Γράφει ο Αντώνης Λαμπίδης.
Τα ζητήματα που ταλανίζουν την πατρίδα μας εν μέσω μιας γενικευμένης παρακμής δεν αφήνουν χώρο και περιθώρια για σοβαρό προβληματισμό και ενεργό δράση στο λεγόμενο «προσφυγικό – μεταναστευτικό». Η τραγωδία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στο έλεος των αδίστακτων δουλεμπόρων και με την υποκρισία και αναλγησία της «πολιτισμένης» κοινωνίας δεν φαίνεται δυστυχώς να έχει τέλος. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες στυγερών εγκλημάτων στα παγωμένα νερά του Αιγαίου με ποικιλώνυμους δράστες και θύματα απελπισμένους ανθρώπους.
Πολλά τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα.
- Γιατί δεν καταγγέλλεται διεθνώς το Τουρκικό κράτος, το οποίο ανέχεται ή και υποθάλπει τους παρακρατικούς μηχανισμούς στο άνευ προηγουμένου δουλεμπόριο ανθρωπίνων υπάρξεων με τεράστια οικονομικά οφέλη ;
- Γιατί η ελληνική κυβέρνηση μένει εξοργιστικά απαθής -ως άλλος Πόντιος Πιλάτος- στην εκτυλισσόμενη τραγωδία, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα ενός δήθεν και άνευ ουσίας ανθρωπισμού και δεν αναλαμβάνει ενεργό δράση ;
- Γιατί η δραστηριότητα των ΜΚΟ και των κρατικών υπηρεσιών της Ελλάδας εξαντλείται στη διάσωση και περίθαλψη των ναυαγών, όταν μπορεί να αποτραπεί αυτή η κατάσταση εν τη γενέσει της ;
– Γιατί δεν δημιουργείται μια ουδέτερη ζώνη ασφαλείας στα τουρκικά παράλια με την επιστασία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την εγγύηση των διεθνών Οργανισμών , όπου θα αξιολογούνται όλες οι περιπτώσεις μεταναστών και προσφύγων ώστε να τύχουν της ανάλογης μεταχείρισης ;
Και το κυριότερο:
- Ποια είναι η πιστοποίηση, στελέχωση, χρηματοδότηση, ο ρόλος και ειδικότερα οι πραγματικές προθέσεις των ανεξέλεγκτων ανθρωπιστικών οργανώσεων (ΜΚΟ κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στη διάσωση και περίθαλψη αυτών των πληθυσμών στα νησιά του Αιγαίου ;
Σε αυτή την περίεργη δραστηριότητα των ΜΚΟ αναφέρονται καθημερινά φοβερές καταγγελίες που προκαλούν έντονη ανησυχία και πολλά ερωτηματικά. Σχεδόν όλες οι ΜΚΟ στελεχώνονται από Ευρωπαίους φανατικούς μουσουλμάνους, οι οποίοι ενεργούν βάσει οργανωμένου σχεδίου διοχέτευσης ισλαμικών μαζών από τη Μέση Ανατολή, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη με προφανή στόχο την άλωση της.
Η ανάμιξη πλούσιων Σαουδαράβων πριγκίπων, Υπηρεσιών Υπουργείων Εξωτερικών ευρωπαϊκών χωρών, ύποπτης προέλευσης διεθνών οργανώσεων, τουρκικών δουλεμπορικών κυκλωμάτων σε συνεργασία με τις τουρκικές αρχές αλλά και με μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας αφήνει να εννοηθεί ότι το σχέδιο είναι επιμελώς οργανωμένο. Χαρακτηριστική είναι η ενέργεια Άγγλου σκληροπυρηνικού μουσουλμάνου που εμφανίστηκε στη Λέσβο ως εθελοντής σε ΜΚΟ, έστησε «τζαμί», δηλώνοντας προκλητικά ότι «έφτιαξε το πρώτο τζαμί στο νησί ύστερα από 300 χρόνια από την Οθωμανική Αυτοκρατορία»(!)
Σε αυτή την ύπουλη μεθόδευση η Ελλάδα είναι το πρώτο εύκολο θύμα, στην οποία ήδη εγκλωβίζονται και θα διαβιούν ασύντακτα εκατομμύρια μουσουλμάνων πάσης προέλευσης. Η σοβαρή πληθυσμιακή αλλοίωση της πατρίδας μας σε συνδυασμό με την «βόμβα» του δημογραφικού και τον απειλούμενο τρομοκρατικό κίνδυνο από εξτρεμιστικά ισλαμικά στοιχεία θα καταστήσουν πολύ σύντομα την Ελλάδα περιθωριακό, ανασφαλή και ανυπόληπτο χώρο στη Βαλκανική και την Ανατολική Μεσόγειο –προϋποθέσεις για ένα «νέο Κόσσοβο» ή «λιβανοποίηση».
Χρέος πρωτίστως της Ελλάδας, ως άμεσα θιγόμενη, είναι να αποκαλύψει και να καταγγείλει αυτές τις απαράδεκτες καταστάσεις πριν είναι πολύ αργά. Η ενασχόληση όλων των κομμάτων με την μικροπολιτική και μόνον -απόρροια του «συνδρόμου της ψωροκώσταινας»- οδηγεί σε μια εσωστρέφεια που πολύ σύντομα θα αποβεί μοιραία για τον τόπο μας.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σκοπίμως έχει δημιουργηθεί σύγχυση στο «προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα». Με φανερή πρόθεση των εμπλεκομένων μερών να εμφανίσουν όλους ως πρόσφυγες, προσπαθούν να αγγίξουν τα ανθρωπιστικά αισθήματα της κοινωνίας. Όμως, ο εμπαιγμός και η υποκρισία περισσεύουν.
Σε άρθρο μας με τον τίτλο «Η Ισλαμική εξέγερση» στις «Γνώμες», στις 5 Μαρτίου 2015, είχαμε επισημάνει ότι:
«Στην Κεντρική Ευρώπη τελευταία παρατηρείται μια «περίεργη» διείσδυση ισλαμιστών, κυρίως από τη Δυτική και Κεντρική Αφρική, με τη μορφή ομάδων οικονομικών μεταναστών, οι οποίοι ενθαρρύνονται από τους δεύτερης και τρίτης γενιάς μετανάστες στο να επιβάλλουν τα πρότυπα και τις απαιτήσεις τους στις κοινωνίες που επιδιώκουν να ενσωματωθούν. Διαπιστώνοντας την αδιαφορία και ανεκτικότητα των ευρωπαίων, εμφανίζονται επιθετικοί και προκλητικοί στις διεκδικήσεις τους. Η «ισλαμοφοβία», ως το φοβικό σύνδρομο των δυτικών κατά των μουσουλμάνων, αξιοποιείται κατά κόρον από τους ισλαμιστές για να επικυρώσουν το κατ΄ αυτούς δίκαιο των επιδιώξεων τους.
Αν το 1683 με την πολιορκία της Βιέννης απετράπη η κατάκτηση της χριστιανικής Ευρώπης, σήμερα φαντάζει πολύ πιθανή. Η ισλαμική άλωση της Ευρώπης είναι προ των πυλών. Βλέπουμε λοιπόν συγκλονισμένοι τον Δυτικό κόσμο να πληρώνει τα επίχειρα της τυχοδιωκτικής πολιτικής που ασκείται από τις κυβερνήσεις του.»
Αυτές οι διαπιστώσεις μας σήμερα επιβεβαιώνονται με τα πρόσφατα γεγονότα βίας και εγκλήματος που διαδραματίστηκαν στο Παρίσι και σε γερμανικές όσο και βελγικές πόλεις.
Συμπερασματικά, το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι κατ΄επίφαση και μόνο ζήτημα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Ευρώπη υφίσταται ισλαμική επέλαση επιστρέφοντας σε έναν άλλο Μεσαίωνα.
Αντώνης Χ. Λαμπίδης