Φίλες και Φίλοι,
Οταν το 1984-1986 είχα την ύψιστη τιμη να ειμαι Διοικητής στο 649 Ταγμα Πεζικου στο Καρλόβασι Σάμου, έλεγα , κατα διαστήματα – στους Αξιωματικους και Σατρατιώτες του Τάγματος[μερικοι απο αυτους τους θαυμασιους τότε συνεργατες μου ειναι στον πίνακα αποδεκτων των mail μου]- οτι
“Είμαστε εδώ για να μην είναι οι απέναντι[Τουρκοι], Επομένως , κάθε μας προσπάθεια να ειμαστε αξιόπιστοι στην αποστολή μας , και την Πατριδα μας προστατεύει και την ειρήνη εξασφαλίζει και μπορεί ο Ελληνικός Λάος να ασχολείται ήρεμα με τα ειρηνικά του καθήκοντα. Εάν ποτέ , όπου και να βρίσκεσθε, ως πολίτες, ακούσετε οποιαδήποτε Κυβέρνηση να επιχειρήσει να πάρει τον στρατό από τα νησιά, χάριν κάποιας “ειρηνικής διευθέτησης” ,να αντιδράστε γιατι θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα ασφάλειας το οποίο μπορει να οδηγήσει ακομη και σε καταστροφή.Μην ξεχνάτε οτι η απώλεια της Κύπρου , άρχισε οταν η προδοτικη χούντα των Αθηνών, απέσυρε το 1967 την Μεραρχία που ειχε στείλει απο το 1964 ο
Γεώργιος Παπανδρέου”
Το 1987, ευρισκόμενος , ως σπουδαστής στην Σχολή Εθνικής Άμυνας, σημειωνα , στην περι Τουρκίας μελέτη μου, ακριβως το ιδιο. Κατέληγα,
“ΠΡΟΣΟΧΗ στις τουρκικες κουτοπονηριές για ειρήνη στο Αιγαιο. Ουδέποτε πρέπει να αποσυρθει ο Στρατός από τα νησιά, Οι τουρκοι γνωρίζουν πολύ καλά οτι ο στρατός που ειναι στα νησιά, δεν έχει επιθετική αποστολή ..”
Το 1997, και λίγες εβδομάδες προ της τελικής αποστρατείας μου [Μαρτιος 1997], μετέβην , ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού,στην έδρα της 1ης Στρατιάς και σε συγκέντρωση του συνολου των Αξιωματικών του Επιτελείου και λοιπων Αξιωματικων που ευρίσκοντο στη Λάρισα, είπα ακριβως το ίδιο.
Έκτοτε, σε κάθε ομιλία μου για τα Ελληνοτουρκικά, είτε σε συνέδρια, ειτε σε τηλεοπτικές εκπομπές, είτε σε δημοσιεύματα μου, δεν παύω να τονιζω τα παραπάνω και με πολύ χαρα άκουσα το 2004 τον τότε προεδρο της Βουλής Αποστολο Κακλαμάνη να επισημαίνει ακριβως την ίδια θέση.
Το 2006 ,όταν ο τότε πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος έκανε εκεινη την -περιεργη κατ’εμέ- δήλωσή του για “παραπομπή στη Χάγη, της στρατικοποίησης των νησιών του Αρχιπελάγους”, απέστειλα στην Καθημερινη -και δημοσιεύτηκε- την συνημμένη επιστολή.
Οταν χθές άκουσα και διάβασα γιά την επιστολή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας προς τον τουρκο ομολογό του και οταν διάβασα το -παρακάτω- κείμενο του Σταυρου Λυγερού, βεβαιώθηκα πλέον οτι ευρισκόμεθα ενωπιον μιας τεράστις κρίσης.
Δεν προτίθεμαι να αμφιοσβητησω τον πατριωτισμο κανενος πολυ περισσότερο της πρόσφατα εκλεγμένης Ελληνικής Κυβέρνησης.
Θα πρότεινα όμως όπως οι πολιτικοι αρχηγοι όλων των κομμάτων , εστιάσουν , όλη τους την προσοχή σε αυτη την νέα τροπή των πραγμάτων και ζητήσουν από την Κυβέρνηση σε συνεδρίαση στη Βουλή -έστω μή δημόσια- ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, να ενημερωσθούν επι του ακριβους πριεχομένου των δυο επιστολών [Πρωθυπουργων της Ελλάδας και Τουρκίας] οι οποίες βέβαια δεν ειναι αυτές που διαβάσαμε στις ανακοινώσεις.
Κυρίες και Κύριοι της πολιτικής μας ηγεσίας,
Απο την ημέρα που προκηρύχτηκαν οι πρόσφατες εκλογές δεν παύουμε να τονιζουμε οτι οι εκλογες έγιναν γιατί τα εθνικά μας θέματα ευρισκονται στην κόψη του ξυραφιού.
Έχετε τεράστια ευθύνη απέναντι σε αυτον τον υπέροχο Λαό,Ενημερώστε τον και ζητείστε του την συμπαράσταση , όσο δύσκολη και να είναι η κατάσταση. Πείτε του ολόκληρη την αλήθεια και θα ειναι μαζυ σας στον πατριωτικο αγώνα.
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
[πιο κατω το κειμενο του Σταυρο Λυγερού και συνημμένα το κειμενο μου στην Καθημερινη της 11ης Ιουνίου 2006]
Tου Σταυρου Λυγερου
Ο Ταγίπ Ερντογάν ήξερε τι έλεγε όταν προανήγγειλε την επίσκεψή του στην Ελλάδα.
Με την απαντητική επιστολή του, ο Γ. Παπανδρέου τον προσκάλεσε και επισήμως. Το
ενδιαφέρον, όμως, στην αλληλογραφία είναι ο διάλογος κορυφής για το νέο πλαίσιο
της διμερούς διαπραγμάτευσης.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός πιέζει για τη διεξαγωγή εφόλης της ύλης διαπραγμάτευσης
με τη συμμετοχή των αρμοδίων υπουργών και υπό την υψηλή εποπτεία των δύο
πρωθυπουργών. Εάν εγκλωβίσει την Αθήνα σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η τουρκική
διπλωματία θα έχει κερδίσει ακόμα και εάν δεν υπάρξει συμφωνία.
Η Αγκυρα δεν διεκδικεί μόνο ελληνικά
κυριαρχικά και διοικητικά δικαιώματα. Διεκδικεί ευθέως και ελληνικά εδάφη,
προωθώντας περαιτέρω τη θεωρία περί «γκρίζων ζωνών». Και μόνο το γεγονός ότι οι μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις θα
τεθούν στο τραπέζι θα τις μετατρέψει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε
πολιτικά νομιμοποιημένες διμερείς διαφορές.
Εάν κρίνουμε απ’ όσα διοχετεύθηκαν ημιεπισήμως για το
περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν αρνείται την εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει σαφής
αναφορά ότι η Αθήνα συζητάει μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή πιο
σωστά για οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. (Αυτή η έννοια του Δικαίου της Θάλασσας συμπεριλαμβάνει την
υφαλοκρηπίδα και κυρίως δεν αφήνει ασάφειες αναφορικά με το εάν τα κατοικημένα
νησιά έχουν δικαίωμα για δική τους Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).
Ο Γ. Παπανδρέου δεν απέρριψε την πρόταση Ερντογάν για
δημιουργία υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Συνεργασίας. Με την αντιπρότασή του,
όμως, ουσιαστικά επαναφέρει στο τραπέζι τη διαδικασία, που είχε ακολουθηθεί
μετά την απόφαση της Ε.Ε. στο Ελσίνκι το 1999. Για την ακρίβεια, αντιπροτείνει
η διαπραγμάτευση να πραγματοποιηθεί με την αναζωογόνηση των διερευνητικών
επαφών. Πιο συγκεκριμένα, η διαπραγμάτευση θα πραγματοποιηθεί στη βάση
χρονοδιαγράμματος και θα έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί ότι εάν δεν καταλήξει,
οι διαφορές θα παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Η Αθήνα δεν δηλώνει ότι αποδέχεται εφόλης της ύλης
διαπραγμάτευση, αλλά ουσιαστικά την έχει αποδεχθεί. Πιστεύει ότι η συζήτηση
όλων των ζητημάτων στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών δεν νομιμοποιεί
πολιτικά τις τουρκικές μονομερείς διεκδικήσεις. Στην πραγματικότητα, όμως,
πρόκειται μάλλον για φύλλο συκής. Δεν σώζει τα πράγματα ούτε το γεγονός ότι
στην επιστολή του ο Γ. Παπανδρέου δίνει έμφαση στον σεβασμό της εδαφικής
ακεραιότητας, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.
Η ελληνική πλευρά έχει ένα διπλό στόχο: πρώτον, να καλλιεργήσει ένα περιβάλλον
ύφεσης στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Γι’ αυτό
και εμφανίζεται διατεθειμένη να συζητήσει την εφαρμογή σχετικών μέτρων.
Δεύτερον, να
εγκλωβίσει την Αγκυρα σε μια διαδικασία, που τελικώς οδηγεί στη Χάγη. Ο δρόμος αυτός έχει σοβαρά πλεονεκτήματα, αλλά δεν λείπουν
οι παγίδες. Θα δεχθεί άραγε η Ελλάδα να θέσει την εδαφική της ακεραιότητα στην
κρίση δικαστών, αποδεχόμενη την παραπομπή στη Χάγη των «γκρίζων ζωνών»;
[κΚαθημερινη 26/01/2010]
Η Στρατικοποιηση των νησων του Αρχιπελαγους και η 4η
Τουρκικη Στρατια
————————-
Το αρθρο του τεως Προεδρου της Ελληνικης
Δημοκρατιας Κωστη Στεφανοπουλου, ο
οποιος κατα το Συνταγμα διετελεσε-ως Προεδρος- και Αρχηγος των Ενοπλων Δυναμεων
της χωρας, για τη Χαγη[ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
28/5/06],προκαλεσε εντονες αντιδρασεις και κυριως για το θεμα της
στρατικοποιησης των νησιων του Αιγαιου.
Ο εγκριτος δημοσιογραφος της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Σταυρος Λυγερος σε εκτενες δημοσιευμα του στην ιδια εφημεριδα
[ 4 /6/06] με τιτλο «Στα προθυρα της
Χαγης το 2003»,αναφερεται μεταξυ αλλων και στην, κατα τη διαρκεια των
διερευνητικων επαφων των δυο χωρων για το πιο πανω θεμα, προπαθεια του Τουρκου διαπραγματευτη διπλωματη Ουγουρ
Ζιγιαλ «να ριξει στο τραπεζι και την ιδεα να περιορισθει η τουρκικη στρατια του
Αιγαιου με ανταλλαγμα τη μερικη αποστρατικοποιηση των ελληνικων νησιων»….
Αυτη η πολιτικη της Τουρκιας εντασεται στη
γνωστη στρατηγικη της του «μαστιγιου και του καρροτου» η οποια μαζυ με τις κατα
καιρους προβοκατορικες ενεργειες της εχει θετικα ,υπερ αυτης
,αποτελεσματα.
Υπενθυμιζουμε
τη γνωστη προβοκατσια των
γεγονοτων της Κοφινου [στη Κυπρο τον Νοεμβριο του 1967 ] η οποια οδηγησε στην
επαισχυντη απομακρυνση της Ελληνικης Μεραρχιας με οδυνηρα για τον Ελληνισμο της
Κυπρου αποτελεσματα…..
Σημειουται οτι κατ’ επαναληψη Ελληνικες
Κυβερνησεις,προφανως πιεζομενες και υποκυπτουσες σε κυνικες απειλες και με
μηδενικες η’αοριστες υποσχεσεις εχουν προβει σε αναλογες ενεργειες [1976
συναντηση Κ.Καραμανλη -Ετσεβιτ στη Γενευη,1991 προταση κυβερνησης Μητσοτακη για
αποστρατικοποιημενη ζωνη στα συνορα Ελλαδας-Τουρκιας Βουλγαριας και διαφορες
κατ έπαναληψη προτασεις για αμοιβαια[?]
μειωση των εξοπλισμων ].Οι ενεργειες αυτες καταληγουν παντα στην απαιτηση της
Αγκυρας για αποστρατικοποιηση των νησιων
του Αιγαιου με ….υποκρυπτομενο και εμφανιζομενο την καταλληλη στιγμη,
ανταλλαγμα ” την, ΑΝΕΥ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΣΤΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΑΣ, αποσυρση
της 4ης Στρατιας…..
Απο το 1980
τονιζουμε με εμφαση τον κινδυνο της αποστρατικοποιησης των νησιων του
Αιγαιου σε πιθανη προταση της Αγκυρας,
για ταυτοχρονη αποσυρση της 4ης Στρατιας [προταση η οποια ηλθε και το
ετος 2000 και δια στοματος του -αποθανοντος ηδη -πρωην αρχηγου του πολεμικου
ναυτικου ,αρχηγου των ναυτικων δυναμεων εισβολης στη Κυπρο το ’74 και τοτε
[2000] στρατιωτικου συμβουλου του Ετσεβιτ,ναυαρχου Γκιουβεν Ερκαγια…..]
Η 4η Τουρκικη Στρατια εχει ΜΟΝΟ πολιτικο λογο
υπαρξης . Συγκροτηθηκε το 1976 στα δυτικα παραλια της Μ.Ασιας ωστε οταν θα
ελθει η στιγμη και σε εντολη ή “διευκολυνση”του διεθνους παραγοντα
και προκειμενου να φανει η Τουρκια φιλειρηνικη,να γινει προταση για την
αποσυρση της με ταυτοχρονη αποστρατικοποιηση των νησιων μας…
Ειναι γνωστο οτι η Ελλαδα υστερα απο τη
βαρβαρη και εγκληματικη εισβολη των Τουρκων το ’74 και κανοντας χρηση
αναφαιρετου δικαιωματος της [ αρθρο 51 καταστατικου χαρτη των ΗΕ] εξοπλισε
ΑΜΥΝΤΙΚΑ τα νησια του Αιγαιου. Η Τουρκια -ενω γνωριζει πολυ καλα οτι δεν
προκειται να της επιτεθουμε- συγροτησε την
4η Στρατια ,με τον ισχυρισμο οτι κινδυνευει απο τις δυναμεις των νησιων
μας…ενω ο πραγματικος λογος εινα αυτος που περιγραφουμε παραπανω.
Η ιδια η Τουρκια ,στην πραξη, εχει
επιβεβαιωσει τον ισχυρισμο μας οταν στις διαφορες κρισεις αλλα και στις
κατ’ετος διεξαγομενες αποβατικες ασκησεις στον κολπο του Ντογαμπεη [εναντιον
τινος οι αποβατικες ασκησεις?] χρησιμοποιει ως κυριο κορμο των αποβατικων της
δυναμεων τμηματα εκτος Μοναδων της 4ης
Στρατιας τα οποια και επιβιβαζονται στα μονιμως ναυλοχουντα στα Μικρασιατικα
Παραλια 140 και πλεον αποβατικα της πλοια [τα οποια δεν ανηκουν στην 4η Στρατια στην οποια
επισης δεν ανηκει και η Ταξιαρχια Πεζοναυτων που εδρευει στη Φωκια ….]
Ειναι προφανες,οτι η τυχον διαλυση η’ αποσυρση της 4ης Στρατιας σε τιποτα δεν θα
μειωσει τη στρατιωτικη ετοιμοτητα και επιθετικοτητα της Τουρκιας κατα των
νησιων μας, ενω τυχον αποσυρση των δυναμεων μας απο τα νησια,η εγκατασταση των
οποιων απαιτησε πολυ χρονο, τα αφηνει ουσιαστικα ανυπερασπιστα,δεδομενου οτι σε
περιπτωση κρισης ο χρονος που θα απαιτηθει για την αξιοπιστη αμυντικη
επανεγκατασταση ειναι πολλαπλασιως
μεγαλυτερος απο τον ελαχιστον χρονο επιβιβασης των τουρκικων στρατευματων στα
αποβατικα τους για αμεση επιθεση κατα των νησιων μας…[επισημανση που κανει
και ο Σταυρος Λυγερος στο αρθρο του]
Κλεινοντας θα θελαμε να δηλωσουμε οτι
πιστευουμε οτι τα πολυ αυτα απλα πραγματα τα γνωριζουν πολυ καλα και οι
κυβερνωντες -και ιδιαιτερα τα
Υπ.Εξωτερικων και Αμυνας- αλλα και ολοκληρος ο πολιτικος κοσμος και δεν θα επιχειρηθει
ποτε τετοια αυτοκαταστροφικη ενεργεια ομοια της οποιας μονον η χουντα του ’67
πραγματοποιησε με οδυνηρα για την Κυπρο και τον ελληνισμο αποτελεσματα…
Η πραγματικα φιλειρηνικη Ελλαδα – πρεπει να
απαιτησει οπως η Τουρκικη ελιτ ,αν ειναι ειλικρινης [λυπουμεθα αλλα εμεις δεν
εχουμε πεισθει] να καταστρεψει τον αποβατικο της στολο ,.να σταματησει τις
κατ’ετος προκλητικες ασκησεις εναντιον των νησιων μας και να αποσυρει τα
στρατευματα εισβολης και κατοχης απο την Κυπρο.Τοτε και μονον τοτε μπορουμε να συζητησουμε
για αμοιβαια μειωση εξοπλισμων και
αργοτερα υστερα απο απολυτη εμπεδωση -στη πραξη- της εμπιστοσυνης ,να
συζητησουμε τα παραπερα…..
Δημητρης Αλευρομαγειρος,
Αντιστρατηγος ε.α.
Επιτιμος Γενικος Επιθεωρητης Στρατου,
Χολαργος.
[Δημοσιευτηκε στην εφημεριδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
της Κυριακης 11ης Ιουνιου 2006, σελ 24 ]
.
6 comments
Οι Τούρκοι προσπαθούν να βάλουν έλεγχο στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.Επειδή το διεθνές κλίμα
δεν τους ευνοεί,προτείνουν αποστρατικοποίηση των νησιών με αντάλλαγμα το περιορισμό της 4ης
τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου.
Σαφώς και η πρόταση είναι παγίδα,γιατί τυχόν αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου θα
ενισχύσει το ειδικό βάρος της Τουρκίας στην περιοχή.Ως γνωστόν,η χώρα που έχει τον στρατιωτικό έλεγχο μπορεί να θέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πιο κυριαρχικές προτάσεις και να
κερδίζει την εύνοια των Μεγάλων Δυνάμεων.Είναι κανόνας της ζωής ο ισχυρός να συμπορεύεται με
τον φιλόδοξο και τον αναπτυσσόμενο.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
Προωθημένη αεροπορική βάση επιχειρήσεων με διάδρομο αποπροσγείωσης μαχητικών αεροσκαφών μήκους 2.100 μ. κατασκευάζουν οι Τούρκοι με άκρα μυστικότητα στην Ίμβρο το νησί που η Άγκυρα μετέτρεψε σε ανοικτή φυλακή για να διώξει τους Έλληνες κατοίκους του. Σύμφωνα με τις πληροφορίες και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που φέρνει σήμερα για πρώτη φορά στην δημοσιότητα το defencenet.gr η αεροπορική βάση κτίζεται δίπλα (απόσταση 1,6 χλμ) από το κεντρικό στρατόπεδο του νησιού όπου εδρεύει ένα σύνταγμα ειδικών δυνάμεων, αλλά και η μονάδα του πυροβολικού (1,5 χλμ από την πρωτεύουσα το χωριό Παναγιά Μπαλωμένη).Η μονάδα υποστηρίζει κυρίως τους εκτοξευτές των πυραύλων WS-1 των 302 χλστ, εμβέλειας 80 χλμ. που εδράζονται σε τετραπλούς εκτοξευτές και στοχεύουν τη Λήμνο.
Το αεροδρόμιο θα έχει την δυνατότητα υποστήριξης των δύο βασικών τύπων μαχητικών αεροσκαφών, F-16C/D και F-4Ε 2020 Terminator (λόγω του οριακού μήκους του διαδρόμου για απογειώσεις με πλήρες οπλικό φορτίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κυρίως σε συνθήκες επιχειρήσεων ή για αναγκαστικές προσγειώσεις μαχητικών), των μεταγωγικών αεροσκαφών C-130 και C-160 της τουρκικής Αεροπορίας, καθώς και όλων των ελικοπτέρων. Το αεροδρόμιο θα εξυπηρετεί αποκλειστικά στρατιωτικούς σκοπούς.
Η κίνηση της Άγκυρας είναι καθαρά επιθετική ειδικά αν συνδυαστεί με τις εργασίες αναβάθμισης του κεντρικού λιμανιού του νησιού του Κάστρου που βρίσκεται βορειοανατολικά, τις νέες αποθήκες πυρομαχικών που κτίζονται συνέχεια και τα έργα υποδομής και υποστήριξης βόρεια της πρωτεύουσας του νησιού. Οι εργασίες έχουν ενταθεί από το περασμένο καλοκαίρι κα σίγουρα αυτό δεν είναι άσχετο με ην ελληνική κινητικότητα λίγα μίλια βορειοδυτικά στα πετρελαϊκά πεδία της Θάσου και του Μπάμπουρα.
Δημιουργείται μία προωθημένη αεροπορική βάση, λίγα μίλια βορειοανατολικά της Λήμνου και νοτιοανατολικά της Σαμοθράκης, ανάλογη με την Σμηναρχία Μάχης της Λήμνου, προφανώς για να υποστηρίζει τις βάσεις Μπαλίκεσερ και την Μπαντίρμα, αλλά και για να αποτελεί εφαλτήριο σε αποβατικές ενέργεις στο βόρειο Αιγαίο. Το αεροδρόμιο κατασκευάστηκε σε εκτάσεις που ανήκαν σε Έλληνες στους οποίους δε τους αναγνωρίστηκαν οι παλαιοί τίτλοι κυριότητας και έτσι τα κτήματα αυτά περιήλθαν στην κατοχή του τουρκικού δημοσίου. Όπως φαίνεται από την φωτογραφία του αεροδρομίου (λήφθηκε μόλις είχαν τελειώσει οι εργασίες του διαδρόμου αποπροσγείωσης και πριν αρχίσουν οι εργασίες κατασκευής του πύργου ελέγχου, των υποστέγων, των αποθηκών κλπ) βρίσκεται στη μέση μιας αγροτικής περιοχής.
Στην Ίμβρο το 1964 απαγορεύθηκε η διδασκαλία της ελληνικής με αποτέλεσμα ο κύριος όγκος των μαθητών να μεταναστεύσει προς Κωνσταντινούπολη και Ελλάδα. Τα μέτρα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα την δραματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού.
Έτσι από 9.000 κατοίκους περίπου το 1960, οι εναπομείναντες Έλληνες ομογενείς ανέρχονται σήμερα σε 500 περίπου (μονίμους κατοίκους) και στα δύο νησιά που με την συνθήκη της Λοζάνης, έμειναν υπό τουρκική κατοχή (Ίμβρος-Τένεδος).
Το 1965 ιδρύθηκαν οι περίφημες «ανοικτές φυλακές», όπου οι πάσης φύσεως εγκληματίες κυκλοφορούσαν ελεύθεροι από το πρωί μέχρι το βράδυ, προβαίνοντας σε κάθε είδους βιαιότητες σε βάρος του πληθυσμού και μάλιστα…χωρίς την τυπική δυνατότητα των τουρκικών αρχών ασφαλείας να παρεμβαίνουν! Γιατί; Σύμφωνα με το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης θεσπίστηκε για την Ίμβρο και την Τένεδο καθεστώς ειδικής διοικητικής οργάνωσης (τοπική αυτονομία) αποτελούμενη από τοπικά στοιχεία για την παροχή εγγυήσεων στον γηγενή μη-μουσουλμανικό πληθυσμό (ο οποίος αποτελούσε τότε την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των δύο νήσων)!
Χαρακτηριστικό είναι όταν ομάδα παρακρατικών επιτέθηκε σε Ιμβριώτη ομογενή κατά την επίσκεψη του Έλληνα γενικού προξένου στην Κωνσταντινούπολη Αλέξη Αλεξανδρή αυτό έγινε όταν το αυτοκίνητο της αστυνομίας που συνόδευε τον Έλληνα διπλωμάτη, αποχώρησε με πρόσχημα την… έλλειψη ευθύνης στη περιοχή. Δηλαδή χρησιμοποίησαν το άρθρο 14, το οποίο βέβαια έχουν ποδοπατήσει όλα αυτά τα χρόνια.
Την περασμένη εβδομάδα η τουρκική εφημερδία Taraf, δημοσίευσε απομαγνητοφωνημένη ομιλία Τούρκου συνταγματάρχη στην οποία ο Τούρκος αξιωματικός παραδεχόταν ότι βάσει οργανωμένου σχεδίου και για να διώξουν τους Έλληνες ομογενείς από την Ίμβρο μετέτρεψαν το 1965 το νησί σε ανοικτή φυλακή και το ίδιο πρότεινε να εφαρμοστεί μετά την κατάληψη του βόρειου Έβρου στην επίθεση που σχεδιαζόταν εκεί το 2003 βάσει των αποκαλύψεων της Taraf.
Όλα αυτά την ώρα που η Πολεμική Αεροπορία πιεζόμενη να περικόψει δαπάνες, προγραμματίζει, αν απαιτηθεί από τις οικονομικές εξελίξεις, την κατάργηση των προωθημένων Σμηναρχιών σε Σκύρο και Καστέλλι…
Στρατηγέ,
Καλά όλα αυτά τα περί πατριωτισμού που αραδιάζετε, αλλά η πραγματικότητα είναι τόσο παρούσα που ακόμη και οι κορώνες σας δεν μπορούν να διαστρεβλώσουν.
Το γεγονός και μόνο ότι οι πολιτικοί που εμμέσως κατηγορείτε, σας επέτρεψαν να φθάσετε στα υψηλότερα αξιώματα των Ενόπλων – Αόπλων Δυνάμεων, είναι αρκετό στοιχείο για να θεωρηθείτε από τους πραγματικούς επαγγελματίες Αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς “ένας ακόμη”.
Καληνύχτα και σταματήστε την φασαρία….
Κανένας δεν σας θυμάται στις Ένοπλες Δυνάμεις…..
Ήσασταν “ένας ακόμη”….
Επίλαρχε, καλό θα είναι πριν βγάζουμε συμπεράσματα για το ποιος είναι “ένας ακόμη” και ποιον “δεν θυμάται κανείς στις Ένοπλες Δυνάμεις”, πρώτα να διαβάζουμε το μάθημά μας και να γνωρίζουμε δυο πράγματα για την ιστορία αυτού που κρίνουμε. Ψάξτε και λίγο μόνος σας. Καλό κάνει να κοπιάζουμε καμιά φορά.
[…] antibaro.gr […]
[…] antibaro.gr […]