“ Έλληνες σηκώστε το κεφάλι ψηλά”

Το μήνυμα του παλικαριού, του χαρισματικού πιλότου μας Σωτήρη Στράλη από τους αιθέρες της ιστορικής Συμβασιλεύουσας ανήμερα της Εθνικής Επετείου: «Έλληνες σηκώστε το κεφάλι ψηλά», ηλέκτρισε τον κόσμο. Πηγαίο, ρωμαλέο, αφυπνιστικό. Εκ του περισσεύματος της καρδίας του. Το είχαμε απόλυτη ανάγκη. Ξύπνησε στις ψυχές των Ελλήνων – αυτών που το «έλαβαν» – τον αληθινό καλό εαυτό τους.  Ν’ αγιάσει το στόμα του νεαρού σμηναγού!

Στην ΑΟΖ της Κύπρου έχουμε αρχή εκτελέσεως νέου τουρκικού κακουργήματος, του Γ΄ Αττίλα. Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση αντιπαρέρχονται σχεδόν ανυποψίαστες τα τεκταινόμενα είτε από υποεκτίμηση είτε από άγνοια του μεγέθους της απειλής.

Η (αν)ερχόμενη Αριστερά παρά τα εμφανή θετικά δείγματα πολιτικού ρεαλισμού, λόγω εγγενών αρνητικών καταβολών, εξακολουθεί να φωράται αμήχανη ενώπιον των μειζόνων εθνικών θεμάτων. Είναι διάχυτο στους κύκλους της το σύνδρομο του «ρεπουσισμού». Αυτή η προσέγγιση υποβαθμίζει όταν δεν μηδενίζει την ύπαρξη της απειλής και του κινδύνου, πρωτίστως από τον τουρκικό επεκτατισμό, εξίσου όμως και  από τον αλβανικό και σκοπιανό υπερεθνικισμό.

Η στάση Ποντίου Πιλάτου που τηρούν ΕΕ, ΗΠΑ, ΟΗΕ και Βρετανία σχετικά με την εισβολή του Μπαρμπαρός στην κυπριακή  ΑΟΖ, αποθρασύνει τον εισβολέα που στέλνει τώρα εκτός από τα πολεμικά του σκάφη, υποβρύχιο και προφανώς ετοιμάζει πλατφόρμα.

Στην ευρύτερη  περιοχή μας υφίστανται ήδη νέα γεωπολιτικά δεδομένα. Τα σηματοδότησε κυρίως η αλλοπρόσαλλη και ψυχοπαθολογική συμπεριφορά και πολιτική του Ερντογάν.

Η οξεία διατάραξη των προσωπικών του σχέσεων με τον Ομπάμα ταρακουνάει και την μονόφθαλμη αμερικανική αντμινιστρέϊσιον, ενώ η ρήξη του με τον κύριο σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή αδρανοποιεί το μέχρι πρότινος μανιακά φιλοτουρκικό αμερικανοεβραϊκό λόμπι. Δυστυχώς υφίσταται δραματικό ελληνικό κενό δράσης στην Ουάσιγκτον. Εξ ου και μετέωρο το νέο δεδομένο.

Ο Ομπάμα εξακολουθεί να εκλιπαρεί ματαίως τον σουλτάνο για συστράτευση στον πόλεμο κατά του Ι.S.I.S και βοήθεια στο αποκλεισμένο δεινά χειμαζόμενο Κομπάνι. Επείγει συντονισμένη δράση να ξεσηκώσει την υπνώττουσα Ομογένεια και να μεταστρέψει τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων.

Ελπιδοφόρα πάντως η προγραμματισμένη τριμερής Ελλάδος – Κύπρου – Αιγύπτου στο Κάιρο στις 8/11. Ο Άλ Σίσι έδωσε ισχυρό φιλοκυπριακό δείγμα στην πρόσφατη Μουσουλμανική Διάσκεψη στη Ν. Υόρκη,  όπου χάρη σ’ αυτόν απερρίφθη ψήφισμα υπέρ του ψευδοκράτους.

Ο πεφυσιωμένος νεοοθωμανός έχει πια ενεργά απέναντί του Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο, Συρία του Ασάντ. Ενώ οι σχέσεις  του με τη Ρωσία έγιναν σφόδρα προβληματικές. Με το Ιράν βρίσκεται σε ψυχροπολεμική ένταση. Οι Κούρδοι καραδοκούν και αναδεικνύονται οι πιστότεροι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον. Ο σουλτάνος ακούμπησε την Υβρη. Θα έχει κακό τέλος…

Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος για μια δυναμική ελληνική δράση.

Ο κάκιστος δαίμων για την Κύπρο είναι αείποτε η πονηρά Αλβιών. Βυσσοδομεί στα παρασκήνια και επί σκηνής σέρνοντας από τη μύτη την Ουάσιγκτον και από κοινού εκβιάζουν τον Ελληνισμό να προσλάβει συνδαιτυμόνα στα ενεργειακά αποθέματα της Κύπρου τώρα, και της Ελλάδος αμέσως μετά, τον νεοοθωμανό άρπαγα. Οι Αμερικανοί πολλά παθόντες και ελάχιστα μαθόντες από τον Τούρκο λόγω του αντιρωσικού συμπλέγματός τους, αποσκοπώντας να αποκλείσουν τη Μόσχα από τον ενεργειακό εφοδιασμό της περιοχής, σέρνονται στο βρετανικό άρμα, οφελώντας την Τουρκία.

Επιχειρούν με ξένα κόλλυβα να εξευμενίσουν την Άγκυρα δωρίζοντάς της ελληνικά κάθε φορά ανταλλάγματα. Το έκαναν π.χ. το 2003 όταν κατά την αναιδέστατη ομολογία τού τότε ΥφΥΠΕΞ Daniel Fried, για να δώσει ο Ερντογάν άδεια διέλευσης για το Β. Ιράκ, του προσέφεραν «άφθονα χρήματα και την Κύπρο μέσω του σχεδίου Ανάν»(26.6.2003). Οι ημέτεροι φανατικοί Ανανιστές ωστόσο όχι μόνο δεν πλήρωσαν, αλλά … πληρώθηκαν. Ο ΓΑΠ έγινε πρωθυπουργός και ο Αναστασιάδης πρόεδρος Δημοκρατίας. O tempora, o mores!

Τώρα οι ΗΠΑ ζητούν ισοτιμία με το ψευδοκράτος και συνιδιοκτησία κοιτασμάτων. Αυτή η αμερικανική στρατηγική ανατρέπεται μόνον εντός της Αμερικής.

Ο εν εξελίξει νέος Αττίλας πρέπει να αναχαιτισθεί στην αφετηρία του. Οι αναφορές στο δίκαιο της θάλασσας την ευρωπαϊκή και διεθνή νομιμότητα τον αφήνουν παγερά αδιάφορο.

«Το πειστικώτερον των εθνικών μας δικαίων επιχείρημα είναι η δύναμις » μας συμβούλευε ο εθνικός μας ιστορικός, ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος

Η  όποια ποσοτική υπεροχή του εχθρού δεν πρέπει να  μας πτοεί. Δέστε, έλεγε ο Αίσωπος, πόση δύναμη έχει το κουνούπι, ναι το κουνούπι, και ελέφαντα ακόμη να φοβίζει. «Οράς όσον ισχύος ο κώνωψ έχει ως και ελέφαντα φοβείν»!

Κατεπείγοντα:

• Να εκμεταλλευθούμε όλες της αδυναμίες του αντιπάλου.
• Να επανεπιβεβαιώσουμε το Ενιαίο του αμυντικού χώρου Ελλάδος – Κύπρου και την προτεραιότητα της αεροναυτικής και ηλεκτρονικής υπεροχής όπου ανέκαθεν είχαμε το πρωτείον.
• Να ζωντανέψουμε την παρατημένη αμυντική μας βιομηχανία.

Και άλλοι «ανήκουν εις την Δύσιν», αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να συνάπτουν στρατηγικές συμμαχίες εκτός Δύσεως. Εμείς χρειαζόμαστε για χίλιους  λόγους τη στρατηγική συμμαχία της Ρωσίας. Ασφαλώς χρήσιμες είναι και οι συγκυριακές συμμαχίες.

Η ισοτιμία με εταίρους και συμμάχους επιβάλλει ανάλογο ύφος αντί δουλοπρέπειας.

Οι νεαροί αεροπόροι μάς έδειξαν ότι η αριστεία παραμένει ελληνική υπόθεση. Αντέχουμε!

Η τουρκική προκλητικότητα μάς θύμισε τις απίστευτες βαρβαρότητές τους, το αίμα και τους ξεριζωμούς. Γράφει ο γλυκύς Βενέζης: «Κάποτε είπαμε να ξεχάσουμε την ιστορία-εμείς ένας λαός που έχει ανάγκη να ακουμπά στην ιστορία και την αλλάξαμε(…) βλέπουμε τώρα πως είχαμε λάθος(…) χρέος μας(…) να ξαναθυμηθούμε πάλι, να μην πάψουμε να θυμόμαστε, να μάθουμε τα παιδιά μας να θυμούνται»(Ν. Εστία 15.9.55).

Να αναστηλώσουμε το φρόνημά μας. Έργο του δασκάλου και της οικογένειας. Αλλά προηγείται να αναστηλωθούν πρώτα ο δάσκαλος και η οικογένεια.