Νέα πρωτοβουλία του Αντίβαρου.
Τίτλος: Άντληση ιδεών για έξοδο από την κρίση βάσει παραδειγμάτων από «οικονομικά θαύματα» άλλων χωρών
Περιγραφή: Αναζητούνται 15-20 μελέτες σε ισάριθμα «οικονομικά θαύματα» των τελευταίων 50 ετών. Ένα για κάθε σχετική χώρα. Ο κάθε μελετητής αναλαμβάνει μία χώρα της αρεσκείας του και μελετά μία συγκεκριμένη περίοδο κατά την οποία η συγκεκριμένη χώρα πέτυχε ένα μικρό ή μεγάλο «οικονομικό θαύμα». Η κάθε μελέτη θα κινείται στο εύρος 4-5000 λέξεων. Θα δημοσιεύεται σε πρώτη φάση στο Αντίβαρο και από κει και πέρα, εάν συγκεντρωθεί το κατάλληλο υλικό και εάν κριθεί αξιόλογης ποιότητας, ίσως ενταχθεί σε έκδοση σχετικού βιβλίου.
Ορισμένα από τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντάει κάθε μέλετη είναι τα εξής: τι έγινε, πώς έγινε, γιατί έγινε, τι προηγήθηκε, τι ακολούθησε, ποια ήταν η αναλογία κράτους-αγοράς στην αρχή, ποια στο τέλος της περίοδου, πώς ήταν η χώρα πριν ξεκινήσει η αλλαγή πολιτικής, πώς βγήκε στο τέλος, πώς συνέχισε μετά και σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Σκεπτικό: Στο άρθρο του Αντίβαρου με τίτλο «Ο δημόσιος διάλογος που ΔΕΝ γίνεται για την οικονομική κρίση και για ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο για τη χώρα» δίνεται ένα σύντομο σκεπτικό της ιδέας. Στο τέλος υπάρχουν και μία λίστα χωρών για μελέτη. Πιστεύουμε ότι δεδομένα από τρεις άξονες απαιτούνται για να αντληθούν ιδέες εξόδου της χώρας από την κρίση:
1ον, η μελέτη αντίστοιχων περιπτώσεων σε άλλες χώρες,
2ον, η απεικόνιση της δυναμικής της παγκόσμιας οικονομίας σήμερα και τα επόμενα χρόνια, με δευτερεύον στοιχείο την εφαρμογή στη Ελλάδα, δηλαδή ποιες δυνατότητες δίνει αυτή η δυναμική στην Ελλάδα για να εκμεταλλευτεί, και
3ον, η απεικόνιση της ελληνικής οικονομίας σήμερα
Με την παρούσα πρωτοβουλία επιχειρείται να απαντηθεί το (1). Θα υπάρξουν και κείμενα στον δεύτερο άξονα, αλλά η παρούσα πρωτοβουλία καλεί τους φίλους, συνεργάτες και αναγνώστες του Αντίβαρου κυρίως προς τον πρώτο άξονα, δηλαδή να επιλέξουν μία χώρα για μελέτη case study. Τον τρίτο άξονα προς το παρόν θα τον αποφύγουμε. Στο σημείο αυτό παραπέμπουμε στον δημόσιο λόγο του Αρίστου Δοξιάδη, ο οποίος είναι ο μοναδικός -κατά την αντίληψή μας- άνθρωπος ο οποίος επιχείρησε να απεικονίσει τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα με δύο εξαιρετικά σπάνια στοιχεία στην περιγραφή του: α. την αποστασιοποίηση από ιδεολογικές αγκυλώσεις, και β. τη συνεκτίμηση της κοινωνικής συνιστώσας στην απεικόνιση της οικονομίας.
Αποφεύγουμε τον τρίτο άξονα επειδή πιστεύουμε ότι απαιτείται πολύς κόπος και τιτάνια προσπάθεια να έχει κανείς τα δύο αυτά στοιχεία, και κυρίως το πρώτο από αυτά, ενώ είναι ευκολότερο να μελετήσει κανείς αποστασιοποιημένα μία τρίτη χώρα απαλλαγμένος από προσωπικές απόψεις για το δέον γενέσθαι.
Επίσης, αποφεύγουμε και το «δια ταύτα». Δεν θα γίνει καμία συγκριτική προσπάθεια των μελετών, δεν θα εξαχθούν συμπεράσματα, δεν θα επισημανθούν ομοιότητες ή διαφορές στις περιπτώσεις. Δεν θα κατατεθούν προτάσεις, ούτε καν σχεδιασμός για να συνεκτιμηθούν τα δεδομένα ώστε να παραχθούν προτάσεις. Ο στόχος είναι απλώς να συγκεντρωθούν τα δεδομένα. Με τον τρόπο και την ορολογία με τον οποίον λειτουργεί μία οποιαδήποτε επιστήμη, θα έλεγα ότι αρκούμαστε στη συγκέντρωση δεδομένων και αντίστοιχων περιπτώσεων. Πρόκειται απλώς για το «πρώτο κεφάλαιο» μίας σειράς κεφαλαίων που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί μία πρόταση. Τα επόμενα κεφάλαια, ας τα γράψουν άλλοι. Η ουσία είναι να γίνει η αρχή.
Γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο;
Επειδή κάπως πρέπει να αρχίσει και δεν αναμένουμε πρόοδο από τους αρμοδιότερους: οι πολιτικοί αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αυτο-εγκλωβισμένοι από το τέρας του «πολιτικού κόστους» το οποίο εκλαμβάνουν ως οδηγό στον λάϊκισμό. Αδυνατούν να δουν μακρύτερα από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Οι δημοσιογράφοι, οι ενδιά-μεσοι δηλαδή μεταξύ γεγονότων/δεδομένων και του κοινού τους, όταν δεν είναι στρατευμένοι προτιμούν να απολαμβάνουν την δική τους εξουσία και να σερβίρουν τα δικά τους προσωπικά συμπεράσματα αντί να παραπέμπουν το κοινό τους στα δεδομένα με μία απόσταση ώστε να βγάζει ο καθένας δικά του συμπεράσματα. Έτσι, εθίζουν τον κόσμο στην καταφυγή στην αυθεντία νομίζοντας ότι οφελούνται οι ίδιοι. Τέλος, η πνευματική ηγεσία ή οι λεγόμενοι ειδικοί, πχ οι καθηγητές πανεπιστημίου και άλλοι, όταν δεν είναι εγκλωβισμένοι στην παγίδα της κλίκας/φατρίας η οποία τους ανέδειξε στη θέση τους και προς την οποία αισθάνονται υποχρέωση, τότε δυστυχώς πέφτουν στην παγίδα της εσωστρέφειας από το αντικείμενό τους. Προφανώς, υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις σ’ αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων.
Απευθυνόμαστε λοιπόν σε ελεύθερους ανθρώπους, κατά προτίμηση νέους, με όρεξη για μελέτη, για γνώση και για προσφορά. Ελεύθερους από τυχόν δεσμεύσεις. Αν δεν επιτευχεί ο στόχος, αν δεν συγκεντρωθούν πολλά κείμενα, αν δεν είναι κατάλληλης ποιότητας, αν βρεθούν πολλά εμπόδια στην πορεία, τουλάχιστον θα έχουν επιτύχει μία εμβάθυνση σε ένα αντικείμενο. Ίσως και σχετικό με τα ενδιαφέροντά τους.
Λίστα μελετών
Στο σημείο αυτό θα καταγράφεται ποια μελέτη από τον πρώτο άξονα έχει ήδη δοθεί σε συμμετέχοντα στην πρωτοβουλία, ώστε να μην έχουμε διπλές μελέτες. Θα δίνονται και τα αρχικά του μελετητή.
- Νότια Κορέα – Γ. Ρ.
- Ρωσία – Ε.Σ.
- Ιρλανδία – Γ.Κ.
- Τουρκία – Κ.Γ.
- Βρετανία (έξοδος από ΔΝΤ) – Ρ.Κ.
Άλλες πιθανές χώρεςγια μελέτη
- Σιγκαπούρη
- Σουηδία
- Γερμανία
- Ιαπωνία
- Ιταλία
- Ελλάδα (μεταπολεμικά)
- Βραζιλία
- Μεξικό
- Χιλή
- Κίνα
- Τουρκία
- Ινδία
- Νότια Αφρική
Ο κατάλογος είναι ανοιχτός. Δείτε εδώ για παράδειγμα ή προτείνετε άλλη περίπτωση.
Ανδρέας Σταλίδης.