το γαλλικό μουσείο χωρίς να χρειασθεί η ελληνική οικονομική ενίσχυση. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι μεγάλες επεξηγηματικές επιγραφές μέσα στην αίθουσα είναι γραμμένες στη γαλλική, αγγλική και ελληνική γλώσσα! Φυσικά μέσα από τα εκθέματα και τις ελληνικότατες επιγραφές των μνημείων διατρανώνεται διεθνώς και πανηγυρικώς η ελληνική ταυτότητα των Αρχαίων Μακεδόνων κάτι που δεν θα αρέσει στους γείτονές μας τους σκοπιανούς. Αλλά καιρός είναι, να παύσουμε να μοιρολογούμε ηττοπαθώς για τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που ανεγείρονται στην ΠΓΔΜ και να ασχοληθούμε περισσότερο με τον Αλέξανδρο, τον Φίλιππο και το μεγαλείο της Αρχαίας Μακεδονίας. Αλήθεια πόσα ελληνόπουλα γνωρίζουν ότι στο μεγαλύτερο γαλλικό μουσείο το κύριο θέμα που προβάλλεται και συζητείται είναι «Το Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου» , όπως μεταφράζεται ακριβώς ο τίτλος της έκθεσης ( LE ROYAUME D’ ALEXANDRE LE GRAND);
Από τα πολλά και ενδιαφέροντα που μας εξήγησε με οπτικοακουστικά μέσα η κ. Αδάμ-Βελένη συγκράτησα το μίσος των Ρωμαίων κατακτητών του 2ου π.Χ. αιώνος κατά της Πέλλας. Η πρωτεύουσα του Αλεξάνδρου ενοχλούσε τους Ρωμαίους, διότι θύμιζε την μεγάλη ελληνική αυτοκρατορία που έφθασε ως την Ινδία. Την κατέσκαψαν, την λεηλάτησαν και επί 90 ημέρες τελούσαν στη Ρώμη την τελετή του θριάμβου επιδεικνύοντας τα λάφυρα από την κατακτημένη μακεδονική πρωτεύουσα! Ίσως σε τέτοιες κακίες και εκδηλώσεις ανθελληνικού φθόνου να βρίσκεται η εξήγηση για τη διάθεση των δυτικοευρωπαίων να μας ταπεινώνουν. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΕΥΡΩ, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μας ας έχουμε καταγράψει και τα αισθήματα ζήλιας της Δύσης απέναντι στον Αλέξανδρο (και στο Βυζάντιο). Λίγη Ιστορία δεν βλάπτει!
Κ.Χ. 1.12.2011
8 comments
Μπορει καποιος να μου εξηγησει τι σχεση μπορει να εχουμε εμεις με μια ιστορια που συνεβει πριν 2300 χρονια;!
Καποια γεωγραφικη “συμπτωση” και οτι εχει επικρατησει να θεωρουμαστε απογονοι των Αρχαιων Ελληνων, εστω και μεσα απο τα 1000 (!) χρονια του Βυζαντιου. Γιατι κατα τα αλλα δεν βλεπω να εχουμε καμια σχεση με τους αρχαιους Μακεδονες, οπως και οποιοσδηποτε λαος πανω στη γη με τους προγονους των 2000 και πλεον ετων.
Λογικο δεν ειναι;
Αν οι Γαλλοι πληρωναν για μια εκδηλωση για τον Καβαφη ή τον Καββαδία, ή εστω για τον Ψελλο, αυτο μαλιστα. Θα χαιρομουν. Αλλα για τον Μεγαλεξανδρο δε μου κανει τιποτα.
Μιχάλη αντί για απαντήσεις θα βάλω και εγώ ερώτηματα.
Τι σχέση μπορεί να έχουν οι Γάλλοι με “μια ιστορια που συνεβει πριν 2300 χρονια”! Και είναι πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν και την προβάλουν! Και όχι μόνο οι Γάλλοι, αλλά ο κόσμος όλος! Γιατί ο Αλέξανδρος δηλαδή “πουλάει” τόσο παγκοσμίως; Να κάτι για προβληματισμό!
Θεωρείς ανόητο εκ μέρους μας να διεκδικούμε αυτήν την ιστορική πολιτιστική κληρονομιά όταν θέλει να την μοιραστεί και ο κόσμος όλος σαν παγκόσμια κληρονομιά; Και όχι μόνο τον Αλέξανδρο αλλά όλη την αρχαία Ελλάδα! Αυτοί κι αν δεν έχουν καμιά άμεση φυλετική σχέση και ούτε καν γεωγραφική “σύμπτωση”! Και όμως! Δεν χρειάζεται ερμηνεία;
Σου προκύπτει μόνον κάποια γεωγραφικη “συμπτωση” και ότι στα 1000 χρόνια του Βυζαντίου υπήρξε ολοκληρωτικός αφελληνισμός; Κατ’αρχήν πως κρίνεις την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού ή όποιας φυλής; Με κριτήρια “καθαρόαιμης” ράτσας όπως τα σκυλιά; Ή μήπως “καθαρόαιμοι” ήταν οι αρχαίοι; Τότε σχεδόν κανείς λαός δεν έχει ταυτότητα ούτε ιστορία! Μόνο πρόσφατο παρελθόν! Και ότι παλαιότερο έχει την αξία των ιστοριών του Batman και του Spiderman! Το υπαρκτοί ή φανταστικοί ήρωες καμία σημασία πλέον δεν έχει! Από την στιγμή που εμάς δεν αγγίζουν άμεσα!
Τό ότι εγώ δεν μπορώ να έχω καμία σχέση με τον Θαλή τον Μιλήσιο το βρίσκω βέβαιον. Το ότι ένας Μικρασιάτης δεν έχει καμία σχέση με τους -εγνωσμένως μη Ελληνικής καταγωγής- συμπατριώτες μου Καποδίστρια και Μαβίλη (ούτε εγώ άλλωστε!) είναι παραπάνω από βέβαιον. Άρα εγώ με τους μικρασιάτες, θράκες, Κυπρίους δεν ανήκω στον ίδιο λαό! Και κακώς τον Καποδίστρια και Μαβίλη εντάσουμε στην Ελληνική ιστορία και πολιτισμό!
Αντιλαμβάνεστε τα αδιέξοδα και τις πλάνες από κάποιες επιφανειακές θεωρήσεις;
Για να είναι ένα συμπέρασμα λογικό συνεπώς χρειάζεται πολύ και σφαιρικό βασάνισμα σκέψης!
Παντοτε, σε κάθε χώρα και εποχή, υπήρχαν ΚΆΠΟΙΟΙ Δυτικοί (ανάμεσά τους και Ελληνόφωνοι), που διακατέχονταν από ανθελληνικό φθόνο και μένος. Συγχρόνως υπήρχαν ΆΛΛΟΙ Δυτικοί, πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν εξ ιδίων τέτοιες εκδηλώσεις, ακόμη και τη ζωή τους να δώσουν, για την Ελλάδα. Συνεπώς, χρέος μας είναι με το παράδειγμά μας να δικαιώνουμε τους δεύτερους και να στερούμε τους πρώτους από κάθε δικαιολογία. Εμείς, δυστυχώς, έχουμε αποκτήσει πείρα και εξειδίκευση στο ακριβώς αντίθετο.
Για παράδειγμα, θα μπορούσε η Ελληνική πολιτεία να διοργανώσει την μεταφορά της υπάρχουσας έκθεσης (αν όχι πραγματικά, τουλάχιστον οπτικοακουστικά) στα παγκόσμια κέντρα λήψεως αποφάσεων (Βρυξέλλες, Χάγη, Ν. Υόρκη κλπ.) και να προσκαλέσει δωρεάν σε επίσκεψη ή παρακολούθηση τους ανθρώπους που εκάστοτε καλούνται να εξετάσουν το ζήτημα των Σκοπίων. Είμαστε όμως όλοι απολύτως βέβαιοι ότι ούτε αυτό το ελάχιστο δεν θα πράξει. Άρα τι μας φταίνε οι Σκοπιανοί, ένα κενό βρήκαν και έσπευσαν να το καλύψουν, κενό μνήμης, ψυχής, αυτογνωσίας και φρονήματος. Επ’ ευκαιρία, θα παρακαλέσω τον φίλτατο Μιχάλη να διευκρινίσει κατά την γνώμη του ποιός από τους σημερινούς λαούς έχει περισσότερη σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, εφόσον αυτοί ουδέποτε εξαφανίστηκαν. Όχι σχέση βιολογική – φυλετική, αυτό είναι άλλοι αρμόδιοι να ανεύρουν, αν και προσωπικά ουδόλως με ενδιαφέρει, αλλά γλωσσική και πολιτισμική.
Οι Σκοπιανοι κανουν μια προβολη της επικρατειας τους στο παρελθον.
Οσοι γεννηθηκαν, εζησαν σ’ αυτη την επικρατεια θεωρούνται συλληβδην “μακεντόντσι”. Σε δευτερο επίπεδο κάνουν την ίδια προβολή ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Ετσι ιδιοποιούνται πολλές προσωπικοτητες του Βυζαντίου που ετυχε να γεννηθούν πχ στο Πρίλεπ, ή διάφοροι της νεότερης ιστορίας. Αυτη τη στιγμή δεν εχω προχειρα ονοματα, αλλά είναι κατι που το εχω συναντησει. Γι’ αυτό ουσιαστικά δεν υπάρχει ενα αμιγώς “μακεντόντσι” ιστορικό πρόσωπο, αλλά ένα μειγμα από Μακεδόνες, Βυζαντινούς και Βούλγαρους. Μια και είπα για Βουλγαρους: φτάνουν στο σημείο να θεωρούν δικούς τους βουλγαρους βασιλιάδες του Μεσαίωνα. Μυλος, δηλαδη. Και σ’ αυτο το μύλο, μπορει να φαινεται περισσότερο ο Μεγαλέξανδρος, αλλά υπάρχει βάθος, ουσιαστικά ένα ολόκληρο σκεπτικό.
Εντάξει, η θεωρία τους είναι γελοία και αμφιβαλλω αν κανείς την παίρνει στα σοβαρα. Αν και υπάρχουν πιο “ψύχραιμες” φωνές που προβάλλουν το εξης επιχειρημα “οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν εξατμίστηκαν, σίγουρα και εμείς έχουμε κάποια σχέση ή συγγένεια”. Εδω προβάλλουν την “αιματολογική” συγγένεια, την οποία δεν μπορείς να την αποκλέισεις, αλλά μόνο το γεγονός ότι επικαλούνται τέτοιες συγγένειες δείχνει βαλκανική αφέλεια.
Το θέμα ομως ειναι: μήπως κι εμείς κάνουμε την ίδια προβολή στο χρόνο; Στη δικιά μας περίπτωση, εκτός από τη γεωγραφία χρησιμοποιούμε και τη γλώσσα.
Μπαινουν τα εξής ζητηματα: Τα νεοελληνικα εχουν τη ρίζα τους στην κοινή ελληνική, η οποία πλάστηκε για να διευκολύνει τις επαφες μιας τεράστιας περιοχής, στο μεγαλύτερο μέρος μη ελληνικής.
Μπορει να μην είμαστε τοσο… καζανοκέφαλοι να θεωρούμε τους Ευαγγελιστές Έλληνες επειδή έγραφαν και στα ελληνικά, ομως υπάρχει κάπιο πρόβλημα με τη σχέση μας με την κλασική Ελλάδα. Το κυριοτερο ειναι οτι αντιμετωπίζουμε την κλασικη Ελλάδα με όρους Αναγεννησιακούς και όχι με καποιο τοπικο συνδεκτικο κρίκο, και εκει φαινεται η ασυνέχεια. Κατα τη γνωμη μου, ο Ελύτης με τα αιγιοπελαγίτικα του έκανε την πιο ενδιαφερουσα σύνδεση αυτού του παρελθόντος σαν αποηχο (αν και περισσότερο με τα ελληνιστικα χρονια). Παντως σίγουρα οι Μακεδονικές τυμπανοκρουσίες σχετίζονται περισσότερο με τα πομπώδη Αναγεννησιακά πρότυπα για την Αρχαια Ελλάδα (μέσω Ρώμης) σε συνδυασμό με τη βαλκανική μιζέρια.
Νομίζω ότι η σχέση μας μ’ αυτό το παρελθόν, που είναι και παγκόσμια κληρονομιά, μπορεί να αποκατασταθεί μεσω μιας νεοελληνικής κουλτουρας. Ο Μεγαλέξανδρος είναι και ένας τοπικός της ανατολικής μεσογείου θρυλος. Εγω βρίσκω ότι αυτοί οι μεσαιωνικοί θρύλοι είναι η καλυτερη σχέση μας με το μακεδονικο παρελθον παρα το αγαρμπο “Ο Μεγαλέξανδρος ηταν Ελληνας”.
Παραδείγματα για να αντιληφθούμε τι σημαίνει κληρονομιά υπάρχουν χιλιάδες!
Για παράδειγμα ο El Greco είναι Έλληνας ή Ισπανός; Θα τολμήσει να αμφισβητήσει κανείς στους Ισπανούς ότι δεν είναι ΚΑΙ δικός τους; Αλλά ακόμη καλύτερα, ευτυχώς σήμερα είναι παγκόσμιος!
Αν το πάμε με αποκλειστικά δικαιώματα κυριότητος και χρήσης που απορέουν μόνον από εξ’αίματος κληρονομικότητα χάθηκε κάθε νόημα!
Εάν οι Σκοπιανοί ήθελαν πραγματικά να τιμούν τον Μέγα Αλέξανδρο, γιατί κι αυτοί αισθάνονται να συμμετέχουν στην κληρονομιά του, ζώντας κι αυτοί από αιώνες στην ίδια γή, θα τους στέλναμε εμείς αγάλματα και προτομές να στήσουν! Όπως χαιρόμαστε για την συμμετοχή και εκτίμηση των Ιταλών για αυτό που τους κληρονομήσαμε! Σύμφωνα και με το παράδειγμά μου για τον Θαλή τον Μιλήσιο, θα είχαν όσο δικαίωμα έχω και εγώ που δεν μου προκύπτει καμία προσωπική αρχαιομακεδονική καταγωγή! Αλλά δεν ζητούν αυτό. Ζητούν αποκλειστική οικοιοποίηση για πολιτικές σκοπιμότητες! Που γίνεται μόνον με παραχάραξη της ιστορίας, άρα διαστρέβλωση και ακύρωση των αξιών της!
Τότε η ιστορία χάνει εντελώς κάθε θέση και νόημα. Από εργαλείο γνώσης, συνείδησης και διδαχής γίνεται μπάλα ποδοσφαίρου που την κλώτσάει καλύτερα όποιος την βάζει στο πόδι, για να κατατροπώνει τον άλλον με “γκολ”!
Και ειδικά για τον Μεγαλέξανδρο ή όποιον άλλον!
Τι DNA είχε, δεν θα γνώρισζε ούτε ο ίδιος! Ο οποιοσδήποτε όμως γνωρίζει δύο γράμματα σε αυτήν την χώρα και στο εξωτερικό γνωρίζει ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ιστορίας και πολιτισμού! Υπό την έννοια αυτή είναι ΕΛΛΗΝΑΣ!
Όπως και ο Καποδίστριας και ο Μαβίλης για να επανέλθω!
Η ιστορία και ο πολιτισμός από την άλλη, ουδέποτε αποτέλεσαν περιχαρακωμένη ιδιοκτησία, έχει δικαίωμα να κοινωνεί όποιος επιθυμεί και μάλιστα καλείται προς αυτό, με μόνη προϋπόθεση τον σεβασμό και την ανιδιοτέλεια!
Αγαπητοί συσχολιαστές, εάν οι κυβερνώντες της Ελλάδας διέθεταν τέτοια καθαρή ματιά το ζήτημα θα είχε λυθεί εξαρχής. Μιχάλη, πράγματι το “μακεδονικό αχταρμά” δεν τον παίρνουν στα σοβαρά ούτε και οι ίδιοι που καμώνονται ότι τον υιοθετούν. Μάλλον υπερβάλλουν σε ένταση, πάθος και όγκο, ακριβώς για να καλύψουν την άνευ περιεχομένου ταυτότητά τους. Μήπως δεν γνωρίζουν ότι οι ακόμη και οι παππούδες τους με χαρά υποδέχονταν τους απελευθερωτές αδελφούς του τσάρου Βόριδος στον πόλεμο; Ευτυχώς υπάρχουν φωτογραφίες για να τα θυμίσουν και σε αυτούς και στον υπόλοιπο κόσμο. Εάν θεωρούν ότι τους ωφελεί η επίκληση συλλογικής αμνησίας και άνοιας για να προπαγανδίσουν τις όψιμες και υστερόβουλες θεωρίες τους, αυτό αποτελεί αντικείμενο ψυχανάλυσης, και όχι ιστορίας ή διεθνούς δικαίου.
Και γιατί να μην τους βοηθήσουμε εμείς να υπερβούν τα συμπλέγματά τους, όπως σοφά προτείνει ο κος Χονδρογιάννης; Θέλετε, κύριοι, να ονομάζεσθε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Κανένα πρόβλημα. Να διοργανώσουμε εκθέσεις στη χώρα σας, να σας στείλουμε και επιγραφές, να σας καλύψουμε και τη δαπάνη μετακίνησης για να επισκεφθείτε τους αρχαιολογικούς χώρους των “προγόνων” σας, να σας κάνουμε και φροντιστήρια Ελληνικών να μην χρειάζεστε μετάφραση. Ίσως έτσι βγούνε από το παραλήρημα. Γιατί θα καταλάβουν πως όσα μνημεία του κι αν υψώσουν, εφόσον δεν μιλούν τη γλώσσα του, για εκείνον θα ήταν απλώς ακόμη μία ομάδα βαρβάρων. Τι σόϊ απόγονοι είναι αυτοί που αρνούνται να μιλήσουν τη γλώσσα των προγόνων τους; Γιατί σλάβικα ο Αλέξανδρος σίγουρα δεν μιλούσε.
Για να σπάσουμε και λίγο πλάκα με ένα φανταστικό σενάριο!
Φαντάζεστε απόσχιση της Νοτίου Ιταλίας (έχει υπαρκτές αντιθέσεις με τον Βορρά) όπου τους πιάνει και αρχαίος οίστρος και αυτοπροσδιορίζονται για παράδειγμα “Ευβοείς” και οραματίζονται μια πατρίδα που στους χάρτες περιλαμβάνει την Εύβοια, την Κόρινθο αλλά και τα νησιά του Ιονίου λόγω μεταγενέστερων ιστορικών ερεισμάτων (Βασίλειο Σικελίας) και με σύμβολο τον Αρχιμήδη; Εννοείται οτι η γλώσσα θα είναι η ιταλική!
Όμως οι Ιταλοί έχουν δική τους μεγάλη ιστορία και προ πάντων ιστορική παιδεία και ως εκ τούτου μεγάλο σεβασμό και κατανόηση στα εξ’αυτής σημαίνοντα! Δεν έχουν ανάγκη να κλέψουν για να βρούν υπόσταση. Σε αντίθεση με τους ιστορικούς “παρίες” μακεντόντσι!
Είναι δε ιδιαιτέρως υπερήφανοι για την αρχαιοελληνική κληρονομιά τους, χωρίς κανένα κόμπλεξ, και μάλιστα είναι εκεί που περισσότερο από οπουδήποτε αλλού (δυστυχώς και την Ελλάδα!) γίνεται προσπάθεια η κληρονομιά αυτή να διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού, να μελετάται και να προβάλλεται! Ο ιστορικός ελληνισμός δυστυχώς, ανθεί περισσότερο στην Ιταλία!
Εμείς όμως και το αγνοούμε και δεν θέλουμε να το δούμε, έχοντας μονίμως στραμμένο το βλέμμα μόνον προς Ανατολή!