Κύριε Διευθυντά,
Στο σημερινό (18-5-2009) φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας, ο συντάκτης σας κ. Τσίμας, σε άρθρο του με τίτλο “Μαριέττας έπαινος“, πλέκει το εγκώμιο της κυρίας Γιαννάκου για τη στάση της στο θέμα του γνωστού βιβλίου Ιστορίας της έκτης Δημοτικού, κατατάσσοντας τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, που αντέδρασε κατά του βιβλίου (πάνω από 80% σύμφωνα με τις τότε δημοσκοπήσεις), στην “πατριωτική και χριστιανική δεξιά”.
Λησμονεί όμως ο κ. Τσίμας ότι το βιβλίο το απέρριψε όχι μόνον ο ελληνικός λαός, αλλά και η μεγάλη πλειονότητα του επιστημονικού κόσμου (πλην της παρέας της κυρίας Ρεπούση), με κορυφαία την Ακαδημία Αθηνών, που με πόρισμα-καταπέλτη κατέδειξε τα πλείστα σοβαρά σφάλματα και διαστρεβλώσεις του βιβλίου – προφανή άλλωστε στον καθένα, ακόμη και στους μη ιστορικούς. Και, βέβαια, όλοι θυμόμαστε την άρνησή της να δώσει πριν από τις εκλογές της 16-9-2007 στη δημοσιότητα τις περίφημες “διορθώσεις” του βιβλίου, που θα διδασκόταν, υποτίθεται, την ίδια εκείνη σχολική χρονιά 2007-2008. Ώστε η πολιτεία της κυρίας Γιαννάκου στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν ήταν αυτό που παρουσιάζει ο συντάκτης σας. Το βιβλίο όχι μόνον ήταν αντιεπιστημονικό, αλλά διαστρέβλωνε την ελληνική ιστορία, με εμφανείς πολιτικές σκοπιμότητες σε σχέση με τη διαμόρφωση της συνείδησης των μαθητών.
Τούτο μάλιστα, τη στιγμή που οι πολιτικές αυτές σκοπιμότητες αποτελούσαν και ομολογημένο στόχο ξένων δυνάμεων. Σχετικώς, δείτε το ηλεκτρονικό αντίτυπο του περιοδικού State, του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α., τεύχος Νοεμβρίου 2000, που σας επισυνάπτω, σελ. 28, τελευταία παράγραφο της δεξιάς στήλης, όπου ειδικώς το ζήτημα της καταστροφής της Σμύρνης (“συνωστισμού”, κατά το επίμαχο βιβλίο) αναδεικνύεται σε ζήτημα ενασχόλησης (“fully engaged”, αναφέρει σχετικώς η εισαγωγή του άρθρου στη σελ. 26) της αμερικανικής διπλωματίας τύπου “track two” (δηλαδή, της ανεπίσημης διπλωματίας). Διαφωτιστική θα είναι και για εσάς και για τον κ. Τσίμα η ανάγνωση του όλου άρθρου.
Η κυρία Γιαννάκου τιμωρήθηκε ήδη μία φορά από το εκλογικό σώμα για την αντιεπιστημονική και αλαζονική στάση της στο ζήτημα του βιβλίου Ιστορίας. Και ενώ θα περίμενε κανείς, το προσωπικό της δράμα να την κάνει να αναλογιστεί τα σφάλματα του παρελθόντος, εντούτοις παραμένει ακόμη πιο αμετανόητη, εμμένοντας αλαζονικά στην απαξιωτική αντιμετώπιση όλων όσων αντιδράσαμε. Η απαξίωση της άλλης άποψης είναι βέβαια η εύκολη λύση όταν δεν υπάρχουν επιχειρήματα. Όμως η διαστρέβλωση της πραγματικότητας από τον αρθρογράφο σας υπονομεύει, εκτός από τη δική του αξιοπιστία, και την όλη αξιοπιστία της εφημερίδας σας.
Με εκτίμηση,
Γεώργιος Ι. Μάτσος
Δ.Ν., Δικηγόρος
Θεσσαλονίκη
ΥΓ. 24 Μαΐου 2009: η επιστολή δημοσιεύθηκε, όμως “κομμένη” στις 23 Μαΐου 2009. Ομοίως και η κάτωθι επιστολή που βρίσκεται στα σχόλια.
.