Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
1ον, βάζουμε σταυρό (+) και όχι (χ) ή (ν) στο κουτάκι. Μόνο σταυρό (+). Προσοχή.
2ον, επειδή σε όλες τις προηγούμενες εκλογές, δηλαδή στις εθνικές το 2015, στις ευρωεκλογές του 2014, στις περιφερειακές του 2014 και στις εθνικές το 2012, τα έξιτ-πολλς προέβλεπαν μεγαλύτερα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και μικρότερα της ΝΔ από το τελικό αποτέλεσμα, αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής αύριο. Η κυρίαρχη εξήγηση είναι ότι οι πιο παθιασμένοι ψηφοφόροι προθυμοποιούνται ευκολότερα να συμμετέχουν στα έξιτ-πολλς, καθώς και ότι το τμήμα του δείγματος που παρουσιάζεται αμέσως μόλις ανοίγουν οι κάλπες για καταμέτρηση, περιλαμβάνει περισσότερα τμήματα (των έξιτ-πολλς πάντα) από την Αττική από όσο από την επαρχία. Και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιο ισχυρός από τον μέσο όρο της χώρας. Κάτι παρόμοιο, ενδεχομένως να παρατηρηθεί και αύριο. Να έχουμε το νου μας επειδή:
3ον, όπως δείχνουν όλα τα δεδομένα, η διαφορά θα είναι μικρή. Έτσι, το βασικό σενάριο είναι τα έξιτ-πολλς να αποφανθούν ότι δεν μπορούν να αποφανθούν (όπως περίπου η κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν μπορεί να αποφασίσει και κατέφυγε στο δημοψήφισμα). Εκτιμήσεις μικρότερες του 4% (52%-48%) θα τις εκλάβουν παρακινδυνευμένες να τις εμφανίσουν ως πρόβλεψη τελικού αποτελέσματος. Αυτός είναι ο πρώτος σταθμός του σεναρίου. Ο δεύτερος είναι ότι τα πρώτα συγκεντρωτικά αποτελέσματα (πχ από το 10% των τμημάτων της χώρας) είναι πιθανό να δείξουν νίκη του ΝΑΙ με σχετική διαφορά. Ο τρίτος σταθμός είναι ότι θα υπολείπονται τμήματα της Αττικής όπου το ΟΧΙ θα είναι κυρίαρχο.
Για να τα συγκεντρώσω. Ένα αποτέλεσμα 50%-50% είναι πιθανό να βγάλει έξιτ-πολλς 52%-48% υπέρ του ΟΧΙ, να συνεχίσει με 52%-48% υπέρ του ΝΑΙ στα πρώτα επίσημα αποτελέσματα (μέχρι πχ το 20% των τμημάτων) και τελικά να κάτσει το τελικό αποτέλεσμα στο 50%-50%.
Αν το αποτέλεσμα δεν είναι 50%-50%, αλλά λίγο διαφορετικό, μπορούμε μόνοι μας να κάνουμε ορισμένες αναγωγές της διαδρομής που περιέγραψα.
Το 3ο σημείο λοιπόν είναι να είμαστε επιφυλακτικοί πριν βγάλουμε τελικό αποτέλεσμα, επειδή η νύχτα προβλέπεται να είναι μακρυά.
4ον, πολλοί λένε ότι δεν θέλουν μικρή διαφορά για τον φόβο διχασμού κλπ. Αφού διάβασα και σκέφτηκα με προσοχή τα επιχειρήματα των δύο πλευρών, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το προτιμότερο αποτέλεσμα είναι μικρή νίκη του ΝΑΙ. Το δεύτερο προτιμότερο είναι μικρή νίκη του ΟΧΙ. Και απευκταία(*) αποτελέσματα είναι μεγάλες νίκες είτε του ΝΑΙ, είτε του ΟΧΙ.
Ο λόγος είναι ότι κατά την εκτίμησή μου ισχυροποιείται η θέση της οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης προστρέξει στη διαπραγμάτευση από τη Δευτέρα, αν υπάρχει ισχυρό ΟΧΙ σε περίπτωση που κερδίσει το ΝΑΙ ή αν υπάρχει ισχυρό ΝΑΙ σε περίπτωση που κερδίσει το ΟΧΙ.
Προσωπικά προτιμώ το πρώτο από τα δύο. Το βρίσκω ευκολότερα διαχειρίσιμο και πιθανότερο να οδηγήσει σε καλύτερη συμφωνία με τους εταίρους. Εννοείται ότι προϋπόθεση για την άποψή μου είναι η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος.
Καλό βόλι.
ΥΓ(*). Να το εξηγήσω επειδή ρωτήθηκα: πριν πάει η γενιά μου στα μαθητικά θρανία, στη σχολική ύλη των μαθηματικών υπήρχαν οι λεγόμενοι «γεωμετρικοί τόποι». Το σκεπτικό προσέγγισης τέτοιων προβλημάτων βοηθάει να λύνουμε πολλά προβλήματα. Εφαρμόζω εδώ το σκεπτικό με τα άκρα: ένα υπέρ-τεράστιο ΝΑΙ, θα εκλαμβάνονταν ως προθυμία των Ελλήνων να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο και ευχαρίστως θα δεχόταν ακόμη σκληρότερα μέτρα. Ένα υπερ-τεράστιο ΟΧΙ, θα εκλαμβάνονταν ως ρητή εντολή συνολικής ρήξης, με όλες τις παρενέργειες (πχ, πάτημα σε ορισμένους ευρωπαϊκούς κύκλους να μας ξωπετάξουν με δική μας ευθύνη κλπ). Αντίστροφα, μία μικρή διαφορά, θα σήμαινε ότι πολλοί Έλληνες αμφιταλαντεύτηκαν στις δύο επιλογές και κάποιοι προτίμησαν το μεν, ενώ κάποιοι άλλοι το δε. Έτσι ήθελαν κατά βάθος και τα δύο: δηλαδή και ότι θέλουν να σωθούν, αλλά και ότι δεν θέλουν να σωθούν έτσι.