του Γεωργίου Εμ. Δημητράκη
Από την έναρξη της κρίσης χρέους το 2008/09, η οποία είναι μοναδική περίπτωση, διότι έχει κυρίως ενδογενή χαρακτηριστικά π.χ. διαφθορά, μια τελείως κατεστραμμένη Δημόσια Διοίκηση, φοροδιαφυγή κ.λπ., παρατηρείται μια έντονη και συστηματική παραπλανητική προπαγάνδα. Μία προπαγάνδα η οποία όχι μόνον αποκρύπτει και διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, δηλαδή τα πραγματικά αίτια της κρίσης χρέους εις την Ελλάδα και τον σωστό τρόπο αντιμετώπισής της, αλλά ταυτόχρονα σε καθημερινή βάση τρομοκρατεί τους Έλληνες για τις σοβαρές συνέπειες που θα υποστούν εάν δεν αποδεχθούν τις «λύσεις» που προτείνονται, δηλαδή την αποδοχή των υστερόβουλων σχεδίων που επιβάλλει με εκβιασμούς η ηγεσία του Βερολίνου εις τον Ελληνικό Λαό.
Αυτή η εμμονή της ΤΡΟΙΚΑ να αλλάξει τα πάντα εις την Ελλάδα, μέχρις του σημείου να στραγγαλίσει την ελληνική οικονομία και να φέρει τη πλειονότητα του ελληνικού πληθυσμού εις το όρια της πτώχειας, διότι όπως δείχνουν οι εξελίξεις περί αυτού και μόνον πρόκειται, όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν εις την χώρα μας, δημιουργούν όχι μόνον εύλογα ερωτηματικά, αλλά και σοβαρότατες υποψίες. Όμως, λιπόθυμοι από τα αλλεπάλληλα κτυπήματα που δεχόμαστε, αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε τους εκβιασμούς των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι και αυτοί οι ίδιοι κατάντησαν να είναι τώρα υποχείριοι και πειθήνια όργανα της πανίσχυρης τώρα Γερμανίας, ότι για την καταβολή της «δόσης» που κάθε τόσο εκλιπαρούμε, πρέπει να «εκπληρώσουμε όλα τα μέτρα και προαπαιτούμενα».
Η Πατρίδα μας, με ένα ΑΕΠ μόλις 1.63% του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), και μόλις 0.22% του παγκοσμίου, μία ανέκαθεν «ουραγός οικονομία» της Ευρώπης με πολλές όμως διαρθρωτικές παθογένειες, ουδόλως απειλεί με το χρέος της την Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ. Αυτό σε σύγκριση με την φούσκα των ακινήτων εις την Ισπανία που ανέρχεται εις το 1.8 τρις Ευρώ, τα υπέρογκα χρέη της Ιταλίας, αλλά και το μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας, το οποίο αποκρύπτεται, όπως π.χ. και αυτό της Γερμανίας. Το «πρόβλημα της Ελλάδος» θα μπορούσε να λυθεί από την αρχή της κρίσης εντός ενός μηνός!
Υποστηρίζεται διαρκώς από πολλούς δήθεν «ειδήμονες», ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το χρέος της χώρας μας, θα μπορούσαν να καλυφτούν πλήρως από την πάταξη της φοροδιαφυγής, την είσπραξη των βεβαιωμένων φόρων που δεν καταβάλλονται, και την επιβολή φόρου 45% εις τα κεφάλαια που διέφυγαν εις το εξωτερικό. Αλλά ότι αυτό δεν είναι εφικτό, λόγω δήθεν «αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού», αλλά και της δήθεν «άρνησης της Ελβετίας» να παράσχει όλα τα σχετικά στοιχεία που διαθέτει.
Πρόκειται για αστεία επιχειρήματα που υπερβαίνουν τα όρια της γελοιότητας, αλλά και ταυτόχρονα δημιουργούν σοβαρότατες υποψίες για την ύπαρξη ενός υποχθόνιου σχεδίου που αποσκοπεί εις την χρησιμοποίηση της Ελλάδος ως «μοντέλο» για την αποδόμηση των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των λαών της Ευρώπης.
Είναι πράγματι περίεργο, ότι παρά όλη την ηλεκτρονική τεχνολογία που διαθέτει η Δημόσια Διοίκηση, αλλά και την τεχνική υποστήριξη εκατοντάδων Γερμανών, Γάλλων, Ολλανδών, Βέλγων, Φιλανδών ειδικών εμπειρογνωμόνων, που έχουν εγκατασταθεί εδώ και 4 χρόνια εις την Ελλάδα, να μη είναι εφικτή η είσπραξη δισεκατομμυρίων ευρώ, για να αντιμετωπισθεί το χρέος της χώρας μας. Παράλληλα μεγάλες υποψίες δημιουργεί το γεγονός, ότι εδώ και 6 σχεδόν χρόνια, οι δανειστές, δηλαδή η ΤΡΟΙΚΑ, οι οποίοι θα «έπρεπε να ενδιαφέρονται» για την είσπραξη των κεφαλαίων που έχουν δανείσει την χώρα μας, να έχουν πράξει «5 ολέθρια λάθη», σκόπιμα βέβαια, προς μεγάλη έκπληξη όλων των μεγάλων οικονομολόγων και ειδημόνων του πλανήτη:
α) κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία, από την οποία θα μπορούσαν να εισπράξουν με απόλυτη σιγουριά τα κεφάλαια των, δηλαδή έσφαξαν την αγελάδα που δίνει το γάλα και το κρέας, β) δημιούργησαν 2 εκατ. ανέργους με παράπλευρες απώλειες για το σύνολο της οικονομίας και του δημοσιονομικού ελέγχου, γ) άφησαν ανέπαφο τον υδροκέφαλο, αντιπαραγωγικό και σπάταλο Δημόσιο τομέα, από τον περιορισμό του οποίου θα μπορούσαν να ωφεληθούν επιπλέον και οι δανειστές, δ) αύξησαν το ποσοστό της ύφεσης σε ανεπανόρθωτο πλέον βαθμό και διάρκεια, και ε) μέσω της εμμονής των εις τα εργασιακά επιδιώκουν την καθήλωση της αμοιβής κάτω των 400 Ευρώ, την κατάργηση των τριετιών και αποζημιώσεων, εις δε τους νέους κάτω των 25 ετών, την καθιέρωση αμοιβών πείνας.
Όμως όλα αυτά που συμβαίνουν εις την χώρα μας, δεν είναι τυχαία, αν δεν υπάρχει πίσω από όλα αυτά μια μακροπρόθεσμη στρατηγική και ένα σχέδιο της ηγεσίας του Βερολίνου που συνοψίζεται ως εξής: η εξοντωτική πολιτική λιτότητας του Βερολίνου, το οποίο εδώ και 6 χρόνια μέσω της ΤΡΟΙΚΑ επιβάλλεται εκβιαστικώς εις την Ελλάδα, με την κατάργηση των δικαιωμάτων επαρκής και αξιοπρεπής διαβίωσης των ανθρώπων, αποσκοπεί εις την τρομοκράτηση και άλλων λαών -εκτός μερικών εξαιρέσεων- της Ε.Ε. Ήδη διαφαίνονται οι πρώτες συνέπειες εις την Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, οι πρώτες μεγάλες διαμαρτυρίες εις την ίδια την Γαλλία και την Μεγάλη Βρετανία, που εις το τέλος θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες.
Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, εάν δηλαδή δια των απειλών, των ασφυκτικών πιέσεων, της τρομοκρατίας και εκφοβισμού που ασκείται καθημερινώς δια των ΜΜΕ και διαφόρων φορέων της Ε.Ε., ότι η μη εφαρμογή της λιτότητας θα οδηγήσει εις την διάλυση της Ευρωζώνης, σε έσχατη περίπτωση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή ακόμη εάν διατηρηθεί η Ε.Ε. σε περιορισμένη μορφή, αυτό δεν ενδιαφέρει και τόσο πολύ το Βερολίνο. Διότι και εις τις δύο περιπτώσεις, μόνο η σύγχυση και ο πανικός που δημιουργείται εις τους λαούς της Ευρώπης από τα σκληρά και βάρβαρα μέτρα λιτότητας του Βερολίνου, θα έχει επικίνδυνες συνέπειες και θα οδηγήσει αναπόφευκτα εις την υποταγή και κηδεμονία της Ευρώπης από την Γερμανία.
Η πολιτική λιτότητας που επιβάλλει με εκβιασμούς η ηγεσία του Βερολίνου στηρίζεται αφενός μεν εις τα τεράστια αποθέματα που διαθέτει και που εξοικονόμησε από την οικονομική της πολιτική και με το Ευρώ, και η οποία ανέδειξε την Γερμανία σε πανίσχυρη χώρα εις το παγκόσμιο στερέωμα, αλλά ταυτόχρονα και εις τους φόβους που διακατέχεται η ίδια και τον θανάσιμο κίνδυνο που διαβλέπει από τον ανταγωνισμό της με την Κίνα, Ινδία και Βραζιλία και σε δεύτερη μοίρα την Ρωσία και Νότια Αφρική. Ανταγωνιστές με πολύ χαμηλό κόστος εργασίας. Όμως με τα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας και την καθήλωση των αμοιβών εις τους λαούς της Ε.Ε., που ήδη ελέγχει, περνάει και τα σχετικά μηνύματα εις τους πολίτες της δικής της χώρας περί μείωσης του κόστους εργασίας. Ήδη εις την ίδια την Γερμανία, βάσει Στατιστικής, 16.1% των πολιτών ευρίσκονται εις τα όρια της πτώχειας και 5 εκ. απασχολούνται με μηνιαίο μισθό των 400 Ευρώ, που έχει επιβάλλει με τον Νόμο HARZT ο προκάτοχός της κ. Μέρκελ Καγκελάριος GerhardSchröder.
Η δε επίσπευση των αποκρατικοποιήσεων και η εκποίηση δημόσιας περιουσίας και εθνικού πλούτου που και αυτά επιβάλλει μέσω των εκβιαστικών, εξοντωτικών μνημονίων και προαπαιτούμενων, όχι μόνον εις την Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, θα έχει ως αποτέλεσμα την εξαγορά χιλιάδων επιχειρήσεων, έναντι πινακίου φακής, από Γερμανούς κυρίως επιχειρηματίες, με τεράστια αποθέματα των Γερμανικών Τραπεζών, οι οποίοι σε συνάρτηση με τις αμοιβές πτώχειας και την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων θα αποκτήσουν τεράστια κέρδη.
Όλες αυτές οι εξελίξεις που ξεκίνησαν από την Ελλάδα, φαίνεται ότι ανησυχεί την Ουάσινγκτον, η οποία προτάσσει, ως γνωστόν, εμπόδια εις τα σχέδια του Βερολίνου, με το οποίο εδώ και 6 χρόνια ευρίσκεται σε μεγάλη διάσταση. Ένα πράγμα είναι όμως σίγουρο. Οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν δύο πράγματα: α) να χρησιμοποιήσει η Γερμανία την τεράστια οικονομική της ισχύ για την υποταγή και κηδεμονία της αδύναμης από την κρίση χρέους Ευρώπης, και β) την διείσδυση και περεταίρω διεύρυνση της Γερμανίας εις τις οικονομίες της Άπω Ανατολής, Ινδίας, Βραζιλίας και Νοτίου Αφρικής. Ως εκ τούτου η σύγκρουση των ΗΠΑ με την πανίσχυρη και επικίνδυνη τώρα Γερμανία είναι αναπόφευκτη.
Όμως η αναχαίτιση της Γερμανίας είναι εφικτή με την κοινή συμμαχία, αντίδραση και εναντίωση όλων εκείνων των λαών της Ευρώπης οι οποίοι εδώ και 6 χρόνια δέχονται τις εκβιαστικές, βάρβαρες και ταπεινωτικές πολιτικές της ηγεσίας του Βερολίνου.
Υποσημείωση: Ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.