Προσφυγικό Ώρα Μηδέν!

Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*

Περίπου χίλιοι ομαδοποιημένοι πρόσφυγες βρέθηκαν στην Κολωνία της Γερμανίας για τους εορτασμούς της πρωτοχρονιάς. Οι ομαδοποποιημένοι, ισλαμικής καταγωγής πρόσφυγες, ομαδικά προέβησαν σε παρενοχλήσεις δυτικών γυναικών και παρά τους ισχυρισμούς για δύο βιασμούς, παρά την απερίφραστη καταδίκη των συμβάντων από την Καγκελάριο Μέρκελ, ο δήμαρχος της πόλεως ζήτησε από τον γυναικείο πληθυσμό να «ρυθμίσουν τον κώδικα συμπεριφοράς τους».

Το φιλελεύθερο φιλοσοφικό ερώτημα λοιπόν για το κατά πόσο η ανοχή έχει όρια δοκιμάζεται πλέον στην πράξη. Αυτό που συμβαίνει στην Γερμανία αντιπροσωπεύει την ηπειρωτική λογική κατά την οποία η ανοχή θριαμβεύει έναντι της ασφάλειας, ακόμα και της ίδιας της συλλογικής επιβιώσεως αφού οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί αναπαράγονται με σφόδρα ταχύτερους ρυθμούς εν σχέσει με τους γερασμένους δημογραφικά ευρωπαϊκούς χριστιανικούς πληθυσμούς. Το χάος που προεκλήθη στην Γερμανία δεν ήταν κάτι και τόσο απρόβλεπτο. Δεν είναι άγνωστο ότι πολλοί Μουσουλμάνοι συμπεριφέρονται στις γυναίκες ώς κατώτερες, ως αντικείμενα για την σεξουαλική τους ευχαρίστηση. Άλλωστε, το Κοράνι διακηρύσσει ότι οι γυναίκες έχουν το ήμισυ των δικαιωμάτων των ανδρών.

Οι συνέπειες της μαζικής προσφυγικής ροής οδήγησαν και στους πρώτους τριγμούς του ευρωπαϊκού οικοδομήματος μέσω των σκέψεων αναστολής της Συνθήκης Σένγκεν. Αρκετοί πλέον στην Ευρώπη έχουν συνειδητοποιήσει ότι εάν ενταθεί και άλλο το προσφυγικό φαινόμενο θα αποτελέσει ένα εν δυνάμει μεταστατικό καρκίνο σε όλη ήπειρο. Η Ουγγαρία και η Πολωνία ήδη σήκωσαν κόκκινες σημαίες. Παραταύτα, οι πηρύνες του ριζοσπαστικού Ισλάμ φαίνεται ότι είναι ήδη εγκαταστημένοι σε πολλά σημεία της γηραιάς ηπείρου και εάν δεν υπάρξει συντονισμένη αντίδραση για να διασπαστούν οι αυτόνομες Ισλαμικές κοινότητες από όλα τα κράτη – μέλη, οι δολοφονίες στο Παρίσι, οι βόμβες στο Λονδίνο και στην Μαδρίτη και οι αγριότητες στην Κολωνία θα επεκταθούν.

Πέρυσι, μία «θεόπνευστη», γερμανικής έμπνευσεως κίνηση για την καταστολή τόσο των προσφυγικών όσο και των μεταναστευτικών κυμάτων ήταν η σύναψη συμφωνίας με την Τουρκία. Σε αντάλλαγμα οι Τούρκοι, μουσουλμάνοι και αυτοί, θα μπορούσαν να ταξιδέψουν ελευθέρως και χωρίς Visa στην ΕΕ. Την ίδια περίοδο βέβαια ο Ερντογάν φυλάκιζε δημοσιογράφους, σαμπόταρε την αντιπολίτευση και κήρυττε πόλεμο εναντίον των Κούρδων συμμάχων της Δύσεως. Λέγεται ότι οι Γερμανοί για να κατοχυρώσουν την συμφωνία συνέβαλαν στο να ανασταλεί η επικριτική έκθεση της ΕΕ για την πρόοδο της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περίοδου μην τυχόν και ανακοπεί η πορεία του Ερντογάν προς τη νίκη. Έτσι, ενώ οι Γερμανοί υποδύονται ότι λειτουργούν επί τη βάσει της παγκοσμίου φιλελεύθερης διακυβερνήσεως (Weltinnenpolitik), επί της ουσίας εξυπηρετούν συμμαχόντας ακόμα και με τον διάβολο τα δικά τους συμφέροντα (Realpolitik).

Δεν λύνονται πάντως έτσι τα προβλήματα της Ευρώπης. Οι χώρες που έχουν θεσπίσει ισχυρή οικονομία με την εισαγωγή μεγάλου αριθμού μεταναστών – όπως οι ΗΠΑ ιστορικά – το έκαναν μέσω αυστηρής, ενιαίας διαχείρισης και επιλογής. Οι αυστηροί ενιαίοι κανόνες, η πολιτισμική εγγύτητα και η οικονομική χρησιμότητα είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την παραμονή του οιουδήποτε μετανάστη. Αλλά πώς θα θεσπιστούν τέτοια γενικά κριτήρια όταν η ίδια η Ευρώπη είναι μία συνομοσπονδία λαών με διαφορετικές εμπειρίες, ιστορία και επιδιώξεις; Η Ουγγαρία περιφρούρησε τα σύνορά της με αγκαθωτό σύρμα, το Ηνωμένο Βασίλειο θα υποδεχθεί ελάχιστους πρόσφυγες και η Δανία θα κατάσχει από αυτούς τα τιμαλφή. Κάθε μία από αυτές τις κυβερνήσεις κάνει στην πραγματικότητα αυτό που την προστάζει το εκλογικό της σώμα. Και εάν η ΕΕ δεν καταργήσει την δημοκρατική λογοδοσία, αυτό πρέπει να συνεχίσει να γίνεται. Η μόνη κυβέρνηση που δεν ακούει το εκλογικό της σώμα είναι η ιδεοληπτική ελληνική κυβέρνηση του «μπάτε σκύλοι αλέστε» που με τους τραγικούς χειρισμούς της προσφέρει στην Γερμανία την ευκαιρία να κουνά το δάκτυλο προς την Ελλάδα παριστάνοντας την αθώα περιστερά.

Το προσφυγικό ζήτημα θα επιλυθεί μόνον όταν σπάσει η πολιτική ορθότητα σε σχέση με το τί σημαίνει Ισλάμ, ανοχή και όταν αποφασίσουν οι ευρωπαϊκοί λαοί τί είδους Ευρώπη θέλουν, εάν την θέλουν. Μέχρι να γίνει αυτό βέβαια, οι ηλιθιότητες του κλεισίματος της Αμυγδαλέζας και η προμήθεια αντιηλιακού σε μετανάστες και πρόσφυγες που «λιάζονται» πρέπει να τελειώσει.

*Πολιτικός Επιστήμων, Συντονιστής Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, MSc Cardiff, Inst. Of Chartered Shipbrokers.

rkaliviotis@gmail.com

Δημοσίευεται σήμερα στην ΕΣΤΙΑ 2.2.2016