Απόφαση ΕΔΑΔ 5ης Μαρτίου 2010

Πρώτα απ’ όλα, είναι ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ να ακούμε και να βλέπουμε, ότι «η Απόφαση του ΕΔΑΔ χρησιμοποιείται για ΛΑΪΚΙΣΜΟ» και ότι «μερικοί μέμφονται τον Κυπριακό Λαό για τα δικά τους σφάλματα» για να προπαγανδίσουν τη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία.  

Για το καθ’ εαυτό θέμα που προέκυψε με την απόφαση του ΕΔΑΔ της 5ης Μαρτίου 2010, πρέπει να πούμε  -με απλό και σαφή τρόπο-  τρία πράγματα, γιατί είναι βασικό ο κόσμος να ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΡΙΕΣ:

1ο σημείο:

Το εάν η απόφαση θα αποδειχθεί ως «τεραστίων διαστάσεων επιτυχία της Τουρκίας και του κ. Ταλάτ» όπως πανηγυρίζουν οι Τούρκοι, θα εξαρτηθεί πλήρως από τη δική μας συμπεριφορά (και θα εξηγήσουμε σε λίγο).

Το μόνο σίγουρο, είναι πως πρόκειται για ένα «υποβολιμαίο και ενσυνείδητο, νομικό και ηθικό παραστράτημα των Δικαστών του ΕΔΑΔ», με σκοπό «τη δόλια επίλυση της εδαφικής πτυχής του Κυπριακού» και παρελκόμενο ωφέλημα «την υποστήριξη του κ. Ταλάτ στις παράνομες ψευδο-εκλογές του Απρίλη».  Γι’ αυτό και η απόφαση εκδόθηκε βεβιασμένα πριν από 3 μέρες, αντί σε 3 μήνες (όπως αρχικά είχε οριστεί), οπότε  -και το λέμε με ισχυρή πεποίθηση-  η Απόφαση θα ήταν διαφορετική.

2ο σημείο:

Επειδή είπαμε, ότι «η απόφαση αποτελεί σοβαρό παραστράτημα», πρέπει και να το τεκμηριώσουμε:

Τον Δεκέμβριο 2005, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (το ΕΔΑΔ) άνοιξε  -με την απόφαση του στην υπόθεση Ξενίδη-Αρέστη-  τη ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ της παράνομης «επιτροπής αποζημιώσεων» (και ας όψονται, όσοι ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΑΝ τη διάνοιξη αυτής της «μαύρης τρύπας»).

ΕΝΩ λοιπόν -στο σκεπτικό της Απόφασης-  η Τουρκία βρέθηκε ένοχη για «συνεχιζόμενη παραβίαση του δικαιώματος επί της κατοικίας της κας Ξενίδη-Αρέστη», το Δικαστήριο ΔΕΝ ολοκλήρωσε το διατακτικό μέρος της Απόφασης, ΔΕΝ επιδίκασε ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ και ΔΕΝ διέταξε ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του δικαιώματος της κας Ξενίδη-Αρέστη επί της περιουσίας της, όπως είχε καθήκον να πράξει, όπως ΟΡΘΑ έπραξε και σε άλλες περιπτώσεις προηγουμένως.

ΑΝΤΙ τούτου, το Δικαστήριο είπε στην Τουρκία ότι «πρέπει να δημιουργήσει ένα εσωτερικό μηχανισμό, που να διασφαλίζει ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ», με την δικαιολογία ότι «ΑΥΤΕΣ οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφορούσαν ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της Κύπρου και ήδη υπήρχαν 1400 υποθέσεις, που εκκρεμούσαν ενώπιον του ΕΔΑΔ».

Η Τουρκία καμώθηκε ότι «ακολουθεί τις οδηγίες του ΕΔΑΔ», ανάθεσε αυτό τον ρόλο στην ΠΑΡΑΝΟΜΗ «επιτροπή αποζημιώσεων του ψευδοκράτους», έγιναν μερικές 100δες αιτήσεις (γύρω στις 460), πλείστο αιτητές «πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι» και μερικοί ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΑΝ τις κατεχόμενες περιουσίες τους προς την Τουρκία, παίρνοντας «ως αποζημίωση» γύρω στο 5% της αξίας της γης τους.  Εδώ να αναφέρουμε και την μία ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ, όχι μέσω της «επιτροπής ΑΛΛΑ απ’ ευθείας με την Τουρκία (αυτό κι αν ήταν ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ για τους Τούρκους) και προχθές το ΕΔΑΔ έκρινε, ότι «η Τουρκία ανταποκρίθηκε προς τις οδηγίες που της έδωσε το Δικαστήριο το 2005», η παράνομη «επιτροπή αποζημιώσεων του ψευδοκράτους» αναλαμβάνεται από το κράτος της Τουρκίας και γίνεται ΝΟΜΙΜΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ και συνεπώς, από τώρα και στο εξής «όποιος Έλληνας Κύπριος ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ Πολίτης επιθυμεί να εναγάγει την Τουρκία για αποζημιώσεις και για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα πρέπει ΠΡΩΤΑ να αποταθεί προς την τουρκική «επιτροπή» και μόνο εάν ΔΕΝ ικανοποιηθεί θα μπορεί να προσφύγει στο ΕΔΑΔ»…

Και επιχαίρουν οι ελληνόφωνοι λάτρεις του Αννάν, που η Τουρκία θα συνεχίσει τον ίδιο χαβά, ΔΗΛΑΔΗ την εκβιαστική απόκτηση κυπριακής γης έναντι ψυχίων προς όσους αποφασίσουν να ξεπουλήσουν και περίπου «καλούν όσους απέρριψαν το Σχέδιο Αννάν να πουν και ΣΥΓΓΝΩΜΗ»… διότι «με το Αννάν ΔΕΝ θα υπήρχε αυτή η εξέλιξη…». Θου, Κύριε, σιωπήν τω στόματι μου…

Επανερχόμενοι όμως στην απόφαση, ακόμα και υποθετικά εάν δεχθούμε ότι «εν τάξει, ας ακολουθηθεί ΑΥΤΗ η διαδικασία», ΔΕΝ θα έπρεπε  -μέσα στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από το 2005-  οι εντιμότατοι Δικαστές του ΕΔΑΔ να πληροφορηθούν «ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ η Τουρκία ανταποκρίθηκε στην εντολή που της έδωσαν», ΔΗΛΑΔΗ εάν  -μέσω της «επιτροπής»-  η Τουρκία συζητούσε πράγματι με τους Αιτητές τις ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ για την απώλεια χρήσης και την
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του δικαιώματος επί της περιουσίας τους;

Διότι,  για να γίνει αυτή η «επιτροπή» ΝΟΜΙΜΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ και να προηγείται ως ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ της απ’ ευθείας προσφυγής στο ΕΔΑΔ θα έπρεπε «να επιλαμβάνεται του ιδίου αντικειμένου, με εκείνο που ζητούν οι Αιτητές όταν προσφεύγουν στο ΕΔΑΔ», δηλαδή «ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ και ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του δικαιώματος επί της περιουσίας».

Αυτά, είναι εκείνα που διέταξε το ΕΔΑΔ την Τουρκία το 2005. ΑΥΤΑ είναι όμως ΕΚΕΙΝΑ που έπραττε η τουρκική «επιτροπή αποζημιώσεων» ή ΕΚΒΙΑΖΕ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ των ελληνικών περιουσιών;

Ακόμα και το όνομα της «επιτροπής» είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ και ΑΠΑΤΗΛΟ: «Επιτροπή ξεπουλημάτων» έπρεπε να ονομάζεται και ΟΧΙ «επιτροπή αποζημιώσεων»!

Που βασίστηκαν λοιπόν οι Δικαστές του ΕΔΑΔ και επιβεβαίωσαν προχθές ότι «η Τουρκία ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά» και καθόρισαν την παράνομη αυτή «επιτροπή» ως «νόμιμο ένδικο μέσο»;

Αυτό είναι το νομικό και ηθικό παραστράτημα που αναφέραμε και είμαστε ιδιαίτερα επιεικείς στον χαρακτηρισμό.

ΔΙΟΤΙ  -για να είμαστε σαφέστεροι-  για μια «καλά μεθοδευμένη εξέλιξη» πρόκειται, για μια δόλια φόρμουλα για επίλυση της εδαφικής πτυχής του Κυπριακού».  Πρόκειται για τη «φόρμουλα διευθέτησης» της γεωγραφικής πτυχής της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, που ΜΑΖΙ με την εκ περιτροπής προεδρία, τη σταθμισμένη ψήφο, την παραμονή εποίκων, τη ΜΗ επιστροφή προσφύγων, την εξαφάνιση της ΑΜΥΝΑΣ και τα υπόλοιπα, θα επιτελέσουν στην πράξη τη βασική Συμφωνία, που τσιμεντώθηκε με τα ανακοινωθέντα της 21ης Μαρτίου, της 23ης Μαΐου και της 5ης Ιουνίου 2008, για να καταλήξει στη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία δύο συνεταιρικών και ισοτίμων κρατών εφ’ όλης της ύλης.

Και το 3ο σημείο:

Με αυτά πλέον τα δεδομένα, οφείλουμε να απευθύνουμε μια ισχυρή ΠΡΟΤΡΟΠΗ:

Επειδή, το θέμα απασχολεί έντονα όλους τους νόμιμους ιδιοκτήτες περιουσιών στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και ιδιαίτερα τους Πρόσφυγες, λέμε πρώτα απ΄ όλα και προς όλο τον κόσμο «ψυχραιμία, σύνεση και ΟΧΙ βεβιασμένες αποφάσεις», ΔΙΟΤΙ μας θέλουν να κάμουμε το λάθος:  

Να αντιδράσουμε σπασμωδικά και να κάνουμε ουρές έξω από το γραφείο της παράνομης «επιτροπής αποζημιώσεων», ΟΧΙ για να αποζημιωθούμε και να αποκατασταθούν τα δικαιώματα και οι ελευθερίες μας, ΑΛΛΑ για να ξεπουλήσουμε, να αποενοχοποιήσουμε πλήρως την Τουρκία, να της μεταβιβάσουμε οικειοθελώς όση από την κλεμμένη γη χρειάζεται για να αποκτήσει με την υπογραφή μας «νόμιμο έδαφος» το ψευδοκράτος (που θα είναι -με την επερχόμενη «διευθέτηση»- ένα από τα δύο «νόμιμα κράτη») και -με αυτό τον τρόπο- να επιλυθεί ΚΑΙ το «εδαφικό ζήτημα».

Η ισχυρή προτροπή λοιπόν είναι:

Έλληνες της Κύπρου, ΜΑΚΡΙΑ από την «επιτροπή ξεπουλημάτων» της Τουρκίας, μέχρι την ΟΡΘΗ κατάληξη του Κυπριακού Ζητήματος.

Να διαφυλάξουμε ως «κόρη οφθαλμού» το απαραβίαστο δικαίωμα που έχουμε επί των όσων ΝΟΜΙΜΑ μας ανήκουν ΚΑΙ επί των οποίων -όπως σοφά μου είπε ένας σεβαστός Πατριώτης που με τιμά με τη φιλία του- έχουμε τον ΜΟΝΟ ΛΟΓΟ (και ΟΧΙ τον «πρώτο λόγο», όπως παραπλανητικά προσπαθούν να μας πείσουν μερικοί).

ΔΙΟΤΙ  απλούστατα, ο ΜΟΝΟΣ που έχει λόγο επί των υπαρχόντων του ΕΙΝΑΙ ο νόμιμος ιδιοκτήτης. Και, εάν το ΕΔΑΔ παραστράτησε με την προχθεσινή του απόφαση, υπάρχουν εξ ίσου πρόσφατες αποφάσεις πολιτικών ευρωπαϊκών Δικαστηρίων που είναι και εκτελεστές, που επιβεβαιώνουν αυτό το απαραβίαστο και έχουν ήδη καταστεί ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ.

Γι’ αυτό, ΜΑΚΡΙΑ οι Έλληνες της Κύπρου από πονηρές «επιτροπές».  Έχουμε το χρέος «αυτά που ανήκουν στα Παιδιά και τα Εγγόνια μας, να ΜΗΝ τα ξεπουλήσουμε ΕΜΕΙΣ, οι Γονιοί τους», είτε από άγνοια είτε επειδή λιποψυχήσαμε…

Τα δόλια και τα αφελή παραστρατήματα είναι αναμενόμενα και θα δούμε κι άλλα.

Υπομονή, επιμονή και ειρηνική, γρανιτένια αντίσταση προς τους ντόπιους και ξένους πονηρούς, για να εξουδετερωθεί ο επερχόμενος κίνδυνος και να πούμε το «ορθό ΝΑΙ» στην ώρα του, με ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ  ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.