Οι εκβιασμοί, οι απειλές και οι κάθε άλλου είδους θηριώδεις στάσεις μιας ανεξέλεγκτης τεχνόσφαιρας συνεχίζονται. Διαβάζουμε: «η ΕΚΤ αποδέχεται τα ελληνικά ομόλογα – παρά τη χαμηλή τους διαβάθμιση – ως εγγύηση για να αναχρηματοδοτήσει τις ελληνικές τράπεζες, επειδή η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα». Αληθεύει. Σε κάθε περίπτωση είναι γνωστό ότι αληθεύει και μάλιστα πολλαπλασιαστικά. Γι’ αυτό ισχύουν τα εξής και οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν θα πρέπει να δώσουν έστω και μια ψήφο σε άτομα που ζητούν να κυβερνήσουν και θα τηρήσουν χωρίς παρέκκλιση τα εξής αυτονόητα:
Πρώτον, όλα τα «κόμματα» που ζητούν την ψήφο να δηλώσουν ότι
- α) ζητούν από την ελληνική κοινωνία για να διαφυλάξει την ελευθερία της, την δημοκρατία και την ασφάλεια του κράτους να καταναλώνουν όσο παράγουν (πολύ μικρότερο το τίμημα για τις έσχατες λογικές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ασφάλειας) και
- β) θα συνεχίσουν «να έχουν πρόγραμμα» αλλά για τα μέλη της Ελληνικής κοινωνίας και όχι για καλλιέργεια τροφής των θηριωδών κερδοσκόπων που ελέγχουν πλέον αποφασιστικά το θολό βασίλειο των κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτων τεχνοκρατών (εκτός και εάν μας πει κάποιος ότι τους ελέγχει το … ευρωκοινοβούλιο οπότε θα χαχανίζει και η σοφή νοικοκυρά γειτόνισσα).
Δεύτερον, ως πλήρες μέλος της ΕΕ και της ΟΝΕ ζητά έκτακτο Συμβούλιο Αρχηγών για να οριστεί κοινής αποδοχής εντολοδόχος (των κρατών) ομάδα με πολιτική αρμοδιότητα να γίνει εξονυχιστικός έλεγχος, μεταξύ πολλών άλλων,
- των ευθυνών για τον χρηματοοικονομικό εκτροχιασμό μετά το 1992,
- τα φρικτά λάθη της οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης έκτοτε αλλά κυρίως μετά το 2008
- τους όρους ένταξης στην ΟΝΕ νέων μελών συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας
- Κατά πόσο υπήρξαν πολιτικοοικονομικά ορθολογιστικές αποφάσεις όταν προχωρώντας και εμβαθύνοντας (κάτι που δημιουργεί καταναγκασμούς στα υφιστάμενα μέλη για συμμετοχή στην ΟΝΕ) στην νομισματική «συνεργασία» κάποιοι αξίωναν υψηλές ηγεμονικές θέσεις ευθύνης (διοικητές των νομισματικών οργάνων που απαίτησαν κυρίως Γαλλία και Γερμανία)
- Να καταλογιστούν ευθύνες για τον τρόπο ένταξης νέων μελών στην ΕΕ και στην ΟΝΕ και κατά πόσο συνοδεύτηκαν
- με πολιτικοοικονομικά ορθολογιστικές αποφάσεις που αφορούν τους κινδύνους άνισης ανάπτυξης,
- τις περιφερειακές ανισορροπίες, τα ανισοζύγια πληρωμών, την αλληλεγγύη σε ανταγωνιστικά ασθενέστερες περιοχές και σε κράτη της ΕΕ και εξορθολογιστικές αποφάσεις για τους διακυβερνητικούς και υπερεθνικούς θεσμούς
- Να καταλογιστούν αντικειμενικές ευθύνες για την πορεία των πραγμάτων μετά το 2010 σε όλα τα επίπεδα, για όλους τους θεσμούς και για όλα τα κράτη
- Ως τούτο πέραν αντικειμενικών κριτηρίων και παραγόντων υπάρχουν άπειρες επίσημες δηλώσεις υπεύθυνων και ανευθυνοϋπεύθυνων όλων των επιπέδων
- Να καταλογιστούν ευθύνες για την συγκρότηση συλλογικών διαπραγματευτικών στάσεων απέναντι σε τρίτα κράτη, διεθνείς θεσμούς και διεθνικούς χρηματοοικονομικούς δρώντες (κοινώς κερδοσκόπους)
- Ιδιαίτερα όσον αφορά τους τελευταίους ο έλεγχος των δραστηριοτήτων τους αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου για τα κράτη μέλη και την ΕΕ
- Να δρομολογηθεί μεγάλη διάσκεψη ριζικού εξορθολογισμού της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
- Να απολύονται οποιοδήποτε χρησιμοποιώντας τον κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτο ρόλο τους σε ευρωπαϊκούς θεσμούς εκβιάζουν κράτη και της κοινωνίες τους
Και πολλά ακόμη που θα μπορούσαν να γεμίσουν εκατό σελίδες και που κανείς στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να εκλεγεί εάν μελλοντικά θα είναι υποτελής της θηριώδους τεχνόσφαιρας.
Είπαμε: «ελευθερία, δημοκρατία και ασφάλεια» είναι έσχατες και ασυμβίβαστες λογικές που αξίζουν κάθε θυσία. Κανείς δεν θα πρέπει να πάρει ψήφο εάν δεν δεσμευτεί με τα πιο πάνω αυτονόητα και τα συμπαρομαρτούντα.
Αναρτημένο http://wp.me/p3OlPy-Ol