Άρθρα από το «Ποντίκι» για τις εξελίξεις στο Κυπριακό

[penci_blockquote style="style-3" align="none" author=""]

Λύση με σφραγίδα… Αττίλα

Από διεθνές πρόβλημα, ζήτημα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας το Κυπριακό

ΣΑΜΑΡΑΣ – ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ. ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ

Υπάρχει μια παροιμία που μας έρχεται από την τουρκοκρατία και την εμπειρία των δοσοληψιών των ραγιάδων με τους κατήδες (δικαστές) του σουλτάνου: «Αν σε γαμήσει ο Κατής, σε ποιον να πας να δικαστείς;». Αυτήν τη φράση προφανώς δεν την έχουν υπόψη τους οι κυβερνώντες (Σαμαράς – Βενιζέλος – Αναστασιάδης) σε Λευκωσία και Αθήνα, οι οποίοι έχουν ήδη προστρέξει στους σύγχρονους Αμερικανοβρετανούς κατήδες αναζητώντας τη δίκαιη λύση του Κυπριακού.

Οι συστηματικοί αναγνώστες του «Ποντικιού» δεν έπεσαν από τα σύννεφα όταν την περασμένη βδομάδα είδαν ξαφνικά στην Αθήνα τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη και άκουσαν μετά τις επαφές του (με Σαμαρά και Βενιζέλο) τις εξαγγελίες περί της ραγδαίας προόδου και της εμφάνισης μιας (τελευταίας) ευκαιρίας για την επίλυση του Κυπριακού.

Το «Π» από το περασμένο καλοκαίρι σε δημοσιεύματά του έχει υπογραμμίσει ότι Αθήνα και Λευκωσία έχουν ήδη συμφωνήσει:

1. και στο χρονοδιάγραμμα

2. και στη διαδικασία μέσα από την οποία θα σερβιριστεί η «λύση».

Τι γράφαμε

Ειδικότερα, τον περασμένο Οκτώβρη (24 Οκτωβρίου 2013) σε ρεπορτάζ με τίτλο «Σφυρίζουν λήξη του Κυπριακού» το «Π» έγραφε:

«Η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, έχουν αποδεχτεί το “πακέτο” της διαδικασίας που έχουν ετοιμάσει Αμερικανοί και Βρετανοί και έχει ήδη υιοθετήσει ο Πρόεδρος της Κύπρου. Όπως μαθαίνουμε, λοιπόν, το εν λόγω “πακέτο” περιλαμβάνει:

Αυστηρό χρονοδιάγραμμα μέσα στο οποίο θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των συνομιλιών και θα εμφανιστεί το σχέδιο επίλυσης.

Σειρά επαφών, κατ’ αρχάς ανά δύο, μεταξύ εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης και εκπροσώπων του ψευδοκράτους και της τουρκικής κυβέρνησης με τους εκπροσώπους της Κύπρου έτσι ώστε να δημιουργηθεί η βάση για τετραμερή διάσκεψη».”

Η διαδικασία

Όπως λοιπόν σας λέγαμε από τον περασμένο Οκτώβρη, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας η ελληνική κυβέρνηση έχει ορίσει ειδικό διαπραγματευτή τον γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών Αν. Μητσιάλη, ο οποίος είναι επιφορτισμένος να μιλήσει με τον εκπρόσωπο του ψευδοκράτους. Ανάλογη επαφή θα έχει και ο εκπρόσωπος που έχει ορίσει η κυβέρνηση της Κύπρου με εκπρόσωπο του τούρκικου υπουργείου Εξωτερικών.

Όπως σημειώνουν όσοι έχουν γνώση του παρασκηνίου, «μέσα από αυτήν τη διαδικασία οι τέσσερις πλευρές θα οδηγηθούν σύντομα σε τετραμερείς συνομιλίες και η αναζήτηση επίλυσης του Κυπριακού θα διολισθήσει εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ και θα μετατραπεί, από ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής, σε ένα ζήτημα προς διευθέτηση κατά κύριο λόγο μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας!».

Το χρονοδιάγραμμα

Γινόμαστε κουραστικοί ίσως, αλλά επειδή από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών επιχειρήθηκε (κομψά ομολογουμένως) να υποτιμηθεί η αξιοπιστία του ρεπορτάζ, πρέπει να επαναλάβουμε ότι από τον περασμένο Οκτώβρη το «Π» έγραφε επακριβώς και για το χρονοδιάγραμμα που έχει υιοθετηθεί. Γράφαμε, λοιπόν, τον περασμένο Οκτώβρη:

«Όπως μαθαίνουμε, υπάρχει η δέσμευση των τεσσάρων πλευρών μέχρι την προσεχή άνοιξη όχι μόνο να έχουν ολοκληρώσει τις προκαταρκτικές τους επαφές, αλλά και να έχουν συμφωνήσει επί της αρχής σε ένα σχέδιο το οποίο ήδη βρίσκεται στο τραπέζι. Στόχος των δυνάμεων που προωθούν την εν λόγω διαδικασία, δηλαδή των Αμερικανών και των Βρετανών, είναι μέχρι το τέλος του 2014 να έχει εμφανιστεί η συμφωνία, η οποία με τους κατάλληλους χειρισμούς θα μπορέσει να επικυρωθεί και από τα Κοινοβούλια των εμπλεκόμενων κρατών».

Τετελεσμένα

Όλα αυτά τα… ωραία, που το «Π» τα έγραφε από το περασμένο καλοκαίρι, γίνονται τώρα πράξη στο πλαίσιο μιας γενικότερης, όπως φαίνεται, διευθέτησης. Την περασμένη μόλις βδομάδα στο πρωτοσέλιδο του με τίτλο «Καστελόριζο, γιοκ» το «Π» αποκάλυπτε τα τετελεσμένα που κατάφερε η Τουρκία, με βασικό σύμμαχο τη… μακαριότητα της ελληνικής κυβέρνησης: Το Καστελόριζο ουσιαστικά διαγράφεται από τον χάρτη, και τα θαλάσσια οικόπεδα δυτικά της Κύπρου μοιράζονται μεταξύ Τουρκίας και… Αιγύπτου. Με την υπό διευθέτηση υπόθεση του Καστελόριζου, τώρα φουλάρουν οι μηχανές για το μεγάλο κόλπο της λύσης του Κυπριακού.

Τόσο σίγουροι αισθάνονται οι γείτονες, που ο τοπάρχης τους στην Κύπρο Ντερβίς Έρογλου προαναγγέλλει δημοψηφίσματα, α λα 2004, σε τρεις το πολύ πέντε μήνες. Μέχρι άνοιξη, άντε καλοκαίρι δηλαδή, οι Τούρκοι το έχουν σίγουρο πως το Κυπριακό θα έχει λυθεί. Και για να μην έχει κανείς αμφιβολία για το περιεχόμενο της λύσης, οι αφεντάδες της Άγκυρας στέλνουν και μερικές φρεγάτες στην κυπριακή ΑΟΖ, για να θυμίσουν στο νορβηγικό σκάφος που συνεχίζει τις έρευνες στην περιοχή, αλλά κυρίως προς κάθε ενδιαφερόμενο, ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό.

Η προχθεσινή (το πρωί της Τρίτης) συνάντηση του Προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη με τον κατοχικό ηγέτη Ντερβίς Έρογλου και η επίσημη δημοσιοποίηση του κοινού ανακοινωθέντος επιταχύνουν τις εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα:

Στη Λευκωσία οι αντιδράσεις είναι εντονότατες και ήδη σοβεί κυβερνητική κρίση. Ο κυβερνητικός εταίρος του ΔΗΣΥ και του προέδρου Ν. Αναστασιάδη, το ΔΗKO, ετοιμάζεται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση αποσύροντας τους 4 υπουργούς του. Η επιστολή που έστειλε στον Πρόεδρο Αναστασιάδη (και έχει δημοσιευτεί στον Τύπο) ο αρχηγός του ΔΗKO Νικόλας Παπαδόπουλος, αναδεικνύει τις μεγάλες διαφορές στις προσεγγίσεις των δύο πολιτικών ηγετών και τις ριζικές διαφωνίες επί του κοινού ανακοινωθέντος που αποτελεί τη βάση της τελικής διαπραγμάτευσης.

Για χειρότερη εκδοχή από το σχέδιο Ανάν, για εκτουρκισμό της Κύπρου πριν καν ξεκινήσουν οι συνομιλίες και για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας κάνει, ωστόσο, λόγο με το σημερινό άρθρο του στο «Π» ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και υποψήφιος για την Προεδρία της Κύπρου το 2013 (συγκέντρωσε το 25% των ψήφων) Γιώργος Λιλλήκας.

Έντονες αντιδράσεις υπάρχουν και από άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΕΔΕΚ κ.ά.), ενώ το ΑΚΕΛ και ο πρώην Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας (άρθρο στην Αυγή την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου) δείχνουν επί του παρόντος να παρακολουθούν θετικά τις εξελίξεις ως συνέχεια των διαπραγματεύσεων της προηγούμενης περιόδου (Χριστόφιας Ταλάτ).

Στην Αθήνα ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε όπου να ‘ναι τον Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή Κουντρέτ Οζερσάι, την ίδια μέρα μάλιστα που στην Άγκυρα θα φτάνει ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης. Για να υλοποιηθεί στην πράξη αυτό που χρόνια απέρριπτε η ελληνική πλευρά και η Άγκυρα επιδίωκε: ότι δηλαδή το Κυπριακό είναι θέμα τετραμερούς (Ελλάδα, Τουρκία, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι) διαπραγμάτευσης και όχι διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής και πληθυσμιακής αλλοίωσης της Κύπρου (έποικοι).

Η συνάντηση Σαμαρά – Αναστασιάδη την περασμένη Παρασκευή επισφράγισε το περιεχόμενο του κοινού ανακοινωθέντος, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να επισημαίνει ως… βασικό ζητούμενο «να μην επιτρέψουμε να ζήσουμε ξανά τον διχασμό του παρελθόντος».

Την ίδια μέρα (Παρασκευή) στην… κουβέντα μπήκε και ο Λευκός Οίκος, με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Μπάιντεν να τηλεφωνεί στον Ν. Αναστασιάδη για να του εκφράσει «την εκτίμησή του για τη Δημοκρατία της Κύπρου, ως βασικό εταίρο σε μια περιοχή ζωτικής σημασίας», επαναλαμβάνοντας τα κλασικά για δίκαιη και βιώσιμη λύση, με την επανένωση της Κύπρου κ.λπ.

Στην Άγκυρα πάλι δεν κρατιούνται απ’ τη χαρά τους. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου πλήρως ικανοποιημένος πανηγύριζε την Κυριακή (κι αφού εκείνη τη μέρα είχε μιλήσει με τον Αμερικάνο ΥΠΕΞ Τζον Κέρι) ότι το κοινό ανακοινωθέν λαμβάνει υπόψη τη βασική τούρκικη θέση για μια λύση που θα βασίζεται σε δύο ιδρυτικά κράτη (η εξορκισμένη συνομοσπονδία δηλαδή). Είχε να λέει ο Νταβούτογλου για τις συνεχείς επικοινωνίες που έχει καιρό τώρα με τον Βρετανό και τον Έλληνα ομόλογο του και για τις αντίστοιχες επαφές Ερντογάν με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες.

Η τελευταία τηλεφωνική συνομιλία Βενιζέλου – Νταβούτογλου έγινε το περασμένο Σάββατο και την επομένη ο Τούρκος ΥΠΕΞ ήταν αποκαλυπτικός: «…Με τον κ. Βενιζέλο έχουμε λάβει μια ιστορική απόφαση. Μαζί με την έναρξη των διαπραγματεύσεων ο Ε/Κ διαπραγματευτής να έρθει στην Άγκυρα και ο Τ/Κ στην Αθήνα. Αυτό θα γίνει για πρώτη φορά… Θα γίνουν ταυτόχρονα, την ίδια μέρα».

Το Γιβραλτάρ της Κύπρου

Η απόδειξη πως όλα είναι έτοιμα για το σερβίρισμα της λύσης του Κυπριακού ήρθε πριν από τρεις βδομάδες με την υπογραφή της συμφωνίας που υπέγραψαν η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας αναφορικά με τη ρύθμιση της ανάπτυξης στις Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων.

Η εν λόγω συμφωνία προβλήθηκε ως επιτυχία του Αναστασιάδη, καθώς εξασφαλίστηκε η οικιστική ανάπτυξη στα εδάφη των βάσεων, γεγονός που ικανοποιεί κάποιους ιδιοκτήτες γης, ανάμεσά τους και την κυπριακή Εκκλησία. Αυτή, ωστόσο, η βρετανική «παραχώρηση», μοιάζει με τις χάντρες που προσφέρονται στους ιθαγενείς καθώς με την εν λόγω συμφωνία διαιωνίζεται η βρετανική κυριαρχία πάνω στο 3% του κυπριακού εδάφους.

Με πιο απλά λόγια, η υπογραφή της συμφωνίας για τις κυρίαρχες βρετανικές βάσεις διασφαλίζει τα βρετανικά συμφέροντα και με την όποια νέα κατάσταση προκύψει από τη λύση του Κυπριακού. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι και τη διοίκηση Χριστόφια πάγια ήταν η επιδίωξη των κυπριακών κυβερνήσεων να προωθήσουν την άποψη ότι το έδαφος των βρετανικών βάσεων δεν ήταν υπό βρετανική κυριαρχία. Η λογική ωστόσο που υιοθέτησε ο πρόεδρος Αναστασιάδης και η συμφωνία που υπέγραψε, αποτελεί την αναγνώριση της βρετανικής κυριαρχίας επί αυτών των εδαφών. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό μπορεί κανείς να το αντιληφθεί αν ρίξει μια ματιά στο καθεστώς του Γιβραλτάρ.

Οικόπεδο και αποικία

Λόγω της προνομιακής γεωγραφικής του θέσης και της στρατηγικής του σημασίας για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας, το Γιβραλτάρ αποτέλεσε επί πολλούς αιώνες σημείο έντονων αντιπαραθέσεων. Το κατέλαβαν οι Άραβες το 711, αργότερα οι Ισπανοί της Γρενάδας, το 1492, και τελικά ο Βρετανός ναύαρχος Sir George Rooke στις 24 Ιουλίου 1704. Η βρετανική κυριαρχία αναγνωρίσθηκε από τη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713, την οποία και ακολούθησαν οι Συνθήκες των Παρισίων (1763) και των Βερσαλλιών (1783).

Σήμερα είναι ένα από τα τελευταία απομεινάρια της αλυσίδας των βρετανικών κτήσεων που διασφάλιζαν τη θαλάσσια πρόσβαση προς τις Ινδίες. Το 1969 η Ισπανία έκλεισε τα σύνορα με το Γιβραλτάρ ζητώντας την επιστροφή του από το Ηνωμένο Βασίλειο έπειτα από δημοψήφισμα που ζήτησε ο ΟΗΕ για την ανεξαρτησία ή υπαγωγή του στην Ισπανία. Σε εκείνο το δημοψήφισμα η πλειονότητα των κατοίκων τάχθηκε υπέρ της συνέχισης της σύνδεσης με τη Βρετανία. Ωστόσο, στις 15 Δεκεμβρίου 1982, με απόφαση του βασιλιά της Ισπανίας Χουάν Κάρλος τα σύνορα ξανάνοιξαν ύστερα από 13 χρόνια. Με ένα νεότερο δημοψήφισμα το 2002 επιλέχθηκε και πάλι η παραμονή του Γιβραλτάρ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό οδήγησε σε ένα νέο Σύνταγμα το 2006 και τριμερείς συμφωνίες για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων.

ΠΟΝΤΙΚΙ

ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ

Μοιραίο το «ναι» στο νέο Σχέδιο Ανάν

Επί χρόνια προειδοποιούμε ότι η ελληνική χρεοκοπία καθιστά την Ελλάδα και την Κύπρο ομήρους και στα εθνικά θέματα. Ήλθε, δυστυχώς, η ώρα της επιβεβαίωσης. Ο πρωθυπουργός Σαμαράς αποδέχεται άνευ όρων μία πιο επώδυνη εκδοχή του σχεδίου Ανάν περνώντας κάτω από τον πήχη του Καραμανλή το 2004. Ο ΥΠΕΞ Βενιζέλος, οπαδός του πρώτου πολιτειακά και εθνικά εκτρωματικού σχεδίου, στηρίζει και το νέο. Άλλωστε η συγκυβέρνηση έχει ήδη αποδεχτεί ως ισότιμο συνομιλητή το ψευδοκράτος!

Στη Λευκωσία ο Αναστασιάδης έχει άνευ όρων αποδεχτεί μοντέλο συνομοσπονδίας. Η ελεύθερη και κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία γίνεται αδύναμη συνιστώσα του προτεινόμενου υβριδικού μορφώματος, στο πλαίσιο του οποίου, όπως ανήγγειλε ο Ομπάμα, «οι πόροι του νησιού σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως και το σύνολο των πόρων του, θα πρέπει να κατανεμηθούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».

Έλληνες και Τούρκοι, λοιπόν, να μοιραστούν ενεργειακούς και άλλους πόρους και η Άγκυρα, με την υποταγή των -υποτελών στα μνημόνια- ηγεσιών Αθήνας και Λευκωσίας να λάβει μερίδιο στην Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο, όπου ήδη, όπως έχει αποκαλύψει το «Ποντίκι», η Ελλάδα… απαγορεύεται να ανακηρύξει ΑΟΖ, αν δεν πληρώσει διόδια στους Αμερικανούς και μερτικό στους Τούρκους. Το έκτρωμα «λύσης» στην Κύπρο προεικονίζει ανάλογη λύση στο Αιγαίο…

Ευτυχείς όσοι -και στη Δεξιά και στην Αριστερά- θεωρούν ότι τα εθνικά θέματα είναι «βάρος», το οποίο πρέπει να ξεφορτωθούμε ολοκληρώνοντας, με τον εκτουρκισμό της Κύπρου και την παράδοση του μισού Αιγαίου, όσα παρήγαγαν οι επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, η προδοσία της χούντας και ο «Αττίλας», το γκριζάρισμα του Αιγαίου με τα Ίμια και τη Συμφωνία της Μαδρίτης.

Όσο είναι καιρός, ας αναλογιστούν στην ελλαδική Δεξιά ότι αυτό το «ναι» ίσως είναι το μοιραίο κλικ υπέρ της Χρυσής Αυγής. Ας αναλογιστούν και στην Αριστερά ότι τα «όχι» στην ξένη οικονομική επικυριαρχία είναι προσχηματικά και έωλα όταν ταυτόχρονα αποδέχεσαι λύσεις υποτέλειας με την κατάλυση κυρίαρχων Δημοκρατιών και την παράδοση εθνικής κυριαρχίας. Είναι η ηπιότερη προειδοποίηση που μπορούμε να απευθύνουμε…

ΠΟΝΤΙΚΙ

Λύση – δηλητήριο για το Κυπριακό…

Κοινό μέτωπο αποτροπής του καταστροφικού σχεδίου

Του Γιώργου Λιλλήκα*

10 Φεβ. ’14 Το Κυπριακό έχει βρεθεί σε ένα εξαιρετικά επικίνδυνο μονοπάτι. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιδιώκει την έναρξη των συνομιλιών σε μία περίοδο που Κύπρος και Ελλάδα βρίσκονται κάτω από τεράστια οικονομικά προβλήματα και είναι ευάλωτες σε εκβιασμούς.

Παράλληλα, η τουρκική επιθετική συμπεριφορά επιβεβαιώνει ότι δεν έχει την παραμικρή διάθεση να επιδείξει συναινετική στάση στις συνομιλίες. Ενισχύει την επιθετικότητά της και τα τετελεσμένα επί του εδάφους, π.χ. με την επίσπευση των έργων μεταφοράς νερού στα κατεχόμενα. Στη θάλασσα, εντείνει τις προκλήσεις της, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το επεισόδιο με το νορβηγικό σεισμογραφικό σκάφος εντός της κυπριακής ΑΟΖ.

Ο Πρόεδρος και η πολυπληθής ομάδα συνεργατών του θα έπρεπε να αξιολογούν αντικειμενικά και νηφάλια τα δεδομένα, μακριά από συναισθηματισμούς, αυταπάτες και ένστικτα αυτοδικαίωσης.

Αντ’ αυτού, οδηγούν σε έναρξη των συνομιλιών, σε μια περίοδο που προμηνύονται αφόρητες πιέσεις και εκβιασμοί που θα επιφέρουν νέα δεινά για την πλευρά μας στο εθνικό θέμα. Το ελάχιστο κόστος για την πλευρά μας θα είναι η κατάληξη σε ένα νέο αδιέξοδο, το οποίο όμως θα προλάβει να εντάξει τα ενεργειακά στην ατζέντα των συνομιλιών.

Εξίσου ανησυχητικό είναι το τι θα γίνει με τις εν εξελίξει διεργασίες στα θέματα ενέργειας, κατά την περίοδο διεξαγωγής των συνομιλιών. Ο όλος σχεδιασμός αποσκοπεί στην αξιοποίηση της «μοναδικής ευκαιρίας», όπως δηλώνουν οι σύμμαχοι της Τουρκίας, με στόχο των επιβολή της νέας εκδοχής του Σχεδίου Ανάν. Είναι ξεκάθαρο με την παραπομπή στο έγγραφο Ντάουνερ για τις Συγκλήσεις.

Εγκλωβισμός

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εγκλώβισε το Κυπριακό σε μια μονοπωλιακή διαχείριση από αμερικανοβρετανικό παράγοντα. Κρατώντας μακριά φίλες χώρες Μόνιμα Μέλη του Σ.Α., όπως η Ρωσία, η Γαλλία και η Κίνα. Αυτή η τακτική αποδυναμώνει την υπόθεσή μας, στερεί την Κύπρο από ισχυρές συμμαχίες καθιστώντας την πιο εκτεθειμένη σε πιέσεις.

Το Κοινό Ανακοινωθέν χαρακτηρίζεται από ασάφειες και αμφισημίες στα ζητήματα ουσίας. Τα αποκαλούμενα τρία singles, ήτοι η μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνής προσωπικότητα, διαβρώνονται ή εξουδετερώνονται από ρητές αναφορές που ικανοποιούν πλήρως τις τουρκικές θέσεις. Πρόκειται για ένα κείμενο το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τους στόχους και τις επιδιώξεις της πλευράς μας στο Κυπριακό. Στην ουσία δεν πρόκειται για απλώς ένα Κοινό Ανακοινωθέν που δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα των συνομιλιών, αλλά για μια καινούργια Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου, πιο λεπτομερή από τις προηγούμενες, η οποία καθορίζει μια νέα βάση λύσης του Κυπριακού, στα πλαίσια εντελώς των τουρκικών επιδιώξεων.

Ως Συμμαχία Πολιτών εκτιμούμε ότι η Κοινή Διακήρυξη που συμφώνησε ο Πρόεδρος κ. Αναστασιάδης:

1. Δημιουργεί τις προϋποθέσεις και τις βάσεις για μια λύση συγκεκαλυμμένης Συνομοσπονδίας με διασφαλισμένες δυνατότητες απόσχισης των Τουρκοκυπρίων μέσα από την άσκηση της χωριστής κυριαρχίας που πέτυχαν.

2. Οδηγεί σε κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη δημιουργία ενός νέου συνταγματικού μορφώματος διά της παρθενογένεσης.

3. Νομιμοποιεί το έγγραφο Ντάουνερ, το οποίο θα αποτελέσει το πλαίσιο λύσης και το οποίο αποτελεί μια χειρότερη έκδοση του Σχεδίου Ανάν.

4. Υιοθετεί τις λεγόμενες Συγκλήσεις Χριστόφια – Ταλάτ, που μεταξύ άλλων παραχωρούν το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης και ιδιοκτησίας σε όλη την Κύπρο, στα 70 εκατομμύρια Τούρκων της Τουρκίας. Δηλαδή τη δυνατότητα εκτουρκισμού της Κύπρου με νόμιμο τρόπο.

5. Εγκλωβίζει τη διαχείριση του Κυπριακού στα χέρια του αμερικανικού και βρετανικού παράγοντα στερώντας από την Κύπρο τη βοήθεια και στήριξη φίλων χωρών, όπως η Ρωσία και η Γαλλία.

6. Θέτει την ελληνοκυπριακή πλευρά σε μειονεκτική θέση αφού ικανοποιούνται πάγιες απαιτήσεις της Τουρκίας πριν καν ξεκινήσουν οι συνομιλίες.

7. Ενώ είναι λεπτομερές στα συνταγματικά ζητήματα, για σημαντικές άλλες πτυχές, όπως το εδαφικό, η επιστροφή των προσφύγων κ.λπ., δεν γίνεται καμία αναφορά.

Επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μέσα στις σημερινές συνθήκες και με τα πιο πάνω δεδομένα θα οδηγήσει σε αναβολή έως και αναστολή, λόγω πιέσεων, των εργασιών και του σχεδιασμού εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων μας.

Οι διαπραγματεύσεις θα αξιοποιηθούν από τους συμμάχους της Τουρκίας για το άνοιγμα νέων προενταξιακών κεφαλαίων, όπως αυτό της Ενέργειας.

Ανάν ή αδιέξοδο

Οι διαπραγματεύσεις θα οδηγήσουν είτε σε λύση που θα διαπνέεται από ασάφειες είτε σε ικανοποίηση όλων των τουρκικών απαιτήσεων στη φιλοσοφία και δομή του Σχεδίου Ανάν είτε σε ένα νέο αδιέξοδο. Δεν υπάρχουν προοπτικές και προϋποθέσεις για την επίτευξη λύσης που θα ανατρέπει τα κατοχικά δεδομένα. Ακόμα και στην περίπτωση αδιεξόδου, η τουρκική πλευρά θα αποκομίσει σημαντικά οφέλη.

Ελλοχεύει ο κίνδυνος υιοθέτησης αυτής της Κοινής Διακήρυξης από το Συμβούλιο Ασφαλείας μέσα από το επόμενο ψήφισμα ανανέωσης της ΟΥΝΦΙΚΥΠ δημιουργώντας έτσι νέα κεκτημένα για την Τουρκία.

Εκτιμούμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει εξουσιοδοτηθεί από τον λαό να διαπραγματευθεί την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αυτό που διαπραγματεύεται τώρα δεν είναι η συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά η κατάλυση της και η δημιουργία ενός νέου συνταγματικού εκτρώματος, που θα δημιουργηθεί από τα δύο συνιδρυτικά κράτη.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει υποχρέωση απέναντι στον λαό να ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής, όχι με βάση τις κάλπικες προεκλογικές του δεσμεύσεις, αλλά με βάση τις πραγματικές σημερινές του θέσεις. Αυτό απαιτεί η Δημοκρατία.

Πρόταση Συμμαχίας Πολιτών

Η Πρόταση της Συμμαχίας Πολιτών είναι να διαπραγματευτούμε τη λύση του Κυπριακού μέσα από ευνοϊκότερες συνθήκες και υπό ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για να πετύχουμε τους εθνικούς μας στόχους.

Να αξιοποιήσουμε το ταχύτερο δυνατό το Φυσικό μας Αέριο για σύναψη στρατηγικών συμμαχιών, οικονομική ανάπτυξη και απεγκλωβισμό από το μνημόνιο.

Να αξιοποιήσουμε τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα της περιοχής και τα πλεονεκτήματα που διαθέτουμε. Να απεγκλωβιστούμε από την αποικιοκρατία της τρόικας, να καταστούμε οικονομικά και πολιτικά ανεξάρτητοι, για να μπορέσουμε να διαπραγματευθούμε μια λύση που θα διατηρεί την Κυπριακή Δημοκρατία ελεύθερη από τα κατοχικά και ξένα στρατεύματα και θα διασφαλίζει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλες οι δημοκρατικές ελευθερίες.

Εκείνο που επιβάλλεται να γίνει, είναι η χάραξη και υλοποίηση μιας σφαιρικής και σύνθετης γεωπολιτικής στρατηγικής που θα μας ενισχύσει και θα βελτιώσει προς όφελος μας τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε λύση του Κυπριακού σε ευνοϊκότερες συνθήκες.

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, καλούμε τους πολίτες σε επαγρύπνηση και εγρήγορση. Καλούμε όλα τα κόμματα, τα κοινωνικά σύνολα και τις κοινωνικές δυνάμεις που αντιτάχθηκαν στο Σχέδιο Ανάν σε συστράτευση και κοινό αγώνα για την αποτροπή της επιβολής του καταστροφικού σχεδίου λύσης που εκκολάπτεται. Αποτελεί αίτημα των πολιτών η σύσταση ενός κοινού μετώπου αντίστασης, θέτοντας το συμφέρον της πατρίδας πάνω από πολιτικές ή εκλογικές σκοπιμότητες.

* Ο Γιώργος Λιλλήκας ήταν υποψήφιος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις εκλογές του 2013. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου, προερχόμενος από το ΑΚΕΛ.