Ο Ντάισελμπουμ και το ΔΝΤ απαιτούν νέα σφαγή των ήδη εσφαγμένων συντάξεων. Καλά δεν υπάρχει ίχνος ανθρωπιάς, δεν έμεινε ούτε γραμμάριο κοινής λογικής; Θέλουν να πάρουν πίσω το λεφτά τους. Μπορούν όμως οι πολίτες χωρίς αναζωογόνηση της παράλυτης οικονομίας να αποπληρώσουν το ήδη τερατώδες χρέος;
Άρα λογική δεν υπάρχει. Αλλά δεν παραδέχονται ότι είναι κακοί. Τότε όμως απομένει η ηλιθιότητα. Παραπέμπουμε στον τρίτο από τους «Βασικούς νόμους της ανθρώπινης ηλιθιότητας» τού Carlo Cipolla, επιφανούς ιστορικού της οικονομίας (Κέδρος, σ.44):
«Ηλίθιος ονομάζεται το άτομο που οι πράξεις του προκαλούν ζημίες σε ένα άλλο άτομο, ή σε μια ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο να αποκομίζει κέρδη, ενώ πιθανά να υφίσταται ακόμη και ζημίες»!
Ο πρόεδρος Ομπάμα έρχεται και θα μιλήσει στην Αθήνα για τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία που προκαλεί η πολιτική της στυγνής λιτότητας. Η φτώχεια επιπολάζει και στην πάμπλουτη χώρα του αλλά ρημάζει κυριολεκτικά την πτωχευμένη δική μας.
«Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί» αλλά ο αμερικάνος έχει το κουράγιο να μιλήσει…
Θα τον ακούσουμε αρκεί να είναι συγκεκριμένος και πρακτικός. Χορτάσαμε από «έπεα πτερόεντα». Θέλουμε αλήθεια και πράξη.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των 4.374.475 Ελλήνων που χρεωστούν στο Δημόσιο ξεπέρασαν τα 92,758 δισ. ευρώ = άνω του 42% του ΑΕΠ.
Για όλους αυτούς τους συμπολίτες μας ισχύει η γνωστή από τους Νεκρικούς Διαλόγους του Λουκιανού ένσταση του Μενίππου «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ποιος θα την «εκδικάσει»;
Είναι πάντως ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που έρχεται χωρίς να περάσει προηγουμένως ή να μεταβεί στην συνέχεια στην Άγκυρα. Καλός οιωνός …
Ωστόσο ο νεοοθωμανός ισλαμιστής έχει στείλει γερό «μπαξίσι» στην Κλίντον. Αυτή όμως έχει μαζέψει πολλαπλάσια από τους Ελληνοαμερικανούς κροίσους που ελλείψει κεντρικών οδηγιών της αδειάζουν τα λεφτά τους χωρίς το παραμικρό εθνικό αντάλλαγμα. Βαριά η ευθύνη της Αθήνας!
Στο Βερολίνο, όπου αντί της Άγκυρας πηγαίνει από εδώ ο Πρόεδρος θα συναντήσει το «αυτοκρατορικό» δίδυμο Μέρκελ – Σόϊμπλε. Έργο τους η βαρβαρότητα της λιτότητας, αυτή τη φορά όχι manu militari αλλά manu oeconomici. Ο ωμού αυθορμητισμού γερμανός Υπ. Οικ. έκανε εσχάτως και την εξής δήλωση για τους καθ΄ ημάς: «Μόνο μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει τέτοιες αλλαγές και μειώσεις»(Καθημερινή,30/10/2016). Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Αλλοίμονο στους αθώους…
Ο Ομπάμα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον γερμανικό ηγεμονισμό που με τις επιλογές του οδηγεί σε διάλυση Ευρωζώνη και Ευρωένωση. Θα αναμετρηθεί μαζί του ή απλώς θα τους «χαϊδέψει» και την επομένη το δίδυμο θα εξακολουθήσει να μεγαλώνει τα πλεονάσματά του δια των ελλειμμάτων του Νότου;
Διαχέεται ένα κλίμα ρωσοφοβίας από τις ΗΠΑ. Ειδικά η Κλίντον έχει δαιμονοποιήσει τον Πούτιν, γεγονός που σε περίπτωση εκλογής της γεννά εύλογες ανησυχίες για την διεθνή ειρήνη. Κάποιοι στις ΗΠΑ δεν πληροφορήθηκαν ότι ο Κομμουνισμός κατέρρευσε το 1989 και πολεμούν φαντάσματα. Αλλού είναι το πρόβλημα, στη συστηματική αποδυνάμωση του έθνους-κράτους. «Είναι η αποδόμηση ηλίθιοι», για να παραφράσουμε τον Μπίλ Κλίντον. Οι δυτικές κυρίως χώρες από αυτό πάσχουν. Οι αγορές ( = οικονομική ολιγαρχία) επιβάλλουν και συντηρούν τη διεθνή γραφειοκρατία (= το εξαρτημένο πολιτικό προσωπικό). Ενός κακού μύρια έπονται.
Έτσι 7,68 τρισ. δολ. του παγκόσμιου πλούτου τα νέμονται οι μόλις 2.472 δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη. Ενώ 3.400.000.000 κάτοικοι (το 71% του παγκόσμιου πληθυσμού) μοιράζεται, φυσικά, άνισα το ποσόν των 7.4 τρισ. δολ. (Στοιχεία του Ερευνητικού Ινστιτούτου της Credit Suisse).
Βιώνουμε την απόλυτη παθητικοποίηση της κοινωνίας μας. Ενώ διαδραματίζονται καθημερινά σημεία και τέρατα, δεν ακούγεται κιχ διαμαρτυρίας. Οι νέοι μας ξημεροβραδιάζονται στα μπαρ όπου είθισται να φλυαρούν περί ανέμων και υδάτων προσπερνώντας ανυποψίαστοι τα γενεσιουργά αίτια της α(ν)εργίας τους και της δυστυχίας τους.
Αφελληνιζόμαστε σε πολυεπίπεδη εκδοχή. Φεύγει από τα χέρια μας η εθνική μας κυριαρχία και ο εθνικός πλούτος. Ταυτόχρονα αποχριστιανιζόμαστε. Εναλλάσσουμε τον πολιτισμό μας με όθνια υποκατάστατα. Ο ελληνικός τρόπος οργάνωσης του κοινού μας βίου υποχωρεί διαρκώς. Εξαιρετικά ευθύβολες επί της ουσίας οι αποκρίσεις του Αρχιεπισκόπου στον ΣΚΑΙ 1.11.16. Κομψοτέχνημα λόγου η περιγραφή του Φίλη: «Ο κ. Φίλης είναι ένας προβληματικός άνθρωπος. Άλλα λέει το βράδυ, άλλα λέει το πρωί. Είναι ασυνεπής. Και το λέω αυτό ως Αρχιεπίσκοπος. Είναι ασυνεπής στις σχέσεις του και στα λόγια του. Επομένως από μία τέτοια σχέση δεν περιμένει κανείς καλούς καρπούς»!
Διαβάσαμε μια καταπληκτική συνέντευξη του Mathieu Bock-Cote, καθηγητή στον Καναδά, γενέτειρα του πολυπολιτισμού, (http://www.lefigaro.fr 29.4.16 και μετάφρ. Ε. Νιάνιου antivaro.gr).
Δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
α. «Ο πολυπολιτισμός βρίσκεται παντού σε κρίση επειδή διαπιστώνουμε ότι μια κοινωνία υπερβολικά ετερογενής, η οποία δεν διαθέτει πλέον κοινή κουλτούρα αγκυρωμένη στην ιστορία και η οποία, άλλωστε, παραιτείται από το να παράγει κάτι κοινό, είναι καταδικασμένη να εισέλθει σε κρίση και να αποσυντεθεί. Όταν νομιμοποιούμε τις πλέον παράλογες εθνοθρησκευτικές διεκδικήσεις στο όνομα του δικαιώματος στη διαφορά, δημιουργούμε τις συνθήκες μιας σοβαρής κοινωνικής αποσύνθεσης».
β. «Για την ευρωπαϊκή γενικότερα αριστερά ο πολυπολιτισμός αποτελεί την καρδιά του πολιτικού και ιδεολογικού της προγράμματος».[Παρ΄ ημίν και για την μετανεωτερική δεξιά].