«Απ’ όσο ξέρω, η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν η μεγαλύτερη συμφορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Ποτέ άλλοτε δεν έγινε τόσο μεγάλη ομαδική σφαγή, ούτε κάηκαν τόσες πόλεις και χωριά. Μόνο οι γιαγιάδες και οι παππούδες διηγήθηκαν αυτά τα τραγικά περιστατικά στα εγγόνια τους και τους έμαθαν τι σήμαινε ελληνικός μικρασιατικός πολιτισμός. Δε θα έπρεπε η πολιτεία να φροντίσει ώστε τα παιδιά μας να διδαχτούν στα σχολεία την αλήθεια γι’ αυτή τη μαύρη σελίδα μας; Να ξέρουν οι υπεύθυνοι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να λογοδοτήσουν γι’ αυτό στα νεαρά βλαστάρια μας, γιατί πρέπει ως λαός να έχουμε ρίζες και παραδόσεις, και ειδικά εμείς οι Έλληνες, που η ιστορία μας ξεκινάει από αρχαιοτάτων χρόνων και υπήρξε τόσο καταλυτική για όλους τους συγχρόνους λαούς του κόσμου. Παπάδες που κρεμάστηκαν και μαρτύρησαν από τους Τούρκους αγιοποιήθηκαν από την εκκλησία. Διαβάσαμε για τη ζωή και το θάνατό τους σε κάποια βιβλία, όπως και τη ζωή και τον πολιτισμό των προσφύγων στις χαμένες πατρίδες. Αλλά το διαβάσαμε γιατί το θέλαμε κι όχι επειδή κάποιος φρόντισε να το μάθουμε στα σχολεία μας […]. Τα παιδιά μας μαθαίνουν τόσο λίγα πράγματα για τη σύγχρονη ιστορία μας, που είναι ντροπή για όλους μας»..