Μόλις έλαβα ένα μήνυμα, από γνωστό μου Ιταλό κλασσικιστή, ιστορικό, όπου εργάζεται πάντω στον εμπόριο των Ενετών, πριν και μετά την ιταλική Αναγέννηση (λεπτομέρειες μπορώ να αναφέρω μόνο στο Αντίβαρο, προσωπικά, στο email).
Ψάξαμε μαζί την δήθεν επιστολή του Ιωάννη ΙΙΙ, και βρήκαμε (εύκολα) ότι έχει απορριφθεί από το TLG (την πλέον έγκυρη βάση δεδομένων που υπάρχει αυτή την στιγμή!), ως ψευδεπίγραφη. Μάλιστα, ο τελευταίος (σοβαρός) ιστορικός που την υπερασπίστηκε ήταν ο V. Grumel, στην εργασία του, 80 χρόνια πριν, με τίτλο:
L’authenticit de la lettre de Jean Vatatzes, empereur
de Nice, au Pope Grgoire IX’, _Echos d’Orient_ 29 (1930)
Δυστυχώς, πέρα από τον Βακαλόπουλο, θα επιμείνω ότι εκτιθέμεθα όλοι μας με τέτοια λάθη.
Ο κ. Χολέβας έγραψε το άρθρο του με την καλύτερη διάθεση, αλλά δυστυχώς εξυπηρετεί, έμμεσα, ιστορικούς που αποδομούν, διότι εύκολα ανακαλύπτουν τις “τρύπες” στον γραπτό μας λόγο.
Φίλτατοι, από το να κάνετε κωλοτούμπες και να πανηγυρίζετε κάθε φορά που βρίσκεται την λέξη “Έλλην” ή “Γραικός”, καλύτερα θα ‘τανε να στρωθείτε στην μελέτη, και να ρωτάτε και κανέναν ειδικό. Οι αιώνες 15ο-19ος, όπως γράφει και ο κορυφαίος ιστορικός Μάριος Φιλιππίδης, διέπονται από “χάος” Γίνεται “της νοθείας”, και δυστυχώς πολλά κείμενα που τα θεωρούσαν “παλαιά”, αποδείχθηκαν αρκετά νεότερα, με τις σύγχρονες μεθόδους έρευνας που άρχισαν να χρησιμοποιούνται στην ιστορία και την αρχαιολογία.
Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε η (πλαστή) επιστολή αυτή ήταν το 1757 (Doelger).
Υπάρχουν μόνο ΔΥΟ κείμενα, στην ελληνική γλώσσα, που αναφέρονται στον Ιωάννη ΙΙΙ Δούκα Βατάτζη, δυστυχώς, που είναι γνήσια, και αφορούν (όπως θα διαβάσατε παραπάνω), περιουσιακά στοιχεία Μονής.
1 comment
Μόλις έλαβα ένα μήνυμα, από γνωστό μου Ιταλό κλασσικιστή, ιστορικό, όπου εργάζεται πάντω στον εμπόριο των Ενετών, πριν και μετά την ιταλική Αναγέννηση (λεπτομέρειες μπορώ να αναφέρω μόνο στο Αντίβαρο, προσωπικά, στο email).
Ψάξαμε μαζί την δήθεν επιστολή του Ιωάννη ΙΙΙ, και βρήκαμε (εύκολα) ότι έχει απορριφθεί από το TLG (την πλέον έγκυρη βάση δεδομένων που υπάρχει αυτή την στιγμή!), ως ψευδεπίγραφη. Μάλιστα, ο τελευταίος (σοβαρός) ιστορικός που την υπερασπίστηκε ήταν ο V. Grumel, στην εργασία του, 80 χρόνια πριν, με τίτλο:
L’authenticit de la lettre de Jean Vatatzes, empereur
de Nice, au Pope Grgoire IX’, _Echos d’Orient_ 29 (1930)
Δυστυχώς, πέρα από τον Βακαλόπουλο, θα επιμείνω ότι εκτιθέμεθα όλοι μας με τέτοια λάθη.
Ο κ. Χολέβας έγραψε το άρθρο του με την καλύτερη διάθεση, αλλά δυστυχώς εξυπηρετεί, έμμεσα, ιστορικούς που αποδομούν, διότι εύκολα ανακαλύπτουν τις “τρύπες” στον γραπτό μας λόγο.
Φίλτατοι, από το να κάνετε κωλοτούμπες και να πανηγυρίζετε κάθε φορά που βρίσκεται την λέξη “Έλλην” ή “Γραικός”, καλύτερα θα ‘τανε να στρωθείτε στην μελέτη, και να ρωτάτε και κανέναν ειδικό. Οι αιώνες 15ο-19ος, όπως γράφει και ο κορυφαίος ιστορικός Μάριος Φιλιππίδης, διέπονται από “χάος” Γίνεται “της νοθείας”, και δυστυχώς πολλά κείμενα που τα θεωρούσαν “παλαιά”, αποδείχθηκαν αρκετά νεότερα, με τις σύγχρονες μεθόδους έρευνας που άρχισαν να χρησιμοποιούνται στην ιστορία και την αρχαιολογία.
Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε η (πλαστή) επιστολή αυτή ήταν το 1757 (Doelger).
Υπάρχουν μόνο ΔΥΟ κείμενα, στην ελληνική γλώσσα, που αναφέρονται στον Ιωάννη ΙΙΙ Δούκα Βατάτζη, δυστυχώς, που είναι γνήσια, και αφορούν (όπως θα διαβάσατε παραπάνω), περιουσιακά στοιχεία Μονής.
Παύση…