Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Με όλο το θάρρος – ή μάλλον με ακόμη περισσότερο – λαμβάνω θέση:
Προκρίνω για τη θέση του ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας, αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και εν δυνάμει πρωθυπουργού, έναν άνθρωπο ο οποίος:
- θα έχει εμπειρία τριβής με την πραγματική ζωή,
- θα έχει αναδειχθεί η αποδοτικότητά του έμπρακτα μέσα από θέσεις εξουσίας (αρχή άνδρα δείκνυσι),
- θα του έχει αναγνωριστεί το έργο στις θέσεις εξουσίας από τους ανθρώπους του χώρου του και από τους επόμενους θητεύσαντες (διαφορετικής κυβέρνησης),
- θα έχει γνωστικό υπόβαθρο σε πολλά αντικείμενα, θα έχει το χάρισμα να εξηγεί πολύπλοκες έννοιες, ειδικά περί της οικονομίας, με απλά λόγια και κατανοητά παραδείγματα,
- θα λέει σκληρές και πικρές «αντι-λαϊκιστικές» αλήθειες,
- θα έχει το θάρρος της γνώμης του και θα εκφράζει καθαρές θέσεις ώστε να γνωρίζουν όλοι τι πιστεύει (καλύτερα να διαφωνείς με κάποιον πολιτικό στα επιμέρους, παρά να μη γνωρίζεις τις θέσεις του),
- θα έχει αριστοτελικό λόγο, δηλαδή θα διαπνέεται από συνοχή, λογική, επιχειρήματα και δεδομένα,
- θα συμπεριφέρεται ως κανονικός άνθρωπος και όχι ως προϊόν επικοινωνιολόγων,
- θα έχει την τόλμη να ασκεί εύστοχη αντιπολίτευση στα μείζονα,
- θα είναι διατεθειμένος να δώσει τη μάχη των ιδεών, διότι αυτή η μάχη προσβλέπει στο μέλλον και καλλιεργεί συνθήκες ανάτασης,
- και θα έχει τη σωστή ιεράρχηση προτεραιοτήτων, δηλαδή πρώτα θα θέτει τη φυσική υπόσταση και την επιβίωση της χώρας (πχ, δημογραφικό), μετά θα θέτει το ζήτημα της κοινής ταυτότητας (πχ, μεταναστευτικό, παιδεία) και τρίτο στην ιεράρχηση θα θέτει το ζήτημα της ευμάρειας, δηλαδή της οικονομίας. Η ιεράρχηση προτεραιοτήτων αποτυπώνει τον τρόπο σκέψης.
- Τέλος, θα διαθέτει, όσο είναι δυνατόν αυτό να αξιολογηθεί υποκειμενικά, τις δύο βασικές αρετές ενός ηγέτη: πρώτον την ορθή κρίση και δεύτερον την ικανότητα να εμπνέει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Παρακαλώ, δεχθείτε την προσωπική μου οπτική, ως αυτή που είναι και τίποτα παραπάνω: απολύτως και αυστηρά προσωπική. Ευπρόσδεκτες οι αντιρρήσεις – οπωσδήποτε από την πλειονότητα. Εκ των πραγμάτων, ούτε υποχρέωση έχω να λάβω θέση, αλλά και γνωρίζω ότι οι πιθανότητες ευόδωσης της προτίμησής μου δεν είναι εξαιρετικά υψηλές.
Ανάμεσα στους υποψηφίους, υπάρχει ακόμη ένας, ο οποίος θα ταίριαζε για τον ρόλο αυτόν, κατά τη γνώμη μου πάντα, διότι είναι ικανός, αξιοπρεπής και συγκροτημένος ιδεολογικά. Το μεγαλύτερό του ελάττωμα είναι η αδυναμία να εμπνεύσει. Κατά τα άλλα, θα μου ήταν αποδεκτός και επιθυμητός.
ΥΓ1. Οι πρόσφατες δηλώσεις Ρουσόπουλου, του αντ’ αυτού δηλαδή του Καραμανλή, στις οποίες εκθειάζει τον Αλέξη Τσίπρα, τον παρομοιάζει με τον Ανδρέα Παπανδρέου και υποστηρίζει δημόσια τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, δεν αφήνει αμφιβολία ότι στη χώρα είχαμε τόσα χρόνια και ακόμα έχουε ένα μόνο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, σε διάφορες αποχρώσεις. Ιδού λοιπόν η ευκαιρία να αποκτήσει και εναλλακτική πολιτική πρόταση.
ΥΓ2. Η κατάθεση προτίμησης σε εκλογικές αναμετρήσεις οποιουδήποτε είδους δεν σημαίνει ταύτιση.
32 comments
Νὰ ἐπισημάνω ἕναν ἀναγραμματισμό : Ὀ Ρουσόπουλος εἶναι ὁ ἀντ’ αὐτοῦ τοῦ Μαλακαρνῆ.
Τό ἐρὠτημα εἶναι ἀν αὐτοὶ ποὺ θὰ ψηφίσουν, θὰ θέλουν τέτοιου εἴδους ἡγέτη.
Κύριε Σταλίδη,
Κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ για την διόρθωση στο προηγούμενο μήνυμά μου.
Το θέμα για τις εσωτερικές εκλογές της ΝΔ είναι μεγάλο και δύσκολα καλύπτεται με σχόλια σε ένα άρθρο.
Προσωπικά θεωρώ πρέπον να “ανταποδώσω” το περισσό θάρρος σας και να ομολογήσω κι εγώ τις προτιμήσεις μου.
Παρ’ όλο που ψήφισα στο παρελθόν την ΝΔ και συμμετείχα στις εσωκομματικές εκλογές το 2009, συνειδητά δεν θα ψηφίσω τις 22/12. Κανείς από τους υποψηφίους δεν με καλύπτει.
Συμφωνώ με την άποψή σας για την ιδεολογική “συγκρότηση” του κ. Μητσοτάκη. Στην ΝΔ και στην Ελληνική κοινωνία είναι όμως μειοψηφική και εκπροσωπεί τα ανώτατα οικονομικά στρώματα.
Τώρα όσον αφορά τον κ. Γεωργιάδη … είδατε την σημερινή του παρουσία στην Βουλή και την αντιπαράθεσή του με τον κ. Φλαμπουράρη; Ήταν αυτή εικόνα αρχηγού κόμματος;
Είναι σοβαρός ένας άνθρωπος που αποδέχεται να “υπηρετήσει” ως υπουργός υγείας χωρίς να έχει τις στοιχειώδεις γνώσεις και πείρα επί του αντικειμένου του υπουργείου του; Το γεγονός ότι πολλοί άλλοι το κάνουν δεν αποτελεί δικαιολογία.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο κ. Γεωργιάδης “βάναυσα” υποστήριξε τα μνημόνια.
Τόσο ο προηγούμενος Υπεύθυνος έρευνας του ΔΝΤ κ. Blanchard στο παρελθόν, όσο και το ΔΝΤ επίσημα πρόσφατα, παραδέχθηκαν τα τραγικά λάθη των προγραμμάτων που οδήγησαν την χώρα στην οικονομική και κοινωνική (και δημογραφική) καταστροφή.
Επίσης μια πιθανή εκλογή του κ. Γεωργιάδη είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε διάσπαση την ΝΔ. Θα ήταν αυτό καλό για τον τόπο; … Τέλος πάντων.
Η μεγάλη και σοβαρή είδηση για την Ελλάδα και την Κύπρο σήμερα είναι η επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με το Ισραήλ.
Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ.
Α. Θ.
Θα σας παρακαλούσα να διαγράψετε ολόκληρο το πρώτο μου σχόλιο.
Γράφτηκε ατυχώς “εν θερμώ’.
Α. Θ.
@admin
“δίνω και πηγές”
Μα τι πηγές; Τα βίντεο που μιλάει ο ίδιος για τον εαυτό του ή με δημοσιογράφους των αφεντικών των οποίων τα συμφέροντα εξυπηρετεί με όλον τον “μνημονιακό” του αγώνα 5 χρόνια τώρα;
ΥΓ
Από τις “πηγές” σταχυολογώ μόνον μία (ειλικρινά βαριέμαι περισσότερες):
“θα του έχει αναγνωριστεί το έργο στις θέσεις εξουσίας από τους ανθρώπους του χώρου του και από τους επόμενους θητεύσαντες (διαφορετικής κυβέρνησης)”
Το να έχεις κάτι που δεν δουλεύει ικανοποιητικά (βλέπε ΙΚΑ) δεν αποτελεί λύση το να το κλείσεις χωρίς να φροντίσεις για την ομαλή μετάβαση του όποιου έργου επιτελούταν εκεί σε άλλη υπηρεσία.
Το αποτέλεσμα π.χ το αναφέρει στην “απέξω” και ο Καμπουράκης:
https://youtu.be/OUMZVbOghNk?t=14m20s
“αλλά έχουνε πλουτίσει τώρα όλα τα ιδιωτικά ιατρεία”…
Το ότι τα έκανε θάλασσα το παραδέχεται λίγο πιο κάτω και ο ίδιος ο Γεωργιάδης:
https://youtu.be/OUMZVbOghNk?t=14m33s
Ότι δεν ολοκλήρωσε το “έργο” του γιατί αυτό είχε και δύο επόμενα “βήματα”. Τα οποία βέβαια θα ήταν η ΠΡΟΣΛΗΨΗ επικουρικών γιατρών στην α’θμια και η ΠΡΟΣΛΗΨΗ των οικογενειακών ιατρών…
Εν ολίγοις τι μας λέει εδώ ο κ. Γεωργιάδης:
Έκλεισα το ΙΚΑ (για να το πούμε χοντρικά) απέλυσα καποιους γιατρούς και μείωσα το κόστος κλείνοντας υπηρεσίες χωρίς να με πολυενδιαφέρει εαν το όποιο έργο επιτελούνταν από το ΙΚΑ μεταβιβάστηκε χωρίς κόστος σε άλλες υπηρεσίες.
Αλλά εαν καθόμουν ακόμα υπουργός θα προσλάμβανα άλλους γιατρούς στη θέση αυτών που απόλυσα για να στελεχώσουν άλλες υπηρεσίες από αυτές που έκλεισα για να μπορεσει να ξαναεπιτελεστεί το όποιο έργο γινοτάν κατά την προτέρα κατάσταση.
Εν ολίγοις αυτό στο χωριό μου το λένε:
“κάτσε να μαζέψω ότι δις μπορώ να δώσω τώρα στην μπουντεσμπαγκ που μου τα ζήτησε και άσε τον μέσο Έλληνα με ελλειπή περίθαλψη. Και άμα μου πούνε τίποτα θα πω ότι δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω το έργο μου επειδή με έβγαλαν από υπουργό”.
Αλλά όμως μήπως κι αν έμενε υπουργός θα προσλάμβανε άλλους γιατρούς στη συνέχεια;
Σιγά μην προσλαμβανε…
Αφού είναι κατά του μεγάλου κράτους ρε παιδάκι μου ο άνθρωπος, ας αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας να πούμε…(εξ ου και η συνεχής παρουσία του στα κανάλια δηλαδή… το καλύτερο στέλεχος να πούμε…)
Να πούμε… καλή ψήφο σε όλους. Αλλά ρε παιδιά βάλτε το μυαλό σας να δουλεύει προτού ψηφίζετε.
Μην ακούτε τι λένε οι υποψήφιοι αλλά διασταυρώστε το τι έκαναν.
Προσέξτε: όχι τι είπαν ότι έκαναν, αλλά το τι έκαναν στην πράξη.
Είχε θετικό ισοζύγιο αυτό που έκαναν; Είδατε τα νούμερα σε κάποιον αξιόπιστο ισολογισμό; Μιλήσατε με ανθρώπους που εμπλέκονται στις λεπτομέρειες να σας πουν την άποψή τους (εν προκειμένω γιατρούς); The devil is in the details λενε οι αγγλοσάξωνες και κάτι ξέρουν…
Καλή ψήφο σε όλους.
(Και ας ελπίσουμε ότι θα βγει ο Μεϊμαράκης για να υπάρχει ΝΔ την Δευτέρα… μπορεί να ξενέρωσαν πολλοί αλλά εαν βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει θα δουν ότι αυτή είναι η μόνη επιλογή.)
οκ, το διέγραψα και μαζί και την απάντησή μου που έμεινε εκκρεμής και άνευ αντικειμένου.
Πράγματι, χρειάστηκα περισσό θάρρος για το κείμενό μου.
Δεν θα σχολιάσω πράγματα στα οποία συμφωνούμε, οπότε πάω στα δύο που έχω να επισημάνω
1. Για τη θητεία του κ. Γεωργιάδη στο υπουργείο υγείας έχω έναν σύνδεσμο ( https://www.youtube.com/watch?v=OUMZVbOghNk#t=12m24 ). Εκεί μπορείτε να δείτε ένα απόσπασμα από μία δήλωση του νυν υπουργού υγείας για τις αλλαγές που έκανε ο Γεωργιάδης εκεί. Απαντούν πλήρως ως προς το ειδικό σκέλος.
Τώρα, ως προς το γενικό σκέλος, θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω μαζί σας. Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι για να επιτύχει ένας υπουργός σε έναν τομέα ευθύνης _δεν_ είναι απαραίτητο να προέρχεται από τον τομέα αυτόν. Για να προκαλέσω ακόμη περισσότερο, θα πω ότι είναι μάλλον προτιμότερο να μην έχει καμία σχέση από αυτόν τον τομέα. Απαντώ και στο «γιατί». Διότι αν προέρχεται από τον αντίστοιχο χώρο, τότε: και ανθρώπους θα γνωρίζει για χρόνια, και (δεδομένου ότι μιλάμε για Ελλάδα) σε κάποια από τις σχετικές φατρίες του χώρου ενδεχομένως θα ανήκει, και εκεί θα περιμένει κάποτε να επιστρέψει, άρα τα όποια συμφέροντά είχε ο ίδιος ή οι γνωστοί του θα τον περιμένουν κι αυτά, κλπ. Αν καθόμουν περισσότερη ώρα, θα έγραφα καλύτερα αυτό που θέλω να πω. Η εξάρτηση του χώρου, τέλος πάντων, θα ήταν εμφανής και περιοριστική στις κινήσεις του. Όπως εμποδίζει η εντοπιότητα έναν αστυνομικό να κάνει τη δουλειά του, επειδή γνωρίζει τους πάντες και τον γνωρίζουν οι πάντες, έτσι και ο υπουργός.
Επίσης, όλες οι έρευνες του κόσμου δείχνουν ότι ένας καλός μάνατζερ δεν απαιτείται να γνωρίζει περισσότερα από 15-25% (το ΠΟΛΥ) αυτού καθ’εαυτού του αντικειμένου. Άλλες ικανότητες χρειάζονται.
2. Ναι, είδα και ολόκληρη την τοποθέτησή του στη Βουλή και είδα και ένα δελτίο ειδήσεων πώς απεικόνισε την είδηση. Απογοητεύτηκα, μία ακόμη φορά, από το επίπεδο της δημοσιογραφίας. Ουσιαστικά ο κ. Γεωργιάδης είπε ένα και μόνο πράγμα στον κ. Φλαμπουράρη. Το εξής: είπατε ότι τον Ιανουάριο την επομένη των εκλογών κάνατε ιδιωτικό συμφωνητικό να παραχωρήσετε την εταιρεία σας. Δέχομαι ότι λέτε την αλήθεια. Σ’ αυτό γράφετε μέσα ότι τον Νοέμβριο του 2015 θα λαμβάνατε την πρώτη δόση από το συνολικό αντίτιμο του 1 εκατομμυρίου (και κάτι ψιλά). Τα λάβατε τα χρήματα; αν όχι, είναι άκυρο ή ψευδές. Δείξτε το σχετικό έμβασμα για να αποδείξετε του λόγου σας το αληθές. Από κει και πέρα, έθεσε το ερώτημα πώς γίνεται ένας άνθρωπος ο οποίος δηλώνει ότι εισπράττει 1 εκ και κάτι από την παραχώρηση της εταιρείας του, να ζητάει κούρεμα χρέους 6000 ευρώ από ύδρευση (της πισίνας του), να παίρνει κούρεμα περίπου 4000 και κάτι, και να ζητάει 100 ή 200 δόσεις για να πληρώσει τα υπόλοιπα.
Αυτά ήταν η ουσία. Δυστυχώς, το 95% της μετάδοσης της είδησης έμεινε στα πικάντικα. Από την απάντηση του κ. Φλαμπουράρη που άκουσα, είπε μόνο ότι 4 μέρες μετά τις εκλογές, του Σεπτεμβρίου πια, (διότι όπως φαίνεται μόνο την πρώτη εβδομάδα μετά από εκλογές κινείται ο κ. Φλαμπουράρης), πήγε σε συμβολαιογράφο και το ιδιωτικό συμφωνητικό του Ιανουαρίου το επικύρωσε. Δηλαδή δεν απάντησε ούτε αν πήρε τα χρήματα τον Νοέμβριο, ούτε πώς εξηγεί το κούρεμα του χρέους του, ούτε αν το βρίσκει «νόμιμο και ηθικό», ούτε τίποτα από αυτά.
Έχω μάθει στη ζωή να φιλτράρω τα άσχετα και να κρατώ την ουσία. Ως προς την ουσία λοιπόν, είδα ορισμένα εύλογα ερωτήματα από τον κ. Γεωργιάδη, δεν είδα απαντήσεις από τον αρμόδιο υπουργό και είδα τον τύπο περί άλλων να τυρβάζει. Μέσα σ’αυτό το βορβορώδες περιβάλλον, ναι, θα με ικανοποιούσε αν ένας αρχηγός κόμματος έκανε τόσο εύλογες και εύστοχες ερωτήσεις και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την ερώτησή σας. Σημειώνω και πάλι, ότι είδα ολόκληρη την τοποθέτηση του κ. Γεωργιάδη στο youtube και όχι μόνο τα δευτερόλεπτα (εντυπωσιασμού) που επέλεξε να παίξει το κανάλι που έτυχε να δω σήμερα.
(Το τι και αν θα οδηγήσει σε διάσπαση, ούτε μέντιουμ είμαστε, ούτε ενδείξεις καν υπάρχουν. Να ασχολούμαστε με τα δεδομένα παρακαλώ ή έστω με ενδείξεις, αν μας πείτε πού τα βασίζετε όλα αυτά).
Για την επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ συμφωνώ και επαυξάνω
Αγαπητέ Beriev, αυτό που λέει -και παραδέχεται ο νυν υπουργός υγείας- είναι ο διαχωρισμός της παροχής υπηρεσιών υγείας πρώτου βαθμού. Σε αυτή τη μεταρρύθμιση αναφέρεται το συγκεκριμένο απόσπασμα και υποθέτω ότι εφόσον το δέχεται ο νυν υπουργός, ο οποίος τότε ήταν στα κάγκελα και αντιδρούσε, άρα το δέχονται και όλοι οι ενδιάμεσοι από τον Γεωργιάδη μέχρι αυτόν. Συνεπώς, και όλη η ΝΔ μέσα σ’ αυτούς, όποιον από τους 4 κι αν προτιμούν ή έστω κανέναν από τους 4. Αν τώρα, η ενδεχόμενη διαφορετική προτίμηση για κάποιον από τους 4, κάνει κάποιον να αμφισβητεί το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης επειδή ο τότε υπουργός είναι ανθυποψήφιος, άρα απειλή για τον «δικό μας υποψήφιο», τότε αυτό είναι άλλου είδους πρόβλημα.
Σε διαβεβαιώ ότι γνωρίζω αρκετούς γιατρούς εν Ελλάδι και τους έχω ρωτήσει όλους τη γνώμη τους για τη θητεία του Άδωνι Γεωργιάδη. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν, ούτε πρόκειται να ψηφίσουν ποτέ ΝΔ και τον θεωρούν τον καλύτερο υπουργό υγείας που είχαν δει ποτέ τους, σε σχέση με τον χρόνο που κάθισε.
Ασφαλώς, οι αντίθετες απόψεις σε όλα τα θέματα πάντα υπάρχουν.
Ανδρέας.
ΥΓ. Αισθάνομαι λίγο άβολα να υπερασπίζομαι όλες τις κινήσεις ενός ανθρώπου. Δεν είχε αυτόν τον στόχο το κείμενο. Το γράφω και στο δεύτερο υστερόγραφο.
Δεν έχει νόημα η αντιδικία τώρα.
Αυτό που προέχει είναι από τον Ιανουάριο να υπάρχει δυνατή δεξιά αντιπολίτευση στη χώρα, όπου και για όποιο θέμα χρειάζεται, και εθνική συννενόηση και ενότητα με όλες τις πολιτικές δυνάμεις πάλι όπου χρειάζεται. Ο νοών νοείτω.
Η χώρα βρίσκεται στην ελεεινότερη θέση που υπήρξε από καταβολής του νεώτερου Ελληνικού κράτους. Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια πουθενά. Οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν πρέπει να είναι προσεκτικές.
Δυστυχώς ή ευτυχώς συτό είναι το ηγετικό πολιτικό δυναμικό της χώρας: ο Μεϊμαράκης, ο Άδωνις, ο Κυριάκος, ο Τζιτζικώστας, ο Καραμανλής, η Μπακογιάννη, ο Αβραμόπουλος, ο Τσίπρας, ο Κουτσούμπας, ο Λαφαζάνης, ο Βενιζέλος, ο Λεβέντης, ο Θεοδωράκης, η Γεννηματά.
Ο παγκόσμιος περίγυρος είναι περίπλοκος, χαοτικός, μη αναλύσιμος.
Ρετσέτες του τύπου “θα κλείσω αυτό”, “θα απολύσω χίλιους εκεί” και “μετά θα έρθει η ανάπτυξη” σε μια κοινωνία της οποίας η συνοχή κρέμεται από μια κλωστή είναι, το κομψότερο που μπορεί να πει κανείς, επικίνδυνες.
ΥΓ
Όσο για τις παλινωδίες του κ. Ξάνθου θα συμφωνήσω με τον κ. Γεωργιάδη ότι θα έπρεπε να είχε ζητήσει τουλάχιστον συγνώμην.
Φιλε beriev , ειμαι καρδιολογος και ζω στην Αγγλια. Οι μεταρρυθμισεις που εκανε ο Γεωργιαδης στην Υγεια ηταν οτι καλλιτερο. Δεν ολολληρωσε διοτι χρειαζονταν οπως και ο ιδιος ειχε πει αλλα δυο ετη. Λες οτι ηταν ασχετος επι του θεματος. Ο ιδιος εδειξε απο την δραση του οτι χρησιμοποιησε σωστους συμβουλους. Η αναλυση της καταστασεως απαιτει ενα εκτεταμενο κειμενο το οποιο αυτη τη στιγμη δεν εχω διαθεση να γραψω. Θα σου πω μονο για το ΙΚΑ. Οι γιατροι του ΙΚΑ ασκουσαν ενα κλειστο επαγγελμα. Δεν γινοντουσαν προσληψεις μεσω ΑΣΕΠ. Εδιναν μιζα πολλα χρηματα διαφοροι γιατροι σε διοικητες για να παρουν αδεια για το ΙΚΑ. Εγραφαν ολοι φασον φαρμακα , αντιγραφα γνωστων πρωτοτυπων και ξεκινουσαν με μαυρο χρημα κατω απο το τραπεζι 2-3000 ευρω. Το πρωί συνταγογραφουσαν και το απογευμα ειχαν το ιδιωτικο τους ιατρειο. Αυτα και αλλα πολλα. Θα δε παρακαλουσα εαν δεν γνωριζεις πραγματα μην γραφεις διοτι εκτιθεσαι.
« … κάτσε να μαζέψω ότι δις μπορώ να δώσω τώρα στην μπουντεσμπαγκ που μου τα ζήτησε … »
Οἱ ἑταῖροι, τὸ μόνο πού ζήτησαν εἶναι νὰ μὴν ξοδεύουμε γιὰ δημόσια παρεχόμενες ὑπηρεσίες ὑγείας χρήματα καὶ δημόσιες ὑπηρεσίες ὑγείας νὰ μὴν παίρνουμε, ὁπότε νὰ τρέχουμε στοὺς ἰδιῶτες παρόχους ὑγείας. Καμμία ἄλλη χώρα στὸν κόσμο δὲν ξοδεύει γιὰ ἰδωτικὲς ὑπηρεσίες ὑγείας, σὲ σχέση μὲ τὸ εἰσόδημά της, τόσα πολλὰ ὅσο ἡ Ἑλλάδα. Καὶ αὐτὰ εἶναι τὰ χρήματα ποὺ πληρώνει ὁ ἀσθενὴς ἀπὸ τὴν τσέπη του, ὄχι αὐτὰ πού λαμβάνουν οἱ ἰδιῶτες πάροχοι ὑπηρεσιῶν ὑγείας, διότι αὐτοὶ παίρνουν καὶ ἀπὸ δημοσίους φορεῖς χρήματα, ὅταν προσφέρουν ὑπηρεσίες ὑγείας (μὲ διατίμηση) στοὺς ἀσφαλισμένους δημοσίων φορέων. Εἶναι, λοιπόν, προφανὲς ὅτι στὸν χῶρο τῆς ὑγείας γινόταν γερὴ ρεμούλα. Ἕνα παράδειγμα εἶναι τοῦ γιατροῦ ποὺ ὑποβάλλει τὸν Πακιστανό, ποὺ προσῆλθε στὸ δημόσιο νοσοκομεῖο μὲ πονοκέφαλο, σὲ ἐπικίνδυνη ἐγχείρηση ὥστε νὰ ἔχει πρόφαση νὰ καταστρέψει καμμιὰ πενηνταριὰ ἀκριβὰ μοσχεύματα. Αύτὰ περιέκοψε ὁ Ἄδωνις.
Καὶ στὸ Ὑπουργεῖον Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας, μέσα σὲ 40 ἡμέρες, ὁ Ἄδωνις ὑπέγραψε ὅλα τὰ σχέδια ΕΣΠΑ πού χρόνιζαν ἀπὸ τρία καὶ τέσσαρα χρόνια. Οἱ Ἕλληνες ὑπάλληλοι στὴν Εύρωπαϊκὴ Ἐπιτροπή, ποὺ τὰ χειρίζονταν, ἔπρεπε νὰ ἑπινοοῦν κάθε τόσο νέες πρωτότυπες δικαιολογίες γιὰ νὰ μὴν χάσει ἡ Ἑλλάδα τὰ χρήματα. Μιλᾶμε γιὰ φακέλλους ἔργων τῶν ὁποίων οἱ ὑπηρεσίες τοῦ Ὑπουργείου καὶ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς εἶχαν ὁλοκληρώσει τὴν ἐπεξεργασία καὶ δὲν ἐκκρεμοῦσε τίποτε παρὰ μόνον ἡ ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ. Ἀλλὰ οἱ ἐξοχώτατοι προκάτοχοι τοῦ Ἀδώνιδος δὲν ἐννοοῦσαν νὰ ὑπογράψουν, ἐὰν δὲν ἔπαιρναν κάτι, ἂν ὄχι οἱ ἴδιοι, τούλάχιστον τὸ κόμμα τους …
Τὸ πιὸ ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι μέσα σὲ 40 ἡμέρες, ἀπὸ τὴν μία ἐπίσκεψη τῶν Ἐλεγκτῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς μέχρι τὴν ἄλλη, ὁ Ἄδωνις, ἀπὸ τελείως ἄσχετος μὲ τὸ ἄθλημα, ἐμφανίσθηκε γνώστης κάθε κρισίμου θέματος. Οἱ ἐλεγκτές, συνηθισμένοι σὲ ὑπουργοὺς ἀδιαφόρους, ἔμειναν κατάπληκτοι. Μερικοί, ὑπεβλήθησαν σὲ κανονικὴ ἐξέταση ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ γιὰ τὸ περιεχόμενο τῶν ἔργων πού χειρίζονταν. [Αὐτὸ ἀποδεικνύει ὅτι ὅσοι ὑπουργοὶ μυξόκλαιγαν καὶ μυξοκλαῖνε γιὰ τὶς «ἀπαιτήσεις» τῶν «ὑπαλλήλων» τῆς τρόϊκας εἶναι ἁπλῶς ὀκνηροί.] Πρέπει νὰ ἐξετάσουμε ἐάν, στὴν κρίσιμη ἐκείνη περίοδο, ὀ Ἄδωνις εἶχε περιορίσει τὶς δημόσιες ἐμφανίσεις του. Πάντως, φαίνεται ὅτι μπορεῖ νὰ ἐκτιμᾶ τὶς περιστάσεις γρήγορα και σωστά, πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι καὶ εὐφυΐα ἔχει καὶ τὴν ἔχει καλλιεργήσει.
Φυσικά, «οἱ παλαιότερες ἀποδόσεις δὲν προσδιορίζουν τὶς μελλοντικές». Ἁπλῶς θέλησα νὰ καταθέσω αὐτὰ ποὺ γνωρίζω γιὰ τὸν συγκεκριμένο πολιτικό. Ἂν έχουν κάποια ἀξία, εἶναι διότι δὲν τὸν ἔχω παρακολουθήσει ἀπὸ τὴν τηλεόραση, ὅπου, ὅμως, πλέον, διεξάγεται, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἡ δημοσία συζὴτησις καὶ ἀντιπαράθεσις. Γιὰ νὰ ξέρουμε τὶ κάνει ὁ Ἄδωνις πεα ἀπὸ τὸ «γυαλί».
@xenos
1) “Λες οτι ηταν ασχετος επι του θεματος”.
Δεν είπα πουθενά ότι ήταν άσχετος. Αλλά αφού το αναφέρεις, ναι είναι άσχετος με θέματα υγείας. Όπως θα ήταν δηλαδή και ο Μεϊμαράκης, ο Τζιτζικώστας και ο Μητσοτάκης. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα, ένας υπουργός δεν χρειάζεται να είναι και expert στα θέματα του υπουργείου που αναλαμβάνει.
Το κρίσιμο στο υπουργιλίκι είναι να είσαι καλός στην διαχείριση προσώπων, καταστάσεων, συμβούλων και το κυριώτερο να έχεις για πυξίδα μόνον την βελτίωση του κοινωνικού αγαθού που εξυπηρετεί το υπουργείο σου, π.χ εδώ την υγεία του κοσμάκη. Εαν είναι απλά να κάνει κάποιος (ο οποιοσδήποτε) λογιστική διαχείριση σε κάποιο υπουργείο δεν είναι υπουργός αλλά λογιστής. Από το 2010 και μετά όλοι οι υπουργοί ήταν απλοί λογιστές.
2) “Οι γιατροι του ΙΚΑ ασκουσαν ενα κλειστο επαγγελμα…”
Σωστά τα γράφεις δεν αντιλέγει κανείς ότι το ΙΚΑ ήταν ένα μεγάλο μπουρδέλο. Όπως μπουρδέλο ήταν και η ΕΡΤ. Μπουρδέλο επίσης είναι και η ΔΕΗ, όπως επίσης μπουρδέλο είναι και μεγάλο μέρος της δημόσιας διοίκησης, τα τελωνεία, τα προξενεία κ.ο.κ. Επίσης δεν δουλεύει σωστά (politically correct έκφραση) η δικαιοσύνη, η αστυνομία.
Και τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να κάνουμε ότι έκανε ο κ. Γεωργιάδης στο ΙΚΑ ή ο,τι έκανε ο κ. Λαζαρίδης (ή όποιος τέλος πάντων ήταν) στην ΕΡΤ; Να τα κλείσουμε όλα λοιπόν για να “σταματήσει” η διαφθορά.
Πονάει χέρι, κόβει χέρι λέγεται αυτό στην ιατρική. Είναι και αυτή μια ιατρική αντιμετώπιση των ασθενειών…
Το ΙΚΑ είχε εκτεταμένη διαφθορά, σωστά, αλλά επιτελούσε και κάποιο έργο. Το να το κλείσεις μονοκοντυλιά χωρίς να προετοιμάσεις πλήρως την μετέπειτα κατάσταση που θα το διαδεχθεί δεν είναι λύση. Ασθενείς και γιατροί στις πλάτες των οποίων θα πέσει αυτό το έργο θα ταλαιπωρηθούν.
Το ίδιο έγινε και με την ΕΡΤ δηλαδή, οπού πολιτιστική υποδομή και έργο δεκαετιών πετάχθηκε στα σκουπίδια σε ένα βράδυ για να διωχθούν μερικοί κρατικοδίαιτοι κομματισμένοι δημοσιογράφοι και στελέχη της.
Η διαφθορά δεν καταπολεμείται με τα “κλεισίματα” αλλά με την εξυγείανση, με δημιουργία θεσμών.
Καταπολεμείς την διαφθορά στοχεύοντας σε αυτήν, όχι στοχεύοντας στην ίδια την υπηρεσία που έχει την διαφθορά. Εαν δεν στοχεύσεις στην ίδια την διαφθορά αυτή θα μετασχηματιστεί και θα “μετακομίσει” και στην όποια επόμενη κατάσταση ή υπηρεσία φτιάξεις.
Προς Admin,
1) Οπότε συμφωνούμε ότι ο Α. Γ. υποστήριξε ξεκάθαρα τα μνημόνια («αν δεν υπήρχαν έπρεπε να τα εφεύρουμε», είπε), ενώ το ίδιο το ΔΝΤ έχει αποδεχθεί ότι τα προγράμματα απέτυχαν. Απέτυχαν και … ε, δεν θα βγουν να πουν ότι ήταν καταστροφικά για την Ελληνική οικονομία, κοινωνία, εθνική ασφάλεια, γεωπολιτική αξία, παιδεία, υγεία, μετανάστευση του πιο δυναμικού επιστημονικού πληθυσμού, διάλυση οικογενειών, δημογραφική καταστροφή, επιδείνωση ασφαλιστικού, κλπ., κλπ. Όλα αυτά ο κ. Γεωργιάδης τα πέρασε με σφουγγάρι, για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση Σαμαρά. Και έβγαινε στα κανάλια πρωί, μεσημέρι, απόγευμα και βράδυ, ακόμη και από αγορασμένο τηλεοπτικό χρόνο για να πουλήσει την πραμάτεια του και παράνομα πολιτικολογούσε με στόχο να αποσύρουμε τα χρήματά μας από τις τράπεζες για να τα βρει δύσκολα η επόμενη κυβέρνηση.
Αυτό είναι δείγμα πολιτικής ευθύνης και μεγαλείου;
2) Ας συγκρίνουμε την ανωτέρω επιλογή με την «ουσία της ερώτησης στον Φλαμπουράρη στην Βουλή.» Το θέμα που έθεσα ήταν ΑΝ η γενικότερη εικόνα του ήταν εικόνα αρχηγού κόμματος. Αυτό μόνο. Το αν πέραν της ουσίας ενός μη σοβαρού θέματος αυτός επέμενε να παραληρεί «πικάντικα» είναι δική του ευθύνη όχι των τηλεοράσεων που τα δείχνουν. Άλλωστε με δική του επιλογή κατάντησε γραφικός με τις συνεχείς εμφανίσεις του σε κάθε είδους τηλεοπτικές εκπομπές.
3) Ως προς τις επιχειρηματικές του ικανότητες πράγματι θεωρείτε επιτυχημένος (κερδοφόρος) τυπώνοντας τα βιβλία του στα Σκόπια, την Αίγυπτο, το Μπαγκλαντές και σε όποια άλλη χώρα βρίσκει φτηνό κόστος και μετά παριστάνοντας τον «μακεδονομάχο».
4) Ισχύει ότι πεπειραμένοι μάνατζερ μπορούν να αποδώσουν επιτυχώς γνωρίζοντας μόνο το 15-25% των ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ του χώρου που διοικούν. Αυτό μετά από επιτυχή προϋπηρεσία δεκαετιών σε διαδοχικές βαθμίδες διοίκησης και αποκτώντας την αυτοπεποίθηση και πείρα να επιλέγουν το κατάλληλο στελεχιακό δυναμικό για την οργάνωση. Δεν θα δείτε όμως την Apple την IBM, ή την Microsoft να προσλαμβάνει κάποιον μέγα-μάνατζερ με προϋπηρεσία στις μπανάνες Τσικίτα.
5) Συμβουλευόμενος άτομο που γνωρίζει τον χώρο της υγείας έμαθα ότι όντως ο Α. Γεωργιάδης θεωρήθηκε επιτυχημένος για ορισμένα πράγματα σε σχέση με προηγούμενους υπουργούς υγείας. Αλλά διέλυε, χωρίς να χτίζει. Και η δικαιολογία ότι θα διόρθωνε καταστάσεις εάν παρέμενε περισσότερο χρόνο είναι τόσο κοινή για πολιτικούς.
Τέλος πάντων, όλα αυτά είναι άνευ σοβαρής ουσίας για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία και ως χώρα.
Ας είναι φωτισμένοι όσοι ψηφίσουν αύριο.
Τα μαντεία δεν προβλέπουν νίκη του κ. Άδωνη Γεωργιάδη. Οποιαδήποτε θέση πλην της τελευταίας θα είναι επιτυχία.
Και πάλι θα σας πω ότι με ξάφνιασε η επιλογή σας σε σύγκριση με την ποιότητα περιεχομένου που εξασφαλίζεται και προκρίνεται στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ.
Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ και την ευκαιρία να συμμετέχω σε μια πολιτισμένη συζήτηση.
Εύχομαι δύναμη και συνέχεια της επιτυχούς προσπάθειάς σας.
Το χρειάζεται η Ελλάδα το ΑΝΤΙΒΑΡΟ!
Α. Θ.
@Γεωργάνας
“Αύτὰ περιέκοψε ὁ Ἄδωνις”
Αλήθεια τα περίεκοψε αυτά που λες; Επικοινωνιακά σίγουρα πάντως τα περιέκοψε…
Αυτά που γράφεις θυμίζουν δελτίο τύπου βουλευτή ή υπουργού, τι να απαντήσει κανείς.
Το πιο ωραίο όμως είναι το ακόλουθο:
“Τὸ πιὸ ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι μέσα σὲ 40 ἡμέρες, ἀπὸ τὴν μία ἐπίσκεψη τῶν Ἐλεγκτῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς μέχρι τὴν ἄλλη, ὁ Ἄδωνις, ἀπὸ τελείως ἄσχετος μὲ τὸ ἄθλημα, ἐμφανίσθηκε γνώστης κάθε κρισίμου θέματος. Οἱ ἐλεγκτές, συνηθισμένοι σὲ ὑπουργοὺς ἀδιαφόρους, ἔμειναν κατάπληκτοι”(!)…
Άδωνις, ο γνώστης του κάθε κρίσιμου θέματος…
Κύριε Γεωργάνα ο κ. Γεωργιάδης είναι καλό παιδί και εργατικός άνθρωπος. Σίγουρα δεν υστερεί (αλλά ούτε και εξέχει σημαντικά) των υπολοίπων σε ικανότητες. Το πρόβλημα του είναι η στρατηγική που έχει για το κόμμα. Επαναλαμβάνω λοιπόν:
Αυτό που προέχει είναι από τον Ιανουάριο να υπάρχει δυνατή δεξιά αντιπολίτευση στη χώρα, όπου και για όποιο θέμα χρειάζεται, και εθνική συννενόηση και ενότητα με όλες τις πολιτικές δυνάμεις πάλι όπου χρειάζεται.
Το να αρχίσουμε να “πλακωνόμαστε” με τους αριστερούς όταν η χώρα είναι σε αυτό το χάλι δεν είναι η δέουσα πολιτική σήμερα.
Τὸ πόσο μειώθηκε ἡ δημόσια δαπάνη γιὰ ὑπηρεσίες ὑγείας ἐπὶ ὑπουργίας Γεωργιάδη μπορεῖ νὰ τὸ διαπιστώσει κανένας εὔκολα.
Τώρα τὸ ὅτι ὁ Ἄδωνις ἔχει γρήγορη ἀντίληψη τῶν ζητημάτων τῆς δημοσίας διοικήσεως. λογικῶς, δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται μειονέκτημά του. Ὑπάρχει, βεβαίως, πάντοτε καὶ ἡ συνιθισμένη στοὺς Ἕλληνες ἀμφισβήτηση κάθε ὑπεροχῆς, ἀκόμη καὶ μὴ ὑπαρκτῆς, ἀλλὰ νομιζομένης. Εἶναι καὶ αύτὴ μία ἀπὸ τὶς αἰτίες γιὰ τὴν κακοδαιμονία μας.
Ὅσο μπορῶ νὰ μορφώσω γνώμη ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες καὶ κείμενα στὸ διαδίκτυο, ἀντιπολίτευση, ὅπως αὐτὴ πού ἔχει ἀρθρώσει ὁ Ἄδωνις στὴν Βουλή, εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ χρειάζεται ἡ κυβέρνηση γιὰ νὰ συγκρατήσει τοὺς βουλευτές της στὴν πολιτικὴ πού ἔχει ἀναλάβει νὰ ἀκολουθήσει. Ὅσο ὑπάρχει τὸ νομιζόμενο «δεκανίκι» ἀπὸ πλευρᾶς μείζονος ἀντιπολιτεύσεως, ἔχουμε τρεῖς συνέπειες πολύ ἀρνητικὲς γιὰ τὴν ὀμαλὴ κοινοβουλευτικὴ λειτουργία τοῦ πολιτεύματος. Πρῶτον, κλῖμα διαλύσεως στὴν πλειοψηφία τῆς Βουλῆς, δεύτερον, προσωποπαγεῖς ὁμαδοποιήσεις στὴν μείζονα ἀντιπολίτευση καί, τρίτον, ἀχρήστευση τῆς ἐλάσσονος ἀντιπολιτεύσεως.
Απαντώ στον κ. Θεμελή
συγγνώμη, αλλά μπλέκετε διαφορετικά θέματα μεταξύ τους. Απαντώ μόνο στο πρώτο, που είναι και βασικό, και αφήνω τα υπόλοιπα για εύθετο χρόνο.
Ο ΑΓ δεν στήριξε τα μνημόνια γενικώς, ούτε είπε ότι έπρεπε να εφεύρουμε τα μνημόνια γενικώς και αορίστως. Στήριξε τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπουν τα μνημόνια και αυτές έπρεπε να εφεύρουμε. Για να μην πολυλογώ (τα έχω ξαναγράψει στο Αντίβαρο), το μνημόνιο είναι δύο πράγματα
α) δημοσιονομική προσαρμογή, δηλαδή να τρώμε όσα βγάζουμε
β) οικονομικές μεταρρυθμίσεις
Το σκέλος (α) περιλαμβάνει στόχους. Οι στόχοι αυτοί επιτυγχάνονται με δύο τρόπους, τους γνωστούς δύο τρόπους που εφαρμόζει όλος ο κόσμος. Πρώτον με αύξηση φορολογίας και δεύτερον με περικοπές δαπανών. Είναι στο χέρι της κυβέρνησης πώς θα πιάσει αυτούς τους στόχους.
Το σκέλος (β) περιλαμβάνει ορισμένες άμεσες και μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσει.
Ο ΑΓ αναφέρει πολύ συχνά ότι το μνημόνιο της προηγούμενης κυβέρνησης (δεύτερο) προέβλεπε προσαρμογή με βάση 72 μονάδων από μεταρρυθμίσεις και 28 μονάδων από φόρους. Το τρίτο μνημόνιο προβλέπει προσαρμογή με βάση 8 μονάδων από μεταρρυθμίσεις και 92 από φόρους.
Τα παραδείγματα που ετέθησαν πιο πάνω από το υπ. υγείας είναι ενδεικτικά.
Αυτά λοιπόν «έπρεπε να εφεύρουμε», δηλαδή τις μεταρρυθμίσεις και ασφαλώς τον στόχο δημοσιονομικής προσαρμογής, διότι ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα τα τελευταία 30 χρόνια πριν την κρίση παρήγαγε κάθε χρόνο μεγάλα ελλείμματα. Αυτά δημιούργησαν το χρέος. Δεν μπορούμε αιωνίως να αυξάνουμε το χρέος.
Ανδρέας.
Ανδρέα,
Συμφωνώ για την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων οι οποίες έπρεπε να γίνουν με ή χωρίς μνημόνια. Όσο για τους φόρους, επίσης το φορολογικό σύστημα απαιτεί βαθιές μεταρρυθμίσεις και όχι μικρή ή μεγάλη «αρπαγή» απ’ όπου μπορούμε.
Όλα τα ανωτέρω δεν είναι απλά θέμα νομοθεσίας αλλά προπάντων υλοποίησης, πχ. η είσπραξη φόρων και εισφορών από όλους όσους χρωστούν.
Η διαπλοκή-διαφθορά από τη μια, και το πελατειακό σύστημα και οι επικρατούσες «αξίες» στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία από την άλλη, αποτρέπουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος του δημοσίου και εθνικού συμφέροντος. Το ίδιο και ο «ξένος παράγοντας».
Δεν νομίζω ότι υπάρχει σήμερα πολιτική δύναμη στην Ελλάδα σε συλλογικό ή ατομικό επίπεδο ικανή να μας οδηγήσει σε ένα τέτοιο αναπροσανατολισμό.
Τώρα όσον αφορά τον κύριο Άδωνη Γεωργιάδη, αρκετά σε «παίδεψα» … σηκώνω «λευκή σημαία».
Και πάλι ευχαριστώ για την φιλοξενία και την υπομονή!
Δύναμη και καλές γιορτές!
Άγγελος
Όλα τα “μνημόνια” ήταν κατασκευές ξένων που εξυπηρετούσαν την βραχυ-μεσοπρόθεσμη διευθέτηση-ή έστω λογιστική τακτοποίηση-της αποπληρωμής των χρεών μας σε αυτούς. Στόχος τους δεν ήταν η μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση της Ελληνικής οικονομίας αλλά η μεσοπρόθεσμη σταθεροποίηση του δικού τους χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Τα “μνημόνια” μακροπρόθεσμα θα λειτουργούσαν θετικά για την χώρα μας μόνον αν η παγκόσμια οικονομία πήγαινε καλά και ξεπερνιόταν η κρίση που υπήρχε διεθνώς. Αυτό τότε δεν ήταν σίγουρο, άλλωστε ακόμα και σήμερα η παγκόσμια οικονομία ακροβατεί στο χείλος της ξαφνικής κατάρρευσης.
Η Ελλάδα το 2010 αντί να καθήσει και να υπογράψει ότι της έβαλαν στο τραπέζι οι διάφοροι ξένοι τραπεζίτες θα έπρεπε να διαπραγματευτεί το χαρτί της άμεσης χρεωκοπίας και να μειώσει το χρέος της δραστικά. Εκείνη την περίοδο (και μόνον τότε) η παγκόσμια οικονομία δεν θα άντεχε το βάρος μιας άμεσης Ελληνικής χρεωκοπίας και θα πετυχαίναμε τους στόχους μας. Σίγουρα θα χρειαζόμασταν και τότε να δεχτούμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις αλλά δεν θα χρειαζόμασταν να εκποιήσουμε μέχρι και τα …χρυσαφικά μας όπως έχει γίνει σήμερα. Αλλά θα πει κανείς ποιος θα έκανε τότε την διαπραγμάτευση ο Γιωργάκης, ο Παπακωνσταντίνου ή ο Βενιζέλος;…
—
Η ΝΔ εαν θέλει κάποια στιγμή να ξαναγίνει κυβέρνηση θα πρέπει να αναγνωρίσει τα παραπάνω. Θα πρέπει να αφήσει κατά μέρους την νεοφιλελεύθερη ατζέντα που δεν οδηγεί πουθένα και να αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο.
Μια ΝΔ ανοικτή σε όλη την κοινωνία δεν μπορεί να απευθείνεται μόνον σε ένα μέρος της. Δεν μπορεί να υβρίζει επί της ουσίας ένα πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού απευθύνοντας προεκλογικά μηνύματα του τύπου:
“απευθύνομαι στην Ελλάδα που ξυπνά νωρίς”(!)
Δηλαδή η εφοριακός που κάνει γκισέ στην εφορία και ξυπνάει από τις εξημιση το πρωί για να εξυπηρετήσει 200 άτομα την ημέρα δεν ξυπνά νωρίς;
Δηλαδή μόνον ο μπουτικατζής της Ερμού που αγοράζει την κυλότα 1 ευρώ από την Κίνα και την πουλάει 49 και 99 στην Ερμού …στις εκπτώσεις ξυπνάει νωρίς;
ή μηνύματα του τύπου:
“Είστε η υγεία της κοινωνίας μας”
Δηλαδή οι υπόλοιποι (προφανώς οι ΔΥ) είναι αρρώστια που πρέπει να εξοβελισθεί;
Δηλαδή μεγάλο ποσοστό π.χ. των κρεοπωλών που παίρνουν ολλανδέζικα και σκοπιανά κρέατα και τα βαφτίζουν Ελληνικά απόκομίζοντας διπλάσιο κέρδος είναι το υγιές κομμάτι της κοινώνιας μας; (όποιος αμφιβάλει ας διαβάσει το σημερινό Βημα της Κυριακής)
Η κοινωνία (και ιδίως ο ιδιωτικός τομέας της) γνωρίζει πολύ καλά το ιστορικό και τις ευθύνες της ηγετικής τάξης όλων των μέχρι σήμερα κομμάτων εξουσίας (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, και τώρα ΣΥΡΙΖΑ).
Γνωρίζει η κοινωνία (και ιδίως ο ιδιωτικός τομέας της) ποιες φαμίλιες έκαναν πολιτική καριέρα πάνω στον δημόσιο τομέα της χώρας. Και γνωρίζει πολύ καλά ιδίως ο ιδιωτικός τομέας, “της πράξης”, ότι όποιος φτύνει εκεί που έγλυφε θα φτύσει κάποια στιγμή και εκεί που γλύφει τώρα…
Εμείς οι Έλληνες είμαστε λίγοι και δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε και στα λόγια ότι θα πετάξουμε έξω από την βάρκα κανέναν. Για το αν υπάρχει δημόσιος τομέας πιθανώς πλεονάζων ή διεφθαρμένος ευθύνονται περισσότερο αυτοί που τον διόγκωσαν και τον άφησαν να διεφθαρεί παρά ο κοσμάκης που οδηγήθηκε κατά περιόδους να θέλει να μπει “στο δημόσιο” γιατί διάφοροι πολιτικοί (για να κάνουν καριέρες) έκαναν τον χώρο του δημοσίου ελκυστικότερο του ιδωτικού.
Η ΝΔ χρειάζεται ηγεσία ενωτική όχι διχαστική. Ηγεσία που δεν θα επενδύει στον κοινωνικό αυτοματισμό και στην κοινωνική και πολιτική πόλωση.
Η ΝΔ μόνον με μια τέτοια ηγεσία θα μπορέσει να ξαναπάρει την εξουσία στα χέρια της.
Αφού έπεσε ο κουρνιαχτός των εσωκομματικών εκλογών (αν και δεν βγήκε ακόμη επίσημη ανακοίνωση για το αποτέλεσμα …. λόγω φαξ) και τα προσκοπάκια των 80 Δεκεμβρίων που ψήφισαν επεστρεψαν στις ενωμοτίες τους, νομίζω ότι έπεσαν και τα λέπια από τα μάτια μερικών.
Ο τηλεπλασιέ βιβλίων – κονφερασιέ απέδειξε ότι έτρεχε ως λαγός του Κούλη για να εμποδίσει τον Τζιτζικώστα να βγει δεύτερος. Ακούω και φήμες για ποταμίσους, δημαρίτες και άλλο νεοφιλελέ συρφετό που ψήφισαν (ποιον άραγε;) αλλά προσωπικά δεν μπορώ να το βεβαιώσω οπότε το αφήνω να αιωρείται ανεπιβεβαίωτο. Θα έγραφα “ψήφισαν μαζικά” αλλά ευτυχώς κατάλαβα το οξύμωρον της λέξης “μαζικά” δίπλα στους ποταμίτες και το απέφυγα.
Νομίζω ότι πλέον είναι ξεκάθαρο ότι παρά τα (ψευτο)πατριωτικά πασαλείμματα για να ξεγελιούνται οι αφελείς, ο τηλεπλασιέ-κονφερασιέ απέδειξε ότι είναι νεοφιλελές μέχρι το κόκκαλο, ένας μικρός, φαιδρός Δούρειος Ίππος της πολιτικής ιδιτέλειας και εγωτισμού. Για να το πούμε ωμά, είναι κοινός πατριδοκάπηλος που πουλάει την πατρίδα όσο-όσο στις “ελεύθερες αγορές”. Περαστικά «πατριώτες» και σε άλλα με υγεία.
Αφού λοιπόν ξεκαθάρισε η εικόνα, θα πρότεινα να ερωτηθεί ο λατρευτός των αγορών μερικά πράγματα από αυτά που μας απασχολούν εδώ μέσα, όπως:
– ποια είναι η θέση του για την αναθεώρηση της ιστορίας και την αποεθνοποίηση της διδασκαλίας της που επιχειρεί ο Λιάκος, η Σία και ο λοιπός θίασος ποικιλιών;
– ποια μέτρα σκοπεύει να προτείνει ως πιθανός αρχηγός της Αξ. Αντιπολίτευσης για την ανατροπή της δημογραφικής φθοράς της Ελλάδος; Είναι διατεθιμένος να συγκρουστεί με την Τρόικα αν χρειαστεί;
– Πως σκοπεύει να πιέσει την ΕΕ για να υποχρεώσει την Τουρκία να σταματήσει τις προσφυγικές ροές;
– τι θα κάνει με την Frontex;
ΥΓ Συνυπογράφω τα όσα γράφει ο Beriev. Νομίζω ότι πλέον ο ρόλος των μνημονίων είναι τεκμηριωμένος και γνωστός και αποδεικνύεται ότι οι ΜενουμΕυρωπάκηδες έχουν κόψει το παραμύθι της “ευρωπαϊκής αλληλεγγύης” και τους λοιπούς ευρωσουσουδισμούς.
Και θέλω να υπογραμμίσω ότι η μεσαία τάξη – που αποτελεί και παράγοντα κοινωνικής σταθερότητας και μέτρο της πατριωτικης και κοινωνικής δυναμικής, δεν δημιουργείται εν κενώ και με βάση τα καπρίτσια των “ελεύθερων αγορών” (που μόνο ελευθερες δεν είναι). Δεν χρειάζεται να τα ξαναλέμε: είναι γεγονός ότι τα τελευταία 15 χρόνια αυξάνεται δυσανάλογα η ψαλίδα υπέρ μιας ελάχιστης μειοψηφίας που υπερσυγκεντρώνει πλούτο και κατ’επέκταση πολιτική δύναμη. Αυτό δεν ανατρέπεται με την ασυδοσία των αγορών αλλά με στοχευμένες κρατικες παρεμβάσεις.
Ξυπνήστε λοιπόν από τα παραμύθια σας, πετάξτε από το καράβι το νεοφιλελέ έρμα και δώστε το χέρι στην κοινωνία και τους πολίτες (“δημόσιους” και ιδιωτικούς) που θέλουν να προχωρήσουν μπροστά αλλά με συμμετοχή όλων στον πλούτο που παράγεται…
Και κλωτσιά στα πισινά των Fraport και λοιπών ορνέων …
Μήπως οἱ σχολιαστὲς στὸ παρὸν νῆμα, ποὺ εἶναι τόσο παραγωγικοὶ σὲ κατηγορίες κατὰ τῶν ἐλευθέρων ἀγορῶν, θὰ μποροῦσαν νὰ βροῦν μία ἱστορικὴ περίοδο κατὰ τὴν ὁποία ἡ Ἑλλάδα εὐημέρησε χωρὶς νὰ ἔχει πρόσβαση στὶς ἀγορὲς αὐτές ; Δεκτὲς καὶ περίοδοι κατὰ τὶς ὁποῖες τὸ Ἑλλαδικὸ κράτος δὲν ὑπῆρχε.
Πάντως, πολύ ἀκριβεῖς οἱ, μετὰ τὸ γεγονός, προφητεῖες. Τὰ συγχαρητήριά μου !
Μα καλά…μόνο εγώ έχω deja vu;
Δε διακρίνει κανείς την ισχυρή επιθυμία της ΝΔ να στηρίζει τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ (είτε αμιγείς είτε φέρουσες τμήματά του – βλέπε ΣΥΡΙΖΑ) με την εσωστρέφειά της;
@ Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
22 December 2015 at 18:19
1967-1974;;;;
@ Beriev
Τελικά πάμε για οικουμενική;
Για τον Άδωνι Γεωργιάδη και το ήθος του.
Πρώτο παράδειγμα η μαρτυρία του Σάββα Καλεντερίδη στο ακόλουθο βίντεο από το τέταρτο λεπτό και μετά – https://www.youtube.com/watch?v=NZYCjb8ZTa8#t=4m06s
Εξηγεί πώς τον βοήθησε το 2007 χωρίς να έχει καμία υποχρέωση και πώς ουσιαστικά κράτησε τον εκδοτικό οίκο του Καλεντερίδη σε ζωή. Να μην τα γράφω εγώ, δείτε το βίντεο.
Δεύτερο παράδειγμα η μαρτυρία του Σαράντου Καργάκου που άκουσα προ ολίγου στην εκπομπή Έγερσις στο Κόντρα. Ένα βιβλίο του Καργάκου για τη Μακεδονία πουλιόταν από τον εκδοτικό οίκο του Άδωνι και του Λεωνίδα. Ήταν μία από τις φορές που κάηκε ολοσχερώς το βιβλιοπωλείο. Μεταφέρθηκε σε άλλη περιοχή, αρκετά μακρυά. Λέει λοιπόν ο Καργάκος ότι του τηλεφώνησε ο Λεωνίδας και του είπε να τον πληρώσει για τα βιβλία. Υπέθετε ο Καργάκος ότι ήταν για τα βιβλία που πουλήθηκαν. Ο Καργάκος του είπε, μια που είχατε το πρόβλημα με το κάψιμο, ας γίνει άλλη φορά στο μέλλον, πλήρωσε πρώτα τους υπαλλήλους σου και τα υπόλοιπα έξοδά σου. Τον επόμενο μήνα, ξαναπαίρνει τηλέφωνο ο Λεωνίδας και του δίνει την επιταγή. Προς μεγάλη του έκπληξη ο Καργάκος λέει ότι η επιταγή ήταν και για 3000 βιβλία τα οποία κάηκαν! Ναι! Ο Γεωργιάδης πλήρωσε τον Καργάκο για τα 3000 βιβλία τα οποία κάηκαν και δεν πούλησε ποτέ!
Αυτό είναι το ήθος του Άδωνι Γεωργιάδη. Σπάνιο για τον σημερινό κόσμο.
@Κοζανίτης
“ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ” ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΦΟΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
(σε εργαζόμενο που απολύθηκε παράνομα και έχει στα χέρια του άμεσα εκτελεστή απόφαση του δικαστηρίου)
Μια απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εργατικών Διαφορών) με αρ. 3764/2014 έφερε στην επιφάνεια για άλλη μια φορά τα τραγικά αποτελέσματα των μνημονιακών πολιτικών. Απέδειξε, πως η κρίση δεν κάνει διαχωρισμούς και χτυπάει ακόμη και τους «πιο φανατικούς υποστηρικτές των μνημονίων».
Βλέποντας την απόφαση δεν μπορεί κανείς παρά να νοιώσει απέραντη θλίψη για το πώς «άνθρωποι του πνεύματος, σκαπανείς του αρχαιοελληνικού πολιτισμού» αναγκάζονται να πρωταγωνιστούν σε καταστάσεις που μόνο ο Αριστοφάνης θα μπορούσε να επινοήσει.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1) Με την απόφαση του δικαστηρίου επιβεβαιώνονται οι καταγγελίες που είχε κάνει το σωματείο μας πριν δύο χρόνια για την κατάσταση που επικρατούσε στις επιχειρήσεις των Αφων Γεωργιάδη. Ότι δηλαδή οι εργοδότες με το «έτσι θέλω», χωρίς καν την ύπαρξη ατομικών συμβάσεων, μείωσαν τους μισθούς κατά 50%. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έβαζαν τους εργαζόμενους να υπογράφουν αποδείξεις πληρωμής που φαίνονταν ότι εισπράττουν κανονικά τους μισθούς τους.
Ερώτηση: θα κινηθεί ο κρατικός μηχανισμός εναντίον τους για φοροδιαφυγή;
2) Ο εργοδότης, για να απαλλαγεί από τον εργαζόμενο μετά από ατύχημα που του συνέβη και να μην του δώσει τη νόμιμη αποζημίωση, χρησιμοποίησε τη γνωστή πατέντα που έχουν πολλοί εργοδότες της «οικειοθελούς αποχώρησης». Δηλαδή πηγαίνει ο εργοδότης ένα χαρτί στον Ο.Α.Ε.Δ. χωρίς την υπογραφή του εργαζόμενου και δηλώνει ότι ο εργαζόμενος αποχώρησε μόνος του από τη δουλειά. Μετά από αυτό, ο εργαζόμενος πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Η μόνη διέξοδος που έχει, είναι τα δικαστήρια για μια απόφαση μετά από ένα δύο χρόνια.
Ερώτηση: θα καταργηθεί το αίσχος των «οικειοθελών αποχωρήσεων» και το νομικό καθεστώς που δίνει αυτή τη δυνατότητα στους εργοδότες;
3) Το δικαστήριο έκρινε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς το ποσό των 10.000 ευρώ. Η απόφαση έχει βγει από τον Δεκέμβρη του 2014. Ο εργοδότης όμως αρνείται να τα δώσει. Την ίδια στιγμή συνεχίζουν απτόητοι τις δραστηριότητες τους σα να μην συμβαίνει τίποτα. Ο εργαζόμενος, αν δεν έχει τα χρήματα να προχωρήσει στην κατάσχεση, τι πρέπει να κάνει; Να πεθάνει στην ψάθα;
Ερώτηση: θα μπούνε επιτέλους ασφαλιστικές δικλείδες ώστε οι αποφάσεις των δικαστηρίων που βγαίνουν υπέρ των εργαζομένων να γίνονται εκτελεστές στρεφόμενες ενάντια στην προσωπική περιουσία του εργοδότη;
Το δικαστήριο καταδίκασε τον Λεωνίδα Γεωργιάδη, αφού η εταιρεία που φαινόταν ότι δουλεύει ο εργαζόμενος, ήταν στο όνομα του και απήλλαξε τον Άδωνι Γεωργιάδη. Όλοι βέβαια -και όχι μόνο στο χώρο του βιβλίου- ξέρουμε ότι τα δύο αδέλφια έχουν από κοινού τις εταιρείες (δεν έχουν μία). Θυμόμαστε από την αντιπαράθεση που είχαμε την προηγούμενη φορά που καταπατούσαν τα εργατικά δικαιώματα στο βιβλιοπωλείο τους, ότι ήταν στο όνομα της πρώην συζύγου του Αδώνιδος και της συζύγου του Λεωνίδα. Στην ίδια την απόφαση του δικαστηρίου φαίνεται ως διεύθυνση και των δύο η έδρα των επιχειρήσεων τους στον Κολωνό. Είναι το γνωστό κόλπο, να σπάει η δραστηριότητα σε διάφορες εταιρείες για να ξεφεύγουν από την εφορία. Δεν υποστηρίζουν την «ελεύθερη αγορά» χωρίς λόγο οι άνθρωποι.
Εμείς από την μεριά μας θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να μας επιβάλλουν. Οι αφοι Γεωργιάδη όσο και αν κρύβονται στον «γυάλινο κόσμο» των καναλιών αλλά και κάθε εργοδότης που θα χτυπά τα εργατικά δικαιώματα θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
https://bookworker.wordpress.com/2015/04/08/denplirono_georgiadis_anaksyvxa/
Γιὰ φαντάσου ! Ἔχουμε «ἐργασιακὸ μεσαίωνα», ἀλλὰ τὸ διεθνὲς κεφάλαιο δὲν σπεύδει νὰ ἐκμεταλλευθεῖ τὴν τόσο εὐνοϊκὴ γι’ αὐτὸ κατάσταση. Πῶς στὸ καλὸ οἱ διεθνεῖς ἐκμεταλλευτὲς ἀφήνουν τόσες ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες ἀνέργους, ἐνῶ μποροῦν νὰ «καταπατοῦν ἐλεύθερα τὰ ἐργασιακά τους δικαιώματα» ; Ὅσο παράγουμε, διανέμουμε καὶ αὐτοκαταναλώνουμε τόσο κουτόχορτο, τὸ λογικὸ καὶ δίκαιο εἶναι νὰ ὑποβαθμίζεται περαιτέρω τὸ βιοτικό μας ἐπίπεδο. Πόσο δύσκολο εἶναι νὰ ἐλέγχουμε λογικῶς τέτοιες ἀνοησίες ; Ὅλοι οἱ λαοὶ τοῦ κόσμου, μέχρι καὶ ἡ Κούβα, τὸ πῆραν πρέφα ὅτι, πρῶτα παράγουμε πλεόνασμα καὶ μετὰ μοιράζουμε ἕνα εὔλογο ποσοστό του. Γιὰ πόσο καιρὸ ἀκόμη θὰ ἀναμασᾶμε τὶς μπαροῦφες τῶν φοιτητικῶν ἀμφιθεάτρων τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 ;
Δίνω και το βίντεο με τον Καργάκο για να κλείσει το θέμα https://www.youtube.com/watch?v=JvhYh9DjIyc#t=25m30s
@admin
Απορία:
Γιατί στον αντίβαρο δεν εμφανίζονται και άρθρα όπως το παρακάτω που εκφράζουν μεγάλο μέρος της δεξιάς στη χώρα;
του ΦΑΗΛΟΥ Μ. ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ
Είναι μόδα, κυρίως σε ποταμίσιους, στους ανακυκλωμένους οπαδούς του Μάνου με σήμα το βόδι, στα λιμά του Σημιταρά του Κουρδοφάγου, στον Κυριάκο Μητσοτάκη και σε τύπους όπως ο Μαυρίδης του liberal.gr να βαφτίζουν «κρατιστές» όποιους είναι απέναντι και να παίζουν τους οργισμένους «μεταρρυθμιστές» με τις καθαρίστριες, την ΕΡΤ κλπ.
Έγραψε ο Μαυρίδης, που επί μακρόν χτυπούσε τον Αντώνη Σαμαρά και τώρα τον έπιασε ο πόνος για την ΝΔ, πόνημα στο liberal.gr για την επέλάση του «λαϊκισμού» με τίτλο «Η ταξιαρχία των λαϊκιστών επελαύνει».
Άκουγα μια μέρα κι ένα ποταμίσιο ομοϊδεάτη του. Eίχε τέτοιο πάθος, που νόμιζα πως είχε εφεύρει τον ηλεκτρισμό και είχε ιδρύσει την General Motors. Μετά έμαθα πως πούλαγε εισαγόμενα παπούτσια από τα μαγαζιά που ίδρυσε και του έδωσε ο μπαμπάς του.
Θα εξηγήσω στον κ. Μαυρίδη πως το γεγονός πως έχει κατοχυρώσει το liberal ως domain δεν τον κάνει ντε και καλά φιλελεύθερο. Κι επειδή σκοπίμως συγχέει τον φιλελευθερισμό με τον νεοφιλελευθερισμό του, τον λαϊκό με τον λαϊκιστή, θα τον βοηθήσω να κάνει τις διακρίσεις και τι εννοούσε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, τον οποίο εγώ υποστηρίζω χωρίς μισόλογα, όταν είπε πως «δεν είναι μεταρρύθμιση η απόλυση των καθαριστριών».
Το παράδειγμα δεν είναι απλά άλλος ένας τρόπος ηγεσίας, είναι ο μόνος τρόπος ηγεσίας.
Όταν θέλεις να εξυγιάνεις το κράτος και να περιστείλεις τις δαπάνες του, ξεκινάς από τα διορισμένα σόγια σου, τις στρατιές των συμβούλων, που ενίοτε είναι κι αυτοί συγγενείς σου, κολλητοί σου ή ακόμη και ομόκλινοι σου. Ξεκινάς από τα βαφτιστήρια, τα μπατζανάκια, τις γκόμενες/ους, νύφες, γαμπρούς, γιους, κόρες και τελευταίες, αν χρειαστεί, θα πιάσεις αυτές που ζουν με τη σκούπα και το σφουγγαρόπανο.
Όταν σε μια τηλεοπτική εκπομπή βρέθηκα, χωρίς να γνωρίζω το θέμα, απέναντι στις καθαρίστριες, μου πέσανε τα μούτρα, γιατί σκεφτόμουν τους υπαλλήλους της Βουλής, σόγια πολλοί εξ αυτών και grande νεοφιλελεύθερων, με τους παχιούς – παχιούς μισθούς και εφάπαξ ελέφαντες.
Κατάλαβα πως κάτι τρέχει και πως κάποιοι, που τόσο υπολήπτεται ο νεολιμπεραλάτος «ανθρωποφάγος» Μαυρίδης, έπαιζαν επικοινωνιακά, για παραδειγματισμό, με το θέμα, όταν διαπίστωσα ρωτώντας πως τα golden boys έλεγαν ψέματα για τους μισθούς των γυναικών αυτών. Ενώ ήταν η συντριπτική πλειοψηφία τους στα 400 με 600 Ευρώ, τα τσακάλια παρουσιάζανε μόνο τα ρετιρέ κι αυτά με τους μισθούς ΠΡΙΝ τις μνημονιακές περικοπές.
Ευτυχώς ο δικηγόρος τους είναι ο καλός φίλος κι εργατολόγος Γιάννης Καρούζος. Δεξιότατος, αληθινός φιλελεύθερος και έντιμος υπερασπιστής των εργαζομένων πελατών του. Με ένα τηλεφώνημα και μια συνάντηση, έμαθα.
Έχοντας λοιπόν λίγο κοινό νου, σκέφτηκα πως δεν έπρεπε να παγιδευτούμε σε μια επικοινωνιακή πολιτική ήττα, δείχνοντας τέτοιο κάκιστο παράδειγμα ηγεσίας, πως ήταν ανοησία να τις χαρίσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ για να σπεκουλάρει. Ομολογώ πως ήταν από τις ελάχιστες φορές που ανακατεύτηκα. Αφού δημοσίως έγραψα άρθρα και βγήκα σε εκπομπές, όπου εξήγησα γιατί έχουν δίκιο, έκλεισα στον καλό συνάδελφο ένα ραντεβού στο Μαξίμου, με συνεργάτη του Πρωθυπουργού, ο οποίος θυμίζω, βαλλόμενος και από τους Μαυρίδηδες, έκανε σταχανοβίτικο μαραθώνιο δουλειάς για την χώρα κι ήταν αδύνατον να τα κάνει όλα.
Επειδή οι γυναίκες αυτές ήταν στην συντριπτική πλειοψηφία τους κοντά στην σύνταξη, προτάθηκε στην κυβέρνηση η δημιουργία προσωποπαγών θέσεων, έτσι ώστε κάθε μια που συνταξιοδοτείται να καταργείται η θέση της.
Έτσι σε λίγο καιρό, χωρίς σκηνές στο Σύνταγμα, αστυνομίες, σπέκουλα του ΣΥΡΙΖΑ, και καθαρίστριες δημοσίους υπαλλήλους δεν θα είχαμε, αφού αυτό ήθελε η κυβέρνηση, αλλά και καμμία γυναίκα πεταμένη στο δρόμο.
Πως το λένε αυτό; Νιονιό και χρηστή διοίκηση.
Όμως μας ενημέρωσαν πως το θέμα ανέλαβε υπουργάρα ατσαλάκωτη και με μπριλ κρημ, ο οποίος πρότεινε να κάνουν οι καθαρίστριες επιχειρηματικές ομάδες και να «χτυπούν» διαγωνισμούς καθαρισμού… Η Μαριώ η χωρισμένη, στα 55, με παιδιά και την κατάκοιτη μάνα, χωρίς μαντήλι να κλάψει, θα ανταγωνιζόταν τους γνωστούς διακομματικούς νταραβεριντζήδες. Έπος νεοφιλελέδικο.
Όμως αδιάλλακτο ήταν και το πουλέν του Μαυρίδη, που λέει απόλυση και λιγώνεται. Άλλο αν τώρα, προσπαθώντας να απεκδυθεί την προβιά του νεοφιλελεύθερου λύκου, κάνει το λυπημένο αρνί εκφράζοντας μεταμέλεια κι ενδοιασμούς.
Διότι αδιάλλακτοι έπρεπε να είμαστε στους επίορκους, στους κλέφτες, στους καταχραστές, στους λαδοπόντικες, στα ρουσφέτια που διορίστηκαν με πλαστά χαρτιά.
Αυτοί και οι τεμπέληδες, κοπανατζήδες, πρέπει να απολύονται, γι’ αυτό χρειάζεται κι αξιολόγηση. Κι όχι να κάνουμε αφ’ υψηλού τσαμπουκάδες στην τελευταία τρύπα του ζουρνά και να τσουβαλιάζουμε όλους τους εργαζόμενους του δημοσίου, γιατί έτσι νοιώθει πιο …φιλελεύθερος ο κάθε Φρούλης ή για να ικανοποιηθεί από μίσος και φθόνο ο άνεργος του ιδιωτικού τομέα. Εμείς, οι αληθινοί φιλελεύθεροι πρέπει να σηκώσουμε κι ενώσουμε όλη την κοινωνία, όχι να την ισοπεδώσουμε και να παίζουμε με το ταξικό μίσος σαν κομμούνια.
Δεν είναι όλοι ίδιοι. Η πλειοψηφία έχει φιλότιμο. Κίνητρα θέλει, αξιοκρατία, πειθαρχία και σεβασμό. Θα σας το πω με μια εικόνα. Μετά από πολύωρη εγχείρηση καρδιάς σε μητέρα φίλου μου στο Χαϊδάρι, χωρίς φακελάκι, οι γιατροί κι οι νοσοκόμες με τις καθυστερημένες πετσοκομμένες εφημερίες, βγήκαν από το χειρουργείο χαμογελώντας. Ένοιωθαν ικανοποίηση που έσωσαν έναν άνθρωπο.
Γι’ αυτό κι άλλα πολλά ποτέ δεν κατάλαβα το ιερό μένος κατά του κράτους και των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί κι αυτούς πρέπει να τους χαρίσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ;
Είμαι «λαϊκιστής», ε; Καλύτερα «λαϊκιστής» παρά αναίσθητο γομάρι.
Λοιπόν, κάπως έτσι, φιλελεύθεροι και ντεμέκ νεοφιλελεύθεροι χάρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ μια εύκολη επικοινωνιακή νίκη, ξεσκίζοντας τους πιο ταπεινούς, την ίδια ώρα που τα σόγια κι οι κολλητοί τους είναι διορισμένοι στο δημόσιο, στην Βουλή κλπ. Κι αυτό, ο πολύς λαός, πέραν ΒΠ, Κολωνακίου και Γλυφάδος, το κατέγραψε κι επειδή οι πολλοί δεν έχουν τίποτα, συναισθηματικά νοιώθουν αλληλεγγύη σε όποιον είναι ρέστος.
Λοιπόν, για να εξηγούμαστε. Η ΝΔ και η χώρα θέλουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Η ανθρωποφαγία, τα ψέματα, η φαντασιακή και κολωνακιώτικη θεώρηση της κοινωνίας όμως δεν αποτελούν «μεταρρυθμίσεις».
Η «επάρατος» Δεξιά είχε χτίσει ένα σοβαρό, πειθαρχημένο κράτος. Αυτό παρέλαβε, χρεωκόπησε και ξεχαρβάλωσε η ΠΑΣΟΚάρα από το 1981 και τώρα μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειαζόμαστε κράτος, όχι μεγάλο αλλά σοβαρό, ισχυρό και όσο απαιτούν οι ανάγκες μας.
Χρειαζόμαστε χαμηλούς φόρους κι αυστηρούς ελέγχους.
Χρειαζόμαστε ένα γραφείο, μια αρμοδιότητα και 24 ώρες για να ξεκινήσει μια επένδυση, όχι συμμορίες δημοσίων κι ιδιωτών εκβιαστών, με πολιτική πατρωνία και συνενοχή.
Χρειαζόμαστε ξεδόντιασμα των νταβαντζήδων, που σε συνεννόηση με «προοδευτικούς» ή ακόμη και με τάχα νεοφιλελεύθερους πολιτικούς σερβιτόρους τους, είχαν μετατρέψει την «ελεύθερη» αγορά σε ολιγοπώλιο με ένα πελάτη, το κράτος, ήτοι τον λαό και φιξ χλιδάτες τιμές.
Χρειαζόμαστε αξιολόγηση, ιεραρχικό έλεγχο και πειθαρχία, αδιάβλητες διαδικασίες πρόσληψης και παραγωγικότητα στο δημόσιο. Ποινές κι αμοιβές. Να ανταμείβουμε τους καλούς και να τιμωρούμε τους κακούς.
Δεν χρειαζόμαστε κρατικοδίαιους νεοφιλελεύθερους, που δεν έχουν βγάλει ούτε ένα ευρώ στον ιδιωτικό τομέα ή έβγαλαν κάτι χοντρά πακέτα με συστατική του μπαμπά, να απειλούν όλο τον κόσμο.
Άλλο οι πλούσιοι αστοί, οι δημιουργοί, με αίσθημα αποστολής, οι statesmen, που υπερασπίζονται το έθνος και την ενότητα της κοινωνίας τους κι άλλο τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα, που έχουν ως ομφάλιο λώρο με το κράτος την οικογένεια.
Άλλο η αστική ευγένεια κι άλλο η υποκρισία, που κρύβει την χυδαιότητα και την αναλγησία.
Οι νεοφιλελεύθεροι στην Ελλάδα είναι ένα άλλο είδος μαρξιστών αλλά από την ανάποδη. Βλέπουν κι αυτοί την κοινωνία ταξικά αλλά από την πλευρά των ισχυρών.
Είναι εξίσου διχαστικοί για την κοινωνία με τους τυχοδιώκτες αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ, διότι κι αυτοί παίζουν με τον φθόνο, στρέφουν τους ιδιωτικούς εναντίον των δημοσίων ή αυτούς που έχουν, εναντίον αυτών που δεν έχουν.
Μια τέτοια σύγκρουση όμως είναι χαμένη, διότι αυτοί που δεν έχουν είναι δυστυχώς περισσότεροι. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καλύτερος στο βρώμικο παιχνίδι της υποδαύλισης του φθόνου και του ταξικού μίσους.
Καθήκον των αληθινά φιλελεύθερων είναι η κοινωνική ενότητα. Κι αυτή δεν επιτυγχάνεται με τον κοινωνικό δαρβινισμό που ευαγγελίζεται ο ελλαδικός κρατικοδίαιτος νεοφιλελευθερισμός.
Ας μελετήσουν λίγο την Θάτσερ για να διαπιστώσουν τι ΔΕΝ είναι οι εγχώριοι πιθηκίζοντες.
Μπορείς να είσαι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, να μην κάνει το δημόσιο τον επιχειρηματία, να είσαι υπέρ της ίδρυσης και ιδιωτικών ποιοτικών πανεπιστημίων, της απελευθέρωσης πολλών επαγγελμάτων και ταυτόχρονα να σέβεσαι τους ανθρώπους, να εργάζεσαι για την στήριξη του κοινωνικού κράτους.
Γιατί; Διότι πολύ απλά το παιδί της οικογένειας που θα στηρίξεις στην ατυχία της, ίσως είναι ο αυριανός μεγάλος ηγέτης, επιστήμονας, καλλιτέχνης, στρατιώτης.
Μην αρκείστε στην παραγωγή των κυριλέ ιδιωτικών σχολείων. Ενίοτε μάπα το καρπούζι.
Κυρίως όμως μπορείς και πρέπει να είσαι φιλελεύθερος στην οικονομία και στην κοινωνία αλλά αυστηρός πατριώτης στην Θράκη, στο Σκοπιανό, στο Αιγαίο, στον κίνδυνο νέου Σχεδίου Ανάν.
Να είσαι φιλελεύθερος και ταυτόχρονα να φυλάς άγρυπνα τα σύνορα του κράτους και την Ασφάλεια των πολιτών, από λαθραίους κι επικίνδυνους, να υπερασπίζεσαι την ταυτότητα του λαού σου, που περιλαμβάνει την Ορθοδοξία, τους ήρωες του, την τιμή του. Να υπερασπίζεσαι την οικογένεια, την γέννηση κι ανατροφή παιδιών με ελληνική συνείδηση κι υγιή πρότυπα κι όχι να λές πως αν έβγαινες αρχηγός θα έφερνες το σύμφωνο συμβίωσης ….με κομματική πειθαρχία. Δηλαδή θα διέγραφες όποιον δεν το υπερψήφιζε!
Γαλάζιος ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως αυτοί που θέλουν να μας κάνουν Μπλε Ποτάμι. Δεν διαφέρουν σχεδόν σε τίποτα με τα μπακακάκια του Σταύρου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγόρησε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη για τις γενικόλογες τοποθετήσεις του περί συναίνεσης.
Όμως αυτός προχθές έκανε την πρωτοφανή πρόταση συναυτουργίας για την συνταγματική μεταρρύθμιση. Να υπερψηφίσουμε, είπε, όλες τις προς αναθεώρηση διατάξεις που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί κι αυτός να υπερψηφίσει αυτές που θέλουμε εμείς!
Εν ολίγοις, πχ να δεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς αναθεώρηση και κατάργηση της απαγόρευσης ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και να επιτρέψουμε στον ΣΥΡΙΖΑ να βάλει στο τραπέζι την ίδια την ταυτότητα μας. Διότι η εξαρχειώτικη αριστερά έχει πάγιο στόχο την απάλειψη κάθε συνταγματικής αναφοράς στο Έθνος και την Ορθοδοξία κι άλλα πολλά.
Ας το επαναλάβω λοιπόν για να το εμπεδώσει κι ο Μαυρίδης.
Η διαφορά του λαϊκού από τον λαϊκιστή είναι η διαφορά του Βαμβακάρη από την …Πάολα.
Η διαφορά του φιλελεύθερου από τον νεοφιλελεύθερο, στην Ελλάδα πάντα, είναι η διαφορά κάποιου, αστού ή μη, που έχει σπουδάσει και δουλέψει σκληρά στον ιδιωτικό τομέα και κάποιου, που με μόνο εφόδιο την συστατική του μπαμπά και τα εκ του δημοσίου φράγκα, καμώνεται τον φιλελεύθερο.
Η διαφορά, λοιπόν, λέγεται αυθεντικότητα. Και στους Έλληνες δεν αρέσουν οι μαϊμούδες.
Ας το επαναλάβω: Η Δεξιά, Κεντροδεξιά, πείτε την όπως θέλετε, ή θα είναι λαϊκή ή δεν θα υπάρχει ως κόμμα εξουσίας. Γιατί; Γιατί απλά δεν βγαίνουν τα νούμερα. Δεν φτάνουν οι wannabe ή χλιδάτοι νεοφιλελέδες.
Πολύ ὡραῖα τὰ γράφει ὁ Φαῆλος ὅλα αὐτά. Ὁ Μεϊμαράκης, ἤθελα νά ‘ξερα, πῶς κολλᾶ ; Δὲν ἔχει μπατζανάκια, φίλους, συγγενεῖς σὲ θέσεις μὲ μέλι ; Καί, γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε, λέει ὁ Φαῆλος, ὅλα αὐτὰ τὰ ὡραῖα, «χρειαζόμαστε χαμηλοὺς φόρους» – ἡ μόνη ἀναφορά του στὸ θέμα τῳν φόρων εἶναι ἕξι λέξεις καὶ γιὰ τὶς εἰσφορές, τὸν καταστροφικὸ φόρο στὴν ἐργασία, οὔτε λέξη. Τό 44% τῶν ψηφοφόρων δὲν ἔχει σήμερα ἄλλο πόρο ζωῆς ἀπὸ τὸ νὰ πωλεῖ τὴν ψῆφό του ἔναντι πελατειακῶν παροχῶν (44 ποσοστιαῖες μονάδες ἔχασαν τὰ κόμματα «ἐξουσίας» μεταξύ τοῦ 2009 καὶ τοῦ Μαΐου τοῦ 2012, τὸτε ποὺ κατέστη φανερὸν τοῖς πᾶσιν ὅτι δὲν εἶχαν πλέον χρήματα γιὰ νὰ ἀγοράζουν ψήφους. Ἀπὸ τὸ 62% τῶν ὄχι τοῦ δημοψηφίσματος, 18 ποσοστιαῖες μονάδες ἔδωσαν οἱ κατοπινοὶ ψηφοφόροι κομμάτων ποὺ προέκριναν τὸν ἀπομονωτισμὸ μὲ τὸν τρόπο τῆς Βορείου Κορέας (ΚΚΕ, «Χρυσῆ Αὐγή» καὶ ΛΑΕ) καὶ 44 ποσοστιαῖες μονάδες οἱ ὡς ἄνω πωληταὶ ψήφων). Σέ τέτοιο ἐκλογικὸ σῶμα, ἡ Θάτσερ ἡ ἰδία δὲν θὰ εἶχε καμμία ἐλπίδα. Καὶ νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ Θάτσερ (καὶ μαζὶ ἡ χαμηλὴ τιμὴ τοῦ πετρελαίου) ἐξαφάνισε τοὺς ἀνθρακωρύχους τῆς Ἀγγλίας, κοινότητες ἀνθρώπων μὲ βαθειὰ συντηρητικὲς ἀξίες, μὲ ἐπαγγελματικὴ ἐξειδίκευση, μὲ μεγάλα ψυχικὰ χαρίσματα. Ἀλλοίμονον νὰ βάζουμε τὶς (κατὰ κόρον κλέφτρες τοῦ χαρτιοῦ ὐγείας ἀπὸ τὶς τουαλέττες τοῦ ὑπουργείου Οίκονομικῶν (καὶ Ἐθνικῆς Ἀμύνης !) – ἑξ ἰδίων παρατηρήσεων ἐπὶ δυόμισυ ἔτη ἡ πληροφορία) καθαρίστριες στήν ἴδια μοῖρα μὲ τοὺς ἀνθρακωρύχους τῆς Ἀγγλίας. Ἐκτὸς ἀπὸ ἀπόπειρα ἐξαπατήσεως, εἶναι καὶ βλασφημία.
Συνεπῶς, «κόμμα ἐξουσίας» δὲν μπορεῖ οὔτε πρέπει νὰ γίνει σήμερα ἡ «Νέα Δημοκρατία». Τὴν βαθμιαία ἀνάσυρσή μας ἀπὸ τὸν βόθρο τοῦ παρασιτισμοῦ μπορεῖ νὰ τὴν ἐπιτύχει μόνον ἐκείνη ἡ παράταξη πού μᾶς ὀδήγησε (ἐκόντας πάντοτε) ἐκεῖ. Ναί, ὁ Ἀλεξάκης τῆς καρδιᾶς μας, ὅπως οἱ Σοσιαλδημοκράτες τῆς Σουηδίας πού, ἀφοῦ ὁδήγησαν τὴν κοινωνία τους στὸ ἀπόλυτο ἀδιέξοδο γιὰ νὰ διατηρήσουν, μέσῳ τοῦ διαρκῶς αὐξανομένου κρατισμοῦ, μονοκομματικὴ ἐξουσία γιὰ δεκαετίες, ἔκαναν ἀναγκαστικῶς στροφὴ πρὸς τὸν νεοφιλελευθερισμό. Μόνον ποὺ ἡ στροφὴ πῆρε δέκα χρόνια τοὐλάχιστον. Σ’ ἐμᾶς δὲν ἔχει ἀρχίσει ἀκόμη. Ἂς ἀφήσει, λοιπόν, ὁ Φαῆλος τὰ παχειὰ τὰ λόγια καὶ τὰ πονεμένα. Ἡ ἑκάστοτε ἀριστερὰ τὰ λέει πάντα καὶ καλύτερα καὶ πιὸ πονεμένα. Ἂς πάει ὁ Φαῆλος μαζί της.
Beriev, τώρα είδα το άρθρο και την ερώτησή σου. Απαντώ. Το Αντίβαρο δεν είναι blog που μαζεύει άρθρα από τη γύρα του διαδικτύου και τα αναπαράγει. Στοχεύει σε πολύ μεγάλο βαθμό να παρουσιάζει πρωτότυπα κείμενα. Όλα τα υπόλοιπα πηγαίνουν στην κατηγορία «αναδημοσιεύσεις». Κατ’ οικονομία, και για να διατηρήσει την καλή σχέση με φίλους και συνεργάτες δεδομένης της ραγδαίας ανάπτυξης του διαδικτύου και των ιστοχώρων τα 15 χρόνια στα οποία λειτουργεί το Αντίβαρο, δέχεται την αρχή ότι όταν κάποιος αρθρογράφος στέλνει ο ίδιος το κείμενό του και στο Αντίβαρο όπως και σε άλλους ιστοχώρους, τότε αυτό σημαίνει κατά κάποιον τρόπο «ταυτόχρονη δημοσίευση», οπότε ακόμα και αν έπεται η αποστολή του στο Αντίβαρο χρονικά (για ημέρες μιλάμε), τότε παραμένει το χαρακτηριστικό της «πρωτότυπης δημοσίευσης». Τα άρθρα που αναδημοσιεύονται από άλλες πηγές στην κατηγορία που ανέφερα, χωρίς γνώση του αρθρογράφου αναδημοσιεύονται για κάποια ειδική ποιότητα κειμένου ή συγγραφέα ή «παράδοσης» (υπάρχει ήδη πληθώρα αρθρογραφίας του συγκεκριμένου στο Αντίβαρο) κλπ.
Το συγκεκριμένο άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη: πρώτη φορά το διαβάζω τώρα και μάλλον συνιστά απάντηση σε άρθρο του κ. Μαυρίδη. Ίσως δεν θα το έκρινα «αναδημοσιεύσιμο», ακόμα και αν το έβλεπα στην ώρα του. Εν πάση περιπτώσει, για χάριν της συζήτησης καλώς το αντέγραψες και το έθεσες υπόψιν των υπολοίπων.
Ανδρέας.
@admin
Έτσι φτάσαμε σήμερα στις επαναληπτικές της ΝΔ και δεν μάθαμε ποτέ ποιές είναι οι θέσεις του Koulis για:
– τον αναθεωρητισμό στα βιβλία της ιστορίας
– τα εθνικά ζητήματα,
– τους λαθρομετανάστες,
– τις δεσμεύσεις της Τουρκίας για να εμποδίσει τη ροή τους μέσω του Αιγαίου,
– τις πιέσεις της ΕΕ και του Ζαν-Κλων Γιουνκέρ (χικ !) για κοινές περιπολίες στο Αιγαίο και Τούρκους αξιωματούχους στα χοτ-σποτ
– το δημογραφικό,
– τι σκοπεύει να ζητήσει από την ΕΕ και αν σκοπεύει να συγκρουστεί μαζί τους για τα παραπάνω ζητήματα.
Εύγε για την προστασία! Ζήτω το κόμμα του Υπαρκτού Mizensισμού
Ξαναδιάβασα τὶς ἀναρτήσεις στὸ παρὸν νῆμα καὶ βλέπω κάπως πιὸ καθαρὰ ὅτι ἐκεῖνο πού φοβοῦνται οἱ πιὸ σφοδροὶ ἐπικριτὲς τῶν Γεωργιάδη καὶ Μητσοτάκη εἶναι ὅτι οἱ συγκεκριμένοι θὰ περιορίσουν τὸν παρασιτισμὸ στὸ εὐρύτερο δημόσιο. Βεβαίως, δὲν εἶναι ἀφελεῖς οἱ ἀνησυχοῦντες αὐτοὶ νὰ βγοῦν νὰ τὸ γράψουν ρητῶς, ὁπότε καταφεύγουν στὰ δύο γνωστὰ καὶ δοκιμασμένα καταφύγια : τὴν λασπολογία καὶ τὴν πατριδοκαπηλεία. Ἐκεῖνο ποὺ εἶναι βέβαιον εἶναι ὅτι ὁ παρασιτισμὸς στὸ εὐρύτερο δημόσιο στὴν Ἑλλάδα θὰ περιορισθεῖ δραστικῶς, ὅποιος κι ἂν εἶναι στὴν κυβέρνηση, ὅποιος κι ἂν ἐκλεγεῖ ἀρχηγὸς στὴν Νέα Δημοκρατία, διότι ἁπλούστατα, τὰ λεφτὰ ποὺ τὸν στήριζαν τελείωσαν. Τὸ κύριο πρόβλημα τῆς Ἐλλάδος σήμερα εἶναι ἀντίστοιχο μὲ αὐτὸ ἑνὸς ἀνέργου οἰκογενειάρχου. Πρέπει νὰ βρεῖ μιὰ δουλειά, ὥστε νὰ μπαίνουν στὸ σπίτι κάποια χρήματα. Ὅσο ἱκανὰ καὶ νὰ εἶναι τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας στὸ νὰ ἱκανοποιοῦν τὶς ἀνάγκες τους μὲ τὰ ἴδια μέσα, πολλὰ πρέπει νὰ τὰ ἀγοράζουν ἀπ’ ἔξω. Πρέπει, λοιπόν, νὰ μποροῦν νὰ προσφέρουν κάτι εἰς πληρωμὴν αὐτῶν ποὺ ἀγοράζουν. Ὁ Τσίπρας φαίνεται ὅτι τὸ κατάλαβε. Τὸ ἀποτέλεσμα θὰ δείξει πόσοι ἀπὸ αὐτοὺς πού θὰ ψηφίσουν σήμερα στὶς ἐσωκομματικὲς ἐκλογὲς τῆς Νέας Δημοκρατίας τὸ ἔχουν καταλάβει. Ἂν ἀποδειχθοῦν πολυάριθμοι οἱ δεκτικοὶ μαθήσεως, αὐτὸ θὰ καθοδηγήσει καὶ ὑποστηρικτὲς ἄλλων κομμάτων νὰ προβληματισθοῦν παρομοίως. Αὐτὴ εἶναι ἡ σημασία τῶν σημερινῶν ἐκλογῶν. Θὰ ἀρχίσουμε νὰ συνερχόμεθα ἢ θὰ συνεχισθεῖ ἡ ἐμμονή μας στὸ ἀδιέξοδο μὲ συνεχῶς μειούμενο τὸ βιοτικό μας ἐπίπεδο ; Τὸ ποιὸς θὰ εἶναι ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δημοκρατίας εἶναι, συγκριτικῶς πρὸς αὐτό, μικρᾶς σημασίας.
Ξαναδιάβασα τὶς ἀναρτήσεις στὸ παρὸν νῆμα και οι μόνοι που βλέπω να επιχειρηματολογούν (…με επιχειρήματα) είναι οι “ανώνυμοι ρυπαρογράφοι”, οι “σοβαροί επώνυμοι” μιλούν μόνον γενικώς περί “λασπολογιών και πατριδοκαπηλειών”…
Τὶ περίεργο ! Τόσο ἐμπιστοσύνη ἔχουν στὸ ὅτι «ἐπιχειρηματολογοῦν» οἱ ρυπαρογράφοι ὥστε ἐντρέπονται νὰ άποκαλύψουν καὶ τὸ ἴδιο τὸ ὄνομά τους ! Κάτι περισσότερο θὰ ξέρουν γιὰ τοὺς ἐαυτούς τους ἀπ’ ὅσο ξέρουμε οἱ ὑπόλοιποι ἐπώνυμοι συναναγνῶστες … Στὸ συγκεκριμένο πεδίον, νομίζω τὸ σωφρονέστερο εἶναι νὰ ἀκολουθοῦμε μία γνώμη τὴν ὁποία ἔλαβα στὰ πολύ νεώτερα χρόνια μου. Ἀφοροῦσε ὑποθέσεις προσωπικὲς καί, μάλιστα, αὐτὸ πού λέμε «αἰσθηματικές», ἀλλὰ ἔχει πολύ εὐρυτέρα ἐφαρμογή : «Θέλω», ἔλεγα, «νὰ ἀνακαλύψω τὸ καλύτερο, μέσα στὸν ἄλλο ἄνθρωπο». «Ἂν κάποιος ἔχει κάτι καλὸ νὰ σοῦ δείξει,» ἔλαβα τὴν ἀπάντηση, «θὰ σοῦ τὸ δείξει μόνος του. Ψάχνοντας, μόνον τὰ κακὰ θὰ βρεῖς».
Σὲ κάθε περίπτωση, οἱ ψηφίσαντες στὶς ἐσωκομματικὲς ἐκλογὲς τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν φαίνεται νὰ συνεκινήθησαν ἱκανῶς άπὸ τὰ παχειὰ καὶ πονεμένα λόγια τοῦ κυρίου Κρανιδιώτη καὶ τῶν σὺν αὐτῷ. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίζουμε σήμερα ἐὰν ἡ ἐπιλογή των ἦταν ὀρθή, οὔτε γιὰ τοὺς ἰδίους, οὔτε γιὰ τὴν χώρα. Τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι εἶναι εὐπρόσδεκτη ἀπὸ ὅλες τὶς μερίδες τῆς πολιτικῆς σκηνῆς, γιὰ διαφορετικοὺς λόγους, βεβαίως, γιὰ τὴν κάθε μία ἀπὸ αὐτές. Αὐτὸ σημαίνει, ὅμως, ὅτι ἡ χώρα βγῆκε, ἔστω καὶ λίγο, κερδισμένη. Ἤρθη μία πολιτικὴ ἐκκρεμμότης μὲ καθαρὸ καὶ διαφανῆ τρόπο. Ξέρουν ὅλοι, στὴν πολιτικὴ σκηνή, ποῦ στέκουν καὶ φαίνονται εὐχαριστημένοι. Μένει νὰ μήν διασκορπίσουμε πάλι αὐτὸ τὸ μικρὸ κέρδος …