Αλλοιθωρίζουμε επικινδύνως, ενώ ενός εστί χρεία, αποτρεπτικής ισχύος

Ο κ. Σημίτης έχει διαχειρισθεί μία κρίσιμη 8ετία της νεότερης ιστορίας μας. Στο θερμοκήπιο της επωάστηκε η έκτοτε παθογένεια της χώρας. Θα περίμενε επομένως κανείς ότι αναστοχαζόμενος για το ελληνικό πρόβλημα («Βήμα» 10/1/16) θα συνεισέφερε πρωτίστως αυτοκριτική για πράξεις ή παραλείψεις του, ιδίως την έκρηξη της δημόσιας διαφθοράς (όρα σκάνδαλα Χρηματιστηρίου, Siemens, Εξοπλιστικών κ.ά.π.). Και ότι με την εμπειρία της εξουσίας θα εκόμιζε σοφία στους επιγενομένους νυν και μέλλοντες κυβερνήτες. Τίποτε από αυτά δεν ανιχνεύουμε στο κείμενό του.

Καμία επίσης νύξη για ασύγνωστες επιλογές του στην εξωτερική και εθνικοαμυντική πολιτική (Ίμια, Μαδρίτη, Ελσίνκι, Οτσαλάν, κ.λ.π.).

Δείγμα «γραφής» του: ο διάλογος Κληρίδη – Σημίτη στη συνάντησή τους στην Αθήνα, όπου ολοκληρώθηκε ο αφοπλισμός της Κύπρου με την ακύρωση της εγκατάστασης εκεί των S-300, ύστερα από  αμερικανοαγγλοτουρκική αξίωση, στην οποία υπέκυψε ευχαρίστως ο τότε πρωθυπουργός:

«Σημίτης: Τι θα συμβεί (σημ. στο ενδεχόμενο εγκατάστασης των πυραύλων στην Κύπρο) αν οι Τούρκοι στείλουν αεροπλάνα για υπερπτήσεις πάνω από τη Λευκωσία;

Κληρίδης: Θα τους καταγγείλουμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Σημίτης: Δεν θα επηρεασθεί ο τουρισμός σας;

Κληρίδης: Θα το αντέξουμε!

Σημίτης: Και αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε κάποιας μορφής επίθεση για να καταλάβουν εδάφη τι θα γίνει;

Κληρίδης: Τότε θα γίνει πόλεμος!

Ο Σημίτης έμεινε προς στιγμή άφωνος και στη συνέχεια ψέλλισε δύο φορές: «Πόλεμος; Πόλεμος;» (Κ.Χατζηκωστής, Έξι Προεδρικά Πορτραίτα, εκδ. Γερμανός, σ.179 επ.).

Εμμονικά θιασώτης ενός αφοπλισμένου Ελληνισμού επικρίνει  ωστόσο την παρούσα κυβέρνηση «διότι αντί να μειώσει τις στρατιωτικές δαπάνες, όπως έπρεπε, τις αύξησε»!  Πού είδε την «αύξηση»; Δεν είδε όμως τι κάνει ο ορκισμένος εχθρός μας, πως εξοπλίζεται, πόσο ανεπτυγμένη στρατιωτική βιομηχανία διαθέτει.  Το σχήμα «ειρήνη, ή πόλεμος» είναι ψευδοδίλημμα. Το αληθινό δίλημμα είναι «αποτροπή ή πόλεμος». Και την αποτροπή δεν σου την εγγυάται κανένα ΝΑΤΟ και καμία Ε.Ε. Την επωμίζεσαι αυτοπροσώπως με αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική. Καθαρές κουβέντες.

Είναι στο στόχαστρο εχθρών και «φίλων» ο σκληρός πυρήνας της εθνικής μας κυριαρχίας (Κύπρος, Αιγαίο, ενεργειακά αποθέματα, προσφυγικό – λαθρομεταναστευτικό). Οι κατ’ ευφημισμόν σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ είναι μονίμως με τους απέναντι, εκτός αν μας επιτεθεί… η Ρωσία.

Το εν εξελίξει σχέδιό τους για την Κύπρο με το ψευδώνυμο «Επανένωση», θέτει την Μεγαλόνησο υπό τον απόλυτο στρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας. Στη περιβόητη «διζωνική με πολιτική ισότητα» η πρώτη και τελευταία λέξη θα ανήκει στην Άγκυρα. Το νεοανανικό κατασκεύασμα δεν έχει το όμοιό του σε καμιά συνταγματική θεωρία και πράξη. Και αν – άπαγε της βλασφημίας! – τελικά το αποδεχθούμε, το κρίμα δικό μας. Και θα επιβεβαιωθεί το ρηθέν από τον Θουκυδίδη «ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέρους ούσιν» (IV, 61, 5). Δεν μέμφομαι, αυτούς που θέλουν να άρχουν, αλλά εκείνους που προθυμότατα είναι έτοιμοι να υποταχθούν! Δεν είναι ανέκδοτο ότι Ελλάδα και Κύπρος στην Ε.Ε. είμαστε οι φανατικότεροι υποστηρικτές της Τουρκίας!

Αμέτι –μουχαμέτι ο Άϊντε διακηρύσσει ότι «το Κυπριακό βρίσκεται σε πορεία επίλυσης» (Καθημερινή 10/1/16).  Γνωρίζοντας τι εννοεί ο … ποιητής λέγοντας «επίλυση» την απευχόμαστε μετά βδελυγμίας.

Ο ανέκαθεν «επιτήδειος ουδέτερος» γείτων περιγελά τους Ευρωπαίους.  Αφού τους απέσπασε χονδρά πακέτα, απόψυξη ενταξιακών διαδικασιών, εξακολουθεί να διακινεί ακάθεκτα χιλιάδες λαθρομετανάστες. Το 2015 οι ελληνικές Αρχές απέγραψαν 804.465 και συνέλαβαν δουλεμπόρους εξ ων οι 157 Τούρκοι. Ήρθαν εδώ όλες τις φυλές του πλανήτη, Αφγανοί, Σομαλοί, Μαροκινοί, Σουδανοί, Νιγηριανοί, Δομινικανοί, Αλγερινοί, Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί και άλλοι ων ουκ έστιν αριθμός.

Τη κυβερνητική μεταναστευτική πολιτική «ανοιχτών συνόρων», την έμαθε ο κάθε πικραμένος του κόσμου. Η εξομοίωση πρόσφυγα με οικονομικό (λαθρο)μετανάστη, η δήλωση ανεξέλεγκτων στοιχείων ταυτότητας, η πολύ ανθρώπινη υποδοχή από τους νησιώτες, γεγονός βέβαια που τιμά το λαό μας, παρέχουν υψηλά κίνητρα προτίμησής μας. Κοντά και η δήλωση Μέρκελ τον Αύγουστο ότι η Γερμανία είναι ανοιχτή να δεχτεί 800.000. Τώρα τα Σκόπια έχουν κλείσει τα σύνορά τους, η Γερμανία μετά τα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς ετοιμάζεται για στροφή 180 μοιρών, οι Τούρκοι όμως δεν σταματούν το δουλεμπόριο. Ενώ εμείς είμαστε (αν-) έτοιμοι για όλα. . .

Το ISIS στη Κωνσταντινούπολη εκδικήθηκε τον μέγαν ευεργέτη του Ερντογάν. Ο «σουλτάνος» στήριξε αμέριστα το Ισλαμικό Κράτος. Τώρα την έπαθε σαν τον γεωργό του αισώπειου μύθου που έβαλε στο κόρφο του ένα παγωμένο φίδι και μόλις εκείνο ζεστάθηκε, ζωντάνεψε και δάγκωσε τον ευεργέτη του θανατώνοντάς τον. Ήθελέ τα κι επαθέ τα.

Όμως ντροπή, 400.000 Σύροι βρίσκονται πολιορκημένοι. Οι 40.000 στη Μαντάγια, όπου τρώνε γάτες και φύλλα. . .  Ουδείς συγκινείται. Θα κινητοποιήσει τον νεοοθωμανό το προχθεσινό έγκλημα στην αυλή του και επιτέλους την αλλοίθωρη Δύση;