Οι τρεις (διαχρονικές) δυνατότητές μας

Η ελληνική κοινωνία σέρνεται αυτόν τον καιρό αποκαμωμένη από τα βασανιστήρια στα οποία την υποβάλλουν. Και βαθιά αποκαρδιωμένη διερωτάται  γι’ αυτό που ο ποιητής θεωρεί δεδομένο :

 

   «Μα θα ’ρθούνε άλλα χρόνια

   μ’ όνειρα κι οράματα

   δίχως λόγους στα μπαλκόνια

   κι’ άχρηστα προγράμματα» (Γκάτσος)

          Θ’ ρθούνε σίγουρα άλλα χρόνια. Έστω κι αν αυτό που κατάφεραν οι διεθνείς τοκογλύφοι και τα ενεργούμενά τους – προσδοκούμε ωστόσο μόνον προσωρινά –  είναι ότι νάρκωσαν τις ελπίδες του λαού.

          Ο ευαγγελισμός του Γένους που ο εθνικός συμβολισμός τον όρισε ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου αποτελεί μέγα ορόσημο. Η  Μεγάλη Επανάσταση, έκφραση της εθνικής μας ζωτικότητας, αποτίναξε τον «βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας» και κατάφερε ανήκεστα κατάγματα στην ως τότε μεγαλύτερη αυτοκρατορία της Ευρασίας, σηματοδοτώντας αμετάκλητα την διάλυσή της.

          Οι Έλληνες του «Εικοσιένα» υπόδουλοι, χωρίς κράτος, χωρίς συμμάχους αλλά  ενωμένοι και με ισχυρή θέληση και ακαταμάχητη αγωνιστικότητα συνέτριψαν τον τουρκικό ζυγό, εξάρθρωσαν την πολιτική της ανίερης Ιεράς Συμμαχίας του αδίστακτου Μέττερνιχ, πολιτικού προγόνου της Άγγελας Μέρκελ, και εν τέλει κατάφεραν να δημιουργήσουν ανεξάρτητο Κράτος.

          Η επιτυχία εκείνου του Ξεσηκωμού προδικάζει ότι υπό τις σημερινές συνθήκες, συγκριτικά ευχερέστερες, οι σύγχρονοι Έλληνες θα μπορούν να πραγματώσουν ισάξια έργα. Εκείνοι που δημιούργησαν το όντως θαύμα του ΄21 δεν ήταν υπεράνθρωποι. Πίστευαν ότι «ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω» (Κολοκοτρώνης). Τους συνείχε η ιερότητα του σκοπού, η ανένδοτη βούλησή Ελευθερίας, το πνεύμα της αυτοθυσίας: «Ελευθερία ή θάνατος». Πέτυχαν  κατόρθωμα παγκόσμιας σημασίας.

          Βασικοί παράγοντες του θαύματος : Εθναρχούσα Εκκλησία, Κοινοτισμός, γνήσια κοινωνική αλληλεγγύη, εθνική ενότητα, υπερταξική σύνθεση των αγωνιστών.

          Γενιά ηρώων με αγωνιστές στρατηγικής  ιδιοφυίας  και πολιτικής αρετής. Ιδιότητες ακυρούμενες δυστυχώς συχνά από το δολερό ελάττωμα της διχόνοιας.  

          Το Εικοσιένα, ιστορικό ορόσημο – σταθμός, αναζωογονεί την εθνική μας αυτογνωσία, και εμπνέει την αδιάπτωτη παρουσία μας  στα δρώμενα του κόσμου.

          Θεμελιώδη διδάγματα του Αγώνα: α) Η ανάγκη να στηρίζεται κανείς στις δυνάμεις του και να μην περιμένει από τους ξένους . «Μην ελπίζετε εις ξένους / και υιούς νενοθευμένους /αλλά μόνον στην ανδρείαν στων Ελλήνων την καρδίαν» (Ρήγας).β)Το αξίωμα της θουκυδίδειας επιστημολογίας: Περισσότερο φοβούμαι τα δικά μας λάθη – ανομήματα παρά τις μεθοδεύσεις των εχθρών μας. «Μάλλον πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας, ή τας των εναντίων διανοίας» (Α,144, 1).

          Γεννήθηκε τότε ένα πελώριο κύμα Φιλελληνισμού που πόνεσε και στήριξε την ελληνική υπόθεση ηθικά και υλικά. Κορυφαίος τους ο Λόρδος Βύρων. Είναι χαρακτηριστικές οι επισημάνσεις του σε γράμμα προς τον Μαυροκορδάτο( 02/12/1823): « «Η Ελλάς βρίσκεται μπροστά σε τρεις δυνατότητες, ή να ανακτήσει  την ελευθερία, ή να γίνει υποτελής των Ευρωπαίων ηγεμόνων, ή να καταντήσει πάλι τουρκική επαρχία (…). Ο εμφύλιος πόλεμος είναι ο δρόμος που οδηγεί στα δύο τελευταία (…). Αν όμως θέλει να γίνει για πάντα ελεύθερη και ανεξάρτητη, πρέπει να το αποφασίσει τώρα, ή δεν θα ’χει πια ευκαιρία».

          Δύο αιώνες μετά τον μεγάλο Ξεσηκωμό του Γένους ο Τούρκος δεν παύει να απειλεί, να εκβιάζει στρατιωτικά και να προσβάλλει τον Ελληνισμό. «Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα» έγραψε συγκλονισμένος από την Καταστροφή της Χίου ο Ουγκώ. Ανάλογο το τοπίο από τους κανιβαλισμούς μετά τον Αττίλα στη Κύπρο.

Ο αυθεντικός πατριωτισμός αποτελεί κινητήρια δύναμη ενός λαού. Ο εθνομηδενισμός άρχουσα  ιδεολογία των τελευταίων χρόνων την ακυρώνει. Απενεργοποιεί τα αντισώματα του έθνους, εξασθενίζει την αίσθηση του ανήκειν, εκμηδενίζει τις αντιστάσεις. Το «σύστημα» αφού αδρανοποίησε τους πολίτες, επέτρεψε στο πολιτικό προσωπικό να θέσει «αβρόχοις ποσί», εκτός ατζέντας τα μείζονα εθνικά θέματα. Τα μαζικότερα ΜΜΕ έχουν εξαφανίσει κάθε αναφορά, σε Κυπριακό, Σκοπιανό, Αιγαίο, Θράκη, Ελληνοτουρκικά. Στην Κύπρο παίζεται χοντρό γεωπολιτικό παιχνίδι που οδηγεί στην αναγνώριση του ψευδοκράτους, κατάλυση του νομίμου Κράτους και υποκατάσταση του από ένα τουρκοειδές νόθο κατασκεύασμα ετοιμοπαράδοτο εις πρώτην ζήτηση της Άγκυρας. Ασήμαντοι γείτονες μας λοιδορούν ατιμωρητί.

Οι «τρεις δυνατότητες» του Μπάιρον μας προκαλούν διαχρονικά. Πρέπει να σπεύσουμε τώρα. Να αντι-δράσουμε !