Γράφει ο Κωστάκης Αντωνίου
Πώς μπορεί ο απλός πολίτης να τρέφει, πλέον, εμπιστοσύνη σε πολιτικούς και ιεράρχες, όταν μπροστά του εκτυλίσσεται μία απίστευτη ιστορία υποκρισίας, και μία εκπληκτική μεταμόρφωση ανθρώπων, οι οποίοι από τη μία στιγμή στην άλλη λησμονούν αρχές, ιστορία και πιστεύω, για να επιβιώσουν στο σύστημα.
Ο «φλογερός αγωνιστής» Αρχιεπίσκοπος, ο ακαταμάχητος πολέμιος του σχεδίου Ανάν, ο ιεράρχης που ποτέ δεν έκρυψε την αντίθεσή του σε λύση ομοσπονδίας, έχει διαγράψει μέσα σε μερικούς μήνες ολόκληρη την ιστορία της Κυπριακής Εκκλησίας και την ιστορία των προκατόχων του. Αίφνης, μετατράπηκε σε ιεροκήρυκα μίας απαράδεκτης συμφωνίας, η οποία εμπεριέχει σαφείς κινδύνους εξαφάνισης του ορθόδοξου κυπριακού Ελληνισμού, και χωρίς καμία συνείδηση του τι λέγει, υποστηρίζει νέες παραχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς προς τους Τούρκους. «Δεν είμαστε πλέον μόνοι μας, κάτι θα θυσιάσουμε κι εμείς και κάτι θα θυσιάσουν και οι Τούρκοι», λέει ψυχρά και κυνικά.
Για να προσθέσει: «Έχω μία εταιρεία και τη διευθύνω. Όταν θα βάλω συνέταιρο, δεν μπορώ να τη διευθύνω μόνος μου. Θα τείνω ευήκοον ους και σε τι λέει ο άλλος», είπε. «Εταιρεία» θεωρεί ο τραπεζίτης Αρχιεπίσκοπος το Κράτος. Και θέλει συνέταιρο τον Έρογλου, που θα πρέπει να τον ακούμε. Περί συνεταιρισμού μιλούν και οι Τούρκοι, και περί συνεταιρισμού μιλούσε και ο Χριστόφιας, τον οποίον κάποτε ο Χρυσόστομος σταύρωνε. Αλλά ο συνεταιρισμός του Χριστόφια βρομούσε, ο χειρότερος συνεταιρισμός του Αναστασιάδη ευωδιάζει.
Τέλος πάντων. Ο Αρχ. Χρυσόστομος είναι ένας γνήσιος επιχειρηματίας, ο οποίος αντιμετωπίζει τα πάντα με επιχειρηματικό μυαλό. Το κυπριακό κράτος το παρομοιάζει με εταιρεία, τη λύση με συνεταιρισμό, τη συμφωνία Αναστασιάδη-Κάμερον θεωρεί ευλογία, διότι εκεί έχει περιουσία την οποία θα εκμεταλλευθεί η Εκκλησία. Και ως γνήσιος επιχειρηματίας, είναι φυσικό να δίδει, αλλά θέλει και να λαμβάνει. Όλη αυτή η στήριξη στον Πρόεδρο Αναστασιάδη δεν μπορεί να μην ανταποδίδεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Πρόσφατα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρενέβη, ύστερα από απαίτηση του Αρχιεπισκόπου, και ακύρωσε συμφωνία του Υπουργικού για τους μισθούς των ιερέων.
Η ισόβια παραμονή στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο προσφέρει την ευχέρεια στον Χρυσόστομο να γκρεμίσει όλη την εθνική και αγωνιστική παράδοση της Εκκλησίας, και να την τοποθετήσει σε άλλη κλίμακα. Τώρα η Εκκλησία, η οποία αντιμετωπίζει το κυπριακό κράτος σαν μια δικέφαλη εταιρεία, στην οποία ο ένας μέτοχος πρέπει να ακούει τι λέει ο άλλος, και ο κυπριακός Ελληνισμός πρέπει «να θυσιάσει κάτι» (τι απέμεινε να δώσει;) στην παμφάγο Τουρκία.
Το γκρέμισμα του θεσμού είναι γεγονός. Ας το δουν και οι άλλοι Ιεράρχες, εάν δεν έχουν τις ίδιες αντιλήψεις με τον Χρυσόστομο.
Έχουμε, όμως, και τον Πρόδρομο Προδρόμου, υπέρμαχο της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, ο οποίος ανέλαβε το θλιβερό έργο να ωραιοποιήσει μία συμφωνία, με στοιχεία Ανάν. Εκπρόσωπος Τύπου του Δημοκρατικού Συναγερμού σήμερα, δεν αποκλείεται να τον ακούσουμε αύριο να καλεί τον λαό να ψηφίσει «ναι» στο επόμενο δημοψήφισμα. Υπάρχει και ο Δημήτρης Συλλούρης. Και αυτός πρώην αντιανανικός, αντιδιζωνικός, ο οποίος δημιούργησε κόμμα, που έχει ως προμετωπίδα την απόκρουση διζωνικής λύσης. Και συνέπηξε συμμαχία με έναν γνωστό ανανικό, διζωνικό Πρόεδρο, και ποσώς τον ενοχλεί η αγεφύρωτη διαφορά του με την πολιτική του Προέδρου. Σήμερα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού και αύριο, εάν αποτύχει, μπορεί να είναι και αριστίνδην υποψήφιος του ΔΗΣΥ στις βουλευτικές εκλογές…
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Διχάζουμε δυνάμεις
«Ενώνουμε δυνάμεις» ήταν το προεκλογικό σύνθημα της τριάδας Αναστασιάδη-Καρογιάν-Συλλούρη. Και κατάφεραν να το αντιστρέψουν. Δίχασαν τις δυνάμεις και την κοινωνία, με αποτέλεσμα, σήμερα το εσωτερικό μέτωπο να παρουσιάζει την εικόνα πολεμικού πεδίου.