Κόντρα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, τη διεθνή νομιμότητα και την κοινή λογική, μια παρέα, ανεπαρκέστατων γραφειοκρατών – υπαλλήλων της διεθνούς χρηματιστηριακής ολιγαρχίας υποβάλλουν εδώ και 7 χρόνια την ελληνική κοινωνία σε μια υποτίθεται θεραπευτική αγωγή που έχει σαφή τα χαρακτηριστικά αργού θανάτου.
Η γερμανική Ευρώπη κλυδωνίζεται, αλλά επιμένει. Η αγρίως δοκιμαζόμενη χώρα μας και οι παροιμιώδεις ως τώρα αντοχές του λαού μας στα βασανιστήρια τρίτου βαθμού, που τον έχουν υποβάλει οι δανειστές και η γραφειοκρατία Βερολίνου-Βρυξελλών, δεν έχει προηγούμενο. Αλλ΄ ως εδώ και μη παρέκει .
Προχθές ωστόσο ένας συνετός και ρεαλιστικός στόχος της Κομισιόν για μια δημοσιονομική στήριξη της τάξεως των 50 δισ.ευρώ απερρίφθη από το Eurogroup λόγω γερμανικού «nein».
Είμαστε στόχος μιας ασύμμετρης επιβουλής , η οποία δεν αποσκοπεί μόνον στην δημοσιονομική εξαθλίωση και δι΄ αυτής τον εξανδραποδισμό του λαού μας, αλλά προωθεί την συστηματική αποδόμηση της ιστορικής μνήμης του και της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητάς του.
Το γεωπολιτικό μας πρόβλημα, παρά τις «γεγονυϊα τη φωνή» συγκεκριμένες ευθείες απειλές του Ερντογάν κατά της εθνικής μας ακεραιότητας δεν δείχνει να έχει συνειδητοποιηθεί ακόμη από το πολιτικό μας προσωπικό. Για παράδειγμα η Ν.Δ. μόλις και μετά βίας ψέλλισε κάποιες πρώτες φράσεις στη συνάντηση Μητσοτάκη-Σταϊνμάγερ, όπου ο πρώτος εξέφρασε ανησυχίες για τον αναθεωρητισμό που διατυπώνεται σε ανώτατο επίπεδο από την Άγκυρα, «γεγονός που εγείρει ερωτήματα προς τις αληθινές προθέσεις της Τουρκίας»! Άλλα κόμματα δεν έχουν κάνει την παραμικρή νύξη.Δηλαδή αμφιβάλλουν ακόμη για τις πραγματικές προθέσεις των τούρκων κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων!
Επικρατεί εδώ μία υπεραισιόδοξη ανάγνωση των τουρκικών δρωμένων που οδηγεί σε παρερμηνεία τους.
Ο ισλαμιστής απλώνει τα «σύνορα της καρδιάς του» σε όλον τον Ελληνισμό : Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο κι ως τη Θεσσαλονίκη. Εξαιρεί περιέργως το ….Κολωνάκι!
Φυσικά θέλει τις μεγάλες πετρελαιοπηγές (Κιρκούκ, Μοσούλη), αλλά και τους Κυπριακούς υδρογονάνθακες και το Αιγαίο και τα νησιά μας. Βουλιμικός και ανικανοποίητος.
Να απαλλαγούμε τάχιστα από τις αυταπάτες και να συνειδητοποιήσουμε την σοβαρότητα της εναντίον μας απειλής. Δεν μπορούμε να παίζουμε εν ου παικτοίς.
Το κεφάλαιο του οπλικού εκσυγρονισμού και της ισορροπίας ισχύος σε μέσα απέναντι στον εχθρό βαραίνει την Κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο. Όλοι από κοινού οφείλουν να σπεύσουν σε αναζήτηση μέσων και συμμάχων. Χωρίς τον ανάλογο εξοπλισμό θα σερνόμαστε έρμαια της διαρκώς κλιμακούμενης τουρκικής απειλής.
Το ενδεχόμενο ενός ελληνοτουρκικού πολέμου είναι σήμερα σφόδρα πιθανό. Για να αποτραπεί αυτός πρώτιστη προυπόθεση είναι να είμαστε αποφασισμένοι να πολεμήσουμε και να νικήσουμε. Φυσικά με ανάλογη προετοιμασία ηγεσίας και λαού.
Διαβάστε α) τον πρωτομάρτυρα της ελληνικής ελευθερίας, τον Ρήγα Βελεστινλή :[Ο Τούρκος] «ποτέ μην φοβηθείτε πως είναι δυνατός // καρδιοχτυπά και τρέμει σαν τον λαγό κι αυτός» (Θούριος). β) Τον ποιητή της ελευθερίας Ανδρέα Κάλβο : «Ω Έλληνες, ω θείαι // ψυχαί που εις τους μεγάλους // κινδύνους φανερώνετε // ακάμαντον ενέργειαν // και υψηλήν φύσιν!» ( Ηφαίστια 125).
Και αντί πολλών:
α) τους Πέρσες του Αισχύλου
β) τον Θουκυδίδη ( μετάφραση κατά προτίμηση Ελευθερίου Βενιζέλου )
γ) από τους συγχρόνους μας τον μακαρίτη Παναγιώτη Κονδύλη:Θεωρία του πολέμου .(Επίμετρο σ.381επ)
Κατά Κονδύλην στην τωρινή συγκυρία έχει «προέχουσα σημασία να κερδηθεί χρόνος, χωρίς να απωλεσθεί έδαφος». Φωτογράφιζε τότε (1997) την εικόνα του πολιτικού μας προσωπικού: «Οι μετριότητες, υπομετριότητες, ανθυπομετριότητες που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους – ίσως καταρρεύσουν ακόμη και στην περίπτωση όπου θα βρεθουν μπροστά στη μεγάλη απόφαση να διεξαγάγουν ένα πόλεμο…»(ένθ. αν., σ. 410). Έκτοτε η εικόνα χειροτέρεψε….
Δυστυχώς πριν αλέκτορα φωνήσαι επιβεβαιώθηκε: Υπόθεση S-300 για Κύπρο. Τούρκοι, αγγλοαμερικάνοι και εγχώριοι υποτακτικοί τους έχουν φρυάξει απαιτώντας ματαίωση εγκατάστασης των πυραύλων στη Μεγαλόνησο.
27 Νοεμβρίου 1998. Συνάντηση Σημίτη – Κληρίδη στην Αθήνα.
»- Κληρίδης: Στην Αθήνα οι εφημερίδες γράφουν ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε οι πύραυλοι να μεταφερθούν στην Κρήτη (…)
Το 1968, μια άλλη ελληνική Κυβέρνηση, μη δημοκρατική, απέσυρε τη μεραρχία από την Κύπρο και την άφησε γυμνή. Το 1974, μια άλλη Κυβέρνηση, δημοκρατική, εγκατέλειψε την Κύπρο ανυπεράσπιστη στο δεύτερο Αττίλα (…)
– Σημίτης: Τι θα συμβεί αν οι Τούρκοι στείλουν αεροπλάνα για υπερπτήσεις πάνω από την Λευκωσία;
– Κληρίδης: Θα τους καταγγείλουμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
– Σημίτης: Δεν θα επηρεαστεί ο τουρισμός σας;
– Κληρίδης:Θα το αντέξουμε!
– Σημίτης: και αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε κάποιας μορφής χερσαία επίθεση για να καταλάβουν εδάφη, τι θα γίνει;
– Κληρίδης: Τότε θα γίνει πόλεμος!
Ο Σημίτης έμεινε προς στιγμή άφωνος και στη συνέχεια ψέλλισε δύο φορές: «Πόλεμος; Πόλεμος;»…(Το υλικό από το αποκαλυπτικό βιβλίο του Κ. Χατζηκωστή «Έξι προεδρικά πορτραίτα», Εκδ. Γερμανός).
Οπότε οι πύραυλοι αντί να θωρακίσουν την άμυνα της Κύπρου, ενταφιάστηκαν στην Κρήτη και η Κύπρος [που φαίνεται ακόμη «είναι μακρυά»] είναι έρμαιο του Αττίλα, του Άϊντε, της Νούλαντ και όλων των «παιδιών»…
O tempora, o mores!