Η τοποθέτηση της Θ. Δραγώνα στην Γενική Γραμματεία του υπουργείου
Παιδείας, ξεσήκωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, θύελλα αντιδράσεων. Τούτο
ήταν απόλυτα φυσιολογικό, μιας και η Θάλεια Δραγώνα έχει επανειλημμένα
τοποθετηθεί με άρθρα, στα βιβλία και τις παρεμβάσεις της με θέσεις που
θίγουν το κοινό αίσθημα του ελληνικού λαού.
Σε πλήρη ευθυγράμμιση με το κλίμα της παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης
αυτοκρατορίας, που θέλει τον άνθρωπο έναν ανέστιο υπήκοο της
δικτατορίας της αγοράς, η Θ. Δραγώνα προωθεί εδώ και χρόνια μέσα από τα
άρθρα και τα βιβλία της μια νέα, αποεθνικοποιημένη, εργαλειακή εκδοχή
της εκπαίδευσης. Σύμφωνα με την κυρία Δραγώνα, το σχολείο θα πρέπει να
προσαρμοστεί πλήρως στην νέα «παγκοσμιοποιημένη» πραγματικότητα της
χώρας μας εγκαταλείποντας κάθε αναφορά στο συλλογικό φαντασιακό αυτής
της κοινωνίας, τις ιδιαίτερες αξίες, τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό
της. Για την κυρία Δραγώνα, όλα αυτά, καταδικάζονται συλλήβδην ως
οπισθοδρομικός εθνοκεντρισμός.
Δίχως όλα αυτά δεν υπάρχει παιδεία. Ένα δήθεν «πολυπολιτισμικό», δίχως
ταυτότητα σχολείο είναι ένα φαστ φουντ σχολείο που μεταδίδει ξερές
πληροφορίες και κούφιες δεξιότητες, φτιάχνοντας πειθήνιους υπηκόους και
άκριτους καταναλωτές.
Δίχως όλα αυτά δεν υπάρχει κοινωνία. Εάν κατεδαφίσουμε τη συλλογική
ταυτότητα των Ελλήνων τι θα απομείνει; Μια πολυεθνική βαβέλ, όπου
επικρατεί ο πόλεμος των διαφορετικών ομάδων μεταξύ τους, μέσα σε
συνθήκες ατομισμού, εξαθλίωσης, εγκληματικότητας και φτώχειας.
Δίχως όλα αυτά, τέλος, δεν υπάρχει ελευθερία. Ένας λαός συγκροτείται σε
ελεύθερο σώμα, διεκδικώντας την δική του κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμα,
τον πολιτισμό και την μνήμη του παρελθόντος του. Δίχως αυτά, καταλήγει
δούλος στα χέρια των πολυεθνικών, των ελίτ, και των πρεσβειών.
Και βέβαια, καθ’ όλη την διάρκεια της νεώτερης –τουλάχιστο– ιστορίας
του, ο ελληνικός λαός έχει δώσει αγώνες για την ελευθερία και την
δικαιοσύνη, αγώνες παγκόσμιας ακτινοβολίας, μπροστά στους οποίους οι
εφήμεροι τεχνοκράτες φαντάζουν, βεβαίως, ελάχιστοι.
Εξάλλου, τι καλύτερη απόδειξη για το επικίνδυνα αδιέξοδα που ελλοχεύουν
πίσω από τις απόψεις της Θ. Δραγώνα από το γεγονός ότι, για τα
τελευταία 15 χρόνια, οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν διαλύσει
την ελληνική εκπαίδευση, καθοδηγούνται και καταρτίζονται από τους
ομοϊδεάτες της στα παιδαγωγικά ινστιτούτα και τα αντίστοιχα τμήματα του
πανεπιστημίου. Για να μην μιλήσουμε για τα ευρωπαϊκά προγράμματα των
εκατομμυρίων ευρώ που διαχειρίζονται οι συνοδοιπόροι της κ. Δραγώνα,
αλλά και πολύ συχνά η ίδια.
Οι κυβερνώντες και οι απολογητές τους γνωρίζουν πολύ καλά, ότι εξαιτίας
όλων αυτών, η επιλογή τους δεν επικροτείται από την πλειοψηφία του
ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και στον αγώνα τους για την υπεράσπιση της Θ.
Δραγώνα, το μόνο που μπορούν να επικαλεστούν είναι το σκιάχτρο της
Άκρας Δεξιάς, γιατί δίχως αυτό, οι νεοφιλελεύθεροι εθνομηδενιστές και
οι λοιποί κοσμοπολίτες υποστηρικτές της, είναι σίγουρο ότι θα ήταν
στριμωγμένοι στην γωνία.
Είτε το θέλουν, είτε όχι όμως, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού
λαού αντιτίθεται στις θέσεις που πρεσβεύει η Θ. Δραγώνα για το
περιεχόμενο της ελληνικής εκπαίδευσης –όπως επίσης αντέδρασε και στην
καθιέρωση του άθλιου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, που στήριζε η
ίδια και άλλοι συνοδοιπόροι της. Η απομάκρυνσή της από τη θέση της,
λοιπόν, είναι πρώτα και κύρια ζήτημα δημοκρατίας. Κι αφού δέχεστε ότι ο
λαός είναι τυπικά κυρίαρχος, τότε είστε υποχρεωμένοι να σεβαστείτε την
βούλησή του, και να αποσύρετε την Θ. Δραγώνα από τη Γενική Γραμματεία
του Υπουργείου Παιδείας.
Περιοδικό Άρδην-εφ. Ρήξη
Αναδημοσίευση από εδώ
9 comments
Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΟΙΤ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!
Ούτε βλακεία είναι, ούτε θα το αλλάξει, αν εμείς δεν κινητοποιηθούμε να την πιέσουμε. Από τις πρώτες ημέρες έδειξε αμέσως κατά πού το πάει.
Δεκάδες βλακείες της στιγμής ?
Aς ξεσηκωθούμε σήμερα. Αύριο θα είναι αργά:
-Μεταναστευτικό (αλλοίωση εθνικής ταυτότητας και εκλογικού σώματος)
-Αφεληνισμός – εθνομηδενισμός
-Κατάργηση σταυρού στις εκλογές
-Καλικράτης
όλα αυτά είναι πραξικοπήματα. Τί περισσότερο έκανε ο Παπαδόπουλο;
Φίλες Ελληνίδες και Φίλοι Έλληνες,
Όπως ο Δρ. Παναγιώτης Ήφαιστος έγραψε «συνιστώ σε όλους να ακούσουν οπωσδήποτε την συνέντευξη της συναδέλφου…» [στο] ΣΚΑΪ : ΣΚΑΪ Player Radio
[http://www.skai.gr/player/radio/?mmid=108793], άκουσα πολύ προσεκτικά την συνέντευξη τούτη. Όχι σαν «επικοινωνιολόγος», αλλά σαν ένας μέσος Έλληνας.
Ακούγοντας λοιπόν πάρα πολύ προσεκτικά την συνέντευξη της συναδέλφου Δρ. Θάλειας Δραγώνας, μου έρχονται στον νου δύο ήρωες της νεοτερικότητας (modernity), τους οποίους η Δρ. Δραγώνα τέλεια εκπροσωπεί. Και οι δύο έχουν δουλέψει πάρα πολύ σκληρά γιά την αποδόμηση της εθνικής μας ταυτότητας.
1) Baron Anthony Giddens (1990). The Consequences of Modernity. Stanford University Press: Palo Alto, CA.
2) Sir Eric John Ernest Hobsbawm (1990). Nations and Nationalism since 1780: Programme, Myth, Reality. Cambridge University Press: Cambridge, UK.
Για τα πιθανά λάθη του Baron Anthony Giddens έχω ιδίαν γνώση μέσω της εργασίας μου. Η δε αντίκρουση του Sir Eric John Ernest Hobsbawm στα περί έθνους ήδη έγινε από έναν ειδικό επί της πολιτικής επιστήμης, τον Δρ. Γιώργο Δ. Κοντογιώργη, Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου, στην Ελευθεροτυπία, στις 6.4.1995 (http://contogeorgis.blogspot.com/2008/02/641995.html).
Κατά τον Δρ. Κοντογιώργη, «η ‘εκσυγχρονιστική’ νεοτερικότητα αντιστρέφει τη λογική του κοινωνικού γεγονότος και της ιστορίας, μεταβάλλοντας την παραμορφωτική απεικόνιση σε αλήθεια, προκειμένου να εμπορευθεί ως κακόμορφος μεταπράτης την ‘επίσημη’ ιστορία…». Αλλά και «ο φόβος της προόδου, που συνέχεται… με την απελευθέρωση της κοινωνίας από το καθεστώς του διαμεσολαβούμενου υπηκόου και την διεκδίκηση της ιδιότητας του εντολέως στο πολιτικό σύστημα, αποτελεί το πραγματικό διακύβευμα [που] κρύβεται πίσω από τη συζήτηση για το έθνος».
Οι θέσεις των Baron Anthony Giddens και Sir Eric John Ernest Hobsbawm είναι θέσεις που οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν ως θέσεις αντιπαλογνωσίας. Πολεμούμε αυτές τις θέσεις με διάλογο. Όπλο μας είναι η ελληνογνωσία.
Απέχει όμως κατά στάδια το να έχουμε ανθρώπους όπως η κα Θάλεια Δραγώνα, που άμεσα εκπροσωπούν αυτές τις θέσεις, μέσα σε νευραλγικές θέσεις στην Ελλάδα. Από εκεί μπορούν με τις επιλογές τους να αναγορεύουν την κενολογία σε προτέρημα και το μετακενωτικό μηρυκισμό σε μέτρο επιστημονικής πρωτοτυπίας.
Συμφωνώ απόλυτα με την συνάδελφο Δρ. Nina Gatzoulis. Από την παρούσα θέση της, η Δρ. Δραγώνα υπονομεύει την ελληνογνωσία και την αντιπαλογνωσία που μας χρειάζεται γιά την στήριξη της ταυτότητας των Ελληνίδων και Ελλήνων. Απλά, από την παρούσα θέση της, η Δρ. Δραγώνα μας αφοπλίζει (Πανταχού παρούσα… http://www.paron.gr/v3/new.php?id=49881&colid=&catid=33&dt=2010-01-24%200:0:0).
Μετά τιμής,
ΜοΣ
EΠΙΤΕΛΟΥΣ
Συμφωνώ μεν ότι,”…Δίχως όλα αυτά δεν υπάρχει παιδεία…(ιδιαίτερες αξίες, τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό )..Δίχως όλα αυτά δεν υπάρχει κοινωνία..Δίχως όλα αυτά, τέλος, δεν υπάρχει ελευθερία…”αλλά επιτέλους,θα τολμήσουμε για την Εν Χριστό παιδεία/κοινωνία/ελευθερία…..
-ΜΟΝΟ ΑΝ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡ-ΝΙΚΗ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Φ.Α./ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ 3 ΦΛΕΒΑΡΗ/ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΧΟΥ
Η Δραγώνα παραμένει στην θέση της και τώρα κάνει πόλεμο στην Χαρά Νικοπούλου.(*) Η σκανδαλώδης συμπεριφορά της τουρκόφιλης γραμματέως του πρώην ΥΠΕΠΘ, δεν πρέπει να μας αφήσει αδιάφορους.
(*)”ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”, σελ. 22
Άνθρωποι που θά ντρεπόμασταν νά τούς περάσουμε στό σπίτι μας μέσα, αμόρφωτοι, αστοιχείωτοι, συμπλεγματικοί, που χρειάζονται ψυχιατρική υποστήριξη, στρατευμένοι καί υποταγμένοι σέ πανίσχυρες σκοτεινές επιρροές χωρίς καμμία ντροπή τοποθετήθηκαν στό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας γιά νά υπηρετήσουν τίς αξίες, τίς αρχές καί τίς ανάγκες της παιδείας ενός λαού μέ 3500 χρόνια ιστορία ιλιγγιώδους πολιτισμού, αγώνων, θυσιών, μαρτύρων καί ηρώων. Όποιος ξένος τό ακούσει ή δέν θά τό πιστέψει ή θά αναρρωτηθεί: Γιατί τούς προσέλαβαν; καί άν δέν τούς προσέλαβαν, γιατί τούς ανέχονται;
Μάθημα στην Δραγώνα από την Κυρία Νικοπούλου: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ