άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, του οποίου την μνήμη γεραίρει η εκκλησία μας στις 19 Ιανουαρίου.
«Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν λατινικήν». Αυτή είναι η περίφημη απάντηση του «μεγάλου δουκός» Λουκά Νοταρά στον δύσμοιρο και ηρωϊκό αυτοκράτορα μας, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ο οποίος, για να σώσει την Πόλη από τους Τούρκους, δέχθηκε την υποδούλωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Πάπα.
Λίγα χρόνια ενωρίτερα, το 1438, ο αδελφός του Ιωάννης Η’ ο Παλαιολόγος, παρά την ρητή εντολή του πατέρα του, συνετού αυτοκράτορα, Μανουήλ Παλαιολόγου- «φεύγε πάσαν απόπειραν ενώσεως προς τον Πάπαν» κατά τον Γ. Σφρανζή- για τους ίδιους λόγους, είχε αναγκαστεί, εν μέσω εκβιασμών και απειλών, να υπογράψει την «ένωση» των εκκλησιών στην μιαρά και ληστρική σύνοδο Φεράρας – Φλωρεντίας. Τότε όμως τίποτε δεν είχε επιτευχθεί, γιατί είχε αντιδράσει σθεναρά ο αθλητής και στύλος της Ορθοδοξίας, άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Μόνος σχεδόν ο άγιος ξεγύμνωσε την παπική αίρεση, αρνήθηκε να υπογράψει, έσωσε την Ορθοδοξία, έσωσε τον Ελληνισμό. Ο πάπας Ευγένιος ο Δ’ υπέγραψε το «όρο» και ζήτησε να μάθει τι έκανε ο Μάρκος. Όταν έμαθε ότι ο κυριότερος αντίπαλος του αρνήθηκε, αναφώνησε την περίφημη φράση: «λοιπόν, ουδέν εποιήσαμεν». Και θα δολοφονούσαν σίγουρα τα παπικά όργανα τον άγιο, αν δεν αναλάμβανε την προστασία του ο ίδιος ο αυτοκράτορας. Επιστρέφοντας στην Πόλη η αποστολή, ο λαός, ο εμμένων στερρώς στην ορθόδοξη πίστη των πατέρων του, τίμησε τον στύλο της Ορθοδοξίας, Μάρκο Ευγενικό, και αποδοκίμασε έντονα, προπηλάκισε σκαιώς, τους «Γραικολατίνους», τους ενωτικούς ιεράρχες. Γράφοντας στη συνέχεια ο Ευγενικός δύο εγκυκλίους κατά της «ψευδωνύμου ενώσεως», τις οποίες απηύθυνε «τοις απανταχού της γης και των νήσων ορθοδόξοις Χριστιανοίς», σημείωνε για τους εξωμότες παπόφιλους: «…φευκτέον αυτούς ως φεύγει τις από όφεως ή κακείνων πολλών δήπου χείρονας, ως Χριστοκαπήλους και Χριστεμπόρους».( Ν. Βασιλειάδη, «Μάρκος ο Ευγενικός και η ένωση των εκκλησιών», σελ.164). Και η ιστορία δικαίωσε τον άγιο και όχι τους εξωμότες Βησσαρίωνες και Ισίδωρους.(Ο εξωμότης Βησσαρίων, τον οποίο κάποιοι σήμερα, κυρίως ποντιακής καταγωγής, προσπαθούν να τον …αποκαταστήσουν, πρόδωσε την πάτριον πίστιν, προσχώρησε στον παπισμό, εγκατέλειψε το ποίμνιό του- ήταν επίσκοπος Τραπεζούντας- λίγο προ της αλώσεως, και για τις εκδουλεύσεις του στον πάπα «τιμήθηκε» με το αξίωμα του καρδινάλιου).
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν σταματούν οι παπικοί μισιονάριοι να διατρέχουν την σκλαβωμένη Ρωμιοσύνη και να πιέζουν τους υπόδουλους να προσχωρήσουν στον Παπισμό. Χαράγματα σε παλιούς ναούς της Σίφνου, γράφουν: «1610. Οι Φράγκοι θέλουν να μας αλλαξοπιστήσουν». «Οι Φραγκολεβαντίνοι θέλουν να μας φραγκέψουν, κατάρα στους Φράγκους» («Αντιπαπικά», Φ.Κόντογλου, σελ. 55). Κατηγορούν, μάλιστα, τους Έλληνες πως έσβησε η αίγλη και η σοφία τους. Τους απαντά ο μαρτυρικός πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις (περί το 1630). «Ημείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αν δεν έχομεν σοφίαν εξωτέραν (του κόσμου τούτου), έχομεν χάριτι Θεού, σοφίαν εσωτέραν και πνευματικήν, η οποία στολίζει την ορθόδοξον πίστιν μας και εις τούτο πάντοτε είμεθα ανώτεροι από τους Λατίνους, εις τους κόπους, εις τας σκληραγωγίας και εις το να σηκώνομεν τον σταυρόν μας και χύνωμεν το αίμα μας διά την πίστιν και την αγάπην μας προς τον Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν. Αν είχε βασιλεύσει ο Τούρκος εις την Φραγκίαν δέκα χρόνους, Χριστιανούς εκεί δεν εύρισκες. Και εις την Ελλάδαν, τώρα τριακοσίους χρόνους ευρίσκεται και κακοπαθούσιν οι άνθρωποι και βασανίζονται διά να στέκουν εις την πίστιν των, και λάμπει η πίστις του Χριστού και το μυστήριον της ευσεβείας…» (π. Θ.Ζήση, «Φραγκέψαμε», σελ. 67). Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός δικαιώνοντας την ρήση του Νοταρά για το τουρκικό φακιόλιον, έλεγε: «Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού, μας έστειλεν ο Θεός τον Άγιο Κωνσταντίνο και εστερέωσεν βασίλειον χριστιανικόν• και το είχαν οι Χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τους Χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον και του το έδωσε διά ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους. Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Διά το ιδικόν μας συμφέρον• διότι τα άλλα έθνη (δηλαδή τα παπικά) θα μας έβλαπτον εις την πίστιν• ο Τούρκος άσπρα (δηλ. χρήματα) άμα του δώσεις, κάμνεις ό,τι θέλεις». (επ. Αυγουστίνου Καντιώτη, «Κοσμάς ο Αιτωλός», σελ. 154).
Όσοι Ορθόδοξοι προσχώρησαν στον παπισμό, έδειξαν αργότερα στην επανάσταση ανάρμοστη εθνική συμπεριφορά. Ο ιστορικός του Αγώνα, Φιλήμων γράφει πως «την στιγμήν κατά την οποίαν το ελληνικόν άπαν κατά τε την Ευρώπην και την Ασίαν ηγωνίζετο προσφερόμενον θυσίαν υπέρ της κοινής πατρίδος, η διαγωγή των εν τοις νήσοις Ελλήνων του δυτικού δόγματος παρουσιάζει επονείδιστον και αποτρόπαιον στίγμα». Ψάξτε να βρείτε Συριανούς μπουρλοτιέρηδες και ναυμάχους. Δεν υπάρχουν, γιατί οι καραβοκύρηδες της Σύρου ήταν παπικοί. «Πολύ ολίγο εφάνησαν Έλληνες», συμπληρώνει ο Σπυρίδων Τρικούπης. Ο στρατηγός Μακρυγιάννης γράφει στα «απομνημονεύματά» του για την γνωριμία του μ’ έναν Γάλλο περιηγητή ονόματι «Μαλέρμπη». «Μου λέγει», γράφει, ο αγωνιστής, «ένα θα σας βλάψει εσάς, το κεφάλαιον της θρησκείας, όπου είναι αυτείνη η ιδέα σ’ εσάς πολύ τυπωμένη». Του απαντά μεταξύ άλλων ο Μακρυγιάννης: «Του κάκου κοπιάζει η Ευρώπη… ότι χωρίς αρετή και θρησκεία δεν σχηματίζεται κοινωνία… και πράμα τζιβαϊρικόν πολυτίμητο, όπου το βαστήξαμεν εις την τυραγνία του Τούρκου, δεν το δίνομε τώρα, ούτε το καταφρονούμεν οι Έλληνες». Τον συμβουλεύει ο στρατηγός να μην μιλάει περί θρησκείας στους Έλληνες. «Αυτός», όμως, «ήλθε ως κατηχητής. Πήγε εις τας επαρχίας κι άρχισε πάλε την κατήχησήν του… κι αν δεν σωφρονίζεται και ξαναμιλούσε διά θρησκεία, θα’ μεναν τα κόκαλά του εις την Ελλάδα και τότε θα’ λεγαν θεριά τους Έλληνες – διατί δεν θέλουν ν’ αλλάξουν την θρησκείαν τους». («Απομνημονεύματα», εκδ. Ζαχαρόπουλος, σελ. 729-730).
Όσο ήμασταν σκλαβωμένοι, κλήρος και λαός, ακολουθούσαν με ευλάβεια και ανδρεία το πατροπαράδοτον σέβας. Από τότε που ελευθερωθήκαμε και άρχισε «η μετακένωσις των φώτων, από το κοφίνια των αλλογενών (Ευρωπαίων), εις τα κοφίνια των Ελλήνων», (Κοραής), ξεκίνησε και πάλι η ύπουλη προσπάθεια υποδούλωσης της Ορθοδοξίας στον Παπισμό. Προσπάθεια που ανέλαβαν σήμερα να διεκπεραιώσουν κάποιες «πνευματικές» κεφαλές μας, παπολάτρες, «ψοφοδεείς που φροντίζουν διά την εξασφάλισιν του σαρκίου των και την καλοπέρασίν των, κάτω από την αιγίδα των αρχόντων του αιώνος τούτου, αδιαφορώντες διά πίστιν, διά αλήθειαν, διά σωτηρίαν ψυχής, διά παν υψηλόν, το οποίον καθιστά τον άνθρωπο από ζώο υλόφρον και σαρκικόν, αληθές τέκνο του Θεού». (Κόντογλου).
Έχει γίνει η πατρίδα μας περίγελως του κόσμου. Από τη μια οι γονατισμένοι πολιτικοί, οι δειλοί κεκράκτες της τουρκοελληνικής φιλίας και από την άλλη οι «νεοενωτικοί», οι Βησσαρίωνες της σήμερον, οι οποίοι απεργάζονται (βυσσοδομούν) την πνευματική άλωση του λαού μας. Όσοι αντιδρούν… είναι φανατικοί, σκοταδιστές. «Οι αδιάφοροι και καιροσκόποι, οι θεωρούντες την Εκκλησίαν του Χριστού ως θεραπαινίδα πολιτικών και εγκοσμίων σκοπών, μας χαρακτηρίζουν ως φανατικούς και σκοταδιστές. Οι δε χριστιανοί με την σύγχρονον περί Χριστιανισμού αντίληψιν, μας βλέπουν ως στενοκέφαλους και εστερημένους τής, τόσον κακοπαθούσης, υψίστης χριστιανικής αρετής, της αγάπης». (μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, «Ορθόδοξα Μελετήματα», εκδ. Ορθόδοξου Τύπου, σελ. 108).
«Τι πάθηκαν, τι γίνηκαν», οι αντρειωμένοι, οι ομολογητές; Θα επιτρέψουμε να χαθεί το, «συνόκαιρο του κόσμου», Γένος των Ελλήνων, να επέλθει η «αποφύλισις», όπως ονόμαζε τον αφανισμό μας ο ιστορικός του έθνους Κ. Παπαρρηγόπουλος; Πού είναι οι νέοι Μάρκοι Ευγενικοί, για να βροντοφωνάξουν το «ουχ υπογράφω»!
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-Κιλκίς.
45 comments
Δικαιωθηκε ο Λουκας Νοταρας λιγες μερες μετα την αλωση. Σφαγιαστηκε απο τον Τουρκο! Οσο για τον Ελληνισμο σφαγιαστηκε ειτε απο το παιδομαζωμα, ειτε απο την αγραμματοσυνη του Τουρκικου ζυγου. Συγχαρητηρια Μαρκε Ευγενικε
Η κρίση ήρθε, η αυλαία πέφτει. Πολλά γεγονότα των τελευταίων ημερών (η απουσία των Ευρωπαίων από την τελική διαπραγμάτευση της συνόδου της Κοπεγχάγης, η εξαγορά της «Volvo» από μια κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία, ο πρώτος διαγωνισμός δημοσίου έργου υποδομής στην Ευρώπη -ένα τμήμα εθνικής οδού στην Πολωνία- που κερδήθηκε από Κινέζο εργολήπτη, οι πυρηνικοί σταθμοί στο Αμπού Ντάμπι -που θα τους κατασκευάσουν Κορεάτες) αποδεικνύουν πως υλοποιείται σταδιακά η τάση που μερικοί προέβλεπαν εδώ και τριάντα χρόνια: το κέντρο βάρους του πλανήτη μετακινείται από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό.Παντού και πάντα, η έξοδος από την ιστορία συνοδεύτηκε από φοβερές πολιτικές αναστατώσεις: αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, καταγγελία κατά των elite, αναδίπλωση σε απλουστευτικές και καθησυχαστικές ιδεοληψίες, αποσχίσεις και εμφύλιοι πόλεμοι, δογματικές αψιμαχίες.
«Κάλλιον νὰ μὴν ὑπάρχῃ Ἕλλην εἰς τὸν κόσμον, παρὰ νὰ ἀτιμάζῃ τὸ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ καὶ ὁμοίωσιν, ὑπάρχων ἀνδράποδον τοῦ ἀναισθήτου Τούρκου, ἐνῶ ἐπλάσθη ἀπὸ τὸν Θεὸν ἐλεύθερος»
(Τρίτη Ἐθνοσυνέλευσις, Τροιζήνα
5 Μαΐου 1827, Διακήρυξις)
Το χάσμα είναι αγεφύρωτο.
Ο συγγραφέας του άρθρου φαίνεται έτοιμος να ανοίξει για άλλη μια φορά την κερκόπορτα για να μπούνε οι τούρκοι μέσα, ώστε να “σωθεί η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός”, ο οποίος ταχυδακτυλουργικά ταυτίζεται με τον Χριστιανισμό. Μόνο μέσα από αυτή την ταύτιση είναι δυνατόν να περάσει το προσκύνημα του τούρκου χωρίς να αναγνωριστεί ως προδοσία στην φυλή και το Έθνος.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπου παρέμειναν οι Φράγκοι κυρίαρχοι (Επτάνησα, Κρήτη), ούτε η Ορθοδοξία κυνδίνευσε, ούτε ο Ελληνισμός. Τουναντίον μάλιστα, εκεί ήτανε οι τελευταίες εστίες πολιτιστικής ακμής του Ελληνισμού.
Ό,τι χειρότερο, που ο συγγραφέας του άρθρου είναι και δάσκαλος.
Τέτοια πράγματα διδάσκουν λοιπόν οι τιμητές των προσκυνημένων στα παιδιά, τί ντροπή!
Ελα ντε, ο Βιτσεντζος Κορναρος ανθελλην φραγκοφιλος. Ντροπη!
Η επιστροφή στην κανονική παράδοση της πρώτης χιλιετίας αποτελεί πράγματι τη μέγιστη δυνατή καταξίωση και της σύγχρονης αποστολής του παπικού θρόνου στη ζωή της Εκκλησίας, ενώ συγχρόνως διευκολύνει την κοινή πορεία προς την αποκατάσταση της κοινωνίας της πίστεως εν τω συνδέσμω της αγάπης της μιας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας. Οποιαδήποτε άλλη επιδίωξη δεν θα ευδοκιμήση. Οι διαλεγόμενες στα πλαίσια του επισήμου Θεολογικού Διαλόγου Εκκλησίες γνωρίζονται καλώς μεταξύ τους και γνωρίζουν καλώς όλα τα ουσιαστικά προβλήματα για την αποκατάσταση της εκκλησιαστικής κοινωνίας, ώστε να αποκλείεται οποιοσδήποτε αδόκιμος συμβιβασμός σέ όσα ζητήματα η εκκλησιαστική συνείδηση αξιολόγησε ως ουσιώδη για την ορθοδοξία της πίστεως ή για την ενότητα της Εκκλησίας η οποία οφείλει να απλώνη συνεχώς την χείρα δια να αρπάζη και σώζη πνιγομένους από τον “χείμαρον του Βάαλ”. Στον σημερινόν κόσμο της υπερεπικοινωνίας οφείλει να οικειωθή τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας , χωρίς όμως να αλλοτριωθή ο λόγος Της από τα σύγχρονα μέσα και χωρίς να υποκύψη το μήνυμά Της στην επικοινωνιακή τεχνική. Είναι υποχρεωμένη να αντιταχθή στις δυνάμεις του κόσμου τούτου όταν θεωρή ότι πλήττεται δια των αποφάσεών των η έμψυχος εικών του Θεού επί της γης, χωρίς όμως να αισθανθή η ιδία ότι αποτελεί δύναμιν του κόσμου τούτου.Είναι υποχρεωμένη να καλέι σε μία λελογισμένη καί σεβαστή διαχείριση τῆς θείας δημιουργίας, μαζί με το καθήκον τῆς ἀλληλεγγύης σε αυτήν την έμψυχο εικόνα του Θεού επί της γης.
@imago
κάποιος, Αμερικανός νομίζω, είπε: “Μην γράφεις κάτι αν μπορείς να μην το γράψεις”
ΓΚ
Ένα άλλο καλό λέει:
Μην διαβάζεις κάτι, εάν μπορείς και να μην το διαβάζεις…
Και όμως! Στα 400 χρόνια της σκλαβιάς κατορθώσαμε να διατηρήσουμε τον Ελληνισμό. Καί μη πείτε ότι αυτό δεν οφείλεται στην Ορθοδοξία αλλά στον διαφωτισμό. Δε νομίζω ότι οι ραγιάδες γνώριζαν τον Κοραή. Από τότε που δηλώσαμε ότι “ανήκουμε στη Δύση” έχουμε βαλθεί να εξαφανίσουμε ότι ελληνικό έχει απομείνει. Όσο για την κερκόπορτα αγαπητέ σχολιαστή μην ανησυχείς. Το τείχος έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πολύ καιρό.
Οὔτε φραγκοραγιάδες, οὔτε τουρκοραγιάδες. Ἡ θέσις μας εἶναι μία: Στὶς πολεμίστρες, δίπλα στὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο. Εἶναι ὑπεράνθρωπα δύσκολο· τὸ ξέρω. Γι᾿ αὐτὸ λεγόμεθα Ἕλληνες.
Τώρα, τὸ ζήτημα Ἀνατολὴ- Δύσις εἶναι ὅλη σχεδὸν ἡ ἱστορία μας. Θὰ γεμίζαμε τόμους. Ὡστόσο, ἂς μοῦ ἐπιτρέψῃ ὁ κ. Νατσιός, τὰ πράγματα δὲν εἶναι πάντοτε ἄσπρο-μαῦρο. Ὁ Βησσαρίων δὲν ἦταν -ἢ δὲν ἦταν μόνον, ἂν θέλετε- ἕνας ἐξωμότης. Ἦταν ἕνα μεγάλο πνευματικὸ μέγεθος καὶ ἕνας Ἕλλην μὲ φλεγόμενη ψυχή. Ἀνάλωσε ὅλην του τὴν ζωὴ προσπαθῶντας νὰ ξεσηκώσῃ σταυροφορία στὴν Δύσι γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Ἑλλάδος. Θὰ εἶχε ἐκλεγεῖ πάπας τῆς Ρώμης (ἔφθασε πολὺ κοντά), ἐὰν δὲν ἦτο Ἕλλην. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ἡ πολιτικὴ τῆς ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν (ὑποταγῆς) ἦταν ὀρθή.
«Τῆς Ἀσίας ἂν ἀγγίζει ἀπὸ τὴ μιὰ # τῆς Εὐρώπης λίγο ἂν ακουμπᾶ / στὸν αἰθέρα στέκει νά # καὶ στὴ θάλασσα μόνη της!»
(Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)
Δάσκαλε, συγχαρητήρια για το άρθρο. Σε θαυμάζω που τα λες έξω από τα δόντια και γελάω με τους ανελλήνιστους ευρωκάγκουρες φραγκοραγιάδες.
και “εμείς” γελά”με” μαζί σου, ανθέλληνα εβραιομανή!
Ό,τι πεις μεγάλε, κι εγώ και το 90% των Ελλήνων (καλά είναι; να το αφήσω;) είμαστε «εβραιομανείς». Είναι στραβός ο γιαλός, εσύ καλά πας … (Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε τί φρούτο είναι ο καθένας.)
ΥΓ: Νομίζεις φουκαρά μου ότι με το να γλείφεις συνέχεια τους Βησιγότθους σου θα σταματήσουνε να σε φτύνουνε κάθε μέρα; Περαστικά! Μου θυμίζεις κάτι γριές που γύρισαν από Γερμανία φτωχότερες από ότι έφυγαν και γεμάτες κόμπλεξ και όλη μέρα βρίζουν την Ελλάδα και λιβανίζουν την Εσπερία (σε αντίθεση, γενικά, με όσους απόδημους πρόκοψαν).
Υπαρχει βεβαια και ο ελληναρας που ενω δεν πετυχε τιποτα σαν τις γριες που γυρισαν απο την Γερμανια, εξακολουθει να λεει το οταν οι αλλοι ετρωγαν βελανιδια εμεις ειχαμε τον Μαρκο τον Ευγενικο
Ακόμα βελανίδια τρώνε, ευρωκάγκουρα (κι εσύ τα τσόφλια που πετάνε κάτω)… (Και δεν αναφέρομαι σε υλικά αγαθά, ασφαλώς.)
“«[…]Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τους Χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον και του το έδωσε διά ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους. Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Διά το ιδικόν μας συμφέρον• διότι τα άλλα έθνη (δηλαδή τα παπικά) θα μας έβλαπτον εις την πίστιν[…]»”
Μάλιστα!
Υ.Γ. δηλαδή ρε παιδιά, οι μόνοι οι οποίοι θρηνούνε πραγματικά για την Άλωση, είναι το 100 – 90 = 10% των Ελλήνων, και όλοι οι άλλοι είναι της άποψης ότι καλώς παραδόθηκε, συγγνώμη, χάθηκε στους τούρκους?
Είδες εσύ να παραδόθηκε κανας Παλαιολόγος; Ο Νοταράς παραδόθηκε; Αν είχε παραδοθεί, θα είχε γλιτώσει το κεφάλι του. Κι αν γινότανε εξωμότης, σαν κανα Βησσαρίωνα, θα κράταγε σίγουρα και κανα γαλόνι, όχι μόνο το κεφαλάκι του. Άλλοι στήθηκαν στους ξένους και πούλησαν τον Θεό και ο Νοταράς τα έβλεπε ασφαλώς τί εισέπραξαν και είπε (για να στο γράψω απλά, μπας και νογήσεις):
«Από το να πουλήσω την ψυχή μου στο διάολο, κάνω το Σταυρό μου και θα πέσω στις επάλξεις.»
Το ίδιο είπε κι ο Λεωνίδας. Ποιός στάθηκε έμπρακτα Έλληνας; Ο Νοταράς που τίμησε την κληρονομιά των προγόνων του με το αίμα του ή εσύ που κοροϊδεύεις τον Λεωνίδα;
“Κι αν γινότανε εξωμότης, σαν κανα Βησσαρίωνα, θα κράταγε σίγουρα και κανα γαλόνι”
…όπως το…γαλόνι το οποίο πήρε αμέσως μετά την Άλωση ο Γεννάδιος, από τα χέρια του σφαγέα μωάμεθ…
Υ.Γ. αν δεν κάμω λάθος, ο “Μέγας Δουξ” Νοταράς δεν έπεσε μαχόμενος όπως ο θρυλικός Αυτοκράτορας. Προφανώς για κάποιο διάστημα μετά την σφαγή, υπήρχε για αυτόν κάποια προοπτική συμβίωσης με την νέα τάξη πραγμάτων, η οποία σύντομα όμως διαψεύστηκε.
Δεν τα ξέρεις καλά και εκτίθεσαι και πάλι, όπως συνήθως. Βούτυρο στο ψωμί μου είσαι, βασικά.
Ο Γεννάδιος ο Σχολάριος πέθανε από φυσικό θάνατο, γύρω στο 1472. Ο δε Λουκάς ο Νοταράς πολέμησε ο ίδιος στα τείχη, πιάστηκε αιχμάλωτος και θανατώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες (2 ή 3 Ιουνίου 1453). Αλλά κλασικά, ότι δεν γνωρίζεις, το στοκάρεις (στόκος γαρ) με δηλητήριο και ψευτιές, προκειμένου να συκοφαντήσεις. Να’σουνα μόνο και λίγο πιο ευφυής, γιατί δεν σου βγαίνει…
Αγαπητέ imago το αν είναι ντροπή που διδάσκω θα το κρίνουν οι μαθητές και οι γονείς τους. Ας είσαι πιο κόσμιος στους χαρακτηρισμούς. Ζεις μάλλον εκτός Ελλάδος και ανεπαισθήτως μετατρέπεσαι σε φρογκολεβαντίνο.Η Εκκλησία ήταν και θα παραμείνει “Ελληνοσώτειρα”. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έσωσε το δούλον Γένος και όχι οι μεγαλοστομίες του Κοραή. Διάβασε τον πατριδοφύλακα στρατηγό Μακρυγιάννη ή την ομιλία του Κολοκοτρώνη στους μαθητές των Αθηνών (1838)και άφησε τις δοκησισοφίες και τις στρεβλώσεις. Και αν, αγαπητέ, δεν σκύψεις την κεφάλα σου σε πετραχήλι ποτέ δεν θα καταλάβεις τι εννοώ.
Δεν κατάλαβα αξιότιμε κε. Νατσιέ.
Αφού σύμφωνα με τον Κοσμά τον Αιτωλό ήτανε προς το συμφέρον του Έθνους να σκλαβωθεί στους τούρκους, από τί ακριβώς έσωσε το “δούλον Γένος” στην συνέχεια?
Έλεος πια με τις σοφιστείες (ο Θεός να τις κάνει) του τύπου…
Προς το συμφέρον του Έθνους, ευλογημένε, ήτανε να μην σκλαβωθεί στους Φράγκους (ακόμα, κι αν σήμαινε αυτό ότι υπήρχε ενδεχόμενο να πέσει στους Τούρκους). Από τους Τούρκους μετά σωζόμασταν, σε βάθος χρόνου (και ο πατρο-Κοσμάς συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτό). Στους Φράγκους άμα πέφταμε, δεν θα ξανασηκωνόμασταν ποτέ. Οι απόγονοι των Ελλήνων του 1453 απλά δεν θα ήταν Έλληνες – στα σώματα τους μέσα δεν θα χτύπαγε ελληνική καρδιά αλλά Δυτική.
Ο Τούρκος δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να αφομοιώσει το ραγιά. Το μόνο που ήθελε ήταν να τον αρμέγει. Αντίθετα ο Πάπας ανέκαθεν επεδίωκε (και λίγο – πολύ το πέτυχε) την πλήρη πνευματική υποταγή και τη συνεπακόλουθη αφομοίωση. Αλλά γιατί χολοσκάς αγαπητέ; Η άλωση έχει συντελεστεί, έστω και με μερικούς αιώνες καθυστέρηση. Κύττα γύρω σου και πες μας πόση ελληνικότητα έχει απομείνει στους σύγχρονους ελληνοειδείς θαυμαστές της εσπερίας;
Συγγνώμη φίλτατε κε. Γιώργο Ζήση,
τρεις ενστάσεις:
1ον θεωρείτε ότι γύρω σας υπάρχουνε μόνο “ελληνοειδής θαυμαστές της εσπερίας”, ο συμπαθητικός κ. περαστικός, ότι το 90% των Ελλήνων συμφωνεί μαζί του και απεχθάνεται τους φράγκους. Ποιόν να πιστέψω από τους δυο σας.
2ον αστειεύεστε μάλλον όταν λέτε ότι ο τούρκος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να αφομοιώσει τον ραγιά. Προφανώς τα εκατομμύρια θύματα των μαζικών εξισλαμισμών και των παιδομαζωμάτων σας αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Νομίζω ότι ο ταχύτατος εξισλαμισμός και εκτουρκισμός της εξελληνισμένης τότε Μικράς Ασίας δεν έχει προηγούμενό του στην ιστορία. Ασφαλώς έχετε δίκαιο με την εκτίμησή σας ότι το συμφέρον των τούρκων τότε, όπως και σήμερα εξάλλου, είναι να καταπιέζουνε και να εκμεταλλεύονται τις διάφορες εθνότητες τις οποίες εξουσιάζουν, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι την θετική διαβάθμιση των συνεπειών της τουρκοκρατίας σε σχέση με εκείνες τις οποίες θα είχε μια υποτιθέμενη αναγνώριση των πρωτείων του Πάπα, υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάσμα, το οποίο για τον κ. Νατσιό, όπως και για τον Κοσμά τον Αιτωλό, καλύπτεται κατά προκλητικό (θα έλεγα προσβλητικό για τον Ελληνισμό) τρόπο μέσω της ταύτισης Χριστιανισμού και Ελληνισμού.
3ον τί υπονοείτε για τους Επτανήσιους οι οποίοι δεν γνώρισαν τουρκοκρατία, όταν λέτε :”Αντίθετα ο Πάπας ανέκαθεν επεδίωκε (και λίγο – πολύ το πέτυχε) την πλήρη πνευματική υποταγή και τη συνεπακόλουθη αφομοίωση.”?
Η αναγωγή του Χριστιανισμού σε μεταφυσικό άξονα για την πολιτική οργάνωση μιας κοινωνίας, έχει δύο τραγικές συνέπειες τις οποίες βιώνουμε δυστηχώς στην νεοελληνική πραγματικότητα.
Πρώτον αδικείται η ίδια η φύση του Χριστιανισμού ως ελπιδοφόρα είδηση της Αλήθειας την οποία πρεσβεύει, και ο ίδιος πολιτκοποιήται, ιδεολογικοποιήται και ηθικολογεί, άρα κρίνεται και κατακρίνεται εν μέρει εκ του νοητικά μετρήσιμου αποτελέσματος.
Δεύτερον εμποδίζει να αποσαφηνιστεί η ελληνική ταυτότητα πέρα από κάποιες αόριστες αναφορές σε μια ανύπαρκτη βυζαντινή οικουμενικότητα (το εύρος της οποίας εξάλλου αυξομειωνότανε ανάλογα με τις δυνατότηες του αυτοκρατορικού ταμείου) με αποτέλεσμα ορισμένοι, μεταξύ των οποίων και πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι, να καταλήγουνε στην τραγική για το Έθνος πεποίθηση, ότι Ελληνισμός είναι μόνο πολιτισμός και τίποτε άλλο.
Τα αποτελέσματα τα βλέπετε νομίζω και εσείς στην ελληνική καθημερινότητα και καλό θα είναι να μην τα ρίχνουμε όλα μονίμως στους φραγκολεβαντήνους, ειδικά εάν δεν έχουμε τα κότσια να τους πούμε ότι μαζί με την θρησκεία των απορρίπτουμε καί τα λεφτά των, καί την δύναμή των (γιατί για αυτό έχουμε βαφτίσει τα συμφέροντά μας εθνικά δίκαια, μπας και μας τα επιδικάσουνε).
Γιατί κε. Ζήση, όπως και να το κάμουμε, η εικόνα με το Οικουμενικό Πατριαρχείο να καταβάλλει επίμονες προσπάθειες για μια δημόσια συνάντηση με τον αμερικανό πρόεδρο, όπως και να υποδέχεται τον Πάπα στην Πόλη για να ασκηθούνε πιέσεις υπερ των εκεί διαβιούντων Χριστιανών, αλλά και το συνεχές πάνε – έλα του κου. Παπακωνσταντίνου στις Βρυξέλλες προς εξασφάλιση δανεικών και πίστωσης χρόνου, αποτελούνε αντίφαση στην αγέρωχη στάση την οποία προτείνουνε μερικοί να τηρήσουμε απέναντι στην Δύση. Εκτός και εάν υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση, η οποία ελπίζω να μην (ξανα)έχει σχέση με τους…τούρκους. Την εμπειρία αυτή την κάμαμε και δεν έχω την εντύπωση ότι είμαστε πολλοί ευτυχισμένοι με τις συνέπειές της.
Πάλι κάποιος (όχι Αμερικανός-αυτή τη φορά) είπε πολύ απλά: ό,τι χάνεις με πόλεμο, μπορεί να το ξαναπάρεις. ο,τι χάνεις με συμφωνίες, το χάνεις για πάντα.
Φίλε imago.
1.Δεν θεωρώ ότι γύρω μου υπάρχουν ΜΟΝΟ ελληνοειδείς θαυμαστές της εσπερίας. Περιμένω όμως απο σας να μου πείτε πόση ελληνκότητα έχει διασωθεί στην νεοελληνική κοινωνία, αφού βέβαια ορίσετε πρώτα το τί είναι ελληνικότητα (ή ελληνική ταυτότητα αν θέλετε).
2. Δεν αστειεύομαι καθόλου όταν λέω ότι ο τούρκος δεν ενδιαφέρθηκε να αφομοιώσει τον ραγιά. Δεδομένης της βαρβαρότητάς του και της μακρόχρονης κατοχής θα το είχε πετύχει εύκολα.
3. Ποιός μίλησε γα επτανήσιους; Εγώ υποννοούσα τους κατ’ επίφαση Ορθόδοξους.
4. Η αναγωγή του Χριστιανισμού σε μεταφυσικό άξονα για την πολιτική οργάνωση της κοινωνίας έλαβε χώρα στη δύση. Απο ‘κει άλλωστε και ο όρος “καισαροπαπισμός”.
5. Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να ρίχνουμε το φταίξιμο για την σημερινή κατάσταση στους φραγκολεβαντίνους και στις λοιπές σκοτεινές δυνάμεις, αλλά μήπως, σε τελική ανάλυση, όλοι αυτοί που έφεραν την Πατρίδα σε συτό το χάλι είναι αμερικανοτραφείς και αμερικανοσπουδασμένοι;
6. Για τους κινδύνους του νέου “φρούτου” που λέγεται νεο-οθωμανισμός και τους οποίους υπαινίσσεσθε, με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνο.
1. η ελληνικότητα υπάρχει και είναι αυτό το οποίο μας ενώνει με τους αρχαίους προγόνους. Είναι αδύνατον να διατυπωθεί η Ελληνικότητα με λόγια, όπως και κάθε αλήθεια. Εάν πάντως εννοείτε αυθεντικότητα, θα συμφωνήσω μαζί σας, είναι σχεδόν ανύπαρκτη, εξάλλου το πρώτο το οποίο ακούς όταν έρθεις σαν ομογενείς στην Ελλάδα, είναι “στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις”.
2. εξακολουθείτε να μην λαμβάνεται υπόψην σας την φρικτή τύχη εκείνων, οι οποίοι εξισλαμίστηκαν.
3. το ερώτημα, τί θα ήτανε χειρότερο, η υποδούλωση στους τούρκους ή η υπαγωγή στην Δύση, απαντάται εν μέρει, καί από την διαφορά στην πορεία, την οποία είχανε περιοχές που δοκίμασαν την μία από τις δύο λύσεις. Πιστεύω να συμφωνείτε μαζί μου, ότι οι Επτανήσιοι, ούτε την θρησκεία των άλλαξαν, ούτε την Ελληνικότητά των έχασαν.
4. Η αναγωγή του Χριστιανισμού σε μεταφυσικό άξονα, είναι γνώρισμα κυρίως στις Ορθόδοξες περιοχές, όπως μαρτυρούνε και οι προσδιορισμοί, Ελληνορθόδοξοι, Ρωσορθόδοι, Βουλγαρορθόδοξοι κ.ο.κ. Θα έχεται υπόψιν σας τον όρο Ελληνοχριστιανισμός, όπως και επίσης την πεποίθηση του συγγραφέος του παρόντος άρθρου, ότι οι Έλληνες ακόμη και το 1940 πολέμησαν πρώτα για Θρησκεία και μετά για την πατρίδα. Εξάλλου ο όρος βυζαντινή, ή ρωμαική οικουμενικότητα, παραπέμπει ευθέως στην αντίληψη του Χριστιανισμού ως πολιτιστικό (και άρα συνεκτικό δηλαδή πολιτικό) στοιχείο και όχι ως Θρησκεία – Πίστη – Επίγνωση, η οποία σε τελική ανάλυση δεν προυποθέτει κρατική υπηκοότητα.
5. Δεν είναι αμερικανοτραφείς, όσοι εμποδίζουνε έναν Στέλιο Ράμφο να εφαρμόσει τις ιδέες του στην ανάπτυξη της πολιτικής σκέψης στην Παιδεία, όπως και επίσης δεν είναι αμερικανοτραφείς όσοι επιμένουνε πεισματικά να αποδίδουνε τις αιτίες για τα προβλήματά μας, ουσιαστικά για την πολιτισμική μας στειρότητα, στους άλλους, στους ξένους, στους φράγκους, αρνούμενοι ωστόσο να αναλάβουνε δράση, πολιτική δράση, στην επίγεια ζωή και όχι να τα μεταθέτουνε όλα μοιρολατρικά στην μετά θάνατον Ανάσταση.
Όχι κε. Ζήση, πιστεύω πραγματικά ότι είσαστε αρκετά ευφυής για να αντιληφθείτε αμέσως, ότι μια κοινωνία, η οποία ταυτίζει την εθνική της υπόσταση, με μια Ευ-αγγελία, μια Πίστη, μια Θρησκεία τέλος πάντων, η οποία δεν δημιουργήθηκε από την ίδια (όπως συνέβει για παράδειγμα με το δωδεκάθεο), αφού οι καταβολές της βρίσκονται στο σημερινό Ισραήλ, και άρα δεν δομήθηκε με σκοπό να αποτελεί μεταφυσικό άξονα για ένα συγκεκριμένο Έθνος, δεν είναι δυνατόν να προοδεύσει πολιτικά, γιατί η μεν πολιτικοποίηση του Χριστιανισμού τον υποβιβάζει σε πολιτισμικό έθιμο και κανονικό δίκαιο (ηθικίζων και άρα καταπιεστικό), η δε χριστιανοποίηση της πολιτικής σκέψης αφαιρεί από την τελευταία το απαραίτητο στοιχείο της, εθνικά εξειδικευμένης συμβατότητας, δηλαδή αυθεντικότητας.
Κοινώς δηλαδή, το πρόβλημα δεν είναι, ότι πολλοί μιμούνται την Δύση και εισάγουνε επιρροές, αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχει τίποτε εναλλακτικό, αυθεντικά ελληνικό για τους λόγους τους οποίους ανέλυσα.
Φίλε imago.
Τα θέματα που θέσατε στο προηγούμενο σχόλιο σας είναι πολλά και ενδιαφέροντα, όμως για την οικονομία του χρόνου και του χώρου που μας φιλοξενεί δεν θα επεκταθώ σε όλα.
Αλήθειες που δεν μπορούν να διατυπωθούν και περιγραφούν είναι μόνο οι μεταφυσικές – βιωματικές. Η κοινωνική και κατ’ επέκταση η εθνική ταυτότητα είναι κάτι που και ορίζεται και περιγράφεται και μελετάται από τις κοινωνικές επιστήμες. Στα σχόλιά σας έχετε αναφερθεί στο τί δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων. Δεν μας έχετε πει ακόμα από τί απαρτίζεται αυτή.
Δεν αμφισβητώ την ελληνικότητα των επτανησίων, αλλώστε και ο Δ.Σολωμός επτανήσιος ήταν. Θαυμάζω, όμως, αυτούς που διατήρησαν την ελληνικότητά τους όντας κάτω απο τη βάρβαρη καταπίεση του κατακτητή. Πώς το κατόρθωσαν αυτό άραγε;
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι φρικτή τύχη είχαν αυτοί που αρνήθηκαν τον εξισλαμισμό. Οι εξισλαμισθέντες διέσωσαν τη ζωή και τις περιουσίες τους. Εκτός βέβαια αν υποννοείτε την απώλεια της εθνικής τους συνείδησης ως επακόλουθο της απώλειας της χριστιανικής πίστης, αλλά τότε μάλλον αντιφάσκετε με τα γραφόμενά σας στη συνέχεια.
Επαναλαμβάνω ότι ο Χριστιανισμός στην ανατολή ουδέποτε έγινε άξονας κρατικής εξουσίας, με τον τρόπο που έγινε στην παπική δύση, ούτε μηχανισμός πνευματικού ελέγχου και ηθικής καταπίεσης όπως έγινε και στην παπική και στην προτεσταντική δύση.
Τέλος,θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω ότι η αναφορά σας, έστω και μέσα σε παρένθεση, στο αρχαίο δωδεκάθεο ήταν ατυχής. Αλλά γι’ αυτό θα επανέλθω…
Φιλικά.
Ο ιμαγο για άλλη μια φορά:
1. η ελληνικότητα υπάρχει και είναι αυτό το οποίο μας ενώνει με τους αρχαίους προγόνους.
Καμία αντίρρηση.
Είναι αδύνατον να διατυπωθεί η Ελληνικότητα με λόγια, όπως και κάθε αλήθεια.
Μία είναι η αλλήθεια ο Χριστός.
Εάν πάντως εννοείτε αυθεντικότητα, θα συμφωνήσω μαζί σας, είναι σχεδόν ανύπαρκτη,
Αυτό που είσαι κι`εσύ.
…εξάλλου το πρώτο το οποίο ακούς όταν έρθεις σαν ομογενείς στην Ελλάδα, είναι “στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις”.
Αυτό που κάνεις κι`εσύ.
2. εξακολουθείτε να μην λαμβάνεται υπόψην σας την φρικτή τύχη εκείνων, οι οποίοι εξισλαμίστηκαν.
Πέθαναν όχι μόνον σωματικά, όπως θα πεθάνουμε όλοι μας, αλλά και πνευματικά όπως εσύ.
3. το ερώτημα, τί θα ήτανε χειρότερο, η υποδούλωση στους τούρκους ή η υπαγωγή στην Δύση, απαντάται εν μέρει, καί από την διαφορά στην πορεία, την οποία είχανε περιοχές που δοκίμασαν την μία από τις δύο λύσεις. Πιστεύω να συμφωνείτε μαζί μου,
Θά τό`θελες πολύ έ;
ότι οι Επτανήσιοι, ούτε την θρησκεία των άλλαξαν, ούτε την Ελληνικότητά των έχασαν.
Οι επτανήσιοι κι`όλοι εμείς δεν θα είχαμε τώρα την ελληνικότητά μας άν είμασταν τότε επτανήσιοι.
4. Η αναγωγή του Χριστιανισμού σε μεταφυσικό άξονα, είναι γνώρισμα κυρίως στις Ορθόδοξες περιοχές, όπως μαρτυρούνε και οι προσδιορισμοί, Ελληνορθόδοξοι, Ρωσορθόδοι, Βουλγαρορθόδοξοι κ.ο.κ.
Τις μεταφυσικές σου πεποιθήσεις κράτα τις για σένα. Η ορθόδοξη εκκλησία είναι μια, αγία, καθολική και αποστολική (άν γνωρίζεις το σύμβολο της πίστεως).
Θα έχεται υπόψιν σας τον όρο Ελληνοχριστιανισμός, όπως και επίσης την πεποίθηση του συγγραφέος του παρόντος άρθρου, ότι οι Έλληνες ακόμη και το 1940 πολέμησαν πρώτα για Θρησκεία και μετά για την πατρίδα.
Ορθοδοξία και Ελλάδα ήταν και είναι ένα.
Εξάλλου ο όρος βυζαντινή, ή ρωμαική οικουμενικότητα, παραπέμπει ευθέως στην αντίληψη του Χριστιανισμού ως πολιτιστικό (και άρα συνεκτικό δηλαδή πολιτικό) στοιχείο και όχι ως Θρησκεία – Πίστη – Επίγνωση, η οποία σε τελική ανάλυση δεν προυποθέτει κρατική υπηκοότητα.
Η ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία όπως οι άλλες. Είναι αλήθεια εξ αποκαλύψεως (ίσως όψι για σένα βέβαια).
5. Δεν είναι αμερικανοτραφείς, όσοι εμποδίζουνε έναν Στέλιο Ράμφο να εφαρμόσει τις ιδέες του στην ανάπτυξη της πολιτικής σκέψης στην Παιδεία, όπως και επίσης δεν είναι αμερικανοτραφείς
Μασόνοι για την ακρίβεια.
όσοι επιμένουνε πεισματικά να αποδίδουνε τις αιτίες για τα προβλήματά μας, ουσιαστικά για την πολιτισμική μας στειρότητα, στους άλλους, στους ξένους, στους φράγκους, αρνούμενοι ωστόσο να αναλάβουνε δράση, πολιτική δράση,
Ναι έχεις δίκιο. Κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει άν δεν βλάψεις ο ίδιος τον ευατό σου. Οι άλλοι όπως εσύ θα βοηθήσουν, όπως οι ύαινες για την αποδόμηση των πτωμάτων.
στην επίγεια ζωή και όχι να τα μεταθέτουνε όλα μοιρολατρικά στην μετά θάνατον Ανάσταση.
Στην μετά θάνατον ανάσταση ελπίζω να μην είμαι στην δικιά σου πλευρά.
Όχι κε. Ζήση, πιστεύω πραγματικά ότι είσαστε αρκετά ευφυής για να αντιληφθείτε αμέσως, ότι μια κοινωνία, η οποία ταυτίζει την εθνική της υπόσταση, με μια Ευ-αγγελία, μια Πίστη, μια Θρησκεία τέλος πάντων, η οποία δεν δημιουργήθηκε από την ίδια
Αυτό έλλειπε να δημιουργήσουμε εμείς τον θεό μας.
(όπως συνέβει για παράδειγμα με το δωδεκάθεο)
Σωστά, θέλεις να ξαναγυρίσουμε εκεί; Πήγαινε εσύ να συναντήσεις τον Δία, κανείς δεν σε εμποδίζει.
αφού οι καταβολές της βρίσκονται στο σημερινό Ισραήλ,
Κούνια που σε κούναγε. Οι καταβολές της ορθοδοξίας μας βρίσκοναι στον θεό μας, που εσύ δεν γνωρίζεις βέβαια.
και άρα δεν δομήθηκε
Δεν δομήθηκε αποκαλύφθηκε.
με σκοπό να αποτελεί μεταφυσικό άξονα για ένα συγκεκριμένο Έθνος,
ο θεός δεν είναι προσωπολήπτης ούτε εθνικολήπτης.
δεν είναι δυνατόν να προοδεύσει πολιτικά,
Δεν έχει σχέση η ορθοδοξία μας με την πολιτική.
γιατί η μεν πολιτικοποίηση του Χριστιανισμού
θά ευχόσουν να γίνει, αλλά δεν θα γίνει.
τον υποβιβάζει σε πολιτισμικό έθιμο και κανονικό δίκαιο (ηθικίζων και άρα καταπιεστικό),
ναι θα τό θελες να είναι έτσι. Σε καταπιέζει η ορθοδοξία μας έ;
η δε χριστιανοποίηση της πολιτικής σκέψης
Μακάρι να επανερχότανε.
αφαιρεί από την τελευταία το απαραίτητο στοιχείο της,
Την ασυδοσία.
εθνικά εξειδικευμένης συμβατότητας, δηλαδή αυθεντικότητας.
έννοιες που μόνο εσύ τις καταλαβαίνεις.
Κοινώς δηλαδή, το πρόβλημα δεν είναι, ότι πολλοί μιμούνται την Δύση και εισάγουνε επιρροές, αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχει τίποτε εναλλακτικό,
Υπάρχεις εσύ.
αυθεντικά ελληνικό
Αυθεντικέ!
για τους λόγους τους οποίους ανέλυσα.
Πέρνα να σου δώσω το πτυχίο σου.
Καληνύχτα.
Καταλαβαίνετε τώρα κε. Ζήση γιατί υποστηρίζω ότι η ταύτιση Χριστιανισμού (ως ιδεολογίας) με τον Ελληνισμό έχει ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα και είναι η κύρια αιτία έλλειψης εναλλακτικής πρότασης?
Περαστικε την αγενια στην κληροδοτησε η οικογενεια σου η την απεκτησες μεγαλωνοντας?
Επαναλαμβάνω ότι ο Χριστιανισμός στην ανατολή ουδέποτε έγινε άξονας κρατικής εξουσίας,
Δαμασκηνος, Μακαριος δεν σας λενε κατι?
μεγαλωνοντας
Προφανώς αυτό το ερώτημα περί αγένειας, το απάντησε ο ίδιος που το απηύθυνε (και που του το επιστρέφω).
Οι εξισλαμισθέντες επί Τουρκοκρατίας είχαν ένα κοινό γνώρισμα με τον χριστιανοφάγο imaggot, ότι εν τέλει έδωσαν μεγαλύτερη αξία σε πράγματα του κόσμου τούτου παρά στην Ορθόδοξη πίστη. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αν ζούσε την εποχή εκείνη, με το φρόνημα που έχει θα ήταν γιουσουφάκι (κατ’αναλογία με ότι είναι σήμερα).
Το σημαντικό είναι ότι μετά από 400 χρόνια επεβίωσαν και μη εξισλαμισθέντες – οι παππούδες οι δικοί μας, χάριν των οποίων είμαστε εμείς σήμερα Έλληνες και η εθνική και πολιτιστική μας ταυτότητα επιβιώνει. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην Νότιο Ιταλία, η οποία έπεσε οριστικά στα νύχια των Δυτικών 300 χρόνια πριν την Δεύτερη Άλωση. Ήδη, τον καιρό που ο Νοταράς έλεγε το μεγάλο ΟΧΙ, αναθεμά κι αν είχε μείνει ένας ορθόδοξος όλος κι όλος στην Καλαβρία και την Απουλία. Ο διορατικός πολιτικός τα είχε υπόψιν του αυτά.
Στο δε ψευδεπιχείρημα ότι «στα Επτάνησα μείναν Ορθόδοξοι παρά την Δυτικοκρατία» αντιτάσω ότι από τα Επτάνησα στην ηπειρωτική Ελλάδα πας και κολυμπώντας. Και την Ήπειρο την όργωσε πάνω-κάτω αμέτρητες φορές ο πατρο-Κοσμάς και υπήρχαν σε αυτή συμπαγείς ορθόδοξοι πληθυσμοί οι οποίοι διατηρούσαν επικοινωνία με τα ενετοκρατούμενα αδέρφια του στα νησιά μας.
Φανταστείτε τώρα να είχαμε Λατινοκρατία σε όλη την Ελλάδα και να μην μην υπήρχε ένας Πατριάρχης να βάλει το κεφάλι του στον τροβά, να μην υπήρχε ο Ιερός Κλήρος να σηκώσει τον σταυρό του γένους. Όπως συνέβη στην απομακρυσμένη Ιταλία. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι το άλμα από την Ορθοδοξία στον Παπισμό φαίνεται μικρότερο από το άλμα στον Εξισλαμισμό. Κάτι τυπάκια στυλ imago χαλαρά θα λέγανε «τί Λωζάννη τί Κοζάνη» και θα παρασέρνανε κι άλλους. Εξάλλου «όσον είναι τυφλή και σκληροτέρα η τυρρανίς τοσούτον ταχυτέρως ανοίγονται σωτήριοι θύραι», όπως είπε κι ο Κάλβος: μια κατοχή-λάιτ (λιγότερο βάναυση) θα κατέλυε σιγά-σιγά τα αντισώματα. Αλλά μερικοί νομίζουν ότι πολιτισμός είναι προτίστως τα ντουβάρια και όχι το φρόνημα που έχουμε στις καρδιές μας ή τον μετράνε με οικονομικούς δείκτες.
ΥΓ: Το 90% που ανέφερα πριν είναι ποσοστό των Ορθοδόξων στην Ελληνική κοινωνία που διατηρούν (άλλος περισσότερο θερμή, άλλος λιγότερο) την πίστη των πατέρων τους. (Δηλαδή,
σχεδόν όλους εκτός από τους αναρχομπάχαλους, τα συριζαριά και τους δωδεκαθεϊστάδες). Ε, το σύνολο σχεδόν του λαού μας ο ιμάγκο το αποκαλεί συλλήβδην «εβραιομανείς». Μόνο από αυτό να καταλάβουν και οι υπόλοιποι με τί νούμερο έχουμε να κάνουμε.
“Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι το άλμα από την Ορθοδοξία στον Παπισμό φαίνεται μικρότερο από το άλμα στον Εξισλαμισμό.”
καθαροί οι λογαριασμοί πάντως…
Και τα δύο συνιστούν απόρριψη του Αληθινού Θεού, μόνο που στην περίπτωση του Παπισμού, η απόρριψη είναι κάπως καμουφλαρισμένη, άρα το ολέθριο βήμα γίνεται ευκολότερα, όπως έχει δείξει η ιστορία.
βεβαια σιγα μην κατασκευασουμε τον θεο μας, για αυτο φροντισαν αλλοι,
imago οταν μαθεις να σκυβεις κατω απο κανα πετραχηλι τοτε θα μαθεις να σκυβεις γενικως.. και θα εκανες την ζωη των τουρκαλαδων προστατων μας πιο ευκολη εισε που εισε και πνευματικα πεθαμενος (με πτυχιο) γινε λιγο χρησιμος..
μα τι βλακας αυτο ο παλαιολογος να καθεται να πολεμαει τους μελλοντικους προστατες του ελληνισμου. ευτυχως που οι τουρκοι ειναι παντα ετοιμοι να μας προστατευσουν και εμεις γρκρινιαζουμε και τους κατηγορουμε ως εισβολεις κτλ. απαραδεκτο. ενταξει η αληθεια ειναι κανουμε πως δεν θελουμε αφου κατα βαθος μας αρεσει το σκηψιμο … και μετα βριζουμε τους πολιτικους. αντε ως ασωτοι υιοι ας επιστρεψομεν εις τα αγκαλας του πατρος μας σουλτανου μας περιμενει αλλωστε.
Το παραπάνω σχόλιο (από «Χιουτεκούτλη», 18:16) αποτελεί κλασικό παράδειγμα ψευτο-επιχειρήματος «straw man». Βάζουν στα λόγια των υπερασπιστών της Ορθόδοξης πίστης και του τρόπου ζωής που έμαθαν από τους πατεράδες τους λόγια που ποτέ δεν είπαν ή θα έλεγαν, με σκοπό να τους κολλήσουνε ρετσινιά.
Πολύ φτηνό, επιπέδου ιμάγκο…
ΥΓ: Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη σε περίπτωση που τυχόν εμφανιστεί δις το μήνημά μου. Την πρώτη φορά που επιχείρησα να το γράψω, είχα βάλει σύνδεσμο προς τον ορισμό της σοφιστείας straw man. Μπορεί για τον λόγο αυτό να κόλλησε σε κανα φίλτρο.
περαστικε ακομα εδω εισαι ή μηπως περιμενεις να σου δωσουμε και εμεις κανα βραβειο φιλοσοφιας για το “straw man” μαθε τους ορους στα ελληνικα τουλαχιστον…καιμετα λέει μας φταινε οι δυτικοι.
Μεγαλυτερος Συριζαιος απο σενα Τουρκοφιλε περαστικε δεν υπαρχει.
Δεν γνωρίζω πώς είναι η δόκιμη απόδοση του όρου στα ελληνικά – άν υπάρχει. Αλλά να με μέμφεται γι’αυτό ένας που δεν ξέρει να βάζει τόνους είναι τουλάχιστον κωμικό. Ε, και προφανώς ούτε κι εσύ ξέρεις, αλλιώς θα μας το’γραφες. Απορώ πάντως πώς δεν έβγαλες καμια μετάφραση από το μυαλό σου να μας σερβίρεις, με δεδομένη την ικανότητα σου στην μυθοπλασία.
ΥΓ: Επί της ουσίας, τσιμουδιά εκ μέρους σου…
19:44: ό,τι να’ναι…
Όσο είσαι εσύ Έλληνας, κομπλεξικέ δυτικόπληκτε που μισείς και περιφρονείς τον ορθόδοξο παππού σου για να ακούσεις (καλά κρασά..) παλαμάκια από τους δυτικούς, άλλο τόσο είμαι εγώ συριζαίος.
Μάλιστα με τους συριζαίους έχεις ένα βασικό κοινό γνώρισμα και αφετηρία: την ίδια σου αυτή την δυτικοπληξία.
Μαρτυρα της πιστης Περαστικε, κατοχε της μοναδικης αληθειας, λελουσμενε με το φως της αληθειας και με κλεισμενη σουιτα στον Παραδεισο. Θα φερθω Χριστιανικα και δεν θα επικαλεστω τους προγονους σου, οποτε θα σου συνιστουσα τουλαχιστον ως δειγμα καλων τροπων να μην επικαλεισαι νεκρους. Ενα το κρατουμενο.
2)Με Τουρκοφιλους, οπαδους του φερετζε δεν θα κατσω να κανω ιστορικη συζητηση. Οσοι νομιζουν πως ο Ελληνισμος ελκει τις καταβολες του στις στεπες της Μογγολιας και περιξ της Βαγδατης, συνταχτηκαν/ονται με τον Τουρκο. Βουρ να διαβασεις την Πατρικη σου Διδασκαλια και τον Παπουλακο για τα αθεα δυτικα γραμματα, τα οποια ειρησθω εν παροδω δημιουργησαν κατι “μιαρες” προσωπικοτητες τυπου Βησσαριωνα.
3)Προσωπικα προτιμουσα χιλιες φορες υπο Παπικη τιαρα και επαφη με τον ανερχομενο πολιτισμο της Δυσης, απο την πνευματικη καθυστερηση της Τουρκοκρατιας. Συν τα παιδομαζωματα, τους βιαιους εξισλαμισμους κλπ. Βεβαια η ιδεολογικη σου αγαπη Μαρια Ρεπουση θα συμφωνησει. Καλυτερα με τον Τουρκο καλε, καλα περναγαμε με ντονερ και οθωμανικες απολαυσεις πασης φυσεως!
4)Για τα περι Πιστης κλπ. Η πιστη ειναι προσωπικη υποθεση του καθενος, οσοι βγαινουν σαν καγκουροι οπαδοι ομαδος και τσιριζουν “ειμαι χριστιανος ρε” ειναι αραγε και τοσο χριστιανοι? Επιπροσθετα για το θεμα της Εκκλησιας. Η Εκκλησια υπαρχει για να υπηρετει το εθνος και οχι το αναποδο και οσοι νομιζουν οτι η Ορθοδοξια δεν πολιτικοποιειται/ηθηκε ειναι κακως πληροφορημενοι η να πανε να ζησουν πνευματικη ζωη στο Αγιο Ορος. Καθολου πολιτικη επιλογη που ο Αθηναγορας πηγε στην Πολη με το αεροπλανο του Τρουμαν η ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ καλε η Ορθοδοξια εμενε εκτος πολιτικης. Τι λετε καλε? Ναι μεν η Ορθοδοξια δεν εχει Βατικανο (που οι Ρωμαιοκαθολικοι εχουν Βατικανο γιατι η Ρωμη εγινε γυαλια-καρφια απο τους βαρβαρους και επρεπε καπως η Εκκλησια να επιβιωσει σε καθεστως φουδαρχιας) αλλα το να αγνοει κανεις οτι δεν εχει πολιτικο ρολο ειναι μεγιστο σφαλμα. Και ΚΑΛΩΣ που εχει, αλλα να μην μας το παιζουν οι Ορθοδοξαραδες υπερανω του Παπισμου.
Αιδως τουρκοφιλοι
Και οσο για το αν ειμαι Ελληνας κλπ. Αν οριζεις τον εαυτο σου εσυ ως Ελληνα, χιλιες φορες να λεγομαι Ινδιανος απο το να σε θεωρω τουρκοφιλε Περαστικε, συνελληνα.
Χονδροειδής παραποίηση των θέσεων μου σε κωμικό βαθμό. (Το straw man που επεσήμανα πριν ότι δεν πιάνει, εις διπλούν και τριπλούν). Μόνο απ’αυτό ξέρεις προφανώς. Λάσπη, λάσπη και πλήρης διαστροφή/αντιστροφή των θέσεων του συνομιλητή. Θα’ναι γιατί είσαι πεφωτισμένος εκ των φώτων της Εσπερίας…
ΥΓ: Η κοσμοθεωρία της Ρεπούση, δυτική αμιγώς είναι. Δικιά σας κι αυτή!