Οι απόγονοι αυτών που εξόντωσαν μια γενιά στην πείνα του ʼ41, στα σκοπευτήρια και τα μπλόκα, στα καμένα χωριά, αυτοί που λεηλάτησαν για τρία χρόνια την χώρα μας. Αυτοί που έχτισαν την οικονομία τους με τον ιδρώτα των πατεράδων μας στα χυτήρια και τις φάμπρικες τους. Αυτοί που μας πουλάν υποβρύχια που γέρνουν, τανκς που ραγίζουν, C4I που δεν δουλεύουν, κι όταν διαμαρτυρόμαστε κλείνουν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και πετούν χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο. Αυτοί μας αποκαλούν διεφθαρμένους όταν πίσω από κάθε
σκάνδαλο (όπως αυτό της ΖΙΜΕΝΣ) θα βρεις μια γερμανική φίρμα, πίσω από κάθε αποικιακή σύμβαση (αεροδρόμια, διόδια κ.λπ.) κάποιο γερμανικό όνομα θα παίζει, όταν στις γερμανικές αλυσίδες λιανικής οι τιμές είναι διπλάσιες απʼ ότι για τα ίδια προϊόντα στη Γερμανία.
Το περιοδικό Άρδην και η εφημερίδα Ρήξη πραγματοποιούν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη Γερμανική Πρεσβεία (Καραολή και Δημητρίου 3, πίσω από τη βρετανική πρεσβεία), την Παρασκευή 26/2/2010, στις 6:30 μ.μ. ως ελάχιστη απάντηση στο κύμα της συκοφαντίας που έχουν εξαπολύσει τα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΜΟΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΚΡΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ
http://www.ardin.gr
.
9 comments
Το περιεχόμενο της διαμαρτυρίας ποιό θα είναι ακριβώς?
Αριστη ερώτηση imago.
Υπάρχουν πολλές αλήθειες στην υπόθεση και πολλές απ’ αυτές μισές δυστυχώς. Ο,τι χειρότερο σε μιά φωνακλάδικη συζήτηση. Εν πάσει περιπτώσει υπάρχουν επίσης πολλοί τρόποι να τοποθετηθεί κανείς και διάφορες απόψεις να υποστηρίξει – με αρετά κατά περίπτωση επιχειρήματα. Δεν έχω πολύ χρόνο όμως τώρα. Περιορίζομαι στα εξής:
– Ανήκω σε οικογένεια της οποίας το χωριό βίωσε τις εκτελέσεις από τους Γερμανούς. Επαρχία Βιάνου 1943. 500 εκτελεσεμένοι. Καμμένα χωριά. Δικαιούμαι (δια) να ομιλώ λοιπόν gentlemen. Τιμώ. Και δεν επεκτείνομαι επ’ αυτού. Μόνο που θα θεωρούσα αναξιοπρεπές να χρησιμοποιώ το “εμείς” (για να ταυτίσω λαμόγια με τον εκτελεσμένο παππού μου) και το “αυτοί” (για να ταυτίσω έναν αρχισυντάκτη – που κρίνεται ασφαλώς – με τα ναζιστικά καθίκια). Διατηρούμε υποθέτω το δικαίωμα όλοι να εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο στα ιστορικά και τα σύγχρονα πράγματα. Αν μη τι άλλο, από σεβασμό.
– Οσο για τις συμβάσεις απαιτούν υποθέτω δύο μέρη. Κι αν είμαστε εμείς μονίμως τα “θύματα” όπως (κλαψιάρικα μεν, δικαίως ενδεχομένως) επισημαίνει η “διαμαρτυρία” τότε πρέπει να συλλογιστούμε μήπως το κωλοδάχτυλο της Αφροδίτης είναι μάλλον απόδοση τιμής. Αν μη τι άλλο δεν μας πετάει στην ξεφτίλα του οίκτου.
Ας είναι. Εδώ είμαστε για όποιον θέλει να συζητήσει. Ο imago με τον οποίο μάλιστα συνήθως δεν συμφωνώ, τα είπε όλα έξοχα: Εναντι τίνων και για ποιό θέμα εγείρεται η διαμαρτυρία;
Γιατί
διαμαρτυρόμαστε στην γερμανική πρεσβεία.
Στις σχέσεις της με τη Δύση, η
χώρα μας υπάγεται σ’ ένα πολύπλοκο πλέγμα εξαρτήσεων. Εξαιτίας της γεωπολιτικής
της θέσης, εντάσσεται στην ευρωατλαντική σφαίρα επιρροής, ενώ οικονομικά
–αν εξαιρέσουμε τη ναυτιλία–, έχει πυκνότερες σχέσεις με το Δυτικό τμήμα της
ηπειρωτικής Ευρώπης και γι’ αυτό πάντοτε η παρουσία του γερμανικού και του
γαλλικού κεφαλαίου ήταν ισχυρή στην χώρα μας. Αυτές οι διαχρονικές σχέσεις επιτάθηκαν
κατά την περίοδο της παγκοσμιοποίησης. Αφ’ ενός η Ελλάδα προσδέθηκε
ολοκληρωτικά στο άρμα της αμερικανικής αυτοκρατορίας, και ταυτόχρονα, δια της
ένταξής μας στην ευρωζώνη, ολοκληρώθηκε η παρασιτική ενσωμάτωσή μας στον
δυτικο-ευρωπαϊκό οικονομικό άξονα.
Η τελευταία,
υπήρξε καταστροφική για την ελληνική οικονομία. Η αποδοχή του ευρώ και η ένταξη
μας στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, διέλυσε την ισχνή παραγωγική βάση που
διαθέταμε, και εκτίναξε τα εμπορικά μας ελλείμματα έναντι των ευρωπαϊκών
βιομηχανικών κολοσσών, ιδιαίτερα της Γερμανίας. Χιλιάδες γερμανικά προϊόντα,
από ψυγεία και τηλέφωνα, μέχρι αυτοκίνητα κυριάρχησαν στις ελληνικές αγορές
εκτοπίζοντας τα ελληνικά. Και πολλά δισεκατομμύρια ελληνικών ευρώ, σίγουρα
πολύ περισσότερα από αυτά που έφτασαν στη χώρα μας ως ευρωπαϊκά πακέτα,
πραγματοποίησαν την αντίθετη κατεύθυνση, στηρίζοντας την ανάκαμψη της
γερμανικής οικονομίας έπειτα από το σοκ της επανένωσης. Έτσι αν η Ελλάδα
έχει καθαρά έσοδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ (διότι από τα
5 περ. δις. που εισπράττει τα 2,5 είναι συνεισφορές της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό
Ταμείο) το εμπορικό της Έλλειμμα με τις χώρες της Ένωσης έφτασε τα 30
δις. ευρώ το 2008 και με τη Γερμανία μόνο τα 5 δισεκ. ευρώ. Ταυτόχρονα,
όπως περίτρανα αποδείχθηκε στην υπόθεση της Ζήμενς, ο γερμανικός
παράγοντας ενεπλάκη βαθιά στους μηχανισμούς της διαφθοράς που στήθηκαν κατά την
κυριαρχία του εκσυγχρονισμού του «Γερμανού» Σημίτη, και συνεχίστηκαν κατά την
διακυβέρνηση της ΝΔ.
Όσο το ότι οι
Ευρωπαίοι «μας πλήρωναν», κι ότι εμείς τα «φάγαμε», όπως μας κατηγορούν, και
που εύκολα αναπαράγουν διάφορα παγαλάκια των ΜΜΕ ή γερμανοτραφείς πολιτικοί
– ο «φίλος» της Ζημενς, Κυριάκος Μητσοτάκης, θα έπρεπε να ντρέπεται
να υπερασπίζεται τη Γερμανία– η αλήθεια είναι ότι τα μόνα χρήματα που
φαγώθηκαν ήταν αυτά του ελληνικού λαού, κι ότι οι Ευρωπαίοι τόσα χρόνια
τελούσαν σε συνεργία με τις ελληνικές ελίτ στη λεηλασία και την απομύζηση του
τόπου. (Βλέπε τον έλεγχο του αεροδρομίου της Αθήνας, τον ΟΤΕ,
κ.λπ.). Αλήθεια που κρύβεται ο «Γερμανός» Σημίτης;
Και όλα αυτά
ενώ ταυτόχρονα η Γερμανία αρνείται να αναλάβει τα χρέη που έχει απέναντι
στη χώρα μας, για την Κατοχή του ’41-’44 και τη συστηματική λεηλασία στην οποία
την είχε τότε υποβάλει. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν έχει
εισπράξει ούτε τις πολεμικές αποζημιώσεις για τις καταστροφές των ναζί
στη διάρκεια της Κατοχής, ούτε καν της επεστράφη το αναγκαστικό δάνειο
που της επέβαλαν οι Γερμανοί κατακτητές. Και αυτά τα χρήματα σε σημερινά ποσά
ξεπερνούν τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σήμερα, η
Ελλάδα σύρεται ενώπιον ενός άτυπου ευρωπαϊκού δικαστηρίου, κατηγορούμενη ότι
παραποιούσε τα δημοσιονομικά της στοιχεία, αλλά και για το ότι κατασπατάλησε
τους ευρωπαϊκούς πόρους στην φαυλότητα της διαφθοράς. Βεβαίως, και οι ελληνικές
κυβερνήσεις φέρουν εγκληματικές ευθύνες για την δεινή κατάσταση στην οποία
έχουμε περιέλθει. Αλλά η «δημιουργική λογιστική» είναι μια ευρέως
διαδεδομένη πρακτική στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και του
νεοφιλελευθερισμού (π.χ. βλέπε τον αμερικανικό κολοσσό της Ένρον και της
αλχημίες της ίδιας της Γερμανίας για να πραγματοποιήσει την ενσωμάτωση
της Ανατολικής Γερμανίας ). Κι η Ελλάδα σύρεται κατηγορούμενη ότι την
εφάρμοσε, μόνο και μόνο γιατί το ανύπαρκτο διεθνές της κύρος την κάνει
ιδανική για τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου και γιατί κυβερνάται από κυβερνήσεις
ανικάνων, και μαθητευόμενων μάγων της συφοράς.
Η στρατηγική
των Γερμανών κυβερνητικών υπευθύνων, και όχι μόνον του Τύπου, να
στοχοποιούν την Ελλάδα, τη στιγμή που της επιτίθονταν οι κερδοσκόποι, και το
κόστος δανεισμού ανέβαινε κατακόρυφα, καθιστά υπεύθυνη τη Γερμανία σε
μεγάλο βαθμό για τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ελλάδας και ιδιαίτερα
των λαϊκών στρωμάτων. Και είναι προφανές πως επιλέχτηκε από τους Γερμανούς ως ο
αποδιοπομπαίος τράγος της Ένωσης, διότι στην πραγματικότητα η οικονομική
κατάσταση πολλών άλλων χωρών είναι ακόμα χειρότερη από εκείνη της Ελλάδας, – βλέπε
την Αγγλία, την Ισπανία κ.λπ.. Η Γερμανία επιθυμεί την εκδίωξη της Ελλάδας
από την ευρωζώνη, ώστε σε αυτήν να απομείνει μόνο ένας σκληρός
δυτικοευρωπαϊκός πυρήνας, και η οποία, στις συνθήκες της σημερινής κρίσης, θα
οδηγήσει σε μια δραματική υποτίμηση του ελληνικού βιοτικού επιπέδου. Ή
στη χειρότερη περίπτωση σε μια εκ προοιμίου υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου
του ελληνικού λαού με δρακόντεια μέτρα στο 30% τουλάχιστον του σημερινού
του εισοδήματος. Έτσι και η ένταξη στην ευρωζώνη προκάλεσε συρρίκνωση της
παραγωγής και ακρίβεια και η πιθανή έξοδος από αυτή, στις
σημερινές συνθήκες θα αποβεί εξ ίσου καταστροφική. Και βέβαια οι Αγγλοαμερικανοί
περιμένουν με ανοικτές αγκάλες –βλέπε την «προσφορά»-τελεσίγραφο Ομπάμα– τον
«Αμερικανοδανό» πρωθυπουργό, για να παραδώσουν την Ελλάδα ακόμα πιο εύκολα στα
χέρια της νέο-οθωμανικής Τουρκίας.
Δηλαδή οι
Γερμανοί δεν βρίσκονται σε αντίθεση με τους Αμερικανούς γύρω από την
Ελλάδα, όπως πιστεύουν ορισμένοι φαντασιόπληκτοι, αλλά έχουν την ίδια
στρατηγική μαζί τους, ο καθένας με βάση τα δικά του συμφέροντα, την παράδοση
της Ελλάδας στο ΔΝΤ, που εξάλλου η ίδια η Γερμανία έβαλε ήδη από τον
παράθυρο στην «επιτήρηση» της ελληνικής οικονομίας. Το ίδιο εξ άλλου είχαν
κάνει και με τη Γιουγκοσλαβία και στο Σχέδιο Ανάν , κ.λπ.
Πρόκειται
επομένως για μια ιταμή και αισχρή επίθεση, που δημιουργεί
βαθύτατα ανθελληνικά αντανακλαστικά στη γερμανική κοινή γνώμη – που εξ
άλλου από εθνική παράδοση ρέπει εύκολα προς την υστερία και την στοχοποίηση
αποδιοπομπαίων τράγων. Αρκεί να θυμηθούμε την στοχοποίηση των Εβραίων ή πιο
πρόσφατα την αντιτρομοκρατική υστερία με τη RAF, μια οργάνωση μερικών δεκάδων ατόμων
και την οικοδόμηση των λευκών κελιών και της κρατικής τρομοκρατίας, ή τέλος την
αντισερβική υστερία των Κον Μπεντίτ και Φίσερ πριν από μόλις μία
δεκαετία. Τώρα τους «Σέρβους σφαγείς» θα τους αντικαταστήσουν οι
«Έλληνες τεμπέληδες»;
Το πρόβλημα
της χώρας είναι ότι έχει γίνει ένα πεδίο που ασκούνται
ποικιλώνυμοι ξένοι φαντάροι. Το πρόβλημα της χώρας είναι ο παρασιτισμός
της, που υποσκάπτει οποιοδήποτε ψήγμα ανεξάρτητης και δίκαιης για το λαό
ανάκαμψης από την κρίση. Και πάνω απ’ όλα, το πρόβλημα του λαού μας είναι ότι
έχει στο σβέρκο του τις πιο εξωνημένες και εκφυλισμένες άρχουσες
τάξεις, οι οποίες είναι έτοιμες, κυριολεκτικά για φραγκοδίφραγκα, να
ξεπουληθούν σε οποιοδήποτε αφεντικό, νεο-οθωμανικό, αμερικάνικο ή
τευτονικό.
Την
αποφασιστική ευθύνη φέρουν οι ψευδο-ελίτ και η κυβέρνηση της χώρας μας, μαζί
τους όμως και η γερμανοκίνητη Ε.Ε. που τους ελέγχει.
Γι’
αυτό και η σημερινή διαμαρτυρία μας στρέφεται
ενάντια
στους πάτρωνες του παρασιτισμού μας.
ΟΧΙ
ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ «ΚΑΤΟΧΗ»
ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ
ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ
ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΕΣ ΕΛΙΤ
26 Φεβρουαρίου
2010
Περιοδικό ΑΡΔΗΝ, εφημερίδα ΡΗΞΗ
Τα υπόλοιπα εθνικολουμπενολαϊκά συνθήματα δεν θα τα σχολιάσω καν.
Μόνο μία φράση, ενδεικτική πιστεύω, για το ύφος του κειμένου:
“Χιλιάδες γερμανικά προϊόντα, από ψυγεία και τηλέφωνα, μέχρι αυτοκίνητα κυριάρχησαν στις ελληνικές αγορές εκτοπίζοντας τα ελληνικά.”
Πιστεύω να αντιλαμβάνονται πολλοί, ότι τέτοιου είδους επιχειρήματα, μάλλον εκθέτουνε την χώρα παρά την τιμούνε, όπως και επίσης η πεισματική εμμονή σε αντιφατικούς συλλογισμούς, όπως εκείνος σύμφωνα με τον οποίο, είναι δυνατόν να φαγωθούνε χρήματα του ελληνικού λαού, δηλαδή ο εθνικός του πλούτος, όταν παράλληλα το ίδιο κείμενο υποστηρίζει πως η ένταξή μας στην Ε.Ε. σε συνδιασμό με την είσοδο στην Ευρωζώνη “διέλυσαν την παραγωγική μας βάση”. Το πώς είναι δυνατόν να φας εθνικό πλούτο, ο οποίος δεν παράγεται, αυτό προφανώς μόνο οι φορείς αυτής της διαμαρτυρίας είναι σε θέση να μας το εξηγήσουνε.
>Χιλιάδες γερμανικά προϊόντα, από ψυγεία και τηλέφωνα, μέχρι αυτοκίνητα κυριάρχησαν στις ελληνικές αγορές εκτοπίζοντας τα ελληνικά.< Ψυγεία έβγαζε η Ελλάδα, τα ΙΖΟΛΑ και ΕΣΚΙΜΟ, αλλά τηλέφωνα και αυτοκίνητα δεν θυμάμαι να έβγαζε ποτέ. Το ότι από το 1980 και μετά η Ελλάδα αποβιομηχανοποιήθηκε, δεν νομίζω να οφείλεται στους Γερμανούς.
>ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ< Μα το ΑΡΔΗΝ είχε δημοσιεύσει ένα μακροσκελέστατο άρθρο, από το οποίο διαφαινόταν ότι μάλλον τους τα είχαμε χαρίσει, κυρίως ο Σημίτης.
Μάλλον στερούνται σοβαρότητας όλα αυτά.
Το θέμα είναι ότι οι Γερμανοί μάς την “ξαναπέφτουν” (έτσι δεν το λένε τα παιδιά σήμερα;) και μάλιστα χονδροειδέστατα. Μήπως κρύβεται τούρκικος δάκτυλος πίσω απ’ όλα αυτά; Μήπως, για λόγους ευνόητους, προσπαθούν να μας απομακρύνουν από την ΕΕ; Λέω, ΜΗΠΩΣ.
Αφού οι ψευτομαγκιές δεν πτοούν του Γερμανούς, μήπως να αρχίζαμε το γλύψιμο.
Δεν νομίζω να ‘χουμε κανένα πρόβλημα.
Αυτή τη στιγμή οι Γερμανοί χτυπαν το κεφάλι τους που την πάτησαν όταν μας δέχθηκαν στην ΕΕ.
Επίσης ξέρουν ότι τελικά θα τα σκάσουν τα λεφτά, κι αυτό τους δαιμονίζει.
Γι αυτό μουλάρωσαν και λένε πρώτα τα μέτρα μετά τα λεφτά.
Το να ζητάμε καπάκι και αποζημιώσεις θα τους προκαλέσει εγκεφαλικό.
Ελεος, λίγη ανθρωπιά!!
Θα τα δώσουν που θα τα δώσουν τα λεφτά, άν σώνει και καλά θέλουμε να κάνουμε “παράσταση”, άς συνοψίσουμε τα αιτήματα σε ένα.
Κακούργα με κατάστρεψες κι’ ύστερα μ’ απαράτησες.
(Παπαϊωάννου)
Κύριοι της ΑΡΔΗΝ / ΡΗΞΗΣ το κείμενό σας ξεχυλίζει από ιερή αγανάκτηση και εν πάσει περιπτώσει αυτό είναι σεβαστό. Περιέχει πολλές αλήθειες, αρκετές αυθαιρεσίες για την σχέση αιτίας και αιτιατού και βεβαίως χρειάζεται κάποιος να καταβάλλει αρκετή προσπάθεια να οργανώσει το υλικό σας και να πάρει θέση.
Δεν θα συμμετείχα στην διαμαρτυρία παρακινούμενος από αυτό το κείμενο. Λείπει το καθαρό μήνυμα, λείπει ο παραλήπτης του, το καθαρό συμπέρασμα για μια καθαρή διαμαρτυρία.
Για ένα προς ένα (ορισμένα) θέματα που θίγετε θα μπορούσα πράγματι να είμαι πρώτος πρώτος στη διαμαρτυρία αυτή. Αλλά – μπορεί να φταίει η ηλικία βέβαια – δεν υπογράφω ένα αχταρμά θέσεων, ίσως βέβαια γιατί μπορεί να έχω γίνει του καναπέ, ίσως όμως και γιατί πλέον απαιτώ από την οργή μου (που να είστε σίγουροι ότι δεν λείπει) να γίνεται συγκεκριμένη.
Αισθανθήκατε την ανάγκη να ανακεφαλαιώσετε το κείμενο. Αριστα πράξατε. Αλλά η διαμαρτυρία κατά των “πατρώνων του παρασιτισμού” και η παράταξη των “αιτημάτων” μάλλον υπογραμμίζει την σύγχυση που μου προκαλεί το κείμενό σας παρά την αίρει.
Ας είναι. Μπορεί πράγματι οι διαμαρτυρίες να θέλουν “λίγο νεύρο”. Οντως. Μπορεί να μου λείπει. Μπορεί ενδεχομένως, δεν το ξέρετε αυτό. Αλλά εδώ που είμαστε έχω διάθεση για λίγο πιό ψαγμένο διάλογο. Οσο για το τι μπορεί να συμβεί για να βγεί κόσμος στο πεζοδρόμιο, αν θέλετε μια συμβουλή, έστε σαφέστεροι. Και στους διαλόγους στα fora και στις αφίσσες του δρόμου. Αλλιώς και η αντίδραση, είτε η υγιής είτε παραληρηματική, γίνεται κι αυτή “elit”
Θα επανέλθω. Θεωρώ ότι χρωστάω ένα συστηματικότερο σχολιασμό του κειμένου – σημείο προς σημείο. Και να τεκμηριώσω καλύτερα όσα ισχυρίζομαι εδώ.