Ποιά θα πρέπει να είναι η ελληνική απάντηση στον ωμό τουρκικό εκβιασμό

Γράφει ο  Μελέτης Μελετόπουλος.

Η Τουρκία ή απέτυχε να προμηθευτεί πλατφόρμα με γεωτρύπανο ή θεώρησε ως χρονοβόρα την εγκατάσταση τουρκικής πλατφόρμας με γεωτρύπανο εντός των κυπριακών χωρικών υδάτων, προκειμένου να διαμφισβητήσει και να ακυρώσει την εθνική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έτσι τώρα προχωρά σε ωμή στρατιωτική απειλή έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, μία μόλις ημέρα μετά την τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου στο Κάϊρο. Απαιτεί  διακοπή των ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ, αν και αυτές πραγματοποιούνται από διεθνείς κοινοπραξίες στις οποίες συμμετέχουν ενεργειακοί κολοσσοί, και ενώ στην περιοχή ναυλοχούν στόλοι υπερδυνάμεων.
Προς εκφοβισμό Ελλάδας, Κύπρου και όλων των ενδιαφερομένων, ο Τούρκος ΑΓΕΝ ναύαρχος Μπουλέντ Μποστάνογλου δήλωσε ότι «Το γραφείο του πρωθυπουργού παρέδωσε στο γενικό επιτελείο τους κανόνες εμπλοκής και το γενικό επιτελείο (τους παρέδωσε) στο πολεμικό ναυτικό. Σε περίπτωση που χρειαστεί, θα λειτουργήσουμε βάσει των κανόνων εμπλοκής», απαντώντας σε ερώτηση τι θα γίνει εάν τα τουρκικά πολεμικά πλοία έρθουν αντιμέτωπα στην ανατολική Μεσόγειο με ελληνικά αλλά και ισραηλινά πολεμικά σκάφη. Και εις επίρρωσιν, ο Μποστάνογλου ανέφερε ότι το τουρκικό πολεμικό ναυτικό διαθέτει 158 πολεμικά πλοία, 50 αεροπορικά μέσα, αμφίβια ταξιαρχία πεζοναυτών, δυνάμεις υποβρυχίων καταστροφών και 50.000 έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό. Γιά να φοβηθούμε προφανώς.
Ο Τούρκος ΑΓΕΝ προσέθεσε ότι το τουρκικό πολεμικό ναυτικό προστατεύει και υποστηρίζει εκ του σύνεγγυς το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός», ενώ παράλληλα παρακολουθεί τις κινήσεις του γεωτρύπανου που έχει ενοικιάσει η Κύπρος.
Η Τουρκία έχει ήδη οριοθετήσει το πλαίσιο αντίδρασής της, με προγενέστερη (επ’ αφορμή της συριακής κρίσης) δήλωση του Ερντογάν ότι «κάθε στρατιωτικό στοιχείο που θα προσεγγίζει τα σύνορα της Τουρκίας με τρόπο που θα συνιστά κίνδυνο ασφάλειας, θα αξιολογείται ως απειλή και θα αντιμετωπίζεται ως στρατιωτικός στόχος».
Η Ελληνική κυβέρνηση, όπως και η Κυπριακή, δεν έχουν κάν την πολυτέλεια να καμφθούν, να υποχωρήσουν, να  επιζητήσουν συμβιβασμό ή «διάλογο» γιά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Όχι μόνον διότι πρώτιστο καθήκον τους είναι να προστατεύσουν την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια, αλλά και διότι η αποτροπή βίαιης τουρκικής υφαρπαγής των ενεργειακών κοιτασμάτων είναι μέλημα όλου του δυτικού κόσμου. Εάν η Τουρκία αποκτήσει, διά της βίας και εκφοβίζοντας τους νόμιμους κατόχους των κοιτασμάτων, πρόσβαση στον Λεβιάθαν, θα  καταστεί ενεργεκαή υπερδύναμη, με την ανατροπή ισορροπίας που αυτό συνεπάγεται σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Εξ αυτού και η παρουσία ισχυρών ξένων στόλων στην περιοχή.
Αλλά ας επικεντρωθούμε στις κρίσιμες στιγμές που έρχονται. Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν πρέπει επ’ουδενί να πτοηθούν. Θα δηλώσουν στην Τουρκία ότι μόνον μία αμοιβαία αποδεκτή λύση στο Κυπριακό θα αποφέρει τα νόμιμα ενεργειακά ωφέλη στους Τουρκοκυπρίους, ανάλογα φυσικά με το μέγεθος της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Όσον αφορά τα ενεργειακά κοιτάσματα στο Αιγαίο, η Τουρκία μπορεί να επωφεληθεί από δικαιώματα ελλιμενισμού και γενικά χρήσης υποδομών, κάτι που ασφαλώς προϋποθέτει τερματισμό των παραβιάσεων, των αμφισβητήσεων και των απειλών, την ομαλή συνεργασία με την ελληνική πλευρά και την πλήρη αποδοχή του διεθνούς δικαίου.
Κατά τα άλλα, η διαδικασία ερευνών και εξόρυξης θα συνεχίζεται κανονικά σε πείσμα των τουρκικών απειλών, και εάν οι  Τούρκοι επιχειρήσουν να την διακόψουν με χρήση στρατιωτικής βίας και άρξονται χειρών αδίκων,  θα λάβουν την απάντηση που έλαβε ο Δράμαλης στα Δερβενάκια και ο Ιμπραήμ στο Ναυαρίνο.