Από
άγνωστο μου αποστολέα, που υπογράφει ως π. Νικόλαος, με το ηλεκτρονικό
ταχυδρομείο έλαβα ένα εμμέσως υβριστικό μήνυμα, διά του οποίου
ερωτώμαι “που θα ευρίσκομαι¨ την ημέρα κατά την οποίαν ο Παναγιώτατος
Οικουμενικός Πατριάρχης κ Βαρθολομαίος θα επισκεφτεί την Καλαμάτα.
Κατ΄ αρχήν ευχαριστώ τον άγνωστόν μου ιερέα για τον καταφρονητικό
του λόγο. Του λέγω όμως, ότι οι γενναίοι και οι άγιοι ΔΕΝ ΥΒΡΙΖΟΥΝ,
καλυπτόμενοι κάτω από την ανωνυμία!
Απαντώ στο ερώτημά του:
Δεν θα είμαι στην Καλαμάτα, επειδή δεν έλαβα σχετική Πρόσκληση! Οι
30 Αρχιερείς ή όσοι θα μεταβούν εκεί, έχουν λάβει Πρόσκληση από τον
οικείο Μητροπολίτη.
Δεν έλαβα Πρόσκληση, όπως υποθέτω, επειδή δεν είμαι εξ εκείνων οι
οποίοι έναντι του Οικουμενικού Θρόνου προσφέρουν “γην καί ύδωρ”!
Διατηρώ το δικαίωμα να εκφράζω ελευθέρως την γνώμην μου.
Πιστεύω, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι μια Αυτοκέφαλος και αυτοδιοικούμενη Εκκλησία.
Πιστεύω επίσης, ότι ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ.
Βαρθολομαίος μειώνει τό κύρος Του και χάνει από την αίγλη του θεσμού,
τον οποίο εκπροσωπεί, με το να ευρίσκεται “ευκαίρως – ακαίρως”, δηλ.
κάθε λίγο και λιγάκι, στην Ελλάδα!
Πιστεύω, ότι απετέλεσε τραγικό λάθος, όταν ο Παναγιώτατος Πατριάρχης
κ. Βαρθολομαίος προσφάτως τόλμησε να επισκεφτεί την Συναγωγή των
Εβραίων στην Νέα Υόρκη.
Δεν έχει διευκρινισθή ακόμη εάν ο Παναγιώτατος Οικουμενικός
Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έχει διαπράξει ένα ακόμη τραγικώτερο τραγικό
λάθος, εάν δηλ. ωμίλησε για κάποιους “ξεβράκωτους” Έλληνες, εννοώντας
τους ηρωϊκούς Αγωνιστές του 1821.
Στον Πρόλογο βιβλίου, που κυκλοφορεί προσεχώς από τις Εκδόσεις μας
με τίτλο “Πέτρα Σκανδάλου” του Ηλία Μηνιάτη, γράφουμε και τα εξής:
“Μεγάλος θόρυβος ηγέρθη, κυρίως μέσα από τόν ηλεκτρονικόν τύπον, εξ
αφορμής κάποιων δηλώσεων του Παναγιωτάτου Οἰκουμενικού μας Πατριάρχου
περί των Αγωνιστών του 1821, τούς οποίους φέρεται να απεκάλεσε, αν
απεκάλεσε, μέ τό επίθετο «ξεβράκωτοι».
Εμείς προσωπικά δεν πιστεύουμε, ότι μία Μεγάλη Μορφή της Εκκλησίας,
όπως ο κ. Βαρθλομαίος, θά ηδύνατο νά σημειώση ένα τόσον σοβαρόν
ολίσθημα γλώσσης.
Αλλά καί δέν δυνάμεθα νά απορρίψωμεν ασυζητητί τήν ειδησεογραφίαν.
Οι μεγάλης κυκλοφορίας Εφημερίδες των Αθηνών καί τά ηλεκτρονικά Μέσα
Ενημερώσεως «έθαψαν» τήν είδησιν.
Παρά ταύτα δύο μικροτέρας κυκλοφορίας εφημερίδες κατέγραψαν τήν
είδησιν καί εσχολίασαν τίς δηλώσεις αυτές. Μέχρι σήμερα οι δηλώσεις
αυτές δέν έχουν διαψευσθή.
Το ζήτημα μπορεί καί νά στασιάζεται. Παρά ταύτα συζητείται καί αναπαράγεται ευκαίρως – ακαίρως.
Ο χρόνος των δηλώσεων τοποθετείται μίαν μόλις εβδομάδα προ της
ενθρονίσεώς Του εις τὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως.
Η ενθρόνισις έγινε τὴν 2αν Νοεμβρίου 1991. Προ ολίγων λοιπόν ημερών
ο νέος Πατριάρχης, προφανώς διά νά ευχαριστήσει την Τουρκία, είπε (;)
τὰ εξής εξωφρενικά περὶ των Ελλήνων Αγωνιστών του 1821:
«Δυστυχώς οι δύο λαοὶ διέκοψαν τὴν υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων,
όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι, τὸ 1821, καὶ δημιούργησαν τὶς γνωστὲς
προστριβές…..». Εάν τά είπεν, όποιος καί αν τά εξεστόμησεν, «ένοχος
θανάτου εστί».
Την είδηση κατέγραψαν οι Εφημερίδες «Αυριανή» της 26ης Οκτωβρίου 1991 καί «Ελεύθερη Ώρα» της 30ής Οκτωβρίου 1991.
Στον πρόλογο του ιδίου βιβλίου γράφουμε και τα εξής: Η ψυχή μας διακατέχεται απὸ μεγάλην αγωνίαν καθὼς βλέπομεν…
1. …τὰ διαρκώς επιταχυνόμενα βήματα προσεγγίσεως των Δυτικών εκ μέρους του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
2. …τὴν ανανέωσιν της θεωρίας περὶ πρωτείου του Πάπα κλπ. εκ μέρους του νέου Πάπα Ῥώμης Βενεδίκτου του 16ου,
3. …τὴν άγνοιαν, καὶ συγχρόνως τὴν αδιαφορίαν,
του χριστεπωνύμου πληρώματος των Ορθοδόξων περὶ τὰ δογματικὰ ζητήματα
της αμωμήτου ημών πίστεως,
4. …τὸ κείμενον της εν Ραβέννη της Ιταλίας
συνελθούσης μικτής Επιτροπής Διαλόγου (8-14 Ὀκτωβρίου 2007) μεταξὺ
Ορθοδόξων καὶ Ῥωμαιοκαθολικών, τὸ οποίον εν πολλοίς τυγχάνει αμφίσημον
καὶ ασαφές,
5. …την περί παγκοσμιοποιήσεως θεωρίαν καὶ
Κίνησιν, ήτις οδηγεί την ανθρωπότητα εις ένα νέον είδος συγκριτισμού
δηλ. εις μίαν νέαν θρησκείαν, η οποία θα περιλαμβάνει στοιχεία απὸ όλα
τὰ γνωστά μονοθεϊστικά καὶ μή θρησκεύματα,
6. …την ταύτισιν της Πρωτοθρόνου εν
Κωνσταντινουπόλει Ορθοδόξου Εκκλησίας με την πέρα του Ατλαντικοῦ
υπερδύναμιν του κόσμου τούτου, όπως πανηγυρικὰ αναφέρεται εις την
διακήρυξιν του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου:
«Το Πατριαρχείο μας καὶ ἡ Αμερικὴ υπηρετούμε τα ίδια ιδανικά
δικαιοσύνης, ελευθερίας, όλες τις μεγάλες ηθικὲς και πνευματικες αξίες
που ισχύουν διαχρονικώς, παγκοσμίως…», καθ᾿όν χρόνον είναι γνωστὸν
ότι εκ των Η.Π.Α. εκπορεύεται η θεωρία της παγκοσμιοποιήσεως, η κίνησις
της Νέας Εποχής, το παράλογον αξίωμα «το δίκαιον του ισχυροτέρου»,
7. …την αντικειμενικήν αδυναμίαν των Ορθοδόξων
Ιεραρχῶν, ήτοι Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Μητροπολιτών και Επισκόπων,
να αντιτάξουν, εάν χρειασθή, ένα σθεναρὸν ΟΧΙ εις τον Οικουμενικὸν
Πατριάρχην, τὸν σημερινὸν ή τον αυριανόν, εάν καὶ εφ᾿ όσον ούτος θα
υπερβή τα όρια του επιτρεπτού ή του ανεκτού κατὰ τὴν επιχειρουμένην
προσέγγισιν με τους Ρωμαιοκαθολικούς.
Η θέσις του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχου είναι περιβεβλημένη με
τοιαύτην και τοσαύτην ισχύν, ώστε -υπὸ τα σημερινὰ δεδομένα- ουδείς
δύναται να εγκαλέση τούτον ή να καταγγείλη τούτον δι αυθαιρεσίαν κλπ.,
πολλώ δε μάλλον να τον δικάση, εφ᾿ όσον Αυτὸς καὶ μόνον Αυτὸς έχει το
προνόμιον να συγκαλή εις Σύνοδον τους Ορθοδόξους, είτε Οικουμενικήν,
είτε Πανορθόδοξον τοιαύτην.
Κατηγορούμεν τους Ρωμαιοκαθολικούς διά το Πρωτείον και το Αλάθητον
του Πάπα, αλλὰ Πρωτείον εξ ίσου ισχυρὸν και Αλάθητον εξ ίσου ακλόνητον
διεκδικεί και ο ημέτερος Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως, ο «αυθέντης
καὶ Δεσπότης», όπως συνήθως προσφωνείται εις το Φανάρι,
8...την ευκαίρως – ακαίρως εκδηλουμένην
πρόθεσιν του Φαναρίου και την οσημέραι εντεινομένην προσπάθειαν πρός
εξάρτησιν και πλήρη υποταγὴν καὶ υποδούλωσιν της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας
της Ελλάδος εις τον Οικουμενικὸν Πατριάρχην:
α. μετὰ την Απόφασιν της σεπτης Ιεραρχίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος του Ιουνίου 2004, προεδρεύοντος του μακαριστού
Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου,
β. μετά τὴν «ειρηνικὴν επίσκεψιν» του νέου
Αρχιεπισκόπου Αθηνών καὶ πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου εις τὸ Φανάριον,
όπου ουσιαστικώς υπεσχέθη τυφλὴν καὶ άνευ όρων υπακοὴν εις τον
Παναγιώτατον Οικουμενικὸν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον καὶ τὴν
ολοκληρωτικὴν παράδοσιν της Εκκλησίας μας. Εκεί ο Παναγιώτατος
Πατριάρχης, υποδεχόμενος τον υψηλὸν Επισκέπτην του κ.κ. Ιερώνυμον,
προσεφώνησεν τούτον ως «Μητροπολίτην Aθηνών», προφανώς διά να υποδηλώση
σαφέστατα το σχήμα της μετὰ ταύτα συνεργασίας των! Καὶ τέλος,
γ. μετὰ τὴν υπ’ αριθμ. Πρωτ. 312/28.03.2008 εκ
Φαναρίου αποσταλείσαν απαντητικήν επιστολὴν πρὸς τὸν Αρχιεπίσκοπον
Αθηνών καὶ πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον, διά της οποίας ο Παναγιώτατος
Πατριάρχης υπεραμύνεται σθεναρώς των δικαιωμάτων Του επί των Επαρχιών
των λεγομένων «Νέων Χωρών», επικυρώνει τα κεκτημένα, και νουθετεί -ουχὶ
ως ισότιμον Αδελφόν, αλλά δίκην μαθητού του Δημοτικού Σχολείου- τον εν
Αθήναις Προκαθήμενον της τοπικής και Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος
διά τήν χάραξιν νέας πορείας της ἐκκλησιαστικής νηός.
«Καταθυμίως ούν, επευχόμεθα και αναμένομεν άρδην μεταβολήν τε καἰ
απαγκίστρωσιν εκ πολιτειοκρατικών αντιλήψεων, νομικών αγκυλώσεων καί
δυσκαμψιών του παρελθόντος…» κ.ά.
Παρά ταύτα διατηρώ ακέραιο το σεβασμό μου τόσο πρό το σεπτό πρόσωπο
του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο Οποίος αποτελεί
εξέχουσαν φυσιογνωμίαν της Ορθοδοξίας, όσο και πρός τον ίδιο τόν θεσμό.
Αν, τέλος, ήθελα να παραβλέψω όλα τα παραπάνω καί να τα λησμονήσω,
με κανένα τρόπο δέν θα μπορέσω να διαγράψω από τήν μνήμη μου την
μακάβρια εκείνη σκηνή της “αποτάξεως” του μακαριστού Χριστοδούλου, που
αποτελεί ασυγχώρητο λάθος της εκκλησιαστικής καριέρας του Παναγιωτάτου
Οικουμενικού Πατριάρχου.
Υπήρξα ο ένας και μοναδικός Ιεράρχης, ο οποίος κατά την έκτακτη
Συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του Ιουνίου 2004 κατεψήφισε
την πρότασιν, ότι η Πράξις του 1928 “ισχύει καθ’ όλας αυτής τας
διατάξεις”.
Τελικά μεθαύριο 2 Φεβρουαρίου, εορτή της Υπαπαντής, θα λειτουργήσω,
εάν ζώ, στον ομώνυμο Ναό της Κοινότητος “Καλαμιάς” της Επαρχίας μου.
Αυτά λοιπόν αγαπητέ μου π. Νικόλαε από την Αυστραλίαν, έστω και αν
δεν σας έπεισα. Τώρα πιά τα “ουαί” και τα περί “υποκριτών” σας τα
επιστρέφω. Δεν μου ανήκουν!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ&ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4174:-q-q-q&catid=13
.
9 comments
Για τους ίδιους λόγους για τους οποίους το Φανάρι ήτανε υπερ της Άλωσης, ήτανε και συνεχίζει να είναι εναντίον της Εθνεγερσίας, την οποία θεωρεί ως ένα “ατυχές γεγονός”.
Αὐτὸ τὸ 17ετὲς σχίσμα (1833-1850) μᾶς ἔχει κληροδοτήσει φρικτὰ κουσούρια.
Ἄκου τώρα: ὁ +Χρυσοπηγῆς Ἀμβρόσιος ἀντάρτικο ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενικοῦ. Ὅσοι νομίσαμε ὅτι ἡ Ντροπὴ καὶ τὸ Ὄνειδος τῶν ἐτῶν 2004-2005 ἔχει παρέλθει ἀνεπιστρεπτί…
Προς Σωτ. Μητρ. αλλά και προς imago
και οι δυο σας γενικεύετε τις απόψεις του Αμβροσίου παρερμηνεύοντάς τες.
Και οι δύο αποδίδετε την κριτική που ασκεί ο Μητροπολίτης στο συγκεκριμένο ΠΡΟΣΩΠΟ του Πατριάρχη, σαν να την ασκεί στον ΘΕΣΜΟ του Πατριαρχείου.
Έτσι, ο ένας σας γενικεύει και μιλάει για το “Φανάρι κατά της Εθνεγερσίας”. Αυτό εγώ θα έλεγα ότι δεν στέκει, αλλά εν πάση περιπτώσει ας πούμε για χάριν της συζήτησης ότι είναι απλώς προς διερεύνηση ώστε να μην ασχοληθούμε με αυτό το συγκεκριμένο θέμα εδώ.
Από την άλλη πλευρά, ο άλλος γράφει αόριστα για “αντάρτικο κατά του Οικουμενικού”, εννοώντας μεν πιθανώς “Πατριάρχη”, αλλά αφήνοντας να αιρωούνται οι εντυπώσεις ταύτισης με το “Πατριαρχείο” (Οικουμενικού Πατριαραχείου; Οικουμενικού Θρόνου;). Οι εντυπώσεις αυτές καλλιεργούνται από το σχόλιο μέσω των αναφορών στο 17ετές σχίσμα κοκ.
Εκτιμώ ότι και οι δύο κάνετε λάθος. Και οι δύο τραβάτε το σχοινί σε αντίθετες κατευθύνσεις. Η αν ασκήσω κριτική στον Παπούλια δεν σημαίνει ότι δεν αποδέχομαι τον θεσμό της Προεδρευομένης Δημοκρατίας και, φερ’ ειπείν, είμαι τυχόν φιλο-βασιλικός.
Αν διαβάσω σωστά το κείμενο του Μητροπολίτη αναφέρεται εξ ολοκλήρου σε πολύ συγκεκριμένες πράξεις του πολύ συγκεκριμένου προσώπου, το οποίο σήμερα βρίσκεται στον Οικουμενικό Θρόνο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Συμπερασματικά συνιστώ ψυχραιμία και στις δύο πλευρές. Η βία στην κρίση δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Χώρια που οδηγεί σε παρεξηγήσεις σε ανθρώπους που δεν είναι τόσο καλοί γνώστες των ζητημάτων και παρασύρονται.
“Χώρια που οδηγεί σε παρεξηγήσεις σε ανθρώπους που δεν είναι τόσο καλοί γνώστες των ζητημάτων και παρασύρονται.”
Πολύ σωστά.
Εδώ στην ομογένεια η οποία υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο αν και είμαστε Έλληνες Πολίτες (και όχι Ρωμιοί αόριστα) ορισμένα άρθρα τα οποία δημοσιεύθηκαν εναντίον του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου σε ομογενειακές εφημερίδες, θα μπορούσαν επίσης να προκαλέσουνε όχι μόνο παρεξηγήσεις αλλά και πολλά χειρότερα, και όμως γράφτηκαν από επίσημους εκπροσώπους του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το σχίσμα μπορεί να μην επήλθε, αλλά με αυτές τις πρακτικές και αντιλήψεις είναι σίγουρα καθοδόν.
Για όσους ξέρουν τι σημαίνει 2ο ΕΓ, ξέρουν ότι εκεί δεν υπηρετεί ο πάσα ένας. Θέλει διαπιστευτήρια. Τα υπόλοιπα είναι για να βάζουμε ενεργούμε όπως η στρουθοκάμηλος.
Χρήστος
Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος δέχεται ήδη τα συντονισμένα πυρά όσων αποκαλλούνε την διαπίστωση ότι η ελληνικότητα είναι δώρο με κριτήριο αίματος ως “ακραία”.
Αν κάποιοι, εβραιομανείς και ανθέλληνες στο Φανάρι έχουνε ξαναπάρει για τον εαυτό τους την απόφαση να πουλήσουνε την Ελλάδα στην διεθνή τάξη πραγμάτων ίσα ίσα για να μπορούνε απρόσκοπτα να διατηρούνε τον τίτλο του Οικουμενικού, ας γνωρίζουνε ότι υπάρχουνε περιθώρια περαιτέρω απεξάρτησης πολύ μεγαλύτερα από όσα έχουνε αξιοποιηθεί μέχρι σήμερα.
Να το βάλουνε καλά στο μυαλό των:
“Δεν θα κάμουν κουμάντο οι τούρκοι στις μητροπόλεις μας”
Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ
Μου κάνουν εντύπωση οι χαρακτηρισμοί “Ντροπή” και “όνειδος” για μία περίοδο και ένα θέμα που έχει λήξει μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών. Θλίβομαι, αγαπητέ Σωτ. Μητρ. όταν διαπιστώνω πως με τις λέξεις αυτές δεν πετυχαίνεις τίποτα άλλο από το να πολώνεις τις καταστάσεις, και να ξύνεις κακές πληγές.
Από οποιαδήποτε πλευρά και αν προσεγγίζει κανείς το εν λόγω ζήτημα τα γεγονότα είναι 1. ότι ανακινήθηκε κατ’ ουσίαν από τον Πατριάρχη (αφού για πρώτη φορά μετά την Πράξη του 1928 ζήτησε να ασκήσει ένα δικαίωμά του, δηλαδή να ζητήσει την έγκριση της λίστας υποψηφίων της Μητρόπολης Σιδηροκάστρου Σερρών – δεν είχε ασκηθεί το δικαίωμα πριν το 2004), και 2. έληξε με πρωτοβουλία του μακαριστού (έστω μετά από την ένταση που προκλήθηκε για ένα διάστημα μηνών). Και μάλιστα έληξε με τιμές και δόξα, με ανταλλαγή προσωπικών επιστολών, με ανταλλαγή επισκέψεων και τέλος, με τον συγκινητικό επικήδειο του Πατριάρχη προς τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο προ διετίας.
Κακώς λοιπόν, πιστεύω, το φέρνετε την οποιαδήποτε άποψη, την οποιαδήποτε ενέργεια, οιουσδήποτε (Μητροπολίτη ή μη) σε εκείνο το πλαίσιο αντιπαράθεσης. Είναι άστοχο.
Ανδρέας.
Μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα ποὺ λέγει συμφωνῶ, καὶ τιμῶ τὸν μητροπολίτη Ἀμβρόσιο γιὰ τὸ ἀγωνιστικὸ καὶ ἑλληνοπρεπὲς φρόνημά του.
Ὅμως, δὲν πιστεύω ὅτι ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔκανε ποτὲ τὴν δήλωσι ποὺ τοῦ ἀποδίδεται. Καὶ ὁπωσδήποτε ὄχι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο -ἐὰν τὴν ἔκανε ποτὲ καθόλου καὶ δὲν εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου πλαστή.
Τὸ ὅτι τὴν ὑποτιθέμενη δήλωσι ἀνέφεραν μόνον ἡ «Αὐριανὴ» καὶ ἡ «Ἐλεύθερη Ὥρα» τῆς ἐποχῆς, καὶ οὐδεμία ἄλλη ἑλληνικὴ ἢ ξένη (τουρκικὴ ἢ ἄλλη) πηγή, κάθε ἄλλο παρὰ συνηγορεῖ στὴν ἐγκυρότητα τῆς εἰδήσεως. Στὴν οὐσία πρόκειται γιὰ δήλωσι-φάντασμα, τύπου «δηλώσεως Κίσινγκερ» (καὶ μὴν ἀρχίσουμε τά: «μά, θὰ μποροῦσε νὰ τὰ ἔχῃ πεῖ», «μά, ἀφοῦ αὐτὰ πιστεύει, καὶ ἐὰν δὲν τὰ εἶπε, τὰ ἐννοοῦσε»).
Σημειώνω δὲ πρὸ παντός, ὅτι, ὅσον ἀφορᾷ στὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, δηλαδὴ στὰ ἱστορικὰ δικαιώματά μας (τὰ μόνα ἐναπομείναντα οὐσιαστικῶς) ἐπὶ τῆς Βασιλίδος Πόλεως, πρέπει νὰ εἴμεθα ἰδιαιτέρως προσεκτικοί, γιὰ νὰ μὴν βγάλουμε τὰ μάτια μας μόνοι μας. Δὲν σκοτώνεις τὴν μητέρα σου, ἀκόμη καὶ ὅταν διαφωνεῖς μαζί της.
(Τὰ λέγω δὲ αὐτὰ ἀκόμη καὶ τώρα, μὲ τὴν δυσάρεστη ἐμπειρία νὰ ἔχω δεῖ τὸν πατριάρχη καὶ τὸν ἀρχιεπίσκοπο νὰ σύρονται ἀπὸ τὴν κυβέρνησι σὲ «happenings» στὴν πλατεία Ὀμονοίας, πρὸς διαφήμισιν τοῦ μεταναστευτικοῦ ἐποικισμοῦ. Ἕτερον ἑκάτερον).
Συμπληρωματικῶς μεταφέρω καὶ τὰ παρακάτω -ἀπὸ ἄγνωστόν μου σχολιαστή, σὲ κάποιο φόρουμ.
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=8&t=120617&p=1114765
—
Ἡ ὑποτιθέμενη ἀνθελληνικὴ δήλωσις τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου:
«… Δυστυχώς οι δύο λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι, το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές …» (Η ανθελληνική δήλωση του πατριάρχη έγινε μία μόλις εβδομάδα πριν την ενθρόνισή του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στις 2 Νοεμβρίου του 1991, δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα «Αυριανή» στις 30 Οκτωβρίου 1991.)
Καὶ ἡ διάψευσις:
Έχω αντίρρηση και σε διαψεύδω.
Το περίφημο “απόσπασμα” της ομιλίας του Πατριάρχη, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε μία τοπική εφημερίδα της Θράκης και αναδημοσιεύτηκε από την “Αυριανή”. Ούτε η μία εφημερίδα διαθέτει ανταποκριτή στην Κωνσταντινούπολη, ούτε η άλλη. Κανείς Έλληνας δημοσιογράφος δεν υπέγραψε ως ανταποκριτής την εν λόγω “πληροφορία” και καμμία σοβαρή εφημερίδα, ή ειδησεογραφικό πρακτορείο δεν την αναπαρήγαγε, ούτε την υιοθέτησε.
Στη χώρα βεβαίως που ο καθένας πιστεύει ό,τι θέλει, όποιον θέλει, και όπως θέλει, χωρίς να διασταυρώνει ή να ελέγχει τις πηγές της πληροφόρησής του, τα ανυπόγραφα και υβριστικά δημοσιεύματα της “Αυριανής” ή της “Ελεύθερης Ώρας” (οι εκδότες των οποίων έχουν επανειλημμένως καταδικαστεί για δυσφήμιση, ενώ ο τελευταίος βρίσκεται στη φυλακή για εκβιασμό) μπορούν να θεωρούνται ως θέσφατα και να ζητούνται εξηγήσεις με τη λογική “αφού το Πατριαρχείο δεν αντιδρά, τότε είναι ένοχο”. Παλιές, γνωστές συνταγές.
Στη συνέχεια πλακώνουν διάφοροι περίεργοι – παλαιοημερολογίτες, εσφιγμένοι, εβραιοφάγοι, νεοπαγανιστές, “ελληναράδες” κ.λπ., συμπτύσσοντας μια ιδιόμορφη και ετερόκλητη συμμαχία, εναντίον του μόνου θεσμού που μπορεί να θυμίζει την ελληνική παρουσία στην Πόλη, την Μικρασία, τον Πόντο -μια παρουσία που το τουρκικό κράτος προσπαθεί να αποσιωπήσει, πολεμώντας ακριβώς το Πατριαρχείο, είτε επισήμως (επιβάλλοντας να επιλέγονται οι Πατριάρχες μονάχα από την ολοένα συρρικνούμενη ελληνική κοινότητα), είτε ανεπίσημα, με τη βοήθεια παρακρατικών συμμοριών, όπως οι Γκρίζοι Λύκοι.
Αντιθέτως, όταν η Μητρόπολη της Αυστρίας που υπάγεται απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, τελεί επίσημο, δημόσιο μνημόσυνο για τον πρωτουργό του ’21, Αλέξανδρο Υψηλάντη, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Αυστρίας – Ουγγαρίας και Έξαρχου Μεσευρώπης κ. Μιχαήλ, η είδηση περνάει απαρατήρητη και ουδείς την αναφέρει.
Ουδείς θα την θυμάται και μετά από λίγο…
Αυτός είναι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΧΑΛΚΗΣ
—
Εδώ είναι ο ενθρονιστήριος λόγος του οικουμενικού Πατριάρχη, για όσους ενδιαφέρονται: https://www.scribd.com/doc/288508814/ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ-ΕΝΘΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΣ-ΛΟΓΟΣ
Διάφοροι ανεύθυνοι αναδημοσιεύουν το γνωστό εμπαθές πρωτοσέλιδο από την γνωστή φυλλάδα με το συγκεκριμένο δήθεν «απόσπασμα». Κανείς ποτέ δεν δημοσίευεσε τον ακέραιο δήθεν πρωτότυπο «λόγο» του πατριάρχη, ούτε αναρωτήθηκε γιατί δεν υπήρξαν οι αναμενόμενες αντιδράσεις σύσσωμου του ελληνισμού (πιθανότατα και όλων των βαλκανικών λαών, οι οποίοι έζησαν τουρκοκρατία), εάν είχαν γίνει ποτέ τέτοιες τερατώδεις δηλώσεις… Πρόκειται για καραμπινάτη ΑΠΑΤΗ (hoax), αλλά και για ανακυκλούμενη δόλια συκοφαντία.
Θα θέλαμε να δούμε τους μίζερους συκοφάντες να είναι για μία έστω μέρα πατριάρχες στην Πόλη των 20 εκατομμυρίων Τούρκων, με τις ευθύνες της διαποίμανσης της Εκκλησίας ανά τον κόσμο ολόκληρο… Δεν πειράζει, ο οικουμενικός πατριάρχης υπομένει τις συκοφαντίες και προχωρά, ο πατριάρχης ΘΑ ΑΓΙΑΣΕΙ με την καθημερινή σταύρωση που του επιφυλάσσουν οι εξ Ελλάδος γραικύλοι…