Οι πολυεθνικές

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου

                Ένα ακόμη κολοσσιαίο οικονομικό σκάνδαλο έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό πρόσφατα: Η καλοστημένη επιχείρηση τεραστίων φοροαπαλλαγών των πολυεθνικών εταιριών, η οποία έλαβε διεθνώς το όνομα LuxLeaks. Έδρα της απάτης το μικροσκοπικό Λουξεμβούργο! Τί ακριβώς συμβαίνει δεν είναι εύκολο εμείς οι αδαείς να περιγράψουμε, καθώς πρόκειται για οργανωμένο οικονομικό και λογιστικό έγκλημα σε βάρος των λαών του πλανήτη. Σε γενικές γραμμές πάντως περιγράφεται ως η δυνατότητα των πολυεθνικών εταιριών να αποφεύγουν την καταβολή των φόρων επί των κερδών τους σε διάφορες χώρες με μεταφορά αυτών σε θυγατρικές τους, που έχουν ως έδρα τους το Λουξεμβούργο, το οποίο αποτελεί φορολογικό «παράδεισο» προσφέροντας τρομακτικές εκπτώσεις φόρων στις επιχειρήσεις!

                Γιατί έγινε ευρέως γνωστό τώρα το σκάνδαλο είναι το κύριο ερώτημα. Ειπώθηκε πως στόχος είναι να πληγεί ο νέος πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής και πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Γιούγκερ. Βέβαια οι γνώστες του θέματος γνωστοποίησαν ότι το παγκόσμιας εμβέλειας οικονομικό σκάνδαλο δεν είναι επινόηση του Γιούγκερ, καθώς η ασήμαντη κατά τα άλλα χώρα του διαδραματίζει αυτόν τον ρόλο επί αρκετές δεκαετίες τώρα. Συνεπώς οι πολυεθνικές, έχοντας υποχείρια τις κυβερνήσεις των χωρών του πλανήτη, οργάνωσαν αυτή τη «νόμιμη» φοροδιαφυγή για τα τεράστια κέρδη, που αποκομίζουν στις αγορές του κόσμου. Τώρα ποιά σύγκρουση συμφερόντων έφερε το σκάνδαλο, το γνωστό ασφαλώς στους ειδικούς κύκλους, στην επιφάνεια της παγκόσμιας δημοσιότητας, αυτό ας ερευνηθεί από ειδικούς αναλυτές, αν υπάρχουν ακόμη τέτοιοι μη εξαγοράσιμοι.

                Η κοινή γνώμη αντιδρά σε παρόμοιες περιπτώσεις σπασμωδικά. Ο Γιούγκερ δέχθηκε φραστικές επιθέσεις στην Αυστραλία, όπου μετέβη, προκειμένου να παραστεί στη σύνοδο των G20. Κάποιος επισήμανε, καθώς ο Γιούγκερ προεδρεύει της ευρωπαϊκής επιτροπής, ότι είναι σαν να βάζουν τον Δράκουλα φύλακα σε τράπεζα αίματος! Η ομάδα της ευρωπαϊκής αριστεράς πρόκειται να καταθέσει πρόταση μομφής κατά του προέδρου εν γνώσει της βέβαια ότι θα την καταψηφίσουν όχι μόνο οι ευρωβουλευτές της ομάδας, που τον εξέλεξαν, αλλά και οι άλλοι της αντιπολιτευόμενης, υποτίθεται, των σοσιαλιστών! Οι πολυεθνικές δεν είναι αφελείς, ώστε να είναι δεμένες σε ένα μόνο κόμμα εξουσίας. Και αν τελικά αυτή η σύγκρουση συμφερόντων, η άγνωστη σε μας, οδηγήσει στον αποκεφαλισμό του Γιούγκερ στο εγγύς μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει κάτι. Το Λουξεμβούργο θα εξακολουθήσει να αποτελεί παράδεισο φοροαπαλλαγής των πολυεθνικών, τα κέρδη των οποίων γιγαντώνονται και μετά από μήνα κανείς δεν θα θέτει ερωτήματα όπως: Πληρώνουν οι πολυεθνικές φόρους στην πατρίδα μου;

                Στην πατρίδα μας ο Γιούγκερ είχε περιβληθεί με επικοινωνιακό μανδύα συμπάθειας προς την Ελλάδα και με καλές προθέσεις, ως πρόεδρος της ομάδας των υπουργών οικονομικών της ζώνης του ευρώ (Eurogroup), όταν η Ελλάδα άρχισε να υφίσταται τα βασανιστήρια των διεθνών τοκογλύφων, που ασφαλώς δεν είναι άσχετοι με τον έλεγχο των πολυεθνικών. Δεν ήταν η πρώτη φορά, που καλλιεργήθηκε ο μύθος των καλών και των κακών εντός του συστήματος απόλυτης εξουσίας του διεθνούς κεφαλαίου. Αν κάποια κυβέρνηση θελήσει να περιορίσει έστω και λίγο τη φοροδιαφυγή, ασφαλώς δεν θα στραφεί κατά των πανισχύρων πολυεθνικών. Θα της είναι αρκετό να αποκαλύψει την άλλη, τη μικρότερη των εγχωρίων φοροκλεπτών, που έχουν στήσει υπεράκτιες, όφσορ στα ελληνικά, εταιρίες σε 46 φορολογικούς παραδείσους, στους 20 από τους οποίους δεν βρέθηκαν εταιρείες που να έχουν ελληνικό ΑΦΜ. Το σύστημα όμως των καρχαριών επιτρέπει να συμπλέουν στον ωκεανό του κέρδους και κάποια λαυράκια, πρόθυμα να το υπηρετήσουν δια της πολιτικής κυρίως οδού.

                Οι λαοί είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν ότι συμβάλλουν και αυτοί στην εξαθλίωση των χωρών τους δείχνοντας την προτίμησή τους στα προϊόντα των πολυεθνικών. Βέβαια ακούγεται συχνά το επιχείρημα: Αλλά είναι φθηνότερα! Όλοι μας διαπράττουμε τρομερό σφάλμα στους υπολογισμούς μας, καθώς συγκρίνουμε τιμές προϊόντων στα ράφια των πολυκαταστημάτων. Μας διαφεύγουν δύο σημαντικοί συντελεστές του κόστους: Η απώλεια εσόδων της χώρας μας, που η κυβέρνηση θα αναπληρώσει με αύξηση των φόρων, και η ανεργία των παιδιών μας, την οποία εντείνουμε με τις άφρονες αγορές μας!

                Δεν αναμένω κάποια μεταβολή. Οι αδηφάγοι του κεφαλαίου είναι έτοιμοι να τιμωρήσουν παραδειγματικά κάθε έντιμο πολιτικό, αν υπάρχει τέτοιος, που θα κινούσε ζήτημα αναθεώρησης των ισχυόντων στο κρατίδιο, που ίσως να αποτελεί ανεξάρτητο κράτος ακριβώς για να επιτελεί τον σκοπό, που περιγράψαμε. Αυτοί που ελέγχουν τις πολυεθνικές ελέγχουν και τις οικονομίες των χωρών, που τις οδήγησαν στον υπέρμετρο δανεισμό και στην υπερχρέωση. Αυτοί τις βαθμολογούν κατά την οικονομική ευρωστία, ή ορθότερα, ασθένεια, αυτοί ρυθμίζουν τα επιτόκια των νέων δανεισμών, αυτοί απαξιώνουν τα ομόλογα δανεισμού κατά βούληση. Συνεπώς λύση εντός του συστήματος δεν υπάρχει, όπως κάποιοι επίδοξοι σωτήρες εξαγγέλλουν.

                30 Νοεμβρίου γράφεται το άρθρο. Η Εκκλησία μας πανηγυρίζει τη μνήμη του πρωτοκλήτου Αποστόλου και μάρτυρα Ανδρέα. Στο Φανάρι συναντήθηκαν και συμπροσευχήθηκαν ο πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο πάπας Φραγκίσκος. Μήπως ανέφεραν κάτι για τα δεινά, που υφίστανται οι λαοί εξ αιτίας της απληστίας των πλουτοκρατών; Ευτυχώς που αναφέρθηκαν στις σφαγές των χριστιανών από τους εκλεκτούς του συστήματος τζιχαντιστές χωρίς όμως και να ενοχλήσουν τους κρατούντες με κάποια καταγγελία; Οι θρησκευτικοί ηγέτες ποθούν διακαώς την ένωση των χριστιανών τα άλλα θέματα τα θεωρούν δευτερεύοντα! Αλλά γιατί τους εμποδίζει ο επί χιλιετία διαχωρισμός, λόγω δογματικών αποκλίσεων της Δύσης, στον από κοινού αγώνα για την καταγγελία της κοινωνικής αδικίας και της «θρησκευτικής» (οικονομικής το ορθότερο) βίας κατά την άσκηση της οποίας αναμειγνύεται το πετρέλαιο με το αίμα;

                Η Δύση έχει περάσει στη μεταχριστιανική εποχή! Μήπως και εμείς επιθυμούμε να πορευτούμε στον δρόμο της;

                                                                                                «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»