Το καίριο ερώτημα που πλανάται πάντοτε είναι ποιος κυβερνά τον κόσμο και βέβαια αυτόν τον τόπο. Η απάντηση είναι οι αγορές με τα ανά χώρα ενεργούμενά τους. Αυτές διαθέτουν τα συστήματα παραγωγής κρίσεων που βυθίζουν τους λαούς στην απόλυτη φτώχεια με φοροληστρικά μνημόνια και τα τούτοις όμοια.
Οι κυβερνήσεις, κάποιες λιγότερο, άλλες περισσότερο και άλλες ολοκληρωτικά, εκτελούν τις εντολές των αγορών «τοις κείνων ρήμασι» πειθόμενες. Αν παρεκκλίνουν, αντικαθίστανται συχνά με «δημοκρατικές διαδικασίες»!
Οι αγορές προτιμούν το σκότος παρά το φως. Επειδή «πας ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού» (Ιω. 3,20).
Ηθικά αρέσκονται στο βούρκο, όπως τα χοιρίδια. Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στο βούρκο παρά στο καθαρό νερό. «Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον, ή ύδατι καθαρώ» (Ηράκλειτος).
Είναι διάχυτη η δυσοσμία από τις ΜΚΟ Open Society Foundations του διεθνούς αρχιτοκογλύφου Soros που αυτοπροσδιορίζεται «φιλάνθρωπος». Εις πλήρη απόδειξη των αναμείξεών του στα εσωτερικά και την εξωτερική μας πολιτική οι 2.500 φάκελοι χάρη στην ομάδα DC Leaks. Ένα πρώτο δείγμα από 26 προγράμματα χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων και του Gay Pride…
Η αλλοίωση της εθνικής ταυτότητός μας ανήκει στους υψηλούς στόχους του «ευαγούς» ιδρύματος, κατά τα άλλα προστάτη παντός ανθελληνικού.
Να μας αλλάξουν την ταυτότητα, αυτός είναι ο ύπουλος στόχος τους. Εκεί βρίσκεται η πηγή της συνοχής και της ισχύος ενός λαού. Στη νοηματοδότηση του βίου του από τις αξίες του πολιτισμού του και το υπερβατικό του ιδεώδες. Η καταστροφή της ελληνικής ετερότητας, του ελληνικού τρόπου τούς απασχολεί επιμόνως. Η ελληνικότητα είναι τρόπος. «Τρόπος σκέψης και έκφρασης λογικής και γλώσσας. Είναι επιλογή προτεραιοτήτων, κριτήρια επιλογής» (Γιανναράς, Η Ευρώπη γεννήθηκε από το «Σχίσμα», σ.270). Αυτό είναι κάρφος εις τους οφθαλμούς τους.
Οι πέντε Ολυμπιονίκες μας του Ρίο, καμάρι της πατρίδας, προετοιμάσθηκαν μέσα σε απίστευτα δυσμενείς όρους εδώ. Νίκησε το πείσμα και η πίστη τους. Η χώρα πορεύεται μέσα από ανάλογες συνθήκες. Μπορεί και δικαιούται να κερδίσει το μετάλλιο της εξόδου από την Κρίση. Προϋπόθεση, η κάθε λογής ηγεσία της να εμπνευσθεί από το πνεύμα των Ολυμπιονικών μας.
Κλήμης ο Αλεξανδρεύς στους «Στρωματείς» παραπέμπει στον Γοργία (483-376 π.Χ.): «Και το αγώνισμα ημών διττών αρετών δείται, τόλμης και σοφίας. Τόλμης μεν το κίνδυνον υπομείναι, σοφίας δε το αίνιγμα γνώναι». Στο αγώνισμά μας απαραίτητες δύο αρετές, τόλμη και γνώση. Τόλμη να αποδέχεσαι τον κίνδυνο και γνώση να αναγνωρίζεις το κρυμμένο νόημα (Η αρχαία Σοφιστική, εκδ. Γνώση, σ. 213). Αλλά εδώ ψαχνόμαστε ακόμη για το έλασσον, την διαχειριστική επάρκεια.
Οι αμύντορες του τεμένους των Αθηνών επικαλούνται ότι έτσι τίθεται υπό κρατικό έλεγχο ό,τι συγκαλύπτεται υπό την μουσουλμανική λατρεία. Ο ισχυρισμός είναι αφελής διότι:
α. Οι μουσουλμάνοι στην πρωτεύουσα είναι πολλαπλάσιοι της χωρητικότητας του τζαμιού 350 θέσεων. Είναι 350Χ1000 και …..
β. Ανήκουν σε διαφορετικές, αλληλοσπαρασσόμενες «ομολογίες», σουνίτες, σιΐτες, αλεβίτες, αλεουΐτες κλπ. Σε ποιους θα πρωτοδοθεί;
γ. Οι γερμανικές αρχές καταγγέλλουν ανοιχτά τους ιμάμηδες των εκεί 900 τζαμιών ότι δεν επιτελούν θρησκευτικό έργο, αλλά πολιτική προπαγάνδα και σχεδιάζουν μέτρα περιστολής τους.
Με αποδέκτη το χειμαζόμενο κομματικό ακροατήριο, ο Γ.Γ. Δικαιοσύνης προέβη σε πρωτοφανή ενέργεια ζητώντας από τον Εισαγγελέα να ασκήσει δίωξη κατά του Μητροπολίτη Χίου για όσα πασίδηλα και αυτονόητα, δήλωσε στα πλαίσια των καθηκόντων του ο Ποιμενάρχης. Αλλ’ο υπερευαίσθητος Γ.Γ. (και ο Εισαγγελέας Ρατσισμού) δεν «άκουσαν» τον ψευδομουφτή Ξάνθης, Μέτε, να ξερνάει: «Οι Εβραίοι πρέπει να γίνουν σαπούνι και ο Χίτλερ κάποια μέρα θα δικαιωνόταν για την επιλογή του να τους εξολοθρεύσει»! Ο Μέτε παραμένει στο απυρόβλητο.
Οι δυνάστες ούτε καταργούν, ούτε χαλαρώνουν τις αλυσίδες της καταδυνάστευσής μας. Όπως απεκάλυψε ο Spiegel, εν όψει επιδείνωσης του μεταναστευτικού εκβιάζουν τη συνεργασία της Ελλάδος «ακόμη και με άσκηση οικονομικών πιέσεων»!
Η απειλή του μεταναστευτικού στριφογυρίζει στις αυλές μας.
Οι Ευρωπαίοι δεν θα ενδώσουν στο τελεσίγραφο του Ερντογάν για τη βίζα. Αυτός, με το νταϊλίκι του και τα αδιέξοδά του, θα πραγματοποιήσει την απειλή του: δια των δουλεμπόρων του θα αδειάσει τις μικρασιατικές ακτές από τους «φιλοξενουμένους» του. Στην Ελλάδα βεβαίως, βεβαίως!
Η Ελλάδα οφείλει να υπερασπισθεί τα σύνορά της, όπως κάθε χώρα υπερασπίζεται τα δικά της. Δεν υπάρχουν «ανοιχτά σύνορα» πουθενά. Και να αξιώσει με απόλυτη κατηγορηματικότητα οι εταίροι να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης τους.
Το Αιγαίο είναι τα σύνορα της Δύσης. Το ΝΑΤΟ, να υπερασπισθεί μαζί με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις το Αιγαίο ολόκληρο, από την Αλεξανδρούπολη ως το Καστελόριζο, φυσικά περιλαμβανομένης και της Δωδεκανήσου.
Η συνεισφορά και οι αγώνες του λαού μας ξεχνιούνται εύκολα από τους «μεγάλους».
Το τραγούδησε η ανεπανάληπτη Σοφία Βέμπο:
«Σε κάθε χιονισμένη ράχη,
σαν πολεμούσαμε μονάχοι,
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζανε
και μες στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζανε.
Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,
η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε,
να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε».
(Ποίηση Μ. Τραϊφόρου)
Αυτό επιμένουν να κάνουν. Έλεος!