Η δυστυχώς χλωμή σήμερα εθνική μας μνήμη ας κάνει ένα διάλειμμα εγρήγορσης για να τιμήσουμε το ΟΧΙ του 1940- 41. Τότε οι Έλληνες πολέμησαν λίγοι εναντίον πολλών, άοπλοι εναντίον πανόπλων. Kαι νίκησαν προκαλώντας την παγκόσμια αναγνώριση. Κορυφαίος ξένος διανοητής ο Ζωρς Μπερνανός συνόψισε ως εξής τις μεγαλειώδεις εκείνες ώρες:
«Κάθε συνειδητός Γάλλος αισθάνεται βαθιά έναν υιικό θαυμασμό για την αρχαία πατρίδα όλων των ελεύθερων ανθρώπων και τιμά με θρησκευτική ευλάβεια τον ηρωισμό των στρατιωτών της Ελλάδος και την καρτερία των μαρτύρων της».
Ο επτάμηνος ηρωικός αγώνας των Ελλήνων 28/Οκτωβρίου /1940- 31 Μαΐου 1941 ανέστησε τις λαμπρότερες στιγμές της ιστορίας μας. Ο παγκόσμιος αντίκτυπός του υπήρξε καταλυτικός. Ανόρθωσε το καταρρακωμένο ηθικό των λαών, και ανέτρεψε τον μύθο του αηττήτου του Άξονα. Κατά την ομολογία του ίδιου του Χίτλερ είχε «βαρύτατες ψυχολογικές και στρατιωτικές συνέπειες » (επιστολή του προς Μουσολίνι 20/11/1940). Στάθηκε καθοριστικός για την τελική έκβαση του Β΄ Π.Πολέμου με την επί 6 εβδομάδες αναβολή της γερμανικής επίθεσης κατά της ΕΣΣΔ. Η ελληνική αντίσταση συνεχίστηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα. Τα κέρδη όμως τα απεκόμισε ο γνωστός εξ΄ ανατολών «επιτήδειος ουδέτερος » τον οποίο η «σύμμαχος» Βρετανία κάλεσε συνδαιτυμόνα στην Κύπρο και μετά από κοινού με τις ΗΠΑ συγκάτοχο και ρυθμιστή της μοίρας της Μεγαλονήσου.
Οι ξένοι και ιδίως οι κυβερνήσεις τους ξέχασαν πολύ γρήγορα το Έπος, και τις θυσίες του λαού μας. Η τραγωδία είναι ότι τα ξεχάσαμε – αλλοίμονο – και μείς!
Ο πρόσφατος εκτραχηλισμός του αλβανικού σοβινισμού δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Έχει βαθιές αφυπνιζόμενες ρίζες και εξακτινώνεται ήδη προς πάσαν κατεύθυνση. Ρήτρα προτίμησής του η Ελλάδα και ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός. Διεκδικούν (προς το παρόν) το 1/3 της επικράτειάς μας Ήπειρο, Δυτική Μακεδονία, Κέρκυρα, προαγωγή των εδώ Αλβανών οικονομικών προσφύγων σε αναγνωρισμένη μειονότητα, παλιννόστηση Τσάμηδων, επιστροφή περιουσιών τους κ.λ.π.
Είναι απίστευτος ο εθνικός μαζοχισμός μας έναντι πάντων και των Αλβανών. Διακατεχόμαστε από αυτό που έγκριτος διπλωμάτης μας ο Αλέξης Κύρου ονόμαζε άλλοτε «οπτασίαν αδελφικής ελληνοαλβανικής συνεργασίας» («Οι Βαλκάνιοι Γείτονές μας» σ.78) στην οποία «εξηκολουθήσαμεν θυσιάζοντες ουσιωδέστατα ελληνικά συμφέροντα». Τότε και τώρα Επί Παγκάλου π.χ. –εννοείται του πάπου- μολονότι όλοι οι μουσουλμάνοι ήταν ανταλλάξιμοι κρατήσαμε με τρελλή δική μας πρωτοβουλία ως αλβανική μειονότητα τους μετ’ ου πολύ εγκληματίες πολέμου Τσάμηδες της Θεσπρωτίας. Τα έκγονά τους είναι σήμερα τα χαϊδεμένα παιδιά του αλβανικού καθεστώτος που στάζουν μίσος κατά παντός ελληνικού.
Η εργασιακή απορρόφηση των χιλιάδων εξ Αλβανίας οικονομικών προσφύγων, τα πλουσιοπάροχα εμβάσματά τους την εποχή των εδώ παχειών αγελάδων, η απ΄ ευθείας κρατική βοήθειά, μας γενικά, λογικό να συνεπάγονταν την πολιτικοοικονομική εξάρτηση του αδυνάτου από τον ισχυρό. Όμως εμείς ανεχθήκαμε την υποταγή της γείτονος στα κελεύσματα της Άγκυρας. Γι΄ αυτό μας περιπαίζουν οι συγκριτικά ασήμαντοι που εξακολουθούν να εισπράττουν δωρεάν από μας ό,τι χρειάζονται και την οφειλή τους να την πληρώνουν στους Τούρκους.
Οι τελευταίοι τους επέβαλαν μεταξύ άλλων να ακυρώσουν τη συμφωνία για την ΑΟΖ, ενώ με διμερείς τους συμφωνίες περικυκλώνεται στρατιωτικά η Ελλάς.
Οι πρόσφατες ασχημίες κατά των Ελλήνων της Δερβιτσάνης μήνυμα εκφοβιστικό κατά της σύνολης Ομογένειάς μας, που ακολούθησαν το εθνικιστικό παραλήρημα στο γήπεδο του Βελιγραδίου, βρήκαν μιαν αναιμική εκ μέρους μας αντίδραση που θα διευκολύνει την κλιμάκωση των βανδαλισμών. Οι Βορειοηπειρώτες καταπιέζονται και αντιμετωπίζονται εκεί ως πολίτες β΄ κατηγορίας.
Χρέος να στηλιτεύσουμε διεθνώς αυτές τις συμπεριφορές, να παγώσουμε την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Να την σωφρονίσουμε εμπράκτως.
Το σκοπιανό προτεκτοράτο αποτελεί πρόσφορη λεία του αλβανικού σοβινισμού. Παραταύτα ανυποψίαστο για το τι του μέλλεται να πάθει από αλβανικό χέρι κορυβαντιά μέσα στον αλλόκοσμο του ψευδομακεδονισμού του. Κατασκευάζουν κέρινα κιτς μακεδονικά ομοιώματα, επειδή τρέμουν την διαφαινόμενη λάμψη της Αμφίπολης που θα είναι κόλαφος στους πλαστογράφους της ιστορίας. Αν βέβαια υπάρξει κράτος να αξιοποιήσει τα αδιάψευστα αποδεικτικά.
Ο Νίμιτς επανήλθε στην… άνω-κάτω Μακεδονία. Μην του επιτρέψουμε να την κάνει άνω, κάτω…ωστόσο οι ημέτεροι μυρικάζουν την ατυχούς έμπνευσης «σύνθετη» με γεωγραφικό προσδιορισμό ergo omnes. Αν ο μη γένοιτο τους βγει, θα αποβεί μόνον erga Grecia!
Στην εισβολή Μπαρμπαρόσα η Λευκωσία έκανε μια πρώτη εύστοχη πολιτικοδιπλωματική αντεπίθεση. Οι εταίροι προεξάρχουσας της και εγγυήτριας Βρετανίας λειτούργησαν ως εχθροί. Ο Νταβούτογλου προέβη σε εμετικές και εμπρηστικές δηλώσεις. Για την Αθήνα η Κύπρος εξακολουθεί ακόμη να «είναι μακρυά». Εφ΄ ω και τηρεί εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα.
Όμως «αρχή του νικάν, το θαρρείν»(Πλάτων).