Friday 25 October 2024
Αντίβαρο
Πολιτική & Κοινωνία Στέλιος Παπαθεμελής

Ο τούρκος, όπως ο διάβολος, γίδια δεν έχει και τυρί πουλάει…

papathemelis 2Τα γεγονότα είναι κατακλυσμιαία και απεργάζονται την ολοκληρωτική αλλοίωση της εθνικής μας υπόστασης. Με την αδρή συνέργεια των επιχωρίων εθνοαποδομητών, που από καιρό επιδίδονται σε νόθευση της ταυτότητάς μας και την ουσιαστικά βίαιη εμφύτευση εδώ εκατοντάδων χιλιάδων Αφροασιατών μουσουλμάνων το μέχρι πρότινος ορθόδοξο εθνικό κράτος Ελλάς μετασχηματίζεται σε πολυθρησκευτικό, πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό μόρφωμα.

Ορκισμένοι πολέμιοί μας: α) Οι αιμοβόροι δανειστές σε ρόλο Σάυλωκ διψούν όλο και περισσότερο αίμα. Η θεραπευτική τους αποβλέπει στην εξόντωσή μας, ή πάντως αδιαφορεί γι’ αυτήν. β) Οι θεσμοί και οι άρχουσες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πλειοδοτούν σε σκληρότητα απέναντί μας. Και τέλος γ) Η επιστράτευση εναντίον μας του προαιώνιου εχθρού μας, της Τουρκίας που με το πρόσχημα της υποτιθέμενης συμβολής της στην αντιμετώπιση του προσφυγικού διευκολύνεται με αποποινικοποίηση των κατάφωρων κατά Ελλάδος και Κύπρου έκνομων δράσεών της.  Ο επιτήδειος ουδέτερος, αν και στους δύο παγκοσμίους πολέμους ταυτίστηκε με τους ηττημένους, κατάφερε να εισπράξει τους καρπούς της νίκης ως νικητής!

Η σιδηρά χειρ της Δύσεως, το ΝΑΤΟ, στήριξε και συγκάλυψε το κακούργημά του των «Σεπτεμβριανών» του 1955. Ο αρχηγός τηςCIA Άλλεν Ντάλες παρίστατο τότε αυτοπροσώπως στα γεγονότα. Ενώ ο Κίσσινγκερ επέβλεψε το 1974 την Εισβολή του Αττίλα στη Μεγαλόνησο και έκτοτε καθοδηγούσε τον Ντενκτάς στις διάφορες φάσεις της Κατοχής.

Ο νεοοθωμανός εκβιάζει και χορεύει τους Δυτικούς στο ταψί χορό. Ενώπιόν του στέκονται προσοχή και ικανοποιούν τους παραλογισμούς του, ενώ ο ίδιος αθετεί όλες τις υποχρεώσεις του, ακόμη και όταν επιτυγχάνει το μέγιστον.

Απίστευτοι οι διάλογοι Ερντογάν με Γιούνκερ και Τουσκ στην μυστική τους συνάντηση στην Αττάλεια (16/11/15),  που αποκάλυψε πρόσφατα το Euro2day. Εκεί ο τούρκος απειλεί να τους στείλει τους πρόσφυγες με λεωφορεία μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδος, απορρίπτει τα εφάπαξ 3 δισ.,   αξιώνει ανά 2 δισ. ετησίως, και άνοιγμα όλων των ενταξιακών κεφαλαίων. Με «υπεροψίαν και μέθην» χλευάζει τους συνομιλητές του με ατάκες απείρου κάλλους. Η Τουρκία βρίσκει και κάνει, κρατώντας σε ασφυκτική ομηρεία την Ευρώπη, η οποία ενδίδει εις πάσαν πίεσή της.

Η προχθεσινή επίσκεψη της καγκελαρίου στην Άγκυρα επιβεβαιώνει την άνευ όρων παράδοση της Ευρώπης. Κατ’ εξοχήν της Γερμανίας η οποία διακατέχεται από διαχρονική παθολογική διάθεση υποταγής στις υπερφίαλες απαιτήσεις του σουλτάνου. Φυσικά και πάλιν και πολλάκις αναλώμασι της Ελλάδος.

Η συμφωνία Μέρκελ –Νταβούτογλου νομιμοποιεί τις παραβάσεις, παραβιάσεις και έργω προσβολές των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η απλώς ρητορική και πάντοτε χαμηλών τόνων – για να μην ακουστεί παραπέρα  – αντίδρασή μας, αντί να ανακόψει  πολλαπλασιάζει την τουρκική προκλητικότητα.

Η συμφωνία πλήττει τον σκληρό πυρήνα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η καγκελάριος τηλεφώνησε του πρωθυπουργού και, όπως εγράφη, αστειεύτηκε μαζί του, θυμίζοντάς του ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Για άλλη μια φορά η αντίδρασή μας υπήρξε απλώς ρητορική, όπως άλλωστε πρόσφατα με τη μεσοβέζικη απάντησή μας στη τουρκική Notam AO253/19-01-16 που αμφισβητεί την ελληνικότητα Ικαρίας και λοιπών νησιών του αν. Αιγαίου(πρβλ. Κύρα Αδάμ, Τι γίνεται με την Ικαρία; Liberal,3.2.16).

Αυτά όταν και τα μωρά του κόσμου γνωρίζουν ότι χρηματοδότης, εκπαιδευτής και εξοπλιστής του ISIS και αρχιδουλέμπορος των δυστυχισμένων, από τους οποίους όμως απομυζά τεράστια κέρδη, είναι η Τουρκία. Οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο. Από δω και πέρα θα το κάνουν και με βούλα του ΝΑΤΟ.

Ότι δεν υπάρχουν πια ευρωπαίοι ηγέτες είναι μια θλιβερή διαπίστωση. Εμείς ψάχνουμε Έλληνα ηγέτη. Και η καγκελάριος αντί να κρύβει τον διάβολο στις λεπτομέρειες, οφείλει να τον ξεσκεπάζει. Ο απώτερος  πρόγονός της  Μέγας Φρειδερίκος  θα την συμβούλευε: «Να νικάς σημαίνει να προχωράς  μπροστά. Και μπροστά πάει αυτός του οποίου η συνείδηση και το θάρρος κάνουν τους άλλους να πάνε πίσω»! Δεν το επεδίωξε με τον τούρκο.

Η γερμανο-τουρκική συμφωνία δεν ακυρώνει την απόφαση μετακίνησης των ευρωπαϊκών συνόρων από το Αιγαίο στα Σκόπια. Για μας είναι γεωπολιτική  απειλή και στήριξη του διεφθαρμένου καθεστώτος Γκρουέφσκυ που συνεπάγεται βέβαιο εγκλωβισμό εδώ δεκάδων χιλιάδων μεταναστών.

Ο προσφάτως εκδημήσας σοφός ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος χρέωνε μόνον σε ανιστόρητους διπλωμάτες και αφιλοσόφητους πολιτικούς την ανικανότητά μας να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά το ιερό όνομα της Μακεδονίας έναντι σφετεριστών.  Υπενθύμιζε ότι «η ονομασία των κρατών πρέπει να έχει ρίζα ιστορική, είτε θεμελίωση γεωγραφική, ή και τα δύο»(Μηνύματα Πολιτικά, Παπαζήσης, σ.118). Η ψευδωνυμία των Σκοπίων δεν έχει τίποτε από αυτά.

Και για τους δίσεκτους καιρούς ο κορυφαίος στοχαστής επέμενε στην άποψη για κυβέρνηση εθνικής ενότητας «συγκροτημένη από τους άριστους πολιτικούς της χώρας»(ένθ.αν.,σ.125 επ.).

Μετρημένος προχθές στους F.T. ο Μάρτιν Γουλφ.: «δεν μπορεί να υπάρξει θεραπεία εάν δεν αντιμετωπιστούν   οι υπερβολές του χρηματοπιστωτικού τομέα, δεν πληρώσουν φόρους οι πολυεθνικές και δεν κοπεί ο δεσμός ανάμεσα στο χρήμα και στην πολιτική».

Από το στόμα του και στου Θεού το αυτί !…

33 comments

Άγγελος Θεμελής 15 February 2016 at 17:03

Δυστυχώς το Τουρκικό “τυρί” πρώτες το “αγοράζουν”, οι “έρημες αξιών”, Ελληνικές ελίτ. Εκεί να στρέψουμε την προσοχή μας πρώτα, πριν κατηγορούμε άλλους, που απλά κοιτούν τα συμφέροντά τους.

Τα κράτη στη διεθνή τους συμπεριφορά δεν επιδιώκουν να διασφαλίσουν αξίες, αλλά διεκδικούν τα συμφέροντά τους, όπως, προ αιώνων, έχει τεκμηριώσει ο προσφιλής σας Θουκυδίδης, κ. Παπαθεμελή.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 15 February 2016 at 17:57

Δέν ἐπιδέχεται σοβαροῦ σχολιασμοῦ ἡ ἀρχικὴ ἀνάρτησις. Εἶναι, ὅπως συνήθως, ἑστιασμένη στὸ συναίσθημα καὶ ὄχι στὸν νοῦ. Ἀντ’ αὐτοῦ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς «Παροιμίες τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ» τοῦ Νικολάου Γ. Πολίτου, πού φωτίζει, ἂν μὴ τι ἄλλο, τήν σχέση ἐκλογέων καὶ ἐκλεγομένων στην Ἑλλάδα:
Μηὲ τὸδ διάβολον τσερί, μηὲ τὸν Τοῦκοκ κῶλο.
(Μεγίστης παρ’ Ἀχ. Διαμαντάρα).
Εἰς κακοὺς ἀνθρώπους οὐδὲν πρέπει νὰ ὑπόσχεσαι, ἥκιστα δὲ τἀσύμφορα ἢ μὴ πρέποντα, διότι καὶ ἄκοντα θὰ σὲ ἐξαναγκάσωσι νὰ ἐκτελέσῃς τὴν ὑπόσχεσίν σου.

Reply
ΝΚ 16 February 2016 at 11:14

Οι Ελλαδίτες ψήφισαν τρις Μη Συνορα και Μη Εθνος.

Καλή διασκέδαση τωρα.

Τετελεσται.

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 16 February 2016 at 12:51

Σωστά ! Νὰ μαζέψουμε καὶ τοὺς Ἕλληνες τῆς διασπορᾶς στὴν Ἐλλάδα, νὰ διαγράψουμε καὶ τὰ πλοῖα ἀπὸ τὰ Ἑλλαδικὰ νηολόγια, νὰ ἁπλώσουμε ἀγκαθωτὸ σύρμα στὴν στεριὰ καὶ νάρκες στὴν θάλασσα, ὅπως ἔκαναν (κατὰ τοὺς τρελλαμένους) οἱ ἀρχαῖοί μας πρόγονοι ἐδῶ καὶ χιλιετίες καὶ νὰ γίνουμε μία ὡραία Μεσογειακὴ Βόρειος Κορέα. Θὰ χάσουμε καὶ σωματικὸ βάρος, θὰ κομψύνουμε …
Ἀντὶ νὰ μᾶς φυλακίσουν οἱ ξένοι, νὰ κλειδαμπαρωθοῦμε μόνοι μας !

Reply
Beriev 16 February 2016 at 14:00

Αγαπητέ κ. Γεωργάνα την Β. Κορέα μην την κακολογείς και τόσο…
Ξέρεις ότι εκεί η ελιτ είναι πάνω από 5%;!

Ναι χωρίς πλάκα, στην Βόρειο Κορέα υπάρχει μια ελιτ άνω του 5% που έχει την “γνώση” (και καλούς ραχιαίους για επικύψεις στους Κιμ βέβαια) που περνάει φίνα!

Βλέπεις δεν χρειάζεται να παράγεις “πλεόνασμα” για να σου πηγαίνουν κατ’ευχήν τα πράγματα. Αρκεί να αρμέγεις κατάλληλα το 98%…

Σε βάθος χρόνου η Βόρειος Κορέα είναι το όριο (με την μαθηματική έννοια) της “κεφαλαιοκρατίας”.

Ναι χωρίς πλάκα, η Βόρειος Κορέα είναι το μέλλον της “ελιτιστικής κεφαλαιοκρατίας” που υπερασπίζεσαι κ. Γεωργάνα!

Απλά δεν μπορείς να το διανοηθείς ακόμα…

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 16 February 2016 at 17:18

Ναί, ἀλλὰ τὸτε πῶς ἀνέχονται αὐτοὶ οἱ «ἐλιτιστὲς κεφαλαιοκράτες» νὰ γράφονται αὐτὰ πού γράφονται καὶ λέγονται ἐναντίον τους ; Στὴν Βόρειο Κορέα, ὅποιος γράψει καὶ μιλήσει κατὰ τοῦ καθεστῶτος ἔχει τέτοια δυνατότητα ; Ἀμὰν μὲ τὶς κλάψες !

Reply
Δείμος 16 February 2016 at 22:54

@Beriev

Να είσαι σίγουρος ότι αν μπορούσαν να εξασφαλίσουν ότι θα μπορούσαν να παραμείνουν στην όποια “ελίτ” υπήρχε, ευχαρίστως θα μετέτρεπαν την Ελλάδα και σε Βόρειο Κορέα, και σε Λιβύη (πριν ή μετά τον Καντάφι) και σε Αϊτή του Παπά-ντοκ. Δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο πως με την παραμικρή αφορμή, ένας ψευτο”φωτιζμένος” (κατά φαντασία) θα πεταχτεί και θα αναφερθεί στη Β. Κορέα – πρόκειται για ένα είδος διαταραχής της ιδεοληπτικής τους λίμπιντο και καθήλωσης σε προ-λογικό στάδιο ανάλυσης της παγκόσμιας οικονομίας. Εξάλλου, και ο Φρήντμαν μόλις του δόθηκε η ευκαιρία φιλιόταν στο στόμα με τον Πινοσέτ, επειδή άφησε χώρο να παίξουν τα “ορφανά του Σικάγο” με την οικονομία της Χιλής. Η χουντάρα δεν τους είναι ξένη … αρκεί να είναι ελεγχόμενη.

Δυστυχώς όμως, τα χρόνια πριν και μετά την Κρίση απεδειξαν ότι η μεταπρατική, ανίκανη και διεφθαρμένη “ελιταρία” της Ελλάδος, το μόνο που μπορεί να παράξει είναι σκάνδαλα, ανικανότητα, φαταουλισμό και ξυνισμένο εξυπναδικισμό – που στο χωριό τους βαφτίζεται “ευφυολόγημα”. Και “ευτυχισμένοι”, χτυπάνε ο ένας την πλάτη του άλλη αλληλοεπιβεβαιωνόμενοι για το πόσο “ορθολογιστές” είναι επειδή επαναλαμβάνουν τις ίδιες ανοησίες.

Το “μαζί τα φάγαμε” που με θράσος αναμασούν σε κάθε ευκαιρία είναι η κυνική ομολογία ότι ΟΝΤΩΣ τα έφαγαν μαζί με τα σημιταριά – μόνο που, όπως έχουν αποδείξει, δεν διαθέτουν και τα καταλληλα όργανα για να αναλάβουν και το βάρος του φαταουλισμού τους, και προβάλουν τις ευθύνες τους στην κοινωνία.

Πριν από καιρό είχα διαβάσει ένα βιβλίο εθνολογίας για τα ταμπού και την ιερότητα – νομίζω του Eliade, αλλά δεν παίρνω και όρκο – και μου είχε κάνει εντύπωση η αναφορά στην “ιερότητα” κάποιων “ξεχωριστών” προσώπων (κάτι σαν ελίτ, δηλαδή) που τονίζονταν με μια σειρά από ταμπού και περιορισμούς. Αυτοί υποτίθεται ότι έχοντας ξεχωριστή θέση και μέσω των ταμπού, έλεγχαν συγκεκριμένες λειτουργίες, ζωτικές για τη φυλή. Όταν όμως συνέβαινε κάτι δραματικό (μια ξηρασία, ένας λοιμός κλπ) τότε στρέφονταν εναντίον των ελίτ επειδή θεωρούσαν ότι πρόδωσαν το “συμβόλαιο” τους, τους εξευτέλιζαν, τους ξυλοφόρτωναν, τους ακρωτηρίαζαν ή ενίοτε, έστελναν τα κεφάλια τους να αποκτήσουν “ξεχωριστή” θέση στα τείχη του οικισμού.

Όπως βλέπεις, ακόμη και οι “άγριοι” έχουν καλύτερη πολιτική αίσθηση από εμάς, που αφού επιτρέψαμε σε τραπεζίτες, επιχειρηματίες, και άλλες “κορυφές” να θησαυρίζουν χωρίς να παράγουν, μετά αναλάβαμε και τα βάρη, έτσι ώστε να τους δόσουμε τη δυνατότητα να φυγαδεύσουν τα λάφυρα τους στο εξωτερικό.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 16 February 2016 at 23:27

@ Δείμος, ή Χρίστος, ή ότι άλλο κατεβάσει το κεφάλι του (που μόνο όταν σχολιάζει δεν θέλει να χρησιμοποιεί το όνομά του)

Έτσι σου το έδωσαν να το γράψεις, ή σου επιτρέπουν να βάζεις και δικά σου;

Φυσικά και σ’αυτόν τον τόπο, μόνο “οι τραπεζίτες, επιχειρηματίες, και άλλες “κορυφές” να θησαυρίζουν χωρίς να παράγουν”…Για το δημόσιο ούτε λόγος!!!

Αλήθεια, ποιοι τα έφαγαν, όταν, στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, αυξήθηκαν δυσθεώρητα οι μισθοί του δημοσίου (όπως και ο όγκος του);

Reply
Beriev 17 February 2016 at 00:44

“ακόμη και οι “άγριοι” έχουν καλύτερη πολιτική αίσθηση από εμάς, που αφού επιτρέψαμε σε τραπεζίτες, επιχειρηματίες, και άλλες “κορυφές” να θησαυρίζουν χωρίς να παράγουν, μετά αναλάβαμε και τα βάρη, έτσι ώστε να τους δόσουμε τη δυνατότητα να φυγαδεύσουν τα λάφυρα τους στο εξωτερικό”

Έχει ευθύνες ο “λαός” αλλά όχι και απόλυτες. Από το ’81 και μετά υπήρξε μια αναστροφή της έννοιας αξιοκρατία στην Ελλάδα. Από το ’81 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 35 χρόνια. Γενιές ολόκληρες έχουν μπολιαστεί με τον κομματισμό, το τεμπελίκι, την αρπαχτή, την μαγκιά, την αναξιοκρατία, τον “γνωστόν”, το κόλπο, τα δανεικά, το εύκολο χρήμα κ.ο.κ.

Andreas Papandreou and successors legacy…

Reply
Δείμος 17 February 2016 at 08:38

@Beriev

Παραβιάζεις ανοιχτές θύρες μιλώντας για τον ΑΓΠ. Ασφαλώς και έπαιξε κομβικό και αναμφισβήτητα αρνητικό ρόλο στην κοινωνική αποσύνθεση που ζούμε σήμερα, με όλα αυτά που επισημαίνεις και θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στον όρο “ανεύθυνο δικαιωματισμό”. Ωστόσο, δυστυχώς δεν είναι το μόνο μελανό σημείο στο κάδρο. Δεν πιστεύω ότι ο ΑΓΠ είχε τόση δύναμη από μόνος του να φέρει τέτοια καταστροφή. Αναξιοκρατία – ίσως πιο μετριασμένη και “μουλωχτή” αλλά εξίσου αντιπαραγωγική – υπήρχε και πριν από αυτόν.

Ας μην γελιόμαστε, πρώτα ο ΑΓΠ και μετά οι διάφοροι φωταδιζμένοι νεοφιλελέδες διογκώθηκαν εξαιτίας της ιδεολογικής ανυπαρξίας της κεντροδεξιάς και εννοώ την αδυναμία να ανανεώσουν και να επικαιροποιήσουν την έννοια του “πατριωτισμού” και να προχωρήσουν σε ένα νέο Συμβόλαιο με τους πολίτες. Αυτό ήταν το πρόβλημα τότε, αυτό παρέμεινε στη συνέχεια και επί Μητσοτάκ και επί Καραμανλή του βραχύ και το ίδιο αίτημα είναι επίκαιρο και σήμερα.

Ίσως το έχω ξαναποστάρει, αλλά θα προτείνω και πάλι το μελέτημα του Άγγελου Χρυσόγελου για το ιδεολογικό κενό αυτό που ονομάζεται “λαϊκή” ή “συντηρητική” παράταξη και για μένα είναι η πατριωτική κεντροδεξιά. http://cosmoidioglossia.blogspot.gr/2016/01/blog-post_20.html

Από κει και πέρα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο “λαϊκισμός” του ΑΓΠ ήταν απλώς το προκάλυμμα που επέτρεψε στις παρασιτικές οικογένειες που συεργάστηκαν με τους Γερμανούς στην περίοδο της πρώτης Κατοχής, να συνεχίσουν να πλουτίζουν και να κεφαλαιοποιούν τις λαμογιές τους, μέχρι σήμερα. Για να αποφύγει τις κοινωνικές συγκρούσεις, ο ΑΓΠ απλώς πέταξε μερικά ψιλά στους ιθαγενείς, έσπασε και μερικά στεγανά και παράλληλα διατήρησε το business as usual στο παρασκήνιο για τις ελίτ. Και αυτό το μοντέλο συνέχισε για δεκαετίες. Έτσι νομίζουν ότι δικαιούνται κάποιοι “Κακομοίρογλου” να βγαίνουν τωρα και να σκούζουν “μαζί τα φάγαμε, μαζί τα φάγαμε …”, υπερασπιζόμενοι κάποιες ελίτ στις οποίες ούτε κατά προσέγγιση δεν ανήκουν (ειδικά τις πνευματικές).

Αλλά δεν πρέπει να χάνουμε το δάσος, και το δάσος είναι αυτό:

Προχτές, μετά από μήνυση της νέας διοίκησης της ΕΒΖ αποκαλύφθηκε ότι σε μόλις δύο περιπτώσεις πελατών (ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ) υπήρξε ζημία για την ΕΒΖ που ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ, για το διάστημα μεταξύ Ιούν. 2008 με Ιουλ. 2013. Μεταξύ των διάφορων περίεργων ήταν η απόφαση του Δ.Σ. να μην πουλά απευθείας σε νέους πελάτες αλλά να τους παραπέμπει σε ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ !!!

Το σκάνδαλο αυτό δεν είναι το μόνο: οι ENERGA & HELLAS POWER, τα σκάνδαλα Λαυρεντιάδη με την ΑΣΠΙΣ, η εργαλειακή χρήση της ΑΓΕ για πολιτικο-οικονομικά παιχνιδάκια, όλα δείχνουν το πόσο συστηματικά ξεκοκκάλισαν οι ελίτ τη δημόσια περιουσία. Εκεί βρίκσεται η καρδιά του προβλήματος – όχι στα περιφερειακά επιφαινόμενα και στις πενταροδεκάρες που έδιναν στις μεσαίες και κατώτερες τάξεις για να μην διαμαρτύρονται.

http://tvxs.gr/news/ellada/skandalo-ano-ton-50-ekatommyrion-eyro-stin-elliniki-biomixania-zaxaris

Reply
Δείμος 17 February 2016 at 08:47

@ Κ. Α. Σταλινόπουλο

“Έτσι σου το έδωσαν να το γράψεις, …”

Άφησε τα μισόλογα και πες τα πράγματα με το όνομα τους… ονομάτισε “Αυτούς” που μου το έδωσαν. Ποιοί είναι αυτοί; οι Ελ; οι Ντοθράκι; οι Μασώνοι; η λέσχη Μπίντελμπεργκ; οι Εβραίοι; η CIA; ο Πούτιν; … ή όλοι αυτοί μαζί;

Οφείλω πάντως να παραδεχτώ ότι εδώ παίζεις εκ του ασφαλούς. Θέλω να πω, μπορείς να κατηγορήσεις οποιον θέλεις εδώ μέσα ότι “Κάποιοι” κρύβονται πίσω από τα σχόλια του χωρίς το φόβο να σε κατηγορήσει για το ίδιο … το μόνο σίγουρο είναι δεν μπορώ να φανταστώ γιατί να ήθελε κάποιος να κρυφτεί πίσω από τα δικά σου.

ΥΓ Πήγαινε κλάψου τώρα στον Αντρέα ότι σχολιάζω με στόχο να σου προκαλέσω ψυχική αναστάτωση (ξεχνάω πόσο γουστόζικα το είχες γράψει ακριβώς – αν θες με διορθώνεις) και γι’ αυτό πρέπει να με λογοκρίνει!

Reply
Beriev 17 February 2016 at 13:53

@Δείμο
Είναι προφανές ότι συμφωνούμε στα περισσότερα, πάντως πιστεύω ότι ΑΓΠ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απαρχή της διάλυσης του όποιου παραγωγικού ιστού είχε δημιουργηθεί μετά τον πόλεμο στην χώρα.

Στη θέση αυτού του παραγωγικού ιστού έβαλε στην αρχή συνεταιρισμούς και λοιπές “σοσιαλιστικές φαντασιώσεις” των διαφόρων χαμηλού επιπέδου κολαούζων που διατηρούσε δίπλα του και στη συνέχεια έπλασε τον homo pasokus (στον οποίο μετεξελίχθηκαν και οι ΝΔιτες στην συνέχεια).

Σε τίποτε από αυτά δεν πίστευε πραγματικά ο ίδιος, ήξερε καλά ότι θα καταστραφεί η χώρα στο τέλος έτσι, το μόνο όμως που τον ενδιέφερε ήταν η διατήρηση της εξουσίας και το …”ευ υλικώς ζην”.

Άλλωστε ο δημοσιογράφος Κόλμερ (όπως έχει πει) όταν τον ρώτησε πάνω-κάτω γιατί κάνει ό,τι κάνει αφού έτσι στο τέλος θα χρεοκοπήσουμε, αυτός είχε απαντήσει “ναι, αλλά τότε δεν θα ζω εγώ”…

Όσο για τον Σημίτη, όταν έμαθε ότι πάει για διάδοχος του είχε πει σε “ελεύθερη μετάφραση”: ‘ωχ’…

Κατακαημένη πατρίς…

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 17 February 2016 at 19:31

Καλά, δὲν χρειάζεται νὰ τσακωθοῦμε καὶ γιὰ τὴν Βόρειο Κορέα. Ἂς ὐποδείξουν οἱ δυσαρεστούμενοι ἀπὸ τὶς ἀναφορές στὴν Βόρειο Κορέα μία ἄλλη χώρα πού ἔχει ἐπιλέξει νὰ ἀποκοπῇ ἀπὸ τὸν ὐπόλοιπο κόσμο. Η Βενεζουέλα, πιθανόν, ἂν καὶ θέλει τὸν ὑπόλοιπο κόσμο νὰ ἀγοράζῃ τὸ πετρέλαιο πού παράγει. Τὰ σύνορα τά ‘κλεισε, ὅσο τά ‘κλεισε, διότι τὰ διατιμώμενα προϊόντα στὸ ἐσωτερικό της ἔπιαναν καλύτερες τιμὲς καὶ σὲ σοβαρώτερα νομίσματα ἀπ’ ὅτι στὸ ἐσωτερικό της. Καμμία ἄλλη χώρα-πρότυπο , σύντροφοι, γι`αὐτὰ πού προτείνετε ;
Καὶ ἕνα ἐρώτημα γιὰ τὴν «πατριωτικὴ κεντροδεξιά». Προφανῶς, ὡς πατριωτικὴ θέλει νὰ ἐξαφανίσει τὸ Πελατειακὸ Ἰδιοτελῶν Παρασιτικὸ Παρακράτος Ἀμερίμνων (ΠΙΠΠΑ). ´Η, μήπως, χρειαζόμαστε ἕνα μεγαλύτερο καὶ καλύτερο δημόσιο, πού εἶναι, ἄλλωστε «ἡ βαρειὰ βιομηχανία στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα» ; Τούς πόρους γιὰ νὰ τὸ πληρώσουμε θὰ τοὺς πάρουμε ἀπὸ τοὺς πλουσίους πού σκίζονται νὰ ἐπενδύσουν καὶ νὰ κερδίσουν ἀμύθητα πλούτη στὴν γεμάτη ἐπιχειρηματικὲς εὐκαιρίες Ἑλληνικὴ οἰκονομία ;

Reply
Kostas A. Dimopoulos 17 February 2016 at 22:16

Γεια σου ρε Δείμο, ή Χρίστο, ή Μπουμπού, ή “Γκοτζίλα”…..Είσαι από τους λίγους που εμφανίζονται με δύο ονόματα εδώ….Αλλά η πένα σου και η δειμοκρατία που σπέρνεις προς τους αντιφρονούντες σε προδίδει. Και εκπλήσσομαι με το πάθος σου για την πατριωτική δεξιά….

Δεν έχω ανάγκη κανέναν Αντρέα. Εσύ τον έχεις. Και αντί να του επιτίθεσαι, θα έπρεπε να τον τιμάς. Όσο για λογοκρισία θεωρώ πως όλοι που είχαν την ευτυχία να διαβάσουν τον κοφτερό και πεφωτισμένο λόγο σου, κρίνουν ποιος έχει τη μυγούλα…..

Ειλικρινά πάντως, όχι, δεν πιστεύω ότι σου τα υπαγορεύουν και τα γράφεις. Η πένα σου δείχνει γλωσσική και νοητική πενία, άρα, υποκλίνομαι στη συγγραφική σου δεινότητα!!!

Αλήθεια, που ήσουν τόσες μέρες; Σου εξηγούσαν τη διαφορά δεξιού-αριστερού; Αν τους πλήρωσες μάλλον σε πιάσαν κορόιδο.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 17 February 2016 at 22:19

@ Beriev 17 February 2016 at 00:44

Απόλυτα σύμφωνος μαζί σας. Το θέμα είναι ότι κι αυτόν και κάτι άλλους, ο λαός τους έφερε…..γιατί το μόνο κριτήριο είναι το ποιος θα μας χαιδέψει πιο πολύ τα αυτιά!!!

Reply
Beriev 18 February 2016 at 00:57

“Η, μήπως, χρειαζόμαστε ἕνα μεγαλύτερο καὶ καλύτερο δημόσιο, πού εἶναι, ἄλλωστε «ἡ βαρειὰ βιομηχανία στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα»; ”

Το λες και το ξαναλες… Αδυνατείς ή δεν θες να καταλάβεις.
Δεν χρειαζόμαστε μεγαλύτερο και καλύτερο δημόσιο στην Ελλάδα κ. Γεωργάνα.

Το δημόσιο το χρειάζεσαι αυτη τη στιγμή γιατί είναι η μόνη σου δικαιολογία για να μένουν λίγα από τα δανεικά που δανειζόμαστε μέσα στην χώρα μας και να δημιουργούν τον λιγοστό τζίρο που υπάρχει σήμερα και που συντηρεί την όποια κίνηση στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτά βέβαια μέχρι η ελίτ που έχει την “γνώση” αναπτύξει εξωστρεφή παραγωγή. Αλλά γιατί δηλαδή, σε τι εμποδίζεται να αναπτυχθεί εξωστρεφώς η “ελιτ της γνώσης” από το (ήδη συνεχώς συρρικνούμενο) “δημόσιο”;

Και ας υποθέσουμε ότι βάζουμε λουκέτο σε όλο το δημόσιο. Τους απολύουμε όλους τους απασχολούμενους στον δημόσιο τομέα και το ιδιωτικοποιούμε.

Πιστεύεις πραγματικά ότι οι δανειστές θα σου μειώσουν αντίστοιχα τους φόρους στις επιχειρήσεις;… Αμ δεεε… Θα συνεχίσουν να σε αρμέγουν κανονικότατα αγαπητέ, μέχρι να παραδώσει η χώρα το πνεύμα.

Κύριε Γεωργάνα το μεγαλύτερο ποσοστό του ιδιωτικού τομέα είναι παρασιτικό γύρω από το δημόσιο ή ασχολείται με τον τομέα των υπηρεσιών, της εμπορίας και κατανάλωσης. Ελάχιστο ποσοστό ασχολείται με παραγωγικούς, εξαγωγικούς τομείς. Εαν από αυτον τον αρρωστημένο ιδιωτικό τομέα μειώσεις τον τζίρο του τον προερχόμενο από μισθούς δημοσίου και συντάξεων θα βυθιστούν κι άλλο τα εσοδα του και θα βυθιστεί κι άλλο η οικονομία. Πόσο πιο απλά να στο εξηγήσω επιτέλους.

Φτιάξε λοιπόν εσύ πρώτα, που είσαι η “ελιτ της γνώσης”, έναν υγιή, εξωστρεφή ιδιωτικό τομέα και μετά μαζί σου θα πάω πρώτος εγώ να …απολύσω όλους τους δημόσιους υπαλλήλους!

Μέχρι τότε να παρακαλάς να παίρνουν τον μισθό τους τακτικά συνταξιούχοι και ΔΥ για να μπαίνει και κανα φράγκο στα ταμεία των επιχειρήσεων και του κράτους…

Κύριε Γεωργάνα, επειδή φαίνεται να είσαι του χρηματοπιστωτικού τομέα, «ουδείς γάρ δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν»:

Πατριωτισμός και διεθνιστική τραπεζοκρατία δεν …συνάδουν. Θα πρέπει να διαλέξεις κάποια στιγμή…

Reply
Δείμος 18 February 2016 at 08:23

@Beriev

Σαφώς και συμφωνούμε στα περισσότερα και τα περισσότερα από όσα γράφεις αντανακλούν σίγουρα ένα μεγάλο μέρος της αλήθειας. Με αυτά που γράφω απλώς θέλω να φωτίσω μια άλλη πτυχή της περιγραφής που δίνεις, μια πτυχή που εξετάζει περισσότερο τις δυναμικές εντός της κοινωνίας και λιγότερο στους διάφορους “ηγέτες” – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έτσι απαλλάσονται από τις μεγάλες ευθύνες τους.

Προτού λοιπόν εμφανιστεί ο “homo pasokous” που σωστά περιγράφεις, υπήρχε μία δυναμική εντός της κοινωνίας για αλλαγές και κοινωνικές και – πιθανόν – οικονομικές. Όπως δυναμική υπήρχε και πριν τον Καραμανλή τον μικρό. Και οι δύο περιπτώσεις έμειναν ανεκμετάλλευτες. Και στις δύο περιπτώσεις οι ίδιες πάνω-κάτω οικονομικές (αργότερα και μηντιακών) ελίτ σε συνεργασία με τις ίδιες πολιτικές ελίτ, με μικρές προσθαφαιρέσεις οικογενειών, συνέχισαν να παρασιτούν και να παχαίνουν εις βάρος της κοινωνίας … και τελικά να δίνουμε αγώνα να μείνουν οι τράπεζες ανοιχτές για να μπορούν να φυγαδεύσουν τα λάφυρα τους στο εξωτερικό.

Το σκάνδαλο 50 εκατ. της ΕΒΖ είναι ενδεικτικό για το πως συνεχίζονταν η οικονομική αιμορραγία προς τις ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ κάτω από διαφορετικές κυβερνήσεις και διάφορους υπουργούς. Αυτά τα σκάνδαλα, δεκάδων δις συνολικά, τα αποφεύγουν τα διάφορα τραπεζοπαράσιτα και οι λοιποί κρατικοδίαιτοι ιδιώτες (με τη διπλή έννοια της λέξης) όπως ο διάολος το λιβάνι. Αντ’αυτού προτιμούν να αερολογούν για Β. Κορέες και Βενεζουέλες ή να κλαυθμυρίζουν για τη δήθεν μη-αναγνωρισμένη “αριστεία” τους. Βέβαια, αν ψάξει κάποιος για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να απομακρυνθεί κανείς από την ήπειρο μας. Στην κοντινότερη μας Ισλανδία έχωσαν στη μπουζού πάνω από μια ντουζίνα τραπεζιτών και δήμευσαν τις περιουσία τους. Εκεί που πιθανόν να έπρεπε να βρίσκονται και μερικοί ντόπιοι αντί να ρυπαίνουν με τη διαρροϊκή εκπομπή σχολίων.

Reply
Δείμος 18 February 2016 at 08:35

@Σταλινίσκο

Μη τα αλλάζεις τώρα. Χρωστάς να αποκαλύψεις όλη την “αλήθεια” στον “κόζμο” που σε ακολουθεί. Πρέπει να ονοματίσεις όσους κρύβονται πίσω από αυτά που γράφω… έλα, μη ντρέπεσαι! Σήκω όρθιος (προσοχή, μη ζαλιστείς από την αιφνίδια αλλαγή ύψους) και πες το ποίημα…

ΥΓ Ακόμη στο κάστινγκ είναι ο Σεφερλής; Δεν αποφάσισε για κειμενογράφο ακόμη; Μήπως να του έστελνες και τα τελευταία σχόλια; Αυτά που τη μια αναφέρεσαι σε όσους κρύβονται πίσω μου και σε λιγότερο από 24 ώρες ότι δεν πιστεύεις αυτό που έγραφες πιο πριν.

ΥΓ-2 Σοβαρά τώρα … αν ήμουν στη θέση του Αντρέα θα είχα αρχίσει να αισθάνομαι άσχημα με όλο αυτό το χοντροκομμένο … σπατουλάρισμα. Το να καλείς (βλέπε, απαιτείς από) κάποιον να “τιμήσει” κάποιον τρίτο, είναι μάλλον προσβλητικό για τον τρίτο. Αν κάποιος έχει κάνει κάτι άξιο τιμής, αυτό αναγνωρίζεται – δεν επιβάλλεται.

ΥΓ-3 Κρίμα που το μελέτημα του Χρυσόγελου δεν έχει κυκλοφορήσει σε εικονογραφημένη έκδοση για 10χρονα….

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 18 February 2016 at 11:05

Ἐὰν περιμένουμε νὰ ἰδρυθῇ καὶ νὰ ἐπιζήσῃ ἐξωγενὴς ἰδιωτικὸς τομέας μὲ τὰ χρήματα τῶν συνταξιούχων καὶ τῶν ὑπαλλήλων τοῦ εὐρυτέρου δημοσίου, ἁπλῶς ἐπαναλαμβάνουμε τὸ πείραμα ΠΑΣΟΚ (καὶ ὅλων τῶν μεταπολεμικῶν κυβερνήσεων). Αὐτὸ ἀπέδωσε ὅσο ἀπέδωσε διότι ὑπῆρχαν μπασίδια άπὸ μετανάστευση, ναυτιλία, βοήθεια ἀπὸ ΗΠΑ καὶ ΕΕ καί, στὸ τέλος, δανεικά. Ἂς δοῦμε τί ἔκαναν οἱ πρώην κομμουνσιτικὲς χῶρες, ὅταν ἔφθασαν στὸ δικό μας ἀδιέξοδο. Μείωσαν δραστικὰ τὶς συντάξεις καὶ τὴν μισθοδοσία στὸ εὐρύτερο δικός του δημόσιο καὶ ἰδιωτικοποίησαν ὅ,τι σήκωνε ἰδιωτικοποίηση. Ἐὰν εἴμαστε πιὸ ἔξυπνοι ἀπὸ αὐτές,, ἂς προτέινουμε κάτι διαφορετικό. Ἀλλὰ ρεαλιστικό, κάτι νὰ ὑπάρχει, ὄχι μὲ τὶς συνηθισμένες (ἀντι)πατριωτικὲς κορῶνες. Καὶ χωρίς τὴν συνηθισμένη λασπολογία.

Reply
Beriev 18 February 2016 at 13:27

“Ἐὰν περιμένουμε νὰ ἰδρυθῇ καὶ νὰ ἐπιζήσῃ ἐξωγενὴς ἰδιωτικὸς τομέας μὲ τὰ χρήματα τῶν συνταξιούχων καὶ τῶν ὑπαλλήλων τοῦ εὐρυτέρου δημοσίου”
-Δεν είπε κανείς αυτό.

“οἱ πρώην κομμουνσιτικὲς χῶρες, ὅταν ἔφθασαν στὸ δικό μας ἀδιέξοδο.”
-Ποια η Κίνα;
Μάλιστα, εσύ θα δούλευες σαν δούλος (στην κυριολεξία) 16 ώρες την ημέρα για 1 δολλάριο; Πιστεύεις ότι αυτό συνάδει με την Ορθόδοξη παράδοσή μας;

Αλλά πες ότι το έκανες. Θα έλεγχες κρατικά (την ιερή σου αγελάδα) το τραπεζικό σύστημα;

Θα εφάρμοζες κρατικό προστατευτισμό σε ό,τι διεθνή παρανομία (μαζικές αντιγραφές, κλοπές πνευματικής ιδιοκτησίας κλπ) επέτρεψε στους Κινέζους να πετύχουν διψήφια νούμερα ανάπτυξης;

Θα ανάπτυσες την στρατιωτική σου βιομηχανία που είναι η τροφός κάθε είδους ανάπτυξης;

Βλέπεις η ουσιαστική ανάπτυξη κ. Γεωργάνα είναι (κυρίως) κρατική υπόθεση. Εαν δεν αποφασίσει το κράτος να αναπτυχθεί ό,τι να κάνει ο ιδιώτης είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Να διαβάσεις:
http://www.publicaffairsbooks.com/book/paperback/the-entrepreneurial-state/9781610396134

Reply
Kostas A. Dimopoulos 18 February 2016 at 19:58

@ Δείμος, ή Χρίστος, ή Μπουμπού, ή “Γκοτζίλα”

Ειλικρινά κ. Δαγρέ, πόσο χαμηλά μπορείτε να φτάσετε;;;; Εκεί που λέω ότι τα εγκεφαλικά σας κύτταρα θα διαμαρτυρηθούν μέσω επίσχεσης εργασίας, εσείς προχωρείτε σε πολιτική τους επιστράτευση!!!!

@ Beriev

Συμφωνώ πάλι μαζί σας. Αλλά εμείς δεν είμαστε το κράτος; Εάν εμείς επιλέγουμε ο Διαχειριστής του Κράτους (=Κυβέρνηση) να ρέπει προς το υδροκέφαλο, αδηφάγο, άνευ απόδοσης δημόσιο γιατί θέλουμε να “μπουκάρουμε” κι εμείς σε αυτό, τότε που περιθώριο για ανάπτυξη;

@ admin

Κύριε Σταλίδη, μήπως να σκεφτείτε σοβαρά τη δημιουργία ειδικού χώρου στο Αντίβαρο για την ηθική εκτόνωση του αφρού της πνευματικής ελίτ του τόπου όπως ο Δείμος (full credit για την επιλογή του καλλιτεχνικού ψευδωνύμου).

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 19 February 2016 at 00:01

Καλά, ὑπάρχει κάποια ἔρευνα πού δείχνει ὅτι, μόλις ἕνας ἄνθρωπος προσληφθῇ στὸ εὐρύτερο δημόσιο, παύει νὰ μεριμνᾶ γιὰ τὶς ὑποθέσεις του (ἢ γιὰ τὴν ἀνάπαυσή του σὲ ὥρα ἐργασίας) καὶ μεριμνᾶ μόνον γιὰ τὸ γενικὸ συμφέρον (ἄντε νὰ τὸ ὁρίσει κανεὶς αὐτό) ; Μήπως, ἐπὶ πλέον ,προβλέπει καλύτερα τὸ μέλλον, ὁπότε οἱ ὅποιες ἐπενδύσεις δημοσίου χρήματος δὲν ἀποδεικνύονται σπατάλες πόρων. Μήπως, τελικῶς, νὰ τὰ κάνουμε ὅλα δημόσια, ἀφοῦ ἔτσι θὰ χρησιμοποιοῦνται καλύτερα οἱ πάντοτε σπάνιοι πόροι ποὺ ἔχουμε ;
Μία παρουσίαση τῶν νέων γκουροῦ τῆς ἀριστερᾶς, πού φαίνεται, ὅμως, ὅτι θέλγουν καὶ τὴν αὐταποκαλούμενη «πατριωτικὴ δεξιά» (πῶς καρφώνονται τελικῶς, κάπως σὰν τὸν Σγουρίδη !) ἐδῶ :
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/11940997/The-Lefts-new-economic-gurus-are-as-wrong-as-the-old-ones.html

ΥΓ Ὁ κανονικὸς Σγουρίδης, πρώην πατριωτικὸ ΠΑΣΟΚ, τώρα «πατριωτικὴ δεξιά», πάντα φαφλατᾶς, ἄρα ἀντιπατριώτης, ἐδῶ :
https://www.youtube.com/watch?v=3Q2DtAmGhHg

Reply
Δείμος 19 February 2016 at 08:26

@Beriev

Όπως βλέπεις η αναφορά στο πλιάτσικο των, όντως, σπάνιων πόρων από την ελιταρία φέρνει σε δύσκολη θέση τους υπηρέτες της. Και η αναφορά στην Ισλανδία ακόμη περισσότερο, γιατί η ιστορία έχει και … δράκο (φυλακή) στο τέλος. Και στην περίπτωση αυτή ο δράκος κατάπιε τους “φωταδιζμένους” και (κατά φαντασία) “άριστους”.

Τα φαγωμένα εκατοντάδες εκατομμύρια της ENERGA & HELLAS POWER, τα σκάνδαλα Λαυρεντιάδη με την ΑΣΠΙΣ (νομίζω ο λογαριασμός έφτασε μερικά δις – ενώ παράλληλα κατόρθωσε να βάλει λουκέτο σε υγιείς επιχειρήσεις όπως ο “Γερολυμάτος” και να καταστρέψει τις καριέρες μερικών δεκάδων επαγγελματιών που τον πίστεψαν), ακόμη μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια της ΑΓΕ για πολιτικο-οικονομικά παιχνιδάκια, και τώρα το σκάνδαλο της ΕΒΖ με …. μόλις 50 εκατ. για τις ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ, όλα αυτά τους προκαλούν επιλεκτική τυφλότητα!

Κάποιες φορές οι αποσιωπήσεις τους “φωνάζουν” πιο δύνατα από τις κραυγές τους!

ΥΓ Η αποτυχία βέβαια των τραπεζοπαρασίτων δεν αποδεικνύεται μόνο από τα σκάνδαλα τους.
Αν ρωτήσεις όλα τα παραφουσκωμένα στελέχη των τραπεζών τι έχουν να επιδείξουν ως παραγωγικό έργο της θητείας τους, δεν έχουν να δείξουν τίποτα. Τι πέτυχαν για την ελληνική οικονομία στον παραγωγικό τομέα; Πως επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν τα δεκάδες δις “φτηνό” χρήμα που πέρασε από τα χέρια τους;
Επέλεξαν να τα διοχετεύσουν στην κατανάλωση: σε καταναλωτικά, σε διακοποδάνεια, σε μοίρασμα αφειδώς πιστωτικών καρτών, σε ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ στα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, σε πριμοδότηση μεταπρατικών εισαγωγικών επιχειρήσεων… οτιδήποτε αρκεί να γράφουν εικονικά έσοδα και να εισπράτουν μπόνους!
Αλλά στο τέλος, μόλις πήγαν κατά διαόλου … έτρεξαν να χρεωθεί το Δημόσιο – δλδ, όλοι μας – για να “ανακεφαλαιοποιηθούν”.

Τα κέρδη ιδιωτικά αλλά οι ζημίες δημόσιες!

Reply
Δείμος 19 February 2016 at 08:36

@ von Stalinopoulos

Μπράβο ρε μεγάλε … με συγκίνησες!

Σα να το βλέπω ήδη μπροστά μου… όρθιο το κοινό στο Δελφινάριο να χειροκροτεί ακατάπαυστα: πρώτη παγκόσμια, όπερα-μπούφα “Ηθική εκτόνωση για την ανάπτυξη” σε λιμπρέτο von Stalinopoulos, για 3 μπούφους, 5 μπύρες, μια ποικιλία, ένα μπουγιουρντί και μία κλανιόλα.
Απαγγελία: Μάρκος Σεφερλής

ΥΓ Δεν νομίζεις ότι οι τόσο συχνές αναφορές στον admin έχει αρχίσει να γίνεται παρεξηγήσιμη; Οτιδήποτε γράψεις, τρέχεις στον Αντρέα να το δείξεις! Καλή η θετική επιβράβευση αλλά να μην γίνεται και εξάρτηση, έτσι;

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 19 February 2016 at 11:53

Μεταπολεμικῶς, τὸ Ἑλλαδικὸ κράτος εἶχε τέσσαρες οἱονεί πτωχεύσεις :
1. Τὸν μηδενισμὸ τῶν καταθέσεων τὸ 1944 με τὸν νόμο Σβώλου
2. Τὴν ὑποτίμηση τὴν λεγομένην «τοῦ Μαρκεζίνη» τοῦ 1953
3. Τὴν διολισθαίνουσα πτώχευση ἀπὸ τὸ 1973 ἕως τὸ 1994 καί
4. Τὴν πτώχευση τοῦ 2010.
Ἐπιχειρήσεις πού ὀνομάζονταν «τράπεζες» εἶχε ἡ Ἑλλάδα σὲ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς μεταπολεμικῆς περιόδου. Ὅμως τράπεζες, μὲ τὴν ἔννοια ποὺ τοὺς δίδει ἡ οἰκονομικὴ θεωρία καὶ πρακτική, ὑπῆρξαν μόνον στὴν 16ετῆ περίοδο 1994-2010. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα χρόνια, 56 ἀπὸ τὰ 72, οἱ ἐπιχειρήσεις ποὺ ὀνομάζονταν τράπεζες ἦταν, στὴν πραγματικότητα, παραρτήματα τοῦ κράτους. Συνεπῶς, ἡ σχέση κρατικῆς χρεωκοπίας καὶ τραπεζῶν εἶναι περιστασιακή. Δέν χρειάζονται τράπεζες γιὰ νὰ χρεωκοπήσῃ ἕνα κράτος. Τὸ μπορεῖ θαυμάσια καὶ μόνο του.
Γιὰ τὴν περίσταση τῆς κρίσεως τοῦ 2010, ὅλοι οἱ μὴ τρελαμένοι πού μελέτησαν τὸ ζήτημα καταλήγουν ὅτι οἱ Ἑλληνικὲς τράπεζες, πιθανῶς καὶ λόγῳ ἀπειρίας, δὲν ἦταν σημαντικὸς παράγων στὴν ἐκδήλωση τῆς Ἑλληνικῆς πτωχεύσεως τοῦ 2010. Διότι καὶ σημαντικὲς ἐξασφαλίσεις εἶχαν καὶ ἔχουν γιὰ τὰ δάνεια πού ἔδωσαν καὶ δὲν εἶχαν στὰ χαρτοφυλάκιά τους ποτὲ τοξικὰ χρηματοπιστωτικὰ προϊόντα, ὅπως αὐτὰ πού εἶχαν οἱ τράπεζες σὲ πολλὲς χῶρες τῆς ὑπολοίπου Εὐρώπης (βλέπε καὶ Ἰσλανδία) καὶ τῆς Ἀμερικῆς.
Ἀπὸ τὰ δισεκατομμύρια πού εἰσέρρευσαν στὴν Ἐλλάδα μετὰ τὴν είσδοχή της στὴν Εὐρωζώνη, περίπου τὰ τρία τέταρτα εἰσῆλθαν στὴν Ἑλληνικὴ οἰκονομία μὲ διαμεσολάβηση τοῦ Δημοσίου μὲ ὅ,τι μπορεῖ νὰ σημαίνει αὐτὸ γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότητα μὲ τὴν ὁποία «ἐπενδύθηκαν». Κατὰ κύριο λόγο «ἐπενδύθηκαν» σὲ μισθοδοσία σφραγιδοθετῶν, σὲ πρόωρες συντάξεις, γενναιόδωρα ἐφ’ ἅ(ρ)παξ, ὑπερτιμολογημένες προμήθειες, ἰδιαιτέρως φαρμάκων καὶ ἰατρικῶν ὑπηρεσιῶν, καὶ ἄλλα τὰ ὁποῖα ἐξασφάλιζαν τὴν ἀγορὰ ἢ ἐνοικίαση ψήφων. Ὅπως ἀποδεικνύουν τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν τοῦ Μαΐου τοῦ 2012, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ ἀποτελέσματα τοῦ δημοψηφίσματος τοῦ 2015 και τῶν ἐκλογῶν τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 2015, 44% τῶν Ἑλλήνων ἐνοικίαζαν, ἐνοικιάζουν καὶ ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ συνεχίσουν νὰ ἐνοικιάζουν τὴν ψῆφό τους, μὲ ὑψηλὸ ἐνοίκιο. Αὐτή εἶναι ἡ πραγματικὴ καὶ ἄμεσος αἰτία τῆς χρεωκοπίας. Ἀπωτέρα αἰτία, βεβαίως, εἶναι ἡ ἔλλειψις παιδείας, ἀξιοπρεπείας καὶ αὐτοσεβασμοῦ, τὰ ὁποῖα ἀπέτυχαν νὰ ἐμπνεύσουν στοὺς πολίτες οἱ οἰκογένειές τους καὶ οἱ κάθε λογῆς πνευματικῶς προεξάρχοντες μεταξὺ τῶν πολιτῶν.

Reply
Beriev 19 February 2016 at 13:53

@Γεωργάνας
“Ὅμως τράπεζες, μὲ τὴν ἔννοια ποὺ τοὺς δίδει ἡ οἰκονομικὴ θεωρία καὶ πρακτική, ὑπῆρξαν μόνον στὴν 16ετῆ περίοδο 1994-2010”

Άρα την “καλή” την χρεοκοπία, την “μεγάλη”, την έκαναν οι τράπεζες το 2010, που κατά εσένα, δουλευαν πιο …”σωστά”.
Αφου μόνος σου σού ξεφεύγουν…

Και δεν μου λες, αφού δούλευαν τόσο καλά γιατί τα κάνανε μαντάρα στο τέλος;

Το πόσο καλά δούλευαν 1994-2010 το ανέλυσε ο Δείμος πιο πάνω (διακοποδάνεια, πριμοδότηση μεταπρατικών εισαγωγικών επιχειρήσεων, παγωτογιαουρτοδάνεια κλπ).

Reply
Beriev 19 February 2016 at 14:11

@Γεωργάνας
“περίπου τὰ τρία τέταρτα εἰσῆλθαν στὴν Ἑλληνικὴ οἰκονομία μὲ διαμεσολάβηση τοῦ Δημοσίου μὲ ὅ,τι μπορεῖ νὰ σημαίνει αὐτὸ γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότητα μὲ τὴν ὁποία «ἐπενδύθηκαν»”

Ωραία λοιπόν και που βοήθησαν οι τράπεζες (που “δούλευαν σωστά”) στο να αναπτυχθεί η οικονομία έστω και με το 1/4 των χρημάτων, που όπως λες, πέρασαν μέσω ΕΕ στην Ελλάδα.

Τα έχουμε ζήσει φιλε μου. Εαν πήγαινες στις τράπεζες με business plan που δεν είχε μέσα τις λέξεις φρέντο, παγωτό γιαούρτι, σουβλάκι και καρμπονάρα σε πέταγαν με τις κλωτσιές έξω από το “ίδρυμα” ή στην καλύτερη σε κοίταζαν συγκαταβατικά…

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν μεγάλη ευθύνη για την χρεωκοπία αγαπητέ.
Μπορεί να μην μολύνθηκαν με τοξικά χρηματοπιστωτικά προιόντα (γιατί όπως σωστά λες δεν τα πολυκαταλάβαιναν-θέλουν να ξέρεις καλά μαθηματικά βλέπεις…), αλλά άφησαν την χώρα χωρίς πραγματική ανάπτυξη.

Και την άφησαν με 3 τρόπους:
1) Χρηματοδοτούσαν μόνον την κατανάλωση.
2) Χρηματοδοτούσαν μόνον αερητζήδες επιχειρηματιές.
3) (και κυριώτερο) Χρηματοδοτούσαν μέσω της αφειδούς διαφήμισης τα ΜΜΕ που στήριζαν την διαπλοκή και το πολιτικό κατεστημένο που μοίραζε τα υπόλοιπα 3/4 των χρημάτων με τον τρόπο (που σωστά) ανάφερες.

Οπότε εσείς του “χρηματοπιστωτικού τομέα” μην βγάζετε την ουρά σας απέξω…

Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 19 February 2016 at 14:53

Κατανοητόν νὰ θέλει κανείς νὰ λασπολογήσῃ ἐπιμόνως καὶ κατ’ ἐξακολούθησιν ὅταν προστατεύεται ἀπὸ ἀνωνυμία καὶ δὲν ἔχει καὶ στοιχειώδεις ἐγκυκλοπαιδικὲς γνώσεις γιὰ νὰ διαλεχθῆ ἀξιοπρεπῶς. Εἶναι γνωστὴ ἀσθένεια, βεβαίως, ἡ αἴσθησις μειονεξίας καὶ δὲν χρειάζεται περαιτέρω διαφήμιση.
Ἡ διολισθαίνουσα χρεωκοπία τοῦ 1973-1994 ἦταν πολλαπλασία σὲ ζημίες, πιθανώτατα απὸ κάθε ἄλλην. Μπορεῖ νὰ ἔρχεται καὶ δευτέρα, μέ πρώτη αὐτὴν τῆς κυβερνήσεως τῆς Ἀπελευθερώσεως τοῦ 1944, ὁ ὁποία, ὅμως, εἶχε σοβαρὰ ἐλαφρυντικά. Η διολίσθηση διήρκεσε πάνω ἀπὸ εἴκοσι χρόνια καί, ἐξ αὐτοῦ, διεμόρφωσε καθοριστικῶς τὸν (μὴ) παραγωγικὸ χαρακτῆρα τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας.
Εἰδικῶς γιὰ τὶς χρηματοδοτήσεις ποὺ ἔκαναν οἱ Ἑλληνικὲς τράπεζες μὲ τὸ 1/4 τῶν εἰσρευσάντων στὴν Ἑλλάδα ποσῶν μετὰ τὴν προσχώρηση στὴν Εὐρωζώνη, σημαντικὸ ποσὸν ἐπενδύθηκε ἐκτὸς Ἑλλάδος, σὲ ἐξαγορὲς τραπεζῶν σὲ πολλὲς ὅμορες χῶρες. Νὰ σημειώσουμε ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ ὀρθὴ κίνηση ἀπὸ μακροοικονομικὴ σκοπιὰ γιὰ μιὰ χώρα πού τὴν πλημμυρίζει χρῆμα ἀπὸ τὶς παγκόσμιες ἀγορές. Λέγεται neutralisation. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐπενδυτικῆς σκοπιᾶς οἱ ἐπενδύσεις αὐτὲς ἔδωσαν σημαντικῶς μικρότερες ζημίες ἀπ’ ὅτι οἱ ὑπόλοιπες τοποθετήσεις καὶ τῶν τραπεζῶν καί, άκόμη καὶ μή τραπεζικοῦ χαρακτῆρος ἐπιχειρήσεων καὶ ἰδιωτῶν.
Δεύτερον, τὰ 3/4 ἀφοροῦν τὸ στενῶς ἐννοούμενο δημόσιο. Μεγάλο μέρος ἀπὸ τὸ 1/4 πού μένει κατευθύνθηκε στὸ εύρύτερο δημόσιο καὶ σὲ ἐπιχειρήσεις πού ἦταν ἐκτὸς δημοσίου, ἀλλά ἡ ἐπιχειρηματική τους ἐπίδοση ἐξηρτᾶτο ἀπολύτως ἢ σὲ μεγάλο ποσοστὸ ἀπὸ τὸ δημόσιο.
Συνεπῶς, ἐὰν τὰ δημόσια οἰκονομικά ἦταν στοιχειωδῶς τακτοποιημένα, ἔστω καί ἀπὸ τὸ 2002 καὶ μετά, ὁπότε ἄρχισε νὰ συμμαζεύει τὶς δικές της ὑπερβολές ἡ Γερμανία, ἡ Ἑλληνικὴ οἰκονομία θὰ εἶχε ἀποφύγει ἐντελῶς τὶς συνέπειες τῆς παγκοσμίου οἰκονομικῆς κρίσεως πού ἄρχισε τὸ 2007 στὶς ΗΠΑ. Ἀλλά βεβαίως, θὰ εἴχαμε χάσει τὸ πάρτυ 2002-2008 …
Ἐὰν θέλει κανεὶς νὰ καταδικάζει πρὶν καὶ νὰ μαζεύει τὶς πληροφορίες ὕστερα, ἁπλῶς δείχνει πόσο ἀνόητος εἶναι. Δἑν εἶναι καθόλου περίεργο πού ἐπιμένει νὰ παραμένει ἀνώνυμος. Ἂς εἶναι ὅμως, προσφέρει κάποια διασκέδαση … Καὶ δείχνει καὶ σὲ ποιὸν βαθμὸ ὁ μέσος διανοητικῶς ὀκνηρὸς ψηφοφόρος εἶναι πρόθυμος νὰ ἀνοίξει τὰ (κατὰ γέρο-Καραμανλῆ) συκοφαντικὰ αὐτιά του σὲ κάθε κακόβουλη μπαρούφα ποὺ θὰ ἀκούσει γιὰ συνάθρωπό του. Ἀρκεῖ, βεβαίως, γιὰ κάποιον ὁποιονδήποτε λόγο, μπορεῖ καὶ τῆς φαντασίας του, νὰ αἰσθάνεται τὸν συνάνθρωπο ἱκανώτερο ἥ ἁπλῶς ἱκανώτερό του … Ἀρκεῖ νὰ τοῦ ἀπέρριψε κάποιος διευθυντής καταστήματος τραπέζης ἕνα business plan (ποὺ μπορεῖ καὶ νὰ τὸν ἔσωσε ἀπὸ καταστροφή) καὶ νὰ θεωρήσει ὅλες τὶς πολλές δεκάδες χιλιάδες τῶν ἀνθρώπων πού πέρασαν ἀπὸ μισθολόγιο τραπέζης τὰ προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια ἐνόχους ἐσχάτης προδοσίας. (Ἂν ἤθελε γνησίως νὰ μορφώσῃ γνώμη, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀξιολογήσῃ ὅλα τὰ business plans, ὄχι μόνον τὰ χρηματοδοτηθέντα). Στὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα, τὸ φαινόμενο τὸ ἔχει τεκμηριώσει εὐγλωττώτατα ὁ Εὐάγγελος Λεμπέσης, σὲ δύο ἢ τρεῖς μελέτες του. Μία ἀπὸ αὐτές, γραμμένη γιὰ τὸ μεγάλο κοινό, ἔχει σταδιοδρομήσει λαμπρῶς. Ἔχει τὸν τίτλο «Ἡ τεραστία Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ».

Reply
Beriev 19 February 2016 at 15:20

@Γεωργάνα
Αγαπητέ διάλογο κάνουμε, εκθέτει κανείς τις απόψεις του. Δεν συμφωνείς εσύ με κάποια από αυτά που λέω, ούτε εγώ με κάποια από αυτά που λες, δεν θα σκοτωθούμε κιόλας.

Να μου απαντήσεις όμως ευθέως σε αυτό:
3) (και κυριώτερο) Χρηματοδοτούσαν μέσω της αφειδούς διαφήμισης τα ΜΜΕ που στήριζαν την διαπλοκή και το πολιτικό κατεστημένο που μοίραζε τα υπόλοιπα 3/4 των χρημάτων με τον τρόπο (που σωστά) ανάφερες.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 19 February 2016 at 20:16

@ Δείμος, ή Χρίστος, ή Μπουμπού, ή “Γκοτζίλα”

Γεια σου ρε Λόγιε…..Ειλικρινά μ’αρέσεις….Τόσο πηγαίος και τόσο πρωτότυπος.

“για 3 μπούφους, 5 μπύρες, μια ποικιλία, ένα μπουγιουρντί και μία κλανιόλα”……..Όνειρο ζωής;……..Ευσεβής πόθος;……..Ή η πεμπτουσία της μιζέριας (σου);

Πολύ σε γουστάρω ρε …. “μεγάλε”….Αφού απέτυχες στον τομέα της αρθρογραφίας με το πραγματικό σου όνομα, εμφανίζεσαι ως homo rebelus anonymous σε μια δεύτερη προσπάθεια να αφήσεις κάπου το στίγμα σου.

Για άλλη μια φορά…Καταλαβαίνεις ότι γουστάρω το κουλτουριάρικο ξεκατίνιασμά σου, έτσι;

Στα σχόλιά σου απλά γενικολογείς, αμυνόμενος για ότι προκαλεί ζημιά στη Χώρα και ρίχνοντας πάντα τις ευθύνες στους άλλους. Είσαι ALL TIME CLASSIC!!! Αν κοίταζες βέβαια στον καθρέπτη, θα έβλεπες την πηγή του “κακού”….Άλλο ένα πρόβατο που επισκέπτεται τις κάλπες προς ίδιον όφελος.

Άντε, πες μας πάλι για Σεφερλή, Χρυσόγελο σε εικονογραφημένα και λοιπές συναφείς μπαρούφες που είναι η πνευματική σου τροφή και το κριτήριο που σε οδηγεί σε “μείζονος σημασίας” πολιτικές αποφάσεις. Και κοίτα να τις κρατάς σαν μπούσουλα και την επόμενη φορα που θα σε φωνάξουν να βάλεις το φακελάκι στην κάλπη.

Θα έλεγα ότι σε βαρέθηκα αλλά θα ήταν ψέμματα….Είσαι σαν το κρύο και τελειωμένο ανέκδοτο που όμως πάντα κάνει το χείλι μας να σπάει…..

Και βλέπω ότι σε φτιάχνει αυτή η αέναη μπαρουφολογία κάθε πρωί με το καφεδάκι, έτσι;

Reply
Kostas A. Dimopoulos 19 February 2016 at 20:31

Ναι…ναι…Μόνο οι τράπεζες φταίγανε…..και όχι όλοι οι μεγαλομανείς που δανείζονταν από όπου μπορούσαν και ότι δανειζόταν, χωρίς να σκεφτούν ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε….
Οι τράπεζες παίξαν το παιχνίδι κάποιων και μας καλέσαν να πάρουμε μέρος. Βάσει ποιας λογικής θεωρήσαμε ότι θα το παίρναμε εμείς το παιχνίδι;;;
Απλά είχαμε συνηθίσει από την ασταμάτητη ροή χρήματος την δεκαετία του ’80 και κάπως έπρεπε να την αναπληρώσουμε….ε, ήρθαν και κάποιοι εκδότες να μας μάθουν το σωστό lifestyle και πως θα ξοδέψουμε τα καινούρια μας δανεικά….βάλε και το ότι “βρακί δεν είχε ο … μας και λουλούδια ήθελε ο … μας” και να το αποτέλεσμα: Δανειζόμαστε για να πληρώσουμε αντί να βάλουμε το κεφάλι κάτω και ΜΕ ΣΤΕΡΗΣΗ να πληρώσουμε το λογαριασμό. Εμείς συνεχίζουμε απλά να προτιμάμε να τον πληρώσει κάποιος άλλος:
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!!

Μα δεν βαρεθήκατε να λέτε και να υπερσπίζεστε τα ίδια;

Είτε μας αρέσει είτε όχι, η αλήθεια είναι κάπου μεταξύ Beriev και Γεωργάνα.

Reply
Kostas A. Dimopoulos 20 February 2016 at 15:54 Reply
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας 24 February 2016 at 10:00

@Kostas A. Dimopoulos 20 February 2016 at 15:54
Εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὴν παραπομπή. Τήν χρειάσθηκα καὶ γιὰ ἄλλην ἐργασία.

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.