Η εντυπωσιακότερη είδηση που “βγαίνει” από τη σύγκρουση στη Γεωργία με αφορμή τη γεωργιανή εισβολή στη Νότια Οσετία δεν είναι η αναμενόμενη και αναπόφευκτη στρατωτική παρέμβαση των Ρώσων. Το σημαντικότερο είναι ότι οι Ρώσοι, ενώ είχαν στρατιωτικά τη δυνατότητα να καταλάβουν ολόκληρη τη Γεωργία, να ανατρέψουν τον ορκισμένο εχθρό τους Σαακασβίλι και να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τον αγωγό Μπακού-Τσεϊχάν, σταμάτησαν την επίθεση, αφού πρώτα διασφάλισαν τη πλήρη αποσάθρωση του γεωργιανού στρατού, τον πανικό του γεωργιανού πληθυσμού, την αποχή της Δύσης από στρατιωτική ενίσχυση του εχθρού τους και το σεβασμό – θέλοντας και μη – της “διεθνούς κοινότητας” για το μέλλον.
Ανάλογη σοφία είχε επιδείξει και ο Μπους πατήρ μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Κέρδισε το γενικό σεβασμό, πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο της περιοχής, μόνιμες στρατιωτικές βάσεις σε Σαουδική Αραβία και Κουβέιτ, ενώ παράλληλα διατήρησε το Ιράκ σταθερό και τις μουσουλμανικές αντιδράσεις σε ελεγχόμενα όρια. Το κυριότερο: κατέστησε τον Αμερικανικό στρατό φόβο και τρόμο του κάθε “άτακτου” κράτους ανά τον κόσμο. Η ασυνεσία του Μπους υιού, όμως, κατέστρεψε την πολύτιμη εκείνη παρακαταθήκη. Το χειρότερο για τους Αμερικανούς είναι ότι τώρα πια δεν τους φοβούνται, δεν τους υπολογίζουν και τόσο.
Η Ρωσία απέδειξε με το σύντομο τερματισμό του πολέμου ότι ξέρει να διαχειριστεί τη νέα της ισχύ και το νέο της ρόλο στην ευρύτερη περιοχή των τεραστίων συνόρων της. Και μόνον λόγω της έκτασής της, η Ρωσία είναι παγκόσμιος παίκτης. Είναι πολύ σημαντικό η Ρωσία, η οποία έχει ήδη αναδειχθεί σε αντίβαρο της αλαζονικής αμερικανικής ισχύος, να διατηρήσει τη σύνεση στη χρήση της ισχύος της. Μόνον τότε θα μπορέσει να διατηρήσει και να επαυξήσει την ισχύ της, αλλά και να διατηρήσει το ηθικό πλεονέκτημα που, παρά την ελεγχόμενη ενημέρωση από τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ, έχει αποκτήσει τις ημέρες του Ρωσο-Γεωργιανού πολέμου και σε αυτήν ακόμη την ίδια τη Δύση.
Και τούτο, γιατί η υποκρισία των Η.Π.Α. σε σχέση με ό,τι συνέβη στο Κόσοβο, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν ήταν αν μη τι άλλο εκκωφαντική. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανείς, μα κανείς, δεν τόλμησε να βγει και να κατηγορήσει τη Ρωσία για “παραβίαση του διεθνούς δικαίου”. Δεν σας κάνει εντύπωση;! Ειπώθηκαν πολλά. Μίλησαν οι Αμερικανοί για δυσανάλογη χρήση βίας, απείλησαν με “επιδείνωση των σχέσεων” Δύσης-Ρωσίας, είπαν διάφορα άλλα, πάντως για παραβίαση του διεθνούς δικαίου δεν μίλησε κανείς. Αυτό και μόνον δείχνει το μέγεθος του ηθικού πλεονεκτήματος που έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν οι Ρώσοι.
Το βέβαιο είναι ότι η επόμενη ημέρα βρίσκει τη Γεωργία ηθικό και στρατιωτικό ερείπιο, τη Ρωσία με ενισχυμένη αυτοπεποίθηση και ηθικό ρόλο, τη Δύση έμπλεη ανασφάλειας και ανήμπορη να σκεφθεί καν πώς θα αντιμετωπίσει τη νέα Ρωσία και τους “δρόμους του πετρελαίου” κυριολεκτικά στον αέρα. Ο “αντιπρόσωπος” δια του οποίου προσπάθησαν οι Η.Π.Α. να διεξαγάγουν πόλεμο κατά της Ρωσίας όχι απλώς απέτυχε, αλλά έκανε να καταρρεύσει ολόκληρο το σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας.
Διερωτάται κανείς: Αυτοί που ενθάρρυναν τη Γεωργία στην επίθεση κατά της Ν. Οσετίας, δεν έβαλαν στη ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά; Τα λίγα που θα κέρδιζαν σε περίπτωση επιτυχίας και τα πολλά που θα έχαναν, που ήδη έχασαν, λόγω της οικτρής τους, στρατιωτικής και ηθικής αποτυχίας; Εκτός και αν όλα έγιναν για… να χάσει τις εκλογές ο Ομπάμα, πράγμα εξ αντικειμένου πολύ δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Ο Τέντ Τέρνερ, του CNN είχε πει για τον πόλεμο στο Ιράκ ότι ήταν “το πιο βλακώδες πράγμα που έκανε ποτέ κανείς”. Σιγά σιγά δημιουργείται ανταγωνισμός για το ποιο είναι το πιο βλακώδες πράγμα που έχει κάνει η διοίκηση Μπους…
.