Αντι – Ανακοίνωση από έναν Απόφοιτο της Σχολής Μωραϊτη
Αφού ξεκαθαρίσουμε ότι είναι πρωτεύον και ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ να διαφυλαχθεί πάση θυσία η προστασία της ζωής του Νίκου Ρωμανού ας πάμε και ένα βήμα παραπέρα. Οι απόφοιτοι της Σχολής Μωραϊτη οφείλουν να είναι γενικώς προσεκτικοί και υπεύθυνοι στις δηλώσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι ως «κοινωνοί της πνευματικής κληρονομιάς ενός πρωτοπόρου της εκπαίδευσης, του Αντώνη Μωραΐτη, βασικό θεμέλιο της οποίας είναι η αδιαπραγμάτευτη ιδέα ότι παιδεία σημαίνει ελευθερία», πρέπει να γίνους σαφείς οι εξής επισημάνσεις:
- Ελευθερία ΔΕΝ σημαίνει Ελευθεριότητα.
- Επομένως βασικό πνεύμα και προϋπόθεση της ύπαρξης της Ελευθερίας και της Παδείας είναι η Αστική Δημοκρατία.
- Και ΆΡΑ, πρέπει η Αστική Δημοκρατία να διαφυλάσσει την ύπαρξή της.
Τούτων δοθέντων δεν μπορεί οι απόφοιτοι της Σχολής Μωραϊτη να προστατεύουν με μία επιτήδεια ουδετερότητα ένα μέλος τους που έχει διαφύγει ΠΑΝΤΕΛΩΣ των αρχών και των προτύπων της. Οφείλει να είναι πιο ξεκάθαρη. Διότι είναι φανερό ότι η ελληνική Αστική Δημοκρατία για άλλη μία φορά, αυτή τη φορά ένεκα της υποθέσεως Ρωμανού, κλυδωνίζεται εξαιτίας των αντιφάσεών της. Η «ανοχή» σταματάει εκεί που ο αξιακός σχετικισμός ξεκινάει.
Ο Ρωμανός δεν έχει απωλέσει επισήμως, ούτε στις διακηρύξεις του, την επιθυμία του να πολεμήσει το «σύστημα» που πιστεύει ότι πρέπει να κατεδαφίσει αυτός και όσοι μαζί του προσχωρούν στον «αναρχικό αγώνα». Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι με την πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί, μόνος ή με τη συνέργεια ομοϊδεατών του είναι πιθανόν να επιχειρήσει να αποδράσει. Άρα, εάν επιθυμεί να παρακολουθεί μαθήματα διά ζώσης, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αποφανθεί αμέσως ή εμμέσως η Σχολή Μωραϊτη ή οι απόφοιτοί της επί του ζητουμένου ή μέσω ασαφών για την ιδεολογική τους ταυτότητα εκκλήσεων.
Καίτοι το νεαρόν της ηλικίας, μάς επιτρέπει να εκφρασθούμε με επιείκια, αυτό, από την άλλη, δε δύναται να αποτελέσει το εφαλτήριο μέσω του οποίου θα προσκαλούμε τους οιουσδήποτε ποινικούς εγκληματίες ελευθέρως να παρευρίσκονται σε δημοσίους χώρους στο όνομα της Παιδείας και της Ελευθερίας της Παιδείας. Η Δημοκρατία και η Εκτελεστική Εξουσία είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να νομοθετούν εν αναλογία της βούλησης των εκάστοτε ποινικών κρατουμένων. Επομένως, η μόνη που μπορεί να αποφασίσει κάθε ειδική περίπτωση είναι η ελληνική δικαιοσύνη την οποία στηρίζουμε στις εξατομικευμένες, κατά περίπτωσιν, κρίσεις στις οποίες προβαίνει.
Η Σχολή Μωραϊτη δεν αποτελεί ένα κλειστό «club» το οποίο προστατεύει με λευκή επιταγή τα μέλη του. Αντιθέτως, αποτελεί σημείο αναφοράς και προστασίας της ουσίας της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία δίνει χώρο στη μεταμέλεια, τον σωφρονισμό και άρα συγχωρεί και επανεντάσσει τα άτομα με εγκληματική συμπεριφορά στην κοινωνία. Όμως, είναι αναγκαίο για να συμβεί αυτό, πρώτα ο έχων διαπράξει εγκληματική ενέργεια να επιθυμεί την επανένταξή του. Η Σχολή Μωραϊτη δεν είναι προπύργιο καλλιέργειας αναρχικών, αλλά προπύργιο καλλιέργειας και εκπαίδευσης σοβαρών και υπευθύνων ατόμων. Η άποψη αυτή απηχεί την άποψή μου ως αποφοίτου της Σχολής Μωραϊτη και του πνεύματος των Δασκάλων της. Καίτοι στην αρχή είχα την πρόθεση να συλλέξω υπογραφές, θεώρησα στη συνέχεια πιο δημοκρατικό να εκφράσω την άποψή μου κατά μόνας, διότι και εκατό άτομα να επιθυμούσαν να την υπογράψουν δεν θα εξέφραζαν το σύνολο του σχολείου όπως κάποιοι θεώρησαν «ορθό» να πράξουν κατά το πααρελθόν.
Σύνταξη Επιστολής: Ραφαήλ Α. Καλυβιώτης – Απόφοιτος Σχολής Μωραϊτη.
Δημοσιεύθηκε εδώ: http://www.protothema.gr/greece/article/433234/apofoitos-tis-sholis-moraiti-diaforopoieitai-apo-tin-anakoinosi-uper-romanou/
3 comments
Ξεκίνησα να διαβάζω αλλά σταμάτησα στη φράση “Επομένως βασικό πνεύμα και προϋπόθεση της ύπαρξης της Ελευθερίας και της Παδείας είναι η Αστική Δημοκρατία” και σταμάτησα εκεί.
Τι σημαίνει “Αστική Δημοκρατία”; Υπάρχει και “Βουκολική” Δημοκρατία; “Χωριάτικη”; “Επαρχιακή”; “Μεγαλο-αστική” Δημοκρατία, μήπως;
Και από που προκύπτει ότι η “Αστική Δημοκρατία” [ότι κι αν σημαίνει αυτό] είναι “προϋπόθεση” της Παιδείας και της Ελευθερίας;
Αν δεχτούμε ότι ο Αντιπροσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός αντιστοιχεί γκρόσσο μότο με την “Αστική Δημοκρατία”, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος κ. Καλυβιώτη ότι δεν αποτελεί προϋπόθεση ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο. Το αντίθετο μάλιστα – περιορίζει και τα δύο.
Εμένα εντυπωσίασε τη φραση :
«κοινωνοί της πνευματικής κληρονομιάς ενός πρωτοπόρου της εκπαίδευσης, του Αντώνη Μωραΐτη, βασικό θεμέλιο της οποίας είναι η αδιαπραγμάτευτη ιδέα ότι παιδεία σημαίνει ελευθερία»
Απο το “βικιπεδια” (δεν το θεωρω σοβαρο, παρα μόνο για μία πρωτη ματια) διαβαζω :
Σε δικές του πρωτοβουλίες, προτροπές ή εγκρίσεις οφείλονται μια σειρά από πρωτοποριακές για τα ελληνικά πράγματα καινοτομίες που εφαρμόσθηκαν στη «Σχολή Μωραΐτη», για να επηρεάσουν αργότερα το κρατικό σύστημα. Αναφέρονται ενδεικτικά :
– η οργάνωση της μαθητικής κοινότητας στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια,
– η αυτονόμηση του μαθήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας από την έκθεση,
– η συνεργασία με σχολικούς ψυχολόγους,
– η διδασκαλία και δεύτερης ξένης γλώσσας,
– η κατάργηση της βαθμολογίας στο δημοτικό σχολείο,
– ο χωρισμός της μέσης βαθμίδας σε κύκλους (τώρα Γυμνάσιο-Λύκειο),
– η επιμονή στη χρήση και τη διδασκαλία της δημοτικής… σε εποχές που αυτή ήταν αποκλεισμένη από το επίσημο πρόγραμμα (σσ !!!) κ.ά.
Μαλιστα.. καταλαβαινω… όπως καταλαβαινουν και οι λοιποι αναγνωστες. Δυο παρατηρησεις εχω :
1) Να αλλάξει η “Σχολη Μωραϊτη” ψυχολογους και επισης να προσλάβει κοινωνικους λειτουργους για τους γονεις των μαθητων τους, με βασικες γνωσεις “κοινωνικης συμπεριφοράς και ευθυνης”.
2) Να λαβετε υπόψιν σας οτι η αγάπη στην Ελευθερία ΕΜΦΥΣΑΤΑΙ απο την Ελληνικη Παιδεία… και απο καμια άλλη.
(Και μην χασετε τον χρονο σας να μου επιχειρηματολογησετε περι της παρουσης Παιδειας που εφαρμόζεται στον χώρο που ονομαζομε -εισετι- Ελλαδα. Αυτή η παιδεία ειναι τα μεγιστα Ανθ-Ελληνικη.)
καληνυχτα.
Εγώ πήγα στο 4ο Περιστερίου και μεγάλη χάρη έκανα και στο γράφοντα και στο Ρωμανό που πάτησα το λινκ. Γατάκια Μωραϊτόπουλα και οι δυό σας.