Μία έκθεση – κόλαφος του ΔΝΤ, η συνέντευξη του νομπελίστα Stiglitz και το άρθρο του Spiegel θέτουν τας χείρας εις τους τύπους των ήλων της ελληνικής τραγωδίας.
Το ΔΝΤ ομολογεί λανθασμένους υπολογισμούς: συρρίκνωση ΑΕΠ από 5,5% στο 17%, έκρηξη ανεργίας από 15% στο 25%. Πολλαπλασιαστής από 0,5 στο 2,5, κακή εκτίμηση εξαγωγών, υπερεκτίμηση δυνητικού ΑΕΠ. Εντέλει θεαματικά αποτυχημένες προβλέψεις, κατά συρροήν αστοχίες.
Παραδέχεται ότι η «στρατηγική του προγράμματος ήταν επισφαλής». Άρα πρόκειται για ηθελημένα, σκόπιμα, λάθη με τα οποία έσπρωξαν ένα λαό στον λάκκο των λεόντων. Ήθελαν να τον «φρονηματίσουν» κατά το ναζιστικό πρότυπο: Arbeit macht frei. Εδώ η λιτότητα απελευθερώνει…
Ομολογημένο έγκλημα με αυτουργούς και αναγκαίους συνεργούς: ΔΝΤ, Κομισιόν, ΕΚΤ και εί τις άλλος.
Τα γεγονότα πλήρως αποδεδειγμένα στοιχειοθετούν την αντικειμενική υπόσταση κακουργήματος.
Έγκλημα, εγκληματίας, Χάγη. Αρκεί να υπάρξει και το ισοσθενές με εκείνο του χωρικού του Πότσδαμ που όταν ο πανίσχυρος Φρειδερίκος επιχείρησε να σφετεριστεί το χωράφι του ανέκραξε το ιστορικό:«Υπάρχουν Δικαστές στο Βερολίνο»! Και … στη Χάγη. Όπου προσφάτως εξέδωσαν επί προσφυγής Φιλιππίνων κατά Κίνας σημαντική απόφαση απτόμενη των ελληνοτουρκικών διαφορών, ευνοϊκή για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αντί πολλών ο Joseph Stiglitz επανέλαβε προχθές στους N.Y.Times ότι το «λεγόμενο πακέτο διάσωσης σχεδιάστηκε για να σωθούν οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες και όχι η Ελλάδα. Και ωφέλησε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όχι την Ελλάδα». Για τους ευρωπαίους ηγέτες, κατώτερους των περιστάσεων αποφαίνεται: «Δεν έχουν λάβει ακόμη το μάθημα της κρίσης».
Ο νομπελίστας σε άρθρο του εξ αφορμής του γ΄ μνημονίου (N.Y.Times 27/7/2015) μας προσομοιάζει ως πρόβατον επί σφαγήν και γράφει: «Αυτό δεν έχει λογική, ούτε για την Ελλάδα, ούτε για τους πιστωτές της». Πεπεισμένος ότι χρειαζόμαστε αναδιάρθρωση χρέους, καλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και λογικότερους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα, απευθύνεται σοφά εις ώτα ασόφων για να καταλήξει: «Η τρόϊκα όμως θα κάνει αυτό που κάνει τα τελευταία 5 χρόνια. Θα επιρρίψει τις ευθύνες στο θύμα»!
Ο έγκριτος αναλυτής αφηγείται τις εφιαλτικές εμπειρίες του ως επί κεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας στη δεκαετία του ’90 από τις καταστροφικές δράσεις του ΔΝΤ σε Ινδονησία και Αργεντινή για να συμπεράνει ότι η «λιτότητα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την τρέχουσα ύφεση της Ελλάδος».
Κάνει φύλλο φτερό το “πακέτο διάσωσης” και εκτιμά: «Πιστεύω οι πολιτικές που επιβάλλονται δεν θα λειτουργήσουν, πως θα έχουν ως αποτέλεσμα μια ύφεση χωρίς τέλος, απαράδεκτα επίπεδα ανεργίας και αενάως αυξανόμενη ανισότητα».
Καλοδεχούμενη απροσδόκητη συνηγορία του Spiegel (29.7.16). Επικρίνει για μεροληψία τον Σόϊμπλε που προκάλεσε την άρση των κυρώσεων κατά Ισπανίας και Πορτογαλίας ενώ απορρίπτει κάθε επιείκεια έναντί μας. Μιλάει για δύο μέτρα και δύο σταθμά, υπενθυμίζοντας την κυνική απάντηση του Γιούνκερ «γίνονται ανεκτά τα ελλείμματα της Γαλλίας επειδή είναι Γαλλία»!
Το ΔΝΤ «γεγονυία τη φωνή» ομολόγησε τα λάθη του (τα εγχώρια παπαγαλάκια πανικόβλητα προσπάθησαν να μειώσουν την… έντασή της). Αλλά μετάνοια μη έμπρακτη δεν αξίζει. Στην Ορθόδοξη Παράδοση μετάνοια σημαίνει: Εξομολόγηση (ας πούμε έγινε). Συντριβή (δεν φάνηκε) και κυρίως Επανόρθωση (μηδέν)!
Μάλιστα κατόπιν εντολής της τρόικας επεξετάθη νομοθετικά το ακαταδίωκτο της διοίκησης του Υπερταμείου και στους Εμπειρογνώμονες, τα μέλη του Σώματος των Εμπειρογνωμόνων, των γνωμοδοτικών οργάνων της Εταιρείας και των άμεσα θυγατρικών της. Όλοι αυτοί απαλλάσσονται από αστικές και ποινικές ευθύνες!!!
Σημείο των καιρών η ιεροσυλία στον Μητροπολιτικό Ναό της Θεσσαλονίκης. Κορύφωση αλληλουχίας συμβάντων που προσβάλλουν το βαθύτερο «είναι» του Ελληνισμού. Επιζήσαμε ως έθνος στην ιστορία χάρις στην πίστη μας, στις παραδόσεις μας και την ιστορία μας. Τώρα κάποιοι «μπερδεμένοι» πασχίζουν να μας καταστήσουν ουδετερόθρησκους. Κούνια που τους κούναγε!
Χρέος μας να διασφαλίσουμε την παρακαταθήκη του πρωταγωνιστή της ελληνικής ελευθερίας Γέρου του Μοριά: «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος».(Απομνημονεύματα, Α΄-εκδ. Βαλέτας-σ.282).
Η δικαιοσύνη αθώωσε τους δράστες της βεβήλωσης. Ουδέν το παράδοξον. Αν όμως διέπρατταν το ίδιο αδίκημα σε τζαμί θα το επλήρωναν επί τόπου, παραχρήμα και με το αίμα τους. Εδώ ζούμε στη χώρα του ακαταδίωκτου και της ατιμωρησίας…
Αποστολικών διαστάσεων η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου για τους δράστες: «Είστε η αποτυχία μας. Η αποτυχία μας ως κοινωνίας, ως σχολείου, ως οικογένειας, ως δημοκρατίας». Και το παραλειφθέν ως ευκόλως εννοούμενο «…και ως ποιμένουσας Εκκλησίας». Σε ανάλογο κλίμα οι δηλώσεις του Μητροπολίτη Ανθίμου.
Υ.Γ. Ιδεοληψιών το ανάγνωσμα:
Σία Αναγνωστοπούλου: «Προτιμώ τις καταλήψεις από αυτά που γίνονται στη Γαλλία στη Γερμανία και αλλού στην Ευρώπη. Ξαφνικά μας πειράξανε οι καταλήψεις»!
Γ. Κυρίτσης: «Να κανονικοποιήσουμε [sic!] τις καταλήψεις»!
Ν. Σαντορινιός: «Μπήκε το ζήτημα για τους αναρχικούς στην Εκκλησία(…) το ερώτημα είναι αν θα βάζουμε εκκλησιαστικά ζητήματα στην πολιτική»!
Από μας ουδέν σχόλιον…