Η βία φέρει την βία; (αναφορά στο μεγάλο κόλπο της εξουσίας)

Του Βασιλείου Δ. Μακρυπούλια*

Αναμφίβολα το θυμοειδές του ανθρώπου επαναστατεί όταν νοιώθει την τεράστια αδικία της κλοπής του μόχθου του,των ονείρων του ,εν κατακλειδι του δικαιώματός του για μία καλύτερη ζωή γι αυτόν και τους αγαπημένους του. Ζώντας σε μία πολιτεία που υποτίθεται ότι ο ένας εμπιστεύεται τον άλλο και όλοι μαζί τους εκλεγμένους πατέρες του κράτους φαίνεται αδιανόητο η αναγγελία μέτρων που θέτουν τους σύγχρονους πολίτες σε τόσες πολλές και δύσκολες καταστάσεις.

Εδώ λοιπόν αρχίζει το μεγάλο κόλπο (grosso mondo)της επίσημης εξουσίας η οποία σε αυτό το κόλπο χρησιμοποιεί ανεπίσημα μέσα,βγαλμένα μέσα από την ηγεσιολογία του Μακιαβέλι και του Χόμπς. Η εξουσία έχει ειδικώς εντρυφήσει στο να γεμίζει με οργή και τελικά να ελέγχει το θυμοειδές των εξεγερμένων μαζών,προσέχοντας ώστε ποτέ να μην γεμίσει αντίστοιχα το λογιστικό των ανθρώπων με την πραγματική πολιτική γνώση. Ο εξουσιαστικός αυτός αντιπερισπασμός είναι πολυεπίπεδος,ύπουλος ,χρησιμοποιεί πολλούς σε πολλά πόστα και θα μπορούσε να περιγραφεί από την παρακάτω εικόνα. Κάποιος στρατός θέλει να περάσει από κάποια γέφυρα. Η γέφυρα φυλάσσεται καλά. Την ώρα που ο στρατός παρελαύνει προς την γέφυρα οι φρουροί της γέφυρας δέχονται επίθεση από αστάθμητο αντίπαλο. Ο αντίπαλος στρατός περνάει άνετα τη γέφυρα. Όλοι δεχόμαστε επίθεση στην τσέπη μας άρα στην καθημερινότητά μας. Εκεί στρέφουμε την οργή μας και πάνω από την γέφυρα του Ελληνικού έθνους παρελαύνει η δημιουργία του παγκόσμιου κράτους και του παγκόσμιου νομίσματος(η οποία ανηγγέλθη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας). Διότι η Ελλάδα όταν έχασε τη δραχμούλα και μπήκε στο ευρώ συγχρόνως εισήλθε στο πειραματικό εργαστήρι των παραγόντων που οικονομικά κυβερνούν την υφήλιο. Το πείραμα πέτυχε. Μία χώρα μπορεί ως μετοχή να χωρέσει στα συρτάρια των κερδοσκόπων,οι οποίοι όμως είναι απεσταλμένοι πολιτικών με συγκεκριμένα σχέδια. Και το ντόμινο προς την τελική διεκπεραίωση του παγκοσμίου status quo αρχίζει.

Τι θα γίνει τώρα;Επ΄ουδενί λόγω δεν πρέπει οι πολλοί να ιδούν πίσω από το γυαλί. ας θυμηθούμε για λίγο την Ελληνική ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνος. Πρώτα-πρώτα είπε ο σοφός ότι αν και όταν οι φιλόσοφοι θα γίνουν βασιλείς και οι βασιλείς φιλόσοφοι η ιδανική Πολιτεία θα εφαρμοσθεί. Βήμα δεύτερο ο Σωκράτης μαιευτικά ξημεροβραδιάζεται στην αγορά για να δώσει στους Αθηναίους,στο Λαό τη γνώση. Τρίτο βήμα ενοποιητικό. Όλοι θα ξέρουν όλα άρα το λογιστικό ως γνώση θα ηρεμεί το θυμοειδές διότι οι πολίτες θα είναι ασφαλείς γνωρίζοντας τι συμβαίνει στο κράτος τους άρα και το επιθυμητικό θα γεννά τις ανάλογες ενέργειες για την οικοδόμηση ενός ευνομούμενου κράτους. Στη σημερινή άλογη εποχή της εξουσίας της παράλογης και καταχρηστικής ύλης δεν πρέπει το λογιστικό των μαζών να φωτισθεί και να συνδεθεί με το θυμοειδές. Διότι θα ιδεί το πραγματικό κόλπο της εξουσίας και θα φρίξει. Θα καταλάβει το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος του –νέα γρίππη,δήθεν οικονομική κρίση κ. λ. π-και θα επαναστατήσει. Ας προσέξουμε όμως. Αυτή η επανάσταση που θα στηρίζεται στη γνώση δεν θα οδηγήσει σε μία απλά οργισμένη διαδήλωση η οποία μετά από ώρες θα τελειώσει και οι άνθρωποι θα πάνε στο σπίτι τους και την άλλη μέρα στη δουλειά της. Θα είναι επανάσταση και διαδήλωση που θα στηρίζεται στη γνώση,θα έχει σχέδιο πολιτικής εναλλακτικής λύσης,σχέδιο εγκαθίδρυσης μιάς δικαιότερης πολιτικής τάξης.

Οι μάζες πρέπει να ξέρουν την επιφάνεια. Ακόμη όμως και η επιφάνεια προκαλεί το θυμοειδές. Το θυμοειδές πρέπει να προχωρήσει προς τα κάτω,προς το άλογο και όχι προς τα πάνω ,προς τη γνώση. Επιτρέπεται η διαδήλωση,αλλά η διαδήλωση πρέπει να βαφτεί με αίμα. Η βία φέρει βία εκεί όπου η ειρηνική γνώση δεν μπορεί να φέρει το φωτισμό και την σύνδεση του λογιστικού με το θυμοειδές. Το αίμα στις εκδηλώσεις της λαϊκής οργής είναι το καλύτερο καθαρτικό για την εξουσία. Ξεπλένει τα αμαρτήματά της,αποπροσανατολίζει και το θυμοειδές κυβερνά τα πλήθη. Ακόμη και η δίκαιη οργή δεν μπορεί όμως να μεταφρασθεί σε έργα. Οι μάζες μπορούν να περπατήσουν όσο είναι ο δρόμος της διαδήλωσης. Μπορούν να κάνουν μόνο κάποια ξεσπάσματα και αφού η γνώση δεν φέρει γνώση η βία ας φέρει βία. Εξάλλου ο όχλος είναι το σύνολο των συναισθημάτων του είναι δύσκολο ο Λόγος να ηρεμήσει και να κατευθύνει τόσο πολλούς. Η παιδεία ως εγκαθίδρυση του Λόγου είναι αργή και σταθερή και κυρίως απευθύνεται σε λίγους κάθε φορά. Η ψυχολογία του όχλου είναι άλλη.

Η εξουσία λοιπόν χαίρεται με τις επιτυχημένες διαδηλώσεις αρκεί να μην συνοδεύονται από την αποκάλυψη των δολίων σχεδίων της. Η στάχτη στα μάτια των πολλών πετάγεται από τους ειδικούς του συστήματος οι οποίοι ενώ φανερά στις διαδηλώσεις βγάζουν πύρινους λόγους από πίσω πίνουν καφέ γλυκό με τους εξουσιαστές.

Θεωρώ ότι ο Ελληνικός Οντολογικός Λόγος,όπως μπόρεσε για λίγο και εφαρμόσθηκε ως φώς στην Αθήνα και ως πράξη στην Σπάρτη,μέσα από τα φωτισμένα γραπτά των Ελλήνων σοφών-εκ των οποίων το ελάχιστο ξέρουμε διότι η εξουσία αυτού του κόσμου τα εξαφάνισε-είναι η οδός που τώρα θα πρέπει να ξαναανοίξει μπροστά από το σημερινό αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται εντέχνως ο κόσμος μας. Σε καιρούς που η ανθρώπινη ζωή αξίζει όλο και λιγότερο ας αναλογισθούμε ότι οι ιδέες αυτών των φωτισμένων ανθρώπων θα της ξαναδώσουν τη χαμένη της αξία καθώς βαδίζει προς ένα ανώτερο οντικό κόσμο.

*Ο Βασίλειος Δ. Μακρυπούλιας είναι φιλόλογος, δρ.Φιλοσοφίας.