Friday 18 October 2024
Αντίβαρο
Οικονομία Χρίστος Δαγρές

Επιστροφή στη δραχμή #2: Ευρώ εναντίον Γκοτζίλα

Γράφει ο Χρίστος Δαγρές.

krish

Πριν λίγες ημέρες το “Αντίβαρο” δημοσίευσε ένα άρθρο του Τηλέμαχου Μιχαηλίδη το οποίο διεκτραγωδούσε όσα δραματικά θα συμβούν στη χώρα σε περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Το άρθρο δεν είχε αριθμούς, στοιχεία, ποσοστά ή έστω παραπομπές σε κοινοτικές συμφωνίες, οδηγίες ή κανονισμούς. Όπως βεβαίωσε ο ίδιος θεωρεί ότι μπορεί να κινδυνολογεί “χωρίς την υποχρέωση να δώσω αποδείξεις …” . Το άρθρο έχει τη μορφή σεναρίου δευτεροκλασάτης ταινίας καταστροφής του Χόλιγουντ, με όλες τις παραδοξότητες και τις απιθανότητες της. Ξέρετε … ταινίες όπου ο ήρωας ανεβαίνει από άλογο σε κινούμενο ελικόπτερο, παίρνει τον έλεγχο του και μετά καταρρίπτει 5-6 πολεμικά αεροσκάφη του εχθρού.

Οι τερατολογίες του δομούνται γύρω από τη φράση-κλειδί: “Ανεξάρτητα από τη διαδικασία αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η χώρα πρακτικά θα έχει αποχωρήσει από την ΕΕ”. Ενώ λοιπόν εμμέσως παραδέχεται ότι δεν υπάρχει διαδικασία αποχώρησης [αποβολής] από την ΕΕ, χτίζει το μύθο της “πρακτικής αποχώρησης”.

Επάνω σ’ αυτό το έωλο επιχείρημα συσσωρεύονται μια σειρά από – άσχετες, ασύνδετες και, σε κάποιο βαθμό, παραληρηματικές – “τραγωδίες”, τόσο στο κύριο άρθρο όσο και σε 3 σχόλια-απαντήσεις του “Τηλέμαχου”:

● “Δυσχέρεια εμπορικών σχέσεων”: παρντόν;;;
● “ποιος θα συνάπτει εμπορικές σχέσεις;”: Οι εμπορικές σχέσεις δεν συνάπτονται μεταξύ εμπορικών εταιρειών; Ποιος εμποδίζει την Χ εταιρεία να αγοράσει π.χ. λάδι, από την Υ ελληνική; Εκτός από τον Τηλέμαχο, κανείς!
● “ποιος θα δέχεται παράδοση προϊόντων χωρίς προ-πληρωμή”: ήδη αυτό γίνεται εδώ και χρόνια – χωρίς δραχμή!
● “θα πάψει ίσως ο έλεγχος των ελληνικών συνόρων από τη FRONTEX με οδυνηρές συνέπειες”: η FRONTEX είναι οργανισμός της ΕΕ, όχι της ευρωζώνης και τα σύνορα της Ελλάδος είναι σύνορα της ΕΕ. Η φύλαξη τους δε, αποτελεί ανάγκη και αίτημα των φίλων σας των δυτικοευρωπαίων που ανησυχούν για τις χιλιάδες προσφύγων που επιθυμούν να ταξιδέψουν προς τη Δύση. Αν υπήρχε σκέψη για απόσυρση της, αυτοί θα την πλήρωναν στο τέλος.
● “θα πάψει η στήριξη για δίκαιη λύση στο Κυπριακό”: Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο μέλος-κράτος της ΕΕ … Χελλόου !!! Δεν στηρίζουν την Κύπρο για να μας κάνουν χάρη. Είναι υποχρέωση τους απέναντι στην Κύπρο!
● “θα πάψει η στήριξη στις ορέξεις της Τουρκίας”, “Θυμηθείτε πότε έκανε αίτηση η Τουρκία για μέλος της ΕΕ και τι χρονολογία έχουμε σήμερα”, “Δεν αναφέρθηκα στη λύση, αλλά στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Τα προσκόμματα που της τίθενται είναι απίστευτα.”, “Της έχει γίνει σαφές ότι αν δεν αναγνωρίσει την Κύπρο δεν προχωράει τίποτα.”: Για κάποιο λόγο η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ έχει δυσανάλογα μεγάλο χώρο στη μυθολογία του “Τηλέμαχου”. Δεν ξέρω αν το γνωρίζει και εσκεμμένα σιωπά ή δεν έχει ιδέα, αλλά η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ σκοντάφτει σε πολύ σημαντικότερα εμπόδια από την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και την ίδια την πολιτική Ερντογάν. Ο κυριότερος όμως είναι η αντίδραση που προκαλεί η ιδέα αυτή στους λαούς των ίδιων των χωρών της ΕΕ, μεταξύ των οποίων η Γερμανία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΔΕΝ μας κάνουν χάρη σε αυτό το θέμα – τις δικές τους προτεραιότητες εξυπηρετούν.
● “Αν η χώρα αποχωρήσει και από τη Σένγκεν, ποια η σημασία της για την Ευρώπη;”: Η εμπλοκή της Σένγκεν έρχεται από το πουθενά. Μέσα από ποια συμφωνία ή κανονισμό αποχωρεί Ελλάδα από το Σένγκεν εάν επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα; Άγνωστο! Άλλο ένα παράδειγμα χωρίς υποχρέωση αποδείξεων.
● “λέτε να μπαίνει κανείς στην Ελλάδα από τη θάλασσα για να περάσει με αυτοκίνητο στην κεντρική Ευρώπη; όχι βέβαια. Δεν γίνεται αυτό. Ούτε για τη Βουλγαρία ενδιαφέρονται. Θέλουν να ταξιδέψουν αεροπορικώς ή με καράβι στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Αν γίνονται έλεγχοι στις μετακινήσεις από Ελλάδα προς Ευρώπη, σαν να είμαστε τρίτη χώρα, γιατί να ενδιαφερθούν; λες και δεν έχουν δουλειά να κάνουν στη θάλασσα της Ιταλίας.”: Δικό σας …. άνευ σχολιασμού. Μπορεί η θάλασσα της Ιταλίας να είναι ήσυχη αυτόν τον καιρό αλλά σε κάποια μυαλά σοβεί μια καταιγίδα!
● “Επιμένω ότι η φοβερή απομόνωση της χώρας θα φέρει δεινά και στην Κύπρο.”: Άϊντε πάλι με την Κύπρο. Η εμμονή του Τ.Μ. να “ξεχνάει” ότι η Κύπρος είναι ήδη ανεξάρτητο μέλος-κράτος της ΕΕ είναι εντυπωσιακή. Θα ήθελα όμως να τον ρωτήσω και το εξής: αισθάνεσαι άνετα να παρακαλάς για τη συμμετοχή σου σε μία ένωση ισότιμων κρατών όπου αυτή [η ΕΕ] ξεσπά σε αντίποινα εναντίον ενός άλλου μέλους [Κύπρος] για να εκδικηθεί ένα τρίτο [Ελλάδα];

Θα αφήσω τελευταίο για σχολιασμό το παρακάτω επειδή, κατ’ εμέ, αντιπροσωπεύει τη ραγιάδικη αντίληψη του Τ.Μ. για την ΕΕ. Γι’ αυτόν, δεν είμαστε ισότιμοι πολίτες της ΕΕ με πλήρη δικαιώματα, αλλά ρωμιοί υποτελείς στους οποίους ο Μέγας Πατισάχ των Βρυξελλών [βλέπε: Βερολίνου] παραχωρεί κατά το δοκούν κάποια δικαιώματα. Γράφει λοιπόν: “Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια συνεχώς την καταδικάζουν. [ΣΣ: την Τουρκία] Δείτε υπόθεση Λοιζίδου και άλλες.” Δεν στέκομαι στη Λοϊζίδου που είναι Κύπρια, είναι εγκυστωμένο στο μυαλό του ότι η Κύπρος πρέπει να υποφέρει εξαιτίας της Ελλάδας. Θα σταθώ στην άποψη ότι τα ευρωπαϊκά δικαστήρια δεν παράγουν δίκαιο, ουδέτερα και αυτόνομα [όπως μάλλον θα περίμενε κανείς] αλλά μας κάνουν τη χάρη. Ο Έλληνας πολίτης έχει δικαιώματα στην ΕΕ επειδή είμαστε “καλά παιδιά” και “μας αγαπάνε”. Κι εμείς πρέπει να τους χρωστούμε ευγνωμοσύνη προφανώς.

Η επιχειρηματολογία του ευρωραγιαδισμού είναι αναμφίβολα “παιδική” στη δομή της. Γι’ αυτό και ξεσπά ο Τ.Μ. μόλις στριμώχνεται με την κριτική που του ασκείται, επαναλαμβάνοντας τρεις φορές ότι δεν θεωρεί ότι πρέπει να φέρει αποδείξεις για όσες τραγωδίες προβλέπει. Προφανώς, όσο πιο πολύ επαναλαμβάνει κάτι, τόσο περισσότερο πειστικό ηχεί στ’ αυτιά του. Αλλά και ως προς το ύφος του το τρομο-σενάριο του δεν υστερεί σε παιδικότητα του. Η χρήση επιθέτων [π.χ. η “απομόνωση της χώρας” θα είναι “φοβερή”, “το μέλλον της χώρας θα είναι ζοφερό”, η “αποχώρηση” θα είναι “βίαιη”, όσοι φέρνουμε αντιρρήσεις είμαστε “άγρια κομματόσκυλα”] υποτίθεται ότι δίνει μεγαλύτερο βάρος στην επερχόμενη καταστροφή, όπως και οι λέξεις-κλειδιά “παρίας” και “μπαταξής”. Και φυσικά, το σενάριο κλείνει με το πομπώδες, αυτοαναφορικό συμπέρασμα: “Όπως αντιλαμβανόμαστε, το μέλλον της χώρας θα είναι ζοφερό.”.

Φράση που μπορεί να απαντηθεί μόνο με ένα μεγαλοπρεπές “Μπεεεέ …ρε! Μπεεέ !!!”.

ΥΓ Τηλέμαχε, μπορείς να δώσεις έξτρα βάθος και δραματικότητα αν προσθέσεις και μία φυσική καταστροφή. Π.χ. ότι δεν θα μας βοηθήσουν αν δεχτούμε επίθεση από τον Γκοτζίλα και αρχίσει να μας τραγανίζει. Ή αν αρνηθούν να παρέμβουν όταν ξαναμμένα ζόμπι βγουν από την γη και σοδομίσουν όσους επιζήσουν από τον Γκοτζίλα. Μη σου πω ότι γίνεται και πιο πειστικό.

11 comments

Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 24 June 2015 at 10:38

Πολύ ἀρνητικὴ ἡ ἀρχικὴ ἀνάρτηση. Γιατί ὁ συγγραφεὺς δὲν προβάλλει τὰ μεγάλα πλεονεκτήματα τῆς νέας δραχμῆς ;
Γιὰ παράδειγμα, μὲ τὴν νέα δραχμή, τὸ κράτος θὰ ἔχει τὴν εύχέρεια νὰ μειώνει ὅ,ποτε καὶ ὅσο θέλει τὶς πραγματικὲς ἀποδοχὲς τῶν ὑπαλλήλων του καὶ τὶς πραγματικὲς παροχὲς ὅσων λαμβάνουν παροχὲς άπὸ αὐτό, στὸν βαθμὸ πού θεωρεῖ ὅτι αὐτὸ εἶναι άναγκαῖο. Ταυτοχρόνως, ὅσοι σήμερα λαμβάνουν μισθὸ ἢ ἄλλες παροχὲς άπὸ τὸ κράτος, θὰ χρειασθεῖ νὰ συσφίγξουν τὶς σχέσεις τους μὲ τοὺς βουλευτές τους, διότι τὶς (ὀνομαστικὲς) αὐξήσεις στοὺς πελάτες τους θὰ μποροῦν νὰ διαλέγουν ποῦ θὰ τὶς δίνουν αὐτοὶ καὶ δὲν θὰ ἐλέγχονται τυχὸν καταχρήσεις ποὺ κάνουν άπὸ μὴ ἐκλεγμένους ὑπαλλήλους, ὅπως ἐλέγχονται, ἔστω ἀτελῶς, ἀπὸ τὴν τρόϊκα.
Ἐπίσης, τὸ κράτος θὰ συγκεντρώνει τὴν ὅποια ἀποταμίευση θὰ κατορθώνουν νὰ συσσωρεύουν οἱ φτωχότεροι πολίτες του στὴν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος, ὅπου δὲν θὰ χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ βγάζει βρωμερὰ κέρδη, άλλὰ γιὰ τὸ καλὸ τῶν πολλῶν. Γιὰ παράδειγμα, γιὰ νὰ φέρει τὸ ἠλεκτρικὸ ρεῦμα καὶ στὸ τελευταῖο χωριό, ἄλλο ἄν, μετὰ τὸν ἐξηλεκτρισμό, τὸ χωριὸ ἀδειάσει καὶ άπὸ τοὺς τελευταίους του κατοίκους. Ἄλλο παράδειγμα, γιὰ νὰ ἱδρύσει νέες κρατικὲς ἐπιχειρήσεις, ὅπως ἦταν ἡ Ὀλυμπιακή, ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ ἀναδειχθοῦν ἀστέρια ὅπως ἡ Δήμητρα Λιάνη καὶ νέοι ὀργανισμοί, ὅπως ὁ ὀργανισμὸς «Μνήμη Θεοδώρου Κολοκοτρώνη». Φυσικά, δὲν μποροῦμε νὰ μιλᾶμε γιὰ ἀμοιβὴ τῆς ἀποταμιεύσεως, ὑπὸ τέτοιες συνθῆκες. Ἁπλῶς, ἡ ἐτησία ζημία θὰ περιορίζεται μεσα στὸ δοκιμασμένα ὅρια τῆς ἐνδόξου ἐποχῆς 1974-1994, δηλαδὴ 10% ἕως 20% μεῖον κατ’ έτος.
Βέβαια, αὐτὴν τὴν ἔξοχη άπόδοση δὲν θὰ τὴν ἔχουν οἱ πλουσιώτεροι, αὐτοὶ πού θὰ ἔχουν τὴν εύχέρεια νὰ τοποθετοῦν ἀμέσως τὸ ὅποιο χρῆμά τους σὲ ἐμπορεύματα, άκίνητα κλπ. Μάλιστα, ἐὰν εἶναι φίλοι μὲ τοὺς ἐν ἐξουσίαις, ἐὰν καλοῦν τοὺς ἰθύνοντας σὲ δεξιώσεις καὶ κόττερα, θὰ μποροῦν νὰ παίρνουν καὶ δάνεια μὲ ἀρνητικὸ ἐπιτόκιο, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν χρειάζεται νὰ προσπαθοῦν νὰ βγάλουν πραγματικὰ κέρδη ἀπὸ τὶς ἐπιχειρήσεις τους. Ἔτσι δὲν θὰ χρειάζεται νὰ εἶναι τόσο στυγνοὶ ἐργοδότες, ὅπως εἶναι οἱ ἐργοδότες πού συμμετέχουν στην παγκόσμιο ἀγορά.
Ἄλλο τεράστιο κέρδος θὰ πορισθοῦν ὅσοι χρωστοῦν μεγάλα δάνεια σὲ εὐρώ, ἀφοῦ θὰ κληθοῦν νὰ τὰ πληρώσουν σὲ νέες δραχμές, πιθανώτατα περὶ τὸ 50% τῆς ἀξίας τους ἢ καὶ λιγώτερο. Ἄν, μάλιστα, ἔχουν ἐξαγάγει τὸ προϊὸν τῶν δανείων καὶ τὸ κρατοῦν σὲ εύρώ, τὸ κέρδος τους πολλαπλασιάζεται.
Εἶναι στ’ ἀλήθεια ἀκατανόητο πῶς ὅλα αὐτὰ τὰ μεγάλα ἀγαθὰ δὲν τὰ βλέπουν οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες. Αὐτοὶ οἱ ἀνοιχτομάτηδες, τίμιοι (μερικοί, βέβαια, εἶναι καὶ κακοπληρωτές), φωτισμένοι καὶ πατριῶτες πού τὰ βλέπουν καὶ γράφουν κιόλας γι’ αὐτά, τελοῦν « … ἐν τελείᾳ τῆς σιδηρᾶς πραγματικότητος ἀγνοίᾳ καὶ ἐν πλήρει ἀπορίᾳ διὰ τὰ γεγονότα τὰ κατ’ αὐτούς, μυστηριώδη καὶ ἀνεξήγητα ἄλλως ἢ διὰ τῆς προδοσίας, ἤ, κατὰ συγκαταβατικὴν ἐπιείκειαν, διὰ τῆς ἀνικανότητος. … ». Καί, ἄλλοι αὐτοί, θεωροῦν ὅτι τὰ μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας ἀποκρύπτουν ἀπὸ τὸν ἀθῶο λαὸ τὸν παράδεισο τῆς νέας δραχμῆς. Ὅλοι αὐτοὶ ἐλπίζουν ὅτι, στὴν ἀπελπισία του, ὁ λαὸς θὰ τοὺς δώσει τὴν δύναμη νὰ τὸν ρίξουν σὲ ἀκόμη χειρότερη κατάσταση, ἐκεῖ ἀπ’ ὅπου, καὶ νὰ θέλει πλέον, δὲν θὰ μπορεῖ νὰ βγεῖ. Τότε θὰ τοῦ ‘χουν κάτσει στὸν σβέρκο γιὰ τὰ καλὰ καὶ τίποτε δὲν θὰ μπορεῖ νὰ τοὺς κουνήσει.

Reply
Χρ. Δαγρές 24 June 2015 at 18:37

Μόνο ο Γ. Γεωργάνας [του Ιακώβου, βεβαίως, βεβαίως] θα μπορούσε να βρει θετικό ότι αυτοί που ελέγχουν [και εννίοτε μας στραγγαλίζουν] με τη “ρευστότητα” ΔΕΝ είναι εκλεγμένοι! Δηλαδή, το ανθρωπάκι ο Ντράγκι, έχει δικαίωμα να μας διαλύει τη ζωή επειδή αυτό βολεύει τους τραπεζίτες που τον διόρισαν, και όχι τους Πολίτες

Α, να μην ξεχάσω … η ΕΕ είναι εγγύηση για τη Δημοκρατία [προ Γεωργάνα]

“ἄλλο ἄν, μετὰ τὸν ἐξηλεκτρισμό, τὸ χωριὸ ἀδειάσει καὶ άπὸ τοὺς τελευταίους του κατοίκους.”

Μπαρδόν ??? Ο εξηλεκτρισμός φταίει για την αστυφιλία; Δηλαδή, καλύτερα να τους αφήσουμε χωρίς ηλεκτρισμό τους χωριαταραίους κ. Γεωργάνα μας, ε;

“θὰ μποροῦν νὰ παίρνουν καὶ δάνεια μὲ ἀρνητικὸ ἐπιτόκιο, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν χρειάζεται νὰ προσπαθοῦν νὰ βγάλουν πραγματικὰ κέρδη ἀπὸ τὶς ἐπιχειρήσεις τους.”

Πραγματικά, η περίοδος του ευρώ απότελεί αναμφίβολα μία από τις εντυπωσιακά καθαρότερες περιόδους της ελλ. οικονομίας.
– Τα σκάνδαλα της SIEMENS και δεκάδων άλλων γερμανικών εταιρειών, ειδικά στον τομέα των εξοπλισμών,
– τα σκάνδαλα της Energa & Hellas Power, ποτέ !
– τα σκάνδαλα PROTON bank, Alapis κλπ, ποτέ !
– η real estate Karouzos δεν έσκασε το 2010 με τις τράπεζες να προσπαθούν να περισώσουν ότι σώζεται από τα δάνεια τους. Ποτέ !
– τα εκατοντάδες ευρώ θαλασσοδάνεια που δίνονται ετησίως σε χρεοκοπημένα φιλομνημονιακά κανάλια, ΠΟΤΕ !
– τον Νοέμβριο του 2013 ΔΕΝ κατατέθηκε ποτέ μηνυτήρια αναφορά από το νόμιμο εκπρόσωπο της Ένωσης Βορειοελλαδιτών Επενδυτών Χρηματιστηρίου Αθηνών κ. Γιώργο Παλάζη κατά των μελών του ΔΣ της Συνεταιριστικής Τράπεζας Σερρών [συμπεριλαμβανομένου ενός βουλευτή της ΝΔ.
– Δεν αποκαλύφθηκε προχτές πως γερμανική φαρμακοβιομηχανία πλήρωνε 800 γιατρούς για να γράφουν φάρμακα της, μέχρι το 2008.

Και πόσα άλλα ΔΕΝ υπήρξαν ποτέ, γιατί το ευρώ καταπολέμησε τη διαφθορά.

Και μια προσωπική ερώτηση κ. Γεωργάνα. [Διαχειριστής: η προσωπική ερώτηση διεγράφη]

Reply
NF 24 June 2015 at 19:22

“The monumental budget austerity that the IMF imposed on Greece, within a euro straitjacket that precluded devaluation to boost exports, has reduced the country to penury and has destroyed its social fabric.”

Desmond Lachman
Former deputy director of IMF policy department

http://www.nbp.pl/badania/seminaria/21i2015.pdf

«Η τεραστια δημοσιονομικη λιτοτητα που το ΔΝΤ επεβαλλε στην Ελλαδα, εντος του ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ, που απεκλεισε την υποτιμηση ωστε να αυξησει τις εξαγωγες, εχει βυθισει τη χωρα στην ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, και εχει ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟ.»

Ντέσμοντ Λάχμαν
Τεως Αναπληρωτης Διευθυντης ΔΝΤ, τμημα αναπτυξης πολιτικης.

Tα σχολια περιττευουν………………………….

Reply
Kostas Dimopoulos 24 June 2015 at 21:09

@Χρ. Δαγρές

Κι ήρθατε εσείς να μας δείξετε πως να γράφουμε….Ανούσιος αντίλογος…Δεν προσφέρατε κάτι…απλά προσπαθήσατε να εκτονωθείτε (και ακόμα κι αυτό ανεπιτυχώς αν κρίνω από το άρθρο και το σχόλιό σας)

Κρατήστε την ένταση αυτή … θα σας χρειαστεί όταν οι δραχμές σας δεν θα φτάνουν για να βάλετε καύσιμα…..

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 25 June 2015 at 10:19

@NF 24 June 2015 at 19:22
Τὰ σχόλια περιττεύουν ; Μόνον ὅταν βρίσκουμε κάποιον πού συμφωνεῖ μὲ τὶς ἤδη προδιαμορφωμένες άπόψεις μας, ἴσως. Τὸ Φεβρουάριο τοῦ 2011 ἐπεκοινώνησα μὲ μήνυμα ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου μὲ τὸν κύριο Lachman καὶ ἐκεῖνος συνεφώνησε ὅτι, ἐὰν τὸ ὅποιο πλεονέκτημα τυχὸν ὑποτιμήσεως διασπαθισθεῖ σὲ πελατειακὲς παροχές, τότε ἡ εἰσαγωγὴ ἐθνικοῦ νομίσματος δὲν θὰ ὠφελήσει καθόλου τὴν χώρα καί, πιθανώτατα, θὰ τὴν ζημιώσει.
Ἐπὶ πλέον, ὅποιος παρακολουθεῖ τακτικῶς τὰ γραφόμενα τοῦ κυρίου Lachman, θὰ διαπιστώσει ὅτι ὁ κύριος Lachman ἔχει κάποια βεντέττα μὲ τὸν πρώην ἐργοδότη του, τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο, ὁπότε δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ ἐπιδοκιμάσει δημοσίᾳ καμμία πολιτικὴ τοῦ Ταμείου.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 25 June 2015 at 10:46

Εἶναι κατανοητὸν ὅτι, ὅποιος στριμώχνεται στὴν συζήτηση, θὰ καταφύγει στὴν λασπολογία. Ἂς κρίνουν οἱ συναναγνῶστες τὸ πόσο ἀνδρικὸ εἶναι αὐτό.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἡ διαφορὰ μεταξὺ τῆς περιόδου δραχμῆς καὶ εύρὼ στὸ Ἑλληνικὸ τραπεζικὸ σύστημα εἶναι ὅτι, ἐπὶ δραχμῆς καὶ μέχρι τὸ 1993, εγχώρια δάνεια δίδονταν μόνον μὲ τὴν μεσολάβηση κάποιας μορφῆς διαφθορᾶς, ἐνῶ, μετὰ τὸ 1994, δόθηκαν καὶ δάνεια μὲ καθαρῶς τραπεζικὰ κριτήρια.
Στό θέμα τῆς νομισματικῆς πολιτικῆς, ὅλες οἱ χῶρες τοῦ κόσμου, ὅλες ἀνεξαιρέτως, ἀκόμη καὶ ἡ Βόρειος Κορέα, ἔχουν ἐμπιστευθεῖ τὸν ἔλεγχο τῆς ρευστότητος στὶς οἰκονομίες τους σὲ μὴ ἐκλεγμένους, ἔστω καὶ σὲ κατ`ὄνομα μόνον ἀνεξαρτήτους. Μποροῦμε νὰ σχίζουμε τὰ ροῦχά μας ὅτι αὐτὸ δὲν μᾶς ἀρέσει, άλλὰ, ὅπως δὲν μᾶς ἀρέσουν συνήθως οἱ ἐργολάβοι κηδειῶν, ἀλλὰ τοὺς χρειαζόμαστε, ἔτσι χρειαζόμαστε καὶ τοὺς ἀνεξαρτήτους διοικητὲς τῶν κεντρικῶν τραπεζῶν.
Τέλος, γιὰ τὸν ἐξηλεκτρισμὸ τῶν χωριαταραίων, τὸ λογικὸ θὰ ἦταν νὰ τοὺς ἔχει ρωτήσει κανεὶς ἐὰν πράγματι ἤθελαν νὰ ἔλθει τὸ ἠλεκτρικὸ ρεῦμα στὸ χωριό τους ἢ θὰ προτιμοῦσαν τὰ χρήματα νὰ εἶχαν διατεθεῖ ὥστε ἡ ἀναπόφευκτη μετακίνηση τους σὲ πόλη νὰ γίνει σὲ πόλη πιὸ ἀνθρώπινη. Φυσικά, αὐτοὶ ποὺ ἀποφάσισαν τὸν ἐξηλεκτρισμὸ δὲν τοὺς ρώτησαν. Ἐνῶ τοὺς ἐργολάβους, ποὺ ἔκαναν τὰ ἔργα τοῦ ἐξηλεκτρισμοῦ καὶ τοὺς προμηθευτές, τοὺς γνώριζαν πολύ καλά.

Reply
Χρ. Δαγρές 25 June 2015 at 12:05

@Kostas Dimopoulos

Ευχαριστώ πολύ για την “κριτική”. Η άποψη σου καταγράφηκε και αρχειοθετήθηκε αρμοδίως.

@Γ.Ι. Γεωργάνας

Από πότε οι δημοσιοποιημένες πληροφορίες αποτελούν “λασπολογία”;

Στη σελίδα μεγάλης τράπεζας υπάρχει ΔΗΜΟΣΙΩΣ το παρακάτω προφίλ του κ. Ιακώβου Γ. Γεωργάνα

http://www.piraeusbankgroup.com/el/investors/corporate-governance/board/bod-member-cvs/iakovos-georganas

Η ερώτηση μου είναι αν έχεις συγγενική σχέση ή πρόκειται για απλή συνωνυμία. Τίποτε άλλο.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 25 June 2015 at 14:54

Εἶναι λασπολογία ὅταν κάποιος μεταφέρει σὲ δημοσία συζήτηση πληροφορίες, ἀπολύτως ξένες πρὸς τὸ θέμα τῆς συζητήσεως, πληροφορίες πού ἀφοροῦν πρόσωπο ἀμέτοχο καὶ ἀπολύτως ἄσχετο μὲ τὴν συζήτηση καὶ μάλιστα τὶς παραθέτει στὸ ἴδιο σχόλιο ὅπου περιγράφει διάφορα πραγματικὰ ἢ κατὰ φαντασίαν σκάνδαλα, ἐπίσης ἄσχετα μὲ τὸ συγκεκριμένο πρόσωπο. Τὶς παραθέτει ὥστε νὰ κολλήσει ἔστω καὶ λίγη ἀπὸ τὴν λάσπη, ἀκόμη καὶ ἐκ συνωνυμίας, σὲ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἔχει τὸ θράσος νὰ ἀντιλέξει στὸν λασπολόγο.
Ἐξ ὅσων γνωρίζω ἀπὸ δημοσιευμένες πληροφορίες, τὸ συγκεκριμένο πρόσωπο δὲν ἔχει κἂν λάβει θέση ὑπὲρ ἢ κατὰ τοῦ εὐρώ. Καί, ἐὰν ξέρει κανεὶς ἀριθμητική, μπορεῖ νὰ παρατηρήσει ὅτι τὸ συγκεκριμένο πρόσωπο ἔζησε καὶ ἐργάσθηκε τὰ συντριπτικῶς περισσότερα δημιουργικὰ χρόνια του σὲ καθεστὼς δραχμῆς καὶ νομισματικῶν καί συναλλαγματικῶν περιορισμῶν.
Καὶ εἶναι, τέλος, λασπολογία ὅταν αὐτὲς οἱ πληροφορίες τὶς παραθέτει κάποιος διότι ξέμεινε ἀπὸ ἐπιχειρήματα.

Reply
Χρ. Δαγρές 25 June 2015 at 17:55

@ Γ. I. Γεωργάνας

Η ερώτηση ετέθει εξ αρχής αυτούσια, χωρίς καμία σύνδεση με τα υπόλοιπα, και παραμένει ως έχει. Είναι συγγενής σου, ναι ή όχι;

Από κει και πέρα, σου απέδειξα ότι συνέβαιναν δεκάδες σκάνδαλα με αλόγιστη δανειοδότηση ημετέρων επί ευρώ – την εκτίμηση σου ότι επί δραχμής συνέβαιναν πιο συχνά, την ακούω μεν, τη βρίσκω υποκειμενική και αδιάφορη δε. Αν έχεις κάποια στοιχεία, μπορείς να τα δώσεις για να τα διαβάσουμε. Αν όχι, καταγράφεται και αξιολογείται γι’αυτό που είναι … εκτίμηση, υποκειμενική.

Το μεγαλύτερο “σκάνδαλο” όμως με το ευρώ, ήταν καθαρά πολιτικό. Ήταν η απορρύθμιση της αγοράς δανείων έτσι ώστε άφθονο, φτηνό, ανεξέλεγκτο χρήμα να ρέει προς πολίτες που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν και βυθίζονταν σε νέα χρέη, δανειζόμενοι για να ξεπληρώσουν τόκους και κεφάλαιο προηγούμενων δανείων. Διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, ποδοσφαιροδάνεια κλπ, κλπ.

Reply
Kostas Dimopoulos 25 June 2015 at 19:59

Ναι ναι…κι εμένα απείλησαν τη ζωή μου αν δεν έπαιρνα τέσσερις πιστωτικές, διακοποδάνεια (δύο φορές το χρόνο), δάνειο για αυτοκίνητο (κι ας μην είχα ρευστό για βενζίνη) κλπ κλπ κλπ….

Άσε μας άνθρωπέ μου….Άραξε στον κόσμο σου….

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 26 June 2015 at 08:16

Ναί, πρέπει νὰ τὸ μάθει ὁ κόσμος ὅτι ζήσαμε φοβερὰ χρόνια ! Ἐμένα μὲ ἀπειλοῦσαν ὅτι, ἂν δὲν πάρω δάνεια (καὶ ἂς εἶχα, τότε καταθέσεις) θὰ σκοτώσουν τὸ καναρίνι μου ! Καὶ διαβάζει κανεὶς ἀκόμη γιὰ τὰ ἀνέμελα χρόνια 2000-2008 …
Σἑ σοβαρώτερο τόνο, ἡ κατάρρευση τῆς Ἑλληνικῆς βιομηχανίας, ἀλλὰ καὶ ἄλλων Ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων ἀμέσως μόλις ἐξετέθησαν στὴν διεθνῆ ἀνταγωνισμό, ἀποδεικνύει (καὶ δὲν εἶναι, δυστυχῶς, καθόλου ὑποκειμενικὴ γνώμη) ὅτι ἡ χρηματοδότησή τους ἦταν μαζικῶς ἀποτυχημένη διαδικασία. Τὸ Ἑλληνικὸ τραπεζικὸ σύστημα, στὴν περίοδο τῆς δραχμῆς ὑπεχρεοῦτο, βάσει ἐγκυκλίων-φετφάδων τῆς Νομισματικῆς Ἐπιτροπῆς, νὰ δανείζει κατὰ προτεραιότητα «κοινωνικῶς εὐαίσθητες» ἐπιχειρήσεις (ΔΕΗ γιὰ ἐξηλεκτρισμὸ φθινόντων σὲ πληθυσμὸ χωριῶν, ἀγροτικοὺς συνεταιρισμοὺς γιὰ κλεφτο-συνεταιριστὲς κομματάρχες, Ὀλυμπιακὴ γιὰ νὰ φέρνει -δῆθεν- τουρισμό, τὰ παραδείγματα διαφθορᾶς εἶναι ἄπειρα) καὶ ἐπιχειρήσεις πού μποροῦσαν νὰ προσφέρουν «ἐγγυήσεις», δηλαδὴ ἀκίνητα καὶ (ὑπάρχοντα, ἄρα εἰσαγόμενα) ἐμπορεύματα. Ἀναγκαστικῶς ὅλες αὐτὲς οἱ δραστηριότητες ἧταν ἑστιασμένες στὸ ἐσωτερικὸ τῆς χώρας. Καὶ ὅταν κατέρρευσαν τὸ κράτος χρειάσθηκε νὰ ἐπανακεφαλαιοποιήσει τὶς τράπεζες μὲ ἀμέτρητα δισεκατομμύρια στὰ χρόνια μετὰ τὸ 1990. Στὴν περίοδο τοῦ εὐρώ, ἀντιθέτως, τὸ κράτος παρέσυρε τὶς τράπεζες στὴν κατάρρευση καὶ ὄχι οἱ τράπεζες τὸ κράτος. Διότι καὶ τὰ διακοποδάνεια καὶ τὰ καταναλωτικὰ δάνεια τῶν πιστωτικῶν καρτῶν ἐξυπηρετοῦνταν πολύ καλύτερα ἀπ’ ὅτι τὰ ὁμολογιακὰ δάνεια τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου τὸ 2009.
Σχετικῶς μὲ τὰ «σκάνδαλα» ἔχει σημασία νὰ κατανοήσει κανεὶς γιατὶ εἶναι πολύ δύσκολο νὰ στοιχειοθετηθοῦν στὸν χρηματοπιστωτικὸ τομέα. Κάθε χρηματοδότηση, κάθε ἐπένδυση, ἐνέχει κίνδυνο, διότι ἡ ἀπόδοσή της ἐξαρτᾶται ἀπὸ γεγονότα στὸ μέλλον, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προβλεφθοῦν. Γιὰ νὰ ἐξασφαλισθοῦν ἔναντι ἀλλήλων, ὅσοι συμμετέχουν σὲ μία ἐπένδυση φροντίζουν νὰ ἔχει ὁ καθένας τους κάτι νὰ χάσει, ἐὰν ἡ ἐπένδυση ἀποτύχει. Ὅταν, λοιπόν, τὰ πράγματα πᾶνε ἄσχημα καὶ χάσουν ὅλοι, τὸ δικαστήριο, ἐὰν κληθεῖ, πολύ δύσκολα μπορεῖ νὰ δεχθεῖ ὅτι ὁ Α, ὁ ὁποῖος εἶχε ζημία, εἶχε δόλο καὶ ἔκανε ὅ,τι ἔκανε μόνον καὶ μόνον διὰ νὰ ζημιωθεῖ καὶ ὁ Β.
Βέβαια, ὅποιος χάσει, ὅποιος δὲν μπορεῖ νὰ ἐξυπηρετήσει τὸ δάνειό του, λογικὸ εἶναι νὰ θέλει νὰ χτυπήσει ὅποιον τύχει νὰ βρεῖ μπροστά του. Ἔτσι, εὔκολα πιστεύει ὅ,τι τοῦ λένε διάφορες ἐξουσιολάγνες ψωνάρες πού παριστάνουν τοὺς πολιτικούς, ὑποβοηθούμενες καὶ ἀπὸ ξυλοσχίστες δημοσιολογοῦντες καὶ δημοσιογραφοῦντες (ἀκόμα πιὸ ἐξουσιολάγνες ψωνάρες αὐτοί).

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.