του Μελέτη Η. Μελετόπουλου*
Οι αναγνώστες της στήλης ας μου επιτρέψουν να αρχίσω από αύριο την συστηματική ανάλυση των ευρω-εκλογικών αποτελεσμάτων. Σήμερα προέχει κάτι άλλο, πιό σημαντικό, που αφορά δεξιούς, αριστερούς και κεντρώους, και ολόκληρον τον ελληνικό λαό. Το μειονοτικό «Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας» (τουρκιστί DEB) ήρθε πρώτο με 42,82% στον νομό Ροδόπης (όπου η ΝΔ έλαβε 17,16%) και επίσης πρώτο με 22,33% στον νομό Ξάνθης (όπου η ΝΔ έλαβε 18,75%). Σύμφωνα με το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, τουλάχιστον 4.000 Μουσουλμάνοι καταγόμενοι από την Ξάνθη και την Κομοτηνή, με ελληνική υπηκοότητα, πήγαν να ψηφίσουν το DEB με μισθωμένα λεωφορεία. Στην Ανατολική Θράκη και στην περιφέρεια της Κωνσταντινούπολης αφίσσες καλούσαν τους Μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης που ζουν στην Τουρκία να πάνε να ψηφίσουν το DEB.
Η εξαιρετικά επικίνδυνη αυτή εξέλιξη καταδεικνύει την τραγική αποτυχία ολόκληρου του ελληνικού πολιτικού συστήματος α. να εντάξει τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης στο θεσμικό και διοικητικό πλαίσιο του ελληνικού κράτους ως ισότιμους Έλληνες πολίτες, αντί να τους καταστήσει με την ηλίθια πολιτική του «μειονότητα», β. να αποτρέψει την απορρόφηση των Πομάκων και Ρομά Μουσουλμάνων από τους τουρκογενείς και να αναδείξει την πομακική και την αθιγγανική ταυτότητα και γλώσσα, γ. να ακυρώσει την επιχείρηση ελέγχου των Μουσουλμάνων από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, δ. να εμποδίσει την υπονομευτική της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας προπαγάνδα των τουρκικών μηχανισμών, ε. να εφαρμόσει ένα αποτελεσματικό αναπτυξιακό σχέδιο γιά την Θράκη, που να την θωρακίσει από τα κοινωνικά προβλήματα που γεννούν την περιχαράκωση και τους εθνοφυλετικούς διαχωρισμούς.
Αντ’ αυτού, οι διάφοροι κομματάρχες της Θράκης αποδύθηκαν σε παζάρια με τους τουρκοχειροτονημένους κοτζαμπάσηδες και ψευδομουφτήδες της «μειονότητας», ενώ παρίσταντο σε εορτασμούς κεμαλικών επιτυχιών εις βάρος των Ελλήνων και «έγλυφαν» τους ψηφοφόρους υιοθετώντας τα εθνικιστικά τουρκικά αιτήματα.
Τώρα, μετά από δεκαετίες παλαιοκομματικής αθλιότητας, έφθασε η ώρα του λογαριασμού. Τίποτε καλό δεν προμηνύεται στην Δυτική Θράκη.
*Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
2 comments
Και το μεταναστευτικο, κυριε Μελετόπουλε, θα έπρεπε να “αφορά δεξιούς, αριστερούς και κεντρώους…” Μονο που αυτο μενει -όλως περιεργως- στην τελεία ΑΦΑΝΕΙΑ, μολονοτι ειναι παραγωντας “ενισχυτικος” του μειονοτικου.
Επισης, το μεταναστευτικο, δεν εχει -ΑΚΟΜΑ- ονομα…
Οψομεθα
ΥΓ. Παρατηρηστε λιγο την εκλογικη δυναμη στην Ελλάδα, και μετα τον πληθυσμο της…
Κύριε Μελετόπουλε,
Πώς «να αποτρέψει την απορρόφηση των Πομάκων και Ρομά Μουσουλμάνων από τους τουρκογενείς και να αναδείξει την πομακική και την αθιγγανική ταυτότητα και γλώσσα» το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αφού το ίδιο την προέτρεψε;
” Με διαταγή του κράτους επιβάλλεται η χρήση της λέξης Τουρκικός
Το 1954 με την κυβέρνηση Παπάγου, προφανώς με αμερικανική έμπνευση, όπου κατά παράβαση των όρων της Συνθήκης της Λοζάνης, η ελληνική πλευρά προβαίνει σε ενέργεια που ούτε οι Τούρκοι μπορούσαν να φανταστούν. Στις 28.1.1954, ο Γενικός Διοικητής Θράκης, συνταγματάρχης Γ. Φεσσόπουλος, εκδίδει την παρακάτω διαταγή προς τους δημάρχους και κοινοτάρχης της Ροδόπης
«Κατόπιν διαταγής του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως, παρακαλούμεν όπως εφεξής εις πάσαν περίπτωσιν γίνεται χρήσις του όρου «Τούρκος – τουρκικός», αντί του τοιούτου «μουσουλμάνος – μουσουλμανικός». Επί τούτοις δέον να μεριμνήσετε δια την αντικατάστασιν των εν τη περιφέρεια υμών υφισταμένων διαφόρων επιγραφών, όπως «Μουσουλμανικόν σχολείον, Μουσουλμανική κοινότης» κ.τ.λ. δια της ταύτης «Τουρκικόν».
Διαπιστώνοντας ο Φεσσόπουλος, ότι κάποιοι δήμαρχοι και κοινοτάρχες δεν φάνηκαν και τόσο πρόθυμοι να εκτελέσουν τις εντολές του διατάγματος, αποφασίζει να τους «τραβήξει το αυτί», κι έτσι, έναν χρόνο αργότερα, στις 5 Φεβρουαρίου 1955, εκδίδει και δεύτερη διαταγή, με την οποία τους υπενθυμίζει το «καθήκον» τους:
«Παρά τας αυστηράς διαταγάς της κυβερνήσεως περί της αντικαταστάσεως και χρησιμοποιήσεως του λοιπού των όρων «μουσουλμάνος – μουσουλμανικός» δια των τοιούτων «Τούρκος – τουρκικός», εις το χωρίον Άρατος επί της δημοσίας οδού Κομοτηνής-Αλεξανδρουπόλεως, υφίσταται επιγραφή εμφανέστατη αναγράφουσα «μουσουλμανικό σχολείο». Να αντικατασταθεί αμέσως, τόσον αυτή, όσο και πάσα άλλη τυχόν υπάρχουσα εις την περιοχή του νομού Ροδόπης».
Το 1955 και στη βάση της ελληνοτουρκικής «φιλίας», ξεκινά η διαδικασία επιβολής και της τουρκικής γραφής και γλώσσας και στους Πομάκους (οι οποίοι δεν φαίνονταν και τόσο…πρόθυμοι να «επωφεληθούν» από τις καινοτομίες των ελληνικών κυβερνήσεων), η οποία ολοκληρώθηκε το 1973.
Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή (ή και την “παρότρυνση”) των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί…”
Το έγκλημα δεν είναι στιγμιαίο αλλά διαρκές και συνειδητό, αφού εν έτει 2010 η Διαμαντοπούλου, τότε ΥΠΕΠΘ, μετέβη στο Δέρειο για να βραβεύσει την Δασκάλα Χαρά Νικοπούλου και, απευθυνομένη σε Πομάκους και άλλους Έλληνες μουσουλμάνους, τους αποκαλούσε προκλητικότατα και παρά τις διαμαρτυρίες των … Τούρκους.